«Ηεπίσημη ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία όσον αφορά τα ηφαίστεια Θήρα, Αίτνα, Βεζούβιο και Βουλκάνο, τα αναφέρει ως κατοικία των θεών της Φωτιάς. Την πρώτη μαρτυρία για τη δραστηριότητα της Αίτνας τη συναντάμε στον Θουκυδίδη (425 π.Χ.). Ο Πλάτων πήγε από την Ελλάδα στην Ιταλία μόνο και μόνο για να θαυμάσει το ηφαίστειο της Αίτνας. Θαλής, Δημόκριτος, Αναξαγόρας προσπάθησαν να δώσουν πιο ορθολογικές ερμηνείες σε φυσικά φαινόμενα, συμπεριλαμβανομένων και των ηφαιστείων».

Αυτά αναφέρει στο βιβλίο του «Ηφαιστειολογία» ο ομότιμος καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) δρ Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος, εκπρόσωπος του ΕΚΠΑ στην υποεπιτροπή παρακολούθησης των ηφαιστείων στο ενεργό ηφαιστειακό τόξο του Νοτίου Αιγαίου του ΟΑΣΠ, που έχει συμβουλευτικό ρόλο στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας για θέματα ασφάλειας από φυσικούς κινδύνους προερχόμενους από ηφαίστεια.

Ο δρ Κυριακόπουλος, ο οποίος επί δεκαετίες ολόκληρες συλλέγει στοιχεία μελετώντας τη συμπεριφορά των ηφαιστείων μέσα και έξω από την Ελλάδα, επισκέφθηκε πάλι αυτό το καλοκαίρι τα πιο «καυτά» σημεία του ελληνικού ηφαιστειακού τόξου για να πραγματοποιήσει μετρήσεις και να τοποθετήσει τα απαραίτητα επιστημονικά όργανα.

30-100 χιλιόμετρα

κάτω από την επιφάνεια της Γης δημιουργείται το μάγμα και στη συνέχεια ανέρχεται σταδιακά μέχρι την επιφάνεια

 

Η αιγαιακή ηφαιστειότητα

Τα στοιχεία που δίνει για την Ελλάδα, μιλώντας στο ΒΗΜΑ-Science, ξεκινώντας από το μακρινό παρελθόν και φθάνοντας στο σήμερα, είναι ενδιαφέροντα. «Ηφαίστεια έχουμε σε 39 σημεία στην Ελλάδα. Δεν είναι όλα ενεργά, διότι με τον όρο αυτόν χαρακτηρίζονται όσα έχουν δώσει κάποια έκρηξη μέσα στο χρονικό διάστημα από τους ιστορικούς χρόνους (χονδρικά από το 10000 π.Χ.) έως σήμερα. Τα άλλα θεωρούνται ανενεργά ή σβησμένα αλλά αυτόν τον διαχωρισμό η ιστορία τον έχει διαψεύσει αφού ο Βεζούβιος για παράδειγμα έδωσε την τελευταία έκρηξη το 1944, μετά από 1.865 χρόνια ηρεμίας. Επίσης στα Μέθανα είχαμε έκρηξη το 250 π.Χ. αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και σήμερα ανενεργό το συγκεκριμένο ηφαίστειο».

Oπως αναφέρεται στην «Ηφαιστειολογία», οι λιθοσφαιρικές πλάκες, που σε αυτές έχει κατακερματιστεί ο γήινος φλοιός, στην περιοχή του Αιγαίου είναι χονδρικά η λεγόμενη Αφρικανική και η Ευρασιατική, με την πρώτη να υποβυθίζεται ολισθαίνοντας κάτω από τη δεύτερη. Στην επαφή τους δημιουργείται μια ζώνη με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την ύπαρξη ενός τόξου μήκους 1.500 χιλιομέτρων, όπου περιλαμβάνονται συγκεκριμένοι τόποι όπως κάποια νησιά του Νοτίου Ιονίου, η Πελοπόννησος, η Κρήτη, η Ρόδος, φθάνοντας έως τη Μικρά Ασία.

Στο εσωτερικό τμήμα αυτής της ζώνης έχουμε τάσεις εφελκυσμού (σαν ένα τέντωμα) και αυτό προκαλεί έντονη σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα. Επίσης προκαλούνται διαρρήξεις από όπου το μάγμα, που στην ουσία είναι λιωμένο πέτρωμα, φθάνει στον γήινο φλοιό και χύνεται καυτό στην επιφάνεια του εδάφους.

Επάνω σε αυτές τις περιοχές βρίσκονται τα ηφαίστεια Σουσακίου, Μεθάνων, Μήλου, Σαντορίνης και Νισύρου. Λίγο πιο εσωτερικά υπάρχουν τοποθεσίες με ηπιότερη ηφαιστειακή δραστηριότητα: οι Μικροθήβες Μαγνησίας, η Αχιλλεία Φθιώτιδος, τα νησιά Λιχάδες στην Εύβοια, η Αντίπαρος, η Κως.

 

3 εκατομμύρια χρόνια

πριν υπολογίζεται ότι άρχισε να υπάρχει σεισμική δραστηριότητα στο Αιγαίο

 

Το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου

Η ηφαιστειακή δράση του Νοτίου Αιγαίου υπολογίζεται ότι άρχισε πριν από 3 εκατομμύρια χρόνια. Oπως όμως μας είπε ο κ. Κυριακόπουλος, είχαμε μια τεράστια μετατόπιση των περιοχών με ηφαιστειακή δράση. Πριν από 25 έως 30 εκατομμύρια χρόνια το ηφαιστειακό αυτό «περιδέραιο» βρισκόταν στην περιοχή της σημερινής Θράκης και άρχισε να διολισθαίνει προς τα νότια. Πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια είχε φθάσει στη θέση της σημερινής Λέσβου. Ας μην ξεχνάμε πως και η Λέσβος θεωρείται από τους επιστήμονες ηφαιστειογενές νησί και το περίφημο απολιθωμένο δάσος της δημιουργήθηκε από ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια, την οποία ακολούθησε μια συνεχής και έντονη διαφυγή υδροθερμικών διαλυμάτων πλούσιων σε διοξείδιο του πυριτίου (SiO2) που διευκόλυνε τη διαδικασία της απολίθωσης, αντικαθιστώντας μόριο προς μόριο τα δομικά στοιχεία του φυτού με διοξείδιο του πυριτίου, διατηρώντας τα δομικά χαρακτηριστικά του ξύλου!

 

80% των ενεργών ηφαιστείων εμφανίζεται σε ηπειρωτικές περιοχές ή σε κλειστές θάλασσες όπως είναι η Μεσόγειος και το Αιγαίο

 

Προς τους χάρτες επικινδυνότητας

Και αυτό το καλοκαίρι μια ομάδα επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, στην οποία συμμετείχαν ο κ. Κυριακόπουλος και ο Αντώνης Μαρσέλλος, αναπληρωτής καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Hofstra της Νέας Υόρκης, μαζί με έλληνες και αλλοδαπούς φοιτητές περιόδευσε σε όλο το ηφαιστειακό τόξο, τοποθετώντας νέες συσκευές και επισκευάζοντας βλάβες στο δίκτυο που είχαν προκληθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών.

Οι επιστήμονες εγκατέστησαν συσκευές μέτρησης και στη Νέα Καμένη, που βρίσκεται μέσα στην καλδέρα της Σαντορίνης, πραγματοποίησαν μετρήσεις σχετικές με τέφρα, εκλυόμενα αέρια και σχετικές θερμοκρασίες, με απώτερο σκοπό να καταρτιστούν χάρτες επικινδυνότητας. Οι χάρτες αυτοί θα βοηθήσουν τους αρμόδιους φορείς όπως η Πολιτική Προστασία, οι Περιφέρειες και οι Δήμοι να συνειδητοποιήσουν πιθανούς κινδύνους και τρόπους αντιμετώπισης και διαχείρισης των ηφαιστείων.