Γιατί γκρινιάζω; Πώς θα εκτιμήσω αυτά που έχω
Παραπονιόμαστε για τον καιρό, την κίνηση, το λεωφορείο που άργησε, τις τιμές που συνεχώς ανεβαίνουν, τα περιττά κιλά. Πώς θα σταματήσουμε την κακιά συνήθεια πριν απομακρυνθούν όλοι από δίπλα μας.
Αναμφισβήτητα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει γκρινιάξει ποτέ. Ακόμα και αν κάποιος θεωρεί πως δεν έχει κανένα λόγο να παραπονιέται, πάλι γκρινιάζει. Πολλές φορές γκρινιάζουμε χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε. Παραπονιόμαστε για τον καιρό, την κίνηση, το λεωφορείο που άργησε, τις τιμές που συνεχώς ανεβαίνουν, τα περιττά κιλά, τη δουλειά που έχουμε, τις καθημερινές υποχρεώσεις, τους γείτονες που κάνουν πολλή φασαρία, τον σύζυγο που δε βοηθάει.
Θυμηθείτε εκείνες τις φορές που όλα πήγαιναν στραβά και η γκρίνια αποτελούσε την πιο εύκολη αντίδραση σε όλα αυτά που βιώνατε. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί είναι πολύ πιο εύκολο να γκρινιάζουμε για μία κατάσταση από το να προσπαθούμε να την επιλύσουμε, να παραπονιόμαστε συνεχώς για ό,τι άσχημο συμβαίνει από το να βλέπουμε ό,τι καλό συμβαίνει στη ζωή μας.
Γιατί όμως η γκρίνια δεν μας βοηθά σε τίποτα;
Καλλιεργεί μία αρνητική στάση απέναντι στη ζωή. Η γκρίνια μας βοηθά να εστιάζουμε την προσοχή μας σε ό,τι αρνητικό συμβαίνει γύρω μας, παραβλέποντας τις θετικές εμπειρίες. Και αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη μιζέρια και δυστυχία.
Επηρεάζει αρνητικά τη σχέση με τους γύρω μας. Κανείς δεν αντέχει για πολύ τον άνθρωπο που συνεχώς γκρινιάζει για τα πάντα. Όλοι θέλουμε κοντά μας ανθρώπους θετικούς, χαμογελαστούς και αισιόδοξους. Για το λόγο αυτό τα άτομα που συνεχώς γκρινιάζουν στο τέλος μένουν μόνα τους, γιατί οι φίλοι τους παρατούν, μην αντέχοντας τον αρνητισμό τους.
Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν εσύ για να σταματήσεις να παραπονιέσαι συνεχώς;
Έκφρασε τα αρνητικά σου συναισθήματα όταν τα νιώθεις και μην τα καταπιέζεις. Όλοι περνάμε δύσκολες περιόδους στη ζωή μας, όπου κατακλυζόμαστε από αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις. Όταν λοιπόν δεν τα εκφράζουμε, αυτά συσσωρεύονται μέσα μας και βγαίνουν με τη μορφή γκρίνιας. Μοιράσου λοιπόν με τους δικούς σου ανθρώπους τις αρνητικές σκέψεις και τα συναισθήματά σου. Θα νιώσεις αμέσως καλύτερα!
Σταμάτα να είσαι επικριτικός. Πολλές φορές γκρινιάζουμε για τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας, γιατί πιστεύουμε πως δεν είναι αρκετά καλοί για εμάς, επικρίνοντάς τους για τη συμπεριφορά τους. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα είσαι έτοιμος να επικρίνεις το, διπλανό σου, κάνε ένα βήμα πίσω και προσπάθησε να δεις τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία.
Βρες τι είναι αυτό που σε κάνει πραγματικά χαρούμενο. Αν ρωτήσεις τους ανθρώπους που συνεχώς γκρινιάζουν τι τους κάνει πραγματικά χαρούμενους δεν ξέρουν τι να σου απαντήσουν. Αυτό συμβαίνει γιατί εστιάζουν όλη τους την ενέργεια σε ό,τι αρνητικό συμβαίνει γύρω τους. Ποιες είναι λοιπόν οι δραστηριότητες που σε κάνουν να χαμογελάς; Κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου ή σε έχουν απορροφήσει πλήρως οι δραστηριότητες της καθημερινότητάς σου; Παρατήρησε εάν γκρινιάζεις συνεχώς για κάτι συγκεκριμένο (π.χ. τη δουλειά ή τη σχέση σου) και προσπάθησε να το αλλάξεις το συντομότερο δυνατό.
Η ζωή δεν είναι τέλεια. Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα γίνει. Το κυνήγι της «τέλειας» ζωής είναι άσκοπο και ατέρμονο. Μόλις λοιπόν το αποδεχτείς αυτό, ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια σου ένας άλλο κόσμος. Ένας κόσμος θετικών συναισθημάτων και εμπειριών. Ένας κόσμος που αντί να γκρινιάζεις συνεχώς για όλα αυτά που δεν έχεις, νιώθεις ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που έχεις. Γιατί μην ξεχνάς πως στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο και ό,τι έχεις σήμερα μπορεί να μην το έχεις αύριο. Να είσαι λοιπόν ευγνώμων για όλα αυτά που έχεις. Θα καταλήξεις να έχεις περισσότερα. Αν επικεντρώνεσαι σε ό,τι δεν έχεις, ποτέ δεν θα έχεις αρκετά.
iatronet.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
– Γέροντα, πού οφείλεται η γκρίνια και πώς μπορείς να την αποφύγης;
– Στην κακομοιριά οφείλεται και με την δοξολογία την κάνει κανείς πέρα. Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η δοξολογία γεννά δοξολογία.
Όταν δεν γκρινιάζη κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει , αλλά δοξάζη τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει , για να του τα φέρη όλα ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει.
Μερικές φορές μας κλέβει το ταγκαλάκι και μας κάνει να μη μας ευχαριστή τίποτε, ενώ μπορεί κανείς όλα να τα γλεντάη πνευματικά με δοξολογία και να έχει την ευλογία του Θεού. Να, ξέρω κάποιον εκεί στο Όρος που, αν βρέξη και του πης «πάλι βρέχει», αρχίζει : «Ναι, όλο βρέχει, θα σαπίσουμε από την πολλή υγρασία» . Αν μετά από λίγο σταματήση η βροχή και του πης «ε, δεν έβρεξε και πολύ», λέει: «Ναι, βροχή ήταν αυτή; Θα ξεραθή ο τόπος…;» . Και δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν είναι καλά στο μυαλό, αλλά συνήθισε να γκρινιάζη. Να είναι λογικός και να σκέφτεται παράλογα!
Η γκρίνια έχει κατάρα. Είναι σαν να καταριέται ο ίδιος ο άνθρωπος τον εαυτό του, οπότε μετά έρχεται η οργή του Θεού. Στην Ήπειρο γνώριζα δύο γεωργούς. Ο ένας ήταν οικογενειάρχης και είχε ένα-δυό χωραφάκια και εμπιστευόταν τα πάντα στον Θεό. Εργαζόταν όσο μπορούσε, χωρίς άγχος. «Θα κάνω ό,τι προλάβω , έλεγε.
Μερικές φορές άλλα δεμάτια σάπιζαν από την βροχή, γιατί δεν προλάβαινε να τα μαζέψη, άλλα του τα σκόρπιζε ο αέρας, και όμως για όλα έλεγε «δόξα Σοι ο Θεό » και όλα του πήγαιναν καλά. Ο άλλος είχε πολλά κτήματα, αγελάδες κ.λ.π.,δεν είχε και παιδιά. Αν τον ρωτούσες « πώς τα πας; » , « άστα, μην τα ρωτάς » , απαντούσε. Ποτέ δεν έλεγε « δόξα Σοι ο Θεός », όλο γκρίνια ήταν. Και να δήτε, άλλοτε του ψοφούσε η αγελάδα, άλλοτε του συνέβαινε το ένα, άλλοτε το άλλο. Όλα τα είχε, αλλά προκοπή δεν έκανε.
Για αυτό λέω, η δοξολογία είναι μεγάλη υπόθεση. Από μας εξαρτάται ,αν γευθούμε ή όχι τις ευλογίες που μας δίνει ο Θεός. Πώς όμως να τις γευθούμε, αφού ο Θεός μας δίνει λ.χ. μπανάνα και εμείς σκεφτόμαστε τι καλύτερο τρώει ο τάδε εφοπλιστής; Πόσοι άνθρωποι τρώνε μόνον ξερό παξιμάδι, αλλά μέρα-νύχτα δοξολογούν τον Θεό και τρέφονται με ουράνια γλυκύτητα ! Αυτοί οι άνθρωποι αποκτούν μια πνευματική ευαισθησία και γνωρίζουν τα χάδια του Θεού. Εμείς δεν τα καταλαβαίνουμε, γιατί η καρδιά μας έχει πιάσει γλίτσα και δεν ικανοποιούμαστε με τίποτε. Δεν καταλαβαίνουμε ότι η ευτυχία είναι στην αιωνιότητα και όχι στην ματαιότητα.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή», Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου
Η εκδήλωση που λέγεται “γκρίνια” , ειναι το αποτέλεσμα σειράς πραγμάτων
που έχουν προηγηθεί .
Και εξηγούμαι :
Για να φτάσει κάποιος να γκρινιάξει , (κατ´εμέ) βρίσκω & βλέπω λογικό το να
βρέθηκε στη “μάχη” να ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΙΚΕ & ή να “ΠΑΓΩΣΕ” ή να
“ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕ” για να κρυφτεί & σωθεί (τρομαγμένος) ….
Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ !
Πρέπει πάντα να υπερτερούμε του “δάσους ” & να μαντεύουμε τι έχει μέσα του !
Η αυτογνωσία ειναι το όπλο μας ! Η γνώση ειναι οι σφαίρες μας !
Η ανδρεία & το δίκαιο ειναι ο θώρακας μας !
Αν σας “φοβίζει ” κάτι , απλά κάντε ένα πείραμα :
Βάλτε ένα καθρέφτη απέναντι σας & συζητήστε με τον εαυτό σας ότι σας απασχολεί !
Γιάννη ,…. μίλησε στα ίσα με τον Γιάννη & μην τον κοροϊδέψεις ! ΕΣΥ είσαι αυτός που
κοιτάς στην ανάκλαση! Μια ώρα “εκπομπή ” , & 2-4 εκπομπές νομίζω ειναι καλά .
Το να κοιτάς κατ´ευθειαν μέσα στα μάτια σου & την ώρα που υποβάλεις τις ερωτήσεις
μετά από λίγο να περνεις & τις ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ νομίζω πως αξίζει να το δοκιμάσετε !
Πείτε με ρατσιστη, (αδιαφορώ) κάτι τέτοιο όμως πρέπει να φέρει σφραγίδα Ελληνική !