ΝΕΑ ΓΙΑΛΤΑ Νο2

Η αποχαιρετιστήρια ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα και η φράση του προς τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ “η πραγματικότητα είναι σκληρή…” δείχνει εύγλωττα ότι ο πλανήτης περνάει σε μια νέα ιστορική φάση ανάλογη αυτής της περιόδου που ξεκίνησε με την συμφωνία της Γιάλτας.

Λίγες δεκαετίες αργότερα και με τη Γιάλτα Νο2 στο προσκήνιο και σε συνδυασμό με την ακόρεστη φιλοδοξία του υπέρμαχου της Παγκοσμιοποίησης Τζωρτζ Σόρος, ώστε  να μην επιτρέψει στον νέο Πλανητάρχη να σχεδιάσει τις πρώτες πολιτικές του κινήσεις, σχεδόν όλος ο πλανήτης είναι ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί…

Απέτυχε η Ευρώπη.

Η Ευρώπη της παρατεταμένης οικονομικής και θεσμικής κρίσης, γεγονός που δεν έχει να κάνει μόνο με την Ελλάδα, αλλά και το BREXIT και τις πρόσφατες δηλώσεις της Μέι περί γέννησης της νέας Βρετανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και με διογκούμενο το πρόβλημα των Ιταλικών τραπεζών, που δείχνει ότι σύντομα η Ιταλία θα αποτελεί παρελθόν για την ΕΕ, δείχνουν πως το μοντέλο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης απέτυχε και οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοδιάλυσή του…

Και ένας από τους λόγους που απέτυχε, είναι διότι νικήτρια της Γιάλτας Νο1, απεδείχθη μακράν πως ήταν η ηττημένη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία, η οποία έβαλε μέσω των πολιτικών της λιτότητας και της ισχυρής οικονομίας της 240 δις στα ταμεία της (κέρδη ) από μια πολύ ενδιαφέρουσα ηγεμονία που ίσως δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν στην Παγκόσμια Ιστορία.

Έτσι, έχει αναγκασθεί η Ευρώπη να νιώθει αμήχανα από αυτό το θανατηφόρο σφιχταγκάλιασμα της Γερμανίας, αλλά και να προβληματίζεται για το μέλλον της, αφού οι ηγέτες που ίδρυσαν την ΕΟΚ, οραματίστηκαν μια άλλη ισχυρή Ευρώπη.

Η σημερινή Ευρώπη είναι απέναντι από τη Ρωσία, τη Κίνα αλλά και την “ανερχόμενη” δύναμη Ινδία. Όταν αυτές οι χώρες, δεν έχουν μόνο αναπτυγμένη οικονομία αλλά καλύπτουν πληθυσμιακά το 66% του πλανήτη…

Έρχονται αλλαγές…

Ο ανταγωνισμός με αυτές τις οικονομίες στην στρατηγική της παγκοσμιοποίησης, κόντρα σε μια τεχνολογική ηλεκτρονική κοινωνία και του εμπορίου των μεγάλων τραστ, ο πόλεμος που έρχεται μπροστά μας, είναι όπως το πέρασμα στο Τείχος του Βερολίνου από το βομβαρδισμένο Βερολίνο του 1945.

Σε αυτό το μέλλον δύσκολα κανείς μπορεί να προσδιορίσει τις νέες οικονομικές συμμαχίες, τον νέο “ψυχρό πόλεμο” που διαφαίνεται, τη νέα Γερμανία σε μια σπαρασσόμενη ΕΕ, που προφανώς θα επιφέρουν μια νέα παγκόσμια αναδιανομή του πλούτου.

Σε όλα τα παραπάνω η μικρή αυτή χώρα που λέγεται Ελλάδα, θα τύχει να έχει έναν σημαίνοντα ρόλο δεδομένο ότι όλα αυτά σχετίζονται σοβαρά και με την γεωπολιτική θέση των κρατών που συμμετέχουν αλλά και με την τάση μεγάλου μέρους των κοινωνιών να γυρίζουν πίσω στις συντηρητικές τους αξίες, στην πίστη για το Έθνος, στην οικονομία για τον άνθρωπο και όχι για τις τράπεζες και τέλος στις συμμαχίες για την ειρήνη και όχι για τον πόλεμο.

Ξημερώνει άλλος κόσμος…

Με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, ήλθε το τέλος του παλαιού κόσμου.  Ενός κόσμου εφιαλτικού που ήλθε με το τέλος της θητείας του Αφρο-αμερικανού Προέδρου Χουσεΐν Μπάρακ Ομπάμα αλλά και με τη συντριπτική ήττα της Δυναστείας των Κλίντον. Ο νέος κόσμος θα αρχίσει να μετασχηματίζεται με πολλά από τα κράτη που δημιουργήθηκαν την περασμένη εικοσαετία και τα οποία ήταν οι στυλοβάτες του αποτυχημένου μοντέλου της ΕΕ, να αλλάζουν θέση και στάση. Από αυτά τα κράτη, αρκετά είναι υπό Γερμανική κηδεμονία και σε όλα έχει καλλιεργηθεί ο φόβος του Ρώσου επιβολέα!!

Αντίθετα η Σερβία και η Κύπρος δεν ήπιαν αυτό το πικρό κρασί που τους σέρβιραν, αφού τη Σερβία την πρόλαβαν οι βομβαρδισμοί του Μπους και του ΝΑΤΟ, τη δε Κύπρο την είχαν προλάβει η εισβολή στο Νησί το 1974, όταν η μία εκ των τριών εγγυητριών δυνάμεων – Βρετανία – δεν έκανε τίποτε για να αποφευχθεί αυτή η εισβολή. Σήμερα αυτή η Βρετανία δίνει πρώτη το μεγάλο χαστούκι στην αντι – Ρωσική ΕΕ!!

Οι αλλαγές μας επηρεάζουν…

Η σύνθεση όλου αυτού του πάζλ, ίσως δίνει μια απάντηση και στην Ελληνική χρεοκοπία για την οποία δεν θα είναι θαύμα να δούμε στο άμεσο μέλλον να περάσει υπό Ρωσική κηδεμονία με την συναίνεση της Δύσης. Φαντάζει λίγο απίθανο αυτό το σενάριο, αλλά στην διπλωματία και στην εξωτερική πολιτική τίποτα δεν είναι απίθανο αν η παγκόσμια ελίτ νιώσει πίεση και ανασφάλεια.

Από τη στιγμή, που η ΕΕ έχει καταναλώσει αρκετές δόσεις δύναμης για το ελληνικό πρόβλημα το οποίο  κάποια στιγμή πρέπει να κλείσει, αλλά πως και σε ποια Ευρώπη; Μια Ευρώπη που αισίως και μετά τις εκλογές σε Ιταλία, Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία η πλειοψηφία θα έχει περάσει σε κόμματα και ηγεσίες που έχουν καταλάβει τις παγίδες που ο παλαιός κόσμος “έκρυβε” υπό του καθεστώτος της παγκοσμιοποίησης!!

Επιστροφή στη δραχμή του νέου κόσμου!!

Στα “μεγάλα σαλόνια” της Αθήνας θα καταλάβουν σύντομα ότι δεν πρέπει να φοβούνται μια επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, αλλά ούτε ένα GREXIT και ο λόγος είναι πολύ απλός, αφού το τέλος της Ευρώπης έχει προδιαγραφεί από την γειτονική Ιταλία!! Την χώρα που οι ψηφοφόροι της εξέλεξαν ως ρυθμιστή τον Μπέπε Γκρίλο και σήμερα με Πρόεδρο δικό του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξηλώνεται η Γερμανική ηγεμονία που είχε παραδοθεί αμαχητί στις ορέξεις της τραπεζοκρατίας αλλά και στον αθέμιτο πλουτισμό εις βάρος εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη.

Αυτός ο νέος κόσμος έρχεται με τέτοια ταχύτητα που κανείς δεν θα καταλάβει πότε και πως θα ολοκληρωθεί η νέα Ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης, ποιος θα είναι ο ρόλος των ΗΠΑ, ποια η κηδεμονία των Βρετανών, των τελευταίων αποικιοκρατών στην ιστορία, πως θα γίνει η μετατόπιση της Ρωσίας στο νέο Δυτικό κόσμο και η προσφορά της παγκόσμιας τάξης στο Ισραήλ, που θα είναι υποχρεωμένο να ελέγξει τους Σουνίτες όλων των γειτονικών του κρατών αλλά και μια Τουρκία η οποία αν και έχει παγιδευτεί στις ορέξεις του Σουλτάνου της, είναι η νούμερο ένα χώρα στον πλανήτη που κινδυνεύει να διαμελιστεί παρασύροντας μια σειρά από αλλαγές συνόρων τέτοιες που είναι απίθανο να μην επηρεάσουν την Ελλάδα και κατ’ επέκταση τα Βαλκάνια!!

Γράφουν οι Παναγιώτης Αποστόλου

και Χρήστος Χατζηαναστασίου

του κόμματος “Ελλήνων Πολιτεία”