Όλη η αλήθεια για τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα

του Παναγιώτη Κουφοπαντελή *

Περί Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ) ο λόγος…..
Μεγάλος ντόρος για ακόμα μια φορά έχει γίνει για το εάν η αγορά αυτής της κατηγορίας των φαρμάκων θα ανοίξει τις πόρτες της και σε άλλα κανάλια λιανικού εμπορίου όπως για παράδειγμα τα Σ.Μ.
Επειδή είμαστε σχεδόν σίγουροι πως γνωρίζετε την μισή αλήθεια, δηλ την αλήθεια που μια μεγάλη μερίδα δημοσιογράφων θέλουν να γνωρίζετε ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή τους…
1. Θέλουν να σας κάνουν να πιστέψετε πως η τιμές τους θα πέσουν λόγω ανταγωνισμού των μεγάλων αλυσίδων σε σχέση με τα μεμονωμένα φαρμακεία. Η άποψη αυτή θα ήταν αληθής, τουλάχιστον για το πρώτο χρονικό διάστημα απελευθέρωσης των σημείων διάθεσης, εάν το νομοσχέδιο, όπως πάντα, δεν είχε κρυμμένα παραθυράκια.

Εκτός από το νομοσχέδιο, που πρώτη η Ν.Δ θέλησε να περάσει, με την απελευθέρωση των σημείων, φρόντισε να έχει ήδη περάσει άλλο ένα νομοσχέδιο που όλοι το περνούν στο ψηλά γράμματα. Αυτό λοιπόν, λέει πως από 1ης Ιανουαρίου 2017 η διατίμηση σε αυτά τα φάρμακα αίρεται, δηλαδή, το κουπονάκι που είχαν επάνω τους τα φάρμακα αυτά εξαφανίζεται.

Το κουπόνι σε ένα φάρμακο σημαίνει πως το κράτος επεμβαίνει σε όλη την τιμολογιακή πολιτική του φαρμάκου. Ορίζει δηλαδή πόσο θα το πουλήσει ο βιομήχανος στην φαρμακαποθήκη, πόσο η φαρμακαποθήκη στο φαρμακείο και πόσο ο φαρμακοποιός στον ασθενή. Χωρίς το κουπόνι αυτό πλέον ο βιομήχανος ορίζει μόνος του την τιμή, το ίδιο και η αποθήκη, καθώς επίσης και το φαρμακείο ή το σούπερ μάρκετ.

Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε μακράν τις φθηνότερες τιμές της Ευρώπης στα φάρμακα, πράγμα που πλήττει την φαρμακοβιομηχανία ιδιαίτερα, διότι χάνει ρευστό. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό τα φάρμακα αυτά τη στιγμή που είναι στο ναδίρ των τιμών τους μάλλον θα πάρουν γρήγορες ανοδικές πορείες για να φτάσουν το μέσο όρο της Ευρώπης.
Θέλετε μερικά παραδείγματα:

Αγγλία (BOOTS) – Ελλάδα
Papadol extra χάπια (6,68 ευρώ – 2,26 ευρώ)
Nurofen express (9.44 ευρώ – 3.78 ευρώ)
Nurofen παιδικό σιρόπι (9,44 ευρώ – 6,89 ευρώ)
Voltaren gel (19.49 ευρώ – 6.61 ευρώ)

Ιταλία – Ελλάδα
Depon χάπια (3,70 ευρώ – 0,75 ευρώ)
Nurofen express (5.22 ευρώ – 3.78 ευρώ)

Γερμανία – Ελλάδα
Aspirin extra (4.90 ευρώ- 1,12 ευρώ)
Rifacol 200mg – εντερικές λοιμώξεις (40.11 ευρώ – 6.72 ευρώ)

Δανία – Ελλάδα:
Depon χάπια (3,00 ευρώ – 0,75 ευρώ)
Zirtek χάπια – αντιαλλεργικό (12,08 ευρώ – 4,66 ευρώ)

Ελβετία – Ελλάδα ( σύγκριση σε ευρώ)
Bioflorin (Ultra-Levure) – εντερικές διαταραχές (16,35 ευρώ – 3,09 ευρώ)
Locabiotal spray – αντιμικροβιακό (20.84 ευρώ – 2.88 ευρώ)

Ολλανδία – Ελλάδα
Voltaren gel (13.69 ευρώ – 6.61 ευρώ)
Betadine sol. μικρό (4,75 ευρώ – 1,83 ευρώ)
Aspirin 100 mg. (3.35 ευρώ – 1.87 ευρώ)
Daktarin πούδρα – μύκητες (8,19 ευρώ – 2,24 ευρώ)
Canesten cream εξωτ. – μύκητες (10,20 ευρώ – 2,43)
Aspirin 500 mg (3.85 ευρώ – 1.81 ευρώ)
Depon tb. (3.85 ευρώ – 0.75 ευρώ)
Imodium tb. (4,89 ευρώ -1,56 ευρώ)

Φυσικά μετά την άνοδο των τιμών από τον ίδιο τον παρασκευαστή (βιομήχανο φαρμάκων), θα λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, σχεδόν σίγουρα θα βρίσκετε το depon φθηνότερο στο σούπερ μάρκετ από ότι στο φαρμακείο, λόγω του όγκου των παραγγελιών και πωλήσεων. Εάν για παράδειγμα το σούπερ θα πουλάει πλέον το depon 3,70€ στο φαρμακείο πιθανά να το βρίσκετε 4,00€ ή και 5,00€. Λέτε να το βρείτε ξανά 0,75€?
2. Αυτοθεραπεία, αυτός ο καρκίνος του νεοέλληνα. Καλώς ή κακώς πιστεύουμε πως πολύ εύκολα μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας διάγνωση της πάθησης μας και ταυτόχρονα να χορηγούμε στον εαυτό μας, ή ακόμα και στους φίλους, συγγενείς ή παιδιά μας την κατά την γνώμη μας ή κατά τη γνώμη της τηλεόρασης – διαφήμισης, καταλληλότερης θεραπείας. Δεν είναι λίγες οι φορές που έρχονται στο φαρμακείο μας ασθενείς, ζητώντας κάθε φορά το φάρμακο που είδαν στην διαφήμιση, ή που τους το πρότεινε ο αδελφός, ξάδελφος, κουμπάρος, αισθητικός κομμωτής, αγνοώντας παντελώς την κλινική του εικόνα. Σε ένα συντριπτικό ποσοστό 90-95% οι ασθενείς αυτοί αποτράπηκαν από την αγορά ενός τέτοιου φαρμάκου, ως μη ειδικό φάρμακο, και ένα μεγάλο ποσοστό παραπέμφθηκε σε ειδικό ιατρό για να εξεταστεί περαιτέρω.
Ένα ποσοστό ασθενών 5-10% βέβαια είχε δίκιο για την θεραπεία που πρότεινε στο εαυτό του…Είστε σίγουροι πως χωρίς καμία παθολογική ή φαρμακολογική γνώση θα είστε σε αυτό το ποσοστό κάθε φορά που κάτι θα σας ενοχλήσει και θέλετε να αυτό ιαθείτε; Αν δε, κάνετε και χρήση άλλων φαρμάκων μαντέψτε πόσο βέβαιο θα είναι το ποσοστό της σωστής χορήγησης των φαρμάκων όσον αφορά τη δραστική ουσία που θα χρησιμοποιήσετε, καθώς και της δόσης που θα πάρετε.
3. Ιδιωτικές ετικέτες φαρμάκων. Λίγοι γνωρίζουν τι είναι αυτό. Ιδιωτική λοιπόν ετικέτα είναι ένα φάρμακο που παρασκευάζεται από κάποια φαρμακοβιομηχανία κάπου στον κόσμο για έναν συγκεκριμένο αγοραστή. Πως για παράδειγμα αγοράζετε τυρί ΑΒ ή φακές Σκλαβενίτης, φανταστείτε το και σε φάρμακα. Για παράδειγμα Παρακεταμόλη ΑΒ, Ακετυλοσαλικυλικό Οξύ Μαρινόπουλος, Κρέμα δικλοφενάκης Σκλαβενίτης κλπ. Αν πιστεύετε πως αυτό είναι τραβηγμένο, τότε πάμε να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει στα ΣΜ στην Ελλάδα του σήμερα μετά την απελευθέρωση των σημείων πώλησης των βιταμινών.

Δύο αλυσίδες ΣΜ έχουν ήδη τοποθετήσει στα καταστήματά τους βιταμίνες ιδιωτικής ετικέτας. Γιατί να μην διαλέξουν να βάλλουν κάποια γνωστή εταιρία βιταμινών στα ράφια τους λοιπόν;; Η απάντηση είναι απλή, διότι αυτά δίνουν το απόλυτο κέρδος. Φανταστείτε λοιπόν το ίδιο σενάριο με φάρμακα, και ακόμα παραπέρα, με ένα κατεστραμμένο δίκτυο φαρμακείων που πλέον δεν θα έχει τη δυνατότητα να διαθέτει τα επώνυμα φάρμακα. Θα θέλετε depon λοιπόν, θα βολεύεστε με την παρακεταμόλη της κάθε αλυσίδας, άντε ίσως και του στρατού….

4. Η επόμενη μέρα των φαρμακείων. Με μεγάλη λύπη διαβάζω και ακούω ένα αρκετά μεγάλο μένος για τον κλάδο των φαρμακοποιών και από τον τύπο και από το διαδίκτυο. Πρέπει όμως να υπενθυμίσω, πως όλοι όσοι έχουν επισκεφτεί έστω και μια φορά στη ζωή τους ένα φαρμακείο, έχουν απολαύσει τις δωρεάν παροχές που αυτό προσφέρει. Ποιές είναι αυτές; Πάμε να τις δούμε:
α. Πρώτη και κύρια, δέχεται συνταγές του ταμείο σας με ελάχιστο πλέον κέρδος και με τεράστιες καθυστερήσεις πληρωμών
β. Παρέχει φαρμακολογικές συμβουλές όσον αφορά τη δόση του φαρμάκου, την ένδειξη του φαρμάκου και τη χρήση του φαρμάκου.
γ. Διανυκτερεύει, χωρίς υπερωριακή αμοιβή.
δ. Παρέχει πρώτες βοήθειες και άλλες παροχές προς όλους τους εν γένει ασθενείς που θα τις ζητήσουν.
ε. Βρίσκεται σχεδόν ΠΑΝΤΟΥ. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε νησί, σε κάθε χωριό.

Εαν στερήσουμε από τα φαρμακεία, το ρόλο και το εισόδημα που έχουν από τα φάρμακα πόσο ακόμα πιστεύετε πως το μοντέλο αυτό θα συνεχίζει να υφίσταται;

5. Τέλος, για όλους εκείνους , που παρόλη τη μακροσκελή τοποθέτηση μας, συνεχίζουν να πιστεύουν πως εαν τα φάρμακα εισέλθουν σε χώρους ωμής εμπορίας, όπως είναι τα ΣΜ, θα προστατευτούν από την πιθανή παρουσία υπαλλήλου – φαρμακοποιού, σας παραθέτω τη συνέντευξη της συναδέλφου φαρμακοποιού κας. Θεογιάννη Αντας, που μετά τις σπουδές της στην Ευρωπαϊκή πόλη της Ιταλίας, εργάστηκε για ένα διάστημα σε ΣΜ που πούλαγε και φάρμακα.

Απολάυστε την….
” Αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στη γειτονική Ιταλία παρέμεινα εκεί για ένα διάστημα και έτσι έτυχε να εργαστώ ως υπεύθυνη φαρμακοποιός σε ένα Corner Φαρμακείο ενός μεγάλου Super Market.
Το κατάστημα ήταν ανοιχτό 8 το πρωί με 9 το βράδυ συμπεριλαμβανομένων Σαββάτου και Κυριακής, Χριστουγέννων, Πάσχα, γιορτές. Δύο άτομα ανά βάρδια με μισή ώρα διάλειμμα στο 8ωρο. Ήμουν υπάλληλος της εταιρίας στην οποία ανήκε το συγκεκριμένο κατάστημα.

Αυτό σημαίνει πως τα αφεντικά μου ήταν άτομα που ουδεμία σχέση είχαν με το επάγγελμα του φαρμακοποιού πόσο μάλλον με την επιστημονική και δεοντολογική υπόσταση του επαγγέλματος μου. Με έκριναν με βάση την ικανότητα μου να πουλάω πολλά και ακριβά και όχι με βάση τις γνώσεις και τις συμβουλές και υπηρεσίες που παρείχα.
Καθημερινά έπρεπε να πουλάω ένα συγκεκριμένο νούμερο σκευασμάτων, και εννοείται των πιο ακριβών ή στοκαρισμένων φαρμάκων. Δεν είχε σημασία το αν έπρεπε ή όχι ένας ασθενής να αγοράσει κάτι, το ότι θα του έκανε καλό ή κακό. Η πολιτική του καταστήματος έλεγε: «Αφού σου το ζητάει του το δίνεις και προσπαθείς να πλασάρεις και ένα – δύο ακόμα μαζί». Το bonus στο τέλος του μήνα ερχόταν μόνο εάν συμπληρώναμε κάποιο ποσό.
Κάθε εβδομάδα περνούσε η υπεύθυνη της περιοχής (η οποία είχε απολυτήριο Λυκείου) και έλεγχε εάν ήταν καθαρά, εάν ήταν συμμαζεμένα, εάν οι βιτρίνες ήταν οκ, εάν οι ποδιές ήταν σιδερωμένες και τα κουμπιά των μανικιών κλειστά. Οι προσφορές έδιναν κι έπαιρναν. To ένα super market χτυπούσε το άλλο στην τιμή της ασπιρίνης και της παρακεταμόλης και εγώ ήμουν απλά μία πωλήτρια που έπρεπε να σερβίρει το ταχύτερο δυνατόν το μεγαλύτερο νούμερο πελατών.
Αυτός θα είναι ο ρόλος μας σε περίπτωση που ανοίξει αυτή η πόρτα.”

http://enimerosifylis.blogspot.gr/2015/06/blog-post_85.html