ΟΛΛΑΝΔΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: «ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ; ΕΙΣΤΕ ΤΡΕΛΟΙ;»
του Πάνου Σπαγόπουλου
Συνεχίζεται χωρίς σημάδια αποκλιμάκωσης η ένταση στις σχέσεις της Ολλανδίας με την Τουρκία, ενώ στο «χορό» φαίνεται πως μπαίνει και η Δανία καθώς ακύρωσε την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού στη χώρα.
Η ελεγχόμενη από την τουρκική κυβέρνηση εφημερίδα yeniakit σε πρωτοσέλιδό της αφήνει αιχμές για την εσωτερική ασφάλεια της Ολλανδίας, αναδεικνύοντας ως μοχλό πίεσης τους 400.000 Τούρκους που κατοικούν στη χώρα:
«Ο Στρατός της Ολλανδίας έχει μόνο 48.000 προσωπικό αλλά 400.000 τούρκοι κατοικούν εκεί».
https://twitter.com/dersi4m/status/840827760511766528
Ο Ολλανδός πρωθυπουργός πρότεινε να πέσουν οι τόνοι στην διπλωματική διένεξη με την Τουρκία, αλλά απέκλεισε κάθε περίπτωση υποβολής «συγνώμης» προς την Τουρκία:
«Πρόκειται για ένα ηγέτη (σ.σ. Ερντογάν) ο οποίος εχθές μας αποκάλεσε φασίστες και χώρα των Ναζί. Θέλω να πέσουν οι τόνοι, αλλά να ζητήσω συγνώμη; Είστε με τα καλά σας; («Are you nuts?”)», είπε πιο συγκεκριμένα μιλώντας σήμερα σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή.
Στα δηλώσεις αυτές απάντησε ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιριμ ο οποίος δήλωσε πως «θα υπάρξουν σκληρά αντίποινα σε αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά».
Τη σκυτάλη πήρε στη συνέχεια ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μελβούτ Τσαβούσογλου ο οποίος αποκάλεσε την Ολλανδία «πρωτεύουσα του φασισμού».
«Η Ολλανδία, η αποκαλούμενη πρωτεύουσα της δημοκρατίας, και το λέω αυτό σε εισαγωγικά επειδή είναι στην πραγματικότητα η πρωτεύουσα του φασισμού…», σημείωσε και μάλιστα από τη Γαλλία στο πλαίσιο της πολιτικής εκστρατείας που πραγματοποιεί η Άγκυρα στην Ευρώπη, για το δημοψήφισμα του Απριλίου.
Στην Ολλανδία ο ηγέτης του «Κόμματος της Ελευθερίας» (PVV) Geert Wilders σχολιάζοντας τα τεκταινόμενα δήλωσε:
«Για δεκαετίες η πολιτική των ανοικτών συνόρων, της μαζικής μετανάστευσης, με την δική τους κουλτούρα, την διπλή υπηκοότητα και την μηδενική ενσωμάτωση οδήγησε τη χώρα σε αυτά τα αποτελέσματα».
Στο μεταξύ αναβολή συνάντησής του με τον Τούρκο ομόλογό του Μπιναλί Γιλντιρίμ ζήτησε ο πρωθυπουργός της Δανίας Λαρς Λόκε Ράσμουσεν, σε ένδειξη στήριξης της Ολλανδίας στη διπλωματικής της διένεξη με την Τουρκία.
«Η συνάντηση δεν μπορεί να διαχωριστεί από τις τουρκικές επιθέσεις κατά της Ολλανδίας. Γι’ αυτό πρότεινα στον Τούρκο συνάδελφό μου την αναβολή της συνάντησης», ανέφερε.
Η συνάντηση ήταν προγραμματισμένο να πραγματοποιηθεί εντός του μήνα.
Geert Wilders: «Δεκαετίες ανοικτών συνόρων δείτε που καταλήξαμε»
SENSITIVE | #Dutch Geert Wilders (PVV) invites #Turks to leave the #Netherlands and never come back! pic.twitter.com/SgifLf7qZ5
— Vocal Europe (@thevocaleurope) March 12, 2017
Το μήνυμα του Δανού πρωθυπουργού για την αναβολή της επίσκεψης του Μ.Γιλντιρίμ
Αυγά στο ολλανδικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη
pronews
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
«Οι Τούρκοι τα κόλλυβα τα έχουν στη μέση τους. Θα πάθουν μεγάλο κακό. Τότε θα επέμβει από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως τα λέει η προφητεία του Αγίου Κοσμά. Οι μεγάλοι θα φροντίσουν… Την Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες πρέπει να τη φυλάξουν. Και, έτσι, ο Θεός θα τη χαρίσει σε μας. Θα μας βοηθήσει ο Θεός, γιατί είμαστε Ορθόδοξοι».
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
ΑΡΓΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΑΡΓΟΥΜΕ
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΕ; Η ΠΟΛΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΑ Η’ ΓΕΜΑΤΗ; ΑΓΙΟ ΚΟΣΜΑ ΕΧΕΙΣ;
ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ…….
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όλων τους:
ήταν κανονικά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας (πολλοί από αυτούς ήταν και ιερείς ή μοναχοί) και λάτρευαν το Θεό με τον ορθόδοξο τρόπο, χωρίς να θέλουν να φτιάξουν «το δικό τους τρόπο»: σέβονταν και χρησιμοποιούσαν τις άγιες εικόνες, το καντήλι και το θυμιατό, έκαναν το σταυρό τους, πήγαιναν στην εκκλησία μαζί με όλο τον κόσμο, νήστευαν τις κανονικές νηστείες της Ορθοδοξίας, γιόρταζαν τις γιορτές της, εξομολογούνταν, μεταλάβαιναν κ.τ.λ.·
μελετούσαν τα έργα των παλαιότερων αγίων Πατέρων και συμμορφώνονταν με τη διδασκαλία τους σαν ταπεινοί μαθητές, χωρίς να περιμένουν να λάβουν οδηγίες ή αποκαλύψεις από τον ίδιο το Χριστό· ήταν δηλαδή μαθητές ανθρώπων, όχι απευθείας του Θεού, γιατί η ιδέα ότι ο Χριστός μάς κατευθύνει άμεσα, οδηγεί τον άνθρωπο σε εγωισμό και εύκολα τον κάνει παιχνίδι του διαβόλου·
ακόμη κι όταν θαυματουργούσαν, δε θεωρούσαν τον εαυτό τους εκλεκτό του Θεού· αντίθετα, ένιωθαν αμαρτωλοί και ανάξιοι να τους δώσει ο Κύριος υπερφυσικές εμπειρίες και θαυματουργικά χαρίσματα – όπως ο άσωτος υιός ζήτησε από τον Πατέρα του να τον πάρει σαν υπηρέτη, άσχετα αν ο Πατέρας τον ξανάκανε αρχοντόπουλο·
είχαν ορθόδοξο πνευματικό, στον οποίο εξομολογούνταν και υπάκουαν με ταπείνωση σε αυτά που τους έλεγε·
και το τελευταίο: όσοι από αυτούς αναλάμβαναν αποστολή να διδάξουν τον κόσμο, είτε ως ιεραπόστολοι (όπως ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός) είτε ως πνευματικοί (δηλ. εξομολόγοι), την αναλάμβαναν μετά από εντολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και όχι από κατευθείαν «πρόσκληση του Χριστού», και δίδασκαν τη διδασκαλία και τον τρόπο ζωής της Ορθοδοξίας, όχι «καινούργια πράγματα».
Ακόμη και άγιοι που τους επισκέφτηκε ο Χριστός ή η Παναγία ή άγιοι που φωτίστηκαν από κάποια διδασκαλία του ευαγγελίου και επιθύμησαν να διδάξουν τον κόσμο (π.χ. άγιος Κοσμάς), δεν έκαναν τίποτα χωρίς πρώτα να πάρουν ευλογία από τον κανονικό ορθόδοξο επίσκοπο ή τον ηγούμενο του μοναστηριού, στον οποίο υπάγονταν………….
http://www.oodegr.com/oode/asynithista/pn_empeiries/aytoklhtoi_profhtes_1.htm
Αυτονόμηση, η διάσπαση της εικόνας του Θεού ως αποδέσμευση σώματος και ψυχής
Κοιτάξτε τώρα και κάτι άλλο πολύ σπουδαίο εδώ. Έχει γίνει, πολλές φορές, ένας παραλογισμός στην κατανόηση μερικών πραγμάτων στην Ορθοδοξία. Λέμε ότι ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού. Προσέξτε όμως: ο άνθρωπος είναι ολόκληρος άνθρωπος. Είναι σώμα και ψυχή. Που σημαίνει ότι η εικόνα είναι και στα δύο. Δεν είναι μονάχα μια πνευματική εικόνα. Δεν είναι η ψυχή που έχει πάνω την εικόνα και το σώμα δεν εικονίζει το Θεό -προσέξτε, μην πέφτετε σε λάθη. Δεν συνεικονιζόμαστε με τα χέρια, με τα μάτια, κ.τ.λ., δεν εικονίζουμε, δηλαδή, το Θεό πάνω μας με χέρια και μάτια. Υπό την έννοια των αισθήσεων, λέει, ο Θεός «είδε», ο Θεός «ακούμπησε», ο Θεός «περπάτησε». Είναι φράσεις ανθρωποπαθείς, και ο άνθρωπος, επειδή ο Θεός είναι πρόσωπο, και μιλάει και ακουμπάει και ακούει. Αλλά η εικόνα είναι για το σώμα και για την ψυχή.
Δεν μπορώ να αυτονομήσω μέρος του εαυτού μου και να το πάρω χωριστά. Γιατί, αν πω ότι το σώμα δεν ανήκει στο χώρο της εικόνας, θα πρέπει να ζήσει με θείο τρόπο, με τρόπο αγαπητικό και το σώμα. Σας είπα τι είναι. Ο τρόπος υπάρξεως χαρακτηρίζει τον άνθρωπο και το Θεό. Αν πω ότι δεν ανήκει αυτό στο σώμα, το θέμα του τρόπου υπάρξεως, θα πω πως το σώμα δεν μπορεί να αγαπήσει πια, αλλά αγαπάει μόνο η ψυχή. Και βάζω, έτσι, το σώμα να αυτονομηθεί. Κάνω μια πνευματική εργασία πάνω μου, τύπου «γκουρουδίστικου», και το σώμα το αυτονομώ. Τρομερό λάθος που έγινε σε όλα τα μεγέθη του δυτικού Χριστιανισμού! Και μερικές φορές από μερικές δικές μας ηθικιστικές και πιεστικές επιδράσεις από το εξωτερικό στο χώρο το δικό μας -δεν θέλω να πω καν ορθόδοξο, αφού ορθόδοξοι είναι οι άνθρωποι- πέρασε αυτή η έννοια, πως είναι ένα ψυχικό-ψυχολογικό μέγεθος, ένα πνευματικό μέγεθος η εικόνα, και κατά τα άλλα, το σώμα είναι «εντάξει» («είναι κατ’ ανάγκη αμαρτωλό», «θα παρασυρθεί», «κάτι πρέπει να γίνει, θα χρειαστεί να το χαλιναγωγήσουμε με την νηστεία», κ.τ.λ.).
Μα πρέπει και το σώμα ολόκληρο να εικονίζει. Τι; Τον τρόπο υπάρξεως! Όταν λέμε «αγαπώ», τι «αγαπώ» δηλαδή; Πνευματικά μόνο αγαπώ; Αγαπώ με όλη μου την ύπαρξη! Διαφορετικά αμέσως αυτονομώ το σώμα και το βγάζω έξω. Και τότε αρχίζει -προσέξτε- η αυτονομημένη επιβίωση. Η διατροφή, η διαιώνιση, η αυτοσυντήρηση. Αν αυτά δεν είναι μέσα στον χώρο του τρόπου υπάρξεως, που σας είπα, που είναι η περιχώρηση και η αγάπη, αυτονομούνται (η διατροφή, η διαιώνιση και η αυτοσυντήρηση) και γίνονται πάθη. Γι’ αυτό εμείς οι χριστιανοί ζώντας μέσα στην Εκκλησία συνεχίζουμε να έχουμε πάθη. Γιατί αυτονομήσαμε τα μεγέθη αυτά. Κι αναρωτιόμαστε: «δεν πρέπει να ζήσω;», «δεν πρέπει να υπάρξω;» ,«δεν πρέπει να αυτοσυντηρηθώ;». Και μόνο που τα χωρίζω από το μέγεθος της αγάπης, τότε λοιπόν, τα αυτονόμησα……..http://www.oodegr.com/oode/dogma/eleftheria3.htm
Βλέπετε τι έλεγε ο άγιος Κοσμάς; Άμα δείτε τούρκους άμα θέλουν γρόσια, ας σας τα πάρουνε τα γρόσια, άμα θέλουνε χωράφια, ας τα πάρουν τα χωράφια, ας τα πάρουνε όλα μην αντισταθείτε. Μόνο την ψυχή σας να μην την δώσετε ποτέ στον τούρκο. Εκεί να σταθείτε αμετακίνητοι. Εκεί χρειάζεται να διδάξεις το όχι την προσωπικότητα να σταθείς αμετακίνητος και να πεις όχι σε αυτό το πράγμα.
Διότι δυστυχώς δεν ξέρω βέβαια να μην το πούμε σε γενικότητες αλλά παρατηρείται αυτό το φαινόμενο σε πολλά νέα παιδιά τα οποία έχουν φιλίες και λέει ε μα ξέρεις είναι φίλοι μου ας πούμε, τι να κάνω, είναι η παρέα. Μα η παρέα οι φίλοι, να πω όχι; Να τους στενοχωρήσω, να φανώ εγώ αντίθετος; Να πω να χαλάσω την ατμόσφαιρα της παρέας;
Ε , μα δε γίνεται διαφορετικά, δηλαδή αν θέλουμε να έχουμε μια συνέπεια στην ζωή μας, κι όχι μόνο στα θέματα της πίστης μας, της σχέσης μας με τον Θεό αλλά και σχέση με τον Θεό να μην έχουμε, υπάρχουν πράγματα στην ζωή μας τα οποία δεν γίνονται. Υπάρχουν όρια στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους. Πως θα πούμε έτσι; Δε μπορεί να μπει ο άλλος με να μπει μες το κρεβάτι μας που λέει η παροιμία. Δηλαδή εντάξει ας μπει μες το σαλόνι μας, ας μπει μες την κουζίνα μας, ε δεν μπαίνει μες το κρεβάτι μας, πώς να το κάνουμε. Εκεί δεν μπαίνουν άλλοι. Εκεί έχει όρια, εκεί θα του πεις όχι, δεν μπορείς, εδώ δεν μπαίνεις.
Πρέπει να μάθουμε αυτό το πράγμα για να ‘χουμε τα όριά μας. Και όπως είπα προηγουμένως, η αληθής ταπείνωσις δίνει στον άνθρωπο προσωπικότητα η οποία είναι πανίσχυρη αλλά και δεν πληγώνει κανένα. Δεν πληγώνει κανένα, όπως ο Θεός διοικεί τον κόσμο και δεν πληγώνει κανένα. Δεν υπάρχει πιο ταπεινός από τον Θεό.
Βλέπετε ο Θεός δίνει την ελευθερία να κάνουμε ότι θέλουμε. Έχουμε την ελευθερία να τον απορρίψουμε, να τον φτύσουμε, να τον υβρίσουμε, μας δίνει την ελευθερία αυτή διότι δεν αισθάνεται καμιά ανασφάλεια. Κι ο ταπεινός άνθρωπος δεν αισθάνεται ανασφάλεια, δεν αισθάνεται καχυποψία, δεν αισθάνεται αδύναμος, αφήνει τον άλλον να κάνει ότι θέλει αλλά ο ίδιος παραμένει στην θέση του. Και είναι και σταθερός και δεν τραυματίζει κανέναν άλλον άνθρωπο.
Η εγωιστική αυτοπεποίθηση είναι αυτός ο οποίος λέει: εγώ θα τα κάνω όλα μόνος μου και δεν έχω ανάγκη κανέναν. Αυτό είναι εγωιστική αυτοπεποίθηση. Όταν λες, με την βοήθεια του Θεού θα κάνω αυτό το πράγμα θα προσπαθήσω, θέλω να επιτύχω αυτό το πράγμα και παρακαλώ τον Θεό να με βοηθήσει.
Το κριτήριο νομίζω φαίνεται από το εξής: λέμε, θέλω να περάσω στις εξετάσεις προσπαθώ, διαβάζω, κάνω τα πάντα. Μα δεν περνώ. Εδώ είναι που φαίνεται τι γίνεται μέσα σου, αν είσαι υγιής πνευματικά, εντάξει θα λυπηθείς ανθρωπίνως, δε θα σε πιάσει απόγνωση, απελπισία και θα τα πετάξεις όλα κάτω. Θα πεις, εντάξει το αποδέχομαι. Αποδέχομαι την αποτυχία, δέχομαι την αποτυχία στην ζωή μου, το θεωρώ ένα ενδεχόμενο την αποτυχία. Δε με τρομάζει, δε με πανικοβάλλει, δε με συντρίβει η αποτυχία. Κοίταξε είναι πιθανόν να αποτύχω, δε μπορεί να συμβιβαστεί, κοίταξε είμαι άνθρωπος, έχω όρια, δεν είμαι τέλειος, δεν είμαι άπειρος, δε μπορώ να τα κάνω όλα ασφαλώς και θα αποτύχω.
Γι αυτό και οι άγιοι βλέπετε κι όταν αμάρταναν είχαν την δύναμη να ξανασηκωθούν με μίαν απλότητα και με μιαν υγεία ,αν αμάρτησαν μετανοούσαν εκ βάθους καρδίας και άχρι θανάτου, αλλά δεν πάθαιναν ψυχοπλάκωμα και κατάθλιψιν. Ενώ εμείς αν έχουμε καμιά αμαρτία αρχίζουμε το γιατί μετά, μα γιατί να το κάνω, γιατί να το σκεφτώ, γιατί να το διαπράξω, λες και είναι παράξενο πράγμα να κάνουμε μια αμαρτία. Γιατί δηλαδή να μη το κάνεις, τι νόμιζες ότι ήσουν; Νόμιζες ότι ήσουν τόσο σπουδαίος, αλάνθαστος και δεν μπορούσες ποτέ σου να αποτύχεις εσύ, να κάνεις μια αμαρτία;
Η αμαρτία και η αποτυχία είναι δίπλα μας ανά πάσα στιγμή, είμαστε ζυμωμένοι με αυτό το πράγμα. Είναι πολύ φυσικό γι αυτό και ο ταπεινός άνθρωπος προσέχει. Λέει κοίταξε προσέχω, δεν εκθέτω τον εαυτό μου, προσέχω, ο ταπεινός προσέχει, ο υπερήφανος δεν προσέχει, λέει δε συμβαίνει τίποτα και τσαφ πάει κάτω μετά.
Ούτε όταν αφήνουμε την ζωή μας στον Χριστό μοιρολατρούμε, διότι δε μας αφήνει ο Χριστός να είμαστε τόσο μαλθακοί. Δε σημαίνει ότι ν’ αφήσω την ζωή μου στον Χριστό και μετά εσύ κοιμάσαι και πάνε όλα έτσι. Όχι, η ζωή κοντά στον Χριστό σημαίνει μεγάλον αγώνα, σημαίνει ότι το τίμημα της ελευθερίας σου θα το πληρώσεις με αίμα. Αυτό που λες, ναι ακολουθώ τον Χριστό, δεν είναι ούτε εύκολο πράγμα, ούτε έτσι αστείο.
Είναι πολύ ακριβό και πολλές φορές είναι πάρα πολύ δύσκολο. Που για να το πετύχεις, για να το καταφέρεις πρέπει να καταβάλλεις όλες σου τις δυνάμεις, κι ακόμα δεν θα φτάσουν. Δηλαδή δεν έχει ουδεμία σχέση με την μοιρολατρία, δεν αφίεσαι, και σε παίρνει η μοίρα σου όπου θέλεις. Σημαίνει ότι αγωνίζεσαι, είναι αγώνας η εν Χριστώ ζωή. Διαφορετικά μη κάνεις τίποτα δεν θα σταθείς δηλαδή, είναι αδύνατον.
http://www.oodegr.com/oode/dogma/eleftheria3.htm…………http://www.oodegr.com/oode/orthod/stavr_epeksigiseis_1.htm………http://www.oodegr.com/oode/synaxaristis/kosmas_ait1.htm
Έκτακτο!Από χθες το απόγευμα το τουρκικό πολεμικό ναυτικό προχώρησε σε αποκλεισμό της Ολλανδίας από θαλάσσης η δε τουρκική πολεμική(ο Αλλάχ να την κάνει)αεροπορία υπερίπταται του Ολλανδικού εναέριου χώρου.Αναμένεται αυριανή αποκλιμάκωση και επιστροφή μετά τη διαπίστωση πως Ολλανδία γιόκ.
Ότι να ναι… Και τι θα κάνει η Τουρκία; Θα κάνει άλμα εις μήκος και θα υπερπηδήσει, Ελλάδα, Σερβία, Βοσνία, Ελβετία, Αυστρία, Γερμανία και θα φτάσει Ολλανδία για να τους κατακτήσει; ΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧ
θα μασ βοηθησει οΘΕΟΣ γιατι ειμαστε ορθοδοξοι. αραγε ποσο ορθοδοξοι ειμαστε για νααξιζουμεοποιαδηποτε βοηθεια.οσο γραφικο κι αν ακουγεται
ΠΟΝΗΜΑ
ΠΕΡΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ
Εν μεσω κρισης πολλα βρισκουν προσφορο εδαφος. Μεταξυ αυτων και οι προφητειες.
Χωρις να θελω να προσβαλω τη πιστη κανενος, αλλωστε θρησκευομενος ειμαι κι εγω με το τροπο μου και πιστευω οτι υπαρχουν ανθρωποι με προαιρεση, αλλα εδω κατι δε παει καλα.
Αναφερομαι στη προφητεια που λεει: οτι θα βαλουν φορους ακομα και στα κοτετσια αλλα δε θα προλαβουν να τους παρουν. Και καθομαι και σκεφτομαι…
Εξι χρονια τωρα με τα μνημονια δεν εχουν αφησει ενα ευρω στις τσεπες των ανθρωπων με την υπερφορολογηση. Τι περιμενεις; Να σου παρουν και το σωβρακο για να αμφισβητησεις τη προφητεια…
Α ξεχασα… Για επιδορπιο,
επειδη ειμαστε καλα παιδια και δειξαμε υπομονη ολα αυτα τα χρονια που μας τα παιρνουν, θα μας δωσουν τη Πολη. Μαλιστα χωρις να αναμιχθουμε εμεις καθολου σε αυτον το πολεμο. Ο Θεος αποφασισε ενα μεγαλο μακελειο εκει για χαρη μας. Λογου της μεγαλης μας πιστης (στο ρουσφετι και την απατεωνια),
με την οποια χτισαμε το πολιτικο σηστημα των μνημονιων, θα πρεπει να αμειφθουμε.
Ξερω πως η ελπιδα και η πιστη φωλιαζει περισσοτερο στις καρδιες των απλων ανθρωπων που δεν εφταιξαν η που το μεριδιο της ευθυνης τους ειναι μικρο γι’ αυτη τη καταντια. Σ’αυτους τους ανθρωπους στοχευουν μαλλον ολα αυτα… Για να συνεχισει να
υπαρχει η ταξη τους. Η ταξη του καλου φτωχου ιλωτα που ομως ελπιζει. Ελπιζει με ελπιδες σενιαρισμενες επιμελως στο μυαλο του απο τους επιτηδιους.
Τι να την κανεις Ελληνα τη Πολη;;; Νοικοκυρεψε πρωτα τον τοπο σου… Εχει ο τοπος σου ομορφιες, κληρονομια και ιστορια χωρις προηγουμενο.
Μα θα μου πεις: Ηταν κτηση Ελληνικη…
Ωραια. Αν η χριστιανικη σου πιστη δικαιολογει τη θυσια τοτε να τη παρεις τη Πολη, χαλαλι σου.
Βελτιώνει ο Ρούτε τα ποσοστά του και περνάει στην πρώτη θέση μη τυχόν και τους προκύψει ακροδεξιός πρωθυπουργός.
Η πλάκα είναι πως κανένας από τους δυό τους δεν έχει (πολύ) άδικο στις αλληλοκατηγορίες τους. Δυό γάϊδαροι…