«Ακριβό μου επιχειρείν» θα μπορούσε να είναι ο υπότιτλος της Έκθεσης της Παγκόσμιας Τράπεζας για το επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς αν σκαλίσει κανείς κάτω από την ούτως ή άλλως αποκαρδιωτική βιτρίνα- μόλις στην 72η θέση η Ελλάδα- θα βρεθεί αντιμέτωπος με θηριώδεις φορολογικές επιβαρύνσεις.
Στο ειδικό κεφάλαιο, που αφορά στο «βάρος» πληρωμών για φόρους και εισφορές αλλά και στη γραφειοκρατία που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις επιχειρήσεις, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 65η θέση, με βαθμολογία 76,89, δηλαδή κάτω από το μέσο όρο των χωρών με υψηλό εισόδημα του ΟΟΣΑ (83,32). Ωστόσο, ούτε αυτό φωτίζει αρκετά το τι ακριβώς συνεπάγεται το επιχειρείν εν Ελλάδι.
Ανατρέχοντας στους επιμέρους δείκτες θα φτάσει στη ρίζα του κακού ή τουλάχιστον του ενός κακού: το σύνολο φόρων και εισφορών, που επιβαρύνουν μια μεσαία εταιρία λιανικών πωλήσεων (επιχείρηση με κεραμικές γλάστρες στο σενάριο εργασίας της Έκθεσης) ανέρχεται στο 51,9% των κερδών της!
Ας δούμε πώς αναλύεται αυτό το βάρος:
• Οι εισφορές, με συντελεστή 25,06%, «τρώει» το 28,27% των κερδών
• Ο φόρος εισοδήματος με συντελεστή 29% αντιστοιχεί στο 22,95% των κερδών
• Οι διάφοροι φόροι ακινήτων στο 0,38%
• Ο φόρος 15% στους τόκους καταθέσεων στο 0,26% των κερδών
• Τα ασφάλιστρα στο 0,20%
• Τα οδικά τέλη στο 0,06%
Σημειωτέον ότι ο μέσος όρος επιβαρύνσεων στις χώρες με υψηλό εισόδημα είναι μόλις 39,8%, ενώ στις 32 χώρες με το καλύτερο ρυθμιστικό πλαίσιο η επιβάρυνση φόρων- εισφορών περιορίζεται στο 26,1% των κερδών.
Πέρα από την προφανή υπερφορολόγηση, η γραφειοκρατία είναι το κερασάκι στην τούρτα. Είναι ενδεικτικό ότι απαιτούνται, ούτε λίγο ούτε πολύ, 193 ώρες για ολοκληρωθούν οι διαδικασίες συγκέντρωσης στοιχείων και συμπλήρωσης των αντίστοιχων ηλεκτρονικών εντύπων, ΜΟΝΟ για τους 3 βασικούς φόρους, δηλαδή το φόρο εισοδήματος, τις ασφαλιστικές εισφορές και το ΦΠΑ!
Υπάρχουν και χειρότερα; Φυσικά. Μόνο και μόνο ότι η πέτρα του σκανδάλου των τελευταίων εβδομάδων, η Ιταλία, έχει χειρότερη βαθμολογία από την Ελλάδα είναι παρηγοριά. Ωστόσο, το γεγονός ότι η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Κύπρος, ακόμα και οι Βαλτικές χώρες φιγουράρουν στα υψηλά «πατώματα», αν μη τι άλλο προκαλεί κατήφεια…
economistas.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Τι το ψάχνετε. Στην Ελλαδα ο επιχειρηματίας ειναι ήρωας. Με τοςους φόρους τωρα, αλλα και πριν τα μνημόνια με τους τόκους που πλήρωναν στα δάνεια που έπαιρναν απο το ανθελληνικο κράτος, την γραφειοκρατία, την αργοπορία και πολλα αλλα, καθιστούσαν τα Ελληνικά προϊόντα μη ανταγωνιστικά. Ποιον να ανταγωνιστούν;;; Τον Γερμανό επιχειρηματία που παίρνει δάνειο με εναν χαμηλό τόκο και με τελείως αλλες συνθηκες;;; Εδω το ανθελληνικο κράτος κυνηγάει τον επιχειρηματία σαν να ειναι εγκληματίας. Και ειναι εγκληματίας σε μια χώρα που δεν θέλει Ελληνες επιχειρηματιες. Ψάξτε τα προνόμια που εχουν οι πολυεθνικές. Το χαμηλό ρεύμα που πληρώνουν οπως μια ξένη Γαλλικη εταιρία αλουμινίου, αν δεν κανω λαθος λέγεται ΠΕΣΙΝΕ και πολλες αλλες ειμαι σιγουρη. Εδω ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ δεν είπε για μια Ελληνικη επιχείρηση πως αν δεν της αρεσει ας παει στην Βουλαγαρια. Με τόση ανεργία στην Ελλαδα, με τόσα παιδια να φεύγουν εξω, αν αυτο δεν ειναι εσχάτη προδοςια (μια απο τις πολλες) πείτε μου τι ειναι. Οποτε τι ψάχνετε να βρείτε;;;