Ποιά φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι υψηλή;
σχόλιο ID-ont: Ο Άγης Βερούτης ήταν υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ στις πρoηγούμενες εκλογές. Αυτά που γράφει για την φοροδιαφυγή έχουν λογική. Εάν όμως κάποτε εκλεγεί θα εφαρμόσει αυτά που γράφει και προφανώς πιστεύει ή αυτά που θα του πει το κόμμα του, ήτοι : πλαστικό χρήμα, ηλεκτρονική ταυτότητα κλπ;
Σταματήστε τα ψέμματα για την φοροδιαφυγή
Η φοροδιαφυγή σε ανεπτυγμένες οικονομίες όπως η γερμανική και η αμερικανική, αγγίζει το 20%.
Διάφορες μελέτες που έχουν γίνει στην Ελλάδα για την φοροδιαφυγή, την τοποθετούν ανάμεσα σε 24% – 26% της οικονομίας. Αυτό φυσικά αφορά σε μελέτες πριν την κρίση.
Δεδομένου του σημερινού, όμως, τρόπου φορολόγησης, με τεκμήρια και διάφορα άλλα τέτοια κόλπα, ακόμα και ένας τυροπιτάς που δεν κόβει τις μισές αποδείξεις, πληρώνει φόρο και μάλιστα περισσότερο απ’ ό,τι για το ίδιο εισόδημα θα πλήρωνε ένας μισθωτός.
Η πραγματική φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι κατά πάσα πιθανότητα μικρότερη από όσο είναι στη Γερμανία!
Φυσικά δεν είναι μηδενική, όπως δεν είναι μηδενική σε καμία ανεπτυγμένη οικονομία.
Είναι παραπλανητικό να γίνονται υπολογισμοί από πολιτικούς, για το πόσα θα ήσαν τα έσοδα του κράτους αν έπιαναν όλη την φοροδιαφυγή, και κάποιοι την υπολογίζουν με βάση το συνολικό της μέγεθος, έστω 40 δισ. ευρώ ετησίως, λέγοντας πως αν πιαστεί, το κράτος θα έχει έσοδα 15-20 δισ. ευρώ!
Όσοι πολιτικοί λένε ότι θα πιάσουν τη φοροδιαφυγή λένε συνειδητά ψέμματα!
Μηδενική φοροδιαφυγή έχει μόνο η Βόρεια Κορέα!
Αν θέλουν να μετατρέψουν την οικονομία μας σε ολοκληρωτικού τύπου, τότε το ΑΕΠ θα πέσει κατά 70%-80%, και η φτώχεια από το σημερινό 40% του πληθυσμού θα πάει στο 99% του πληθυσμού!
Ακούω την απίστευτη ηλιθιότητα να.ξεστομίζεται ανερυθρίαστα από διάφορους άσχετους: Ότι τα capital controls έχουν ένα θετικό αποτέλεσμα στην πάταξη της φοροδιαφυγής.
Αν δεν ήταν τόσο ηλίθιο αυτό που λένε, θα γελούσα.
Όμως η μείωση του ημερήσιου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ/365) κατά 80% όσο διαρκούν τα capital controls ξεπερνάει κατά 20 φορές το όποιο όφελος βλέπουν οι γελοίοι!
Είναι σαν να χαίρονται που 300.000 άνθρωποι θα μείνουν άνεργοι επειδή θα εισπράξουν αρκετό χρήμα για να πληρώσουν τα.σάντουϊτς των ΔΕΗτζήδων!
Όμως η πραγματική φοροδιαφυγή δεν γίνεται στα τυροπιτάδικα, ούτε στα ιδιωτικά ιατρεία, ούτε στους υδραυλικούς και τους μπλοκάκηδες. Αυτοί οι περισσότεροι πληρώνουν με τεκμήρια και φορο-”εισφορές” αυτασφάλισης παραπάνω από όσο τους αναλογεί, έτσι κι αλλιώς. Η όποια φοροδιαφυγή καταφέρουν να κάνουν, είναι φοροδιαφυγή επιβίωσης, και είναι η ύστατη γραμμή άμυνας απέναντι σε ένα ανήθικο κράτος που επιτίθεται στον ιδιωτικό τομέα για να τον αποτελειώσει πληρώνοντας με τα λεφτά του δεκάδες κηπουρούς ανύπαρκτων κήπων, και γραφιάδες ανύπαρκτων γραφείων, σε ανύπαρκτες υπηρεσίες, και συντάξεις σαραντάρηδων…
Όμως η πραγματική φοροδιαφυγή γίνεται στα εκατοντάδες φορτηγά που έρχονται από Βουλγαρία με εικονικά παραστατικά!
Η πραγματική φοροδιαφυγή γίνεται στα τριγωνικά τιμολόγια των πολυεθνικών που πουλάνε σε διπλή τελική τιμή απ’ όσο οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη, και εμφανίζουν 1% κερδοφορία!
Η πραγματική φοροδιαφυγή γίνεται στα βυτία δήθεν εξαγωγής καυσίμων που βγαίνουν άδεια από τα σύνορα, και γυρνάνε άδεια, ενώ το καύσιμο διατίθεται σε ανυποψίαστους καταναλωτές ή ακόμα και πρατηριούχους ως να ήταν φορολογημένο.
Η πραγματική φοροδιαφυγή γίνεται από τους μεγαλοκαρχαρίες, και όχι τη μαρίδα που κυνηγάνε όλοι οι εκάστοτε κυβερνώντες!
Για να πιαστεί η μεγάλη φοροδιαφυγή, απαιτούνται 40 από τα λεγόμενα “Σκάννερ” στους συνοριακούς σταθμούς και λιμάνια, τα οποία κοστίζουν 500 χιλιάρικα το καθένα, και θα αποσβένονταν σε 10 ημέρες από το Ελληνικό Κράτος! Συνολικό κόστος λιγότερο από 25 εκατομμύρια ευρώ! Γελοία πράματα δηλαδή!
Με 40-50 σκάννερ φορτηγών, θα κόβαμε μεμιάς το 1/3 της φοροδιαφυγής, ίσως και παραπάνω, αν δούλευαν σε αυτά κάτω από κάμερες του εσωτερικού ελέγχου, όπως ελέγχονται συνέχεια οι κρουπιέρηδες στα καζίνα, που περνάνε πολλά χρήματα από τα χέρια τους.
Για να πιαστεί η μεγάλη φοροδιαφυγή, απαιτούνται έλεγχοι και αντιστοίχιση των τραπεζικών υπολοίπων των φυσικών και νομικών προσώπων στις φορολογικές δηλώσεις και τα ταμειακά τους υπόλοιπα. Θέλει τρόπο, δεν θέλει κόπο, και κυρίως δεν θέλει κούφια λόγια και απειλές!
Αν κάποιος σας ξαναπεί για πάταξη της φοροδιαφυγής με ελέγχους στις λαϊκές, στις καφετέριες και στα τυροπιτάδικα, να ξέρετε ότι σας κοροϊδεύει συνειδητά, και ότι δεν σκοπεύει να πιάσει τίποτα.
Τέτοιοι πολιτικοί αφήνουν τους καρχαρίες των παγκόσμιων πολυεθνικών και των μεγαλολαθρέμπορων να αλωνίζουν ανενόχλητοι, ενώ κυνηγάνε τα μαριδάκια με την απόχη.
Αυτά τα δήθεν ισοδύναμα που λένε κάθε φορά ότι “και καλά” θα πιάσουν με τη μείωση της φοροδιαφυγής, είναι απλά δηλώσεις συνενοχής στη μεγάλη φοροδιαφυγή των πολυεθνικών και των μεγαλολαθρέμπορων.
Μη μασάτε!
Τέρμα τα ψέμματα!
http://www.capital.gr/me-apopsi/3046874/stamatiste-ta-psemmata-gia-tin-forodiafugi
Το είδαμε εδώ: https://eleftheroiellines.blogspot.gr/2017/07/blog-post_616.html
Η φοροδιαφυγή, που δεν συζητάμε
capital.gr: Άραγε, όταν λέμε πως “Η Φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλή”, συμπεριλαμβάνουμε και εκείνες από τις Πολυεθνικές Εταιρίες, οι οποίες εξάγουν το σύνολο των κερδών τους δια των ενδοομιλικών συναλλαγών (transfer pricing) σε φορολογικούς παραδείσους, πληρώνοντας στην Ελλάδα σχεδόν μηδενικούς φόρους;
Συμπεριλαμβάνουμε και τις πλασματικές εξαγωγές καυσίμων από τα βόρεια σύνορα που καταλήγουν να πωλούνται στα πρατήρια και στα βυτία χωρίς υποχρέωση των εμπλεκόμενων εμπόρων πετρελαιοειδών να αποδώσουν το φόρο ακόμη και αν τον εισπράττουν από τους καταναλωτές;
Ή εννοούμε μόνο τους αυτοαπασχολούμενους, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν κάθε χρόνο €5.400 σε ασφαληστρικές εισφορές και €650 σε νταβατζιλίκι επιτηδεύματος, τεκμαρτό φόρο επί €3.000 εικονικού εισοδήματος, ακόμα και όταν έχουν μηδενικό εισόδημα, και μετά 22% φόρο χωρίς αφορολόγητο;
Άραγε, γιατί λέγει το σύνταγμα ότι θα πρέπει να υπάρχει φορολογική ισονομία;
Δεν μπορεί το ελληνικό κράτος να συνθλίβει φορολογικά 800.000 αυτοαπασχολούμενους με την πρόφαση ότι κάποιοι εξ αυτών φοροδιαφεύγουν άρα τους χτυπάει όλους, και από την άλλη να κάνει τον ανήξερο σε τεράστιες ενδοομιλικές μεταφορές [αφορολόγητων] κερδών πολυεθνικών ομίλων επειδή προσφέρουν 50-60 θέσεις εργασίας στη χώρα.
Αυτή η ασυδοσία είναι προκλητική τόσο για τον μικρομεσαίο, όσο και για χώρες ισομεγέθεις με την Ελλάδα (πχ Βέλγιο) όπου οι ίδιες εταιρίες αυτές πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους χωρίς “κολπάκια”.
Ειδικά δε μάλιστα, όταν στην Ελλάδα πολλά αγαθά που παρασκευάζονται από πολυεθνικούς κολοσσούς, πωλούνται διπλάσια ως δεκαπλάσια τιμή από αυτήν σε χώρες με οικονομίες ισομεγέθεις ή και μικρότερες από την Ελληνική, όπως η Κύπρος, η Δανία και το Βέλγιο.
Εξόφθαλμες διαφορές στις τελικές τιμές πώλησης από τις Ελληνικές θυγατρικές τους, σημαίνουν πως οι τιμές χονδρικής που παρουσιάζουν στην Ελλάδα εμπεριέχουν τεράστια κερδοφορία που εξάγεται αφορολόγητη, χωρίς να υπάρχει λογικό επιχείρημα όπως συναλλαγματικό ρίσκο, ή τεράστιο κόστος μεταφορικών, ή κάποιο τεράστιο λειτουργικό κόστος, ίδιον της Ελληνικής οικονομίας.
Όταν κάποια ελληνική θυγατρική πολυεθνικής εταιρίας πουλάει μια οδοντόκρεμα διπλάσια χονδρική τιμή από αυτή που την πωλεί στο Βέλγιο, έστω €1,50 τότε τουλάχιστον το 50% της χονδρικής ή €0,75 είναι κέρδος.
Όταν κάποια άλλη ελληνική θυγατρική πολυεθνικής εταιρίας πωλεί ένα ορθοπεδικό προϊόν στο Ελληνικό κράτος €1.500 ενώ το ίδιο ακριβώς πωλείται στο Κυπριακό κράτος €150, τότε τα €1.350 στην Ελλάδα είναι κέρδος προς φορολόγηση.
Αν στο τέλος οι δυο παραπάνω εταιρίες εμφανίζουν καθαρή κερδοφορία της τάξεως του 0,5%-1%, τότε κάτι πολύ λάθος συμβαίνει! Αν εμφανίζουν 1%-2% κερδοφορία από την δεκαετία του ‘90 ως σήμερα, η ζημιά στην Ελληνική οικονομία είναι ανυπολόγιστη.
Η επίλυση του θέματος είναι ζήτημα Ισονομίας και Κράτους Δικαίου, σε μια χώρα που μαστίζεται από κρίση στα τελευταία 8 χρόνια, ενώ οι φτωχοποιημένοι από την υπερφορολόγηση πολίτες είναι πιθανόν να καλούνται να πληρώσουν διπλάσιες τιμές για μπύρες, για πάνες μωρών, για γάλατα σε σκόνη, για οδοντόκρεμες, για ξυριστικές μηχανές, για διαγνωστικά αντιδραστήρια, για λάμπες απεικονιστικών διαγνωστικών μηχανημάτων, για λαμπτήρες σήμανσης οδικής κυκλοφορίας, και για χιλιάδες απλά μικρά καθημερινά παραδείγματα που εξευτελίζουν την έννοια του φιλελεύθερης επινόησης Κράτους Δικαίου.
Ειδικά καθώς κάποιοι από τους εν λόγω πολυεθνικούς ομίλους ασκούν πρακτικές χρηματισμού κρατικών λειτουργών, κατά παραδοχή τους, και σχηματισμού καρτέλ όταν δεν υπάρχει δυνατότητα χρηματισμού, όπως αποδεικνύουν καταδικαστικές αποφάσεις της επιτροπής ανταγωνισμού, πρακτικές αντίθετες σε κάθε έννοια υγιούς ανταγωνισμού και Δικαιοσύνης.
Αυτά που ζούμε ταιριάζουν σε αφρικανική Μπανανία…
Δεν υπάρχει κράτος χωρίς φόρους.
Είναι δυο όψεις ενός νομίσματος.
Η Ιρλανδία που αναφέρεται κατά καιρούς ως παράδειγμα προς μίμηση, εισπράττει μέρος από τους φόρους που θα έπρεπε να εισπράττουν κράτη στα οποία δημιουργούνται τα κέρδη, αλλά με το χαμηλό συντελεστή που δίνει στις πολυεθνικές παίρνουν τα κέρδη τους από αλλού και τα πάνε εκεί. Παρασιτεί.
Επίσης η Ιρλανδία με αυτές τις τακτικές έχει προκαλέσει την οργή των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών, των οποίων τους φόρους απορροφά.
Το θέμα της Ελλάδος όμως δεν είναι πώς θα διανεμηθεί ένα λογικό κέρδος 10%-20% πχ του ορθοπεδικού προϊόντος στην γενικευμένη ευρωπαϊκή τιμή των €150, αλλά η μη πληρωμή φόρου στα πρόσθετα €1.350 που κερδίζει ή κέρδιζε κατά παραδοχή της η θυγατρική στην Ελλάδα.
Οι φόροι είναι σίγουρα απαραίτητοι για την άμυνα, την δημόσια ασφάλεια, την δικαιοσύνη, την δημόσια παιδεία, την κοινωνική προστασία των αδύναμων και την συντήρηση ενός φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Τα υπόλοιπα είναι πρόσθετα βαρίδια [και συνήθως προβληματικά από φιλελεύθερης απόψεως] αλλά όπως και να το κάνουμε, πολλά ή λίγα είναι εκεί στο σημείο εκκίνησης που βρισκόμαστε.
Πέραν αυτού, όταν κάποιος ωφελείται για να πουλάει τα προϊόντα του σε μια χώρα η οποία με τους φόρους της διασφαλίζει την ύπαρξη μιας αγοράς-οικονομίας με την άμυνα της, την δημόσια ασφάλεια της, την δικαιοσύνη της και την παιδεία των καταναλωτών της, οι οποίοι μέρος από το διαθέσιμο εισόδημά τους ξοδεύουν στα προϊόντα του, τότε ένα μέρος των κερδών του από αυτή την αγορά, οφείλει ηθικά και νομικά και Συνταγματικά να το αποδίδει ως φόρους για το προνόμιο της πρόσβασης σε αυτή την αγορά-οικονομία.
Όταν με μεθοδεύσεις διοχετεύει τα κέρδη του σε άλλη χώρα χωρίς να πληρώσει το δίκαιο “ενοίκιο” της χρήσης αυτής της αγοράς από την ύπαρξη και χρήση της οποίας δημιουργεί κέρδη, τότε είναι παράσιτο και βλάπτει αυτή την κοινωνία.
Ναι, οι φόροι πρέπει να είναι χαμηλοί!
Προσωπικά είμαι υπέρ ενός flat tax 10%-15% και ίσως 5%-3% ή και 0% στα μερίσματα.
Αυτό όμως προϋποθέτει ότι κανείς δεν θα ξεγλιστράει από τις υποχρεώσεις του.
Ειδικά όταν το μέγεθος αυτής της κατηγορίας είναι αρκετό να αντισταθμίσει το μισό ΦΠΑ που εισπράττει το Ελληνικό κράτος, ή έστω και 1-2 ΕΝΦΙΑ το χρόνο.
http://www.capital.gr/me-apopsi/3183475/i-forodiafugi-pou-den-suzitame
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Μια χαρά τα λέει το άρθρο του φίλου,μακάρι να γίνουν.
ΕΓΙΝΑΝ ΗΔΗ ΦΙΛΕ
Αν η Ελλαδα στέκεται ακομα όρθια, αυτο το οφείλει στην παραοικονομία και στο μαυρο χρήμα. Και ξαναλέω, ο Ελληνας δεν φοροδιαφεύγει αλλα αμύνεται στην φοροκλοπή απο ενα ληστρικό κράτος. Αν οι φόροι ηταν λογικοί, ολοι θα πλήρωναν για να εχουν το κεφαλι τους ήσυχο. Οταν ομως πληρώνεις το 70% του εισοδήματος σου σε φόρους και απο οτι περισσεύει πληρώνεις και 24% σε οτι αγοράζεις, τι να κανεις;;;
Σήμερα όλο το χρήμα πού υπάρχει εκδίδεται ως χρέος στις πλάτες των πολιτών γεννημένων καί αγέννητων. Οι φόροι πάνε πρώτα στούς δανειστές, μετά στούς ημέτερους, μετά ίσως κάνα ψίχουλο στούς υπόλοιπους.
Το χρήμα όμως μπορεί να εκδίδεται χωρίς να χρεώνεται κανένας καί το χρήμα να διοχετεύεται προς όλους, ενισχύοντας επίσης την παραγωγή με σειρά προτεραιότητας, τα απαραίτητα πρώτα. Όταν δεν είναι χρεωμένος κανένας από την έκδοση χρήματος, όταν το χρήμα κυκλοφορεί προς όλες τις κατευθύνσεις, η κοινωνία γίνεται πιό πλούσια. Ο φόρος, σε αυτή την περίπτωση, αν χρειαστεί θα χρειαστεί μόνο για να μην δημιουργηθεί πληθωρισμός, ή για πολιτικές υπέρ της διάχυσης του χρήματος προ όλες τις κατευθύνσεις. Δεν θα χρειαστεί όμως η φορολόγηση επειδή η κυβέρνηση έχει ανάγκη αυτά καθεαυτά τα χρήματα των φορολογουμένων. Ηλίας Α. Λυμπέρης