Η ερμηνεία του Μυστικομυητικομαθηματικού Νοήματος: Ματθ. 18,3 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.

Η ερμηνεία του Μυστικομυητικομαθηματικού Νοήματος: Ματθ. 18,3 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.

Ασπούμε ότι συναντάτε και δη αιφνίς κάποιον ο οποίος σας λέγει με απόλυτη Ορθότητα και χωρίς πιντώματα-επιπροσθέσεις κάθε κάκιστη αλήθεια διά εσάς, αμέσως θα θυμώσετε-θυμόσετε-θυμηθείτε [περιλαμβάνω και εμένα και κανέναν δεν εξαιρώ από τους θνητούς] και θα αρχίσετε δικαιολογίες, με ποίον δικαίωμα, ποίος είσαι σύ ρε, να κατηγορείτε τον ίδιον ος σας πίκρανε και να θεωρείτε προδεδομένον ότι το κάμνει εκ του πονηρού, κακού, εμπαικτικού, συκοφαντικού, διά να σας πληγώσει και καταδικάσει…. Είναι μία φυσιολογική αντίδραση, μόνον οι άψυχοι και οι Άγιοι δεν αντιδιαμαρτύροντε…

Πότε θυμώνουμε; Όταν μας λένε την πικρή αλήθεια ή το πικρόν ψεύδος. Πότε κολακευόμαστε; Όταν μας λένε την γλυκειά αλήθεια ή τα γλυκειά ψεύδη περί ημών. Δηλαδή έχουμε δύο πικρά και δύο γλυκειά, ακόμη μία Τετραπιθανότητα, η οποία ποτέ δεν σφάλλει….

Ο εγωϊστής, ο κακός και ο άδικος θέλει να ακούει γλυκότητες, γλυκαλήθεια και γλυκοψεύδος, διότι συμφέρουν ιδιοτελικώς ως εγώ όπου είναι [ο καθένας μας]….

Ο δίκαιος θέλει να ακούει περί ιδίου την αλήθεια, γλυκειά ή πικρή, την γλυκαλήθεια και το πικραλήθεια και γλυκαλήθεια και πικραλήθεια διά τους άλλους και δη διά το κάθετι, ακόμη μία Τετραπιθανότητα….

Ο φιλάδικος θέλει να ακούει, να υποστηρίζει και να υποστηρίζεται, ό,τι του συμφέρει ανά δευτερόλεπτον, από τις γλυκαλήθεια, γλυκοψεύδος, πικραλήθεια, πικρορψεύδος!…. Δηλαδή εάν μία πικραλήθεια περί ιδίου την οποία μισούσε ή και αρνείτο, σε κάποια πλοκή τον εκλέγει πρόεδρον ή σε άλλη θέση ή του φέρνει χρήμα ή τον αθωώνει, τότε του γίνεται γλυκειά ήτοι γλυκοπικραλήθεια [σας είπα οι ελληνικές λέξεις-λεξοπλασίες δεν παίζοντε και το εννοώ και εάν σας έθετα αυθαίρετα την λέξη γλυκοπικραλήθεια χωρίς παράδειγμα και εξήγηση, οι ρηχοί θα την κηρύσσατε λογοτεχνία άνευ νοήματος, αλλά τέτοιον πράγμα εις την Ελληνική Γλώσσα δεν υπάρχει ή μπορεί να υπάρχει κατ’ ελάχιστα και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και θέματα, που βεβαίως διά να το λέγω μπορώ άμα δεν βαριέμαι να σας το τεκμηριώσω εις το Πί & Φί]…. Εάν πάλιν μία γλυκαλήθεια, δεν τον εκλέγει πρόεδρον, δεν τον αθωώνει, δεν του δίδει την θέση, την εξουσία, το πλεονέκτημα, το πάθος, το χρήμα, την μισεί ως να είναι ένοχη με απέραντη αμαρτία και άδικη!…

Υπάρχει όμως εδώ μία λεπτομέρεια, όταν ζης σε έναν άδικον σύνστημα το οποίον σου βάλλει, βάλλει κατά της θρησκείας σού, της οικογένειας σού, της πατρίδας σού, της αλήθειας, τότε μπορεί να επικαλεστεί οποιαδήποτε από τις τέσσερεις ήτοι πικραλήθεια, γλυκαλήθεια, πικροψεύδη, γλυκοψεύδη, διότι είσαι σε επιθετική και αμυντική διάταξη, σε αμυνοεπιθετική διάταξη και σε επιθεσοαμυντική διάταξη και το ανάμεικτον αυτών [Τετραπιθανότητα] διά να επιβιώσεις με παν μέσον Ορθόδοξου και Ανορθόδοξου ή «Ανορθόδοξου» Πολέμου! Όμως, αυτή η πρακτική είναι σκοπός όπου αγιάζει τα μέσα εφόσον τα μέσα δεν βλασφημούν τα Άγια τοις Αγίοις !!!! Δηλαδή, τα ψεύδη πρέπει να μην περνάνε την κόκκινη γραμμή Ευσέβειας. Μπορεί να μην σεβαστείς τον ασεβή και αυτόν μέχρι τινός βαθμού και αναλόγως ανάγκης διά περαιτέρω άμεση επιβίωση και ουχί παραπέρα…. Αυτά ή αυτά πέρα από τις κόκκινες γραμμές, ισχύουν έκτοτε σε όλους τους πολέμους και κάθε λογής αγώνων ανθρώπων και ομάδων ανθρώπων, ένας Πόλεμος δεν μπορεί να είναι διαφορετικός και όταν ο ασεβής περάσει τα όρια, τότε και εσύ περνάεις τα όρια του αγαπάτε αλλήλους ή αγαπάτε τους εχθρούς σας ή και συνάμα τους αγαπάς αλλά αμύνεσαι με επίθεση ή άμυνα ή επιτίθεσαι με άμυνα ή επίθεση, δεν γίνεται αλλιώς. Κάποιοι άγιοι δεν το κάνουν, ενώ όσοι άγιοι το έκαναν ή το κάνουν, μετά Ο Θεός τους θέτει σε δοκιμασίες ινά ιδεί εάν τω όντι σέβεται ο άγιος στρατιώτης ή αγωνιστής ή ήρωας Τον Θεόν και εάν θα Τον αρνηθεί. Λέγει κάποιος σκότωσα διά να μην χαθεί η θρησκεία μου η οποία είναι το αγαθόν και η Ηθική, τότε Ο Θεός λέγει εντάξει, σωστά αλλά ας δοκιμαστείς να αποδεικτεί ότι σέβεσαι την θρησκεία και Εμένα και δεν ήταν μία πρόφαση δήλωση. Εδώ πρέπει να ειπώ ότι όταν Ο Χριστός είπε ότι από το περίσσευμα της καρδίας εξέρχεται λόγος εκ του στόματος, δεν ισχύει πάντοτε, ή και ο ίδιος δήλωσε ότι κάποιοι υποκρίνοντε, που σημαίνει από το περίσσευμα της υποκρισία ο λόγος, και όστις δύναται το αντιλαμβάνεται, όστις δεν δύναται ακούει τον λόγον χωρίς να προσυνυπολογίζει την υποκρισία, ώστε εκεί όπου άλλοι βλέπουν ίσως αντίφαση εις τα λόγια Του Χριστού περί περισσεύματος καρδίας εξ’ ου ο λόγος στόματος και περί υποκριτών, ουσιαστικά όχι μόνον δεν είναι αντίφαση αλλά Γέφυρα μεταξύ τους επάνω από μία θάλασσα φαινομενικού διαχωρισμού, κάτι το οποίον σας εξήγησα διά τα λόγια Του Χριστού αρκετές φορές….

Ο φιλόκαλος ή φιλάγαθος, δεν θέλει να ακούει γλυκαλήθειες και γλυκοψεύδη περί ιδίου αλλά πικραλήθειες και πικροψεύδη περί ιδίου, διότι αμφότερα τον ταπεινώνουν περαιτέρω και αυτόν φαίνεται όταν δεν διαμαρτύρεται αλλά με την συμπεριφορά του, η οποία είναι παράλογη ή και με τα λόγια του δηλώνει ολίγα και μαλακά λέγεις, είμαι έτι χειρότερος ή και έτι χείριστος!… Ο φιλόκαλος όταν ακούει γλυκότατες αληθινές ή ψευδείς λυπάται, όταν ακούει πικρίες αληθινές ή ψευδείς [πάντοτε διά τον ίδιον] δεν χαίρεται αλλά συνάμα δεν λυπάται διότι λέγει: αλήθεια είμαι τόσον αχρείος! Επειδή δεν γνωρίζει την αχρειότητα του και την καλοσύνη του σε τι βαθμόν είναι όπως ο καθένας μας, υπερβάλλει εις την ευεκτίμηση της αχρειότητας του διά να είναι οπωσδήποτε εντός πλαισιών αλήθειας και αρνείται πάσα καλοσύνη μήπως και σφάλλει, ήτοι υποθετικά, ειπωθετικά και επειδή έχει άγνοια διά να μην είναι άδικος υπερπροσαυξάνει την ποσότητα και σοβαρότητα της αχρειότητος του ώστε να μην πέσει έξω εις το ύψος του χρέους όπου έχει και υπερελαττώνει ή και εκμηδενίζει το ύψος της πίστωσης του σε αγαθότητα διά να μην πέσει έξω. Δηλώσει εις την τέλεια κατάσταση αγιότητας του: Θεέ μου δεν έχω κανένα καλόν και έχω όλα τα κακά και ζητώ και επιζητώ το έλεος σου, τόσον απλά, δηλώνει μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι. Διότι συνήθως οι πλούσιοι τω πνεύματι κάνουν εκτιμήσεις αξίας με γνώμονα τα ελλιπή και υποκριτικά ή και μη πληγωτικά διά τους ίδιους, τις οικογένειες και τα συμφέροντα τους μέτρα, ενώ οι πτωχοί τω πνεύματι δηλώνουν ότι και ο Σώκρατες: εν οίδα ότι ουδέν οίδα, συν όμως δηλώνουν ότι αφού δεν οίδα τίποτε είμαι ανάξιος ήτοι αχρείος και ποταπός και δεν γνωρίζω να μετράω, άρα τε πώς θα μετρηθώ αφού δεν γνωρίζω να μετράω και δεν μετράω [ή και κρίνω ή και καταδικάζω]; Όστις δεν κρίνει δεν κρίνεται και όστις δεν μετράει δεν μετράται, και δη όταν προδηλωτικά προσυναινείς και αιτείσαι Έλεος διότι είναι ανάξιος να μετρήσεις, και αφού είσαι ανάξιος να μετρήσεις σημαίνει δεν μετράεις Ορθά και Δίκαια!

Ματθ. 7,1          Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·

Ματθ. 7,2          ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. [σε όποια κρίματα κρίνετε θα κριθείτε, κρίνεις τον πόρνον θα κριθείς ως πόρνον, κρίνεις τον άδικον θα κριθείς διά τις αδικίες σου. Εάν μετρήσεις ότι αδίκησε επειδή έκανε το μεν ή το δε, θα μετρηθείς εάν εις την θέση του και γενικώς με το ίδιον μέτρον και σταθμόν αδίκησες και εάν δεν επέτυχε η αδικία σου δεν σημαίνει ότι δεν την ήθελες, αφού δοκίμασες, όποιου δεν του δόθηκε η ευκαιρία να κλέψει θεωρεί τον ευατόν του έντιμον, τώρα εάν κρίνεις και μετράεις ότι είσαι όμοιος με τον άδικον, τότε κατηγορείς το άδικον και τους άδικους και δεν σημαίνει ότι δεν τους αγαπάεις συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σού, αλλά αντιθέτως, από αγάπη κατηγορείς το άδικον και τους άδικους, διότι τι χρηματικόν, ωφεληματικόν του μαμωνά, δημοσίων σχέσεων, φιλίας καλόν θα σου κάνει να λέγεις ειδικώς δημοσίως τα κακά έχοντα των άλλων και εσένα; Ουδένα! Μόνον ζημία αλλά αυτόν είναι καλόν διά την ψυχήν. Συνεπώς η ρήση τα εν οίκω ουκ εν δήμω, είναι καλόν ή κακόν, ουδέτερον ή ανάμεικτον ήτοι Τετραπιθανότητα, αναλόγως της πρόθεσης και του σκοπού του οποίου τα φανερώνεις, είτε αφορούν εσένα, είτε εσένα και άλλους ή είτε μόνον άλλους ήτοι Τετραπιθανότητα. Θεέ μου ήμαρτον δι’ όλους ημάς!!!!]

Ματθ. 7,3          τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;

Ματθ. 7,4          ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου;

Ματθ. 7,5          ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου. [να τα υποκριτικά λόγια εκ στόματος, όπου δεν συνάδουν με την αλήθεια της καρδίας ή από άγνοια λόγω κατώτερης σκέψης ή μη πληροφορίας, εις την δεδομένη στιγμή, όπως ο Παύλος δεν γνώριζε ότι ήταν Ο Θεάνθρωπος και τον πολεμούσε και όπως ένας όπου δεν γνωρίζει την αλήθεια επειδή δεν έχει φτάσει σε αρκετή μύηση ευφυίας, διαντίληψης και συναίσθησης και το ανάμεικτον ήτοι μία Τετραπιθανότητα]

Ματθ. 7,6          Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς. [κυσί είναι ο κύων-κύνας-σκύλλος ήτοι ο κυνικάνθρωπος-κυνικός-λυκάνθρωπος-σκυλλάνθρωπος σε διαντίληψη, συναίσθηση και δη κατώτερη και ευφυία, όπου διαλαμβάνει τα πάντα ως έναν = όμοια, ήτοι δεν δύναται και δεν θέλει ίσως να εξεχωρίσει τα άγια από τα κοσμικά, ασήμαντα, λερωμένα φαντακτερά ή αφαντακτερά και τα λογαριάζει όλα με ίδιαν αξίαν και όμοιαν αξίαν, βλέπει το αθάνατον και το θνητόν όμοια, βλέπει το άδικον και το δίκαιον όμοια, βλέπει το ιερόν και το ασεβές όμοια, όπως ο «πολύς» Νίτσε και ο καθένας μας όπου ίσως είμαστε και χειρότεροι του χωρίς ή με την επηρέαση του, Ο Θεός να σώσει όλους εμάς τους κυνικούς. Χοίροι είναι οι αναίσθητοι άπληστοι εμπαθείς σε κάθε θέμα, σε κάθε τροφή, από φιλαυτία έως φαγητόν, οινοποσία, φιληδονία, περιουσία κ.ο.κ. Ώδε δηλώνει ότι οι κυνικοί και οι χοίροι είναι ζηλόφθονοι και μόλις τους δείξεις την μωρία της σκέψης, συναίσθησης και πράξης τους θα στραφούν εναντίον μας, όλοι πολέμοι είχαν σε μεγάλον ποσοστόν την ζηλοφθονία και πολλοί ως κίνητρον μόνον αυτήν, είτε σε προσωπικόν είτε σε ομαδικόν, διαφυλετικόν, διαθρησκευτικόν, διοικογενειακόν, διαπατριωτικόν υπόβαθρον και άλλα]

Ματθ. 7,7          Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· [Ό,τι ζητήσεις θα σου δοθεί, ό,τι ζητήσετε-ερευνήσετε θα εύρετε, ό,τι κρούσετε θα σας ανοιχθεί, είτε είναι καλόν είτε κακόν είτε ουδέτερον είτε ανάμεικτον ήτοι Τετραπιθανότητα. Συνάμα: Ματθ. 18,21       Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; Ματθ. 18,22       λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλ᾿ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά. Εδώ σε σχέση με το 7,7 = 77+7 Πέτρου 777=21, ενώ κάποιοι το ἑβδομηκοντάκις ἑπτά το εκλαμβάνουν ως 77 ενώ άλλοι 77 φορές 7 = 490 = 13 = 4, και 18+21+18+22=79=16 αριθμός των αιθερικών κέντρων και έτος Γεννήσεως Χριστού Της Παναγίας, αυτά διά τους υπερπροχωρημένους και 16 = 7]

Ματθ. 7,8          πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.

Ματθ. 7,9          ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ;

Ματθ. 7,10        καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήσῃ, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; [εδώ και 7,9 μας λέγει ότι Ο Θεός αγαπάει τους ανθρώπους όπως τα τέκνα, ότι ο καλός δεν ζημιώνει όποιον του ζητήσει, ενώ ο μισόκαλος θα χαμογελάσει αλλά σκοπός του είναι η υποτέλεια αυτού και της ψυχής του, όπως το Νόμος και ο Κράτος του μασονικού σατανά]

Ματθ. 7,12        Πάντα οὖν ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιῆτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται. [Εδώ μας λέγει ότι όσα σας αρέσει να κάνετε είναι δίκαια εάν δέχεστε τα ίδια να σας τα κάνουν, αντιστρέψετε τους όρους. Τρως τον σπουργίτη αλλά θα δεχώσουν να σε φάγει ο σπουργίτης ή να ήσουν σπουργίτης; Λέγεις είμαι άνθρωπος και δικαιούμαι να τρώγω και κατακυριεύω την φύση, άρα να τρώγω εγώ τον σπουργίτη και όχι ο σπουργίτης εμένα, ναι αλλά θα δεχώσουν ασπούμε φερειπείν σε μία επόμενη ζωή ή φάση να ήσουν ο σπουργίτης ή να σε χρησιμοποιήσουν σε δείπνον όπως έναν σπουργίτη; Εάν ναι τότε είσαι δίκαιος! Αλλά και πάλιν, από ποίον δικαίωμα να τρως αυτούς όπου δεν έκαμες και δη πέρα από την έννοια της αναγκαίας καθημερινής τροφής; Εδώ θυμώμαστε ότι αυτός όπου έτρωγε σπουργίτες εις την επόμενη ζωή του θα γεννηθεί σπουργίτης να τον φάνε αυτοί όπου έφαγε εις την προηγούμενη ζωή ή άλλοι και να τους συγχωρέσει όπως πιστεύουν οι της επανενσάρκωσης. Εάν ασεβείς εις τους άλλους δέχεσαι να ασεβούν εις εσένα οι άλλοι; Και εάν είσαι ανώμαλος πρέπει οι άλλοι να είναι συνανώμαλοι σου, είτε να μαγαρίζεις και να μαγαρίζεσαι κοινώς σαδομαζοχισμός; Όχι, διότι άμα σέβεσαι τους άλλους είσαι ο κάθε άλλος και δεν κάνεις ό,τι δεν αρέσει εις τον κάθε άλλον περιλαμβανομένου και του εαυτού σου και επειδή ο άλλος ή κάθε άλλος είσαι εσύ συνάμα σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνεις σε εσένα ό,τι προσβάλλει ή δεν αρέσει εις τους άλλους όπου είναι συνεαυτοί σου, άρα κοινός παρονομαστής πρέπει να είναι το Μέτρον της Ευλαβούς και Ευσεβούς Ηθικής ως Κοινόν Δίκαιον του Έναν = Μία Ψυχή με ψίχια ψυχών εις έκαστον. Από την άλλη και συνάμα αυτόν: Πάντα οὖν ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιῆτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται,… σημαίνει ό,τι θέλουν να σου κάνουν κάνε τους κακίαν μην κρατάεις όπως λέγει η ελληνοκυπριακή παροιμία, θέλουν να σου κάνουν κακόν κάνε τους κακόν, θέλουν να σου κάνουν καλόν κάνε τους καλόν, θέλουν ουδέτερον αδιαφόρα, θέλουν ανάμεικτον ανάμεικτον πράξε, ήτοι εδώ υπονοεί οδόντας αντί οδόντος και οφθαλμός αντί οφθαλμού; Ματθ. 26,52       τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἀπόστρεψόν σου τὴν μάχαιραν εἰς τὸν τόπον αὐτῆς· πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρᾳ ἀποθανοῦνται. [οι σελίδες αναφέρουν αλλού τον στίχον, τόση ασχετοσύνη; Τουλάχιστον μην αναφέρετε στίχον https://orthodoxia.online/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BD-%E1%BC%94%CE%B4%CF%89%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BD-%CE%B8%CE%AC-%CE%BB%CE%AC%CE%B2%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC και https://poiostigiati.gr/giati-maxaira-an-dwseis-maxaira-tha-laveis/ υπάρχουν και άλλες, προσέχετε γενικώς και τυχαία εις τον στίχον 5,3 Ματθ. 5,3          μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.]. Ακόμη και οι στρατιώτες Αγίοι όπου χρησιμοποίησαν την μάχαιραν με μάχαιραν απόθαναν, αλλά όχι όλοι οι ήρωες, αλλά κάποιοι δοκιμάστηκαν εάν πάλευσαν με Τιμή διά την Πατρίδα, όπως ο επαίτης Νικηταράς, ο Ιωάννης Μακρυγιάννης και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης όπου δοκιμάστηκε όταν εγκατέλειψαν τις θυγατέρες του οι γαμβροί του και δεν τους σκότωσε αλλά έκλαιγε όταν τους έβλεπε εντός του στρατεύματος λέγωντας τους: διατί εγκαταλείψατε τα κορίτσια μου, αυτόν έδειξε πνεύμα πατριωτικόν. Όμως δεν αποθαίνουν όλοι οι φονιάδες με μάχαιραν εδώ αλλά εάν δεν μετανοήσουν μετά θάνατον…

Ματθ. 7,13        Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾿ αὐτῆς. [Εδώ είναι όλα τα «λεφτά»! Ενώ πανηγυρίζουμε ότι νικήσαμε κορωνοϊούς και άλλα, το ηλεκτρονικόν σφράγισμα και ηλεκτρονική πανπληρωμή προχωράει και κανείς δεν αντιδράει επειδή εκλαμβάνει την ευρυχωρεία άνεσης και ευκολίας όπου δημιουργεί καλόν οιωνόν ή και υποκριτικά, οκνηρά και δειλά αποδέχεται και σιωπηλά συναινεί, άρα είναι σκάρτος και προσποιείται τον καλόν καρπόν ή και δεν αναγνωρίζει τι είναι τι, αλλά το πρώτον είναι ενοχότερον. Κανείς σχεδόν δεν διαμαρτύρεται ήτοι δεν εισέρχεται της στενής πύλης της μη Ηλεκτρονικής ευκολίας υπέρ της ευσέβειας και μη υποτέλειας της δυσκολίας όπου είναι συνάμα στενή πύλη.]

Πριν μερικές εβδομάδες διάβαζα έναν βιβλίον με τα Θαύματα και τις Οπτασίες του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης. Νύσταξα και παράγυρα στην πολυθρόνα, αποκοιμήθηκα με το βιβλίον επάνω στο στήθος μού, ενώ ήμουν σε μία κατάσταση υπεραγάπης διά Τον Άγιον Εφραίμ που ήθελα να αποχωριστώ ποτέ και του έλεγα να με πάρει μαζύν Του υπό την προστασία του για πάντοτε κοντά Του, να μην με εγκαταλείψει ποτέ και μαράζωνα ότι δεν θα είχα άλλα βιβλία με τα Θαύματα Του εκτός από εκείνα που διάβασα.  Βλέπω εις το όνειρον μου Τον Άγιον Εφραίμ να με επισκέπτεται, να είμαι μωρόν και να με βάζει αγκαλιά εις το ράσον του και να μου σφίγγει το κεφάλι από τα πλάγια με τα χέρια για να φύγει όλη η γνώση από μέσα μου και αφού έφυγε έλαμπα και έμεινα μέσα εις την αγκαλιά Του. Μου έδειξε πώς να ψυχοσωθώ, με το να ξανά γίνω παιδί, η γνώση απομακρύνει από το παιδί, η γνώση χρησιμεύει καλά εάν σε ξανά κάνει παιδί ή με την γνώση σκοτώσεις όλην την αμαρτία και ευθυγραμμίσεις ως σοβαρός ενήλικας την ψυχήν σου με Τις Εντολές Του Τριαδικού Θεού…. Όταν αφυπνίσθηκα από τον ύπνον ήρθες στον νου μου τι είπε Ο Χριστός: Ματθ. 18,3        ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.

Διατί δεν μπορεί το μη παιδί να εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών; Ποίος είναι ο κοινής λογικής εξηγγητικός λόγος;

Το μωρόν είναι αποσυνδεδεμένον από την γνώση, δεν έχει καμμία επιλογή διά κακόν, ούτε το αναγνωρίζει.

Η βασιλεία των ουρανών είναι ασπούμε όπως ένας ναός, δεν κάνεις αμαρτίες που κάνεις έξω εκεί μέσα, έχεις εντροπή, και αυτόν σημαίνει επίγνωση και αναγνώριση και συνάμα κρυφή και φανερή εντροπή και όνειδος διά τις αμαρτίες σου, τις οποίες αναγνωρίζεις έστω σιωπηλά μέσα σου. Ο φιλόκακος και εξεδιάντροπος έχει προχωρήσει πάραπερα δεν αναγνωρίζει, δεν επιδέχεται, δεν αποδέχεται, δεν θεωρεί τις αμαρτίες του καν αμαρτίες ή τις αναγνωρίζεται αλλά επειδή είναι βρυκόλακας δαιμονισμού χαίρεται δι’ αυτές και τις κάνει με πείσμα Αντίχριστον διότι πλέον μισεί συνειδητά και επιλεκτικά Τον Θεόν! Τόσον ο αμαρτωλός ός εντρέπεται όσον και ο φιλόκακος ουσιαστικά δεν γνωρίζουν τον βαθμόν της βλασφημίας τους και τις συνέπειες. Ο διάβολος όμως γνωρίζει. Ο διάβολος εάν πάρει Θεία Κοινωνία, Αγιασμόν, Ιερόν Έλαιον, Προσευχές εναντίον του ή γενικώς υπέρ Του Θεού, πονεί, τρομοκρατείται, πανικοβάλλεται, νοιώθει τις αμαρτίες του, λειτουργεί όπως όταν ρίχνουμε ελαιόλαδον εις τον ίσαλον της θάλασσας νύχτα εις το περιφάνι ή ημέρα διά να ειδούμε τους ιχθείς υπό θαλάσσης ήτοι υπό συνειδητού και υπό συναισθητού [υποσυνείδητον και υποσυναίσθητον]. Εις την βασιλείαν των ουρανών δεν χρειάζεται να μην σ’ αφήσει Ο Θεός να εισέλθεις όταν δεν είσαι παιδί, δεν αντέχεις να εισέλθεις, δεν θέλεις και επιλέγεις να μην θέλεις. Είναι ωσάν να θέλεις να εισέλθεις εις την καρδίαν του Ήλιου χωρίς ειδική στολή, δεν αντέχεις έστω και εάν σου τάξουν τα πλούτη όπου αγαπάεις όλα! Η βασιλεία των ουρανών είναι μία κατάσταση τέτοια ώστε ο φέρων αμαρτία δεν αντέχει να εισέλθει τον καίγει, ενώ ταυτόχρονα το παιδί το υδροσίζει και φωτείζει!!!!

Λειτουργεί και όπως οι μαγνήτες, όστις δεν δέχεται να είναι ψυχή νύμφη Χριστού δεν μπορεί να εισέλθει ούτε ως θηλυκός-νύμφη ούτε ως αρσενικός Αντίχριστος ή Αλλόχριστος ή αλλόγαμβρος ψυχής εκεί μέσα εις την βασιλεία των ουρανών, δεν τον σηκώνει το κλίμα, είναι έξω από τα νερά του και εκτός των νερών του. Δύο μαγνήτες αρσενικοί και δύο θηλυκοί απωθούνται. Ο εγωϊσμός όπου έχει διά της αμαρτίας του κάποιος τον κάνει να διεκδικεί νύμφες ψυχές πέραν Του Χριστού ανταγωνιστικώς και ως νύμφη ψυχή από εγωϊσμόν δεν αποδέχεται γαμβρόν άνευ όρων Τον Χριστόν, συνεπώς τι γυρεύει εις την βασιλείαν των ουρανών και πώς μπορεί να εισέλθει και να εισέλθει χωρίς ζημία. Εάν ο ναός είναι ιερός η βασιλεία των ουρανών είναι τα Άγια τοις Αγίοις ήτοι Η Πηγή της Ιερότητας και πάσα ακαθαρσία πληγώνει, τρελλαίνει, πονάει, δαιμονοβρυκολακιάζει. Συνεπώς μόνον πανκαθαρός δύνασαι να εισέλθεις και ο πανκαθαρός είναι παιδί αθώον, δίχως επί μέρους γνώσεις πονηριάς, εμπάθειας, επιθυμίας άδικων και θνητών πραγμάτων…. Εις την βασιλείαν των ουρανών έκαστος ήτοι έκαστη ψυχή είναι Ιερέας-Ιέρεια Άγιος-Αγία, δεν είναι χώρος διά ό,τιδήποτε άλλον ούτε διά το παραμικρόν. Μπορεί να μην καταλήξεις εις την κόλλαση αλλά κάπου ενδιάμεσα ή εις την άκρην του Παραδείσου, αλλά η βασιλεία των ουρανών είναι διά τους πολύ επιτυχημένους ΕΥΦιλόθεους!!!!….

Παναγιώτης Δίας