Η τεχνολογία της καταστροφής. Παράθυρο του Overton

“Όλη η προοδευτική ανθρωπότητα”- όπως μας λένε – “δέχτηκε με απόλυτα φυσικό τρόπο τους ομοφυλόφιλους, την υποκουλτούρα τους, το δικαίωμά τους να παντρευτούν, να υιοθετούν παιδιά, να προπαγανδίζουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους σε σχολεία και νηπιαγωγεία”. Μας λένε ότι: “όλα αυτά είναι η φυσική πορεία των πραγμάτων”.

Μας λένε ψέμματα. Το ψέμμα περί της “φυσικής πορείας των πραγμάτων” το αντέκρουσε ο αμερικανός κοινωνιολόγος Joseph Overton, ο οποίος περιέγραψε την τεχνολογία, που συμβάλλει στην αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης-αντίληψης-στάσης-συμπεριφοράς προς τα ζητήματα που ήταν κάποτε σταθερά κι αμετάβλητα, όπως θέματα αρχών, τα χρηστά ήθη και έθιμα.

Διαβάστε την παρακάτω περιγραφή και θα σας γίνει σαφές, το πως νομιμοποιούνε την ομοφυλοφιλία και τους γάμους ομοφυλοφίλων. Όπως φαίνεται, η ανάλογη “εργασία” για την νομιμοποίηση της παιδεραστίας και της αιμομιξίας θα ολοκληρωθεί στην Ευρώπη μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια. Όπως ακόμα και η ευθανασία των παιδιών. Τι μπορούμε “να κάνουμε”, χρησιμοποιώντας την Τεχνολογία του Overton στον δικό μας κόσμο;

.
***
Joseph P. Overton (1960-2003), αντιπρόεδρος (vice president) του Κέντρου της Δημόσιας Πολιτικής Mackinac Center. Σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Επινοήθηκε το μοντέλο σχηματισμού αντίληψης για το πρόβλημα στην κοινή γνώμη, μετά θάνατον ονομάστηκε Παράθυρο του Overton .
***
“Λειτουργεί” άψογα. Ο Joseph Overton περιέγραψε το μοντέλο ενός φαινομένου ή την τεχνολογία πως μία ιδέα, εντελώς ξένη προς την κοινωνία, βγαίνει απ’ την “δεξαμενή καταλοίπων” της δημόσιας περιφρόνησης, ξεπλένεται, υιοθετείται και τελικά νομοθετείται. Σύμφωνα με τον Overton, για κάθε ιδέα ή πρόβλημα στην κοινωνία, υπάρχει ένα παράθυρο δυνατοτήτων.

Η “ιδέα” μπορεί να έχει ή να μην έχει συζητηθεί ευρέως, επίσης να έχει ή μη ανοιχτή υποστήριξη των μαζών και να προωθείται ή όχι η προσπάθεια εδραίωσής της νομοθετικά. Μέσα στα πλαίσια του παραθύρου δυνατοτήτων, το παράθυρο το μετακινούν κατά τέτοιο τρόπο αλλάζοντας την βεντάγια των δυνατοτήτων, που από το στάδιο της «αδιανόητης ιδέας», η οποία είναι εντελώς ξένη προς τις αξίες της Κοινωνίας και εντελώς απορριπτέα, ως το στάδιο της «actual politic – τρέχουσα πολιτική», δηλαδή η “ιδέα” αυτή έχει ήδη συζητηθεί ευρέως, πήρε την έγκριση της μαζικής συνείδησης ​​και κατοχυρώνεται με νόμο.

Παράθυρο των δυνατοτήτων: 1ο Αδιανόητο, 2ο Ριζοσπαστικό, 3ο Εφικτό,

4ο Ορθολογικό, 5ο Γνωστό στο ευρύ κοινό, 6οΔημοψήφισμα & Νόμος.

Εδώ δεν έχει να κάνει με “πλύση εγκεφάλου” όπως αυτή, αλλά πρόκειται για λεπτεπίλεπτες τεχνικές, η εφαρμογή των οποίων με τρόπο συνεπή και συστηματικό, τις καθιστά αποτελεσματικές και συνάμα μη αντιληπτές απ’ το θύμα-κοινωνία για το ίδιο το γεγονός της επίδρασης .

Στο παρακάτω παράδειγμα θα αναλύσω πως και με τι τρόπο η Κοινωνία, βήμα προς βήμα αρχίζει πρώτα να συζητά κάτι “το ανάρμοστο”, αργότερα να το κρίνει “πιθανό” ή “εύθετο” ή “εφικτό” και τελικά να συμβιβάζεται με το νέο νόμο, που κατοχυρώνει και προστατεύει αυτό, που εθεωρείτο κάποτε ως παρανόηση. Πάρτε σαν ιδέα παραδείγματος χάριν κάτι εντελώς παράλογο. Ας πούμε για το πρόβλημα του κανιβαλισμού, δηλαδή θα επεξεργαστούμε την ιδέα, πως να νομιμοποιηθεί το δικαίωμα των πολιτών να τρώνε ο ένας τον άλλον. Είναι αρκετά σκληρό παράδειγμα, έτσι δεν είναι;

Είναι προφανές σε όλους, ότι σήμερα δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί η προώθηση του κανιβαλισμού – η Κοινωνία θα σηκωθεί όρθια. Πράγμα που σημαίνει, ότι το ζήτημα της νομιμοποίησης του κανιβαλισμού βρίσκεται στο μηδενικό στάδιο του παραθύρου των δυνατοτήτων. Αυτό το θέμα, σύμφωνα με την θεωρία Overton, ονομάζεται «αδιανόητο». Τώρα θα κατασκευάσουμε ένα μοντέλο, όπου το “αδιανόητο” θα υλοποιείται, προχωρώντας από όλα τα στάδια του παραθύρου των δυνατοτήτων.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ. Για άλλη μια φορά θα επαναλάβω, ότι ο Overton περιγράφει την τεχνολογία, που επιτρέπει να εφαρμοστεί – να εδραιωθεί – να νομιμοποιηθεί απόλυτα οιαδήποτε ιδέα. Δώστε προσοχή: Ο κύριος αυτός περιγράφει την τεχνολογία που «δουλεύει». Δεν προτείνει απλά κάποιο concept, δεν διατυπώνει απλά κατά κάποιον τρόπο τις σκέψεις του, αλλά περιγράφει μια ακολουθία ενεργειών, οι οποίες πάντοτε οδηγούν στην εκτέλεση του επιθυμητού αποτελέσματος. Ως όπλο καταστροφής των ανθρωπίνων κοινοτήτων, τέτοιου είδους τεχνολογία, θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικότερη του θερμοπυρηνικού φορτίου.

ΠΟΣΟ ΤΟΛΜΗΡΟ ΕΙΝΑΙ! Σήμερα το θέμα του κανιβαλισμού είναι το πιο αηδιαστικό, απολύτως μη αποδεκτό από την κοινωνία, συνάμα δεν είναι επιθυμητό να υποστηρίζεται στον Τύπο, πολύ περισσότερο στην «καλή κοινωνία». Μέχρι στιγμής “ο κανιβαλισμός” είναι αδιανόητος, παράλογος και απαγορεύεται δια νόμου. Κατά συνέπεια, η πρώτη κίνηση Overton είναι το πέρασμα ή η μεταφορά του θέματος από το 1ο πεδίο- δηλαδή απ’ το παράθυρο «αδιανόητο» ή “ἁνάρμοστο” στο επόμενο πεδίο του 2ου παραθύρου που ονομάζεται «ριζοσπαστική ιδέα».

«Έμείς έχουμε την ελευθερία του λόγου, έτσι δεν είναι;;»

«Έτσι λοιπόν, γιατί να μην μιλήσουμε για τον κανιβαλισμό;»

Είναι γενικά πρέπον για τους επιστήμονες να συζητάνε για τα πάντα ανεξαιρέτως. Για τους επιστήμονες δεν υπάρχουν θέματα ταμπού, οι επιστήμονες τα μελετάνε όλα. Εφόσον είναι έτσι, τότε γιατί όχι, το θέμα θα πάρει επιστημονική τροπή. Θα συγκαλέσουμε ένα εθνολογικό συμπόσιο με την ονομασία: «Εξωτικές φυλετικές τελετές που επικρατούσαν στις πατριές της

Πολυνησίας». Θα συζητήσουμε για την ιστορία του ως άνω θέματος, το οποίο στην συνέχεια θα εισαχθεί σε “κυκλοφορία”, θα συλλέξουμε γνώμες σχετικά με το θέμα του κανιβαλισμού από έγκυρες δηλώσεις αρμοδίων επιστημόνων.

Αποδεικνύεται λοιπόν και το βλέπετε, ότι η συζήτηση για τον κανιβαλισμό αφενός μπορεί να υποστεί και αφ’ ετέρου μπορεί να παραμείνει εντός των ορίων της επιστημονικής αξιοπρέπειας. Το παράθυρο του Οβερτον έχει ήδη μετακινηθεί. Έγινε η αναθεώρηση των θέσεων, εξασφαλίζοντας έτσι την μετάβαση απ’ την αδυσώπητη και αρνητική στάση της κοινωνίας σε πιο σεβαστή, σε πιο θετική. Ταυτόχρονα με την ψευδο-επιστημονική συζήτηση, πρέπει να εμφανιστεί υποχρεωτικά κάποια ομάδα, ας την ονομάσουμε «κοινωνία ριζοσπαστικών κανίβαλων». Και αφήστε την είδηση να εμφανίζεται μόνο στο Διαδίκτυο. Σας διαβεβαιώνω, ότι η ομάδα “ριζοσπαστικοί κανίβαλοι” σίγουρα δεν θα μείνει απαρατήρητη. Σε λίγο καιρό θα την αναφέρουν όλα τα συναφή μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Πρώτον, ένα ακόμη γεγονός επισημάνθηκε. Και δεύτερον, τα σοκαριστικά καθάρματα με τέτοιου είδους γενετική DNΑ χρειάζονται . Ο λόγος: η δημιουργία μιας εικόνας του ριζοσπαστικού σκιάχτρου ή μπαμπούλα. Θα είναι οι “κακοί κανίβαλοι» σε αντίθεση με ένα άλλο σκιάχτρο – τους “φασίστες, οι οποίοι ζητούν να κάψουν στα πυρά αυτούς, που δεν τους μοιάζουν και δεν τους αρέσουν”. Θα αναφερθώ για τους μπαμπούλες παρακάτω. Για το ξεκίνημα φθάνει απλά να δημοσιεύονται ιστορίες και τι σκέφτονται για την «κατανάλωση» της ανθρώπινης σάρκας οι Βρετανοί επιστήμονες και κάποιοι μερικοί, διαφορετικής φύσεως, ριζοσπαστικοί τραμπούκοι. Το πρώτο βήμα έγινε.

Το αποτέλεσμα του πρώτου βήματος: πέρασε από το πρώτο παράθυρο Overton, το «απαράδεκτο θέμα» έχει τεθεί σε κυκλοφορία, το ταμπού έχει “αποταμπουποιηθεί”, γκρεμίστηκε ο μονόδρομος του προβλήματος, δημιουργήθηκαν «κλιμακωτές διαβαθμίσεις σε αποχρώσεις του γκρι».
ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ; Το Παράθυρο κινείται παραπέρα. Το επόμενο βήμα θα μεταφέρει το θέμα του κανιβαλισμού απ’ το επίπεδο του παραθύρου «ριζοσπαστική ιδέα (radical)» στον τομέα του «πιθανού ή εύθετου». Σε αυτό το στάδιο, θα συνεχίζουμε να παραθέτουμε τα αποσπάσματα – τσιτάτες των “επιστημόνων”.

Μπορεί κανείς να γυρίσει την πλάτη στην γνώση; Σχετικά με τον κανιβαλισμό, σε οποιονδήποτε αρνείται να συζητά το θέμα, οπωσδήποτε θα του επικολληθεί η ταμπέλα του ψευδευλαβού ταρτούφου και υποκριτού. Καταδικάζοντας την ψευδευλάβεια, πρέπει οπωσδήποτε να επινοήσουμε ένα κομψό όνομα για το θέμα του κανιβαλισμού.

Προσοχή! Η δημιουργία του ευφημισμού σε αυτό το σημείο είναι σημαντική. Για τη νομιμοποίηση της αδιανόητης ιδέας είναι απαραίτητο να αντικατασταθεί το πραγματικό της όνομα. Μην τυχόν τολμήσουν οι «Ναζί» και κρεμάσουν σε διαφωνούντες ετικέτες-ταμπέλες με την λέξη που αρχίζει με την συλλαβή “Κα”. Δεν υπάρχει πλέον “κανιβαλισμός”, ως έννοια. Τώρα θα αποκαλείται, για παράδειγμα, “ανθρωποφαγία”. Αλλά αυτός ο όρος θα αντικατασταθεί σύντομα και πάλι, αναγνωρίζοντας τον ως προσβλητικό.

Ο σκοπός της εφεύρεσης νέων ονομάτων είναι: να απομακρύνει την ουσία του προβλήματος απ’ την δική της ονομασία, να διακόψει την μορφή της λέξης απ’ το περιεχόμενό της, να στερήσει από ιδεολογικούς αντιπάλους την γλώσσα. Ο κανιβαλισμός μετατρέπεται σε ανθρωποφαγία και στην συνέχεια ανθρωποφιλία (anthropophilia), όπως ακριβώς ό εγκληματίας αλλάζει ονόματα και διαβατήρια. Παράλληλα με το παιχνίδι ονομάτων, ή ιδέα θα στηριχτεί σε κάποια αναφορά – ιστορική, μυθολογική, πραγματική ή απλά εφευρούμενη, βασικά κυρίως οπωσδήποτε νομιμοποιημένη.
Θα πρέπει να βρεθεί ή να επινοηθεί με “απόδειξη”, ότι η anthropophilia μπορεί να νομιμοποιηθεί ως αρχή. «Θυμηθείτε τον μύθο της αυτοθυσίας μιας μητέρας, η οποία ξεδίψασε με το αίμα τα διψασμένα παιδιά της;” και “μία ιστορία των αρχαίων θεών, οι οποίοι τρώγανε γενικά τους πάντες άνευ διακρίσεως! Για τους Ρωμαίους ήταν αυτονόητο”.

Με τους πιο κοντινούς σε μας χριστιανούς, πολύ περισσότερο όλα είναι εντάξει με την anthropophilia! Οι χριστιανοί εξακολουθούν τελετουργικά μέχρι σήμερα να πίνουν το αίμα και να τρώνε την σάρκα του θεού τους. «Δεν κατηγορούμε για κάτι την χριστιανική εκκλησία; Ποιος είσαστε εσείς για να κατηγορείται, να πάρ’ η ευχή;» Ο κύριος στόχος του “οργίου” στο στάδιο τούτο είναι: να βγάλουν την ίδια την απόκλιση δηλαδή το γεγονός της κατανάλωσης της ανθρώπινης σάρκας από την ποινική δίωξη, έστω εν μέρει. Πρέπει να πιστοποιηθεί, ότι παρόμοιο γεγονός είχε συμβεί στο παρελθόν τουλάχιστον μία φορά, σε κάποια ιστορική στιγμή.
ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ Μόλις “χορηγηθεί” το “νομικό προηγούμενο”, δύναται να μετακινήσετε το Παράθυρο των δυνατοτήτων από το πεδίο “πιθανό-εύθετο-εφικτό” στο πεδίο «ορθολογικό». Αυτό είναι το τρίτο στάδιο, όπου ολοκληρώνεται η διάσπαση του ενιαίου προβλήματος.

“Η επιθυμία, να τρώνε οι άνθρωποι τους ιδίους των, είναι προγραμματισμένη γενετικά, είναι στην ανθρώπινη φύση”.

“Μερικές φορές χρειάζεται να φάτε έναν άνθρωπο, το επιτάσσουν οι περιστάσεις”
«Υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν να τους φάνε»

«Τους ανθρωπόφιλους τους προβοκάραν!»

«Ο απαγορευμένος καρπός είναι πάντα γλυκός»

«Το ελεύθερο άτομο έχει το δικαίωμα να αποφασίζει τι θα τρώει».

«Μην κρύβετε την πληροφορία, ο καθένας θα καταλάβει, ποιός είναι, ανθρωπόφιλος ή ανθροπόφοβος»
“Είναι βλαβερή η ανθρωποφιλία; Το αναπόφευκτο δεν έχει αποδειχθεί .

Στην κοινή γνώμη δημιουργείται τεχνητά ένα “ring” (πεδίο μάχης) για το πρόβλημα. Στις ακραίες πλευρές του ring τοποθετούνται “τα σκιάχτρα”: με έναν ιδιαίτερο τρόπο έχουν εμφανιστεί οι ριζοσπαστικοί υποστηρικτές και οι ριζοσπαστικοί αντίπαλοι του κανιβαλισμού.

Τους πραγματικούς αντιπάλους – δηλαδή, τους κανονικούς ανθρώπους, που δεν θέλουν να μείνουν αδιάφοροι για το πρόβλημα της αποταμπουποίησης του κανιβαλισμού, προσπαθούν να τους “πακετάρουν” με τα σκιάχρα-μπαμπούλες, κατατάσσοντάς τους στους ριζοσπαστικούς haters. Ο ρόλος αυτών των μπαμπούλων είναι ο εξής: δημιουργείται μια εικόνα από τρελούς, ψυχοπαθείς, οι οποίοι θα παίξουν τον ενεργό ρόλο των επιθετικών, φασιστικά μισούντες την “ανθρωποφιλία”, καλώντας να καούν ζωντανοί οι ανθρωποφάγοι, όπως οι Εβραίοι, οι κομμουνιστές και οι νέγροι… Τα ΜΜΕ παρέχουν αρκετό τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό χρόνο σε όλους, εκτός των πραγματικών αντιπάλων της νομιμοποίησης των «Κα».

Σ’ αυτό το σενάριο, οι λεγόμενοι “ανθρωπόφιλοι” βρέθηκαν στην μέση μεταξύ
των “μπαμπούλων” και “του κοινού νου”, όπου με πάθος της “λογικής και της ανθρωπιάς” καταδικάζουν “τους φασίστες όλων των αποχρώσεων.” Οι επιστήμονες και δημοσιογράφοι σε αυτό το στάδιο υποστηρίζουν, ότι η ανθρωπότητα καθ’ όλη την ιστορία της, από καιρό σε καιρό τρεφόταν με ανθρώπινο κρέας –τρώγανε ο ένας τον άλλον κι αυτό είναι κανονικό (normal) φαινόμενο. Τώρα μπορείτε να μεταφέρετε το θέμα anthropophilia από το πεδίο «ορθολογικό», στην κατηγορία «γνωστό στο ευρύ κοινό ή δημοφιλή». Το παράθυρο Overton προχωρά.

ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΕΝΝΟΙΑ Για να διαδοθεί το θέμα του κανιβαλισμού ευρέως, καθίσταται απαραίτητο να υποστηριχτεί το περιεχόμενο του με αναδυόμενη περιεκτικότητα (το pop-content) σε ιστορικές και μυθολογικές προσωπικότητες, κι αν είναι δυνατόν, με τις σύγχρονες περσόνες των μέσων μαζικής ενημέρωσης (media ). Η “anthropophilia” εισέρχεται μαζικά στις ειδήσεις και στα talk shows. Οι άνθρωποι τρώνε ανθρώπους σε ταινίες, οι οποίες έχουν μεγάλη πέραση στο κοινό, σε στίχους και μουσικά βίντεοκλίπ. Ένα από τα “τρίκ” διάδοσης ονομάζεται “Κοιτάξτε γύρω σας!”

-“Δεν το ξέρατε, ότι ένας διάσημος συνθέτης…. μμμ…. αυτό… κατά κάποιον τρόπο… ήταν ανθρωπόφιλος;”.

-“Και ο γνωστός πολωνός συγγραφέας δια του βίου του ήταν ανθρωπόφιλος , διώκονταν ακόμη κ’ από τις αρχές.”

-“Και πόσους από αυτούς κλείσαν σε τρελλάδικα! Πόσα εκατομμύρια εκτοπίστηκαν, τους αφαιρέθηκε η ιθαγένεια! .. Με την ευκαιρία, πως σας φάνηκε το νέο βίντεοκλίπ της Lady Gaga «Eat me, baby» ;

Σε αυτό το στάδιο της επεξεργασίας το θέμα βγαίνει “στην κορυφή” και αρχίζει να “παίζει “, αρχίζει να αντιγράφεται αυτόνομα στα μέσα της μαζικής ενημέρωσης, του θεάματος και της πολιτικής.

Μια άλλη εναλλακτική και αποτελεσματική τεχνική είναι η εξής: το πρόβλημα ενεργά το κουβεντιάζουν οι φορείς (δημοσιογράφοι, παρουσιαστές τηλεόρασης, τα μέλη της κοινότητας, κ.λπ.) στο επίπεδο των πληροφοριών, όμως κόβονται από την κουβέντα οι ειδικοί. Η συζήτηση διεξάγεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να χάνεται η ουσία, να κουράζονται οι ακροατές. Στην συνέχεια, σε μια στιγμή όταν ο καθένας έχει ήδη βαρεθεί και η συζήτηση του προβλήματος έχει φτάσει σε αδιέξοδο, εμφανίζεται κατάλληλα και ειδικά επιλεγμένος, εμπειρογνώμων-επαγγελματίας και λέει: «Κύριοι, στην πραγματικότητα τίποτα δεν είναι έτσι. Και δεν είναι έτσι, αλλά έτσι, αυτό είναι όλο. Και πρέπει να το κάνουμε έτσι κι έτσι». Θα την φέρει την συζήτηση εν τω μεταξύ στην συγκεκριμένη κατεύθυνση, η οποία θα τάσσεται σύμφωνα με την κίνηση του “Παραθύρου “.

Για την δικαιολογία των “υποστηρικτών της νομιμοποίησης” γίνονται προσπάθειες “εξανθρωπισμού” των εγκληματιών δια μέσω της δημιουργίας μιας θετικής εικόνας, ξεχωριστής απ’ τον χαρακτήρα του εγκλήματος.

«Είναι δημιουργικές προσωπικότητες. Ε, ναι, λοιπόν, έφαγε την γυναίκα του, και τι έγινε ;; »

«Αγαπούν αληθινά τα θύματά τους. Τα τρώνε, σημαίνει ότι τα αγαπάνε! ”

«Οι ανθρωπόφιλοι έχουν αυξημένο IQ και στα υπόλοιπα, είναι ηθικά άτομα, ακολουθούν αυστηρά τα χρηστά ήθη»

«Οι ανθρωπόφιλοι είναι τα θύματα οι ίδιοι , η ζωή τούς ανάγκασε »
“Έτσι τους διαπαιδαγωγήσανε ” κ.λ.π.

Αυτού του είδους παιχνίδια είναι “το αλάτι” του δημοφιλούς τοκ-σόου. «Θα σας πω την τραγική ιστορία αγάπης! Ήθελε να την φάει! Αυτή απλά και μόνο ήθελε να φαγωθεί! Ποιοί είμαστε εμείς για να τους κρίνουμε; Ίσως αυτή είναι η αγάπη; Ποιοί είστε εσείς που θα σταθείτε στον δρόμο της αγάπης;!»

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΔΩ Περνάνε στο πέμπτο στάδιο μεταφοράς του Παραθύρου Overton, όταν πια το θέμα του «Κα» προθερμανθεί κατάλληλα και υπάρξει η δυνατότητα να περάσει από το πεδίο με την κατηγορία «δημοφιλή, γνωστό στο ευρύ κοινό» προς το πεδίο της περιοχής «τρέχουσα πολιτική». Ξεκινά η προετοιμασία της νομοθετικής βάσεως. Οι ομάδες των “λόμπι” εξουσίας εδραιώνονται και βγαίνουν έξω απ’ τις “σκιές”. Δημοσιεύονται δημοσκοπήσεις, “ως φαίνεται” επιβεβαιώνεται το υψηλό ποσοστό των υποστηρικτών “της νομιμοποίησης του θέματος”. Οι πολιτικοί αρχίζουν να κυλούν τα δοκιμαστικά μπαλάκια των δημοσίων δηλώσεων σχετικά με τις νομοθετικές ρυθμίσεις. Στην συνείδηση ​​του κοινού εισάγεται ένα νέο δόγμα: “Η απαγόρευση της κατανάλωσης ανθρώπων απαγορεύεται”.

Το “σπεσιαλιτέ” πιάτο του φιλελευθερισμού είναι «η ανοχή» (tolerante), ως απαγόρευση του “ταμπού”, ως απαγόρευση της διόρθωσης και προειδοποίησης κάθε ολέθριας απόκλισης της Κοινωνίας.

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας φάσης της κινήσεως του παραθύρου, δηλαδή από την περιοχή-πεδίο “δημοφιλή” προχωρά σε περιοχή κατηγορίας “τρέχουσα πολιτική», η Κοινωνία ήδη έχει σπάσει. Το πιο ζωντανό μέρος της κάπως ακόμα θα αντιταχθεί στη νομοθετική εξασφάλιση των πραγμάτων, που πριν λίγο καιρό ακόμη φάνταζαν αδιανόητα και ανάρμοστα. Αλλά στο σύνολό της η Κοινωνία έσπασε. Έχει ήδη αποδεχθεί την ήττα της.

Θεσπίστηκαν νόμοι, άλλαξαν (καταστράφηκαν) οι κανόνες της ανθρώπινης ύπαρξης. Παραπέρα η ηχώ αυτού του θέματος αναπόφευκτα θα εξαπλωθεί σε σχολεία και νηπιαγωγεία κι έτσι η επόμενη γενιά θα μεγαλώσει χωρίς καμμία πιθανότητα επιβίωσης. Έτσι έγινε με τη νομιμοποίηση της παιδεραστίας (σήμερα οι παιδεραστές απαιτούν να αποκαλούν τους εαυτούς τους “γκέι”). Είμαστε όλοι μάρτυρες, πως στις μέρες μας η Ευρώπη νομιμοποιεί την αιμομιξία και την παιδική ευθανασία.

ΠΩΣ ΘΑ “ΣΠΑΣΕΙ” Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ; Το Παράθυρο δυνατοτήτων, που αναφέρεται ανωτέρω, κινείται ευκολότερα σε “ανεκτικές” κοινωνίες. Σε κοινωνίες χωρίς ιδανικά, χωρίς αξίες και ως εκ τούτου, δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στο καλό και το κακό.

«Θέλετε να μιλήσουμε για την μητέρα σου – είναι πόρνη; Θέλετε να δημοσιεύσετε γ’ αυτό το θέμα μία έκθεση στο περιοδικό; Θέλετε να τραγουδήσετε γι’ αυτό; Θέλετε να αποδείξετε τελικά ότι, να είσαι πόρνη είναι φυσιολογικό, ακόμη και αναγκαίο πράγμα;»

Όλα αυτά είναι η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, που περιγράφει ο Overton, η οποία στηρίζεται στο “όλα επιτρέπονται“.

Δεν υπάρχουν ταμπού.

Δεν υπάρχει τίποτα ιερό.

Δεν υπάρχουν πια οι απαραβίαστες έννοιες, για τις οποίες η ίδια η συζήτηση κάποτε απαγορευόταν και τα βρώμικα σχόλια καταστέλλονταν αμέσως. Όλα αυτά δεν υπάρχουν.
Και τι υπάρχει; Υπάρχει η λεγόμενη ελευθερία του λόγου, η οποία μετατράπηκε σε ελευθερία της απανθρωποίησης. Μπροστά στα μάτια μας ένα προς ένα αφαιρούνε τα πλαίσια, που προστάτευαν την Κοινωνία από τις αβύσσους της αυτοκαταστροφής . Τώρα ο δρόμος προς τα εκεί είναι ανοιχτός.

Νομίζεις ότι μόνος δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα;

Έχεις απόλυτο δίκιο, μόνος του ο άνθρωπος δεν μπορεί τίποτα. Όμως εσύ είσαι υποχρεωμένος να παραμείνεις άνθρωπος. Και ένας άνθρωπος είναι σε θέση να βρει λύση για οποιοδήποτε πρόβλημα. Κι όταν δεν θα είναι σε θέση να το κάνει μόνος του – θα το κάνουν οι πολλοί, ενωμένοι με μια κοινή ιδέα. Κοιταχτείτε γύρω σας.

ΝικολάΪ Στάρικοβ.

Πηγή: http://nstarikov.ru/blog/36349 http://www.pravda-tv.ru/2014/01/16/34675
Μετάφραση κειμένου: Κωνσταντίνα Κόλλια.

***
ΝικολάΪ Στάρικοβ (γεννημένος 23 Αυγ, 1970, Λένινγκραντ, RSFSR, ΕΣΣΔ)
Πολιτικός, αρθρογράφος, συγγραφέας πολλών βιβλίων για την οικονομία,
γεωπολιτική, νεότερη και σύγχρονη ιστορία.
***

Το άρθρο του ρώσου συγγραφέα Νικολάϊ Στάρικοβ, προσφέρεται προς ενημέρωση και αφύπνιση συνειδήσεων των γονέων κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για το τεράστιο αυτό πρόβλημα, την «πανούκλα της 3ης χιλιετίας».