ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΖΕΚΑΡΙΑ ΣΙΤΣΙΝ.
Φίλε Γρηγόρη χαίρε,
σ’ ευχαριστώ για το μήνυμα που μου έστειλες για το έργο του Ζεκάρια Σίτσιν, σαν απάντηση σου στέλνω την κριτική του εβραίου Ph.D, Michael S. Heiser καθηγητού του Πανεπιστημίου του Wisconsin-Madison, και της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, μελετητή της εβραϊκής βίβλου και των σημιτικών γλωσσών και της «Αρχαίας Ιστορίας, του Ισραήλ και Αιγύπτου» ο οποίος γράφει:
«Το έργο του Ζεκάρια Σίτσιν περιήλθε σε γνώση μου μόλις πριν από ένα χρόνο, όταν τελείωσα το βιβλίο ως εκπαιδευμένος μελετητής των αρχαίων σημιτικών γλωσσών και με το δια βίου ενδιαφέρον μου για τα UFO και τα παραφυσικά φαινόμενα, ήμουν ενθουσιασμένος για τις σπουδές του κ Σίτσιν, δεδομένου ότι είχα ακούσει ότι ήταν ένα Σουμεριολόγος. Νόμιζα ότι είχα βρει μια αδελφή ψυχή, ίσως ακόμη και έναν οδηγό για την πλοήγηση διασταύρωσης των ακαδημαϊκών μου σπουδών με την ουφολογία.
Δυστυχώς, έκανα λάθος.
«Στα αρχαία κείμενα των Σουμερίων έχουμε περιγραφές για όντα που κατεβαίνουν από τον ουρανό είναι βοηθοί των θεών ονομάζονται Αννουνάκι και πουθενά δεν αναφέρονται ως θεοί αλλά ως βοηθοί των θεών.
Η διαφωνία μου δεν οφείλεται σε «φιλοσοφική μετάφραση», σαν του Σίτσιν διαφωνώ κυρίως με τις μεταφράσεις ορισμένων λέξεων. Αυτό που διακυβεύεται είναι η ακεραιότητα των δισκίων σφηνοειδούς γραφής, μαζί με την κληρονομιά των κατασκευαστών γραφέων της Μεσοποταμίας, οι αρχαίοι Μεσοποτάμιοι κατάρτιζαν τα δικά τους λεξικά -. Τα έχουμε και έχουν δημοσιευθεί από τα μέσα του περασμένου αιώνα. Οι λέξεις του Σίτσιν που μεταφράζει σαν πύραυλο ή πλοίο δεν έχουν τέτοιες ερμηνείες, στους αρχαίους Μεσοποτάμιους.
Ομοίως, όταν ο Σίτσιν επιχειρεί συνδέσεις μεταξύ Σουμερίων θεών και των θεών της Μεσοποταμίας χωρίς καμία ιστορική απόδειξη και ούτε αναφέρει τις πηγές του βάση των οποίων οι Σουμέριοι πίστευαν ότι υπήρχαν δώδεκα πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα ούτε ότι οι Αννουνάκι ζουν στον πλανήτη Νιμπίρου, τον υποτιθέμενο 12ο πλανήτη, όπως προκύπτει από τις αυθαίρετες ερμηνείες του. Ο Σίτσιν επιμένει σε απόψεις που απορρίπτουν την κληρονομιά των αρχαίων Σουμερίων και των Ακκάδων. Θέτω ωμά, την ερώτηση είναι πιο λογικό να πιστέψουμε αρχαίο γραφέα της Μεσοποταμίας ή τα αερολογήματα του Σίτσιν που διαβρώνουν μια ιστορία χιλιάδων ετών;
Δεν πιστεύω ότι ο Σίτσιν έχει κάνει κάποια εργασία στις αρχαίες γλώσσες γιατί δεν έχω δει ποτέ ακαδημαϊκά διαπιστευτήρια, με τη μορφή πτυχίων ή μεταγραφών, μερικά από τα λάθη που κάνει είναι σε τόσο χαμηλό επίπεδο γνώσης της γλώσσας, που αμφιβάλλω ότι ξέρει κάτι από τις αρχαίες γλώσσες που ισχυρίζεται ότι ξέρει.
Ο Ζεκάρια Σίτσιν, έχει κάνει πολλά λάθη. Δεν φαίνεται να κατανοούσε ακόμη και τους βασικούς κανόνες της γραμματικής και του λεξιλογίου της γλώσσας των Σουμερίων, αφού δεν διαθέτει κανένα ακαδημαϊκό διαπιστευτήριο. Στην πραγματικότητα είναι μια εκπληκτικά βαρετή μελέτη.
Υποθέτω ότι ο Σίτσιν δεν κατανοεί την αρχαία Βιβλική Εβραϊκή γραμματική, και δεν με πείθει ότι ξέρει οποιεσδήποτε αρχαίες γλώσσες, ή ότι είναι σε κάποια γλώσσα ειδικός. Το λέω αυτό λόγω γλωσσικών λαθών του.
-Έστειλα προσωπική επιστολή στον Ζεκάρια Σίτσιν και ποτέ δεν έχει απαντηθεί. Δεν έχω δει ακόμη κάποιο βιογραφικό ή αποδεικτικό στοιχείο που να αποδεικνύει ότι ο Σίτσιν έχει μελετήσει ποτέ αρχαίες γλώσσες.
–Ο Σίτσιν επιμένει ότι «Ελοχίμ» στη Γένεση 1: 26-27 είναι στον πληθυντικό, με αυτόν τον τρόπο «απαιτεί» να ερμηνεύσουμε το χωρίο όπως υποστηρίζουν την ιδέα του ότι η εξωγήινη «θεοί» (Annunaki) δημιούργησαν την ανθρωπότητα.
–Ο Σίτσιν ισχυρίζεται ότι η λέξη «Nephilim» σημαίνει «εκείνοι που ήρθαν κάτω από τα πάνω» ή «αυτοί που κατέβηκαν στη γη» ή «οι άνθρωποι των φλογερών ρουκετών». Αυτές οι μεταφράσεις, φυσικά, εξυπηρετούν το σκοπό του και δεν συμφωνούν με την πραγματική μετάφραση των λεξικών. Και για να είμαστε δίκαιοι, δεν μπορούσα να περιμένω απάντηση από κάποιον που δεν έχει καμία γλωσσική κατάρτιση.
Το πανεπιστήμιο του Σικάγου για πολλές δεκαετίες συνέταξε το χρυσό πρότυπο Ακκαδικό λεξικό, και το λεξικό των αρχαίων Ασσυρίων με την βοήθεια των μελετητών του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Σικάγου τα οποία ο Σίτσιν αγνοεί.
Ο Σίτσιν στο πίσω μέρος των βιβλίων του και στο διαδίκτυο πάντα προσπαθούσε να σημειώνει ότι είχε σπουδάσει την αρχαία γλώσσα και την ιστορία.
Οι επιστημονικές ερωτήσεις που του υπέβαλα με Ανοικτή Επιστολή από το 2001 ποτέ δεν απαντήθηκαν πειστικά, ούτε θα συμβεί ποτέ επειδή ο Σίτσιν πέθανε το 2010, και επειδή οι ισχυρισμοί του ήταν μια σκέτη φάρσα. Ο Ζεκάρια Σίτσιν δεν είναι μελετητής των αρχαίων γλωσσών. Αυτό που έχει γράψει στα βιβλία του δεν μπορούσε ούτε να περάσει από ομότιμους κριτές ούτε έχει ενημερωθεί από πραγματικά δεδομένα από τις πρωτογενείς πηγές.
Το πιο σημαντικό, ο ίδιος δεν εξήγησε γιατί δεν υπήρξε καμία προσπάθεια να οργανώσει κάθε είδους συζήτηση.
Μηδενικής απόκρισης. Μηδέν ουσία. Δεν έχω τίποτα να κρύψω, και προσπαθούμε να δώσουμε τις πηγές αναγνώστη να ελέγξει τα γραφόμενά μας.
Μπορούμε να δούμε τελικά για τους εαυτούς μας γιατί οι μελετητές των Σουμερίων ήταν τόσο επικριτικοί για τον Σίτσιν, όχι επειδή είναι στενοκέφαλος ή κάτι τέτοιο, αλλά επειδή ο Σίτσιν πραγματικά δεν φαίνεται να γνωρίζει γιατί πράγμα μιλάει Δεν είναι μελετητής των αρχαίων γλωσσών».
Το έργο του είναι: «Αντιφατικό, υπερβολικό και αναπόδεικτα επιχειρήματα, υπερβολικά εξαρτημένα συμπεράσματα για χάρη της επιβεβαίωσης και όχι αυστηρή προσπάθεια απόδειξης, έλλειψη διαφάνειας στην αξιολόγηση των στοιχείων, αδυνατεί να αντιμετωπίσει τους εμπειρογνώμονες αρχαιολόγους για τα γραφόμενά του, απουσιάζει η συστηματική πρακτική στην εργασία του, και η ορθολογική την ανάπτυξη των θεωριών του. Του ταιριάζει ο χαρακτηρισμός του ψευδοεπιστήμονα που απατηλά απεικονίζεται ως επιστήμονας».
Ο Ζεκάρια Σίτσιν δεν επαληθεύτηκε για καμία από της προβλέψεις που είχε κάνει και ούτε επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη του μυστηριώδους πλανήτη Νιμπίρου, πάνω τον οποίον βασίζεται όλη η παραμυθολογία του, και ούτε επέστρεψαν οι Αννουνάκι πριν το 2012 για να διασώσουν την ανθρωπότητα που θα καταστρεφόταν.
Οι αστρονόμοι απορρίπτουν την ιδέα ύπαρξης του πλανήτη Νιμπίρου, και έχουν κάνει προσπάθειες για να ενημερώσουν το κοινό ότι δεν υπάρχει καμία απειλή για τη Γη. Επισημαίνουν ότι ένα τέτοιο αντικείμενο τόσο κοντά στη Γη θα είναι εύκολα ορατό με γυμνό μάτι. Όμως τα παπαγαλάκια επιμένουν να συντηρούν τις αερολογίες του Σίτσιν.
Φοίβος
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek 
ΟΞΩ ΡΕΕΕΕΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΟΒΡΑΙΟ ΖΕΚΑΡΙΑ.
Δεν θα πω απλά την γνώμη μου αλλά θα μεταφέρω εδώ όσα γνωρίζω πάνω στο θέμα γιατί έχω διαβάσει τα βιβλία του Ζαχαρία Σίτσιν και νομίζω ότι έχω μια αρκετά σαφή εικόνα των θεμάτων με τα οποία ασχολήθηκε, με κύριο άξονα φυσικά το βιβλίο του ο Δωδέκατος πλανήτης. Θα ξεκινήσω με το βιογραφικό του Σίτσιν.
Ζαχαρίας Σίτσιν (Zechariah Sitchin): Γεννήθηκε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν (τότε Σοβιετική Ένωση) στις 11 Ιουλίου 1920 και πέθανε στις 9 Οκτωβρίου 2010 στην Νέα Υόρκη. Μεγάλωσε στην Παλαιστίνη, όπου έμαθε τέλεια την νέα και αρχαία εβραϊκή γλώσσα, καθώς και άλλες σημιτικές και ευρωπαϊκές γλώσσες. Ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους στον κόσμο, που μπορούσε να διαβάσει τις πήλινες πλάκες και τους κυλίνδρους των Σουμερίων. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου (London School of Economics and Political Science), όπου αρίστευσε. Είχε αρχίσει την καριέρα του ως δημοσιογράφος, αλλά τελικά συγκεντρώθηκε στη μελέτη αρχαίων παραδόσεων, κυρίως της σουμερικής, και στη συγγραφή βιβλίων που έχουν μεταφραστεί όχι μόνο σε πολλές ξένες γλώσσες, αλλά και σε Brail, τη γλώσσα των τυφλών. Κατά τη γνώμη μου, ένας εκ των πλέον συναρπαστικών συγγραφέων, με την (κατά το δυνατόν) πλέον τεκμηριωμένη εκ των υστέρων θεωρία για το αντικείμενο που πραγματεύεται.
Εκείνο που λέει ο Σίτσιν είναι ότι, βάσει των στοιχείων που είχαν αφήσει οι Σουμέριοι, ο άνθρωπος είχε δημιουργηθεί από εξωγήινους με δικό τους σπέρμα και ωάρια γήινων ζώων, πιθανότατα πιθήκων, ότι ο κατακλυσμός του Νώε είχε προκληθεί από το γλίστρημα στον ωκεανό των πάγων της Ανταρκτικής μετά από την προσέγγιση του «12ου Πλανήτη», που έχει μια φοβερά ελλειπτική τροχιά και πηγαινοέρχεται κάθε 3.600 χρόνια. Ότι ο Νώε των Εβραίων και ο Ουσναπίστιμ των Σουμερίων ήταν το ίδιο πρόσωπο και όντως υπήρξε και σώθηκε διότι τον λυπήθηκε ο εξωγήινος αφέντης του, ο οποίος του είχε δείξει πώς να φτιάξη κιβωτό, που ήταν υποβρύχιο και όχι βάρκα, και ότι η Σάρα του Λωτ είχε γίνει στήλη άλατος από μια φοβερή πυρηνική έκρηξη στην Αραβική χερσόνησο, σημάδια της οποίας ακόμη φαίνονται σε δορυφορικές φωτογραφίες. Γενικά οι εξωγήινοι είχαν εκνευριστεί και θυμώσει με την συμπεριφορά των «κατασκευασμάτων» τους και τους είχαν αφήσει στην τύχη τους, να πνιγούν, όταν κατάλαβαν πως θα γίνονταν τεράστιες καταστροφές από την προσέγγιση του «Νιμπιρού», όπως αποκαλούν οι Σουμέριοι τον 12ο Πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος (τον οποίο υποψιάζεται, αν δεν γνωρίζει ήδη, το κατεστημένο).
Εδώ θα συμφωνήσω με το άρθρο που λέει ότι ο Σίτσιν προσπάθησε να συσχετίσει όλα όσα έγραφε με τα αναφερόμενα γεγονότα της Βίβλου. Ένα πράγμα, όμως, που δεν αμφισβητείται πλέον, είναι ότι ο Σίτσιν είχε προβλέψει τι θα εύρισκε η αποστολή Voyager στους πλανήτες Ποσειδώνα και Ουρανό, χρόνια πριν φτάσει στον προορισμό του ο τεχνητός δορυφόρος. Διάνα σε όλα, από χρώμα μέχρι σύσταση και αριθμό φυσικών δορυφόρων. «Όλα είναι γραμμένα», έλεγε ο Σίτσιν, «στις πλάκες και τους κυλίνδρους των Σουμερίων»!!
Βιβλία του Σίτσιν: Το πιο γνωστό (και βασικό) είναι The 12th Planet (Ο Δωδέκατος Πλανήτης). Υπάρχουν κι άλλα στη σειρά The Earth Chronicles (Τα Γήινα Χρονικά), που είναι: Genesis Revisited (Επανεπίσκεψη στη Γένεση), Stairway to Heaven (Σκάλα στον Ουρανό), The Wars of Gods and Men (Οι Πόλεμοι Θεών και Ανθρώπων), The Lost Realms (Τα Χαμένα Βασίλεια), When Times Began (Όταν Άρχισε ο Χρόνος) και το τελευταίο που δεν έχω διαβάσει ακόμη, The Cosmic Code (Ο Κοσμικός Κώδικας).
Ας δούμε τώρα το θέμα της γλώσσας που λέει το άρθρο. Αν η Λατινική γλώσσα είναι νεκρή, τότε η Σουμερική βρίσκεται στο στάδιο της μετενσάρκωσης! Μιλούμε για μια πολύ παλαιά γλώσσα, ενός παμπάλαιου πολιτισμού. Κατά τα φαινόμενα ενός πολύ μεγάλου πολιτισμού που άνθισε στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται νότιος Μεσοποταμία.
Η γραφή των Σουμερίων είναι μια από τις δυό τρείς πιο παλιές που γνωρίζουμε και είχε σφηνοειδή μορφή. Οι σοβαρότατοι Σουμέριοι μιλούσαν και έγραφαν στη γλώσσα τους την τρίτη χιλιετία π.Χ. και οι γλωσσολόγοι δεν κατάφεραν να αποδείξουν κάποια σχέση της Σουμερικής γλώσσας με οποιαδήποτε άλλη.
Η γλώσσα των Σουμερίων έχει κι αυτή τις αποχρώσεις της και χωρίζεται σε τέσσερις περιόδους-μορφές: Στην αρχαϊκή, στην παλαιά ή κλασική, στη νέα και στην μετά Σουμερική. Η περίοδος της αρχαϊκής αρχίζει γύρο στο 3.100 και τελειώνει γύρω στο 2.500 π.Χ. και αντιπροσωπεύεται από εμπορικά, διοικητικά, καθώς και από…σχολικά κείμενα. Αν εμείς είχαμε ιδρώσει μέχρι να μάθουμε το «φεγγαράκι μου λαμπρό» σκεφτείτε τι είχαν τραβήξει οι έρμοι οι Σουμέριοι μπόμπιρες με τη σφηνοειδή λίνγκο!
Η συγκεκριμένη μορφή της Σουμερικής είναι φοβερά δύσκολη και πολλοί γλωσσολόγοι είχαν σηκώσει τα χέρια και ασχολήθηκαν με «παιχνιδάκια» όπως τα Αιγυπτιακά ιερογλυφικά.
Λίγοι είναι αυτοί που μελέτησαν επίμονα κι επισταμένα και τελικά κατάλαβαν την Σουμερική γραφή. Ένας απ’ αυτούς είναι ο Ζαχαρίας Σίτσιν, μέγας μελετητής και της Παλαιάς Διαθήκης.
Ο Σίτσιν δεν είχε κάνει το λάθος που έκαναν και κάνουν πολλοί, δηλαδή να μελετούν τα κείμενα από μεταφράσεις. Ούτε η σύγχρονη Εβραϊκή μετάφραση ήταν αρκετή για τον Σίτσιν. Έμαθε την αρχαία εβραϊκή και διάβασε τα πρωτότυπα. Είχε τρελαθεί με τη Γένεση, η οποία του άνοιξε νέους δρόμους.
Μια μικρή παρένθεση εδώ: ΚΑΜΙΑ μετάφραση δεν μπορεί να αποδώσει πλήρως το νόημα του πρωτοτύπου. Λόγω έλλειψης μιας συγκεκριμένης λέξης, που αποδίδει ακριβώς ένα συγκεκριμένο νόημα στην γλώσσα στην οποία μεταφράζεται ένα κείμενο, συχνά χρησιμοποιείται μια «παραπλήσια» λέξη, ή μια λέξη, που κατά τον μεταφραστή, αποδίδει το επιθυμητό νόημα. Και τότε υπάρχει πρόβλημα, για να μην πούμε ότι γίνεται βιασμός και σφαγή του νοήματος. Αυτό το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στην μετάφραση και την ερμηνεία των διαφόρων Αραμαϊκών χριστιανικών κειμένων και κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης. Όταν δε «κατά τύχει» εξαφανισθεί το Αραμαϊκό πρωτότυπο, τότε τρέχα γύρευε! Κλείνει η παρένθεση.
Ο Ζαχαρίας Σίτσιν, σαν σωστός άνθρωπος που ήταν, έκατσε και έμαθε τις γλώσσες στις οποίες είχαν γραφτεί τα κείμενα που τον ενδιέφεραν. Είχε πει πολλά πράγματα για διάφορα κείμενα και ευρήματα, αλλά παρ’ όλο που δεν χαρακτηρίστηκε ως γραφικός, πολλοί δεν έδωσαν σημασία στα λεγόμενά του, κυρίως όσον αφορά το μυστήριο των Σουμερίων.
Αξίζει να γράψουμε εδώ μια ερώτηση που υπέβαλε στο βιβλίο του «Genesis Revisited»: «Είναι πιθανόν η ανθρωπότητα, να ξεπέρασε τα Σκοτεινά Χρόνια και τον Μεσαίωνα, να έφτασε στην Αναγέννηση, να βίωσε την Βιομηχανική Επανάσταση, να μπήκε στην εποχή της Υψηλής Τεχνολογίας, της Γενετικής Μηχανικής και του Διαστημικού Ταξιδιού, απλά και μόνο για να προφτάσει την Αρχαία Γνώση;».
Η δικαίωση του Σίτσιν ήρθε με τη διαστημική πτήση του «Voyager 2» όπως ειπα. Ας το δούμε αυτό εν συντομία. Ο «Voyager 2» εκτοξεύθηκε από την NASA στις 20 Αυγούστου 1977, 16 ημέρες πριν την εκτόξευση του «Voyager 1». Αρχικός προορισμός του ήταν ο Κρόνος, αλλά λόγω μιας σπάνιας διάταξης των πλανητών, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να τον στείλουν και «πάρα πέρα».
Η έλξη των «σωστά τοποθετημένων» Δία και Κρόνου θα μπορούσε, μετά από τις αναγκαίες περιστροφές, να «πετάξει» τον «Voyager 2» στον πολύ μακρινό Ουρανό κι από εκεί στον μυστηριώδη Ποσειδώνα. Γι’ αυτό και ο «Voyager 2» εκτοξεύτηκε δύο εβδομάδες πριν τον «Voyager 1». Για να προλάβει τη σωστή διάταξη των πλανητών!
Οι πλανήτες Ουρανός και Ποσειδών είναι ΠΑΡΑ πολύ μακριά. Οι επιστήμονες μπορούσαν μόνο να ΥΠΟΘΕΣΟΥΝ ορισμένα πράγματα, όπως η σύστασή τους, το χρώμα, οι δακτύλιοι, οι δορυφόροι κλπ. Ο Σίτσιν, όμως, δεν δίστασε να γράψει περί των δύο πλανητών με πολλές λεπτομέρειες και, λίγο πριν την εκτόξευση του «Voyager 2», να βγει στην τηλεόραση και να πει: «Θα δείτε αυτό κι εκείνο, σ’ αυτό είστε λανθασμένοι, διότι θα βρείτε εκείνο αντί τούτου» κλπ.
Ο «Voyager 2» πέρασε από το Δία τον Ιούλιο του 1979, δύο χρόνια μετά την εκτόξευσή του, και μέσα σε άλλα δύο χρόνια είπε «γεια» στον Κρόνο. Ο Κρόνος τον «πέταξε» στον Ουρανό, που έφτασε τον Ιανουάριο του 1986 κι από εκεί έβαλε πλώρη για τον Ποσειδώνα όπου και θα τελείωνε το ταξίδι του το 1989, δώδεκα χρόνια μετά την εκτόξευσή του.
«Θεέ μου, ακριβώς όπως τον είχαν περιγράψει οι Σουμέριοι!». Αυτό φώναξε ο Ζαχαρίας Σίτσιν, βλέποντας τις φωτογραφίες του πλανήτη Ουρανού που ο «Voyager 2» άρχισε να στέλνει στη Γη το 1986, εννέα χρόνια μετά την εκτόξευσή του από τη NASA. Το γαλαζοπράσινο χρώμα του συμφωνούσε με την περιγραφή των κειμένων των Σουμερίων, ο πολιτισμός των οποίων άνθησε 5.000 χρόνια πριν, στην Μεσοποταμία, στην «γειτονιά» του Βιβλικού κήπου της Εδέμ.
Και δεν ήταν μόνο το χρώμα του πλανήτη, αλλά και πολλά άλλα πράγματα, κυρίως η σύστασή του. Οι επιστήμονες περίμεναν να βρουν αέριο, αλλά οι Σουμέριοι είχαν γράψει ΝΕΡΟ και ήταν απόλυτα σωστοί! Γαλαζοπράσινο νερό με «βούλες», όπως οι βούλες που δημιουργούν τα σκούρα φύκια κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Μια εμφάνιση εντελώς διαφορετική από όλους τους άλλους πλανήτες! Για καθίστε ένα λεπτό! Ο πλανήτης Ουρανός απέχει γύρο στα δύο δισεκατομμύρια μίλια από τη Γη. Δεν είναι ορατός με «γυμνό μάτι». Οι αστρονόμοι δεν γνώριζαν περί της υπάρξεώς του πριν από το 1781, όταν ο μουσικός και ερασιτέχνης αστρονόμος Φρειδερίκος Χέρσελ το ανακάλυψε με το πιο τέλειο τηλεσκόπιο της εποχής του. Πώς οι Σουμέριοι ήξεραν τόσες λεπτομέρειες για τον συγκεκριμένο πλανήτη, σε μια εποχή που «δεν εδικαιούντο» να γνωρίζουν; Οι αρχαίοι ήξεραν για Ήλιο, Σελήνη, Ερμή, Αφροδίτη, Άρη, Δία, και Κρόνο. Από πού κι ως που να γνώριζαν για ένα πλανήτη που είναι τόσο μακριά, που το φως του χρειάζεται τέσσερις ώρες για να ταξιδέψει μέχρι τα μάτια μας; Και τι είναι αυτές οι εισηγήσεις του Σίτσιν ότι οι Σουμέριοι όχι μόνο ήξεραν για τον Ουρανό, αλλά και για τους πιο μακρινούς Ποσειδώνα και Πλούτωνα; Για τον μικρό και ασήμαντο Πλούτωνα που είναι τόσο μακριά, που από την επιφάνειά του ο Ήλιος φαίνεται σαν ένα λαμπρό άστρο;
Κι όμως ήξεραν! Και ο Ζαχαρίας Σίτσιν δεν περίμενε τις διάφορες διαστημικές εξερευνήσεις και ανακαλύψεις για να το πει, αλλά έβαλε το κεφάλι του στην καρμανιόλα, γράφοντας το βιβλίο «Ο 12ος Πλανήτης» το 1976, ένα χρόνο πριν την εκτόξευση του «Voyager 2» και δέκα ολόκληρα χρόνια πριν το διαστημόπλοιο φωτογραφίσει τον πλανήτη Ουρανό.
Βέβαια, οι πλανήτες Ουρανός και Ποσειδών είναι περιστασιακοί, διότι αλλού καταλήγει ο Σίτσιν. Εκείνο που μας ενδιαφέρει πρωτίστως, είναι το: «Πως ένας αρχαίος πολιτισμός γνώριζε, πριν από πέντε χιλιάδες χρόνια και βάλε, πράγματα για το διάστημα που η μοντέρνα επιστήμη μόλις τώρα ανακαλύπτει;».
Και πάμε και στο άλλο στοιχείο που στο άρθρο υπάρχει μια αμφισβήτιση για τον Δωδέκατο πλανήτη, ότι δηλαδή υπάρχει μόνο στην φαντασία του Σίτσιν.
Υπάρχει ένα μεγάλο μουσείο στο (πρώην ανατολικό) Βερολίνο. Το κρατικό μουσείο ήταν πριν τα βρουν οι Δυτικοί με τους Ανατολικούς. Στο μουσείο υπάρχει μια πτέρυγα που λέγεται «Vorderasiatische Abteilung» (κι όποιος το προφέρει με την πρώτη κερδίζει αναμνηστική πλάκα με γραφές των Σουμερίων).
Στο «Vorderasiatische Abteilung» υπάρχουν πολλά ευρήματα Ασιατικής προελεύσεως. Ένα από τα αρχαιότερα είναι ένας κύλινδρος από την ΤΡΙΤΗ χιλιετία προ Χριστού (αριθμός καταλόγου VA/243). Ο κύλινδρος είναι μια χαρτογράφηση του ηλιακού μας συστήματος! Στο κέντρο είναι ένας μεγάλος δίσκος με ακτίνες, προφανώς ο Ήλιος. Πολύ κοντά στον Ήλιο είναι ένας μικρός δίσκος, ο Ερμής. Λίγο πιο έξω βρίσκεται ένας μεγαλύτερος, που είναι η Αφροδίτη. Πάρα πέρα είναι ένας άλλος δίσκος, περίπου το ίδιο μέγεθος με τον προηγούμενο, που συνοδεύεται από ένα πολύ μικρό. Η Γη και η Σελήνη είναι αυτό το ζευγάρι.
Πιο έξω, ένας δίσκος, αντιπροσωπεύει τον Άρη. Η κλίμακα είναι εντυπωσιακή. Ο Άρης στον κύλινδρο είναι μικρότερος από τη Γη, αλλά μεγαλύτερος από τη Σελήνη και τον Ερμή, όπως στην πραγματικότητα! Να και ο Κρόνος, να και ο Δίας! Ακόμα πιο έξω είναι δυο δίσκοι που, σε κλίμακα, αντιπροσωπεύουν ΤΕΛΕΙΑ τους πλανήτες Ουρανό και Ποσειδώνα. Και τελικά, για να μας φύγει το μυαλό τελείως, υπάρχει κι ένα μικρό δισκάκι που είναι ο Πλούτωνας.
Για σταθείτε! Εμείς δεν ξέραμε για τον Πλούτωνα μέχρι το 1930! Σχετικά πολύ λίγο πιο πριν δεν ξέραμε για τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό. Πώς τα ήξεραν οι Σουμέριοι πριν τόσες χιλιετίες;
Στον πανάρχαιο κύλινδρο, όμως, υπάρχει ένα «λάθος» όσον αφορά τη ΘΕΣΗ του Πλούτωνα: Βρίσκεται μεταξύ του Κρόνου και του Ουρανού και όχι πέραν του Ποσειδώνος, που είναι η θέση που γνωρίζουμε ΣΗΜΕΡΑ. Το εκπληκτικό, όμως, σχετικά με τον κύλινδρο, ο μέγας γρίφος, είναι ότι απεικονίζει κι ένα ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΟ ουράνιο σώμα που εμείς δεν γνωρίζουμε! Είναι αρκετά μεγαλύτερο από τη ΓΗ, αλλά μικρότερο από τον Δία και τον Κρόνο και βρίσκεται μεταξύ του Άρη και του Δία.
Εδώ έχουμε ένα κύλινδρο 4.500 χρόνων και βάλε. Απεικονίζει στην ΕΝΤΕΛΕΙΑ το ηλιακό σύστημα, τόσο όσον αφορά την κλίμακα μεγεθών, όσον και τις σχετικές αποστάσεις και θέσεις πλανητών. Στην εντέλεια, εκτός από δύο πράγματα: Την ύπαρξη ενός αγνώστου πλανήτη και τη θέση του μικρότερου πλανήτη, του Πλούτωνα.
Αυτά είναι τα σημαντικότερα και όσο το δυνατόν πιο συμπυκνωμένα που αφορούν τον Σίτσιν και τους Σουμέριους.
εισαι αρχοντας! Ευγε.