Τα πάντα στο σύμπαν είναι δυικά, τα πάντα έχουν μία πολικότητα, είναι σαν ένα νόμισμα με δύο πλευρές, όπως ακριβώς ένας μαγνήτης με δύο πόλους όπου ο βόρειος έλκει τον νότιο πόλο, όπως και ο άνθρωπος έχει δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό που έλκονται μεταξύ τους το ίδιο ισχύει για τα συναισθήματα, η χαρά και η λύπη είναι το ίδιο πράγμα αλλά σε διαφορετικό βαθμό και έλκονται μεταξύ τους, στην παράδοση μας, λέμε “ Σε καλό να μας βγει “ όταν περνάμε πολύ καλά και γελάμε μέχρι σκασμού. Το ίδιο η αγάπη και ο φόβος, είναι το ίδιο πράγμα σε διαφορετικό βαθμό και το ένα έλκει το άλλο.
Όσο πιο μεγάλη είναι η ένταση σε μια από τις δύο πολικότητες τόσο ισχυρότερη είναι και η έλξη, για αυτό και ο Μεγάλος μας Φιλόσοφος Κλεόβουλος ο Λίνδιος είπε το “ Mέτρον Άριστον”, δηλαδή να είμαστε μετρημένοι και όχι υπερβολικοί ώστε να μην ελκύουμε απότομα αντίθετες καταστάσεις.
Τα αντίθετα λοιπόν είναι όμοια στην φύση τους αλλά σε διαφορετικό βαθμό και τα άκρα τους συναντώνται στο σημείο μηδέν, όπου δεν υπάρχει καμία έλξη.
Αν για παράδειγμα βρούμε τον λεξάριθμο της λέξης “ομοιότης των αντιθέτων”, έχουμε:
ΟΜΟΙΟΤΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ = 3443, βλέπουμε τον αριθμό 3443 που μιλά από μόνος του, το 34 είναι το ίδιο με το 43 αλλά είναι διαφορετικού βαθμού πυκνότητας ή συχνότητας και τα άκρα (44) συναντώνται.
Στον νόμο της έλξης υπόκεινται και οι λεξάριθμοι, όταν δύο ή περισσότερες λέξεις μας δίδουν το ίδιο αριθμητικό άθροισμα λέμε ότι έχουμε λεξαριθμική ταύτιση.
Στην ουσία όμως αυτό το άθροισμα είναι φτιαγμένο από διαφορετικούς αριθμούς, είναι δηλαδή διαφορετικού βαθμού πυκνότητας ή συχνότητας, για παράδειγμα, η λέξη Θεός
Είναι φτιαγμένη από το άθροισμα των αριθμών:
ΘΕΟΣ= 9+5+70+200 = 284, ενώ η λέξη ΑΓΑΘΟΣ = 1+3+1+9+70+200 = 284, το ίδιο και η λέξη, ΑΓΙΟΣ = 1+3+10+70+200 = 284
Και οι τρεις λέξεις έχουν τον ίδιο λεξάριθμο 284, αλλά είναι φτιαγμένες με διαφορετικούς αριθμούς, είναι το ίδιο πράγμα αλλά σε διαφορετική διάσταση, συχνότητα ή πυκνότητα και ΕΛΚΟΝΤΑΙ μεταξύ τους!
«Τα πάντα είναι δυικά.Τα πάντα έχουν πόλους,
καθετί έχει το δικό του ζευγάρι αντιθέτων.Το
όμοιο και το ανόμοιο είναι το ίδιο.Τα αντίθετα
είναι όμοια στη φύση τους,αλλά σε διαφορετικό
βαθμό.Τα άκρα συναντιώνται.Ολες οι αλήθειες
είναι μισές αλήθειες.Ολα τα παράδοξα μπορούν
να συμφιλιωθούν.»
(Κυμβάλιον Ερμή Τρισμέγιστου)
Η Λέξη “ΛΕΞΗ” έχει λεξάριθμο τον αριθμό 103
Αν κάνω αναγραμματισμό στην λέξη “ΛΕΞΗ” τότε έχω την λέξη ΕΛΞΗ που και αυτή έχει λεξάριθμο 103, Αρα ΛΕΞΗ = ΕΛΞΗ =103
Οι ΛΕΞΕΙΣ λοιπόν είναι ΕΛΞΕΙΣ, που έλκουν εκτός από το νόημα τους και άλλες λέξεις που έχουν το ίδιο αριθμητικό άθροισμα.
Η ΛΕΞΗ προέρχεται από το ρήμα ΛΕΓΩ
οριστική
Ενσ λέγω
Πρτ έλεγον
Μελ λέξω/έρώ
Αορ έλεξα/είπα
Αορ ΄β είπον
Πρκ είρηκα
Υπρ είρήκειν
Ο μέλλοντας του λέγω είναι ΛΕΞΩ και ΕΡΩ δηλαδή ΕΛΞΩ και ΕΡΩ. Από εδώ προέρχεται η ετυμολογία της λέξης ΕΡΩΣ.
Αν τώρα στο ΛΕΞΩ βάλω το στερητικό Α έχω το Α-ΛΕΞΩ που σημαίνει ΑΠΩΘΩ.
Από εδώ βγαίνουν και οι λέξεις Αλεξικέραυνο (αυτό που απωθεί τους κεραυνούς)
Αλεξίσφαιρο (αυτό που απωθεί τις σφαίρες), Αλεξίπτωτο (αυτό που απωθεί την πτώση), αλλά και Αλέξανδρος (αυτός που απωθεί τους άνδρες, εννοεί στην μάχη)
Κάπως έτσι πιστεύω πως θα έπρεπε να διδάσκεται η Ελληνική γλώσσα στα σχολεία
και είμαι σίγουρος ότι θα άρεσε στα παιδιά, γιατί η Ελληνική γλώσσα, είναι η γλώσσα του υποσυνείδητου , η γλώσσα της Ψυχής και ότι προέρχεται από την Ψυχή ,απλά αρέσει.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Εξού καί εραστής = εκπαιδευτής = ό λέγων καί ερωμένος = εκπαιδευόμενος = ό ακούω τά λεχθέντα. Ύστερα πήραν τήν νέα έννοια η κάθε λέξη.
Κάποια αντίθετα είναι όμοια ή δήθεν όμοια αλλά όχι όλα. Ό Χριστός δέν είναι Αντίχριστος, ό κακός δέν είναι καλός, ό δίκαιος δέν είναι άδικος. Η αδικία δέν μπορεί νά είναι δίκαιον, ούτε τό ψεύδος αλήθεια. Εάν εγώ ισχυριστώ τά αντίθετα απ’ εσένα σέ μία υπόθεση δέν μπορεί νά είναι όμοια. Π.χ. ό αθώος δέν είναι ένοχος. Εκεί οπού τά αντίθετα είναι όμοια ή μάλλον μπορούν νά γίνουν όμοια είναι είς τήν ενέργεια ήτοι επιστήμη, δηλαδή είς τόν ηλεκτρομαγνητισμόν = είς τήν Δημιουργία. Είς τήν Ηθική όμως επειδή είναι Άκτιστη καί δή είς τά Άκτιστα τά αντίθετα ουδέποτε δέν είναι όμοια. Ή τό έναν θά είσαι είτε τό άλλον. Τό προσωρινόν δέν είναι αιώνιον καί τό αιώνιον δέν είναι προσωρινόν. Τό Άκτιστον δέν είναι κτιστόν καί τό κτιστόν δέν είναι Άκτιστον. Τό μαύρον δύναται νά γίνει λευκόν καί τό λευκόν χρώμα μαύρον χρώμαν αλλά ουδέποτε τό δίκαιον νά γίνει ή είναι άδικον καί τό αντίστροφον. Τό ψεύδος δέν γίνεται νά είναι αλήθεια καί η αλήθεια δέν γίνεται νά είναι ψεύδος. Η αλήθεια είς τίς ενέργειες είναι ότι μεταμορφώνονται, η αλήθεια είς τά άϋλα είναι ότι έστω καί άν λαμβάνουν συνάμα ενίοτε μορφήν υλικήν είναι άϋλα καί άν γίνουν υλικά είναι επειδή είναι κτιστά άϋλα καί όχι όπως Ό Θεός Άκτιστος άϋλος. Είναι Ό Θεός συνάμα Άκτιστος υλικός; Ναί, διότι εντός τού Άϋλου Άκτιστου συμπεριλαμβάνεται καί η άκτιστη ύλη. Άκτιστον άϋλον καί Άκτιστον υλικόν έκτισαν τήν κτιστήν ύλην καί κτιστήν αϋλίαν. Η ρίζα τών λέξεων ΛΕΞΗ καί ΕΛΞΗ είναι η λέξη ΕΛΕΞΗ δηλαδή η πρωταρχική γραφή διά τήν λέξη λέξη. Ήτοι ΕΛ (ΘΕΟΣ, ΦΩΣ, ΛΕΥΚΟΝ)+ΕΞΗ αποκόπηκε τό λάμβδα καί έμενε “λέξη”. Από τήν Έλξη λείπει τό δεύτερον έψιλον αντί τό λάμβδα ήτοι (Έ)ΛΕΞΗ καί ΕΛ(Ε)ΞΗ. Δηλαδή από τήν ΕΛΕΞΗ αφαίρεσαν διαδοχικώς έναν διαφορετικόν γράμμαν σέ διαφορετική θέση καί δημιούργησαν δύο λέξεις “τήν λέξη καί τήν έλξη”.