Έτριζε το σπίτι μας κι από το μπαλκόνι έβλεπες κύμα καταστροφής να έρχεται. Λέγαμε για πολέμους στο σχολείο και τα διάβαζα στα βιβλία και δεν φαινόταν τόσο τρομακτικό. Παίζαμε πόλεμο με τα παιδιά κάθε απόγευμα, στήναμε τα παιχνίδια μας -εκείνα που ξέχασα- και ρίχναμε το ένα πάνω στο άλλο. Γελούσαμε. Τότε γελούσαμε. Δεν ήταν παιχνίδια για παιδιά αυτά μαμά. Γιατί δεν μου τράβηξες τα παιχνίδια; Δεν είναι παιχνίδι ο πόλεμος και τα παιδιά δεν μπορούν να τον ελέγξουν, τα τρώει.
Τα άφησα πίσω τα παιχνίδια αυτά μαμά. Πόλεμος στον πόλεμο κι άφησα πίσω τους δικούς μου μαχητές. Έμειναν εκεί μαζί με τον μπαμπά. Φεύγοντας του είπα «Μπαμπά, σου αφήνω δυνατούς βοηθούς να σε προσέχουν». Κι εμένα μου είπε να προσέχω εσένα και την Αλίζ. Ξύπνα μαμά, ο μπαμπάς θα γυρίσει και θέλω να δει πως σε πρόσεχα.
Ξύπνα μαμά. Εδώ που ήρθαμε ο κόσμος έχει ηρεμία. Δεν μοιάζει με τον δικό μας. Μπορεί να δυναμώνει το κρύο και να μην έχουμε τοίχους να βάλουμε τα σώματά μας, μπορεί να πεινάμε λίγο παραπάνω αλλά δεν απειλούμαστε τόσο μαμά.
Ξύπνα μαμά κι έχουμε να διασχίσουμε τον σιδηροδρομικό σταθμό και δεν μπορώ να σηκώσω την Αλίζ και τις τσάντες μας, κι ο κόσμος περνάει και δεν σε σηκώνει κανείς. Τους κοιτάω στα μάτια και δεν έρχονται. Βιάζονται. Έχουν δρόμο. Έχουμε δρόμο, ξύπνα μαμά.
Όταν έβαζα τις μπλούζες μου στην πορτοκαλί μου τσάντα μου έλεγες πως δεν χάθηκε κι ο κόσμος που φεύγουμε, πως είμαστε δυνατοί, μαχητές και υπερήρωες, όπως αυτοί στα παιδικά. Μου έλεγες να μην τα βάλω κάτω κι όποτε κουραστώ να πεισμώσω μαζί μου που κουράστηκα και να παλέψω ακόμη πιο δυνατά. Τα έλεγες και δάκρυζες μαμά κι εγώ σε αγκάλιαζα διαβεβαιώνοντάς σε να μην ανησυχείς.
Ξύπνα μαμά, έχω αφήσει την Αλίζ σε μία κυρία αγκαλιά και φοβάμαι μη μας την πάρει. Ξύπνα μαμά, γιατί δεν έχω τι να της πω. Είναι μωρό και στα μωρά δεν κάνει να μαυρίσουμε τις καρδούλες τους μαμά, έτσι δεν είναι;
Άνοιξε τα μάτια σου μαμά κι έχουμε να ζήσουμε πολλά ακόμη. Τώρα φτάνουμε. Περάσαμε τα δύσκολα. Περπατήσαμε, κολυμπήσαμε, τρέξαμε. Τώρα φτάνουμε μαμά.
Χθες σε ρώτησα πότε φτάνουμε. «Σε λίγο», μου ψιθύριζες και μου χάιδευες το κεφάλι. Το ίδιο κάνω κι εγώ τώρα.
«Ξύπνα μαμά, σε λίγο φτάνουμε, το υπόσχομαι, μ’ ακούς;»
Άνοιξε τα μάτια σου, έχεις να μας δεις να μεγαλώνουμε.
Άνοιξε τα μάτια σου, έχεις να περιμένεις τον μπαμπά.
Άνοιξε τα μάτια σου, έρχεται η γαλήνη.
Ξύπνα μαμά και πες μου πως έκλεισες τα μάτια για πλάκα.
Δεν είναι αστείο, μα θα σε συγχωρήσω και θα γελάσω.
Ξύπνα μαμά, δεν είναι όμορφοι οι άνθρωποι με τα μάτια κλειστά.
Δημιουργούνε φόβο στους γύρω μη δεν τα ξανανοίξουν.
Φοβάμαι μαμά, ξύπνα.
http://www.diaforetiko.gr/xipna-mama/
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
…………………………………………………………………….
ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΔΥΝΑΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ, Ο ΑΝΕΙΠΩΤΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ… ΠΑΝΤΟΥ, ΠΑΝΤΑ, ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ… ΤΙΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ…
ΙΩ
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΜΑ
ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΠΡΩΙΝΟ
ΜΟΥΓΚΑ ΚΟΥΦΑΛΕΣ
ΠΟΥΤΑΝΑ ΖΩΗ, ΑΤΙΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!!!!!!!!!!!
Ανθρωπινος πονος-στεφανι εξ’ουρανου.
Ορθόδοξες Έλληνα…που μαλλον δεν ξερεις τι πιστευεις….μπορεις να μου εξηγησεις πως έφτασες απ´αυτο το συμπέρασμα;
ποση υποκρισια απο μια ιστοσελιδα η οποια ειναι φανερα κατα των προσφυγωνν!!! αποφασισε επιτελους..
Εμείς κατά των μεταναστών;
Μου φαίνεται ότι ή δεν διαβάζεις κατοχικά ή έχεις παρεξηγήσει πράγματα
Εμείς είμαστε υπέρ των ανθρώπων, χωρίς ΚΑΜΙΑ ταμπέλα.
Το ότι κάποιοι δημιούργησαν τις συνθήκες αυτοί οι άνθρωποι να πάρουν τους δρόμους αυτό το αναγνωρίζουμε.
Το ότι μέσα στους “πρόσφυγες” υπάρχουν τα τσιράκια που όταν πάρουν την εντολή θα μας κατασφάξουν, το αναγνωρίζουμε.
Μην ξεχνάς τα Κατοχικά δημιούργησαν το βίντεο με τον aylan που έγινε viral σε όλο τον κόσμο…
Επιτέλους σταματήστε να διαβάζετε τις ειδήσεις ανάλογα με τις πεποιθήσεις σας.
Το ότι σας δείχνουμε το πλήθος των μεταναστών – προσφύγων που εισέρχεται στην Ελλάδα, το κάνουμε για να ξυπνήσουν μερικοί και να δουν το πρόβλημα βίαιου αποικισμού που βιώνει η χώρα μας και η Ευρώπη.
Επίσης με τον ίδιο ρυθμό και σπουδή συνεχώς σας παραθέτουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν μικρά παιδιά και γυναίκες εξαιτίας του μισανθρωπισμού μας…
Oli imaste thimata, distihos ke i men ke i den
6 / 10 ΣΕΛΗΝΗ ΣΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ ΟΙΚΟ
ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΚΛΕΙΣΤΗ—-ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ–ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ–ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΩ–ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΠΑΝΤΑ ΖΗΤΩ–ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΙΩΣΩ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΗ—-ΓΙΑ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΘΡΕΦΩ ΕΙΜΑΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ–ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ–ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΜΕΝΕΙ—Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΝΤΑ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΟΥ–ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΟΥ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙ–ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ–ΣΑΝ ΤΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΟΠΟΥ ΚΙ΄ΑΝ ΠΑΩ ΚΟΥΒΑΛΑΩ–
——–
ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ —ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΙΣΩ ΠΟΤΕ–ΑΚΟΜΗ ΚΙ΄ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΩ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ—ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΚΟΥΒΑΛΩ—ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ Σ΄ΑΥΤΟ ΞΑΝΑΓΥΡΝΩ….
[ Arianaland- -astrology ]
ΜΑΡΙΛΕΝΑ
Ήξεις αφήξεις (Ουκ)ου εν το πολέμω θνήξεις Ετσι μας τα λες Ζαχαρια ,συμφωνώ με την Εύα . Για τον βίαιο εποικισμό τον γνωρίζουμε ολοι, για το τι τραβούν κάποιοι απο αυτους τους ανθρώπους επίσης ….. Ποιοι ειναι οι φταίχτες και γιατι ,επισης ,τον μισανθρωπισμο ήθελα να ξερα που τον βρήκες και τι λύση προτείνεις δεν μας λες …..δείχνεις να εισαι σαν τους αριστερούς που συζητούν μήνες χωρις κανενα τελικό συμπέρασμα και αποτέλεσμα.Ξερεις απο καταγγελίες εχουμε χορτάσει και απο θεωρειες σωστές η λαθος , αυτο που μας λείπει ειναι οι ξεκάθαρες κουβέντες με ουσιαστικές και πραγματοποιήσιμες προτάσεις για λύσεις .Τελος επειδή εκεί έξω περιμένουν καμμια τριακοσαρια εκατομμύρια μουσουλμάνοι να εισβάλουν στην ευρωπη και κυριως μεσωΕλλαδος και επειδή εμένα μου αρέσουν οι ξεκάθαρες κουβέντες θεωρώ οτι πρέπει να απαγορεύεται η είσοδος στην χωρα με ΚΑΘΕ τροπο και να δημιουργηθεί ενα κέντρο ελέγχου κάπου σε ενα νησί η στην Τουρκία όπου θα εξετάζονται και θα αξιολογούνται όλες οι αιτήσεις και οι ανάγκες για ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ εγκατάσταση στην χωρα και στην ευρωπη όσων πραγματικά εχουν ανάγκη η σοβαρούς λόγους. Και στους άλλους αυστηρά να απαγορεύεται η είσοδος .Ας πανε στις ομόθρησκες τους πλούσιες χωρες να ζητήσουν άσυλο η φιλοξενεια οπως η Σαουδικη αραβια ,Ντουμπάϊ,Λιβάνος,εμιράτα,κλπΑλωστε για να μπορείς να βοηθήσεις κάποιον πρέπει πρώτα να εισαι εσυ καλα διαφορετικά υποφέρουν και δυστυχουν ολοι.Αν δεν γίνει κατι ανάλογο η χωρα και οι Ελληνες θα εξαφανιστούν οπως και η Ευρωπη.
Προφανώς δεν με διαβάζεις. Έχω γράψει αναλυτικά τις θέσεις μου με βιώσιμη πρόταση απολύτως εφικτή, για τη δημιουργία κέντρων μεταναστών στα ακατοικητα νησιά. Εγώ φίλε δεν είμαι ούτε αριστερός ούτε δεξιός. Δεν έχω ταμπέλα. Είμαι Ελληνας πατριωτης που δεν Κολωνώ να πω την άποψη μου και ας είναι λάθος. Ψάξε τις απόψεις μου και των υπολοίπων και θα εκπλαγεις.
Προχθές διάβασα μια ανάρτηση (όχι εδώ) μιας φίλης η οποία σηκώθηκε ένα πρωί και αποφάσισε να δώσει τον δικό της οβολό στο μαρτύριο των προσφύγων….μαγείρεψε, όπως θα έκανε για ένα τραπέζι φίλων όπως είπε, αγόρασε διάφορα φθηνά μπισκοτάκια, μάζεψε διάφορα ρούχα και κουβέρτες που όλοι έχουμε στις ντουλάπες μας και πολλές φορές τα έχουμε ξεχάσει πήρε το μετρό και πήγε στο Γαλάτσι νομίζω ανέφερε, σε κάποιο κέντρο μεταναστών, εκεί έζησε την πιο συγκλονιστική εμπειρία αγαπητέ Ίων,…..θα μπορούσα να κάνω copy paste αλλά σε γενικές γραμμές αυτό ήταν που μπόρεσε να κάνει εκείνη και δεν ήταν ούτε αριστερή ούτε δεξιά ούτε κάτι άλλο….δηλώνει απλά άνθρωπος, Όσο για τον κο Ζαχαρία εγώ προσωπικά …τον διαβάζω ανελλιπώς, νομίζω λοιπόν ότι ή εκείνος ή ο stranger κάπου σε κάποιο κείμενο ανέφερε ότι όσοι έρχονται δεν είναι όλοι τζιχαντιστές …υπάρχουν και οικογένειες …υπάρχουν και παιδιά μόνα που έχασαν τους γονείς στην πορεία τους ..μακρυά από τον πόλεμο…Διότι άλλο να έχεις οικονομικά προβλήματα και άλλο να ισοπεδώνουν την χώρα σου….;άλλο να μπαίνεις στο σπίτι σου να κοιμάσαι στο κρεβάτι σου να τρως αυτό που μπορείς να φτιάξεις και άλλο να είσαι στο ύπαιθρο……παιδιά φιλευσπλαχνία ζούμε στη χώρα του ξένιου Δία….ή του φιλευσπλαχνου Θεού σε ότι και να πιστεύετε ποτέ η αλληλοβοήθεια δεν χάλασε κανέναν…..καλημέρα σε όλους!
Παρατηρήτρια
Συμφωνώ μαζι σου, να ειμαστε άνθρωποι. Δυστυχώς όμως ο τρόπος με τον οποίο γίνονται ολα αυτά, εμένα τουλάχιστον, δεν μου αφήνει τετοια περιθώρια. Και,συμφωνώ επίσης πως ανάμεσα σε όλους αυτούς, υπάρχουν οικογένειες και αυτές πρεπει να βοηθήσουμε.
Εγω όμως βλέπω και κατι μαντραχαλάδες, που με τρομάζουν. Τι δουλειά έχουν αυτοί εδω;;;;; Αν έχουν πόλεμο να μείνουν στην πατρίδα τους να πολεμήσουν. Θεωρώ λοιπόν πως ολα αυτά ειναι ενα σχέδιο, γιατι βλέπω να βάζουν μπροστά οικογένειες με παιδιά και πίσω να ακολουθούν οι πολεμιστές, γιατι αυτό ακριβώς ειναι ολοι αυτοί.
Λυπάμαι που το λέω ξανά, αλλά οταν κάποιος μου ζητάει να βάλω ενα φίδι στον κόρφο μου χωρις να ξέρει αν αυτό το φίδι ειναι δηλητηριώδες η όχι, το σίγουρο ειναι πως θα απορρίψω ολα τα φίδια και τα καλα και τα κακά.
Αυτό ακριβώς ζητάνε τώρα απο μας. Να βάλουμε στο σπιτι μας, η Ελλαδα όλη ειναι σπιτι μας, ανθρώπους που δεν ξερουμε αν ειναι καλοί η κακοί. καποιοι όντως χρειάζονται βοήθεια, αλλά θα το ρισκάρουμε;;;;;, Θεωρείς πως ειναι δίκαιο αυτό;;;;; Να βάλουμε σε κίνδυνο την πατρίδα μας, τα δικά μας παιδιά, την δίκη μας ζωή;;;; Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό αυτό που λέω, αλλα για σκέψου το και θα δεις οτι τα γεγονότα γύρω μας, δυστυχώς με δικαιώνουν. Κοιτάξτε τι γίνεται στην Συρία. Θελουμε να έρθουν αυτά εδω;;;;; Γιατι;;;;; Ανθρωπισμός δεν ειναι να σώσεις κάποιον και να καταστρέψεις κάποιον άλλον, αυτό ειναι βλακεία.
Όσο για τον Ξενιο Δια, σταματήστε τις ανοησίες. Οι πρόγονοι μας δεν έδιναν άσυλο στους εχθρούς τους. Κι εμεις δεν ξερουμε αν οι άνθρωποι αυτοι ειναι εχθροί η όχι.
Αλλο ο ανθρωπισμός, αλλο η βλακεία.
Αγαπητή Ηλέκτρα…χαίρομαι που συμφωνείς ως προς ένα σημείο βέβαια και λυπάμαι που με θεωρείς βλάκα – κατά την άποψή σου – επειδή αναφέρθηκα στον Ξένιο Δία. Αρχικά σκέφτηκα ότι δεν αξίζει να αντιπαρατεθώ μαζί σου …αλλά στην συνέχεια και για χάρη του λόγου σου λέω ότι και στην αρχαιότητα οι ξένοι δεν έκαναν τουρισμό όπως καταλαβαίνεις…ήταν ή αγγελιοφόροι ή εξόριστοι ή ταξιδιώτες…οπότε τα κίνητρα και πάλι σε κάποιους ήταν άγνωστα παρ όλα αυτά η φιλοξενία θεωρείτο πράξη αρετής….Κατανοώ τους φόβους σου και ομολογώ ότι το ίδιο φοβάμαι και εγώ αλλά αυτό είναι δουλειά της δικής μας πολιτείας ….να ελέγξει …να εξακριβώσει και να επιτρέψει ….θα έπρεπε λοιπόν να ασχοληθούμε με αυτούς που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους …όποιοι και αν είναι αυτοί…πολιτικοί …δημόσιοι υπάλληλοι κλπ…αλλά τίποτα μα τίποτα δεν θα με κάνει να χάσω την ανθρωπιά μου και ναι αν μπορώ να βοηθήσω μια στάλα θα το κάνω και θα παρακινήσω και άλλους να το κάνουν ….ήδη οργανώνουμε με τις φίλες μου ομάδα βοήθειας…και μην είσαι σίγουρη για την δική μας ασφάλεια η οποία κατά την γνώμη μου κινδυνεύει από άλλους και όχι από αυτούς τους δυστυχισμένους …και σου ξανατονίζω οι άλλοι αυτοί που μπήκαν στην χώρα μας μαζί με αυτούς είναι δουλειά άλλων όχι δική μας…
Τι πόνος Θεέ μου!!!….
Τι μας περιμένει κι εμάς Παναγία μου;….
Ο Θεός να μας δίνει δύναμη… Δεν έχω τίποτα άλλο να πω..
Είμαι η Εύα που περιμένω το μοτίβο, όχι η από πάνω που σας τι λέει.
Εύα Ε7Ι14
Εμένα παλι και λυπάμαι που το λέω, δεν με ενδιαφέρει κανεις. Την στιγμη που χάνεται η πατρίδα μου, το έθνος μου, δεν λυπάμαι κανέναν μα κανέναν. Ειμαι κακιά;;;;;; Ίσως, αλλά ετςι αισθάνομαι.
Να πάνε ολοι στα τσακιδια. Πρόσφυγες ειναι μόνο γυναικοπαιδα κι αυτά ως ορισμένο σημείο, ορισμένο αριθμό. Δεν ειναι πρόσφυγας ο εικοσάχρονος και ο είκοςιπεντάχρονος.
Εισβολη δέχεται η Ελλαδα και όλους τους βλέπω σαν εχθρούς της πατριδας μου. Και τα σημερινά παιδάκια θα μεγαλώσουν και απο μουσουλμάνακια θα γίνουν μουσουλμάνοι και τα δικά μας τα σημερινά παιδάκια θα τους έχουν αύριο μεθαύριο στον σβέρκο.
Όχι και ξανά όχι. Στα τσακιδια ολοι. Η πατρίδα μου και το έθνος μου πάνω πανω απο ολα και όλους. Δεν με νοιάζει,κανένας και δεν συγκινούμε απο κανέναν.
Το να αντιπαρατίθεται κάποιος κάτω από ένα τέτοιο κείμενο ισοδυναμεί με συναισθηματική καπηλεία και αποτελεί επιβεβαίωση του ότι όλοι μας «καταφέραμε» τελικώς να κληροδοτήσουμε στα παιδιά τούτης της πλάσης ένα ανατριχιαστικό και αχρείο καταπίστευμα: ένα σεντούκι γεμάτο απόγνωση…
Θα μου πείτε πως κι εγώ είμαι τώρα ανακόλουθη μια και σχολιάζω… Όμως δεν μπόρεσα να πνίξω τη δυσαρέσκειά μου για το πώς κάποιοι έκαναν αρένα ακόμα και τούτη την ανάρτηση. Και με την απαραίτητη ποσότητα οίησης που με διακρίνει ως ατελές και τρωτό ον, θέλησα να δώσω την οπτική μου για την πολλαπλή θυματοποίηση και τη σαρκοβόρα χρήση της . Οπότε δέχομαι την όποια μομφή θελήσει οποιοσδήποτε να μου απευθύνει.
Σκέφτομαι απλά πως το μόνο που χρειάζεται είναι να συμμαζέψουμε τους χαμαιπετείς εαυτούληδές μας και να τους αποθέσουμε στα πόδια του Δημιουργού μας μήπως έτσι η μετάνοια κι η πίστη αποτελέσουν τα τιμαλφή που θα «εξαγοράσουν» ένα μέλλον για τα παιδιά μας. Γιατί είναι μεγάλη αμαρτία να εξοντώνουμε τους μικρούς εστεμμένους του Κυρίου και να αφήνουμε έτσι «ακυβέρνητο» το ουράνιο κράτος. Αν αυτό που μόλις έγραψα είναι δυσερμήνευτο σας παραπέμπω στο Κατά Λουκά Ευαγγέλιο (18:16), το μόνο βιβλίο της Καινής Διαθήκης που δε γράφτηκε από Ιουδαίο (μήπως μάλιστα κάπως «μας κλείνει το μάτι» το γεγονός πως ο Ευαγγελιστής Λουκάς καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας;;;;;): «Αφήσατε τα παιδία να έρχονται προς εμέ και μην εμποδίζετε αυτά·διότι των τοιούτων είναι η βασιλεία του Θεού» Λουκ.18:16.
Μέσα βέβαια στην απέραντη αιδώ και τον ενισχυμένο σπαραγμό που με διακατέχουν από όταν τέλειωσα την ανάγνωση της ανάρτησης, δε θα σας κρύψω πως αισθάνθηκα να ελλοχεύει και μια καχυποψία για το σκοπό που ένα τέτοιο κείμενο τσιγκλάει τόσο αιματηρά το θυμικό μου. Σκέφτηκα μήπως είναι μια εκλεπτυσμένη αλλά για τούτο και μια εξαιρετικά αποτελεσματική μορφή έμμεσης προπαγάνδας που αποσκοπεί στο να αποδεχτώ στωικά και «υπνωτιστικά» τα φαινόμενα που μαστίζουν τη χώρα μου. Βλέπετε, η ενάργεια του πνεύματος δεν είναι κάτι που ευθαρσώς μπορώ να υποστηρίξω πως με χαρακτηρίζει τους δυσμαρείς τούτους καιρούς.
Όπως κι αν έχει όμως, η αλήθεια των σπαρακτικών φράσεων του παιδιού στον παραπάνω μονόλογο δεν μπορεί παρά να είναι ό,τι και το ψευδώνυμο του αναρτήσαντα: ένας φάρος που θέλει να οδηγήσει το σκεπτικό μας σε κάποιο λιμάνι αυτογνωσίας, δράσης και εσωτερικότητας, ικανών να μας στρέψουν στο Καλό και την αέναη αναζήτησή του.
Λυπάμαι για την έκταση του σχολιασμού μου και μη βιαστείτε να τον θεωρήσετε εκτός θέματος αναλογιζόμενοι πως η ανάρτηση θέλει να τονίσει τη θηριωδία του πολέμου. Διότι είμαι βαθειά πεπεισμένη πως ο αληθινός πόλεμος είναι κάτι πέρα και πάνω από βομβαρδισμούς και συμβατικές στρατιωτικοπολιτικές συμπεριφορές Είναι η αιώνια μάχη με το κακό, άπληστο και ωχαδερφίστικο εγώ μας.
Ίσως τελικά το μόνο σχόλιο που ενδείκνυται εδώ να είναι το πρώτο. Εκείνη η εκτεταμένη παράθεση αποσιωπητικών που κατέθεσε ο Ανώνυμος συναναγνώστης.
Υ.Γ. Συγγνώμη αν «ακούστηκα» υπεράνω και διδακτική… Δεν είμαι σε τίποτα καλύτερη από τον καθένα και κυρίως είμαι εντελώς ακατάλληλη για διδαχή.