Ανατρεπτική Ελληνική Θεωρία γιά τήν Γή. Θούλη, Πυθέας

Ανατρεπτική Ελληνική Θεωρία γιά τήν Γή. Θούλη, Πυθέας

13/06/2020 ή τελευταία ημέρα τού Μαϊου μέ τό Αρχαιοπατρώον Ημερόλογιον, τελευταία ημέρα που γεννάνε αί όνισσες/γαειδάρες διάβασα μία πολύ ενδιαφέρουσα ανακοίνωση:

Σύμφωνα με το National Geographic, η τρύπα ανακαλύφθηκε πριν από ένα μήνα, από επιστήμονες του Πανεπιστήμιου του Τορόντο και του προγράμματος SOCCOM, οι οποίοι παρακολουθούσαν στενά την περιοχή με αφορμή την εμφάνιση παρεμφερούς τρύπας τον περασμένο χρόνο.

Η τρύπα υπολογίζεται πως έχει έκταση περίπου 78.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και θεωρείται η μεγαλύτερη “polynya” (η ονομασία του φαινομένου) στη Θάλασσα Γουέντελ της Ανταρκτικής από τη δεκαετία του 1970 έως και σήμερα.

«Μες στο καταχείμωνο, για παραπάνω από ένα μήνα, είχαμε όλη αυτή την έκταση ανοιχτού νερού» αναφέρει ο Kent Moore, καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο. «Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο που αυτή η polynya εξαφανίστηκε για 40 ολόκληρα χρόνια και τώρα επέστρεψε».

Αυτό που διακακώς θέλω νά σέ κάνω νά καταλάβεις είς τήν ανωτέρω ανακοίνωση, είναι η ύπνωση στήν πληροφορία κρύβουν τήν λεπτομέρεια, τήν αλήθεια, τήν ουσιαστικότητα, αυτή που υπήρχε σέ βιβλία ώς τήν δεκαετία τού 1960 άντε ώς τήν επόμενη τού 1970 σέ βιβλία. Αυτό τό φαινόμενο είναι πάγιο πλέον….. εξού καί προκύπτει διαρκώς καί επεκτείνεται ή μάς έχει στριμώξει η σατανική αταξία απραγμάτων……

Δέν δέν δέν μάς λένε άν γνώριζαν από τήν δεκαετία τού 1970 τήν τρύπα αυτή. Δέν δέν δέν μάς λένε άν μετακινήθηκε, άν η οπή συνεχίζεται υποθαλασσίως ή ουχί. Δέν δέν δέν θά μάς ειπούν διότι επιθυμούν τήν ζωώδη άγνοια μάς ενώ συνάμα γιά νά γίνει αυτόν πρέπει νά νομίζουμε ότι έχουμε επίγνωση. Κλασσική περίπτωση η ημιμάθεια χειρότερη τής αμάθειας, νοσταλγός τής καθαρεύουσας διότι αυτή σέ μάθαινε νά σκέπτεσαι έστω καί άν σκεπτώσουν εσσφαλμένως έν τέλει αφού εννοείται συνέχιζες ανακάλυπτες τήν αλήθεια. Ενώ αυτή που έχουμε τώρα συνήθως σέ μαθαίνει νά καθ’ υπνωτίζεσαι γιά νά χρησιμοποιήσω ώς Οδυσσέας τόν νόστον τής θάλασσας τής περασμένης γλώσσας μάς. Μοχθούμε μ’ αυτή τήν γλώσσα τού τώρα, τού εχθές καί λίγο τού αύριο καί δέν κολλάει τίποτε στό μυαλό, θά μαδήσουμε τά πτερά τής πλάνης καί θά αναλύσουμε τίς συχνότητες τών συνειρμών τών λέξεων, τής σειράς τών λέξεων, τής ακαταμάχητης δύναμης τής βαρετής αργής ομιλίας, όλα στήν ώρα τούς.

Στό ψητό….. μετά τόν καπνόν….. τής ημιπληροφορίας…..

Ό Έλληνας Μασσαλιώτης Πυθέας άρμεξε τά αγελοειδή τού έκανε τούς τύρους τού καί τά αλίπαστα τού καί καθ’ όρμηξε μ’ αγωνία καί συνάμα συγκρατημένη σωφροσύνη μέ τούς συναύτες τού πρός τήν Θούλη. Στήν Μασσαλία τούχουν άγαλμα.

Η Θούλη κατά τήν παράδοση στοχεύεται είς τόν θώλον τής Αρκτικής, δέν θέλεις καί παπά νά σού πεί ότι Θούλη σημαίνει Θώλος = Θούλος ήτοι από τό ευδιάκριτον στρογγυλευμένον παρατηρητήριον τών πόλων. Ή σχεδόν αυτόν…..

Ό Πυθέας ανακάλυψε δηλαδή ήδη γνώριζε τίς συντεταγμένες τής σύγχρονης ναυσιπλοϊας, τίς μοίρες τών παράλληλων διακυμάνσεων, διασταυρώσεων, τήν σύγχρονη μετεωρολογία, τήν αστρολογία/αστρονομία, τήν πρακτική απτή φεγγαρολογία, τά κλίματα κ.α. Αυτό δέν είναι μία πεποίθηση μού αλλά μία πραγματικότητα βγαλμένη από τό ημερολόγιον τής περιπέτειας τού που διαβάζουν οί Γάλλοι ώς νά τρώνε κόκο βοίν (κόκκορα κρασάτο) αλλά αμφιβάλλω άν πρέπει νά είμαι βέβαιος άν έχει μεταφραστεί στήν δημοτική ή τήν καθαρεύουσα ποτέ.

Ό Πυθέας ανακάλυψε μία πολυνύα = πολική οπή καί πολλά άλλα μυστηριώδη, ενδεχομένως νά μήν δήλωσε τά πάντα…. καθότι εκεί σύμφωνα μέ διαδόσεις υπάρχει τρύπα πρός τήν κούφια γή, τών άλλων τών παράξενων μιαρών γενών…..

Τέλος μέ τόν Πυθέα, πρός ολώ ταχώς πρός τό φαγοπότι τού νήματος τής υπόθεσης….. Πρίν φύγουμε όμως, ό Οδυσσέας πού πήγε πρίν τόν Πυθέα; Ό Γάλλος Gilbert Pillot «Ό Μυστικός Κώδικας τής Οδύσσειας» σχεδόν τουλάχιστον απόδειξε ότι ό Οδυσσέας συνάντησε τήν Καλυψώ στήν Ισλανδία, καθόλου παράξενο νά πήγε λίγο πειό πέρα…..

Τώρα η θεωρία……

Η τρύπα ίση μέ τήν ήμισυ Ελλάδα ανακαλύφθηκε στήν Ανταρκτική, άν οί πόλοι δηλαδή άν η γή περιστρέφεται εκτός από δεξιά πρός ευωνύμων καί από βορρά πρός νότο ή τό αντίστροφο, λίγο μάς ενδιαφέρει, τότε γιατί νά μήν συμβαίνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα η Αρκτική νά είναι από κάτω εκεί που σήμερα συναντάμε τήν Ανταρκτική καί τό αντίστροφο; Μέ υπερλακωνικές λαϊκούρες σάς είπα αυτά τά πράγματα, αλλά κάτι επιστήμονες κλέβουν κάτι λαϊκούρες από τό παρελθόν καί τό παρόν καί αφού τίς ωραιοποιήσουν μέ κρεμούλες καί αρώματα γλωσσικά τίς μεταστρέφουν σέ πηγαίες θεωριάτσες! Έτσι δέν είναι; Δέν τό έχετε παρατηρήσει ποτέ; Καί όποτε τό κάνουν δέν αναφέρουν κάν τό όνομα τού αληθινού εμπνευστή, τόση ανθρωπιά έχουν τέλος πάντων!

Εάν κτυπήσετε μία μπάλα πρός τά πάνω θά παρατηρήσετε ότι εκτός από τήν οριζόντια περιστροφή συμβαίνει σέ αργότερη συχνότητα καί κάθετη περιστροφή. Τό ίδιο ισχύει μέ τήν σβούρα (σγούρα είναι κανονικώς επειδή κάνει σγουρές κινήσεις όπως καλέ τά σγουρά μαλλιά που κάνουν σπείρες, εξού καί γλωσσολογικώς είς+γύρον = εισγύρον = σγύρον = σγούρον = σγούρα), όταν ελαττώνεται η ταχύτητα γέρνουν. Αυτό τό γέρμα συμβαίνει καί μέ τίς αυξομειώσεις ταχύτητος τής γής όταν ανεβοκατεβαίνει τά ανηφοροκατήφορα τής ηλιακής περιστροφής.

Μέ πειό όμορφα λόγια αυτά…..

Κατά τήν περιστροφή τής Γής πέριξ τού Ήλιου μάς επειδή δέν κάνει επακριβή κύκλον αλλά ωοειδές σχηματισμόν σέ κάθε κορυφή ωοειδούς σχηματισμού άνω καί κάτω τού Ήλιου γίνεται μία μερική κλίση τής Γής δεξιόστροφα, όπως τά σύγχρονα αυτοκίνητα οπού όταν στρίβουν συνάμα οί εμπρόσθιοι τροχοί γέρνουν πρός τήν κατεύθυνση τής στρίψης.

Αυτό επαναλαμβάνεται κάθε έτος τουτέστιν σέ κάθε ηλιακή περιστροφή επιτυγχάνεται μερική κλίση ήτοι μετακίνηση τής σταθεράς τής γής άν σχέσει θέσεως άνω καί κάτω πόλου (βόρρειου καί νότιου). Αυτή η δυσδιάκριτη απώλεια ή μετακίνηση θέσεως μέ τούς αιώνες κάνει πλήρη περιστροφή τού Βόρρειου καί τού Νότιου Πόλου ώστε νά συμβαίνει νά αλλάσσουν θέσεις καί έν συνεχεία νά κλίνουν πρός επανανταλλαγή θέσεων.

Επειδή η πεταλλούδα ποτέ δέν ζεί νά ιδεί τόν Χειμώνα δέν γνωρίζει κάν τήν ύπαρξη τού. Εφομοίως ούτε εμείς ζούμε τόσον ώστε νά ιδούμε αυτήν τήν αλλαγή ανταλλαγής θέσεων. Καί έστω ότι όταν ζούσε ό Πυθέας ό Βόρρειος Πόλος δέν ήταν στόν Νότιο Πόλο. Ούτως ή άλλως τήν ιδέα αυτή τήν είχα πρίν αναγνώσω τήν ανακάλυψη αυτή πρό μερικών ημερών από τούς Τορονταίους.

Είναι αδιανόητον σέ μία συνεχή περιστροφή καί αυτοπεριστροφή νά μήν επηρεάζεται η θέση τού στό Σύμπαν τού βορρά καί τού νότου, σκεφθείτε τό λίγο, κάνετε τίς ιδικές σάς έρευνες, τροφή γιά πολύ σκέψη καί μελέτη, ίσως δέ καί γρήγορη γιά κάποιους.

Η μετακίνηση τών Πόλων περιοχής χάρτη έχει άμεση σχέση μέ τήν μετακίνηση τών μαγνητικών πόλων οπού σύμφωνα μέ τούς επιστήμονες αλλάζουν θέση ταχέως, από τόν Καναδά εντός ολίγου χρονικού πλαισίου άλλαξαν θέση καί προορίζονται είς τήν Ρωσσία.

Εκείνον όμως οπού οριστικοποιεί αυτήν τήν τακτική μετακίνηση μέ αργή σταθερά κίνηση είναι τό γεγονός ότι καί ό Ήλιος μετακινείται καί αναλόγως τής μετακίνησης τού μετά+μετακινεί τά πλανητικά όντα από τούς μετεωρίτες καί κομήτες ώς τούς πλανήτες αναλογικώς καί συνστηματοποιητικώς (μέ βάσει τούς κατάλληλους αλγόριθμούς).

Κατά συνέπεια, καί ό Ήλιος αλλάζει θέση βορρά νότου τού.

Έν κατακλείδι, η αυτοπεριστροφή δεξιόστροφως γίνεται μέ ταχύτητα τέτοια ώστε νά γνωρίζουμε καθημερινώς τήν νύχθα καί τό φώς τής ημέρας, ενώ η αυτοπεριστροφή βορρά νότου γίνεται σέ ανάλογη αργοπορία βάσει μαθηματικής σχέσεως τής γρήγορης νυχθημερόν οριζόντιας περιστροφής. Δηλαδή, όση + περιστροφή γίνεται δεξιόστροφως τόση – περισ–ροφή γίνεται αριστερόστροφως βόρρειου καί νότιου Πόλων.

Οί τρύπες στούς Πόλους προκαλούνται από τό γεγονός τής εισροής/εκροής τεράστιας ενέργειας από τόν νότον πρός τόν βορρά. Δέν αποκλείεται κατά διαστήματα νά γίνεται αντιστροφή εισροής/εκροής από τόν βορρά πρός τόν νότον.

Αυτή η ενδεικτική θεωρία ίσως επεξηγεί τό φαινόμενον τών αχανών λάκκων τών ωκεανών. Καθότι κάθε περιοχή τής γής κατά διαστήματα υπήρχε στήν διαγραμματική μαθηματική θέση τού Διαστήματος έν σχέσει μέ τήν γήν καθώς κινείται οπού αποκαλούμε καί παρατηρούμε ώς Βόρρειος καί Νότιος Πόλος αλλά καί τών μαγνητικών πόλων οπού όπως είπαμε ήδη μετακινείται μέ ραγδαία ταχύτητα μέ βάση τήν σταθερά τής αξίωση. Τό φαινόμενον αυτόν επεξηγεί συνάμα τούς σχηματισμούς τών ορέων καί τών ανά μεταξύ τών χαράδρων αλλά καί τήν μετακίνηση τών τεκτονικών πλακών καί άλλων ιδιομορφιών τής επιφάνειας καί τής υποεπιφάνειας ποικιλίας τού πλανήτου μάς.

Αυτή είναι η ταπεινή μού θεωρία, σάς τήν εκθέτω ούτως ώστε νά κάνετε τίς προσωπικές σάς έρευνες, παρατηρήσεις καί διορθώσεις. Πιστεύω ακράδαντα ότι εάν ασχοληθούν οί πρακτικοί αστροφυσικοί μέ αυτήν τήν θεωρία θά τήν επαληθεύσουν.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ