Ελευθερία δέν είναι η γνώμη τού καθενός αλλά μία Ζωντανή Ιδιότητα…. Μέρος 1

Ελευθερία δέν είναι η γνώμη τού καθενός αλλά μία Ζωντανή Ιδιότητα…. Μέρος 1

Έχουν γραπτεί καί ειπωθεί εκατοντάδες γνώμες περί τού τί εστί Ελευθερία. Όλες οί γνώμες συμφωνούν ώς πρός τά βασικά θεμέλια τού τί εστί Ελευθερία, όπως ελευθερία διακινήσεως, ελευθερία διατροφής, ελευθερία επιλογής συντρόφου, ελευθερία είς τόν έρωτα, ελευθερία είς τά πιστεύω, τίς αντιλήψεις, τί είναι καλόν καί τί είναι κακόν, τί είναι ελεύθερον καί τί δέν είναι ελεύθερον, τί υπάρχει καί τί δέν υπάρχει, τί πρέπει νά γίνει καί τί δέν πρέπει νά γίνει, τί πρέπει νά διαφυλαχθεί καί τί πρέπει νά καταργηθεί, τί είναι τό σωστόν καί τί είναι τό λάθος, τί είναι τό ηθικόν καί τί είναι τό ανήθικον, ελευθερία είς τήν ζωή καί είς τόν θάνατον….

Κάθε γνώμη περί Ελευθερίας προσπαθεί νά επιβληθεί σέ κάθε άλλη γνώμη περί Ελευθερίας. Εάν είχε απεριόριστες δυνάμεις αυτός οπού έχει συγκεκριμένη γνώμη περί ελευθερίας θά επιβάλλετο σέ όλες τίς μή αρεστές γνώμες περί ελευθερίας καί είς τίς μή αρεστές πράξεις, δικαιώματα καί συνήθειες περί ελευθερίας τών άλλων. Τουτέστιν ελευθερία είναι η δυνατότητα κατάργησης τής ελευθερίας τών άλλων, τών γνώμων καί πράξεων τών άλλων είτε ενδιαφέρεται διά τό καλόν είτε διά τό κακόν, είτε διά τό προσωπικόν τού συμφέρον καί εγώ ή τών άλλων ή Τού Θεού ή ο,τιδήποτε άλλου ή δι’ άλλον…

Κάθε γνώμη περί ελευθερίας αναιρεί, καταπολεμεί καί απορρίπτει άλλες γνώμες. Πέραν τών βασικών συμφωνιών περί ελευθερίας η γνώμη τών κάποιων ποικίλλει καί διαφοροποιείται σέ προέκταση καί παραπέτασμα… Τό γεγονός τών απροσμέτρητων ορισμών τής ελευθερίας αυταποδεκνύει ότι υφίσταται άγνοια περί ελευθερίας.

Τό ερώτημα είναι εάν η Ελευθερία έχει Αρχές. Εάν δέν έχει τότε εσύ οπού αυτοορίζεσαι ελεύθερος πώς είναι δυνατόν νά έχεις Αρχές. Ακόμη καί ό ούτω αυτοκαλούμενος ώς αναρχικός διέπεται από Αρχές, τίς αναρχικές Αρχές. Εάν η Ελευθερία δέν έχει Αρχή καί Αρχές τότε τί έχει; Τί είναι; Πώς είναι; Η ζωή είναι μία Αρχή άρα εάν ζείς διέπεσαι από τίς Αρχές τής ζωής.

Ελευθερία είναι νά έχεις οία δυνατότητα. Εάν είσαι βασιλεύς τής Ελευθερίας τότε δέν υπάρχει καμμία δύναμη καί καμμία δυνατότητα ανώτερη από εσένα. Εάν έχεις τέτοια δυνατότητα τότε είσαι η ανωτέρα δύναμη δηλαδή Ό Θεός ή η δύναμη οπού καμμία άλλη δέν δύναται νά τής επιβληθεί ούτε νά τήν περιορίσει.

Η ελευθερία περιορίζεται από άλλη ελευθερία. Εάν η ελευθερία δέν περιορίζετο από άλλες ελευθερίες τότε θά γνωρίζαμε μόνον μία δύναμη. Η ελευθερία επειδή είναι δυνατότητα επιβάλλεται. Διά τής επβολής τής συρρικνώνει, περιορίζει, εξαφανίζει, τροποποιεί τήν οία άλλη ελευθερία. Πρόκειται περί τής ισχύος τού δυνατού. Πώς είναι δυνατή η ισχύς μίας ελευθερίας δίχως δύναμη; Εάν η ελευθερία δέν είχε δύναμη τότε δέν θά ήταν ελεύθερη ούτε υπαρκτή…. Τουτέστιν η έννοια ελευθερία είναι συνυφασμένη μέ τήν έννοια δύναμη καί τήν κινητικότητα δυνατότητα.

Εάν η Ελευθερία έχει αρχή καί Αρχές τότε κτίσθηκε από μία ανωτέρα δύναμη εάν πάλαι δέν έχει αρχή καί Αρχές τότε είναι άπειρης δυνατότητος. Επειδή η ελευθερία τού κάθε τί περιορίζεται από τήν ελευθερία τού άλλου, σημαίνει ότι δέν είναι παντοδύναμη αλλά υπάγεται σέ αρχές καί περιορισμούς. Ό,τι δέν έχει Αρχές δέν υπάρχει. Εάν η ελευθερία υπάρχει είναι επειδή τελεί υπό αρχών, αυτόν επιβεβαιώνεται από τήν έννοια ύπαρξη ήτοι υπό+αρχών… Ό,τι διέπεται υπό αρχών σημαίνει ότι η ελευθερία τού καθορίζεται από συγκεριμένες αρχές, αστροφυσικές αρχές, γνωμικές αρχές, χημικές αρχές καί οίες άλλες αρχές αναλόγως τού κάθε τί…

Εάν κάποιος ενδιαφέρεται διά τή ζωή η ελευθερία τού διέπεται από τήν έγνοια, τόν φόβον καί τήν αγάπη διά τήν ζωή. Εάν δέν ενδιαφέρεται ούτε διά τήν ζωή ούτε διά τόν θάνατον δέν είναι ελεύθερος διότι δέν δύναται ν’ αλλάξει τό πεπρωμένον τής ζωής καί τού θανάτου. Όποιος ή ό,τι δέν επηρεάζεται από τίς επήρρειες τής ζωής καί τού θανάτου ή δέν υπάρχει ή είναι ανώτερος από τήν ζωή καί τόν θάνατον, δέν εξηγείται διαφορετικώς.

Κάποιοι αυτοκαλούμενοι ελεύθεροι λέγουν ότι δέν φοβούνται ούτε τήν ζωή ούτε τόν θάνατον, εάν ισχύει τότε διατί νά φοβούνται τήν έλλειψη ελευθερίας; Ό ελεύθερος διατί νά φοβάται τήν έλλειψη ελευθερίας σέ ζωή καί θάνατον; Τό ερώτημα αυτόν διαψεύδει όσους λένε ότι δέν φοβούνται τίποτε ούτε είς τήν ζωή ούτε είς τόν θάνατον. Ό ελεύθερος δέν φοβάται τήν έλλειψη ελευθερίας ή δέ μή πώς είναι δυνατόν νά είναι ελεύθερος αυτοπροσώπως καί αυτοδυναμικώς; Τουτέστιν, η ελευθερία δέν είναι μία προσωπική αυτοδυνατότητα αλλά έναν δοσμένον προνόμοιον από τίς συγκρυρίες, τίς πράξεις καί τίς μεταχειρίσεις τών δυνατοτήτων. Καί απ’ αυτόν φαίνεται ότι η ελευθερία διέπεται από Αρχές. Εάν δέν εφαρμόσει κάποιος ή δέν εφαρμοστούν συγκεκριμένες αρχές, δίκαιες ή άδικες, αρεστές ή ανάρεστες η ελευθερία τού δέν προκύπτει καί αυτή η ελευθερία τού δέν είναι απεριόριστη αλλά τόση ώστε νά τόν ικανοποιεί ή νά έχει τήν ψευδαίσθηση τής απεριόριστης ελευθερίας.

Καθένας ορίζει τήν ελευθερία τού μέ τήν γνώμη τού. Εάν η ελευθερία προάγεται από τήν γνώμη τότε ό τρελλός έχει τήν μεγαλύτερα ελευθερία. Η ψευδαίσθηση είναι μία μορφή ελευθερία, εκείνη τής ελευθερίας τών ψευδαισθήσεων. Υπάρχει όμως αληθινή ελεύθερία; Εάν κάθε γνώμη περί τί εστί ελευθερία ήταν σωστή τότε τίποτε δέν είναι λανθασμένον καί συνάμα κάθε άλλη γνώμη διά τό κάθε τί είναι επίσης σωστόν…., συνεπώς ελευθερία δέν είναι τό τί νομίζει ό καθένας ελεύθερον αλλά η αληθινή ελευθερία. Πρώτον, ελευθερία υπό περιορισμώ δυνάμεων δέν είναι ελευθερία, αλλά περιορισμένη ελευθερία. Η ελεύθερία δίχως όρια δέν διέπεται υπό αρχών καί περιορισμών καί ωσαύτη είτε δέν υπάρχει τέτοια ή είναι η Ελευθερία η οποία ορίζει όλες τίς άλλες καί συνάμα περιορισμένες ελευθερίες, η Ελευθερία οπού ισορροπεί όλες τίς άλλες ελευθερίες.

Μία ελευθερία η οποία δέν δύναται νά είναι άπειρη σέ δυνάμεις, δέν δύναται νά περιορίσει τήν εξαφάνιση τής από τόν θάνατον είναι η ελευθερία η οποία δέν δύναται νά επιβληθεί σ’ όλες τίς άλλες ελευθερίες. Οί ελευθερίες αυτές προάγονται, γεννόνται, εξεφανίζονται καί αναφανίζονται από άλλες ελευθερίες δηλαδή Αρχές καί Ενέργειες. Δέν έχουν τήν επιλογήν νά μήν υπακούσουν, νά μήν τροποποιηθούν, νά μήν εξαφανιστούν, νά μήν εμφανιστούν….

Ό δυνατός άνθρωπος διά τής επιβολής τού απωλαίνει τήν ελευθερία τού ώς επιβεβαλλόμενος όπως τήν απωλαίνει καί ό επιβεβλημμένος, διότι εάν ήταν αληθώς ελεύθερος δέν θά είχε ανάγκη επιβολής εκτός καί εάν διά τής επιβολής ήθελε νά επιβάλει τό δίκαιον, διότι δίκαιον σημαίνει ότι πρέπει νά γίνει διόρθωση τού λάθους δηλαδή τού άδικου καί αυτόν είναι αυτοματισμός τής δύναμης.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ