Να ζητήσουμε συγχώρεση από τις ψυχές των ζώων και Τον Θεόν και να προχωρήσουμε με τον Νόμον = εν ωμώ = εντός του ωμού….

Να ζητήσουμε συγχώρεση από τις ψυχές των ζώων και Τον Θεόν και να προχωρήσουμε με τον Νόμον = εν ωμώ = εντός του ωμού….

Ο Νόμος είναι ωμός, όπως λέγαμε παλαιότερα ωμή πραγματικότητα, ωμή αληθεια, ανεπηρέαστη, αναλλοίωτη, αανάμεικτη = μη ανάμεικτη αλήθεια….

Ήτοι από τα εν ωμός = ενωμός = ενόμος = Νόμος και Νομός ήτοι περιοχή ειδικού ή γενικού ή ολοκληρωτικού νόμου. Συνάμα νομίζω ήτοι εικάζω νομικώς ως άποψη, γνώμη, αντίληψη, εν δη νομί+ζω ή εν ωμώ ζώ….

Συνώνυμα του ωμός, άβραστος, άψητος, ατηγάνιστος, άκαιγος, άφωτος, άγουρος… [και όπως λέμε γούρι και άγουρι το άγουρος;]….

Υπάρχουν τρεις γενικώς Νόμοι, Του Θεού, της Φύσης και του Ανθρώπου… και τέταρτον το ανάμεικτον της Τετραπιθανότητος ήτοι των τριών προαναφερόμενων….

Ο Νόμος Του Θεού είναι άψητος, άβραστος, ατηγάνιστος, αναλλοίωτος, ζωντανός, αθάνατος, άκτιστος….

Ο Νόμος της Φύσης και του ανθρώπου είναι δυνατοψητός, δυνατοβρασμένος, δυνατοτηγανισμένος, δυνατοαλλοίωτος, δυνατοκαιώμενος, δυνατομεταμορφωμένος…. Το κτισμένον αλλοιώνεται, το άκτιστον ζωντανόν ουδέποτε αλλοιώνεται… και δύναται να κτίζει κτιστά τα οποία δύναται να αλλοιωθούν και μεταλλοιωθούν….

Πρέπει να ζητήσουμε συγχώρεση από τις ψυχές των ζώων όπου σκοτώσαμε, σε αυτά προαυτοσυμπεριλαμβάνοντε ζώα, ανθρώποι, φυτά, ακόμη και ειδικά ή ιδιαίτερα περιβάλλοντα ή μη ιδιαίτερα και ειδικά, τα οποία καταστρέψαμε χωρίς ιδιαίτερη ανάγκη ή από πλεονεξία πλουτισμού παρά από ανάγκη επιβίωσης….

Ζητώ συγγνώμη και κατανόηση από τα ζώα όπου σκότωσα, ειδικά εις την νεότητα μου ως κυνηγός και ως αλιεύς, συμπεριλαμβανομένων των φυτών….

Όταν σκοτώσεις κάτι από πλεονεξία, διασκέδαση και αππωμάρα/αλαζονεία/οίηση, η αμαρτία είναι αδικαιολόγητη, ή ακριβή πολυτέλεια την οποία χρεωστεί η ψυχή, μπορείς να το συνειδητοποιήσεις;….

Παρατήρησα πολλούς ανθρώπους όπου ήσαν ατυχείς εις την ζωήν τους και ηύρα κοινόν παρονομαστή ότι είχαν διά άθλημα την θήρα και δη την λαθροθηρία….

Όταν την πρώτη φορά είδα πρωτόγονους να σκοτώνουν ζώα με δηλητηριασμένα βέλη ή άλλως πως και πριν τα κατακόψουν ή μεταφέρουν εις τον καταυλισμόν, να ψέλνουν λόγους συγχώρεσης και κατανόησης προς το πνεύμα των ζώων, εντράπηκα διά την απανθρωπιά μου και συγκλονίστηκα. Πρόκειται διά έναν κοινόν έθιμον των πρωτόγονων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, συνεπώς κατάγονται εξ’ ιδίας Ηθικής Ιστορίας και Υπόστασης ή και Συνείδησης Προτύψης και Προενοχής. Το σφάλμα τους είναι ότι τουλάχιστον οι πλείστοι δεν προσεύχοντε συνταυτοχρόνως διά συγχώρεση και κατανόηση εκ Του Θεού…. Πρέπει να παρατήρησαν οι Υπεραρχαίοι Υπερπρογόνοι ότι η αευγνωμοσύνη προς τα πνεύματα των ζώων έφερνε κακοτυχία, καταδρομή της τύχης, ατυχία, εσκεμμένη απαιτητική κακοτυχία διά να εμπνευστούν υποψιαστικώς την αρετή και τον Νόμον της ευγνωμοσύνης, ταπεινότητος, ευχαριστείας προς Τον Θεόν και το πνεύμα του φονευμένου ζώου και αφού φοβήθηκαν τις ανώτερες δυνάμεις έκτοτε εφάρμοσαν την τελετή εξιλέωσης, κατανόησης, συμπαράστασης, συγχώρεσης και ευχαριστείας προς τα πνεύματα των σκοτωμένων ζώων και εκ Θεού, όσοι το έκαναν έστω και ελαχιστότατοι….

Κάποιες αντιλήψεις φαίνοντε γελοία εις τους γελοίους και ασυνείδητους ασυναίσθητους, αλλά δεν γνωρίζουν πόσα και τι χρέη επιβαρύνοντε οι ψυχές τους…. Και απ’ εκεί περνάνε και σε φόνους ανθρώπους, ενώ άλλοι πληρώνοντε να σκοτώσουν ανθρώπους ή τους σκοτώνουν από φθόνον αλλά δεν σκοτώνουν ζώα, ανταλλάσσοντας τους όρους, διότι ο φθόνος τους ανέχεται μόνον κατώτερους τους νοητικώς ή ευχέρειας πλούτου και δόξας, όπως είναι τα ζώα, αλλά φθονούν θανάσιμα ανθρώπους με αρετές ή διά οιονδήποτε άλλον λόγον…. Άλλοι πάλαι σέβοντε ομοίως ανθρώπους και ζώα, ενώ κάποιοι δεν δέχοντε να φάνε ζώα οι ανθρώποι διά να επιβιώσουν….

Πριν μερικά λεπτά είχα μία σοβαρή συνάντηση αντίστασης,, προσπαθούσα να θυμηθώ έναν Μοναστήριον της Ελλάδος το οποίον ανεγέρθηκε από Άγιον, αλλά δεν θυμώμουν το όνομα του, θυμήθηκα ότι το όνομα του αρχίζει από Βήτα [μου ερχόταν εις τον νου η Βησθεβηέ] και ευρίσκεται εις τον Νόμον Τρικάλων και ότι καθ’ οδόν προς την Ιεράν Μονήν αποκοιμήθηκα εντός λεωφορείου και μου εμφανίστηκε περίλαμπρος με την αρχιερατική στολή του….

Καθ’ οδόν προς το σπίτι, εμπνευσμένος διά τα όσα έγραψα ανωτέρω, θυμήθηκα την εμπειρία του Γεωργιανού φίλου μου Βησσάριου…. Και τότε θυμήθηκα ότι έχει το ίδιον όνομα με τον Άγιον ήτοι ο Άγιος Βησσαρίωνας. Σκόπισα εντός διαδικτύου και η Ιερά Μονή ευρίσκεται εις την Πύλη Δούσικου. Ο Άγιος Βησσαρίωνας ήταν αρχιεπίσκοπος Λαρίσσης μεγάλης επηρεαστικής εμβέλειας και έχαιρε μεγάλου κύρους, υπόληψης και σεβασμού….

Ο Γεωργιανός Βησσάριος, πλούσιος και πολιτικός, ήταν ο ευνοούμενος του Πούτιν διά την προεδρεία εις την Γεωργία μετά την εισβολήν της Ρωσσίας εις την Γεωργίαν διά να υποστηρίξει τους Νοτιοσσετούς οι οποίοι ζητούσαν ανεξαρτησία από την Γεωργία. Η διαμάχη άρχισε από το 1992 [δύο έτη μετά την ανεξαρτησία της Γεωργίας άμα την κατάρρευση της Σωβιετικής Ενώσεως] και κορυφώθηκε εις τις 7 Αυγούστου 2008 με τον πενθήμερον πόλεμον με συνθηκολόγηση των Γεωργιανών μετά την πύρ ομαδών βληματόπληξη της χώρας από την Ρωσσία. Η Βόρρειος Οσσετία ευρίσκεται εντός Ρωσσίας και όπως και τώρα με την Ουκρανία η τότε Γεωργία επιχείρησε να εισέλθει εντός του ΝΑΤΟ και της Εβραϊκής Ευρωπαϊκής Ενώσεως, δυσαρεστώντας την Ρωσσία δικαιολογημένως…. και με την ισχύν ανά χείρας…. Βεβαίως όπως και με την Ουκρανία οι αρχι.τέκτονες των πολιτικών σε χώρες σε σύνορα με την Ρωσσία διά εισδοχή εις το ΝΑΤΟ είναι καλοκωλοπληρωμένοι, χεσμένοι εις το εξαγοραστικόν χρήμαν….

Ο Βησσάριος ήταν άνθρωπος του Πούτιν, όπου εν τέλει κατάφεραν οι αντιπάλοι να φυλακίσουν. Με το γινάτι της «κακίας» και επιμονής της γυναίκας του Καίϊτυ αποφυλακίστηκε και έκτοτες είναι μόνιμος κάτοικος Κύπρου…. Ο Βησσάριος ήταν ένας άνθρωπος με χλιαρή χλωμή ένταση Πίστης ώσπου έναν γεγονός άλλαξε την ζωήν του…. Ήταν φανατικός κυνηγός πάπιων και χήνων σε κάποιον μέρος της Ρωσσίας κοντά εις τα σύνορα με την Φινλανδία και κυνηγούσε μαζύν με Κύπριον φίλον του τακτικότατα…. Όπως μου είπε, σκότωσε αμέτρητα πτηνά, ήταν το αγαπημένον του χόππυ….

Μία ημέρα ενώ ήταν κυνήγι εις το συνήθες μέρος, έναν τηλεφωνήθηκε ότι πυρκαγιά έκαψε έναν μέρος της οικίας του εις την Μόσχα. Το μέρος όπου κάϋκε ολοσχερώς ήταν η αίθουσα όπου διατηρούσε τα πολλά όπλα του και τα συνακλίκια/παρελκόμενα, εκτός από μία εικόνα Της Παναγίας σε αυτήν την αίθουσα όπου θαυματουργικώς δεν έπαθε τίποτε!…

Συγκλονίστηκε όταν αντίκρυσε το θέαμα αυτοπροσώπως και η συνείδηση του άλλαξε, νοιώθωντας ενοχές και τύψεις διά τα πτηνά όπου σκότωνε και κατά την γνώμην του η πυρκαγιά αυτή και το θαύμα ήταν μήνυμα εκ Θεού διά την δυσαρέσκεια Του διά τους φόνους πτηνών όπου διέπραττε τακτικώς. Έκτοτε αποφάσισε να μην ξανά κυνηγήσει και επισκέφθηκε Το Άγιον Όρος μεταξύ άλλων. Πριν από τα προγεύματα, γεύματα και δείπνα του, όπου και εάν ευρίσκεται και με όποιους και εάν ευρίσκεται προσεύχεται φανερά ή μυστικά από μέσα του….

Ένας φίλος κυνηγός από το Λιοπέτρι, με τύψεις αναφέρει τους κυνηγότοπους με το όνομα: εκεί που γίνεται το φονικό!…. Αν και δικαιολογημένος εν μέρει ως πτωχός, να κυνηγάει….

Όλα πρέπει να γίνοντε με μέτρον και με σέβας, όσον χρειάζεται και όποτε χρειάζεται, η εκπαίδευση επιβίωσης είναι αναγκαία, αλλά η αυθαίρετη υπερβολική θήρα δεν ενδεικνύεται, άλλωστε μειώνει το θήραμα το οποίον είναι αναγκαίον εν καιρώ ανάγκης. Ζώα δεν θα μείνουν, θα τα φάνε, φάτε και εσείς, είπε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός διά μία περίοδον ανάγκης και έλλειψης τροφών. Παν μέτρον άριστον και να σέβεσαι αυτόν όπου τρώγεις και να μην σκοτώνεις ζώα διά να γελάεις…. Έναν σαρκοβόρον θηρίον ποτέ δεν σκοτώνει περισσότερα ζώα από όσα χρειάζεται διά να τραφεί, διατηρεί το σέβας και συνάμα διατηρεί τροφή διά ύστερα. Με εξαίρεση τον αλουπόν/αλεπού, πνίγει όλες τις όρνιθες του ορνιθώνα, πίνει το αίμα τους και τις αφήνει ξαπλά επί τόπου. Αυτόν το κάνει ένεκα ενσφαλμένης πονηρής αντίληψης ότι εάν σκοτώσει τα οικόσιτα του ανθρώπου τότε αυτός δεν θα επιβιώσει και θα είναι εκτός ανταγωνισμού και καταδίωξης εκ μέρους του με φόλες, παγίδες και πυροβολισμού, ώστε να χριστεί επικεφαλής της άγριας τροφικής αλυσίδος [οπωσδήποτε εις την Κύπρον όπου δεν υπάρχουν αρκούδες και λύκοι, ούτε αγιρόσκυλλα]. Η πρόθεση του αλουπού εάν μπορούσε είναι να κατασπαράξει τους ανθρώπους. Τέτοια συμπεριφορά συναντάται μεταξύ διαφόρων αιλουροειδών εις την Αφρική, όπου σκοτώνουν τους σκύμνους του είδους τους όπου είναι τέκνα άλλου πατέρα, όπως οι λέοντες συνηθείζουν ή άλλων ειδών αιλουροειδών. Οι λεοπάρδαλεις δυστάζουν να κάνουν κάτι τέτοιον, διά να μην προξενούν την οργήν και την προσοχήν των ισχυρότερων αιλουροειδών και συνάμα αγέλων, καθότι οι λεοπάρδαλεις ζούν μόνες τους. Οπωσδήποτε όταν οι γονείς μυριστούν τους νεκρούς σκύμνους τους, αναγνωρίζουν το είδος αιλουροειδών όπου ευθύνοντε διά τις δολοφονίες…!

Ο αλουπός εάν έκλεβε μία όρνιθα και έφευγε θα ήταν ανεκτός έστω από πολλούς ανθρώπους, αλλά επειδή επιφέρει γενική ζημία και γενοκτονία ορνίθων, κινεί την αγανάκτηση και οργή των ανθρώπων και εκδικούντε τους αλουπούς. Η έχθρα αλεπούς και ανθρώπου είναι πανάρχαια και σπανίως εξημερώθηκε αλεπού, αν και κάποιες φυλές κύνων ομοιάζουν με αλεπούδες όπου κάποτε εξημερώθηκαν και κατά περίεργον τρόπον [τίποτε βασικά περίεργον εις τις ικανότητες της Φύσης] έγιναν κύνες όπως και οι εξημερωμένοι λύκοι και μαζύν μία ράτσα ήτοι ούνα μεταράτσα ούνα μεταφάτσα…. Η αλεπού ίσως παρατήρηση την καταδίωξη του λύκου εξ’ ανθρώπων, όπου έστω και εάν κλέβει έναν πρόβατον καταδιώκεται με την ίδια έχθρα και μανία, βεβαίως το πρόβατον είναι πιο μεγαλόσωμον και ο λύκος προξενεί μεγαλύτερον δέος προς τον άνθρωπον, αλλά δεν αποκλείεται διαχρονικώς οικογένειες να είχαν περισσότερα μέλη-τέκνη και να επιβιώναν και αυξάνονταν σε άθροισμα εάν η αλεπού δεν έπνιγε με συνέπεια τα οικόσιτα ζώα/πτηνά. Είναι κάτι το οποίον πέρασε απαρατήρητον ή και απορρίπτεται ευκόλως αλλά δεν είναι όπως φαίνεται. Αυτόν άλλωστε εφάρμοσαν αντάρτικες ομάδες ανθρώπων προς ισχυρότερα φύλα, έθνη, κράτη, αυτοκρατορίες…! Και σε εποχές κατοχής, όπως εις τον Β΄ΠΠ εις την Ελλάδα….

Μία παρατήρηση σε συμπεριφορά ζώου δύναται να δώσει νίκη, ρυθμόν επιβίωσης, ρυθμόν ειρήνης, ρυθμόν εξαπάτησης προς επιβίωση και αυτοεπιβίωση σε άνθρωπον και ομάδες ανθρώπων, ή το αντίστροφον, αναλόγως περίστασης, τύχης και λογαριασμού….

Κάποτε η έλλειψη γάτων έδιωξε τους κατοίκους της Κύπρου και η μετανάστευση ή και ένταξη γάτων εις την Μεγαλόνησου γενοκτόνησε τους όφεις, ώστε να επανέλθουν εις την γενέτειρα γην τους πρόσφυγες εκτός Κύπρου, λόγω της ανυπόφορης αύξησης των κυπριακών έχιδνων!

Η Μεγάλη Ελένη γεννήθηκε εις τον Δρέπανον Βιθυνίας το 247 μ.Χ. και το 270 μ.Χ. σε ηλικία 23 ετών υπανδρεύθηκε τον Ιλλύριον Αυρήλιον Κωνστάντιον Χλωρόν [ελληνικόν όνομα/επίθετον]. Η Ιλλυρία είναι περιοχή της Αρχαίας Ελλάδος και αρχίζει από την Σλοβενία και Άνω Ιταλία εως την Αλβανία, περιλαμβανομένων των σημερινών Κροατίας και μέρος της Σερβίας [σε αυτές τις περιοχές υπάρχουν ευρήματα Αρχαίων Ελληνικών Πόλεων]. Εις την επιστροφήν της από τους Αγίους Τόπους και ενώ αγκυροβόλησε εις τον Ζύγιον Λεμεσσού Κύπρου, κοιμώμενη παρά τον ποταμόν έγινε το Θαύμαν με την απώλεια του Τιμίου Σταυρού από το πλοίον και την εμφάνιση του εις το Όρος [όπου με όραμα η Αγία Ελένη είδε πού αυτομεταφέρθηκε όταν χάθηκε από το σεντούκι του πλοίου] όπου ευρισκόταν ναός του Δία ή της Αφροδίτης ή και αμφότερων. Αφού ανέβηκαν το Όρος πήραν Τον Τίμιον Σταυρόν και ανέγειρε ναόν προς τιμήν Του Χριστού, όπου αργότερα έγινε Μοναστήριον με το όνομα όπου έκτοτε φέρει και το όνομα του Όρους ήτοι Σταυροβούνιον [έκτοτε οι Μοναχοί εκεί είναι 33 προς τιμήν και θύμιση των ετών Του Χριστού εν σαρκί επί γης έως την ημέραν της Ενσταυρώσες Του επί του Τιμίου Ξύλου, ούτε περισσότεροι ούτε ολιγότεροι και άμα αποθάνει κάποιος αμέσως αναπληροί άλλος από άλλη Ιερά Μονή].

Πριν τις 14 Σεπτεμβρίου του 326 μ.Χ. και δεύτερη επίσκεψη της Αγίας Ελένης εις την Κύπρον, η νήσος ερημώθηκε πολύ λόγω αφθονίας όφεων και άλλων θηρίων ένεκα της 17ετούς ανομβρίας. Μετά την ανέγερση ναών και άφεση μέρος του Τιμίου Ξύλου εις την Κύπρον αμέσως έβρεξε. Συνάμα η Αγία Ελένη μετάφερε πληθώρα γάτων διά να σκοτώσουν τους όφεις και τα τρωκτικά, ώστε νέοι κατοίκοι ήρθαν και παλαιοί όπου είχαν μεταναστεύσει σε Αίγυπτον, Συρία, Ιουδαία, Παμφυλία, Καππαδοκία, Κυλικία και αλλού….  Συνάμα μεταφέρθηκαν αρκετοί νέοι κάτοικοι εκ της Αγίας Ελένης εις την σημερινή Τηλλυρία Κύπρου όπου κατά την παράδοση ήσαν φυλακισμένοι του Ελληνοβυζαντίου εις την Νήσον Φυλακή Τήλος της Ελλάδος, ενώ συνάμα το όνομα Τηλλυρία = Τυλληρία = Τυληρρία θυμίζει και το όνομα Ιλλυρία = Τιλλυρία…. [εκτός και εάν εις την Τήλον φυλακίζονταν μόνον από την Ιλλυρία;]. Από τα χρονικά αναφέρεται το όνομα του καλού ληστή, Ολυμπά και η ανέγερση ναού εις τα Λύμπια [εκ του ονόματος Ολυμπά] με Σταυρόν από τους σταυρούς των δύο ληστών δεξιά και αριστερά Του Χριστού. Εντούτοις, παρατήρησα προ δεκαετιών ότι εις τα διπλανά χωρία των Λυμπιών = Ολυμπίας, είναι Αθηαίνου = του Αθηναίου και Πειρόϊ = Πειραιάς, Αλάμπρα [υπάρχει και εις την Ελλάδα] και βεβαίως εκεί ευρίσκεται το Δάλιν [το αρχαίον Ιδάλιον του βασιλέως Χαλκάνωρ ο οποίος μετοίκησε εις την Κύπρον μετά από χρησμόν του Μαντείου των Δελφών […χρησμός γάρ ἐδόθη… ὅπου ἴδοι τόν ἥλιον ἀνέχοντα, πόλιν κτίσαι˙ ὁ οὖν Χαλκήνωρ περιών… τις τῶν σύν αὐτῷ  ἔφη «εἶδον, βασιλεῦ, τόν ἅλιον» ἀφ’ οὗ  ὠνομάσθαι τήν πόλιν…

Σε μετάφραση:

… διότι εδόθη χρησμός [στον Χαλκήνορα] σε όποια τοποθεσία θα έβλεπε τον ήλιο όταν θ’ ανέτελλε, εκεί να έκτιζε μια πόλη˙ κι ενώ ο Χαλκήνωρ τριγυρνούσε… ένας από εκείνους που ήσαν μαζί του είπε «είδα, βασιλιά, τον ήλιο» κι απ’ αυτό πήρε το όνομά της η πόλη…

Η περίπολος προπορεύετο και άμα το γέννημα του ηλίου ένας ιππέας φώναξε προς τους συνστρατιώτες του όπου ακολουθούσαν: ίδ’ άλιον = ίδα ήλιον και εκεί έκτισαν το Ιδάλιον ή Εδάλιον σημερίνον Δάλιν]

όπου τους είπαν να κτίσουν πόλη όταν ιδούν το φως να ανατέλλει εξ εωάν [ανατολής = east/εωάν]. Η λέξη Χαλκάνωρ σημαίνει ο άνωρ = ανώτερος ηγημών = άναξ και συνάμα ανήρ όπου χαλκεύει και το Ιδάλιον είχε αργυρόν νόμισμα ενώ πρέπει να εξόρυττε κύπρον/χαλκόν διά το οποίον ορυκτόν ήταν περίφημη η Κύπρος… Ο Χαλκήνωρ ή Χαλκάνωρ ήταν βάσει πηγών ήρωας του Τρωϊκού Πολέμου ή Αργοναύτης [αργυρού ναύτης; Συνάμα χρυσού εις την Γεωργία και συνάμα αργός = γρήγορος και Αργείος από το Άργος]…

Αφού αναφερθήκαμε σε ζώα και σε γάτες, σήμερα οι γάτες εις την Κύπρον προξενούν πολύτιμη αρωγή ελέγχου των αριθμών των τρωκτικών αλλά και ζημία έως εξαφάνιση ερπετών και πτηνών [και τρωκτικών όπως οι λαγοί], όπως συμβαίνει και εις την Αυστραλία. Φαίνεται η ανάγκη χρήση ισοζυγίου μέτρου άριστου εις τους πληθυσμούς ζώων όπως και εις την βρώση τους. Η υπερβολική μείωση των τρωκτικών ασπούμε θέτει σε κίνδυνον τα αρπακτικά πτηνά τα οποία ανταγωνίζοντε οι γάτες. Οι νυμφίτσες ξεραίνουν δένδρα όπως η χαρουπιά και δενδρύλια διαφόρων δένδρων τρώγωντας τους φλοιούς…. Εν κατακλείδι, διάφορα ζώα και φυτά μπορούν να καθορίσουν την επιβίωση των ανθρώπων εν καιρώ πολέμου, λοιμού, λιμού, καταδίωξης και ξηρασίας… Καλόν και χρήσιμον να γνωρίζουμε και παρατηρούμε τι μπορεί να βοηθήσει ή να ζημιώσει σε τέτοιες περιπτώσεις. Ένας στρατός ή μία ομάδα επιβίωσης μπορεί να επιζήσει ή αποδεκατιστεί διά της άγνοιας και της έλλειψης στρατηγικής διά τις φυσικές και άλλες επιπτώσεις από αφθονία ή έλλειψη ζώων και φυτών…. Και επειδή οι χαλεποί φρόνιμον και προκομμένον να γνωρίζουμεν….

Παναγιώτης Δίας