Το τέλος αυτής της ζωής, δεν είναι δίκαιο νομίζω να ονομάζεται θάνατος, αλλά απαλλαγή από το θάνατο και χωρισμός από τη φθορά και απελευθέρωση από τη δουλεία και παύση της ταραχής και εξάλειψη των πολέμων και υποχώρηση του σκότους και ανάπαυση από τους κόπους και ηρεμία της πυρώσεως και συγκάλυψη της ντροπής και αποφυγή παθών και, με μια λέξη, τέρμα όλων των κακών. Αυτά οι Άγιοι τα κατόρθωσαν με τη θεληματική τους νέκρωση και φανέρωσαν τους εαυτούς των ξένους και περαστικούς από τη ζωή(Εβρ. 11, 13), πολεμώντας γενναία τον κόσμο και το σώμα και τις επαναστάσεις του κόσμου και του σώματος. Και αφού κατέπνιξαν την απάτη που προέρχεται από τον κόσμο και το σώμα μέσω της συνδέσεως των αισθήσεων με τα αισθητά, φύλαξαν αδούλωτο το αξίωμα της ψυχής τους.
→ Μάξιμος ο Ομολογητής
O πραγματικός θάνατος είναι αυτός, ο θάνατος της ψυχής. Αυτόν το θάνατο εννοούσε με την εντολή Του στον Παράδεισο ο Θεός, όταν έλεγε στον Αδάμ: «Την ημέρα που θα φας από το απαγορευμένο δένδρο, θα δοκιμάσεις το θάνατο»(Γεν. 2, 17).
→ Γρηγόριος ο Παλαμάς (Άγιος)
Ο θάνατος όταν κατανοηθεί από τους ανθρώπους, είναι αθανασία. Δεν τον κατανοούν όμως οι αμαθείς. γι’ αυτούς είναι θάνατος. Και οπωσδήποτε δεν πρέπει να φοβόμαστε τούτο το θάνατο, αλλά την απώλεια της ψυχής, που είναι η άγνοια του Θεού. Αυτό είναι το φοβερό για την ψυχή.
→ Αντώνιος ο Μέγας (Άγιος)
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Τρείς κεφαλαιώδεις ονομασίαι χαρακτηρίζουν περιγράφοντας τήν νέκρωση τού σώματος καί χωρισμό εκ τής ψυχής. 1ον)ονομάζεται ΚΟΙΜΗΣΗ δι’όσους (ευσεβείς καί Αγίους) όντως διέπρεψαν εις τό στάδιο τής υπακοής καί αφιερώσεως πρός Τόν Πανάγιον Τριαδικόν Θεόν. 2ον) ΠΕΘΑΝΑΝ όσοι απεβίωσαν ασώτως καί αμετανοήτως καί 3ον) ΨΏΦΗΣΑΝ όσοι αντιχρίστως εβίωσαν ως ο νέρων, διοκλητιανός, στάλιν, λένιν καί ο αναθεματισμένος μητσοgoofy μετά τής συμμορίας, αυλοκολάκων καί υποστηρικτών του εκ τού σατανοκαρκινοβουλίου.