Οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις λαμβάνουν χώρα σε όλη τη χώρα, ενώ πολλές φοιτητικές διαδηλώσεις σε πανεπιστημιουπόλεις κλείνουν με βάση ισχυρισμούς περί αντισημιτισμού – παρόλο που οι περισσότερες από αυτές δεν έχουν στόχο Εβραίους και έχουν ως μοναδικό στόχο να ζητήσουν τον τερματισμό της γενοκτονίας στη Γάζα. Ομοίως, οι ισχυρισμοί περί αντισημιτισμού χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για τη λογοκρισία ατόμων στο διαδίκτυο που δεν υποστηρίζουν τις στρατιωτικές ενέργειες του Ισραήλ. Πώς μια χώρα που ιδρύθηκε με αρχές όπως η ελευθερία του λόγου κατέληξε σε αυτή τη θέση;
Ο δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής Jonas Vesterberg, γράφοντας για το National File, έκανε πρόσφατα μια βαθιά κατάδυση στην προέλευση των νόμων περί αντισημιτισμού και στο πώς χρησιμοποιήθηκαν για να διασφαλιστεί ότι κανείς δεν λέει τίποτα αρνητικό για το Ισραήλ. Σε πολλές περιπτώσεις, οι νόμοι αυτοί μπορούν να εντοπιστούν στις προσπάθειες πλούσιων Ισραηλινών ομογενών που εργάζονται μαζί με την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου για να κρατήσουν την κριτική του σιωνισμού και του Ισραήλ μακριά.
Εφιστά επίσης την προσοχή στην πιο ακραία προσπάθεια από αυτή την άποψη, η οποία τυχαίνει να είναι και η πιο πρόσφατη: Ο νόμος για την ενημέρωση σχετικά με τον αντισημιτισμό, ο οποίος ψηφίστηκε από το Κογκρέσο την περασμένη εβδομάδα.
Το νομοσχέδιο αποσκοπεί στη διευκόλυνση των διώξεων για εγκλήματα μίσους εναντίον ατόμων που διαμαρτύρονται για τις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα σε πανεπιστημιουπόλεις, και εφαρμόζει έναν πολύ ευρύ ορισμό του όρου «αντισημιτισμός» σε μια προσπάθεια να στοχεύσει όσο το δυνατόν περισσότερους διαδηλωτές.
Ο ορισμός της «αντισημιτικής» ρητορικής μίσους σύμφωνα με τον νόμο περί ευαισθητοποίησης για τον αντισημιτισμό εμφανίζεται σε έναν μακροσκελή κατάλογο που δημοσίευσε η Διεθνής Συμμαχία για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος (IHRA). Ορισμένοι από τους ορισμούς είναι αρκετά απλοί και προφανείς, όπως «η έκκληση, η βοήθεια ή η δικαιολόγηση της δολοφονίας ή της βλάβης των Εβραίων στο όνομα μιας ριζοσπαστικής ιδεολογίας ή μιας εξτρεμιστικής άποψης για τη θρησκεία».
Άλλες, ωστόσο, είναι πολύ πιο χαλαρές και φαίνεται να έχουν μια ατμόσφαιρα «ρίξε τα πάντα στον τοίχο και δες τι κολλάει». Για παράδειγμα, ένας ορισμός είναι: «Κατηγορώντας Εβραίους πολίτες ότι είναι πιο πιστοί στο Ισραήλ ή στις υποτιθέμενες προτεραιότητες των Εβραίων παγκοσμίως, παρά στα συμφέροντα των δικών τους εθνών». Ομοίως, «ο ισχυρισμός ότι η ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ είναι μια ρατσιστική προσπάθεια» εμπίπτει επίσης στον ορισμό τους.
Αυτοί οι ορισμοί υιοθετήθηκαν από το νομοσχέδιο παρά τις επικρίσεις σχετικά με τις συνταγματικές τους συνέπειες, όπως η προειδοποίηση της προέδρου του Ιδρύματος για την Ειρήνη στη Μέση Ανατολή Λάρα Φρίντμαν στο Jewish Currents: «Μέρη αυτού του ορισμού συγχέουν τον αντισημιτισμό τόσο με την κριτική στο Ισραήλ όσο και με τον αντισιωνισμό- ως εκ τούτου, οι επιπτώσεις αυτής της νέας νομοθεσίας για την ελευθερία του λόγου είναι ανησυχητικές».
Ακόμη και ο συντάκτης του ορισμού του IHRA, ο εβραίος μελετητής Kenneth Stern, πιστεύει ότι έχει «υπονομευθεί» και επιμένει ότι δεν προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για τον περιορισμό της ελευθερίας του λόγου. Μιλώντας στους Times of Israel, εξήγησε: «Ποτέ δεν υπήρχε η ιδέα ότι αυτό θα χρησιμοποιούνταν ως de facto κώδικας ρητορικής μίσους στην πανεπιστημιούπολη».
Πλούσιοι ομογενείς που συνδέονται με την ισραηλινή κυβέρνηση εργάζονται για να κρατήσουν τους επικριτές λογοκριμένους
Σύμφωνα με τον Vesterberg, πολυάριθμες νομοθετικές προσπάθειες που έχουν περάσει από το Κογκρέσο και τα πολιτειακά νομοθετικά σώματα, οι οποίες αφορούν την καταπολέμηση του αντισημιτισμού στην επιφάνεια, αλλά στην πραγματικότητα στοχεύουν την κριτική του Ισραήλ και του σιωνισμού, μπορούν να εντοπιστούν σε πλούσιους Ισραηλινούς ομογενείς στις Ηνωμένες Πολιτείες με δεσμούς με την ισραηλινή κυβέρνηση. Σιωνιστές δισεκατομμυριούχοι όπως ο Haim Saban, ο Sheldon Adelson και ο Adam Milstein είναι μεταξύ των ονομάτων που εμπλέκονται.
Ένα άλλο άτομο που έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο είναι ο δικηγόρος του Ισραηλινού Αμερικανικού Συμβουλίου Joseph Sabag, ο οποίος βρισκόταν πίσω από το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο της Φλόριντα για τον αντισημιτισμό HB 741, το οποίο ο κυβερνήτης της πολιτείας, Ron DeSantis, υπέγραψε στο Ισραήλ το 2019. Το βιογραφικό του για την ομάδα σημειώνει: «Ο κ: «Μόλις τα τελευταία 6 χρόνια, έχει ηγηθεί της σύνταξης και της επιτυχημένης υπεράσπισης της νομοθεσίας και των βασικών πολιτικών ψηφισμάτων που υποστηρίζουν το Ισραήλ και καταπολεμούν τον αντισημιτισμό σε πάνω από τα δύο τρίτα των πολιτειών της Αμερικής».
Ωστόσο, το βιογραφικό του Sabag στο X είναι πολύ πιο αποκαλυπτικό. Στη σελίδα του προφίλ του, αυτοπροσδιορίζεται ως «Chief Pest Control Officer» – το οποίο ερμηνεύεται ευρέως ως υπαινιγμός ότι οι Παλαιστίνιοι είναι «παράσιτα» που επιδιώκει να «ελέγξει».
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek