Δίψα για ανθρώπινα συναισθήματα

Όταν ο Διογένης ο Σινωπεύς κυκλοφορούσε την μέρα με ένα φανάρι και έλεγε στους ανθρώπους που συναντούσε ότι ψάχνει να βρει έναν άνθρωπο και όλοι τον θεωρούσαν τρελό, πόσο δίκιο είχε! Υπάρχουν άνθρωποι σήμερα;

Ζητώ έναν άνθρωπο μέσα σε αυτήν την κοινωνία που θέλει ανθρώπους να συμπεριφέρονται σαν άγρια «ζώα» για να επιζήσουν. Επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας, άσχετα αν μερικοί δεν το παραδέχονται και πιστεύουν ότι είμαστε μια κοινωνία με πολιτισμένους ανθρώπους. Αν ρίξετε μια ματιά βαθιά μέσα σας, θα δείτε ότι και εσείς οι ίδιοι πολλές φορές συμπεριφερθήκατε άσχημα στον συνάνθρωπο σας για να ικανοποιήσετε τα συμφέροντα σας. Είτε αυτό λέγεται εργασία, είτε ανθρώπινες σχέσεις, με μορφή φιλίας, έρωτα, ή απλής επικοινωνίας.

Ανθρωπιά και αλληλεγγύη είναι πράγματα ξεπερασμένα. Σήμερα αν είσαι καλός και έχεις κάποιες σωστές αρχές οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, θα σε θεωρήσουν παλιομοδίτη και θα σε κοιτάνε σαν να ήρθες από άλλον πλανήτη.

Φιλία, μια λέξη που εύκολα πιπιλίζουμε στο στόμα μας χωρίς να ξέρουμε την πραγματική της έννοια. Φίλος δεν θα είναι αυτός που θα σε θυμηθεί όποτε έχει την ανάγκη σου και μετά θα σε ξεχάσει μέχρι την επόμενη φορά που θα σε χρειαστεί. Ο πραγματικός φίλος θα σου σταθεί στις δυσκολίες, θα σε ακούει μα ποτέ δεν θα ανακατευτεί στις προσωπικές σου αποφάσεις και επιλογές, θα σε νοιάζεται, θα πονάει με την λύπη σου, θα χαίρεται με την ευτυχία σου έστω κι αν αυτό πάει κόντρα στο εγώ τους, και θα είναι πάντα δίπλα σου γιατί και ο ίδιος χρειάζεται την συντροφιά και την συμπαράσταση σου.

Φιλίες ή λυκοφιλίες; Μάλλον το δεύτερο επικρατεί στην εποχή μας και όποιος είναι τυχερός να έχει έστω και έναν φίλο για μένα έχει τον μεγαλύτερο θησαυρό. Πώς να διακρίνετε την διαφορά από την πραγματική και από την υποτιθέμενη φιλία; Δεν είναι δύσκολο, το νιώθετε. Ο «καλός» φίλος θα σας πλησιάσει ευγενικά και αφού σας χρυσώσει με υποκοριστικά του στυλ «καλέ μου, χρυσέ μου (άραγε πόσων καρατίων να με θεωρεί…;;)» θα περάσει στο «…θα μπορούσες εσύ που είσαι τόσο καλός (συνεχίζεται ο ύμνος στην προσωπικότητα μου) να μου κάνεις μια χάρη;». Επειδή η καλοσύνη μέσα σας δεν σας αφήνει να αρνηθείτε θα κάνετε την χάρη και μετά από λίγο καιρό αν είστε τυχεροί θα μάθετε ποιο ήταν τελικά το χρυσό φτυάρι που κακόβουλα σας σχολίαζε και σας έριχνε πισώπλατα μαχαιρώματα.

Τι γίνεται στις διαπροσωπικές σχέσεις όταν υπάρχει το συναίσθημα και αυτό που θέλουν μερικοί να λένε έρωτας; Υπάρχει τελικά πραγματικός έρωτας ή αυτά υπάρχουν μόνο στα παραμύθια; Πόσοι ξέρουν να αγαπάνε και να σέβονται τον συνάνθρωπο τους;

Ελάχιστοι, είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση! Η αλήθεια είναι ότι το μόνο που νοιάζει σε μερικούς είναι πως να περάσουν καλά άσχετα αν αυτό θα έχει άσχημες επιπτώσεις στον άνθρωπο που θα είναι απέναντι τους. Να πάρουν όλο και περισσότερο από τον άλλο και να τον εκμεταλλευτούν. Και το συναίσθημα; Αν υπήρχαν συναισθήματα στην εποχή μας θα υπήρχαν και άνθρωποι. Δύσκολοι καιροί για αληθινά συναισθήματα, δύσκολοι καιροί για «Bασιλόπουλα» και «Σταχτοπούτες».

Ύστερα όσοι μας αγαπάνε λένε: «Να βρεις έναν σωστό άνθρωπο να σε αγαπά, να φτιάξεις οικογένεια». Τι άνθρωπο; Πιο εύκολα βρίσκεις σήμερα λυκάνθρωπο παρά άνθρωπο που θα σε αγαπά και θα σε σέβεται. Τι σχέση να κάνεις με κάποιον/α που θέλει να περάσει μόνο καλά και στην πρώτη στραβή θα σηκωθεί να φύγει για άλλα;

Τι συμβαίνει και είναι όλα τόσο ψεύτικα σήμερα; Τα έχουμε όλα από υλικής πλευράς (οι περισσότεροι) και αντί να ψάξουμε για να βρούμε την βαθύτερη έννοια της αγάπης αυτό που θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους, κοιτάμε το εύκολο και το γρήγορο; Πιστέψτε με υπάρχουν πολλοί που τους αρέσει αυτή η κατάσταση και είναι «ευτυχισμένοι» ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να πιστεύουν.

Δεν υπάρχει επικοινωνία και τι σημαίνει επικοινωνώ με τον συνάνθρωπο μου; Το ότι μιλάμε δεν είναι επικοινωνία, επικοινωνία είναι να ακούω αυτά που λες και εμμέσως επικοινωνώ και με τον εαυτό μου. Κακοί μάρτυρες είναι τα μάτια και τα αυτιά σε ανθρώπους που έχουν ακαλλιέργητες ψυχές και έλλειψη αυτογνωσίας και φρόνησης.

Ίσως όσοι διαβάζετε όλα αυτά να λέτε… «Και τι να γίνει, έτσι είναι η ζωή… τι μας τα λες, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν από την μια στιγμή στην άλλη». Το ξέρω ότι κανείς δεν μπορεί να αλλάξει και όπως λέει και ένα σοφό γνωμικό «Μην προσπαθείς να μάθεις ένα γουρούνι να τραγουδάει. Χάνεις το χρόνο σου και ενοχλείς και το γουρούνι». Παρόλα αυτά όμως, πιστεύω ότι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι και μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να το πετύχουμε, αρκεί να δούμε ότι υπάρχει και κάποιος άλλος δίπλα μας.

Τι σημαίνει λοιπόν είναι να είσαι άνθρωπος; Απλά πράγματα που όμως ξεχάσαμε πλέον να κάνουμε. Να αγαπάμε με όλη μας την ψυχή, να νοιαζόμαστε τον συνάνθρωπο μας, να σεβόμαστε την προσωπικότητα του και να του προσφέρουμε απλόχερα μια ζεστή αγκαλιά και μια καλή κουβέντα όταν νιώθει μόνος.