Ο ΦΟΝΙΚΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΙΣ 17/8/1999 ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΣΕΙΣΜΟΣ ;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Πέρασαν δεκαεννέα χρόνια από τον φονικό σεισμό της 17ης Αυγούστου 1999 στην Τουρκία που στοίχισε την ζωή περίπου σε 17 χιλιάδες άτομα και ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί στην γειτονική χώρα που πιστεύουν και μάλιστα δημοσιεύουν και σχετικά άρθρα ότι ο σεισμός αυτός δεν… ήταν σεισμός αλλά ένα δόλιο χτύπημα κατά της τουρκικής στρατοκρατικής μηχανής που μάλιστα ήταν τότε έτοιμη να επιβάλλει την κυριαρχία της στο Αιγαίο. Να θυμηθούμε ότι την περίοδο εκείνη, παραμονές του σεισμού, οι

ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν στο ναδίρ. Είχε προηγηθεί η κρίση των Ιμίων το 1996 και στη συνέχεια η μεγάλη κρίση του Αμντουλάχ Οτσαλάν.

Στις 16 Αυγούστου 1999, δηλαδή το βράδυ του μεγάλου σεισμού στην ναυτική βάση του Gölcük γίνονταν μεγάλη τελετή αλλαγής της ηγεσίας του Επιτελείου Ναυτικού της Τουρκίας και ήταν συγκεντρωμένες αρκετές τουρκικές φρεγάτες, ενώ μεγάλος αριθμός ανωτάτων αξιωματικών του τουρκικού ναυτικού παρακολουθούσαν την τελετή. Γύρω στις 3 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα άρχισαν οι σεισμικές δονήσεις. Εκείνη την στιγμή και ενώ οι περισσότεροι στην βάση ησύχαζαν μετά τις τελετές, αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι είχε παρατηρηθεί μια μεγάλη πηγή φωτιάς να ξεπηδάει από το έδαφος σε μεγάλο ύψος κοντά στην ναυτική βάση.

Μέχρι σήμερα κανείς από τους ερευνητές δεν μπόρεσε να εξηγήσει την αιτία και την προέλευση αυτής της φωτιάς. Το κτίριο της βάσης κατέρρευσε και στα ερείπια του έθαψε ένα μεγάλο μέρος της αφρόκρεμας του τούρκικου ναυτικού. Όπως ανέφερε με επίσημη ανακοίνωση το τουρκικό Επιτελείο Ναυτικού από τον σεισμό και την κατάρρευση της βάσης βρήκαν ακαριαίο θάνατο δυο ναύαρχοι, 27 ανώτεροι αξιωματικοί, 136 υπαξιωματικοί, 82 ναύτες, 9 ναυτικοί εμπειρογνώμονες, ένας μαθητής της σχολής Δοκίμων και 126 ειδικοί εργάτες της βάσης. Σύνολο 441 άτομα θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια της μεγαλύτερης ναυτικής βάσης της Τουρκίας εκείνης της εποχής.

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι το χτύπημα ήταν καίριο σε μια περίοδο που το τουρκικό ναυτικό ετοιμάζονταν για την μεγάλη εξόρμηση της πλήρης επικράτησης του στο Αιγαίο και σίγουρα θα χρειάζονταν πολλά χρόνια για να ανακτήσει τις δυνάμεις του από το χτύπημα αυτό. Τα ερωτήματα όμως παρέμειναν για την ναυτική βάση του Gölcük και την παράξενη μεγάλη λάμψη που προηγήθηκε δευτερόλεπτα μετά την κατάρρευση μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο του κεντρικού κτιρίου της βάσης. Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι Τούρκοι δεν επέτρεψαν κανένα ξένο σωστικό συνεργείο να πλησιάσει στην βάση, ενώ είχαν μεγάλη ανάγκη καθώς κάτω από τα ερείπια της βάσης ακόμα αγωνίζονταν να σωθούν εκατοντάδες αξιωματικοί και ναύτες και φυσικά κανένα δημοσιογράφο να βγάλει φωτογραφίες από την καταστροφή. Μόνο ορισμένα Ισραηλινά, «ειδικά εξοπλισμένα» συνεργεία, (τότε οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ ήταν πολύ καλές,) είχαν τότε την δυνατότητα πρόσβασης. Οι εξηγήσεις που είχαν δοθεί αλλά δεν έγιναν πιστευτές, ήταν ότι δεν ήθελαν να δούνε ξένες κάμερες τις εγκαταστάσεις της βάσης. Τα ερωτήματα γι’ αυτή την στάση των Τούρκων ήταν και παραμένουν πολλά.
Στις 18 Νοεμβρίου του 2000 ένα γνωστό τουρκικό περιοδικό, το «Aksiyon» και μια μεγάλης κυκλοφορίας τουρκική εφημερίδα, η Star, δημοσίευσαν μια υποτίθεται συνταρακτική αποκάλυψη. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Aksiyon ο μεγάλος σεισμός της 16 Αυγούστου 1999 στην Τουρκία, που είχε δεκάδες χιλιάδες θύματα, δεν ήταν σεισμός, αλλά δοκιμή μιας νέου τύπου «ενεργειακής βόμβας». Η τουρκική επιθεώρηση υποστήριξε ότι υπάρχουν μεγάλα ερωτήματα που ενισχύουν την φοβερή αυτή αποκάλυψη.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύονταν, ο σεισμός ήταν πιθανό μια τεχνητή έκρηξη που προκλήθηκε από «κάποιους» που ήθελαν να μελετήσουν τις επιπτώσεις σε στρατηγική περιοχή μιας «ειδικής» βόμβας η οποία περιέχει μεγάλη ποσότητα ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Ο κατασκευαστής αυτού του είδους της βόμβας με τις τεράστιες δυνατότητες όπως ανέφεραν τα τουρκικά δημοσιεύματα, είναι ο γνωστός Σέρβος ερευνητής και για πολλούς μεγάλη ιδιοφυΐα, Νίκολας Τέσλα, ο οποίος έζησε τον δέκατο ένατο αιώνα στις ΗΠΑ και πέθανε φτωχός χωρίς να μπορέσει να απολάψει τους καρπούς της έρευνας του, που έγινε στη συνέχεια αντικείμενο μελέτης από Αμερικανούς επιστήμονες.

Όπως αναφέρονταν ο σεισμός του Gölcük έμοιαζε καταπληκτικά με τις τεχνητές σεισμικές δονήσεις που είχαν γίνει στις 15 Ιουνίου 1977 και στις 28 Ιουλίου 1976 από Αμερικανούς στον Ειρηνικό ωκεανό, όταν δοκίμασαν κάποιο τύπο ατομικής βόμβας με μεγάλη ηλεκτρομαγνητική δύναμη. Ο πρώτος που υποστήριξε ότι οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν τις γνώσεις του Τέσλα για να κατασκευάσουν τέτοιου τύπου βόμβες, ήταν ο συνταγματάρχης και ερευνητής, Τόμας Μπέρντεν, το 1981, ο οποίος είχε αναφέρει ότι οι εκρήξεις αυτές είχαν την δυνατότητα να προκαλέσουν μεγάλη ηλεκτρομαγνητική θύελλα και να προσβάλουν όλες τις ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες, κάτι το οποίο επίσης είχε παρατηρηθεί το βράδυ εκείνο στην μεγάλη ναυτική βάση του Gölcük, χωρίς όμως να μπορέσουν να το εξηγήσουν οι ερευνητές. Ένα άλλο κοινό στοιχείο ήταν ο μεγάλος ιονισμός του αέρα στην περιοχή της βάσης του Γκιολτζούκ, με την περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού.

Το σενάριο της έκρηξης μιας νέου τύπου βόμβας είχε κάνει τότε μεγάλη αίσθηση και μάλιστα ορισμένοι Τούρκοι είχαν γράψει για την εκδοχή «σαμποτάζ» από ορισμένους κύκλους του εξωτερικού που συνδέονταν ακόμα και με το κουρδικό ΡΚΚ, για να εκδικηθούν την τότε μόλις πριν από λίγες εβδομάδες καταδίκη του Οτσαλάν σε θάνατο. Το εντυπωσιακό είναι ότι την εκδοχή αυτή για τον μεγάλο σεισμό της 17ης Αυγούστου την ανέφερε και ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της γερμανικής έγκυρης εφημερίδας, Frankfurter Algemeine Zeitung.

Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας ο σκοπός κατασκευής αυτής της «ειδικής» βόμβας είναι η δυνατότητα που παρέχει στους κατασκευαστές της να προκαλέσουν μεγάλη φυσική αναταραχή στην περιοχή της έκρηξης και συγχρόνως μετεωρολογική θύελλα που θα ακινητοποιήσει κάθε εχθρική αντίδραση, δίνοντας έτσι την πλήρη ελευθέρια κινήσεων σε αυτόν που προσβάλει τον αντίπαλο του με αυτή την βόμβα. Οι αποκαλύψεις που έρχονταν στο φως της δημοσιότητας, ανέφεραν ότι στο μεγάλο κέντρο του αμερικανικού πενταγώνου στην περιοχή Anchorage της Αλάσκας, HAARP, (Κέντρο Ενεργειακών Ερευνών Υψηλών Συχνοτήτων), έχουν γίνει δοκιμές της βόμβας του Τέσλα και αρκετά πειράματα για τις δυνατότητες της ακόμα και σε προσβολή αεροσκαφών, αλλά και σε δυνατότητα προσβολής «Αγνώστων Αντικειμένων». Στο κέντρο αυτό πιστεύονταν ότι έχει κατασκευαστεί ο νέου τύπου «ειδικής» βόμβας που μπορεί να προκαλέσει πολύ ισχυρές σεισμικές δονήσεις, «μετεωρολογικό πόλεμο», «ομιχλώδεις καταιγίδες», και έντονες ηλεκτρομαγνητικές αναταραχές.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Facebook2TwitterE-mail