BLACK ΜΠΕΕΕ (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ)

ΦΟΡΟΥΜ (FOROUM)

Είναι σκόπιμη η δημοσίευση ορισμένων, κάπως «παθιασμένων», απαντήσεων Χριστιανών και μη σε επιχειρήματα ενάντια σε Εθνικούς εις τις σελίδες συζητήσεων «φόρουμ» του Διαδυκτίου. Ο γράφων ζητά συγνώμη που τ’ «άρπαξε» δίχως να τους ρωτήσει αλλά εφόσον είναι σε δημόσια εμφάνιση και κριτική πριν καν δημοσιευτούν κρίθηκε ότι κάτι τέτοιο ήταν περιττό. Δεν έχει γίνει ορθογραφικός αλλά ούτε και γραμματικός έλεγχος. Οι παρακάτω, όπως τονίστηκε, απόψεις δεν ανήκουν αποκλειστικά σε ανθρώπους που ασπάζονται την χριστιανική θρησκεία.

Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται το φαινόμενο της αναβίωσης της αρχαιοελληνικής θρησκείας. Αυτό αποδεικνύεται από δεκάδες έντυπα, εφημερίδες, μονογραφίες και ιστοσελίδες ,όπως «Δαυλός», «Δίαυλος Έψιλον», «Απολλώνειο Φως», «Ελληνική Αγωγή», «Ιδεοθέατρο» κ.ά. Στα περιοδικά αυτά, όπως και στις ιστοσελίδες, περιέχονται με τη γενική ένδειξη «Γράφουν οι Φιλίστορες» αντιχριστιανικά δοκίμια με ελληνιστική αφετηρία. Πρόσφατα ιδρύθηκε «Επιτροπή» για την αναγνώριση της θρησκείας του δωδεκάθεου. Θα παραθέσουμε εδώ ορισμένες θέσεις, που ,βέβαια, δεν διεκδικούν το αλάθητο του Πάπα και γίνονται με διάθεση καλής προαίρεσης, χωρίς φανατισμό και μισαλλοδοξία.

1. Το αντιχριστιανικό μένος που προβάλλεται στα περιοδικά αυτά, δεν παρουσιάζεται μόνο από τους νεοδωδεκαθεϊστές. Άνθρωποι που δεν θέλουν να έχουν καμιά σχέση με τις θρησκείες, που παθαίνουν αλλεργία με οτιδήποτε αφορά την αναζήτηση και εφαρμογή θείων νόμων, παθαίνουν παραλήρημα σε ό,τι αφορά το Χριστό και τη διδασκαλία του. Αν είναι κατανοητό να βάλλουν κατά του χριστιανισμού οι σημερινοί δωδεκαθεϊστές , πώς μπορεί να είναι κατανοητό να βάλλουν εναντίον του Χριστού παντελώς αδιάφοροι και ουδέτεροι;

2. Οι βολές των αρχαιοελληνιστών κατά του Χριστιανισμού έχουν ως μοναδική αφετηρία το γεγονός ότι ο Χριστός ήταν στην εθνικότητα Εβραίος. Οι αρχαιοελληνιστές είναι φανατικοί αντιεβραίοι. Δεν τους απασχολεί τόσο η έρευνα του χριστιανικού δόγματος, της χριστιανικής ηθικής, της εκκλησιαστικής ιστορίας, ως κεφαλαίων έρευνας, όσο τους απασχολεί αν μπορούν από αυτά να αντλήσουν απόλυτα αντιεβραϊκά συμπεράσματα. Ο στιγματισμός του Χριστού από τους αρχαιοελληνιστές μόνο και μόνο επειδή ήταν Εβραίος, συνιστά απεχθή και αξιοθρήνητο φυλετισμό (ρατσισμό), απολύτως ομόλογο με το ρατσισμό της σημερινής εβραϊκής ηγεσίας, πνευματικής και οικονομικοπολιτικής.

3. Η παραπάνω στάση των αρχαιοελληνιστών κατά του Χριστού πηγάζει, κυρίως, από την «ιερότητα» του σεξουαλικού παράγοντα στον αρχαιοελληνισμό: Ο Δίας απήγαγε το νεαρό Γανυμήδη, η Ήρα μαλλιοτραβιόταν με τις ερωτικές αντίζηλές της, η Αφροδίτη είχε χίλιες πόρνες «ιέρειες» στην Ακροκόρινθο, έκτοτε όλες οι πόρνες ονομάζονται ,ευφήμως, ιερόδουλες. Ο Διόνυσος και οι Βάκχες του ήταν ιερουργοί της ασωτίας, ο Πλάτων μας άφησε μοναδικής γλαφυρότητας ντοκουμέντο των απίστευτων ανοησιών που αράδιαζαν στην απεραντολογία τους οι συνδαιτυμόνες στο τραπέζι του Αγάθωνα, με τις ευλογίες του θεού της μέθης. Το γεγονός ότι παρόμοια γεγονότα με αυτά των αρχαίων Ελλήνων συναντώνται και στην Παλαιά Διαθήκη, αποτελεί «καραμέλα» στο στόμα των αρχαιοελληνιστών. Όμως, οι Χριστιανοί δέχονται την Παλαιά Διαθήκη ως «προαγωγόν εις Χριστόν», σαν ένα βιβλίο, δηλαδή, που προφητεύει τον ερχομό του Θεού στη γη με το μανδύα ανθρώπου. Στις ακολουθίες της Εκκλησίας δεν αναγιγνώσκονται εδάφια που αφορούν την εβραϊκή ιστορία αλλά κείμενα που προλέγουν την έλευση του Θεού στον κόσμο. Από τα 49 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης είναι ζήτημα αν μνημονεύονται τα μισά από αυτά.

4. Οι αρχαιοελληνιστές δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται κάτι πολύ απλό: Η πρωτοπορία των Ελλήνων δεν είναι πρωτοπορία στα πάντα, είναι πρωτοπορία σε κάτι. Πρωτοπόρησαν και έθεσαν τις βάσεις στην επιστήμη και στη φιλοσοφία, και το στοιχείο αυτό δεν το αρνείται κανείς. Όμως οι Έλληνες έθεσαν τις βάσεις και στη θρησκεία; Υπάρχει διεθνώς κάποιος Θεολόγος του δωδεκαθεϊσμού; ΚΑΝΕΙΣ. Η Καινή Διαθήκη είναι το κορυφαίο θρησκευτικό «μπεστ σέλλερ» των αιώνων. Οι ειδικοί «καινοδιαθηκικοί» θεολόγοι είναι κατά τη διαδρομή των τελευταίων είκοσι αιώνων τόσοι, όσοι είναι και οι επιστήμονες που, από την άλλη μεριά, προώθησαν την αρχαιοελληνική επιστήμη ή την αντίστοιχη πολιτικοφιλοσοφική σκέψη. Από πού κι ως πού πρέπει η Ελλάδα να έχει τα πρωτεία και στη θρησκεία; Πόσοι ξέρουν τη «Θεογονία» και πόσοι την «Καινή Διαθήκη»;

5. Η χριστιανική θεολογία ερμηνεύει την εθνική καταγωγή του Χριστού ως Εβραίου κατ’ απόλυτη αντιστοιχία προς την παραδοχή της ότι οι Εβραίοι υπήρξαν στη γη ο πρώτος λαός με ορθό θρησκευτικό προσανατολισμό. Η ένταξη του Ιησού, ως ανθρώπου και πολίτη, στην εβραϊκή κοινωνία αντιστοιχούσε στην θρησκευτικώς έτοιμη «μαγιά» που είχε στα χέρια του για να δουλέψει, όχι στη φιλοσοφική ή επιστημονική. Όμως ο Ιησούς υπερβαίνει και τους Εβραίους και τους Έλληνες και τους Ρωμαίους και τους Γαλάτες και τους Αμερικανούς, τους Ασιάτες, τους Αφρικανούς, όλα τα σύνορα και όλα τα έθνη, κόβει στα δύο την Ιστορία, η οποία χαρακτηρίζεται πλέον ως «π.Χ.» και «μ.Χ.». Το συμπέρασμα ,λοιπόν, που προκύπτει είναι ότι οι αρχαιοελληνιστές έχουν χρεία στοιχειώδους φροντιστηρίου σε θέματα θρησκείας. Πιθανώς είναι απαίδευτοι κι αυτό τους έχει καταστήσει εξαιρετικά εμπαθείς και εχθρικούς έναντι του Χριστιανισμού. Χαμένοι μέσα στους ερωτικούς λαβύρινθους, τις σεξουαλικές μονομανίες των αρχαίων, τις ονειρώξεις που πηγάζουν από τα ανθρώπινα πάθη, τη φιλοδοξία και την οίηση των ποιητών και λογοτεχνών, είναι φυσικό να μην έχουν διάθεση και χρόνο να ασχοληθούν με τη χριστιανική σιωπή και την μέχρις αίματος ταπείνωση και αποφυγή των παθών από τους συνειδητούς χριστιανούς.

6. Οι αρχαιοελληνιστές είναι βέβαιοι ότι η χριστιανική διδασκαλία επηρεάστηκε από τον αρχαίο ελληνικό λόγο. Μάλλον το αντίθετο πρέπει να συνέβη, γιατί η «Γένεσις» της Π. Δ. γράφτηκε από τον Μωυσή μεταξύ 13ου και 12ου αι. π.Χ. , η δε «Θεογονία» του Ησιόδου, η βίβλος δηλαδή της Ελληνικής θρησκευτικής μυθολογίας, επτά αιώνες αργότερα. Γιατί ,δηλαδή, ο Ιαπετός, πατέρας του Δευκαλίωνος και παππούς του Έλληνα, να προηγείται του Ιάφεθ, γιού του Νώε, και να μη συμβαίνει το αντίθετο; Το μόνο γεγονός για το οποίο μπορούν να κατηγορηθούν οι χριστιανοί από τους οπαδούς του δωδεκάθεου είναι, ότι προσάρμοσαν τους εξωτερικούς τύπους λατρείας (ναοδομία, άμφια, ακολουθίες, εορτές) στις ανάγκες της νέας πίστης. Αυτό πραγματοποιήθηκε από τους Τρεις Ιεράρχες (Μ. Βασίλειο, Γρηγόριο και Ιωάννη Χρυσόστομο) οι οποίοι ήταν φορείς και άριστοι γνώστες της ελληνικής παιδείας.

Τι ήταν οι προγονοί μας: ήσαν πολυθεϊστές, και μάλιστα, σε πείσμα της επιχειρούμενης από τους Νεοπαγανιστές
προβολής της θρησκείας των Αρχαίων Ελλήνων ως μιας θρησκευτικά ενοποιημένης πανελληνίως, όχι μόνο συγχρονικά (πάνθεο σε κάθε πόλη-κράτος και ενοθεΐα ανά πόλη-κράτος) αλλά και διαχρονικά (θεότητες και θρησκευτικά στρώματα / επίπεδα που παρέλασαν στο ελληνικό έδαφος). Πρόσφατα κυκλοφόρησε βιβλίο που προσπαθεί να συγκεράσει την αρχαιοελληνική πολυθεΐα με την πίστη σ΄ένα θεό, φυσικά μέσω της ενοθεΐας. Αλλά, άλλο πολυθεϊσμός κι άλλο ενοθεϊσμός. Ο πολυθεϊσμός δε συμβιβάζεται με την ισότητα και την παγκόσμια αδελφότητα των λαών. · δεν είχαν πραγματικό-αληθινό θεό, όπως ο ιστορικός Ιησούς Χριστός, αλλά μυθικούς θεούς, που κατασκευάστηκαν κατά προβολήείτε των ανθρωπίνων παθών (Ανθρωπομορφισμός / Θεομορφισμός), είτε κατά «προσωποποίηση» των φυσικών φαινομένων και κοσμικών λειτουργιών.

Οι νεοπαγανιστές, βέβαια, δικαιολογούνται με σοφιστείες, λέγοντας ότι η λέξη είδωλο στα αρχαία ελληνικά δε σήμαινε ό,τι σήμερα, αλλά τον καθρέφτη. Δε στεκόμαστε στη γλωσσική σημασία, αλλά στην εννοιολογική. Αν η λέξη νεο-ειδωλολάτρες ενοχλεί, μπορούμε να την αντικαταστήσουμε με τη νεο-φετιχιστές. Οι δικοί τους, πάντως, μύστες και φιλόσοφοι, όπως ο Ορφέας, ο Σωκράτης, ο Αναξαγόρας, ο Ηράκλειτος, ο Πλάτων, ο Πλούταρχος, η Σίβυλλα κ.ά., όντας φωτισμένα πνεύματα (δεχόμενοι π.Χ. σπέρματα του Θ. Λόγου – το «σπερματικό Λόγο»), α) διακωμωδούσαν τις ασχημοσύνες και χυδαιότητες του Δία (πρβλ. Όμηρος κ.ά.), β) είχαν προφητεύσει τον ερχομό στη γη ενός απεσταλμένου του Θεού (Απόλλων μέσω των μαντείων, του Ορφέα και της Κυμαίας Σίβυλλας, Πυθαγόρας, Σόλων, Πλούταρχος, Σωκράτης, Πλάτων, Χίλων, Θουκυδίδης, Αισχύλοςκ.ά.), και γ) και το σπουδαιότερο, αρνούνταν τη μυθώδη πολυθεΐα (Ορφέας, Τέρπανδρος, Θαλής ο Μιλήσιος, Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης), γι’ αυτό και τους καταδίκαζαν σε θάνατο (Σωκράτη, Ηράκλειτο, Μουσώνιο κ.ά.) με την κατηγορία της αθεΐας (βλ. «Δίκες αθεΐας», M. Nilsson).· δεν μπορούσαν ν’ αναπτύξουν ελεύθερα την Επιστήμη με τη δυτικοευρωπαϊκή (χριστιανική) έννοια (ανάλυση-ανατομία της Φύσης, πείραμα), αφού πίστευαν ότι όλη η Φύση είναι θεία και ιερή, και άρα μη υποκείμενη σε (βέβηλη) εξονυχιστική αναδίφηση. Μόνο ο Χριστιανισμός απο-ιεροποίησε στην πράξη τη Φύση, θεωρώντας την κτίσμα· δεν πίστευαν στην «εκ του μηδενός» δημιουργία του κόσμου, αλλά μόνο στη δια-κόσμησή του, και ότι η Ιστορία είχε πορεία κυκλική κι επαναλαμβανόμενη, σύμφωνα με τους ρυθμούς της Φύσης, πράγματα δηλ. αντίθετα ακόμα και με τη σύγχρονη Επιστήμη, η οποία ομιλεί για (εξελικτική) Δημιουργία και για θερμικό θάνατο σύμφωνα με το νόμο της εντροπίας. · πίστευαν (κυρίως οι Ορφικοί, οι Πυθαγόρειοι, ο Πλάτων και οι Νεοπλατωνικοί) ότι το ανθρώπινο σώμα (σήμα) είναι κακό. είναι ο τάφος και η φυλακή της ψυχής, σε αντίθεση με τη χριστιανική διδασκαλία για τη σωματική ανάσταση και την ασηψία των σκηνωμάτων / λειψάνων των αγίων. Εδώ θα μας απαντήσουν οι Νεοειδωλολάτρες ότι θα πρέπει να κάνουμε διάκριση, λ.χ. μεταξύ παλιότερης «Απολλώνιας» Ανθρωπολογίας και «Διονυσιακής», κι επιλογή. συμφωνούμε (αν και, κατά τον E. Schure, πρόκειται για δυο διαφορετικές όψεις – αποκαλύψεις της ίδιας θεότητας) και λέμε ότι αυτό κάνουμε κι εμείς οι Χριστιανοί: επιλεκτικότητα (Α΄ Θεσ. 5, 21, Φιλιπ. 4, 8): «όσα ουν παρά πάσι καλώς είρηται, ημών των Χριστιανών εστι» (Ιουστίνος). · πίστευαν στην πανθεΐζουσα έννοια της ψυχής του ανθρώπου, δηλ. ως Θείου μέρους (μορίου) και στη μετενσάρκωση, υποβιβάζοντας έτσι την ανθρώπινη προσωπικότητα. · δεν πίστευαν στην πραγματική ελευθερία (φυσικά και ηθικά) [αφού δέχονταν ότι ο χρόνος (Κρόνος) δημιουργεί (γεννά) το θεό (Ζευς) – ΘΕΟΓΟΝΙΑ, κι όχι ο Θεός το χρόνο – ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ], την οποία εκθειάζει τόσο η σύγχρονη Φιλοσοφία (Υπαρξισμός) όσο και η σύγχρονη Επιστήμη (Κβαντοφυσική), αλλά στην Ειμαρμένη και την ανάγκη (Determinismus), ενώ κατά την ελληνιστική εποχή αναπτύχθηκε και η λατρεία της θεάς Τύχης. · ήσαν ρατσιστές, εφόσον α) «πας μη Έλλην βάρβαρος», β) όχι μόνο κάθε πόλη-κράτος αντιμαχόταν με την άλλη πολιτικοθρησκευτικά, αλλά και είχαν διαμορφωμένη μεταξύ τους (στη συνείδησή τους) μια σταθερή ηθική για κάθε πόλη-κράτος (βοιώτιος, λεσβιάζειν, κρητίζειν, βεργαΐζειν, χαλκιδίζειν κ.λπ.), και γ) υπήρχαν βαθιές κοινωνικοοικονομικές διαφοροποιήσεις και ανισότητες, πιστεύοντας μάλιστα ότι η δουλεία ήταν μια μορφή φυσικής κατάστασης (πρβλ.Αριστοτέλης).· είχαν αυξημένα ποσοστά ομοφυλοφιλίας και (ιεράς) πορνείας (Σπαρτιάτες, «κορινθιάζειν», σατυρίαση, αρσενοκοιτία, θεός Πρίαπος, Διονύσια, «χαλκιδίζειν», Λεσβιασμός / Σαπφισμός κ.ο.κ.).· πίστευαν στην κοινωνική απαξίωση και κατωτερότητα της γυναίκας (κι όχι στην ανωτερότητά της, όπως ψευδώς διαδίδουν οι Νεοπαγανιστές λόγω των ιερειών που διέθεταν),εφόσον τις γυναίκες τις είχαν κλεισμένες στα σπίτια χωρίς ελευθερία κινήσεων πλην των εταιρών, δεν τους έδιναν δικαίωμα ψήφου και τις χρησιμοποιούσαν μόνο για τεκνοποιία και ηδονή (Δημοσθένης). εξάλλου, είναι παρατηρημένο ότι σ’ όλες τις αρχαίες θρησκείες, όπου υπήρχε ανδρόγυνο θεών (κατά ανθρώπινη προβολή του μοντέλου της οικογένειας), εκεί κυριαρχούσαν η ιερά πορνεία /μοιχεία, τα ιερά όργια, ο θεσμός της παλλακείας κ.λπ.· δεν είχαν θεσμοθετημένα δικαιώματα στα παιδιά (παιδεραστία, Καιάδας κ.λπ.).· δε συμπαθούσαν τη χειρονακτική εργασία (αλλά το αραλίκι, κατά τα πρότυπα των θεών τους), την οποία θεωρούσαν ως κατάρα, και την είχαν μόνο για τους δούλους.· δεν είχαν πραγματικά αναπτύξει την αληθινή κι ισότιμη Δημοκρατία, αλλά μάλλον μια αριστοκρατική, εφόσον σ’ αυτή, ως γνωστό, δε συμμετείχαν οι μέτοικοι, οι δούλοι και οι γυναίκες.· ασκούσαν, με το αζημίωτο βέβαια των ειδωλολατρών ιερέων, πολυάριθμες σπονδές κι αιματηρές θυσίες (ανθρώπων, ζώων κ.λπ.) για εξασφάλιση της θετικής πορείας των εγκόσμιων πραγμάτων και αποτροπή της αρνητικής.· επιδίδονταν ευρέως στα μυστηριακά όργια, στη νεκρομαντεία, στην οιωνοσκοπία, στηχρησμοδοσία με τη βοήθεια διαμέσων (mediums), όπως η Πυθία, κ.λπ. · πίστευαν στα θαύματα (πρβλ. θαυματουργικές κινήσεις αγαλμάτων, θαυματουργικές τιμωρίες, θεραπείες λ.χ. του Ασκληπιού) των θεών τους, αντίθετα από ό,τι παραπλανητικά διδάσκειο φερόμενος ως αρχηγός και εκδότης σχετικών βιβλίων στην Αθήνα, επικούρειος κ. Μάριος Βερέττας, για να φαίνεται ίσως πιο «επιστημονικό» κι «ορθολογικό» το σύστημά του.· δέχονταν τη Θ. Κρίση (από τους Ραδάμανθυ και Μίνωα), την αιώνια τιμωρία (Τάρταρα) και μακαριότητα (Ηλύσια Πεδία), αντίθετα πάλι με τους Νεοπαγανιστές, που για να φαίνονται πιο σύγχρονοι στα μάτια των Νεοελλήνων, διδάσκουν ότι οι Αρχαίοι δεν πίστευαν σε Κόλαση και Παράδεισο. Κατηγορούν οι πλανεμένοι τους Χριστιανούς: · για καταστροφές των αρχαιοελληνικών μνημείων και βιαιότητες. Μέσα στο σύνολο των Χριστιανών, όπως σ’ όλους τους πληθυσμούς, δεν μπορείς να απομονώσεις και τους εκκεντρικούς, φανατικούς, οξύθυμους κ.λπ., που μάλιστα επί αιώνες είχαν δεχθεί στο κορμί τους τις μεγαλύτερες διώξεις απ’ τους αντιπάλους τους ειδωλολάτρες Ρωμαίους κατακτητές [οι οποίοι, μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, εκχέρσωναν χριστιανικούς ναούς και ανέγειραν ειδωλολατρικούς (πρβλ. Αδριανός)], χωρίς, βέβαια, η Εκκλησία επίσημα ποτέ να δικαιολογεί αυτές τις πράξεις, διδάσκοντας λ.χ. κάποιο «ιερό πόλεμο» (jihad).· για κλείσιμο των φιλοσοφικών Σχολών. Οι Αρχαίες φιλοσοφικές Σχολές, κατά κοινή μαρτυρία όλων των Ιστορικών, δύο αιώνες πριν τον Δ΄ αιώνα είχαν από μόνες τους παρακμάσει κι είχαν εκτραπεί σε θεουργίες και μαγείες. Το διάταγμα του Ιουστινιανού, και συγκεκριμένα του εθνικού νομοδιδασκάλου Τριβωνιανού (529), ήταν απλά η ληξιαρχική πράξη θανάτου της Σχολής, εφόσον η πλειονότητα των σπουδαστών ήσαν χριστιανοί νέοι, ενώ δεν αποκλειόταν η ανάθεση διδακτικών καθηκόντων και σε χριστιανούς λογίους. Εξάλλου, κατά την περίοδο της βασιλείας του Θεοδοσίου Β΄ το μισό διδακτικό προσωπικό ήσαν επίσημα Χριστιανοί.· για ανθελληνικότητα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Οι Έλληνες Πατέρες, όταν στα κείμενά τους αναφέρονται στη λέξη Έλληνες, εννοούν ό,τι στις παλιότερες εποχές εννοούταν με τον όρο εθνικός, δηλ. ειδωλολάτρης στην πίστη και ανήθικος στις πράξεις. Μάλιστα δε, οι Μεγάλοι Πατέρες ποτέ δεν αποκήρυξαν τη βαθιά σοφία ή το ανώτερο ήθος ορισμένων Ελλήνων Φιλοσόφων.· για σκοταδισμό, σκυθρωπότητα κι απαισιοδοξία στην κοινωνική ηθική. ουδέν ψευδέστερο. Αν κάποιος θα έπρεπε να ήταν απαισιόδοξος για τη ζωή, αυτός θα ήταν εκείνος που δεν ελπίζει σε καμιά πέραν του τάφου ζωή (σωματική ανάσταση) κι όχι ο Χριστιανός. Ο Χριστός είναι και θέλει το Φως, την Αγάπη και την Αλήθεια. Η Ορθοδοξία δεν είναι Παπισμός. Αντίθετα, όμως, ο Χριστιανισμός, και μάλιστα η αυθεντική του υπόσταση, της Ορθοδοξίας, που κουβαλάει μέσα της τις δυο «φύσεις» της Αρχαίας Ελλάδας και του Βυζάντιου, «ανάστησε» κι αξιοποίησε τον Ελληνισμό, που ήταν ήδη νεκρός ως προς την αρχαία του μορφή, με:· τη διατήρηση, συντήρηση κι αντιγραφή αρχαιοελληνικών χειρογράφων στα Μοναστήρια.· τη μελέτη της αρχαιοελληνικής «θύραθεν» σοφίας από τους Πατέρες της Εκκλησίας (πρβλ. Απολογητές, Κλήμης Αλεξανδρεύς, Καππαδόκες, Μ. Φώτιος, Αρέθας, Κύριλλος κ.ά.) και τη (διακριτική) εκλεκτικότητα των υγιών στοιχείων της (ακόμα και της Μυθολογίας μέσω της τυπολογικής ερμηνείας) ως προπαρασκευής της «άνωθεν σοφίας» (Θεολογίας). · την πρόσληψη και τον εμβαπτισμό αρχαιοελληνικών στοιχείων, όπως της γλώσσας (η ΚΔ, ουσία, ομοούσιον, ενέργεια, υπόστασις, Θεολογία, Ρητορική κ.λπ.), της Φιλοσοφίας (πρβλ. τη λογική του Αριστοτέλη, την οντολογία του Πλάτωνα, τη θεο-λογία των Πυθαγορείων, τις Ανθρωπολογίες των Επιμενίδη, Άρατου και Κλεάνθη, που χρησιμοποίησε μάλιστα ο Απ. Παύλος στην ομιλία του στον Άρειο Πάγο), της Ηθικής (το αρχαιοελληνικό μέτρο και τις αρετές, την ηθικολογία των Μένανδρου, Θουκυδίδη και Στωικών), της λατρείας (εκκλησία, μυστηριακά δρώμενα, τελετουργία), της Τέχνης (βλ. Ναοδομία, Βυζαντινή μουσική, Εικονογραφία) κλπ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΠΑΓΑΝΟΑΝΑΡΧΙΚΟΙ; ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΕ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΤΕ (Χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα,χα, εδώ γελάνε και οι κότες) ΘΑ ΒΑΛΛΕΤΕ ΩΣ ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΑΥΤΟ: ACHTUNG JUDEOCHRISTIANS, BESUSCH VERBOTTEN.

Τώρα ούτε κατηχητικό πήγα μικρός(δεν με άφηναν οι γονείς μου),ούτε ζόρι τραβάω να υποστηρίξω κανένα παπά, ούτε οι αφορισμοί που λες έγιναν, κι αν έγιναν από κάποιο μητροπολίτη δεν έχουν ισχύ! Το ότι ο Μαρκόπουλος είναι καλός συνθέτης δεν του εξασφαλίζει άποψη για τα θρησκευτικά και μάλιστα για κάτι που δεν ξέρει και δεν πιστεύει! Λοιπόν αν απορρίψουμε την Παλιά Διαθήκη, πρέπει να απορρίψουμε και την Καινή. Αν η μία είναι ψεύτικη, τότε είναι και η άλλη. Η μια συμπληρώνει την άλλη. Αυτήν επικαλέστηκε ο Χριστός πολλές φορές στους λόγους του. Άρα η άποψη ορισμένων ότι να πετάξουμε την Παλιά και να κρατήσουμε τη Καινή, είναι αστειότητα! Και φυσικά είμαι σίγουρος ότι αν μάθαιναν ο Θεοδωράκης, ο Καζάκος και ο Σαρτζετάκης τι εστί ***** ,θα έπαιρναν πίσω όσα έγραψαν(μοιάζει για περιοδικό ιστορικό, αλλά μετά αποκαλύπτει τη θρησκευτική του χροιά!).Αλλά όσο ήταν περιορισμένα στα περίπτερα, κανείς δεν ήξερε τι καπνό φουμάρουν αυτού του είδους τα περιοδικά(αλήθεια στέλνονται άραγε σε βοβλιοθήκες Πανεπιστημίων του εξωτερικού; άραγε έχουν γίνει καθηγητές Πανεπιστημίου οι συγγραφείς τους; Και γιατί πολλά βιβλία κυκλοφορούν μόνο σε ΜΙΑ έκδοση και δεν επανατυπώνονται; Δεν πρέπει να μάθουν οι άλλες γενιές την “ιστορική” αλήθεια; Διοργανώνουν ιστορικά συνέδρια με τη συμμετοχή και ξένων ιστορικών ή μήπως κρατάνε την “ιστορική αλήθεια” μόνο για τους “Ελληναράδες”; Υπάρχουν τουλάχιστον στις βιβλιοθήκες των ελληνικών Πανεπιστημίων;).Το σφάλμα τους είναι διπλό. Που άρχισαν να δημοσιοποιούν τις θέσεις τους τηλεοπτικά και να δημοσιοποιούν τις βρισιές τους προς την Εκκλησία. Ένας απλά συνειδητά αριστερός και κεντρώος και κεντροδεξιός και φιλελεύθερος, μπορεί πια ξεκάθαρα να διακρίνει το νεοφασιστικό προσωπείο αυτών των θέσεων! Αν εσύ δεν το βλέπεις, δεν φταίω εγώ. Εγώ δεν οικειοποιήθηκα τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και φιλοσόφους, αν και θα μπορούσα σαν φιλόλογος-ιστορικός, άλλοι το κάνουν εδώ μέσα και μάλιστα χωρίς μεγάλη επιτυχία, αφού ασχολούνται ερασιτεχνικά με το άθλημα! Εγώ, αλλά και πολλοί άλλοι εδώ μέσα, δεν βρίσαμε κανέναν, Ακούμε αρκετά υπομονετικά όσα κατά καιρούς υβριστικά λένε οι νεοφασίστες, οι νεοπαγανανιστές και μέχρι πριν από λίγο και διάφοροι νεοσατανιστές και μυστικιστές και αντιχριστολόγοι (αυτοί ακόμα στα πλαίσια της “ελευθερίας”. Και το ερώτημα που με βασανίζει είναι το εξής:αφού δεν πιστεύετε, γιατί ασχολείστε με τα της Εκκλησίας; Κοιτάξτε το σπιτάκι σας και αφήστε εμάς στη …”σαπίλα” μας!! Υ.Γ. Επειδή κάποιοι εδώ μέσα μιλάνε για τη Παλιά Διαθήκη, τους λέω το εξής πολύ απλό(αλλά δυστυχώς όχι κατανοητό).Τα “ερωτικά σκάνδαλα” που ανακαλύπτουν μέσα στη Παλιά Διαθήκη, είναι πράξεις ανθρώπων, που τις περισσότερες φορές τιμωρούνται από το Θεό(άρα δεν εγκρίνονται από Αυτόν).Αν το πεις,θα πουν άλλο παραμύθι:ο Θεός της Παλιάς Διαθήκης είναι “κακός”, “τιμωρός” κλπ, αγνοώντας τη θεολογία της σωτηρίας του ανθρώπου(άλλο η επίγεια ζωή, άλλο η “άλλη ζωή”).Η βασική διαφορά με την ελληνική μυθολογία είναι η εξής:Στη Παλιά Διαθήκη τα κάνουν άνθρωποι και αποδοκιμάζονται από το Θεό, στη ελληνική μυθολογία τα κάνουν πρωτίστως οι “θεοί” και μετά οι “ιερείς”, οι “ιέρειες “και όλοι οι άνθρωποι και γίνονται αποδεκτά από τους “θεούς”(αλήθεια ποιοι ήταν οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου;)!

Ακόμα εσύ να καταλάβεις αυτό που λέει η ******. Οι σημασίες των ονομάτων άλλαξαν, αλλάζουν και θα αλλάζουν. Ο “Ρωμαίος” του 212μ.Χ. περικλείει σαφώς περισσότερους ανθρώπους απ’ ότι ο”Ρωμαίος” του 100π.Χ. Ο “Έλληνας” του 500μ.Χ. κι ο “έλληνας” του 500π.Χ. δε σημαίνουν το ίδιο πράγμα. Δεν σήμαινε τον ανήκοντα στο ελληνικό έθνος το μεσαιωνικό “Έλλην”. Όσο πιο πολύ μπερδεύεσαι τόσο δημιουργείς τα δικά σου ιδεολογήματα. Οι “Έλληνες” της αρχαιότητας είχαν γίνει “Ρωμαίοι” στα 212μ.Χ. όπως όλοι οι άλλοι κάτοικοι της αυτοκρατορίας. Οι τρισαναθεματισμοί αναφέρονται στους παγανιστές ανεξαρτήτως εθνικότητας, κι όχι στους ελληνόφωνους παγανιστές μόνο. Καληνύχτα σου. Αν και δεν θα‘πρεπε να σου απαντήσω, με τον τρόπο που με απάντησες τις προάλλες. Άντε μπες στο διαστημόπλοιο κάτω απ΄ τους Δελφούς και τράβα πολέμα τη Σιών. “Ανέγνως αλλ’ ουκ έγνως, ει γαρ έγνως ουκ αν ανέγνως” ΚΑΒΑΦΗΣ.

Επιτέλους θα μπορέσεις να μιλήσεις με όρους ιστορικούς και όχι με συνθήματα; Πόσες ήταν οι ελληνικές βιβλιοθήκες και πότε και πως τις έκαψε το Βυζάντιο; Δεν κατανοείς ότι χιλιάδες χειρόγραφα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων διασώθηκαν μέσα στα μοναστήρια; Ως πότε η νεοπαγανιστική τύφλα θα σας κάνει να λέτε τόσες ιστορικές ανακρίβειες εδώ μέσα; Να αρχίσω πάλι να φέρνω κομμάτια από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους; Το Βυζάντιο είχε επίσημη γλώσσα την λατινική. Θα μπορούσε να την επιβάλλει με τη βία. Δεν το έκανε! Αντίθετα καθιέρωσε την ελληνική! Τώρα και οι πέτρες σε αυτόν τον τόπο γνωρίζουν με ποιους τρόπους εξαναγκάστηκαν εκατομμύρια χριστιανοί να ασπαστούν τον μωαμεθανισμό(βίαιος εξισλαμισμός και παιδομάζωμα).Και εκατομμύρια άλλοι αρνήθηκαν να απαρνηθούν τον Χριστό και έχασαν την ζωή τους στη Μικρά Ασία και στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή και ακόμα την χάνουν! Άλλοι εξισλαμίστηκαν οικειοθελώς για να έχουν τις ..οικονομικές ανέσεις και τα φορολογικά προνόμια που είχαν και οι Τούρκοι! Και πολλοί έγιναν κρυπτοχριστιανοί, ένα φαινόμενο μοναδικό, που συνήθως το συναντάει κανείς και σήμερα στις ισλαμικές χώρες, όπου ισχύει το ισλαμικό δίκαιο (π.χ. Βόρεια Νιγηρία)! Αλλά παρά τους ατελείωτους διωγμούς που υπέστη η Ορθοδοξία από τους ρωμαιοκαθολικούς(για 2 αιώνες),από τους Τούρκους(για 6 αιώνες και βάλε)δεν εξαφανίστηκε! Εμάς μας κατεδίωξαν για αιώνες κρατικές εξουσίες και δεν εξαφανιστήκαμε αλλά αντίθετα πολλαπλασιαστήκαμε και τώρα ακόμα περισσότερο. Αυτή είναι η διαφορά μας. Εσείς επικαλείστε τους διωγμούς και τις καταστροφές από Βυζαντινούς αυτοκράτορες για να δικαιολογήσετε την ανυπαρξία σας μέσα στους αιώνες! Αν η αρχαία ελληνική θρησκεία δεν ήταν ένα παραμύθι, θα έπρεπε με τους τοπικούς διωγμούς να γιγαντωθεί και όχι να εξαφανιστεί! Και φυσικά και μέσα στο Βυζάντιο ελάχιστες ήταν οι περίοδοι που η Εκκλησία είχε την αμέριστη κρατική συμπαράσταση(να θυμίσω την εικονομαχία που κράτησε περίπου 120 χρόνια; να θυμίσω ότι οι πρώτοι αυτοκράτορες ήταν οι εθνικοί ή αιρετικοί; να θυμίσω ότι από τον 12ο αιώνα έχουμε Φραγκοκρατία στην Ελλάδα;).Και φυσικά δεν μπορούμε να χρεώνουμε την κρατική εξουσία στην Εκκλησία.

“Τέλος δεν είναι δυνατόν να διαβάζεις ένα βιβλίο 100 σελίδων και να καταδικάζεις τις 99 ως το χυδαιότερο των αναγνωσμάτων, να σκίζεις αυτήν που συμφωνεί με την βήτα άποψη σου, να καις το βιβλίο για να μην το διαβάσουν άλλοι, και να έρχεσαι πολύ αργότερα όταν η πυρά έχει σβήσει, να πεις ξεδιάντροπα ότι.. ο συγγραφέας είναι «δικός» μας!”

Η ερμηνεία οποιουδήποτε κειμένου μπορεί να γίνει από τον οποιονδήποτε, με αποτέλεσμα να έχουμε πάμπολλες ερμηνείες για το κάθε τι. Δεν είπα καθόλου πως ο τάδε ή ο δείνα είναι “δικός μας”. Από τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. ο μάρτυρας και φιλόσοφος Ιουστίνος είπε τα εξής:”Τα διδάγματα του Πλάτωνα δεν είναι ξένα προς το Χριστό, αλλά δεν είναι και παντελώς όμοια.(..) Όσα λοιπόν είναι καλά ειπωμένα, είναι δικά μας”. Λοιπόν, καθένας διαλέγει αυτά που του αρέσουν. Φαντάζομαι ούτε συ δε γίνεται να αποδέχεσαι όλα όσα λένε ταυτόχρονα π.χ. και ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης. Διαλέγεις, και τα άλλα τα απορρίπτεις. Λοιπόν, αν απορρίπτεις (όχι κάτι αναληθές και αντιεπιστημονικό, αλλά κάτι φιλοσοφικό) πώς είναι δικός σου; Επειδή είναι εθνικοί; Είναι;

Ειλικρινά δεν νομίζω πως ανήκει σε κανένα ο Αριστοτέλης, γιατί όταν λένε όλοι αυτοί τόσα πολλά, αναπόφευκτα υπάρχουν πάμπολλες ερμηνείες. Και συγγνώμη, νομίζω πως συγγράμματα έχουν καεί και από οπαδούς αντίπαλων φιλοσοφιών (πλατωνικοί τα Δημοκρίτειο, εθνικοί τα πυθαγόρεια.)Ουδείς αναμάρτητος.

-“Και, για τούτο, ας γυρίσουμε πίσω στις ρίζες, στην εποχή όπου ο Χριστιανισμός καθιερώθηκε ως επίσημη θρησκεία του Βυζαντινού κράτους, και θεμελιώθηκε η συνύπαρξη κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας. ”

Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να μάθεις πως στην αρχαία Ελλάδα η θρησκεία ήταν κρατική, οπότε τα περί θρησκείας ενωμένης με το κράτος δια του Χριστιανισμού αρξάμενου αλλού. Δεύτερον θα έπρεπε να μελετήσεις -αφού τα παπαδίστικα δεν τα αντέχεις- π.χ. την Αρβελέρ που ομιλεί περί “συνύπαρξης κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας στο Βυζάντιο” και λέει τα εξής: “Η σχεδόν γενική πεποίθηση , σ’ ό,τι αφορά το Βυζάντιο ότι η Εκκλησία είναι υποταγμένη στο Κράτος, πράγμα που εκφράζεται με τον δε μου φαίνεται ικανή να περιγράψει μια πραγματικότητα που έχει περισσότερες αποχρώσεις και είναι πολύ πιο περίπλοκη στις σχέσεις ανάμεσα στην κοσμική και στην πνευματική εξουσία. (…) Ο αυτοκράτορας , ως χριστιανός, εξαρτάται από τον πατριάρχη. Ο πατριάρχης, ως πολίτης του Κράτους, εξαρτάται από τον αυτοκράτορα. Το γεγονός αυτό προϋποθέτει τον απόλυτο διαχωρισμό, τη σαφή διάκριση, ανάμεσα στην αυτοκρατορική εξουσία και το ιερατείο, πράγμα που συνέβη στο Βυζάντιο. Έτσι η πλατιά διαδομένη θεωρία, που παρουσιάζει το βυζαντινό αυτοκράτορα ως ιερέα, δεν αντέχει καθόλου όταν εξετάζουμε τις πηγές. (…) Το διάβημα του Θεοδόσιου Α’ απέτυχε και το προνόμιο του αυτοκράτορα να μένει στο εσωτερικό του ιερού καταργήθηκε ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη.(…) Ο διαχωρισμός της αυτοκρατορικής από την εκκλησιαστική εξουσία είναι ένα γεγονός που καθιερώθηκε από το βυζαντινό νόμο. Η βυζαντινή ιστορία αναφέρει πολλές απόπειρες πατριαρχών ή αυτοκρατόρων να διαταράξουν την ισορροπία αυτή. Αλλά, ας το επαναλάβουμε για ακόμα μια φορά, πρόκειται για εξαιρετικές περιπτώσεις κι όχι για διαρκείς καταστάσεις.(..) Αλληλεγγύη και συνενοχή ακόμα είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις σχέσεις ανάμεσα στην εκκλησία και το κράτος στο Βυζάντιο, πολύ περισσότερο από ότι ο ή ο ” “Όταν ο τάδε φιλόσοφος ονομάζει «θεό» δεν εννοεί φυσικά το θεό Γιαχβέ αλλά τον εκάστοτε σχετικό με το θέμα του, οχ Ερμή, Δήμητρα κλπ Όταν αναφέρει δημιουργό δεν εννοεί φυσικά κάποιο θεό της ..έρημου αλλά μάλλον κάτι τελείως διαφορετικό. “Συγγνώμη, όταν ο Αριστοτέλης αναφέρεται στο πρώτο αίτιο, το κινούν αίτιο, αναφέρεται στη Δήμητρα; Δε ξέρεις τι σκληρή κριτική άσκησαν όλοι αυτοί στον ανθρωποκεντρικό πολυθεϊσμό;

“φιλόσοφους και επιστήμονες που είχαν διαφορετική τελείως άποψη συνθέτοντας έναν γόνιμο πλουραλισμό και μια ελευθέρια πνεύματος ή οποία δεν ήταν αποκρυφιστική αλλά εξαπλωνόταν σαν πληροφορία σε όλους καθώς και η ίδια η κοινωνική σύνθεση ήταν ανάλογη (μιλάω για την εποχή πριν τη μακεδονική κατάκτηση)”

Όταν λες μη αποκρυφιστική εννοείς τον Πυθαγόρα; Τον Πρόκλο; Τον θαυματοποιό (Κατά Διογένη ΛΑέρτη) Εμπεδοκλή; Τους νεοπλατωνικούς;
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ; Μήπως είσαι οπαδός της άποψης του Κοραή που έλεγε τον Αλέξανδρο κατακτητή των Ελλήνων; Αν ναι, και εις ανώτερα. Και παρακαλώ, μην αρχίσεις τα αντιχουντικά σου τώρα. -“Ούτε ο Αναξαγόρας ούτε ο Πλάτωνας ούτε βέβαια ο Αριστοτέλης ήταν ..χριστιανοί, ούτε μουσουλμάνοι ούτε ιουδαίοι.. για να τους χρησιμοποιείς ως άλλοθι για αλλότριες δοξασίες, είναι σαν να περνούμε την επιστολή προς κορίνθιους του Σαούλ για αναδείξουμε την ανωτερότητα του ..μουσουλμανισμού! ” Γιατί, μήπως ήταν εθνικοί; Στοχαστές ήταν. Ο Αναξαγόρας για παράδειγμα δεν εξορίστηκε, γλιτώνοντας τη θανατική ποινή την τελευταία στιγμή; Ή θα αμφισβητήσεις την κριτική των φιλοσόφων προς την αρχαιοελληνική θρησκεία ήδη από την εποχή του Ξενοφάνη;

-“Απ’ την άλλη, όμως, αποστρέφονταν την Ελλάδα και τους Έλληνες, επειδή τους ταύτιζαν με την επάρατη ειδωλολατρία, τον εχθρό και αλλοτινό διώκτη της χριστιανικής θρησκείας. Έτσι, έγιναν αυτοί διώκτες ανελέητοι των παλιών διωκτών τους. Και, φυσικά, πρωταρχικό ρόλο στο μίσος κατά «παντός του ελληνικού» και στον λυσσαλέο κατατρεγμό του, έπαιξε η Εκκλησία, που ήταν ο φορέας και λειτουργός της νέας θρησκείας και ο μοναδικός σχεδόν πνευματικός οδηγητής των Βυζαντινών. ”

Θα ήθελα να σε ενημερώσω, αν δεν το έχεις ψάξει, εφόσον η έννοια “Έλλην” δεν είχε εθνικό περιεχόμενο εκείνη την εποχή, είναι λάθος να πιστεύεται πως υπήρχαν κάποιοι “Βυζαντινοί” το γένος που μαχόντουσαν κάποιους “Έλληνες” το γένος. Όλοι ήταν Ρωμαίοι ήδη από το 212 μ.Χ. όταν απέκτησαν την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη, και δε νομίζω να φταίει και σε αυτό η Εκκλησία. Ακριβώς τα όσα παραδείγματα αναφέρεις παρακάτω δείχνουν πως π.χ. δεν έγιναν οι Κινέζοι Έλληνες το γένος, συνεπώς υπήρχε θρησκευτική κι όχι εθνική αντιπαλότητα, μια και επικρατούσε κοσμοπολιτισμός κι όχι εθνικό συναίσθημα. Όταν λοιπόν την εποχή εκείνη μιλούν για Έλληνες δεν έννουν τους Αρχαίους Έλληνες, αλλά τους ειδωλολάτρες. Και για τους χριστιανούς ειδωλολάτρες δεν ήταν ασφαλώς μόνον οι Αρχαίοι Έλληνες.

Αν θες τη γνώμη μου για την αλλαγή της έννοιας του Έλληνα, αυτό οφείλεται στον καιρό της εκπολιτιστικής προσπάθειας των Ελλήνων να κάνουν εθνικούς τους Εβραίους, μετατρέποντας το Ναό τους σε ναό του Δία, αναγκάζοντάς τους να θυσιάσουν, απαγορεύοντας τους να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, ονομάζοντας την ιερή πόλη τους Αντιόχεια.

-“Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α’ κατάργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες (395) ” ..τους εν Αντιόχεια Ολυμπιακούς εννοείς. Έχεις ψάξει για το τι ήταν πλέον την εποχή εκείνη οι αγώνες αυτοί και τι σχέση με την κλασσική τους εκδοχή είχαν; -“και ο πολύς Ιουστινιανός έκλεισε τις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας (529)… ”

Η αλήθεια είναι βέβαια πως ο Ιουστινιανός δήμευσε τα κεφάλαια που είχε από δωρεές η σχολή και απέλυσε τους παγανιστές καθηγητές δίνοντάς τους πολύ καλή σύνταξη, και επιτρέποντάς τους να πάνε όπου θέλουν. Δεν αληθεύει το ότι ο Ιουστινιανός απαγόρευσε τη διδασκαλία της φιλοσοφίας (όπως αναφέρει ο Μαμαλάς), διότι ο ίδιος ιστορικός αντιφάσκει, λέγοντας πως αργότερα, το 530, ο αυτοκράτορας έστειλε τον νομικό του κώδικα σε Αθήνα και Βηρυτό. Πάντως η εκπαίδευση στην Αθήνα δεν τερματίστηκε με το κλείσιμο της νεοπλατωνικής Σχολής, μια και στην Αθήνα στις αρχές του 7ου αι. σπούδασε φιλοσοφία ο -διάσημος στην εποχή του – Τυχικός ο Βυζάντιος. Φαντάζομαι θα αγνοείς πως όταν η κόρη ενός νεοπλατωνικού φιλοσόφου της Σχολής αρρώστησε, ο “φιλόσοφος” Πρόκλος προσπάθησε να την γιατρέψει με δεήσεις στον Ασκληπιό. Μη βαράτε λοιπόν. Αυτοκράτορες ήταν αυτοί που τα κατάργησαν, απόλυτοι μονάρχες (εδώ οι δημοκρατικές κυβερνήσεις κάνουν ό,τι θέλουν, τώρα, πόσο μάλλον μια μη δημοκρατική κυβέρνηση του 4ου αιώνα), ό,τι τους κατέβαινε έκαναν, είτε πριν είτε μετά τον Χριστιανισμό. Είτε ήταν παγανιστική αυτοκρατορία (που εδίωκαν τους Στωικούς), είτε πόλη-κράτος (που εδίωκαν Σωκράτη και Αναξαγόρα κι ένα σωρό άλλους)

Και εν τέλει:όταν το Ρωμαϊκό κράτος (εκχριστιανισμένο ή παγανιστικό) εφάρμοζε διώξεις κατά των μη αποδεκτών θρησκειών, αυτό που έκανε ήταν ακριβώς το ίδιο με όσα έκαναν οι αρχαίες ελληνικές πόλεις της κλασσικής εποχής, όπου η θρησκεία ήταν κρατική και όσοι την αμφισβητούσαν (π.χ. Σωκράτης) διώκονταν. Συνεπώς η τακτική των διώξεων εκ μέρους του κράτους κατά των θρησκευτικών αντιφρονούντων είναι αρχαιοελληνική κι όχι χριστιανική.

“Και να ήταν μόνο τα άψυχα; Οι πρόδρομοι των σημερινών ζηλωτών επιδόθηκαν σε φοβερούς διωγμούς και σφαγές των «εθνικών», που τις ομολογούν και οι χριστιανοί χρονικογράφοι… ”

..και τις κατακρίνουν. Ιδέ ιστορικό Σωκράτη που περιγράφει τα γεγονότα της Αλεξάνδρειας.

-“Ο μέγας λογοθέτης (πρωθυπουργός) του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, Θεόδωρος Μετοχίτης (αρχές 14ου αιώνα), θεωρούσε τους Έλληνες
«εχθρούς του κράτους» και ευχόταν να «εξολοθρευτούν με την βοήθεια του Θεού», ενώ ο προοδευτικός θεολόγος Βαρλαάμ (14ος αιώνας) θα κατηγορηθεί, ανάμεσα στ’ άλλα, και σαν «ελληνομανής». Και ο Γεννάδιος Σχολάριος (ο κατοπινός πρώτος πατριάρχης της Τουρκοκρατίας), όταν ρωτήθηκε, τρία χρόνια πριν απ’ την Άλωση, αν είναι Έλλην, απάντησε με αποστροφή: «… ει τις έροιτό μοι (αν με ρωτήσει κανείς) τις ειμί, αποκρινούμαι Χριστιανόν είναι». ”

Ναι, γιατί δεν είχε αποκτήσει ακόμη την εθνικιστική του σημασία το Έλληνας, οπότε θα ήθελα να μην μπερδεύεις την εθνικιστική με την θρησκευτική σημασία της λέξης, διότι. Αντιλαμβάνεσαι για ποιον μιλάς όταν αναφέρεσαι στον Μετοχίτη; για έναν από τους ουμανιστές της Παλαιολόγειας Αναγέννησης, πιστό χριστιανό, που συνιστούσε μελέτη όλων των αρχαίων φιλοσόφων ακόμα και των Σκεπτικών, γιατί, όπως παρατηρεί, όλη η ανθρώπινη σοφία (η θύραθεν σοφία, όπως την έλεγαν) που βασίζεται στην εμπειρία μπορεί να αμφισβητηθεί από επιχειρήματα βασισμένα σε αντίθετη εμπειρία. Αντιλαμβάνεσαι πως μιλάς για ανθρώπους που ήξεραν απέξω κι ανακατωτά τον Όμηρο (Άννα Κομνηνή), για ανθρώπους που στο “γυμνάσιο” της εποχής τους μελετούσαν Πέρσες, Προμυθέα Δεσμώτη και Επτά επί Θήβας του Αισχύλου, Αία, Ηλέκτρα και Οιδίπους Τύραννος , Εκάβη, Ορέστη και Φοίνισσες) καθώς επίσης και κωμωδίες του Αριστοφάνη (Πλούτος, Νεφέλες, Βάτραχοι), αποσπάσματα από τον Ησίοδο, τον Πίνδαρο, τον Θεόκριτο, διάλογοι του Λουκιανού, λόγοι του Δημοσθένη και του Ισοκράτη, ορισμένοι διάλογοι του Πλάτωνα, κείμενα του Ξενοφώντα και άλλων.

-“άλλο, όμως, αυτό και άλλο οι κορώνες πως «ορθοδοξία και ελληνισμός είναι ταυτόσημοι». ”

Άποψή μου είναι πως ο ελληνισμός προϋπάρχει χρονικά του χριστιανισμού αλλά ύστερα από κάποια στιγμή και μετά αυτά συμβαδίζουν. Θα σου φέρω ως παράδειγμα τον Κολοκοτρώνη που είπε: “Όταν πιάσαμε τ’ άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος” (στην εφημ. “Αιών” των Αθηνών, 13/11/1838), και Κωνσταντίνο Παλαιολόγο:”Ξέρετε καλά αδελφοί πως για τέσσερα πράγματα έχουμε ΚΟΙΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ όλοι να προτιμήσουμε να πεθάνουμε παρά να ζούμε ΠΡΩΤΟ για την πίστη και την ευσέβειά μας, ΔΕΥΤΕΡΟΝ για την πατρίδα(…) Αν για τις δικές μου αμαρτίες ο Θεός παραχωρήσει τη νίκη στους ΑΣΕΒΕΙΣ, ριχνόμαστε στον κίνδυνο για ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ, την οποία ο Χριστός μας χάρισε με το δικό του αίμα’ κι αυτό είναι το κυριότερο απ’ όλα(..)” ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΛΩΣΕΩΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΡΑΝΤΖΗ ]

Ελπίζω αυτούς τουλάχιστον να μην τους θεωρείς “μη Έλληνες” ή “προδότες του Ελληνισμού” ή “παραπλανημένα πρόβατα”.
Επί της ουσίας, είναι δικαίωμα των σημερινών Ελλήνων, άμα πλέον δεν τους αρέσει αυτή η σχέση Χριστιανισμού-Ελληνισμού, να την απορρίψουν. Ας μην μιλάς όμως ούτε εσύ εκ μέρους των, ούτε να κάνεις τον προφήτη ότι θα την απορρίψουν. Εντάξει;

Ούτε ένας αρχαιολάτρης παγανιστής δεν ξέρει αρχαία ελληνικά για να μεταφράσει τα…κείμενα του Κιερίωνα και τους ύμνους της Εκκλησίας; Ούτε ένας; Ντροπή ρε παιδιά! Γιατί δεν τα μεταφράζεται; Μήπως οι παραφράσεις και οι ιστορικές τεμαχίσεις των κειμένων και τα αυθαίρετα σχόλια δεν αντιστοιχούν σε αυτά που πραγματικά λέει το αρχαίο κείμενο; Μα τι ζητάω; Μια μετάφραση στα κείμενα του Χρυσόστομου, των ύμνων και των “αναθεμάτων” !Άντε να περιμένω ακόμα μια μέρα. Η γνωστή τακτική του «στρίβειν δια του αρραβώνος!» Θέτουμε 15 θέματα και συνεχώς καινούρια, χωρίς να απαντάμε στα παλιά. Εκτός από τον Κιερίωνα, οι δεκάδες νεοπαγανιστές και αρχαιοκάπηλοι του φόρουμ δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη; Μεταφράστε για να μας ξεφτιλίσετε, Εγώ λέω ότι δεν ξέρετε αρχαία ελληνικά. Εμπρός μεταφράστε τα κείμενα που “αναθεματίζουν” τους “‘Έλληνες”!

Κείμενο 1.Μετά από αρκετές μέρες αναμονής ο Κιερίων αποφάσισε επιτέλους να ΜΗΝ απαντήσει στα ερωτήματα μου αλλά να θέσει άλλα. Αντί των ερωτημάτων με παρέπεμψε στον Ιερεμία, χωρίς καμιά παραπομπή να είναι ακριβής(ας προσέχει άλλη φορά από ποιους παίρνει τις παραπομπές, δεν είναι αξιόπιστοι τουλάχιστον!).Εγώ τα ίδια ερωτήματα θα τα θέτω καθημερινά μέχρι να έχω μια ΙΣΤΟΡΙΚΑ τεκμηριωμένη απάντηση και όχι ερμηνείες πηγών που προκαλούν γέλιο!

Για το νέο σεντόνι ζητώ τώρα αμέσως ακριβή μετάφραση των αναθεμάτων και των ύμνων της Εκκλησίας στα νέα ελληνικά! Αρχαιολάτρες είναι, φαντάζομαι ότι μπορούν όλοι τους να μιλούν και να καταλαβαίνουν τα αρχαία ελληνικά. Αν δεν τα μεταφράσουν ακριβώς μέχρι το βράδυ θα είναι αρχαιοκάπηλοι. Γιατί το λέω; Ας κάνουν την μετάφραση να δούμε τι λένε τα κείμενα και πόσα ξέρουν. Περιμένω!

Το πιο γελοίο ανάμεσα στις ερμηνείες είναι αυτό που ερμηνεύει τους “τεχνολόγους” ενός κειμένου του 626 μ.Χ ως προσπάθεια καταστροφής της τεχνολογικής προόδου και των επιτευγμάτων!!!!!!!! Είναι απίστευτοι οι νεοπαγανιστές. Πέρα από ανιστόρητοι και άσχετοι με τη ιστορική επιστήμη, πέρα από την ανικανότητα να καταλαβαίνουν θεολογικά κείμενα σήμερα απέδειξαν ότι πραγματικά η βλακεία είναι αήττητη! Φυσικά στο χωρίο του Ιερεμία που παραθέτει δεν υπάρχει καμιά εντολή για δολοφονικές ενέργειες! Είναι περίπτωση τιμωρίας των Ισραηλιτών που λατρεύουν τον Βαάλ και απειλούν τον προφήτη του Θεού με θανάτωση. Είναι πραγματικά απίστευτοι και συνεχώς εκτίθενται!

Κείμενο 2: ΡΕΖΙΛΙ….ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΥΤΟΙ… Και είναι πραγματικά θλιβερό το θέαμα ανθρώπων να παρουσιάζουν ιστοριούλες χωρίς να γνωρίζουν ερμηνεία πηγών, ούτε να μπορούν να βρουν τις ιστορικές πηγές και να τις αξιολογήσουν: Λοιπόν σταχυολογώ τα ερωτήματα να τους βοηθήσω:

1.Σε ποιο χωρίο του προφήτη Μαλαχία ο Θεός ζητάει ανθρωποθυσίες;

2.Ποιος από τους τρεις ιεράρχες καταστρέφει το ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο και πως;

3.Τι εθνικότητας ήταν οι τρείς Ιεράρχες και συγκεκριμένα ο Ιερός Χρυσόστομος;

4.Τι εθνικότητας ήταν ο πρωθυπουργός του Αρκάδιου Ρουφίνος,πότε και πώς έστρεψε τον Αλάριχο προς την Ελλάδα,με ποιά διαταγή κια για ποιο λόγο;

5.Ο Γερμανός Αλάριχος ήταν ορθόδοξος χριστιανός και αν όχι για ποιο λόγο θα πρέπει η Ορθόδοξη Εκκλησία να λογοδοτεί για τις πράξεις ενός “βάρβαρου” μη μέλους της;

6.Η Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη καταστράφηκε ή κάηκε από τους χριστιανούς; Και ποια στοιχεία υπάρχουν γι’ αυτό;

7.Οι ναοί που κατεδάφισαν οι πιστοί του Ιωάννη του Χρυσόστομου σε ποίες περιοχές ήταν και από που συνάγεται ότι ήταν ελληνικοί; Εγώ λέω ότι ήταν περσικοί, φοινικικοί, αιγυπτιακοί και γενικά ανατολίτικων θρησκειών. Ας με αντικρούσει κάποιος.

8.Οι εθνικοί διώχτηκαν και σχεδόν εξαφανίστηκαν! Οι Χριστιανοί που γνώρισαν εκατονταπλασίονες διώξεις και οι νεκροί τους από διωγμούς ανέρχονται παγκοσμίως σε εκατομμύρια των εκατομμυρίων γιατί δεν εξαφανίστηκαν;

9.Επιθυμώ να δω την ακριβή μετάφραση του χωρίου του Ιωάννη του Χρυσοστόμου για το ναό του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια. Να δούμε από που συνάγεται ότι παρακινεί τους πιστούς να τον καταστρέψουν και από που αποκαλεί τα βιβλία “δαίμονες”!

10.Θέλω να μάθω από που κι ως που θεωρείται αντικειμενική η εξιστόρηση γεγονότων από φανατικούς εθνικούς συγγραφείς; Αλλά όταν ασχολείται ερασιτεχνικά κανείς με την ιστορική έρευνα αυτά παθαίνει! Εκτίθεται αλλά συνεχίζει. Περιμένω. Κάντε μας ρεζίλι με στοιχεία επιτέλους! Έτσι θα συνεχίζουν με πλακίτσες του τύπου(μήπως είναι παπάς ή ιεροκήρυκας, άντε σε κάνα μοναστήρι ή ασχολούνται με πράγματα που έχουν συνεχώς στο ..μυαλό τους ή στις φαντασιώσεις τους).