Γλωσσολογία: ίππος, hip hop, hippies, άππωμαν, άππιος ή Άππιος, up, αππιώ, πήδημα κ.α.

ΊΠ+ΠΟΥΣ = ΕΠΑΝΩ Ο ΠΟΥΣ, HIP HOP…. UP, ΥΠ+ΣΟΣ…. ΤΡΟΦΗ ΔΙΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ!!!

Γλωσσολογία: ίππος, hip hop, hippies, άππωμαν, άππιος ή Άππιος, up, αππιώ, πήδημα κ.α. όλα μία ορίζα…..cypress hill, Ίπ Μάν (μάνος όπως μάνα θηλέν)….Βίντεος

Πρωτίστως ν’ αναλύσουμε τήν σύνθετη λέξη ίππος, ναί σύνθετη…. Ήτοι…

Ίπ+πός…. Πός σημαίνει πούς ή πόϋς = πόδι, εξού καί όκταπους ή οκταπόϋν ελληνοκυπριαστί… Αλλά καί πόϋν τό πόδιν καί ποϋνες οί δερμάτινες καί λαστιχένιες γαλότσες…. Πός εξού καί πόα = η λέξη αυτή χρησιμοποιείται είς τά φυτά, εξού καί ποώδες φυτόν….

Ίπ (όπως λέμε Ίπ Μάν = ό Επάνω Άνδρας = ό διδάκαλος τού Μπρούς Λί, αλλά τυχαίως ό Ίπ Μάν ήταν ένας από τούς πλέον Πετακτούς Ευέλιγκτους άνδρες καί χόρευε μέ πολεμικόν τρόπον ήτοι τό γουίνκ τσιού = Μικρή Άνοιξη = όχι η μεγάλη τής Εποχής αλλά η μικρή η προσωπική ήτις άνοιγε τίς κλωτσικές καί τίς μπουνιές όπως ανοίγουν τά φυτά τά άνθη τούς! = καί αυτή η Άνοιξη η μικρή είναι έννοια τού ίπ!!!!) είναι τό επάνω ήτοι η κίνηση πρός τά επάνω λυγισμένον είς τό γόνατον τού ίππου = αλόγου = κέλη…. (κέλ αλβανιστί)

Ό Όμηρος καλεί τόν ίππον κέλην καί σέ μία αλβανική σελίδα καυχιώνταν περί αυτής καί άλλων ομηρικών λέξεων ότι τίς χρησιμοποιούν καί ότι αυτοί είναι οί γνήσιοι Έλληνες, όχι πώς δέν είναι δηλαδή καί επειδή άλλαξαν θρησκεία πολλοί δέν τό παραδέχοντε….

Άλλωστε η λέξη Αλβανία σημαίνει λευκά βουνά = αλ+βούνα…. Άλ = λευκά, εξού καί Άλπείς = λευκές διηνηκώς ένεκα χιώνος 12 μήνες τό έτος είς τίς υψηλές κορυφές…. Η λέξη λευκόν ουσιαστικώς είς τήν υπεραρχαιότητα ήταν ελευκόν (έλ+ευση) = έλ ή άλ ή ήλ ή ύλ σημαίνουν λευκόν, Θεός, φώς…. Δι’ αντιρρήσεις συμβουλευτείτε τόν Σωκράτη είς τόν Κρατύλον τού Πλάτωνος όταν αναφέρεται τόν 5ον μ.Χ. είς τήν αρχαία Γλώσσα…. Βεβαίως τό επιβεβαιώσα δεκαετίες αυτόν ενώ τόν Κρατύλον ανάγνωσα περύσι έστω καί άν τόν είχα αγοράσει από παλειά….

Ό ίππος = hippos = h+ippos = h+ippodrome = hippodrome = hip+po+drome…. Hippopotamus ή hippo εσχάτως όπως τόν λέν….

Παρομοίως hip hop ήτοι τό ίπ+οπ = ιπόπ δηλοί αναγραμματιστί τό ίππος, συχνή πράξη είς τήν γλωσσολογική παραφθορά….

Hip πούς = hip+hop = hiphop = πετακτή = πηδηματική χορευτική μουσική….

Ομοίως καί hippies/hippie = ίππεις/ίππει/ιππύ = ιππείς επειδή καλπάζουν οί χίππυς καί είναι αππωμένοι = ευτράπελοι μέ γρήγορες κινήσεις καί φαίδρα τής επάρσεως διάθεση ένεκα ναρκωτικών καί οιηματικών ευφοριών….

Αππωμένος ελληνοκυπριαστί είναι ακριβώς αυτόν οπού είναι οί χίππυς ή χίππεις ή χιππίες = χ+ιππείς δηλαδή διακατέχονται από ξιππασιά = εξ+ίππου = εξιππασιά…. (καί όχι μέ έναν πί = ξιπασμένος ή εξιπασμένος)…..

Επίσης τό πηδώ μέ κάθε έννοια ελληνοκυπριαστί καλείται αππιώ καί τό αχλάδιον αππήδιον αππίν….Τό αππίν ώς γνωστόν έχει σχήμα παλαιού ερεθιστικού γυναικείου σώματος, μέ τήν φαρδύα περιφέρεια πέριξ τών γομφών καί γλουτών, όπως χαλκεύεται αγαλματιστί η θεά Αφροδίτη…. Τώρα τά πρότυπα άλλαξαν αλλά ακόμη υπάρχουν γυναικάρες μέ αυτήν τήν σχηματική σωματοπλασία….

Άξιππα = έξ+ίππου ελληνοκυπριαστί σημαίνει γρήγορα, γοργά, μάνι μάνι, αστραπιαία, μέ γρήγορα αντανακλαστικά….

Τό πηδώ προφανώς από τό έξ’ ίππου, άππωμα, άξιππα….

Συναντάμε τό υπεραρχαίον παράδοξον τής Ελληνικής Γλώσσας, τό πηδώ νά προέρχεται από τό ίππος = ίπ καί συνάμα τό πήδημα νά έχει σχέση μέ τά χαρακτηριστικά τού ίππου…

Τό ίπ έγινε καί άπ εξού καί άπ+πωμα ελληνοκυπριαστί καί συνάμα άπ = up αγγλιστί…. Από τήν ίδια όριζα τό ώπα = καί ώππα ελληνοκυπριαστί, όταν τούς λέμε «πάμε ώππα» καί πετάμε τά βρέφη καί τά νήπεια πρός τά άνω = επί+άνω = επάνω = ώπα, ώππα, up, πάνω….. Όλα διαφθορές καί διαμεταλλέξεις τής ίδιας όριζας η οποία είναι η ίπ ή άπ ή έπ εξού καί επί = επ+ί ή κάπως ανάλογα μέ διαφορετικόν φωνήεν καί η αρχική όριζα χάνεται είς τά βάθη τών προομηρικών αιώνων….

Μήπως διαφωνεί η λέξη ύψος;…. Ύψος = ύπσος = ύπ+σός….. = επάνω….

Μήπως διαφωνεί η λέξη από;…. Από = απ (up = άπ ή ούπ, ούψ = oops, oups) + ό…..

Μήπως διαφωνεί η λέξη άψογος = άπσογος = ό υπεράνω! = ύπ/up+έρ+άνω αλλά καί από μόνη τής ώς υπ+έρ… Άψογος είναι ό υπεράνω καί υπεράνω είναι ό άψογος = άπσογος αλλά συνάμα τό άλφα στερητικόν +ψογός = ά+ψογός, διότι αναφερθήκαμε καί είς τό παρελθόν διά τά πάμπολλα παραδείγματα τής μία καταγωγής τών ελληνικών λέξεων ώς Νόμος…. Όπως άν τό άψογος = 10…. Τότε 7+3=10 αλλά καί 8+2= 10 σύν οί άλλες τρείς περίτώσεις μέ ακέραιους αριθμούς όπου συμποσώνουν τόν αριθμόν 10…. Αλλά δύο περιπτώσεις είναι εύκολον νά εντοπίσουμε συχνάκις….. (μάνι μάνι = γρήγορα, απ απ ή up up σημαίνει τό ίδιον ήτοι 5+5=10)….

Άππιος = πήδημα, άλμα, ελληνοκυπριαστί, εξού καί τό άλμα είς ύψος = ύπσος οπού παίζετο από τούς παλαιότερους Κυπραίους όταν δέν ήξευραν λόγω απομόνωσης τί είναι κάν Ολυμπιακοί Αγώνες καλείτο τριάππιος ήτοι τρία αππηίματα = πηδήματα καί τό μέρος έκ τού οποίου πηδούσαν εντός τής θάλασσας ή άλλον μέρος καλείτο τραππίν καί ελέγετο καί τό τραππία = πήδα πρός τά κάτω ή από τοίχον πρός τήν άλλη πλευρά….

Μαζύν μ’ αυτά τό «λατινικό» όνομα Άππιος…., τά αππήκια = αππήδια = αχλάδια….

Ό ίππος καλείται άππαρος ελληνοκυπριαστί…. Βλέπετε ότι αυτές οί λέξεις είναι όμοιας ορίζας/ρίζας απλά αλλάσσουν τά εμπρόσθια φωνήεντα….

Ακόμη καί η λέξη άπειρος έχει σχέση…. Η μία καταγωγή είναι τό άλφα στερητικόν σύν πείρα ήτοι ά+πειρός ήτοι αυτόν όπου δέν δύνασαι νά έχεις πείρα = άπειαστος, απροσδιόριστον, περιακατανότητον κ.τ.λ… Η άλλη καταγωγή είναι άπ/up ή ίπ ή έπ ή ύπ (κ.τ.λ. φωνήεντα) +είρος…..

Όπως η αλήθεια είναι άλ+ήθεια καί συνάμα ά (στερητικόν)+λήθη….

Η λέξη Καππαδοκία λένε είναι περσική καί έχει σχέση μέ τούς ίππους…. υπάρχουν καί άλλες εκδοχές…. Γιά νά δούμε άμα τήν βάλουμε είς τό μικροσκόπιον τής Γλωσσολογίας τής μεταμόρφωσης = παραφθοράς ή παράλλαξης τών ελληνικών λέξεων….

Αντί τό Χί χρησιμοποιήθηκε τό Κάππα ήτοι αντί Χαππαδοκία = Χιπποδοκία = Χ+ΙΠΠ+ΔΟΚΙΑ = εκεί όπου δίνοντε οί ίπποι έγινε έξ’ αρχής ή είς τήν πορεία από Χιπποδοκία = Χαπποδοκία, σέ Κίπποδοκία = Καππαδοκία, αλλά καί τό κέλης Κεππποδοκία, τροφή διά έρευνα…. Οί Καππαδόκες είχαν σχέση καί μέ τούς ταύρους, έναν πεσμένον Κ θυμίζει κέρατα ταύρου, θυμηθείτε ότι τά γράμματα σέ διάφορες π.Χ. εποχές γράφωνταν κάπως διαφορετικά ή αντεστραμμένα…..

Μία φορά μού λέγει ένας Πέρσης σέ παγκόσμιους αγώνες Παγκρατίου είς τήν Σπάρτη: «υπάρχει μία λέξη τήν οποία τήν πήρατε μέ βεβαιότητα από τήν περσική γλώσσα». Ποία τού λέγω; Τήν λέξη «παπούτσι» μού λέγει… Γιά νά δούμε είπα από μέσα μού…. Καί νά τό αποτέλεσμα…. Η λέξη αυτή εμπεριέχει τήν λέξη πού = πούς = πόδι ή πόϋς συνεπώς πά+πού+τσι ή πά+πούς+τί καί αναγραμματίσθηκε (τό στί σέ τσί όπως τό εστίν έγινε συγχρόνως έτσι)…. Εύκολον, ήτοι πάν+πούς+εστίν ήτοι εκειμέσα όπου εισέρχεται όλος = πάν ό πούς = πάν+πούς = παμπούς = παμπούτσι ή παμπούστι ή καί παπούστι διότι η αρχική ορίζα δέν είναι πάν αλλά πά, εξού καί πάσα διά τό θηλέν καί όχι πάνσα. Διά τό αρρέν πάν, τό ουδέτερον παντός…. Τού τό είπα ευγενικά τού Πέρση καί τό δέχθηκε σιωπηλά…. περί τού υποδήματος = υπό+δήμα…

Ακόμη καί η λέξη happens = h+appens ίσως έχει κάποια σχέση…. Διότι τό h+appening είναι κάτι τό οποίον συμβαίνει αιφνίς σέ παλαιές εποχές τού φόβου διά τό ξαφνικόν απρόοπτον, τώρα άλλαξε κάπως σημασία όπως πάμπολλες λέξεις σέ όλες τίς γλώσσες καί διαλέκτους….

Μήπως ό happy = h+appy δέν είναι μία έννοια τού αππωμένου = φαίδρου, σ’ έπαρση, οίηση, χαρά;…. αππωμένος = h+appωμένος…. Μήν δυστάζετε ν’ αλλάζετε τά φωνήεντα, αλλάζουν από μόνα τούς είς υπέρμετρον βαθμόν άν μελετήσετε τό ταξείδι τής ίδιας οιασδήποτε λέξης σέ πολλές γλώσσες καί αναφέρομαι σέ λέξεις οπού ομολογουμένως παραδέχονται καί οί πλέον αδαείς γλωσσολογικώς ότι είναι η ίδια λέξη αλλά τροποποιήθηκε γαλλιστί, γερμανιστί, πολωνιστί, ισπανιστί, ιταλιστί, ρωσσιστί κ.ο.κ….

Ό χορός χίπ χόπ είναι χάππυ καί χορεύεται είς τήν παλαιά τού μορφή από τούς εκάστοτε ανά εποχή χίππειδες….. Βλέπετε τήν ομοιότητα τών νοημάτων καί τών λέξεων συνάμα;….

Ακόμη καί τό χάπι (ή χάππυ ελληνοκυπριαστί) αυτόν οπού καταπίνεις διά νά σ’ ευθυμίσει ή σ’ ανακουφίσει είναι από τήν ίδια ρίζα καί δή τό happy διότι η ανακούφιση σέ κάνει χάππυ = ευτυχισμένον, ευχαριστημένον, χαρούμενον….

Σχέση όμως έχει καί τό χαρά, άν μετατρέψεις τό ρώ σέ πί όπως τό έκαναν οί ίδιοι οί Ευβοιείς όταν δημιούργησαν τό χαλκιδικόν/λατινικόν αλφάβητον, τότε τό χαρά γίνεται χαpa = hapa = happa = happy….

Πάω στοίχημα ότι σέ κάποια γλώσσα θά τά συναντήσετε έτσι ήτοι τό happa ή hapa ώς χαρά ή κάτι παρόμοιον ή παρόμοια γραφή εκτός από τά αγγλικά…..

Μέ τό χάππυ βλέπουμε τήν Πέραν τής Μίας Καταγωγής τών Ελληνικών Λέξεων από τά ελληνικά…..

Ακούστε τήν ωδήν jump around https://www.youtube.com/watch?v=oCTvO1eRKvY

Πρωτίστως η λέξη τζιάμπ ή τζιump θυμίζει τήν λέξη up = άπ καί δή τό απάνω ή επάνω….

Δεύτερον, πηδά είς τά πέριξ = tziamp around….

Τρίτον, η ωδή αρχίζει μέ πηδηκτή = χ+ίπ χ+όπ μουσική καί μία γυναίκα ακούεται ώς νά χλιμιντρίζει (δέν σάς ομοιάζει τό χλιμιντρίζει μέ τό χόρς = horse, τροφή διά έρευνα, αλλά καί ώς h+orse = όρτσα όπως λέμε όρτσα τά πανιά από τήν λέξη σφόδρα… επειδή ό ίππος καλπάζει σφόδρα) ήτοι νά άσει (τραγουδάει, μιμείται φωνητικώς) τήν φωνή τού ίππου/αλόγου….

Τέταρτον, η σύγχρονη λέξη άλογον διά τόν ίππον ώς έξ’ ιδιομματισμού έξ’ αρχής όπου έν τέλει αντικατέστησε είς τήν καθομιλουμένη τήν λέξη ίππος όπως κάποτε αυτή ώς φιλοσοφική έννοια διά τά χαρακτηριστικά πηδήματα καί οίστους αυτού τού ζώου = στρήνες αντικατέστησε τήν λέξη κέλης, είναι από τήν σύνθεση άλφα στερητικόν σύν λόγος = ά+λογόν….

Εάν δέν είναι όλ’ αυτά η Ιστορία τής Γενετικής Λογοτεχνίας τής Ελληνικής Γλώσσας τότε πώς είναι, καί δι’ όσους έχουν αντίρρηση άν μελετήσουν τήν σύγχρονη μετάλλαξη νοημάτων καί λέξεων καί θά καταλάβουν.

Έτσι ελίσσεται η Ελληνική Γλώσσα είς τίς ελληνικές καί ψευδοξένες διαλέκτους διότι καί οί ξένες ελληνικές είναι μέ διαφορετικές προφορές τών φωνέντων ή φθόγγων, καταλήξεων καί τονισμών….

Απολαύσετε τήν ωδή τζιάμπ αράουντ….. Ακόμη καί τό όνομα τού συγκροτήματος Λόφος τών Κυπαρισσίων ή Κυπαρισσόλοφος = Cypress Hill είναι αππωμένος…. όπως καί η ωδή ταύτη….

Ό αππωμένος είναι ός κινάει τά πόδια καί τά χέρια βεβαίως πρός τά άνω καί πέρα δώθε, όστις κάνει πελλάρες ελληνοκυπριαστί, δηλαδή διάφορες απρεπείς κινήσεις, είτε αθώες όπως τά παιδιά είτε πρόστυχες όπως σέ κάτι παρελάσεις κάποιων ιδιόρρυθμων σαχλών εκλελυμένων ηθικώς τύπων… Αλλά κάθε χορός άν δέν είναι σοβαρότροπος αλλά νεανικός μέ έντοσον τόν διονυσιακόν χαρακτηριστικόν είναι κατά τινόν βαθμόν αππωμένος, ιπποειδές….

Όταν θέλουμε νά ειπούμε ότι σέ κάποιον έδωσαν περισσόν θάρος, θράσος, αυτοπεποίθηση σέ μορφή ασέβειας λέμε: «τούτον αππαρώσαν τόν» εννοείται οί γονείς τού καί λοιποί συγγενείς ή άλλοι ενίοτε… Οί Ελληνοκυπριακές λέξεις έχουν μυστικά τά οποία δέν γνωρίζουν πλέον όλοι….

Διότι μέ τήν ίδια μόνον μία λέξη αναλόγως τής περίστασης μέ υπερλακωνικόν τρόπον λές όσα θέλεις νά ειπείς μέ πολύ περισσότερες λέξεις…. καί άν τό αποδώσεις σωστά…

Αυτόν μάς θυμίζει τήν υπερλακωνικότητα Γραμμικής Β΄καί Α΄….

Απολαύσετε καί τόν Ίπ Μάν…. περίπου, ταινεία είναι, αλλά χορός αριανών τεχνών….

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ