Τι σημαίνει η ζωή εν τάφω; Το Μυστικόν Ποτήριον! Όστις δεν αγαπήσει τον Παύλον των Εθνών να μην είναι βέβαιος ότι είναι Χριστιανός. Η Μυστική Έννοια Άλειπτον….

Τι σημαίνει η ζωή εν τάφω; Το Μυστικόν Ποτήριον! Όστις δεν αγαπήσει τον Παύλον των Εθνών να μην είναι βέβαιος ότι είναι Χριστιανός. Η Μυστική Έννοια Άλειπτον….

Μία φορά και έναν καιρόν, ο Οίνος οίδε ανθρώπους πτωχούς, ξένους, καταδιωγμένους, άμοιρους ή και κακόμοιρους σε Κακή Μοίρα Χώρα αυτοϋποταγμένους πλέον δούλους, δεν ήταν δούλοι εν αθελήσει των αλλά δούλοι εν θελήσει των και συνάμα γόγγυζαν διά την κατάρα που τους ηύρε.

Ήταν πολύ νηφάλιοι δι’ αυτού παραδόθηκαν. Ο Οίνος σκέφθηκε να κατέβει να τους μεθύσει, να ανεβούν εκεί εις τα σύνορα κάτω από την κορυφή του βουνού του.

Αφού τους μέθυσε πήραν την στράτα και από την πολλή μαστούρα έξω από την νηφαλιότητα της στυγνής συντετριμμένης εις τον νουν νηφαλιότητας πέρασαν θάλασσες, Συμπληγάδες, ερήμους χωρίς να πνιγούν σε άμμους και ύδατα….

Εγκαταστάθηκαν πέρα από την στυγνή χώρα παρά τη λίμνη και παρά την θάλασσα.

Όταν τους οίδε ο Οίνος να εξεμεθάνε, αποφάσισε να κατέβη να τους μεθύσει πάλιν, να τους σώσει από την μιζέρια τους και τα πάθη τους διά πέτρες του χώματος που τα λένε χρυσάφια ενώ κατηγορούσαν άλλους που αγαπούσαν πέτρες της γης που τα λέγανε μάρμαρα.

Όταν κατέβηκε και διαπίστωσε ότι η συντριπτική πλειοψηφία από την πολλή αυστηρότητα, ακεραιότητα πειθαρχίας διά τα προς το ζην, κερδίζειν, πλουτίζειν, νομίζειν [εκ του νόμου και δη εκ του νόμου ζειν χουμ και χούμ ους-αυτί τροφή διά περισυλλογή και περίσκεψη περιδιαλογιστική περιεγκάρδια], αποφάσισε να τραβήξει δι’ αλλού να μεθύσει άλλους οίτινες είχαν έκτοτε ευπρόσδεκτον το μεθοκόπημα και την έκσταση του.

Οίδε ότι αυτοί όπου μέθυσε κάποτε και πήραν κατά γράμμαν το νομίζειν, δεν ήσαν πια Ποτήρια οι καρδίες των αλλά τσιμέντα αρμέ, που δεν ράγιζαν ούτε με ατομικές πυρηνικές βόμβες Του Θεού. Οίδε πως ανάμεσα σε αυτούς του κράτους του νομίζειν και νομίζειν που ακόμη νομίζει και Νομίζει διεθνώς με νόμους του παρά νόμου του ιδιοτελούς νηφάλιου Νομί Ζειν [No me ζειν-ζεν = είμαι υπόδουλος υποτακτικός του Νομίζειν = Νόμου παραποιημένου Μωυσή, εξού και Ο Χριστός είπε η καρδία του Νόμου είναι η Ευσπλαγχνία!], καλύτεροι ήσαν οι τελώνες, οι πόρνες, οι έκλυτοι, που κατέληξαν έτσι εκτός των άλλων επειδή τους κούρασαν οι διδασκάλοι-ραββίνοι του παλαιού και έως τώρα του σύγχρονου Νομίζειν!

Οίδε Ο Οίνος και γνώριζε ότι τα δυνατότερα Κρασοπότηρα είναι οι ψυχές των Ελλήνων. Αλλά έπιναν ενσφαλμένα, απρεπή και κατώτερα των ψυχών τους πόσιμα μεθύσια, ακάθαρτα μεθύσια, αλλά τα Ποτήρια είναι Ποτήρια και οι Κανδύλες Κανδύλες!

Τι είναι τα Ποτήρια; Καρδίες ανοικτές. Τι είναι οι Κανδύλες; Ψυχές που γυρεύουν τες θλίψεις και τες ευλογίες της σωτηρίας και δεν τες εύρισκαν!

Τότε Ο Οίνος ηύρε τον Σαούλ, έναν τρελλόν, διότι Σαούλ σημαίνει τρελλός! Ο Σαούλ ήταν τρελλός με τον Νόμον Μωϋσέως! Γέμισε η ψυχή του με τον Νόμον, ήταν ανοικτόν Ποτήριον και ανήσυχη Κανδύλα, εξού και μίσησε τους Χριστιανούς επειδή καταργούσαν τον Νόμον και έλεγαν ότι μόνον διά Του Οίνου σώζεται η ψυχή. Τούτον τον πρόσβαλε και «οίδε» ότι αυτοί καταργούν τον Νόμον.

Ο Σαούλ ήταν ειλικρινής, πίστευε ακράδαντα ότι οι Γαλιλαίοι Του Οίνου είναι αιρετικοί προς το σφάλμα όχι αιρετικοί προς το Άγιον Κάλλος! Τους καταδίωξε. Οίδε Ο Οίνος, ότι ο Σαούλ ειλικρινής αγαπών και ψάχνων την Αλήθεια, και ήταν κρίμα να τον αφήσει να χαθεί, έπρεπε να τον μεθύσει με το μεθύσι του ουρανού. Καθ’ οδόν λοιπόν ο Σαούλ προς την Δαμασκόν διά να εύρει και εξοντώσει τους εκεί Γαλιλαίους Ναζαρινούς Βηθλεεμελίτες, σε μία σκοναμμοβολή τυφλώθηκε αλλά οι άλλοι έβλεπαν σκόνη, αυτός τυφλώθηκε από έναν Ήλιον λαμπρότερον του ηλίου. Ήταν το πρώτον του μεθύσι με την έκσταση του ουρανού από Τον Οίνον. Του είπε Σαούλ διατί με καταδιώκεις; Και ήταν Ο Οίνος, Τον αναγνώρισε και του είπε ποίος είναι.

Ήρθε ο Ανανίας μετά από όραμα και με τες χείρες τους αφαίρεσε το κολλύριον και τον κακατοξεραμένον πηλόν έμπροσθεν των ομματών του Σαούλ και ανάβλεψε. Τότε ο ευνοούμενος εξ’ Εβραίων και εκ Ρώμης διώκτης των Οινομεθύστακων ος είχε αμφότερες ταυτότητες ή και αναγνωρίσεις άλλαξε στρατόπεδον. Δεν ήταν δίκαιον παρά χρήμα αυτός ο ειλικρινής θερμός μεθύστακας να πίνει σκάρτα πόσιμα!

Συνέβη όμως προδρομικά κάτι άλλον. Όταν σκότωσαν τον Πρωτομάρτυραν Στέφανον μετά από το Μεταπαραπρωτομάρτυραν Ληστήν εκ Δεξιών Του Οίνου επί Σταυρώ, επισκεφθής έναν ραββίνον ο Σαούλ και λέγοντας του τα δίκαια διά καταδιώξη και εξόντωση των Οινομεθύστακων, ο αγαθός αυτός διδάσκαλος του είπε: εάν είναι θέλημα Θεού να επιβιώσουν τίποτε δεν θα καταφέρεις. Βλέψε εις τους Ρωμαίους οίτινες μας διαιρούν και μας βασιλεύουν, αυτοί εισίν οι εχθροί μας, άφησε ήσυχους τους Οινομεθύστακες! Ο ραββίνος γνώριζε την αλήθεια και εμμέσως πλην σαφώς την αμόλησε εις τον Σαούλ, τον οποίον προβλημάτισε, προοιώνησε και προετοίμασε!

Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης ήταν ένας ζηλωτής Ιουδαίος, αλλά δεν ήταν άξιος. Ο Σαούλ ο εκ της Ταρσού ήταν ζηλωτής Ιουδαίος αλλά ειλικρινής φιλαληθής, φιλοδίκαιος και φιλέντιμος, ο πρώτος αντικαταστήθηκε από τον δεύτερον, ο πρώτος παρότι έλαβε εξ’ Οίνου σώμα και αίμα Οίνου, δεν μέθυσε και προσέφυγε εις τα 30 αργύρια και δη διά να ενώσει ζηλωτές και Οίνον. Αμέθυστοι πώς να μεθύσουν από την Ζωοδόχον Προαστείρευτην Πηγήν Του Οίνου;

Ο Σαούλ αν και διώκτης Του Οίνου, έγινε ο μεγαλύτερος μεθυστάνας και Κρασοπατέρας εν κόσμω του Οίνου! Ο Οίνος του είπε άγου σε έθνη και βασιλείς αυτών… Ήτοι εκεί όπου Ποτήρια και Κανδύλες εισίν ανοικτά!

Πού εισέχεσαι σε έναν σπίτι ωραίον αλλά κεκλεισμένων των θυρών ή σε έναν σπίτι γεμάτον κοπριάν αλλά με ανοικτήν την θύραν διαρκώς και με καλωσόρισμαν Θερμόπυλον;….

Εισήλθεν ο Σαούλ εις των Ελλήνων τας πόλεις, πρώτη μεγάλη επιτυχία η Αντιόχεια! Εισήλθε εις τα προευπρόσδεκτα Φιλόξενα σπίτια και δέκτηκαν τα Ξένα Μαθύσια τα οποία τους εισήγαγε και μέθυσαν σε έκσταση Ανεπανάληπτη, συνάμα τους είπε πώς να καθαρίσουν τους Σταύλους του Αυγεία, όπως έκανε άλλως πως ο παλαί ποτέ Ηρακλής.

Τι σημαίνει Αντίοχος, αυτός όπου έχει τα αντί ή αντίθετα; Το όνομα “Αντίοχος“ σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη “όχος” ( = φορτίο) και σημαίνει: “αντίπαλος” (ή πιθανότερα, “ανθιστάμενος“) και τελικά, “επαναστάτης“.

«Τυχαία» ο πρόδρομος των πρακτικών Αντίχριστου είναι ο Αντίοχος Δ΄ο Επιφανής = Πασιφανής = υπερήφανος, τύφος, επιδειξίας, εξουσιομανής, δοξομανής, νοησηρής επάρσεως, οιήσεως, υπεροψίας που σημάδευσε τους Ιουδαίους με το μισητόν σήμαν του κισσού εις τα μέτωπα, σύμβολον Διόνυσου. Αλλά τούτον διατί το επέτρεψε Ο Θεός; Διότι σε κάποιους τουλάχιστον άξιζε αφού ήταν ψευδομονοθεϊσταί ειδωλολάτραι οι οποίοι λάτρευαν την Αστάρτη, τον Βηλ, τον Δράκων, τον Βαάλ, και από αυτούς παλαιότερα ο προφύτης Ηλίας εις το θαύμα σε αναμέτρηση με τους κοπαδούς Βαάλ και Αστάρτης, σύνολον 450 εν άλσοις και 400 σε ερήμους και άφυτα μέρη, σύλλαβε με προτροπή του προς τους Ισραηλίτες που ήσαν παρόντες και έσφαξε πού αλλού; Εις τον ποταμόν Κισσών ήτοι τον ποταμόν προς τιμήν του Διόνυσου Βαάλ και Αστάρτης [Δήμητρας;]. Και όσοι κουβαλούσαν τέτοια αμαρτία και ασέβεια καταδικάστηκαν να λάβουν χάραγμα εις τα μέτωπα με σχήμα φύλλου κισσού, όπως όσοι αξίζουν να είναι σκλάβοι μαμωνά θα αξιωθούν να λάβουν χάραγμα χξς εις τα μέτωπα ή δεξιές χείρες ώστε να μην πειάνει το Σταυροκόπημα. Και τι είναι αυτόν το 666; Είναι ο αριθμός μονάδων/λεπτών/σέντ όπου οι αρχαίοι Εβραίοι αρχιμαμωνάδες πλήρωναν τους υποταγμένους αυτοθελητί οι περισσότεροι φοβισμένοι σκλάβοι τους και τούτον, δείχνει πως όσοι φοβηθούν τους αρχιμαμωνάδες Εβραίους τετρακισεκατομμυριούχους εις τους έσχατους χρόνους θα χαρακτούν με κισσόν 666-χξς = όφι αρχαίον Αλλάχ εις τα αραβικά το χξς. Το φύλλον κισσού είναι μία τριάδα άκρων όπου υπαινίσσεται όρχεις και πέος, βρακί, σατανοθεόν Βηλ = βήλλος/βήλος = πέος ελληνιστί ήτοι Βαάλ = αναγραμματισμός Βαλά = βάλανος = η αιχμή-κεφαλή πέους. Δεν αποκλείεται το χάραγμα να έχει σχήμα κάπως κισσού-κιττού….

Τι σημαίνει κισσός; Δεν έχουμε χρόνον διά λεξικά, ψάξετε το, αλλά οπωσδήποτε ομόρριζον του κίσον = φιλί, ίσως αυτοί όπου όλοι μαζύν ολομερίς θέλουν να φιλιούνται ήτοι έκλυτοι, ανώμαλοι, πόρνοι, οργιάζοντες ερωτικώς. Επίσης εις την Κύπρον κίττος [ό,τι με δύο σίγμα-σσ, ταύ-ττ, στ, τσ, ίδια λέξη ελληνιστί] σημαίνει πυγμή ήτοι σφυκτή γρονθιά.

Ο Βαάλ είναι ο Βαλά+νους ήτοι ο νους του εις την κάτω κεφαλή αντί εις την άνω και Βηλ = πέος και είναι τα σύμβολα Διόνυσου.

Η Αστάρτη εμπεριέχει ως λέξη τον άρτον άρα τε η Δήμητρα-Γήμητρα μάλλον! Ήτοι ασπούμε αστική άρτος = Αστάρτη και ash τε άρτος ήτοι στακτάρτος και στάκτη από άρτον ή στάκτη-πυρ διά να κάμουμε άρτον. Στάκτη = αστάκτη = ashτάκτη….

Ο Αντίοχος ως λέξη είναι ο αντίπαλος και ο Δ΄Επιφανής είναι ο Αντίπαλος Ιουδαίων και Πιστών Θεού. Ο Αντίχριστος είναι ο αντίπαλος Χριστού ήτοι ο Αντίοχος Χριστού! Να πως όλα δένουν….

Εν τω μεταξύ, συνεχίζουμε, ο Σαούλ αυτομετονομάστηκε σε Παύλος. Είπαμε ότι Σαούλ σημαίνει εκτός των άλλων και τρελλός και ο διά Χριστόν Σαλός Σαούλ αυτομετονομάστηκε με Θεία Πρόνοια σε Παύλον. Γνωρίζουμε την παύλαν η οποία είναι μία ευθεία γραμμή και βεβαίως ο Ελληνομαθής και Ελληνόγλωττος Παύλος γνώριζε τα Ελληνικά καλύτερα από πολλούς εξ’ ημών την σήμερον. Παύλα = ευθεία και ευθεία = ευ+Θεία = αγαθότητα προς Τον Θεόν τελεία-τέλεια και παύλα!!!!

Ο Παύλος δίδαξε με αγάπη και χόρευε και έπινε με μέτρον με τους κρασοπατέρες Έλληνες. Ο Οίνος τους δίδαξε το μέτρον του οίνου και την μέθην με τον οίνον και άρτον Του, ήτοι το αίμαν και σώμαν Του. Τι συνέβηκε;

Αντικατέστησε εις τα Ποτήρια-Ανοικτές Καρδίες την μέθην κόσμου με την μέθην Θεού. Αντικατέστησε τον οίνον Διόνυσου-Βαάλ/Βαλα+νου-Βηλ+ου με τον άγιον οίνον Οίνου και τον άρτον ανθρωποθυσιών με άρτον ψωμίου ευλογημένου, διότι τότες οι ανθρωποθυσίες και ζωοθυσίες, ωμοφαγίες, θυσιοφαγίες και αιμοποσίες ζώων και ανθρώπων διά λήψην αδρενοχρώμιου ήταν συχνές από την εποχήν του προφύτου Ηλιού και πριν έως την πόλιν Αντίπαλου-Αντίοχου ήτοι την Αντιόχειαν! Αντικατάσταση, αντικατάσταση, αντικατάσταση εις τα Ποτήρια!!!!

Διότι το ανοικτόν ποτήριον που έχει λερωμένον ύδωρ μέσα ευκόλως αντικαταστείται με καθαρόν ύδωρ, αλλά το κεκλεισμένον και τσιμεντωμένον ή σφιγκτόν όπως η πέτρα και ο τσιμέντος δεν εγχωράει τίποτε, όπως είναι και ήσαν οι πλείστοι Ιουδαίοι, ώσπου να μετανοήσουν και μετανοίξουν τα Ποτήρια των!

Ένας Αυστριακός εν ζωή διάσημος πρωην γιόγκι έβδομου επιπέδου νυν Ορθόδοξος Ιεραπόστολος Χριστιανός είπε τα εξής: όταν ευκαιρώνεις με τον διαλογισμόν δεν βάζεις τίποτε μέσα, αλλά αφού είναι άδειον κάτι θα εισέλθει και επειδή δεν λέγεις Κύριε Ιησού Χριστέ Ο Θεός ελέησον με τον αμαρτωλόν, έρχεται και γεμίζει ο άδειος εαυτός με διάβολον. Να η εξήγηση, αυτά λέγονται και εις την παραβολήν του Σπορέα, όπου η σκληρή ιουδαϊκή καρδία δεν φυτρώνει, ενώ άλλων τα ποτήρια αβαθή και άλλων τα τρώνε τα ζιζάνια εντός ποτηριού-καρδίας ήτοι ειδωλολατρείες και μέριμνες Θεός φυλάξοι παντός είδους.

Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος είναι ο Μέγας Αλέξανδρος της Χριστολογίας, δεν είχει μαζύν του στρατόν, γενικότερα μόνος, αλλά είχε μυριάδες Αγγέλων και Τον Ίδιον Τον Θεόν, άλλως πως δεν θα τα κατάφερνε όπως και οι άλλοι Απόστολοι Του Χριστού έως τας ημέρας μας.

Όταν έχεις έναν ποτήριον γεμάτον ακάθαρτον ή λερωμένον ύδωρ, ρίχνωντας μέσα συνεχώς καθαρόν εν τέλει θα καθαρίσει, αυτή είναι η συνταγή Καθ’ άρσης, ενώ εάν το ποτήριον σφραγιστεί με μέσα του την ακαθαρσία ή σπάσει ή γίνει πέτρα γεμάτη δίχως λακκούβα, τίποτε δεν αλλάσσει εκτός ως εκ θαύματος εκ Θεού Αληθινού….

Μερικοί άνθρωποι οι Μαθητές με την επιφοίτηση και ευλογία διαχρονικώς Του Αγίου Πνεύματος κατάφεραν να σπείρουν σε ψυχές ολόκληρων τεράστιων εκτάσεων, δεν θα ήταν δυνατή αυτή η κατάκτηση δίχως την άνωθεν εκ Θεού προστασία και θελήματος.

Ο Άγιος Μέγας Απόστολος Παύλος Μαρτύρησε πολλές φορές με λιθοβολισμόν, δαρσισμόν, φυλακισμόν και μόνον ένεκα της Θείας Θελήσεως δεν απόθαινε παρά μόνον όταν ήταν το θέλημα Θεού διά να αγιασθεί ο τόπος και να γίνει Μαρτύριον Πίστης εις το μέλλον ο τόπος του Μαρτυρίου του, όπερ εγένετο και με κάθ’ άλλον Μάρτυραν έως τας ημέρας μας.

Η λέξη Άλειπτον είναι Προσυνώνυμη με την έννοια Άπειρον. Είναι αυτόν όπου δεν λείπτει ποτέ, δεν εκλείπτει ποτέ. Συνάμα βάσει του Νόμου της Πέραν της Μίας Καταγωγής των Ελληνικών Λέξεων, σύνθεση α] άλφα στερητικόν ήτοι α+λειπτόν β] Αλ+ειπτόν = Αλ ει απτόν = Θεός/Φως/Λευκόν είναι/ει απτόν/χειροπειαστόν, αληθινόν, πραγματικόν, Προσιτόν, δεν είναι ανύπαρκτον, δεν είναι απροσέγγιστον και μόνον μακρυνόν…. Και γ] η σύνθεση των δύο προαναφερόμενων, το Άλειπτον ήτοι αυτόν όπου δεν λείπτει είναι Ο Απτός Θεός και απτόν εκτός από χειροπειαστόν σημαίνει το άπτεται ήτοι υπεράπτεται ήτοι είναι υπεράνω = άπτεται που σημαίνει και εξαρτάται ήτοι όλα εξαρτόνται εκ Του Άλ/Θεού…. Αλ ει απτόν άλειπτον….. όπως Αλήθεια είναι Αλ ήθεια α λήθεια….. Σε ουδέτερη κατάσταση το Άλειπτον είναι το απροσέγγιστον Άπειρον το οποίον είναι Θεία Άκτιστη Ιδιότητα, μία Τετραπιθανότητα….

Τι σημαίνει η ζωή εν τάφω;

Όλα όσα είπαμε διά το Άλειπτον, εμπεριέχονται εις την έννοια η ζωή εν τάφω….

Σημαίνει η ζωή κατεβαίνει εις τον τάφον.

Σημαίνει ότι η ζωή δεν έχει όρια, άρα τε δεν φοβάται τον τάφον και ζη εν τάφω, σε σκότη, σε οιονδήποτε περιβάλλον και αυτή η ζωή είναι ανώτερη από ο,τιδήποτε άλλον, ήτοι από πάσα δύναμη και θάνατον και από πάσα δύναμη φέρουσα θάνατον, συνεπώς η ζωή αυτή και δη η Ζωή είναι Θεία Άκτιστη Ιδιότητα…. Η Ίδια Η Θεότητα.

Σημαίνει ο Άδης δεν είναι ανώτερος εκ της Ζωής.

Σημαίνει Η Ζωή είναι Η Ζωοδόχος Πηγή και δύναται φωτείσει εν πάσα σκοτιά εν φωτί ή εν σκότει πραγματικότητος διά της Αλ Ηθείας και Α Ληθείας….

Σημαίνει ότι εντός τάφων ζη Ζωή….

Σημαίνει ότι Η Ζωή είναι πανταχού Παρούσα και τα πάντα Πληρούσα, ήτοι η Ουράνια Βασίλισσα, Ο Ίδιος Ο Παράκλητος Το Πνεύμα Της Αληθείας δηλοί Τω Αγίω Πνεύματι.

Τι σημαίνει τάφος και ταφή; Τε αφή ήτοι συνφίξιμον και συνεπ’αφή όντων, πραγμάτων, καταστάσεων, διότι ο τάφος είναι πλήρης αφή με το χώμα, αλλά υπάρχουν και τάφοι ως δωμάτια, ήτοι υπόγειοι ή υπέργειοι θαλάμοι. Δευτέρα έννοια της ταφής βάσει του Νόμου της Πέραν της Μίας Καταγωγής των Ελληνικών Λέξεων είναι τε αφήνω ήτοι εκεί όπου σε αφήνουν ή και εγκαταλείπουν διά να αναπαυθείς ή παραμείνεις ως ακίνητος λόγω νεκρότητος. Εις το άλμαν εις ύψος τάφρος είναι εκεί όπου σημαδεύεις να αφήσεις το σώμα σου να προσγειωθεί. Ταφ+ρος = ταφή+ροή…. = τε αφή ροής ήτοι εκεί όπου η ροή σε αφήνει ή και προς τα εκεί όπου με ροή = άλμα και φόραν αφίεσαι να προσπέσεις. Συνάμα το Φι με το Ρω τακτικότατα συγχέονται ή αντικαταστούνται εις την πληθώρα διαλέκτων της Ελληνικής Γλώσσας, ώστε ο αφρός είναι και αβρός ή αυρός Ελληνοκυπριαστί, και η τάφρος ως τάβρος ή ταύρος [ορμητικός όπως ο άλτης άλαμτος είς ύψος], αλλά σε αυτά εμπεριέχεται η αύρα, ήτοι το αυρόσωμα όπου θα αναστηθεί εις αέραν κατά την Ημέραν της Κρίσεως. Όσοι αγιάσουν δεν θα χρειαστεί να συνέλθουν εις την Ημέραν της Κρίσεως, έχουν ήδη Ευπροκριθεί εις τα Ουράνια, αλλά πολλοί εξ’ αυτών θα δικάσουν τους θύτες τους, βάσει Αποκάλυψη Ιωάννη.

Παναγιώτης Δίας