Και ας συλλογιστούμε πάνω στο τεράστιο έργο της Μητέρας. Η οποία από την στιγμή που θα κυοφορεί θα γίνουν αλλαγές μέσα της στο φυσικό και στο πνευματικό επίπεδο.Θα γεννήσει με πόνο και θα καταθέσει τεράστια ποσά ενέργειας από την στιγμή της σύλληψης ως την στιγμή της γέννας. Το ίδιο δεν συμβαίνει μήπως εσωτερικά? Μήπως είναι ίδιες οι διαδικασίες και οι νόμοι που ισχύουν μέσα μας? Ότι καλό μπορούμε να κατακτήσουμε, και δικαιούται κάθε άνθρωπος να κατακτήσει το πνεύμα του, απλά πολλοί δεν ενδιαφέρονται ή πολλοί αγνοούν.
Όπως και οι γυναίκες αγνοούν τα δικαιώματα τους στην γέννα. Κάθε γυναίκα πρέπει να γνωρίζει ότι αυτή είναι μία εργασία στην οποία μπορεί να ανταπεξέλθει και κάθε άνθρωπος μπορεί και έχει το δικαίωμα της αυτοπραγμάτωσης. Κάθε ένας μας μπορεί, αρκεί να διώξει τον φόβο. Μπορούμε να αντέξουμε πολύ πόνο και μπορούμε αυτόν τον πόνο να τον μετατρέψουμε σε δύναμη μέσα μας.
Οι γυναίκες έχουν δικαίωμα στην γέννα. Είναι κάτι που όλες μπορούμε να κάνουμε. Είναι κάτι που χρειάζεται χρόνο και όλες πρέπει να το γνωρίζουμε αυτό. Δεν είναι μια καισαρική(εκτός από σοβαρές περιπτώσεις που χρειάζεται) προγραμματισμένη σε καθορισμένο μηχανικό τρόπο και τόπο. Έχουμε δικαίωμα να πάρουμε τον χρόνο μας. Έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε άλλο γιατρό εάν αυτός που έχουμε μας φέρεται σαν ένας χωριάτης που ετοιμάζεται να ξεγεννήσει μια αγελάδα. Έχουμε δικαίωμα στον θηλασμό και να θρέψουμε εμείς τα παιδιά μας και όχι η σκόνη γάλακτος που δίνουν οι πάντες. Γιατί η Μητέρα πρέπει να κυοφορήσει, να γεννήσει, και να θρέψει το παιδί της. Και υπάρχει και ένα βαθύ εσωτερικό νόημα πίσω από όλο αυτό.
Και το παιδί της όταν το γεννήσει πρέπει να το μεγαλώσει με αγάπη. Και να νιώθει δυνατότερη. Όχι πιο αδύναμη από φόβο μην το χάσει ή μήπως δεν του προσφέρει όσα λέει η κοινωνία να του προσφέρει. Πολλές μητέρες προσκολλούνται πάνω στα παιδιά τους και αυτό το ονομάζουν αγάπη. Αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσκόλληση. Η Μητέρα δεν προσκολλάται πάνω στα παιδιά της.
Αλλιώς πως θα τα διδάξει? Η αγάπη που έχουμε μέσα μας έχει να κάνει με την συνείδηση. Με την παρουσία μας στο αιώνιο τώρα της κάθε στιγμής. Πως γίνεται μία μητέρα που δεν είναι παρούσα που δεν την ενδιαφέρει καθόλου και τίποτα άλλο πέρα από το παιδί της.Και εδώ έρχεται η αντίφαση και ευφυία του συστήματος που από την εγκυμοσύνη και στην γέννα σου λέει δεν μπορείς να το κάνεις αυτό.
Όταν γεννήσεις σου δίνει χίλιες δυο δικαιολογίες για να μην θηλάσεις το παιδί σου, να επιστρέψεις το συντομότερο δυνατό στις παλιές σου συνήθειες παριστάνοντας ότι δεν έχει συμβεί τίποτα και από την άλλη ότι στο παιδί σου δεν πρέπει να λείψει τίποτα, ότι αφού το έχεις “εγκαταλείψει” εν αγνοία σου στο σύστημα για να το θρέψει, πρέπει να του προσφέρεις τα πάντα και με το πάντα εννοούμε ένα σωρό υλικά αγαθά για αναπληρώσεις το κενό της μητέρας. Και μερικές ”μητέρες” λόγω της ασυνειδησίας τους το σύστημα έχει καταφέρει να τις απομακρύνει τόσο πολύ από τα παιδιά τους που ούτε αυτά τους προσφέρουν.
Πολλές που ασχολούνταν με ζήλο με την πνευματικότητα παρατάνε τα πάντα με την δικαιολογία ότι έγιναν μητέρες και πρέπει να ασχοληθούν με τα παιδιά τους. Και αυτές τις καταβροχθίζει το σύστημα. Γιατί πραγματικά εάν νοιάζονταν και αγαπούσαν τα παιδιά τους θα ασχολούνταν εντατικότερα με τον εσωτερισμό. Γιατί μέσω αυτού και όταν εσύ η ίδια είσαι υπηρέτης του φωτός τότε το παιδί σου θα πάρει πνευματικές αξίες που κανένα σύστημα και κανένας άλλος δεν θα μπορέσει να του δώσει.
Πολλές γυναίκες λένε εγώ δεν έχω τύψεις που γέννησα με καισαρική ενώ δεν χρειαζόταν. Δεν έχω τύψεις που δεν θήλασα το παιδί μου. Και όλοι επικροτούν αυτές τις γυναίκες γιατί έχει γίνει πλέον η Ν.1 δικαιολογία για να μην δούμε το εγώ. Είμαι έτσι έκανα αυτό και δεν θα δώσω λογαριασμό σε κανέναν. Κάποια στιγμή όμως πρέπει να καταλάβουμε ότι κάθε θέμα στην ζωή μας από κάθε άποψη όπως και να το δούμε είναι θέμα Συνείδησης. Και αυτά δεν γράφονται εδώ από μίσος ούτε θέλουμε να κρίνουμε κανέναν αλλά από καθαρό προβληματισμό για την κοινωνία του σήμερα ή μάλλον καλύτερα του Τώρα και την Γυναίκα μέσα της. Είθε η Μητέρα να είναι μαζί σας. Είθε να την έχετε πρότυπο. Είθε να φωτίζει τον δρόμο σας.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Ο άνδρας γεννάει , η γυναίκα τίκτει ..
Ο άνδρας φέρνει στον κόσμο έναν άνθρωπο, δηλαδή το σπέρμα του ανδρός γονιμοποιείται με το ωάριο της γυναίκας και όχι το ωάριο της γυναίκας με το σπέρμα του ανδρός.
Η γυναίκα απλώς κυοφορεί και τίκτει / αποβάλλει το έμβρυο. Γέννηση επομένως ή αλλιώς γονιμοποίηση και σύλληψη έχουμε την στιγμή που το σπερματοζωάριο ενώνεται με το ωάριο και γονιμοποιούνται. Τότε έρχεται στον κόσμο μια νέα ζωή, κι’όχι όταν βγαίνουμε απ’την κοιλιά της μάνας μας.
Αρα τα πιστοποιητικά γεννήσεως είναι άκυρα αφού δεν αναγράφουν την ημερομηνία σύλληψης της μητέρας ή «εκσπερμάτωσης» του πατέρα…
Αλήθεια, η μ@λ@κί@ πιάνεται σαν γέννα και αυτη????
Αν πιάνεται τότε εσύ σίγουρα είσαι πολύτεκνος ..
ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ; ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ
Προφανώς δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις την διαφορά της πραγματικής γέννησης με την συμβατική “γέννηση” .. Φαντάζομαι σε το τι τεράστια σύγχυση θα βρεθείς όταν κάποιος σου αποκαλύψει πως δεν υπάρχει ένας βορράς , αλλά δύο ..
“Η γυναίκα απλώς κυοφορεί και τίκτει”τόσο απλό..Μια απλή σκέψη από ένα απλό μυαλό.
ΤΗΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΕΧΑΣΕΣ ΚΑΙ ΨΑΧΝΕΙΣ.
Επειδή έχω βαρεθεί τους πολυξερίδες τιποτοξερίδες που το μόνο που ξέρουν είναι το να λένε ατάκες ανόητης εξυπνάδας μάθε και εσύ και οι υπόλοιποι πως είναι άλλο πράγμα το γέννημα και άλλο η γέννηση ..
Όταν θερίζουμε τα στάρι λέμε πως θερίζουμε τα γεννήματα , η γένηση όμως δεν γίνεται την στιγμή που θερίχουμε τα γενήματα , ούτε όταν το φυτό βγαίνει από την γή , αλλά όταν ο σπόρος (γόνος) γονιμοποιεί την γη , δηλαδή όταν ο γόνος(σπόρος) γεννάει στην γη ..
Για αυτό και λέμε πως ο άνδρας γεννάει , ενώ η γυναίκα τίκτει . Όταν έρθει η στιγμή του ¨θέρους¨, τότε παίρνουμε και το γέννημα από την γη(μητέρα) και αυτό είναι που ονομάζουμε γέννηση , αλλά αυτός που γεννάει , που έχει δηλαδή τον γόνο για να γονιμοποιήσει δεν είναι το θηλυκό , αλλά το αρσενικό ..
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ!
Οι αρχαίοι Ιερείς του θεού Ουρανού την εποχή της χθόνιας θρησκείας , όταν ευλογούσαν την γη για να δώσει καλά σπαρτά , έβγαινε μαζί με τους χωρικούς λιτανεύοντας τον ιερό φαλλό ( ξύλινο τοτέμ στο σχήμα φαλλού) στα χωράφια και κάνοντας συχνές στάσεις στρεφόταν προς τον ουρανό καλώντας τον με την ιερή λέξη “ΥΣ” να ρίξει την ευλογία του ( νερό) στην γη και στρεφόμενος μετ΄.α στην γη έλεγε την ιερή λέξη ‘ΚΥΣ” για να κυοφορήσει τους καρπούς και τα γεννήματα που την είχαν σπείρει ..
ΥΣ – ΚΥΣ (Β’ γραμμική) , προ-Ομηρική γραφή
https://www.youtube.com/watch?v=RkG-90y2-XI