Στενές Επαφές Με Το Σμήνος Των Ταυρίδων

Άρθρο του Δρ. Τόνι Φίλιπς

που δημοσιεύτηκε στο SpaceWeather στις 24 Μαΐου 2019

ελεύθερη μετάφραση με προσθήκες επί του θέματος

Οι Ταυρίδες είναι μία βροχή διαττόντων που οφείλεται στον κομήτη Encke. Ακτινοβόλο σημείο της βροχής, είναι ο αστερισμός του Ταύρου, όπως υποδηλώνεται και από το όνομα.  Αποτελούν το μεγαλύτερο ρεύμα μετεώρων στο εσωτερικό τμήμα του ηλιακού μας συστήματος και χωρίζονται κάθε χρόνο σε τουλάχιστον τέσσερις ξεχωριστές «βροχές» διαττόντων.

Τον Νοέμβριο του 2032, η Γη θα περάσει μέσα από το ρεύμα των Ταυρίδων.

Πρόκειται για νέφος υπολειμμάτων του κομήτη  2P/Encke, το οποίο δημιουργεί λαμπρές βολίδες, καθώς τα χαλικώδη σωματίδια του, αναφλέγονται κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα της Γης. Οι προηγούμενες επαφές  με το σμήνος, το 2005 και το 2015, παρήγαγαν Βροχή Διαττόντων, που παρατηρήθηκαν σε όλο τον κόσμο.

Το 1975 το σμήνος προσέγγισε τη Σελήνη χτυπώντας την επιφάνειά της. Το γεγονός καταγράφηκε από τους σεισμικούς αισθητήρες που εγκατέστησαν οι αποστολές του προγράμματος Απόλλων (11,12,14,15 και 16) ως μέρος του «Παθητικού Σεισμικού Πειράματος» (PSE).

Αν οι προβλέψεις είναι σωστές, τότε σε 13 χρόνια από τώρα, θα αντιμετωπίσουμε παρόμοια δραστηριότητα.

Ορισμένοι ερευνητές διερωτώνται εάν στο σμήνος των Ταυρίδων, υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από τα χαλικώδη σωματίδια που δημιουργούν βολίδες. Κάτι που θα μπορούσε -ας πούμε, να ισοπεδώσει ένα δάσος.

Επικίνδυνοι για τη Γη αστεροειδείς κρύβονται στις Ταυρίδες

Στις 30 Ιουνίου 1908, ένα δάσος στη Σιβηρία όντως ισοπεδώθηκε, όταν ένα αντικείμενο διαμέτρου 100 μέτρων, εξερράγη πάνω από τον ποταμό Τουνγκούσκα.

Συμβάν της Τουνγκούσκα 

Η προσεγγιστική τροχιά του αντικειμένου υποδεικνύει ότι μπορεί να προήλθε από το σμήνος των Ταυρίδων, μιας και συνέπεσε με τη βροχή μετεώρων Βήτα Ταυρίδες.

Γιατί το Σμήνος να περιέχει τόσο μεγάλους βράχους;

Στο κάτω – κάτω, τα υπολείμματα του κομήτη, συνήθως δεν ξεπερνούν σε μέγεθος τον κόκκο της άμμου.

Σύμφωνα με την πιο δημοφιλή θεωρία, πριν 10 με 20 χιλιάδες χρόνια, ένας γιγαντιαίος κομήτης διαμέτρου 100 χιλιομέτρων, κατακερματίστηκε στο εσωτερικό του ηλιακού συστήματος.

Αυτή η διάσπαση, παρήγαγε ένα μείγμα σκόνης και σωμάτων σε μεγέθη αστεροειδών, τα οποία εξακολουθούν και υπάρχουν σήμερα. Ο κομήτης του Ένκε , μπορεί να είναι ένα από εκείνα τα θραύσματα.

Εάν το σμήνος των Ταυρίδων περιέχει όντως παράγοντες της κατηγορίας Τουνγκούσκα, οι άνθρωποι της Γης πρέπει να το γνωρίζουν. Μια ομάδα αστρονόμων από το Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο (UWO) προτείνει ότι αυτό το καλοκαίρι είναι μια σπουδαία εποχή  για να το ανακαλύψουμε.

«Τον Ιούνιο του 2019, τη Γη θα προσεγγίσει το σμήνος των Ταυρίδων,  σε απόσταση 0,06 AU  ( 9 εκατομμύρια χλμ.)  από το κέντρο του, η πλησιέστερη μετά το περιήλιο προσέγγιση της Γης  από το 1975»

οι αστρονόμοι ελπίζουν να εντοπίσουν υποθετικούς αστεροειδείς διαμέτρου 100 μέτρων μεταξύ 5 και 11 Ιουλίου και 21 Ιουλίου έως 10 Αυγούστου.

Όπως αναφέρουν οι αστρονόμοι David Clark, Paul Wiegert και Peter Brown στην έκθεση που μόλις εγκρίθηκε προς δημοσίευση στις Μηνιαίες Σημειώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας

« Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2030, αυτή θα είναι η καλύτερη γεωμετρική οπτική για την ανίχνευση και τοποθέτηση ορίων του αριθμού αντικειμένων πλησίον της γης που προτείνεται πως εδρεύουν στο κέντρο του σμήνους»

Για να είμαστε σαφείς, η ομάδα δεν θα ψάχνει για βολίδες που αναφλέγονται στην ατμόσφαιρα της Γης.  Αντ ‘αυτού, θέλουν να κοιτάξουν βαθιά μέσα στο Σμήνος, στρέφοντας προς αυτό ισχυρά τηλεσκόπια, μήπως εντοπίσουν μεγάλα, επικίνδυνα κομμάτια βράχου που ολισθαίνουν ανάμεσα στα βότσαλα.

«Το να δεις οτιδήποτε στο σμήνος των Ταυρίδων θα είναι δύσκολο”, λέει ο Wiegert. “Είναι αχνό, έχει εξαπλωθεί σε μεγάλο μέρος του ουρανού και κινείται γρήγορα. Θα χρειαστεί η  εύνοια της τύχης για να το δούμε στα πεταχτά. Αλλά, στη βράση κολλάει το σίδερο και τώρα, πρέπει να προσπαθήσουμε να το επιτύχουμε.»

«Έχουμε υποβάλει αίτηση παροχής χρόνου 10 ωρών στο τηλεσκόπιο CFHT (συνεργασία Καναδά – Γαλλία – Πανεπιστήμιο της Χαβάης) στην κορυφή του Μόνα Κέα. Ελπίζουμε ότι και άλλα μεγάλα τηλεσκόπια θα ενταχθούν στην έρευνα. »