Διαφημίσεις

Μεταφυσική και Επιστήμη
Μια συμβολή στην Φιλοσοφία των Ιδεών

Λέμε καμιά φορά στην καθημερινή μας ζωή τη φράση «ο Χ έχει έντονες μεταφυσικές ανησυχίες» και εννοούμε, βεβαίως, ότι ο Χ προβληματίζεται έντονα πάνω σε πράγματα που ξεπερνούν τα όρια της πραγματικότητας. Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα για την οποία ενδεχομένως μπορούμε να μιλήσουμε; Πώς αναφερόμαστε σ’ αυτήν; Τι υπάρχει πέρα από την πραγματικότητα; Μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτήν; Και, αν ναι, τότε πώς; Αυτά είναι κάποια καίρια ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν εδώ.

Εμπειρικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι πραγματικότητα είναι το σύνολο όλων των πραγμάτων. Αν δεχθούμε αυτόν τον ορισμό, θα πρέπει να ορίσουμε πρώτα τα ίδια τα πράγματα: υπάρχουν δηλαδή τα πράγματα ή είναι μόνο μια ψευδαίσθηση; Αν υπάρχουν, τότε πώς αποκαλύπτονται σε μας; Το τραπέζι λ.χ. που βλέπω μπροστά μου είναι αυτό το τραπέζι που βλέπω χρησιμοποιώντας την αίσθηση της όρασης ή είναι μια εικόνα που τη γεννάει ο νους μου δια των πεπερασμένων αισθήσεων μου και δεν υπάρχει στην πραγματικότητα ως τέτοιο; Αυτό το πρόβλημα υπάρχει εξ αρχής σε περιπτώσεις πραγμάτων που δεν μπορώ να γνωρίζω την ύπαρξή τους, ακόμα κι αν οι αισθήσεις μου μου παρέχουν γι’ αυτά τις καλύτερες δυνατές προσλαμβάνουσες.

Επομένως, θα πρέπει να ορίσουμε κάπως αλλιώς την πραγματικότητα. Ένας άλλος εμπειρικός ορισμός θα μπορούσε να λέγει ότι πραγματικότητα είναι όσα συμβαίνουν: συμβαίνει λ.χ. να ξημερώνει, συμβαίνει να πηγαίνω το πρωί στη δουλειά μου, συμβαίνει να είμαι ερωτευμένος με μια ωραία γυναίκα, συμβαίνει να υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό κοκ. Όλα αυτά είναι κάποια μεμονωμένα συμβάντα που υπάρχουν στη ζωή μας και μας είναι γνωστά. Επομένως, εδώ έχουμε να κάνουμε με την πραγματικότητα εννοουμένη ως σύνολο συμβάντων και όχι πραγμάτων. Ένα συμβάν μπορεί να πει κανείς με βάση τα παραπάνω είναι ένα σύνθετο σύνολο από πράγματα, καταστάσεις, συναισθήματα κοκ. Ο L.Wittgenstein, ο γερμανός φιλόσοφος του 20ου αι., θα πει ότι «o κόσμος είναι όλα όσα συμβαίνουν.

Ο κόσμος είναι το σύνολο των γεγονότων, όχι των πραγμάτων» (Tractatus logico-philosophicus, 1, 1.1). Θα επιλέξω να χρησιμοποιώ τη λέξη συμβάν από τη λέξη γεγονός, γιατί η ίδια η ετυμολογία της λέξης δείχνει ότι κάτι έχει συμ-βεί, όταν συν-τρέξουν εκείνες οι συν-θήκες που θα συγ-κροτήσουν μια σειρά από ανεξάρτητα και άσχετα μεταξύ τους σημεία σε μια ολοκληρωμένη ενότητα, σε τέλεια συμβάντα: συμβαίνει λ.χ. να πηγαίνω το πρωί στη δουλειά μου, γιατί, αν δεν πάω ή πάω οποιαδήποτε άλλη ώρα εκτός από το πρωί, κινδυνεύω να χάσω τη δουλειά μου. Συμβαίνει να υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό, γιατί οι άλλες ομάδες δεν μου αρέσουν ή γιατί θέλω να διαφοροποιηθώ από την οικογένεια μου που είναι όλοι Ολυμπιακοί.

Συμβαίνει να είμαι ερωτευμένος με μια ωραία γυναίκα, γιατί μου αρέσει να ερωτεύομαι ωραίες γυναίκες ή γιατί η συγκεκριμένη γυναίκα, αν και όχι τόσο ωραία, τη βλέπω ως ωραία, και άρα είμαι ερωτευμένος. Συμβαίνει να ξημερώνει, γιατί ο Ήλιος βγαίνει από την Ανατολή ή έρχεται μια καινούργια μέρα. Όλες αυτές οι συν-δέσεις που κάνω στο μυαλό μου – και προφανώς γίνονται σε απειροελάχιστο χρόνο – είναι τόσο αυτονόητες σε μας που περνάνε ανυποψίαστα. Το ερώτημα εδώ που τίθεται είναι: έχουμε μάθει να συν-δέουμε το πρωί με τη δουλειά, έχουμε μάθει να υποστηρίζουμε μια ομάδα, έχουμε μάθει να ερωτευόμαστε ωραίες γυναίκες, έχουμε μάθει να συν-δέουμε το ξημέρωμα με την ανατολή του ΄Ηλιου; Υπεισέρχεται, δηλαδή, κάποιος ψυχολογικός παράγοντας (η μάθηση) στην συγ-κρότηση των συμβάντων ή είναι έτσι κατασκευασμένη η ανθρώπινη νόηση, ώστε να συν-δέει πράγματα που ενδεχομένως ήταν α-σύν-δετα πριν μεταξύ τους;

Όπως και να έχει, είναι ένα καίριο φιλοσοφικό ερώτημα που έχει διχάσει ανά τους αιώνες τους στοχαστές. Ας πάρουμε μια περίπτωση συμβάντος ως μη εκ του προφανούς: μια μπάλα λ.χ., ένας θόρυβος, ένα σπασμένο τζάμι και ο ήχος από παιδιά που τρέχουν. Σαν μεμονωμένα σημεία είναι προφανώς άσχετα μεταξύ τους, αλλά αν τα συν-ενώσουμε και τα συ-σχετίσουμε θα δούμε ότι μπροστά μας έχουμε ένα πολύ συν-ηθισμένο συμβάν, κατά το οποίο ένα παιδί σε αγώνα ποδοσφαίρου έσπασε με την μπάλα κάποιο τζάμι και μετά μαζί με τα άλλα τα παιδιά έτρεξαν να φύγουν.

Παρατηρούμε ότι ο συ-σχετισμός και ο συλ-λογισμός που κάνουμε είναι αμεσότατος και εναργέστατος. Κάθε τι, λοιπόν, στοιχείο αυτού του κόσμου δεν εμφανίζεται μεμονωμένο αλλά εμφανίζεται ενοποιημένο στο πνεύμα μας, επειδή ακριβώς λειτουργούμε με νόμους. Έτσι, όταν λέμε “νομίζουμε”, στην ουσία “φτιάχνουμε” έναν νόμο, με τον οποίο επεμβαίνουμε στον κόσμο. Η έννοια, όμως, του νόμου δεν είναι χωρίς προβλήματα: είναι οι νόμοι αυτοί που έχουμε οι ίδιοι ή διαφέρουν από εποχή σε εποχή ή είναι άλλοι από αυτούς που ισχύουν στον αντικειμενικό κόσμο;

Νόμοι υπάρχουν στην Φυσική, για να σταθμίσουν κάποιο πειραματικά παρατηρούμενο φαινόμενο. Η Φυσική δεν προβαίνει σε εφεύρεση νέων νόμων, αλλά σε ανακάλυψη ήδη υπαρχόντων στη Φύση νόμων. Είναι όμως πραγματικοί νόμοι, νόμοι αιώνιοι και αναλλοίωτοι, ή είναι συμ-βατικοί, επειδή τα στοιχεία που προσκόμισε η Επιστήμη συν-έτρεξαν στο να συμ-περάνουν οι επιστήμονες την σταθερή συμ-περιφορά ενός φαινομένου. Η εξέλιξη της επιστήμης και η διαρκής ανατροπή των δεδομένων μάλλον αποδεικνύει ότι τα επιστημονικά συμ-περάσματα είναι προσωρινά, όχι όμως αναληθή και, άρα, αμελητέα. Αυτό που ισχύει σε κάθε επιστήμη είναι όχι να εξηγεί τα δεδομένα της πραγματικότητας, αλλά να τα ερμηνεύει. Η ερμηνεία ενέχει μέσα της την ανατροπή και την δυνατότητα νέας ερμηνείας. Ζούμε σε έναν κόσμο που χρήιζει ερμηνείας και το κάθε τι που υπάρχει σ’ αυτόν. Η σχέση του ανθρώπου με τα πράγματα είναι σχέση πρωτίστως ερμηνεύοντος και ερμηνευομένου. Τα ονόματα που δίνουμε στα πράγματα αντικατοπτρίζει, θα λέγαμε, την ερμηνευτική μας πρόθεση και διάθεση απέναντι στα πράγματα.

Ανάμεσα σε μας και στα πράγματα μεσολαβεί η σκέψη. Πάντα όταν σκεφτόμαστε, σκεφτόμαστε κάτι. Ο φιλόσοφος Παρμενίδης έλεγε: «εκείνο που σκεφτόμαστε και εκείνο που υπάρχει είναι ένα και το αυτό». Άρα, δεν μπορούμε να σκεφτούμε κάτι που δεν υπάρχει (το κενό π.χ.), σύμφωνα με την άποψη αυτή, και αντιστρόφως, κάτι που δεν υπάρχει (το κενό π.χ.) δεν μπορούμε να το σκεφτούμε. Όταν υπάρχει, λοιπόν, ένα πράγμα, δύναται να το πραγματευτώ (ανάλογη (παρ-)ετυμολογική σχέση συμβαίνει και στα λατινικά με το reor (=σκέφτομαι) και το res (=πράγμα) και στα αγγλικά και γερμανικά με το think – thing και denken – ding.

Τι γίνεται, όμως, πέραν από την πραγματικότητα, την οποία προσπαθήσαμε να την ορίσουμε και να την περιγράψουμε; Υπάρχει αυτή; Και αν ναι, πώς μπορούμε να αναφερθούμε σ’ αυτήν; Μπορούμε, τέλος, με τη γλώσσα να ορίσουμε κάτι που είναι πέραν του πραγματικού; Συμβατικά μπορούμε να κάνουμε τη διάκριση σε πραγματικό κόσμο και σε α-πραγματικό κόσμο. Έτσι θα καταφέρναμε να οριοθετήσουμε κάποια πράγματα, όπως αφ’ ενός εκείνα που μπορούμε να σκεφτούμε και υπάρχουν, αφ’ ετέρου εκείνα που δεν μπορούμε να σκεφτούμε και, άρα, δε υπάρχουν. Με τη διάκριση αυτή εξορ(κ)ίζουμε τα προβλήματα της πραγματικότητας σε άλλη μακριά από μας διάσταση. Όσο σαφές συμβαίνει να είναι το πραγματικό, άλλο τόσο ασαφές συμβαίνει να είναι το απραγματικό. Το απραγματικό θα μπορούσε να υπάρξει, αλλά επειδή δε μπορούμε να το σκεφτούμε καταχωρείται ως πραγματικό, πράγμα που, τελικώς, εξισώνεται με το ανύπαρκτο και το κενό.

Στη ζωή μας, όμως, συμβαίνει να υπάρχουν πράγματα υπαρκτά μεν ακατανόητα δε ή τουλάχιστον μη συνηθισμένα. Ούτε πραγματικά μπορούν να θεωρηθούν ούτε απραγματικά μπορούν να θεωρηθούν. Κάτι ενδιάμεσο μένει μόνο να πούμε. Ήδη από την προϊστορία και τη μυθολογία έχουμε σημεία και πρόσωπα που, αν μη τι άλλο, έχουν κάποιο μεταφυσικό χαρακτήρα, καθώς αναφέρονται σε δυνάμεις υπερφυσικές ή σε καταστάσεις μαγικού χαρακτήρα: η Σφίγγα λ.χ. στην αρχαία μυθολογία συμβαίνει να έχουμε μάθει ότι ήταν πλάσμα της φαντασίας των τότε ανθρώπων. Αφού ήταν πλάσμα της φαντασίας γιατί η εμφάνισή της είναι συχνότατη είτε σε ναούς είτε σε αγγεία είτε οπουδήποτε αλλού; Προφανώς ο συμβολισμός της Σφιγγός ήταν τόσο σημαντικός (λειτουργούσε ως αποτροπαϊκό σύμβολο πιθανόν) που, αν και ανύπαρκτη, ήταν ωσεί υπαρκτή. Σημειωτέον ότι η Σφιγξ συνίστατο από υπαρκτά, πραγματικά μέρη (φτερά, σώμα λέοντος κοκ.). Κάτι εντελώς απραγματικό δεν υπάρχει με την έννοια της μορφής παρά μόνον με την έννοια της αναπαράστασης κάποιου πράγματος που βρίσκεται πέρα από την πραγματικότητα. Εδώ πάντα υπάρχει το οντολογικό ζήτημα ότι πως είναι δυνατόν κάτι που δεν υπάρχει να έχει λεξική υπόσταση.

Και σε επίπεδο γλωσσικού μηνύματος μπορούμε να συναντήσουμε λέξεις ή φράσεις που δεν έχουν καμία λογική βάση παρά μόνον αν ληφθούν ως ΄΄ομοιωματικές΄΄ φράσεις, όπως στα αρχαία η φράση «μά τον Κυνα», η οποία έχει περισσότερο συμβολικό-μαγικό χαρακτήρα παρά αναφορικό. Αυτό που εμείς σήμερα δεν καταλαβαίνουμε για εκείνους ήταν τρόπος επικοινωνίας. Επίσης, εδώ μπορούμε να πούμε πως οι διάφοροι μαγικοί – ιεροί αριθμοί (3, 9, 12…) εντάσσονται στην ίδια μεταφυσική σκέψη που διαμορφώθηκε μέσα από τα πανάρχαια χρόνια.

Αυτό μας δείχνει ότι αφενός η μεταφυσική είναι μέρος μιας (υπερ)πραγματικότητας, αφ’ έτερου είναι τόσο παλαιότερη της Επιστήμης, ώστε να μην μπορεί η τελευταία να την προσδιορίσει. Η Μεταφυσική, κοντολογίς, δεν είναι απλώς η αθέατη πλευρά της πραγματικότητας, αλλά είναι, θα λέγαμε, η προϊστορία και η μυθολογία της. Εξάλλου και το εγκεφαλικό δυναμικό ούτως ή άλλως είναι τόσο περιορισμένο και ανεξερεύνητο που και η ίδια η υπόσταση της επιστήμης τίθεται ενίοτε εν αμφιβόλωι. Και στα διάφορα Μυστήρια της αρχαιότητας οι μυημένοι δεν μάθαιναν, αλλά απλά ήσαν παρόντες ψυχηι τε και σώματι, «ου μαθειν τι, αλλά παθειν και διατεθήναι», αλλά κυρίως σώπαιναν, επειδή, όπως λέει ο L. Wittgenstein, «για όσα δεν μπορεί κανείς να μιλάει, γι’ αυτά πρέπει να σωπαίνει»

ΤΕΥΤΑΜΟΣ



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription
Διαφημίσεις

Μεταφυσική και Επιστήμη
Μια συμβολή στην Φιλοσοφία των Ιδεών
Λέμε καμιά φορά στην καθημερινή μας ζωή τη φράση «ο Χ έχει έντονες μεταφυσικές ανησυχίες» και εννοούμε, βεβαίως, ότι ο Χ προβληματίζεται έντονα πάνω σε πράγματα που ξεπερνούν τα όρια της πραγματικότητας. Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα για την οποία ενδεχομένως μπορούμε να μιλήσουμε; Πώς αναφερόμαστε σ’ αυτήν; Τι υπάρχει πέρα από την πραγματικότητα; Μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτήν; Και, αν ναι, τότε πώς; Αυτά είναι κάποια καίρια ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν εδώ.

Εμπειρικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι πραγματικότητα είναι το σύνολο όλων των πραγμάτων. Αν δεχθούμε αυτόν τον ορισμό, θα πρέπει να ορίσουμε πρώτα τα ίδια τα πράγματα: υπάρχουν δηλαδή τα πράγματα ή είναι μόνο μια ψευδαίσθηση; Αν υπάρχουν, τότε πώς αποκαλύπτονται σε μας; Το τραπέζι λ.χ. που βλέπω μπροστά μου είναι αυτό το τραπέζι που βλέπω χρησιμοποιώντας την αίσθηση της όρασης ή είναι μια εικόνα που τη γεννάει ο νους μου δια των πεπερασμένων αισθήσεων μου και δεν υπάρχει στην πραγματικότητα ως τέτοιο; Αυτό το πρόβλημα υπάρχει εξ αρχής σε περιπτώσεις πραγμάτων που δεν μπορώ να γνωρίζω την ύπαρξή τους, ακόμα κι αν οι αισθήσεις μου μου παρέχουν γι’ αυτά τις καλύτερες δυνατές προσλαμβάνουσες. Επομένως, θα πρέπει να ορίσουμε κάπως αλλιώς την πραγματικότητα. Ένας άλλος εμπειρικός ορισμός θα μπορούσε να λέγει ότι πραγματικότητα είναι όσα συμβαίνουν: συμβαίνει λ.χ. να ξημερώνει, συμβαίνει να πηγαίνω το πρωί στη δουλειά μου, συμβαίνει να είμαι ερωτευμένος με μια ωραία γυναίκα, συμβαίνει να υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό κοκ. Όλα αυτά είναι κάποια μεμονωμένα συμβάντα που υπάρχουν στη ζωή μας και μας είναι γνωστά. Επομένως, εδώ έχουμε να κάνουμε με την πραγματικότητα εννοουμένη ως σύνολο συμβάντων και όχι πραγμάτων. Ένα συμβάν μπορεί να πει κανείς με βάση τα παραπάνω είναι ένα σύνθετο σύνολο από πράγματα, καταστάσεις, συναισθήματα κοκ. Ο L.Wittgenstein, ο γερμανός φιλόσοφος του 20ου αι., θα πει ότι «o κόσμος είναι όλα όσα συμβαίνουν. Ο κόσμος είναι το σύνολο των γεγονότων, όχι των πραγμάτων» (Tractatus logico-philosophicus, 1, 1.1). Θα επιλέξω να χρησιμοποιώ τη λέξη συμβάν από τη λέξη γεγονός, γιατί η ίδια η ετυμολογία της λέξης δείχνει ότι κάτι έχει συμ-βεί, όταν συν-τρέξουν εκείνες οι συν-θήκες που θα συγ-κροτήσουν μια σειρά από ανεξάρτητα και άσχετα μεταξύ τους σημεία σε μια ολοκληρωμένη ενότητα, σε τέλεια συμβάντα: συμβαίνει λ.χ. να πηγαίνω το πρωί στη δουλειά μου, γιατί, αν δεν πάω ή πάω οποιαδήποτε άλλη ώρα εκτός από το πρωί, κινδυνεύω να χάσω τη δουλειά μου. Συμβαίνει να υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό, γιατί οι άλλες ομάδες δεν μου αρέσουν ή γιατί θέλω να διαφοροποιηθώ από την οικογένεια μου που είναι όλοι Ολυμπιακοί. Συμβαίνει να είμαι ερωτευμένος με μια ωραία γυναίκα, γιατί μου αρέσει να ερωτεύομαι ωραίες γυναίκες ή γιατί η συγκεκριμένη γυναίκα, αν και όχι τόσο ωραία, τη βλέπω ως ωραία, και άρα είμαι ερωτευμένος. Συμβαίνει να ξημερώνει, γιατί ο Ήλιος βγαίνει από την Ανατολή ή έρχεται μια καινούργια μέρα. Όλες αυτές οι συν-δέσεις που κάνω στο μυαλό μου – και προφανώς γίνονται σε απειροελάχιστο χρόνο – είναι τόσο αυτονόητες σε μας που περνάνε ανυποψίαστα. Το ερώτημα εδώ που τίθεται είναι: έχουμε μάθει να συν-δέουμε το πρωί με τη δουλειά, έχουμε μάθει να υποστηρίζουμε μια ομάδα, έχουμε μάθει να ερωτευόμαστε ωραίες γυναίκες, έχουμε μάθει να συν-δέουμε το ξημέρωμα με την ανατολή του ΄Ηλιου; Υπεισέρχεται, δηλαδή, κάποιος ψυχολογικός παράγοντας (η μάθηση) στην συγ-κρότηση των συμβάντων ή είναι έτσι κατασκευασμένη η ανθρώπινη νόηση, ώστε να συν-δέει πράγματα που ενδεχομένως ήταν α-σύν-δετα πριν μεταξύ τους; Όπως και να έχει, είναι ένα καίριο φιλοσοφικό ερώτημα που έχει διχάσει ανά τους αιώνες τους στοχαστές. Ας πάρουμε μια περίπτωση συμβάντος ως μη εκ του προφανούς: μια μπάλα λ.χ., ένας θόρυβος, ένα σπασμένο τζάμι και ο ήχος από παιδιά που τρέχουν. Σαν μεμονωμένα σημεία είναι προφανώς άσχετα μεταξύ τους, αλλά αν τα συν-ενώσουμε και τα συ-σχετίσουμε θα δούμε ότι μπροστά μας έχουμε ένα πολύ συν-ηθισμένο συμβάν, κατά το οποίο ένα παιδί σε αγώνα ποδοσφαίρου έσπασε με την μπάλα κάποιο τζάμι και μετά μαζί με τα άλλα τα παιδιά έτρεξαν να φύγουν. Παρατηρούμε ότι ο συ-σχετισμός και ο συλ-λογισμός που κάνουμε είναι αμεσότατος και εναργέστατος. Κάθε τι, λοιπόν, στοιχείο αυτού του κόσμου δεν εμφανίζεται μεμονωμένο αλλά εμφανίζεται ενοποιημένο στο πνεύμα μας, επειδή ακριβώς λειτουργούμε με νόμους. Έτσι, όταν λέμε “νομίζουμε”, στην ουσία “φτιάχνουμε” έναν νόμο, με τον οποίο επεμβαίνουμε στον κόσμο. Η έννοια, όμως, του νόμου δεν είναι χωρίς προβλήματα: είναι οι νόμοι αυτοί που έχουμε οι ίδιοι ή διαφέρουν από εποχή σε εποχή ή είναι άλλοι από αυτούς που ισχύουν στον αντικειμενικό κόσμο; Νόμοι υπάρχουν στην Φυσική, για να σταθμίσουν κάποιο πειραματικά παρατηρούμενο φαινόμενο. Η Φυσική δεν προβαίνει σε εφεύρεση νέων νόμων, αλλά σε ανακάλυψη ήδη υπαρχόντων στη Φύση νόμων. Είναι όμως πραγματικοί νόμοι, νόμοι αιώνιοι και αναλλοίωτοι, ή είναι συμ-βατικοί, επειδή τα στοιχεία που προσκόμισε η Επιστήμη συν-έτρεξαν στο να συμ-περάνουν οι επιστήμονες την σταθερή συμ-περιφορά ενός φαινομένου. Η εξέλιξη της επιστήμης και η διαρκής ανατροπή των δεδομένων μάλλον αποδεικνύει ότι τα επιστημονικά συμ-περάσματα είναι προσωρινά, όχι όμως αναληθή και, άρα, αμελητέα. Αυτό που ισχύει σε κάθε επιστήμη είναι όχι να εξηγεί τα δεδομένα της πραγματικότητας, αλλά να τα ερμηνεύει. Η ερμηνεία ενέχει μέσα της την ανατροπή και την δυνατότητα νέας ερμηνείας. Ζούμε σε έναν κόσμο που χρήιζει ερμηνείας και το κάθε τι που υπάρχει σ’ αυτόν. Η σχέση του ανθρώπου με τα πράγματα είναι σχέση πρωτίστως ερμηνεύοντος και ερμηνευομένου. Τα ονόματα που δίνουμε στα πράγματα αντικατοπτρίζει, θα λέγαμε, την ερμηνευτική μας πρόθεση και διάθεση απέναντι στα πράγματα.

Ανάμεσα σε μας και στα πράγματα μεσολαβεί η σκέψη. Πάντα όταν σκεφτόμαστε, σκεφτόμαστε κάτι. Ο φιλόσοφος Παρμενίδης έλεγε: «εκείνο που σκεφτόμαστε και εκείνο που υπάρχει είναι ένα και το αυτό». Άρα, δεν μπορούμε να σκεφτούμε κάτι που δεν υπάρχει (το κενό π.χ.), σύμφωνα με την άποψη αυτή, και αντιστρόφως, κάτι που δεν υπάρχει (το κενό π.χ.) δεν μπορούμε να το σκεφτούμε. Όταν υπάρχει, λοιπόν, ένα πράγμα, δύναται να το πραγματευτώ (ανάλογη (παρ-)ετυμολογική σχέση συμβαίνει και στα λατινικά με το reor (=σκέφτομαι) και το res (=πράγμα) και στα αγγλικά και γερμανικά με το think – thing και denken – ding.


Τι γίνεται, όμως, πέραν από την πραγματικότητα, την οποία προσπαθήσαμε να την ορίσουμε και να την περιγράψουμε; Υπάρχει αυτή; Και αν ναι, πώς μπορούμε να αναφερθούμε σ’ αυτήν; Μπορούμε, τέλος, με τη γλώσσα να ορίσουμε κάτι που είναι πέραν του πραγματικού; Συμβατικά μπορούμε να κάνουμε τη διάκριση σε πραγματικό κόσμο και σε α-πραγματικό κόσμο. Έτσι θα καταφέρναμε να οριοθετήσουμε κάποια πράγματα, όπως αφ’ ενός εκείνα που μπορούμε να σκεφτούμε και υπάρχουν, αφ’ ετέρου εκείνα που δεν μπορούμε να σκεφτούμε και, άρα, δε υπάρχουν. Με τη διάκριση αυτή εξορ(κ)ίζουμε τα προβλήματα της πραγματικότητας σε άλλη μακριά από μας διάσταση. Όσο σαφές συμβαίνει να είναι το πραγματικό, άλλο τόσο ασαφές συμβαίνει να είναι το απραγματικό. Το απραγματικό θα μπορούσε να υπάρξει, αλλά επειδή δε μπορούμε να το σκεφτούμε καταχωρείται ως πραγματικό, πράγμα που, τελικώς, εξισώνεται με το ανύπαρκτο και το κενό.


Στη ζωή μας, όμως, συμβαίνει να υπάρχουν πράγματα υπαρκτά μεν ακατανόητα δε ή τουλάχιστον μη συνηθισμένα. Ούτε πραγματικά μπορούν να θεωρηθούν ούτε απραγματικά μπορούν να θεωρηθούν. Κάτι ενδιάμεσο μένει μόνο να πούμε. Ήδη από την προϊστορία και τη μυθολογία έχουμε σημεία και πρόσωπα που, αν μη τι άλλο, έχουν κάποιο μεταφυσικό χαρακτήρα, καθώς αναφέρονται σε δυνάμεις υπερφυσικές ή σε καταστάσεις μαγικού χαρακτήρα: η Σφίγγα λ.χ. στην αρχαία μυθολογία συμβαίνει να έχουμε μάθει ότι ήταν πλάσμα της φαντασίας των τότε ανθρώπων. Αφού ήταν πλάσμα της φαντασίας γιατί η εμφάνισή της είναι συχνότατη είτε σε ναούς είτε σε αγγεία είτε οπουδήποτε αλλού; Προφανώς ο συμβολισμός της Σφιγγός ήταν τόσο σημαντικός (λειτουργούσε ως αποτροπαϊκό σύμβολο πιθανόν) που, αν και ανύπαρκτη, ήταν ωσεί υπαρκτή. Σημειωτέον ότι η Σφιγξ συνίστατο από υπαρκτά, πραγματικά μέρη (φτερά, σώμα λέοντος κοκ.). Κάτι εντελώς απραγματικό δεν υπάρχει με την έννοια της μορφής παρά μόνον με την έννοια της αναπαράστασης κάποιου πράγματος που βρίσκεται πέρα από την πραγματικότητα. Εδώ πάντα υπάρχει το οντολογικό ζήτημα ότι πως είναι δυνατόν κάτι που δεν υπάρχει να έχει λεξική υπόσταση.


Και σε επίπεδο γλωσσικού μηνύματος μπορούμε να συναντήσουμε λέξεις ή φράσεις που δεν έχουν καμία λογική βάση παρά μόνον αν ληφθούν ως ΄΄ομοιωματικές΄΄ φράσεις, όπως στα αρχαία η φράση «μά τον Κυνα», η οποία έχει περισσότερο συμβολικό-μαγικό χαρακτήρα παρά αναφορικό. Αυτό που εμείς σήμερα δεν καταλαβαίνουμε για εκείνους ήταν τρόπος επικοινωνίας. Επίσης, εδώ μπορούμε να πούμε πως οι διάφοροι μαγικοί – ιεροί αριθμοί (3, 9, 12…) εντάσσονται στην ίδια μεταφυσική σκέψη που διαμορφώθηκε μέσα από τα πανάρχαια χρόνια.


Αυτό μας δείχνει ότι αφενός η μεταφυσική είναι μέρος μιας (υπερ)πραγματικότητας, αφ’ έτερου είναι τόσο παλαιότερη της Επιστήμης, ώστε να μην μπορεί η τελευταία να την προσδιορίσει. Η Μεταφυσική, κοντολογίς, δεν είναι απλώς η αθέατη πλευρά της πραγματικότητας, αλλά είναι, θα λέγαμε, η προϊστορία και η μυθολογία της. Εξάλλου και το εγκεφαλικό δυναμικό ούτως ή άλλως είναι τόσο περιορισμένο και ανεξερεύνητο που και η ίδια η υπόσταση της επιστήμης τίθεται ενίοτε εν αμφιβόλωι. Και στα διάφορα Μυστήρια της αρχαιότητας οι μυημένοι δεν μάθαιναν, αλλά απλά ήσαν παρόντες ψυχηι τε και σώματι, «ου μαθειν τι, αλλά παθειν και διατεθήναι», αλλά κυρίως σώπαιναν, επειδή, όπως λέει ο L. Wittgenstein, «για όσα δεν μπορεί κανείς να μιλάει, γι’ αυτά πρέπει να σωπαίνει»

ΤΕΥΤΑΜΟΣ

istorias-alitheia
Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή

Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

11 σχόλια στο “Μεταφυσική και Επιστήμη”
  1. ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ …ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΧΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 90 ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΕΝΑ ΤΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΑ…ΣΕ ΜΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΩΜΑΤΟΣ…ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΠΑΝΗΡΘΕ ΞΥΠΝΗΣΕ …ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΙΑΤΡΟΙ ΕΙΠΑΝ ΣΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ …ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ 10 ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΤΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΕΜΑΘΕ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΟΥΣΕ ΠΛΕΟΝ ΤΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ…ΟΜΩΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ…ΚΑΘΕ ΚΥΤΤΑΡΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΟΛΗ ΤΗ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ… ΚΑΙ ΚΥΤΤΑΡΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥΣ…ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΙ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΖΟΥΜΕ [ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΤΡΕΛΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ …ΤΟΤΕ ΠΡΩΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΞΕΚΙΝΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ…

  2. ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ…… ΠΟΛΥ ΧΑΊΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΈΜΠΕΙΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΉ ΓΝΏΣΗ …..
    ΚΑΛΆ ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟ ΔΙΚΌ ΜΑΣ ΘΑ ΣΥΖΗΤΆΜΕ ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ…….. Υμητε που εισαι????
    ΜΑΛΛΟΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ[ ΚΑΙΡΟΎ ΚΑΙ ΣΤΡΕΗΝΖΕΡ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΩΣ ] ΘΑ ΑΚΟΥΣΤΕΊ ΚΑΙ Η ΦΩΝΉ ΤΟΥ ΑΠΟΛΩΛΟΤΟΥ LIVE……
    ΑΠΟ ΛΩΛΟ ΠΡΟ ΒΑΤΩ

  3. ΦΙΛΕ ΑΠΟ ΛΩΛΟ ΠΡΟ ΒΑΤΩ ..ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ ΜΙΑΣ ΧΑΡΗ .. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ …eides ΠΩΣ ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ …ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΡΙΞΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΩΡΑΙΟ…ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΛΥ ΣΤΟ ΦΑΛΤΣΟ ΜΑΣ ΤΑ ΕΧΩΣΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΣΤΡΕΗΝΤΖΕΡ[ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΗΡΕΜΑ ] …ΕΝΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΑΜΦΙΒΑΛΩ …ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ …ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ …ΚΑ;ΛΑ Ε ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΜΕ ΒΓΑΛΕΤΕ ΕΜΕΝΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ …ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΩΡΑ ΕΚΛΕΙΣΕ …ΤΙ ΠΟΥΤΙΝ …ΤΙ ΠΑΟΚ ΤΙ ΛΑΙΚΟ ΑΣΜΑ ΘΑ ΑΝΑΚΑΤΕΨΩ …ΘΑ ΚΛΑΨΟΥΝΕ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΟΡΦΑΝΑ ..ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΕΣΑ ΕΙΜΑΣΤΕ…ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΔΙΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΜΕ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΣΑΝ ΤΙΣ ΕΡΤ.. [jiannhs kozani

  4. ΑΠΟ ΛΩΛΟ ΠΡΟ ΒΑΤΩ
    Καλημέρα!
    Κατ'αρχας να σ ευχαριστησω και σενα και ολους για τα ομορφα σχολια σας! Λογω δουλειας/υποχρεωσεων κλπ, δεν μου ειναι παντα ευκολο να περνω χρονο στον υπολογιστη, με αποτελεσμα μολις σημερα να καταφερω να δω τα σχολια και τις αναρτησεις απ το Σαββατο..Τη ψυχη μου καταθετω, τα πιστευω μου, κι αν αυτο βοηθησει και καποιους να δουν τα πραγματα οπως τα βλεπω εγω η εστω λιγο πιο θετικα, ακομα καλυτερα. Η αληθεια ειναι πως επεσες μεσα στα δυο : "γυναικα" και "Ελληνιδα". Η γειτονια των Κατοχικων εγινε για μενα μια υπεροχη αναπαυλα μεσα στον ολο πανικο της καθημερινοτητας, και τα σχολια ολων σας μια αναπαντεχη παρεα, ανθρωπων που βλεπουν τον κοσμο οπως κι εγω.
    Σ ευχαριστω και παλι για τα καλα σου λογια,
    Καλη σου μερα!
    "Υμητος"

  5. καλή μέρα Υμητος ευχομαι να βρίσκεις ολο και περισσότερο χρόνο και να σε έχουμε κοντά μας… Οι απόψεις σου είναι σημαντικές και προσωπικά μου δίνουν κουράγιο και ελπίδα.
    Όταν μια γνήσια Ελληνίδα [όπως εσύ] αισθάνεται και είναι γυναικά τότε είναι και μητέρα απο την κούνια της…. Αλλωστε όλοι μέσα μας έχουμε τους τρεις χαρακτήρες ΠΑΙΔΊ- ΕΝΗΛΙΚΑΣ – ΓΟΝΕΑΣ και ανάλογα την κοινωνικό -ψυχική κατάσταση μας υποδυόμαστε τον εκάστοτε ρόλο στην σκηνή της πραγματικοτητας μας [βλέπε ΤΟ ΨΥΧΌΔΡΑΜΑ του ΚΩΣΤΑ ΛΕΤΣΙΟΥ] .
    ΕΓΏ ΤΏΡΑ ΣΤΑ ΓΕΡΆΜΑΤΑ ΓΙΑΤΊ ΕΠΙΜΈΝΩ ΣΤΟΝ ΡΌΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΎ?…… Ε ΤΣΕΡΩ ΜΑΜΟΤΟΜΟΥ …. ΧΑΧΑ ΕΊΝΑΙ ΩΡΑΊΟ ΝΑ ΕΝΑΛΛΆΣΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤ ΕΠΙΛΟΓΉΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΆ .
    ΑΠΟ ΛΩΛΟ ΠΡΟ ΒΑΤΩ
    ΥΣΤ= ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΊΖΩ ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΡΑΔΙΟ? ΚΑΙ ΚΑΜΙΆ ΙΔΈΑ ΠΩΣ ΝΑ ΟΝΟΜΆΣΩ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΉ?
    ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΌΣΟΝ ΠΕΡΆΣΩ ΤΙΣ ΕΞΕΤΆΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΟΣ ΣΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΌ,,ΣΑΝ ΠΑΛΙΟΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΜΆΛΛΟΝ ΈΧΩ ΕΛΠΙΔΕΣ.

  6. ΚΑΛΗΜΕΡΑ giannis kozani ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΉΣΩ ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΆΞΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ ΣΤΟΝ ΝΑΌ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΏΝΤΑ ΠΟΥ ΠΛΆΚΩΣΕ ΣΤΙΣ ΒΟΥΡΔΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΊΧΑΝ ΜΕΤΑΤΡΈΨΕΙ ΤΟΝ ΝΑΟ ΣΕ ΠΑΖΆΡΙ…. ΑΥΤΉ Η ΠΡΆΞΗ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΊΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΆΛΛΩΝ? ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΎΩ ΟΤΙ ΑΝΤΈΔΡΑΣΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ θεος ΓΙΑΤΊ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΕΊΞΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΆΠΙΟ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΎΕΤΑΙ ΑΛΛΆ ΚΌΒΕΤΕ… ΈΤΣΙ ΚΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΠΡΟΚΕΙΜΈΝΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΊΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΊΑ ΠΑΡΑΣΎΡΟΥΝ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΡΑΞΊΑ ΑΔΡΙΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΆ ΣΤΗΝ ΣΑΠΊΛΑ…. ΤΏΡΑ ΌΤΑΝ ΤΟ ΘΈΜΑ ΤΟΥ ΆΡΘΡΟΥ ΕΊΝΑΙ Η ΑΝΤΊΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΉ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΚΑΙ ΔΙΚΤΎΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ , ΠΩΣ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΏ ΤΟ ΠΙΣΤΕΎΩ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΟΤΑΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΊ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΝΑ ΚΆΤΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΠΊΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ? ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟΝ ΒΟΥΡΔΟΥΛΑ ΑΦΟΥ ΤΕΤΟΙΕΣ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΒΆΛΤΟ? ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΊΝΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΣΥΝ ΚΡΊΝΩ ΤΟ = ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΊΡΑ ΚΙΝΕΊ ΜΕ ΤΟ ΈΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ…. ??? ΣΈΒΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΊΣΤΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΕΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΕΊ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΑΦΉΣΩ ΝΑ ΜΕ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΌ.. ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΉ ΤΡΆΠΕΖΑ ΙΔΟΚΤΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΤΘΤΣΑΙΛΤ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΊΤΕΣ[ΕΚΚΛΗΣΙΑ] ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΠΑΛΛΑΓΟΎΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΌ ΣΑΝ ΕΠΙΒΟΛΉ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ [ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΊΣΤΗ- ΙΔΕΟΛΟΓΊΑ] ΔΕΝ ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ….. ΑΦΟΥ ΑΥΤΗ Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΤΑΝΤΑ ΤΟΝ ΑΘΡΩΠΟ ΕΝΑ ΑΒΟΥΛΟ ΖΟΜΠΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΉ ΠΩΣ ΝΑ ΤΑΥΤΙΣΤΏ? ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΕΦΤΑΝΑΝ ΣΕΛΙΔΕΣ ΕΠΙ ΣΕΛΙΔΩΝ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΡΆΦΩΝ ΤΩΝ ΕΥΡΑΙΚΩΝ ΕΠΙΚΏΝ ΤΎΠΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ- ΣΑΟΥΛ [ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟΥ ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΉ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ]…. ΤΩΡΑ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΔΙΟ ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΎΓΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΌΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΟΎΜΕ ΤΟ ΘΈΛΩ ΤΟΥ ΜΠΟΣ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΕΛΕΎΘΕΡΟ ΠΟΙΟΤΙΚΌ ΡΑΔΙΌΦΩΝΟ … ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΉΘΕΛΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΣΟΥ ΣΕ ΠΙΘΑΝΉ ΕΚΠΟΜΠΉ ΜΟΥ ΕΑΝ ΚΑΙ ΕΦΌΣΟΝ ΠΆΡΩ ΤΟ ΟΚ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΌ. ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΆΛΟΓΟ ..
    ΑΠΟ ΛΩΛΟ ΠΡΟ ΒΑΤΩ

  7. Τι σου λεγα με τον ατιμο το χρονο? Τωρα το διαβασα!
    Λοιπον, τη συμπαρασταση μου την εχεις, εννοειται! Θα σας ακουω αν και απο μακρια, οσο για το ονομα της εκπομπης….θα το σκεφτω!
    Κι οσο για το ρολο του παιδιου, μη νομιζεις, κι εγω εκει επιμενω! Κι ας λενε..κι ας μη καταλαβαινουν. Σου ευχομαι καλη επιτυχια στις εξετασεις! Παλιος πειρατης ε? Ε, τοτε για ποια "γεραματα" μιλας?! Δε καταλαβαινω! Νεοι ειμαστε ακομα!

    "Υμητος"

  8. ΦΙΛΕ ΑΠΟΛΛΩΛΟΤΕ …ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΕΝΟ ΜΗΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΠΑΛΙ…ΛΕΓΕ ΠΟΣΑ ΘΕΛΕΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΤΑ ΧΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΣ ΤΟ TEST-DRIVE [ ENNOEITAI META ΑΠΟ ΤΥΧΟΝ KOΨIMO ] …AKOY ΓΙΑ ΤΙΤΛΟ ΤΟ ΨΑΧΝΩ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ… ΟΤΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ … [ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ …Η ΜΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΩΧΕΛΙΚΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ…ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΘΑ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΟΥΝ [ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΙΜΗΜΑ ΟΜΩΣ ] ..ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΔΕΝ ΤΑ ΔΕΧΟΣΑΣΤΕ ΑΥΤΑ …ΚΑΙ ΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ… ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΚΕΦΑΛΕΣ ΜΑ ΠΡΟΒΑΤΑ [ ΠΙΣΤΟΥΣ ΟΧΙ] …ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΥΛΑΧΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΕΣΑΙ …jiannhs kozani

  9. ΓΙΑΝΝΗ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΝΑΙ ΔΈΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΊΣΤΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΕΊΜΑΙ ΥΠΕΡΉΦΑΝΟΣ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΏ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣ ΕΧΩ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ . ΆΛΛΩΣΤΕ ΑΝ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΚΆΝΑΜΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΊΜΑΣΤΕ ΣΟΦΌΤΕΡΟΙ.
    ΣΊΓΟΥΡΑ ΕΧΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΤΊΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ…. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΈΑ [ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΜΊΖΩ ΝΑ ΤΑ ΠΑΊΡΝΕΙ Ο ΜΠΟΣ , ΕΓΩ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΉΣΩ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩΡΟΔΟΚΉΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΉ ΜΟΥ] ΧΙ ΧΙ ΧΙ……..
    ΤΟΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ ΤΙ ΡΟΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΌΤΕ ΘΑ ΦΆΕΙ ΚΏΛΥΜΑ
    ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΡΈΣΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΟΥΣΙΚΉ Η ΔΙΣΚΟΘΉΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΤΈΧΝΗ ΣΤΑ ΠΛΑΤΌ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΤΑΞΊΔΙΑ…….
    ΦΙΛΗ ΜΟΥ Υμητος ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΛΎ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΑΙΣΘΆΝΟΜΑΙ ΒΟΥΝΌ ΟΛΥΜΠΟΣ, ΕΝΑ ΠΡΑΜΑ ΣΤΡΕΗΝΤΖΕΡ ΈΡΧΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!
    ΑΠΟ ΛΩΛΟ ΠΡΟ ΒΑΤΩ

  10. οι επιστημονες θα ανεβουν ολο το βουνο τησ γνωσης αλλα
    στην κορυφη θα συναντησουν θεολογους .Ολα τα εχουν πει οι προγονοι μας και οι πατερες της ορθοδοξιας μας αλλα ποιος ασχολειται μαυτους.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek