Η φράση που πέρασε αιώνες απαρατήρητη [Αυτομαρτυρία και Τεράστιον Μυστήριον]: Ιω. 8,40 νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ· τοῦτο Ἀβραὰμ οὐκ ἐποίησεν.
[Δεν γνωρίζω προσέγγιση των Πατέρων της Εκκλησίας διά αυτήν την φράση, εάν έχετε πληροφορία με τεκμήρια, εις τα σχόλια]…
Τι δεν ποίησε ο Αυραάμ-Αβραάμ το οποίον ποίησαν τα κατά σάρκαν αλλά ουχί κατά πνεύμα παιδία του;…. Πόσον σημαντικόν είναι το κατά σάρκαν [γονίδια] και κατά πνεύμα παιδίον;….
Ο μετ’ ανθρωπισμός-μετανθρωπισμός, κάνει τους ανθρώπους κατά σάρκαν ανθρώπους αλλά κατά πνεύμα αυτόματες μηχανές, διαβόλους, πιθήκους, βρυκόλακες, εξωγήϊνους, λύκους, σκώληκες. Έναν τέτοιον ον δεν είναι άνθρωπος εν πνεύματι αλλά μόνον άνθρωπος εν σώματι, ήτοι μηχανή ή διάβολος ή ζώον και κτήνος δουλείας διαβόλου. Δεν χρειάζοντε περισσότερα, η απάντηση εδόθηκε. Είναι απομίμηση. Η σάρκα ομοιάζει εις την σάρκα και το πνεύμα εις το πνεύμα. Οιανδήποτε σάρκα δυνατόν παρά Θεού να έχει οιονδήποτε πνεύμα και οιονδήποτε πνεύμα να φέρει οιονδήποτε σώμα-σάρκα ή κανέναν σώμα-σάρκα. Τα κατά σάρκαν παιδία Μωϋσέως η οιουδήποτε άλλου δεν σημαίνει ότι είναι και εν πνεύματι όμοια. Εξού και το ρητόν Έλληνες εισίν οι μετέχοντες της Ελληνικής Παιδείας [ίδια ρίζα με το παιδίον-παιδία]. Εις την Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ότι εν καιρώ Ανόμου Αντίχριστου οι άνθρωποι [μεταλλαγμένοι μετάνθρωποι] θα φέρουν πρόσωπα διαφόρων ζώων, ενός ή περισσοτέρων προσθέτω. Τα 4 Ζώα του Οράματος Ιεζεκιήλ ήτοι Αητός, Λέων, Βους και Άνθρωπος-Άγιος-Άγγελος δεν, είναι ζώα επίγεια, κατά όψιν είναι όμοια, κατά σαρκόψιν-σωματόψιν όμοια αλλά κατά πνευμάν διαφορετικά. Ο Αμνός-Αρνίον Του Θεού δεν είναι ο αμνός ο επίγειος αμνός, έστω και εάν έχουν όμοια κάποια χαρακτηριστικά αγαθότητος. Η όψη δεν καταδεικνύει οπωσδήποτε την ψυχήν, λέγω οπωσδήποτε, διότι ουδέποτε άγιος φέρει δαιμονική όψη ήτοι αηδιαστική βδελγυματώδη όψη όπως τα δαιμόνια, ενώ τά δαιμόνια διαλλάζουν τις όψεις των από αγγελικές σε βδελυγματικές, καλλονές, ανθρώπινες, ζωώδεις, φυτικές, αναλόγως των ορέξεων και των σκοπών εξαπάτησης ή φοβέρας κ.α… Ιω. 7,24: μὴ κρίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε. [Δίκαια όψη είναι η όψη ήτις υποδεικνύει το πνεύμα και ουχί η σάρκα].
Ιω. 8,15 ὑμεῖς κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε· ἐγὼ οὐ κρίνω οὐδένα. [Ιω. 7,24: μὴ κρίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε].
Ιω. 8,16 καὶ ἐὰν κρίνω δὲ ἐγώ, ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ ἀληθής ἐστιν, ὅτι μόνος οὐκ εἰμί, ἀλλ᾿ ἐγὼ καὶ ὁ πέμψας με πατήρ.[πέμψας Αυτόν διά Αγίου Πνεύματος γεννηθείς Θεάνθρωπος ήτοι Θεός και Άνθρωπος ήτοι Τριαδικός Θεός και Άνθρωπος = Τριαδικοθεάνθρωπος]
Ιω. 8,17 καὶ ἐν τῷ νόμῳ δὲ τῷ ὑμετέρῳ γέγραπται ὅτι δύο ἀνθρώπων ἡ μαρτυρία ἀληθής ἐστιν. [Εδώ τους ωθεί να σκεπτούν, εάν εντός δύο ανθρώπων η μαρτυρία ισχύει, δύο Προσώπων Της Αγίας Τριάδος ή και Πατρός και Υιού εξ’ Αγίου Πνεύματος, δεν ισχύει; Και όπως όπου δύο ή τρεις συνηγμένοι επ’ ονόματι Του ανάμεσα τους Ο Θεός και δεν Τον βλέπουν, ομοίως και τώρα τον κοιττάζουν αλλά δεν τον βλέπουν, διότι βλέπουν την εξωτερική εμφάνιση και όχι την εσωτερική-πνευματική: Ιω. 8,15 ὑμεῖς κατὰ τὴν σάρκα κρίνετε· ἐγὼ οὐ κρίνω οὐδένα.Ιω. 7,24: μὴ κρίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε]
Ιω. 8,18 ἐγώ εἰμι ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμαυτοῦ, καὶ μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὁ πέμψας με πατήρ. [Ο Οποίος είναι εντός Του ως Πατέρας Του και επειδή παραδείγματος χάριν, ο πατέρας τίγρης εντός του υιού τίγρη και ο υιός τίγρης εντός του πατέρα τίγρη, ή δε μη, πώς θα γεννείτο ο υιός τίγρης εάν δεν ήταν εκ προηγουμένως εντός του πατρός του; Λογικότατον!!!!]
Ιω. 8,19 ἔλεγον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ὁ πατήρ σου; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· οὔτε ἐμὲ οἴδατε οὔτε τὸν πατέρα μου· εἰ ἐμὲ ᾔδειτε, καὶ τὸν πατέρα μου ᾔδειτε ἄν [βλέπουν μόνον κατ’ όψιν, εξωτερική και μορφική, ουχί πνευματική, το πνεύμα τους είναι ήδη σκοτωμένον και νεκρομένον από τον σατανά και το απνεύμα του κόσμου τούτου]
Ιω. 8,21 Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐγὼ ὑπάγω καὶ ζητήσετέ με, καὶ ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ὑμῶν ἀποθανεῖσθε· ὅπου ἐγὼ ὑπάγω, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν. [τους επιβεβαιώνει όσα αναφέρω ως σχολιασμόν ανωτέρω, και ενώ Αυτός δύναται να έρθει εις τον κόσμον τούτον, αυτοί δεν δύναντε εισέλθει εκεί όπου υπάγει = προς Τον Πατέρα όπου είναι και Ό Ίδιος ως Υιός εν Πατρί εκ προηγουμένως προπάντων των αιώνων, όπως ο τίγρης ήταν εξ’ ανέκαθεν εντός του τίγρη εξού και ο τίγρης πάντοτε γεννούσε τίγρη. Ματθ. ιθ’ 16 Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; 17 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός [διότι Τον βλέπει ως άνθρωπον διδάσκαλον με φρόνημα ο ίδιος ανθρώπινον-ύλης και δεν βλέπει ότι ενώπιον Του έχει Τον Θεόν]. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. 18 λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, 19 τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 20 λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; 21 ἔφη αὐτῷ ὁ Ἱησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 22 ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. 23 ὉὉ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 24 πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 25 ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; 26 ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.]
Προσέξετε τα καταπληκτισμά και άδειασμα μεγάλης ιδέας διά τους εαυτούς τους:
Ιω. 8,39 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστι. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἰ τέκνα τοῦ Ἀβραὰμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ἐποιεῖτε. [εάν είσαστε τέκνα του Αυραάμ τά έργα Αυραάμ ποιείτε-θα πρέπει-θα έπρεπε να ποιείτε-τηρείτε]
Ιω. 8,40 νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ· τοῦτο Ἀβραὰμ οὐκ ἐποίησεν. [Όταν Ο Τριαδικός Θεός ενεμφανίσθηκε εις τον Αυραάμ ως τρεις άνδρες και συζήτησε μαζύν Του διά τα Σόδομα και τα Γόμμορα δεν θέλησε να βλασφημίσει όπως έκαναν αυτοί όπου ισχυρίζοντε ότι είναι παιδία του Αυραάμ-Αβραάμ αλλά σεβάστηκε: Γεν. 18,1 Ὤφθη δὲ αὐτῷ ὁ Θεὸς πρὸς τῇ δρυΐ τῇ Μαμβρῇ, καθημένου αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ μεσημβρίας.
Γεν. 18,1 Εφανερώθηκε δε ο Θεός στον Αβραάμ, που ήτο κοντά εις την δρυν Μαμβρή και εκάθητο εις την θύραν της σκηνής του κατά τον Νοτον. [πάντοτε ένοιωθα το Μυστήριον εκ Νότου με περισσή αγάπη, μετά αντιλήφθηκα δι’ ερεύνης ότι όταν ενεμφανίσθη Ο Θεός εις τους Εύα-Αδάμαντον ήταν μεταξύ 90ο με 1350 από την Ανατολή ήτοι μεσημέρι έως 3 το δείλις, εδώ φαίνεται ότι είναι 90ο μάλλον! Και ενώ ο Ήλιος εις το βόρρειον ημισφαίριον εις το απόγειον μεσημέρι όπως και εις το νότιον εκ βορρά και εις τον Ισημερινόν κατακόρυφα κάθετα και δη με λοξή γωνίωση αναλόγως θέσεως Ισημερινού, αυτά δια τους υπερπροχωρημένους εις τους συμβολισμούς και κατόπιν εις την Γλώσσα των Συμβολισμών και Μυστηρίων. Η λέξη Μαμβρή = μαμ.βρή/εύρει-εύρος δεν είναι άσχετος, ούτε η δρύΐ, η μία εκ των τριών αγίων ξύλων του Τρισύνθετου Ξύλου όπου άφησε Οι Τρείς Άνδρες-Πρόσωπα Αγία Τριάδα εις τον Αυραάμ ως κούτσουρα και φύτευσε ο Λωτ]
Γεν. 18,2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν.
Γεν. 18,2 Εσήκωσε τα μάτια του ο Αβραάμ και είδεν αίφνης τρεις άνδρας ορθίους απέναντι του. Αμέσως ετρεξεν εις συνάντησίν των από την θύραν της σκηνής του, προσεκύνησεν αυτούς έως στο έδαφος.]
Ιω. 8,41 ὑμεῖς ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. εἶπον οὖν αὐτῷ· ἡμεῖς ἐκ πορνείας οὐ γεγεννήμεθα· ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν. [αναφέρονται σε σαρκική-γονιδιακή καταγωγή, λέγουν έχουν πατέρα Τον Θεόν αλλά δεν Τον αναγνωρίζουν ενώπιον τους]
Ιω. 8,42 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἰ ὁ Θεὸς πατὴρ ὑμῶν ἦν, ἠγαπᾶτε ἂν ἐμέ· ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω· οὐδὲ γὰρ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα, ἀλλ᾿ ἐκεῖνός με ἀπέστειλε. [εξήλθεν-γεννήθηκε εκ Θεού Πατήρ και εάν Ο Θεός είναι Πνευματικώς-κυρίως- Πατήρ και Εμένα αγαπάτε διότι εκ Θεού εξήλθα και κατάγομαι-κατοικώ-είμαι]
Ιω. 8,44 ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. [ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, = έχει δύο νοήματα πατέρα σας διάβολον και πατέρα του διαβόλου και, ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ = όταν λαλή το ψεύδος το λαλεί εκ των ιδιοτήτων του και ιδίων επιθυμιών και είναι ο πατήρ του ψεύδους ή ο διάβολος είναι ψεύστης όπως ο πατήρ του, ο αρχαίος δράκος; Τι εννοεί; Ήδη ανθρωποκτονεί εξ’ εποχής Εύας και Αδάμαντου]
Ιω. 8,44 Σεις έχετε πατέρα τον διάβολον, από τον οποίον και κατάγεσθε και θέλετε να εκτελήτε τας πονηράς επιθυμίας του πατρός σας. Εκείνος από την αρχήν της δημιουργίας του ανθρώπου ήτο ανθρωποκτόνος και ποτέ δεν έχει σταθή ούτε και στέκεται εις την αλήθειαν, διότι δεν υπάρχει μέσα του, ούτε αλήθεια ούτε επιθυμία δια την αλήθειαν. Οταν λέγη το ψεύδος, το ανασύρει και το λέγει από τον ευατόν του, διότι είναι ψεύτης, και ο πατήρ και ο εφευρέτης του ψεύδους.
Εν κατακλείδι, Ο Χριστός με την φράση αυτήν δηλώνει ότι είχε παρουσιαστεί εις τον Αυραάμ-Αβραάμ και δεν ζήτησε να Τον σκοτώσει ως Κύριος Τρισκύριος [Αγία Τριάδα = Τρείς Άνδρες εις τους οποίους πρόσφερε πλούσιον δείπνον ήτοι Ενσάρκωση άμεση διά Θαύματος όχι Γεννήσεως Αργότερα ως Τρισκύριος Ιησούς Χριστός διά Της Παρθένου Παναγίας μας] του αλλά υποτάχθηκε και ευσεβάσθηκε και Αναγνώρισε Τον Τρισκύριον [Γένεσις ανωτέρω]. Ενώ αυτοί επειδή εισίν παιδία διαβόλου ζήτησαν να αποκτήνουν Τον εν σαρκί γεννηθέντα Τρισκύριον Θεάνθρωπον Ιησούν Χριστόν [κάποιοι επειδή Τον αναγνώρισαν και έκαναν πραξικόπημα όπως εις την παραβολήν Του Τρισκυρίου της Αμπέλου-Κοινωνίας-Ανθρώπων και παντών άλλων και κάποιοι επειδή δεν Τον αναγνώρισαν, οι πρώτοι έτι απείρως χείριστοι δίχως ουδέν άλλοθι!!!!], ιδού τα τεκμήρια:
[1] Ιω. 8,40 νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ· τοῦτο Ἀβραὰμ οὐκ ἐποίησεν/strong>
[2] Ματθ. 21,33 Ακούστε και άλλην παραβολήν· ένας άνθρωπος οικοδεσπότης εφύτευσε αμπέλι και ύψωσε γύρω από αυτό φράκτην και έσκαψε μέσα εις αυτό πατητήρι και δεξαμένην και έκτισε πύργον, δια να μένουν οι εργάται και οι φύλακες· ενοικίασε αυτό εις γεωργούς και ανεχώρησε εις άλλην χώραν.
Ματθ. 21,34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.
Ματθ. 21,34 Οταν δε επλησίασε ο καιρός του τρυγητού, έστειλε τους δούλους του στους γεωργούς, δια να πάρουν τους καρπούς που εδικαιούτο.
Ματθ. 21,35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν.
Ματθ. 21,35 Οι δε γεωργοί, μοχθηροί και άπληστοι, συνέλαβαν τους δούλους και άλλον μεν έδειραν, άλλον δε εφόνευσαν, άλλον δε ελιθοβόλησαν.
Ματθ. 21,36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως.
Ματθ. 21,36 Παλιν ο οικοδεσπότης έστειλε άλλους δούλους περισσοτέρους από τους πρώτους και έκαμαν εις αυτούς τα ίδια.
Ματθ. 21,37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.
Ματθ. 21,37 Υστερα δε έστειλε προς αυτούς τον υιόν του λέγων· Οι άνθρωποι αυτοί θα εντραπούν τουλάχιστον το παιδί μου.
Ματθ. 21,38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ.
Ματθ. 21,38 Οι γεωργοί όμως, όταν είδαν τον υιόν, είπαν μεταξύ των· Αυτός είναι ο κληρονόμος· ελάτε, ας τον φονεύσωμεν και ας καταλάβωμεν οριστικά πλέον ημείς την κληρονομίαν του.
Ματθ. 21,39 καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.
Ματθ. 21,39 Και αφού τον συνέλαβαν, τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι και εκεί τον εφόνευσαν”.(Κακοί γεωργοί, οι πνευματικοί άρχοντες του Ισραήλ, ασεβείς και αχάριστοι προς τον οικοδεσπότην, εξεμεταλλεύοντο την άμπελον, δηλαδή τον Ιουδαϊκόν λαόν, εκακοποιούσαν και εφόνευον τους προφήτας, που έστελλε ο Θεός, και τέλος θα εφόνευαν με σταυρικόν θάνατον τον υιόν του Θεού, τον Χριστόν, έξω από την Ιερουσαλήμ, δια να μείνουν ανενόχλητοι εκμεταλλευταί της αμπέλου του Θεού).
Ματθ. 21,40 Ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;
Ματθ. 21,40 Μετά την διήγησιν της παραβολής ηρώτησε τους αρχιερείς και πρεσβυτέρους του λαού ο Χριστός· “όταν λοιπόν έλθη ο κύριος του αμπελώνος, τι θα κάμη στους γεωργούς εκείνους;”
Ματθ. 21,41 λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν.
Ματθ. 21,41 Και αυτοί του απήντησαν· “τόσον κακοί που υπήρξαν, κακώς θα τους εξολοθρεύση και θα εμπιστευθή εις άλλους γεωργούς τον αμπελώνα, οι οποίοι θα δώσουν εις αυτόν τους καρπούς εις τας καταλλήλους εποχάς”.
Ματθ. 21,42 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;
Ματθ. 21,42 Λεγει εις αυτούς ο Ιησούς· “ουδέποτε λοιπόν εδιαβάσατε εις τας Γραφάς· λίθον, δηλαδή εμέ, τον οποίον απέρριψαν ως ακατάλληλον οι κτίσται, σεις οι οικοδόμοι του λαού, έγινε ακρογωνιαίος λίθος εις την πνευματικήν οικοδομήν του Θεού, δηλαδή εις την Εκκλησίαν, η οποία έγινε παρά του Θεού και είναι αξιοθαύμαστη στους οφθαλμούς μας;
Ματθ. 21,43 διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·
Ματθ. 21,43 Δια τούτο σας λέγω, ότι θα αφαιρεθή από σας η βασιλεία του Θεού και θα δοθή εις έθνος, που θα παράγη καρπούς, δηλαδή έργα αγαθά. [εδόθη της Ελλήσι-(και άλλους Ορθόδοξους) οι οποίοι αν και φαύλοι σε πολλά έχουν μία αθωότητα, έως σήμερα κάποτε γελάω με εμάς διότι είμαστε κάπως Καθυστερημένοι σε λογική και συντεταγμένη συχνοτική πονηριά, ήτοι χωρίς Γνώμονα και Διαβήτη]
Ματθ. 21,44 καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ᾿ ὃν δ᾿ ἂν πέσῃ, λικμήσει αὐτόν.
Ματθ. 21,44 Εκείνος δε, ο οποίος θα πέση εναντίον του ακρογωνιαίου αυτού λίθου, θα κατατσακισθή.
Ματθ. 21,45 καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι τὰς παραβολὰς αὐτοῦ ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτῶν λέγει·
Ματθ. 21,45 Και εις όποιον πέση επάνω ο βαρύς αυτός λίθος, θα τον κάμη συντρίμμια και σκόνην”. [ψαλμός 2: 8-9 ανωτέρω]
Ματθ. 21,46 καὶ ζητοῦντες αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. [και επειδή ήτον-είναι Προφύτης, Πρώτοπροφύτης = πρώτος+προ+φύτης των πάντων και μέλλοντων Ο Τρισκύριος Τριαδικός Τρισμέγιστος Τρισάπειρος Τρισάλειπτος-Τριασάκτιστος Θεός]….
[3] Πρόκειται περί Δίκης επί δικών και εν δικών και Εκδίκαση Δικών και Δίκης από Τον Δικαζόμενον [και Θανατωμένον και Αναστάσταν Τριαδικόν Θεόν], διότι Η Αλήθεια δικάζει τον Δικαστή:
Ματθ. 7,1 Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·
Ματθ. 7,1 Μη κατακρίνετε και μη καταδικάζετε τον πλησίον σας, δια να μη κατακριθήτε και σεις από τον Θεόν.
Ματθ. 7,2 ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν.
Ματθ. 7,2 Διότι με την σκληράν και αυστηράν κρίσιν, που κατακρίνετε, θα κατακριθήτε και με το ίδιον μέτρον, που κρίνετε τας πράξστου πλησίον, θα μετρηθή από τον Θεόν και θα κριθή και η ιδική σας ζωή και συμπεριφορά.
Ματθ. 7,3 τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;
Ματθ. 7,3 Διατί δε βλέπστο μικρόν αχυράκι, που υπάρχει στο μάτι αδελφού σου, και δεν αισθάνεσαι το δοκάρι που είναι στο ιδικόν σου μάτι; (Διατί επικρίνστο ελαφρόν σφάλμα του αδελφού σου και δεν συναισθάνεσαι το βαρύτατον ιδικόν σου παράπτωμα;)
Ματθ. 7,4 ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου;
Ματθ. 7,4 Και με τι δικαίωμα θα πης στον αδελφό σου, άφησέ με να βγάλω το αχυράκι από το μάτι σου (να διορθώσω δηλαδή εγώ, σαν καλύτερος τάχα, το δικό σου σφάλμα), καθ’ ον χρόνο υπάρχει στο μάτι σου δοκάρι ολόκληρο (δηλαδή βαρύνεσαι συ από μεγάλα αμαρτήματα);
Ματθ. 7,5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.
Ματθ. 7,5 Υποκριτά, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα ίδης καθαρά, ώστε να βγάλης με προσοχήν και αγάπην το αχυράκι από το μάτι του αδελφού σου.
Ματθ. 7,6 Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.
Ματθ. 7,6 Προσέχετε όμως εις ποίους θα προσφέρετε με αδελφικήν αγάπην τας υπηρεσίας σας και θα ενδιαφέρεσθε δια την διόρθωσίν των. Διότι υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, που είναι αναιδείς, όπως οι σκύλοι και ακάθαρτοι εις την ζωήν των, όπως είναι οι χοίροι. Λοιπόν μη δώσετε τα άγια της πίστεως στους σκύλους και μη βάλετε εμπρός στους χοίρους τα πολύτιμα μαργαριτάρια της χριστιανικής αληθείας. Διότι υπάρχει κίνδυνος μεγάλος να καταπατήσουν με τα πόδια των τα μαργαριτάρια μέσα στον βόρβορον και να στραφούν ενάντίον σας, δια να σας κατασπαράξουν η κατά κάποιον άλλον τρόπον να σας βλάψουν.
Ματθ. 7,7 Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν·
Είναι ολοφάνερον πλέον ότι όστις δίκασε άμεσα ή έμμεσα Τον Τριαδικόν Θεόν θα δικαστεί με το ίδιον μέτρον και σταθμόν ή καθένα από αυτά όπου δίκασε [νόμους και λογικές και συμφέροντα και βλακείες και δειλίες και βλασφημίες και άλλα] και όστις ισχυρίστηκε ότι τηρεί νόμους ιερέων Του Θεού ή άλλων, όπως οι Ιουδαίοι του Μωϋσέως, θα δικαστούν εκ Μωϋσέως διότι αυτός δεν αγαπάει το ψεύδος και αγίασε επειδή αγάπησε και αγαπάει μόνον Τον Τρισκύριον Θεόν και ου δύναται ψεύδος μετά θάνατον και οι δήμιοι θα κριθούν-δικαστούν από θύματα ένοχα και αθώα και από τους Μάρτυρες κατά πόσον ήσαν δίκαιοι και δεν έκαμαν τις ίδιες αμαρτίες με τα θύματα και επειδή σε άλλες περιπτώσεις σκότωσαν Αγίους Ανθρώπους Του Άκτιστου Τρισκύριου Θεού….
Παναγιώτης Δίας
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ο ακρογωνιαιος λιθος που πανω σ αυτον στηριχθηκε η πνευματικη εκκλησια ειναι το ασυνειδητο Παναγιωτη,αυτο που ολοι μας απορριπτουμε..απο εκει ξεκινανε ολα και εκει καταληγουν, αλλα με συνειδηση πλεον οπως σου εγραψα και στο προηγουμενο αρθρο..Οπως και τα μαργαριταρια ειναι περιεχομενα του ασυνειδητου(αρχετυπα,συμπλεγματα,δαιμονες κλπ) που δυσκολα τα αποδεχομαστε ως δικα μας,τα καταπαταμε και τα αποδιδουμε(προβαλουμε) στους αλλους Ματθ.7,3 ως κακο…
Ο θεος του Αβρααμ δεν εχει καμια σχεση με τον Θεο του Ιησου ως εννοια’ ειναι αδιανοητο ο Θεος του Ιησου να διαταζει εναν θνητο Αβρααμ να σκοτωσει το παιδι του εστω και για δοκιμασια. Ηρθε και εδωσε 2 εντολες εαν δεν καταλαβαινει καποιος το 1+1=2 αδυνατει να βαδισει την οδο Του και περιπλανιεται στα μονοπατια του καθε ιερατειου με το νου τους να τους καβαλα. Αυτα που ειπε ειναι για νηπια και ομως καποιοι επιμενουν να ασωτευουν εξαιτιας του γαιδαρου νου……
Ο μετανθρωπισμος οπως πλεον γνωριζουμε κανει τους ανθρωπους αλλα ειδη (species).
Δεν υπαρχουν παιδια μωυσεως, και αυτος ηταν καποιας οικογενειας δεν θυμαμαι ποιας. Ιουδα, βενιαμιν καποια απο τις οικογενειες.
Μην κρινετε κατα σαρκα, σημαινει μην κρινετε κατα του κριτηριου του κοσμου τουτου (σαρκα). ΚΔ.
8.17 -8.18. Ο πατηρ μιλισε στον ιορδανη και τον ακουσαν τουτος ετσι ο υιος μου κλπ. Υπηρξαν 2 μαρτυρες που τους ακουσε κοσμος. Πατηρ και υιος.
IΩ 8.39. Δεν αδειαζει την ιδεα για τον ευατο τους, αδειαζει την πρωτη εκδοση του ταλμοθδ, τους λογους των πατερων τους, των πειφανων ραββινων. Το λενε, εμεις ακουμε τα λογια των πατερων μας. ΚΔ.
Ιω 8.44. Ο πατερας του διαβολου = ο πατερας σας ο διαολος ? Οταν λεω εγω τι κανει πατερας σου εννοω τι κανει ο πατερας μου? Ξαναδιαβασε το χωριο, σημειωσε τον ορο μη ων. Και δεν σε βοηθα να σωθεις το να ξερεις ποιος ειναι ο πατηρ του. Και εδω ξεκινα και ο συγκριτισμος του 300μχ.
@ 1+1
2 εντολες ε ? Τα λεει αυτα ενας σαλονικιος, που πουλαει αρθουρ κλαρκ σαν αποκλειστικη γνωση. λεει στριμωξαν τον θεο οι δικηγοροι και γιαυτο εχουμε ψευδεις διαθηκες. Δεν θα σωθει ο γνωριζων/επιστημων/αγοραζων “αποκλειστικη γνωση”. Θα σωθει ο ταπεινος. Στο καραβι πανω δεν μπορουν να υπαρχουν πολλοι καπετανιοι. Μηπως να ψαξεις ομιλιες αν σε καιει τοσο πολυ η θυσια στην ΠΔ ? Να διαβασεις λιγο για συγκριτισμο ε ? να δεις τις ιδιες βλακειες που σερβιρουν καθε 50 χρονια σαν αποκλειστικη γνωση ?
1+1, Δεν μπορείς να αντιληφθείς Τον Χριστόν εάν Τον συμπλέκεις με εθνοτικές, εθνικιστικές, γενετικές-υλικές αναμείξεις, με ρετσινιά ή προκατάληψη προς συγκεκριμένα πρόσωπα λόγω της εθνοτικής καταγωγής των. Ο Χριστός αναφέρεται σε Αβραάμ και Μωυσή και λέγει ότι είναι παιδιά Του και τους εξυμνεί, Ο Μωυσής ήταν παρών εις την Μεταμόρφωση Του Χριστού [άσε που η καταγωγή του Μωυσή είναι άλλη ίσως, διότι ο όρος εβραίος τότε σήμαινε τον Πιστόν, όχι εθνοτικό προσδιορισμό όπως και τώρα ο όρος Ισλαμιστής
και Χριστιανός]. Όσον διά τις δοκιμασίες, ποίος Άγιος, Μάρτυρας, δεν πέρασε από έτι χειρότερες δοκιμασίες; Ο Ίδιος Ο Χριστός πέρασε από τις χειρότερες, διότι βάσταξε να μην χρησιμοποιήσει την Θεία Δύναμη Του, οι δοκιμασίες που παρακινεί π.χ. και μ.Χ. τις πέρασε και Ο Ίδιος. Διά τις θλίψεις, δοκιμασίες, θυσίες αναφέρεται σε διάφορα χωρία εις την Καινή Διαθήκη, μέχρι και μίσος προς τους συγγενείς-υλικούς, διά χάριν Του και σφαγμένους έμπροσθεν Του, άρα είναι Ο Ίδιος Ο Θεός Αυραάμ… Η διαφορά
είναι ότι η θυσία διά χάριν Του ανταμοίβει με Παράδεισον και η θυσία διά χάριν σατανά, κόσμου, παθών, αρεσκειών, μαμωνά, ιδιοτελούς επιτυχίας ανταμοίβει με κόλλαση, ήτοι η θυσία υπέρ του κακού αποδίδει καρπούς κακού μετά θάνατον….
Έλληνες είναι οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας, ειπώθηκε, αν και αυτή ουδέποτε ήταν μία και συγκεκριμένη. Αναλόγως, διαβόλοι εισίν οι μετέχοντες της διαβολικής παιδείας. Αγίοι εισίν οι μετέχοντες της αγίας παιδείας, όπου αποκορύφωμα της η ταπείνωση…
Τομ, το ασυνείδητον είναι ασυνείδητον, έναν σκότος άγνοιας δι’ ημάς ως επί τω πλείστον τουλάχιστον, εκεί μέσα όλα, και οπωσδήποτε η κεραία διά την γνώση περί δικαίου και αδίκου, αυτόν είναι το μυστικόν, η κεραία, είσοδος, έδρα, είναι είς το κέντρον της κορωνίδος της κεφαλής, εκεί όπου είναι το μαλακόν της κεφαλής του μωρού όταν γεννάται, ως πνευματικός ομφάλιος λωρός. Το ασυνείδητον είναι έδρα πληροροφορίας και της αδρανής συνείδησης, η οποία θα ανοίξει μετά θάνατον και κατά την κρίσιν, εξού και
μετά θάνατον, δεν μπορείς να ειπείς ψεύδος προς Τον Θεόν χωρίς να φαίνεται άμεσα ότι είναι ψεύδος, όσον δικηγόρος και εάν είσαι όπως κάνει ο διάβολος με τους Αγίους και τους Μάρτυρες, είναι ασπούμε το ασυνείδητον, η λειτουργία του υφιστάμενου λογισμικού της γνώσης περί δικαίου και αδίκου εντός της ψυχής… Ο Άγιος, ο φωτεισμένος κάνει μέρος ή όλον το ασυνείδητον και ασυναίσθητον σε συνείδηση και συναίσθηση, όσον υποχωρεί το μεν ή δε αυξάνεται το μεν ή δε όπως η διελκυστίνδα και κλεψύδρα,
συγκινονούντα δοχεία, είναι ωσάν να λέμε πόσες πατάτες έχεις σκεπασμένες και πόσες ασκέπαστες ενώπιον φωτός και ενεργοποιημένου φωτός αλήθειας…
Συμφωνω οτι οσο κανουμε δικα μας τα περιεχομενα απ το ασυνειδητο,ανεβαζουμε και μεγαλωνουμε τη συνειδητοτητα μας…αλλα διαφωνω στο οτι ειναι στη κωρονιδα,το ασυνειδητο ειναι το δεξι ημισφαιριο του εγκεφαλου και εχει θηλυκες ποιοτητες και χαρακτηριστικα..οπως και το αριστερο ημισφαιριο ειναι το συνειδητο(Εγω) και εχει αρσενικες ποιοτητες..αν ειναι να το παρουμε στα τσακρα τοτε το ασυνειδητο ειναι στα χαμηλα κατω τσακρα..
Οσο για τη θυσια,αυτη συμβολιζει τον εγωισμο που πρεπει να θυσιαστει..και ειναι οτι “πολυτιμοτερο” εχει ο ανθρωπος και δυσκολευεται να αποχωριστει..πχ πρωτοτοκος γιος. Την ιδια θυσια ζηταει και ο Πατηρ απ το Χριστο δινοντας του να πιει απ το ποτηρι της οργης του και να θυσιαστει στο σταυρο..
Στην ουσια επανω στο σταυρο ειναι ο ιδιος ο Πατηρ που θυσιαζει το δικο του Εγω(Χριστο-συνειδητο)…