Διαφημίσεις

Οι Εβραίοι μισούν τη Μακεδονία

Αντίοχος και Μακκαβαίοι ή Γιατί οι Εβραίοι μισούν τους Μακεδόνες: Γιατί να έχουν λόγο οι Εβραίοι να κάνουν ζημιά στη Μακεδονία; Υπάρχει από την πλευρά των Εβραίων μια συντονισμένη προσπάθεια εις βάρος της Μακεδονίας ή μήπως υπάρχει μια σατανική σύμπτωση καταστάσεων και προσώπων και εμείς απλά την παρεξηγούμε; Μήπως κινδυ­νεύουμε να πέσουμε και εμείς θύματα μιας υποβό­σκου­σας και διαρκώς διογκούμενης αντισιωνιστικής αντί­λη­ψης των πραγμάτων; Υπάρχει μια βάση ιστορικής αλήθειας, η οποία να δικαιολογεί ένα τέτοιο συμπέρασμα;

Σαφώς και υπάρ­χει. Απλά υπάρχει «αποκρυμμένη» με τον πλέον ευφυή τρόπο.

Είναι απολύτως φανερή. Φανερή σε τέτοιο σημείο, που στο τέλος να μην γίνεται αντιληπτή.

[Εχουμε πει επανειλημμένως σε όλες μας τις ιστοσελίδες και κράτησε το ως Σταθερό Δεδομένο, κάθε φορά που κάνεις μια ερώτηση, να ξέρεις πως η απάντηση της είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ και ακριβώς μπροστά στα μάτια σου. Είναι η βασικότερη Αρχή της Προπαγάνδας και των σύγχρονων υποπροϊόντων της, Διαφήμιση, Μαρκετινγκ κλπ.

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙΣ ΚΑΤΙ ΚΑΝΕ ΤΟ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ]

Αποτελεί ιστορική βεβαιότητα ότι οι Εβραίοι μισούν τη Μακεδονία. Την μισούν, γιατί κάποτε απείλησε την εθνική τους ύπαρξη. Είναι η μόνη δύναμη που ποτέ τους απείλησε πραγματικά. Σε ολόκληρη την ιστορία τους δεν έχουν αγωνι­στεί ποτέ για την ύπαρξή τους όσο αγωνίστηκαν εναν­τίον της Μακεδονίας. Γι’ αυτόν τον λόγο μισούν πα­θιασμένα το σύστημα το οποίο εξέφραζε επισήμως τον ελληνισμό. Τον ελληνισμό, που απειλούσε το έθνος τους με διάλυση. Αυτό δεν της το συγχωρούν. Αυτό θέλουν να αποτρέψουν ως ενδεχόμενο να επαναληφθεί στο μέλλον. Γι’ αυτό την μισούν. Γι’ αυτό θέλουν να την καταστρέψουν.

Απλά πρέπει να γνωρίζεις πώς ακριβώς απειλούνται, για να γνωρίζεις πώς αντιλαμβάνονται την καταστροφή του εχθρού τους. Καταστροφή γι’ αυτούς δεν είναι να εξαφα­νίσουν τον λαό της ή να θάψουν το όνομά της στα «βάθη» της ιστορίας. Καταστροφή γι’ αυτούς είναι να κατα­στρέ­ψουν το σύνολο των όσων αυτή αντιπροσωπεύει και το αντιλαμβάνονται ως εθνική απειλή. Η Μακεδονία δεν απεί­λησε τον εβραϊσμό με σφαγές ή διώξεις.

Οι σφαγές και οι διώξεις είναι το «βούτυρο» στο «ψωμί» των Εβραίων. Τους συντηρούν και τους διατηρούν ακμαίους. Τις περισ­σότερες φορές οι ίδιοι προκαλούν τις διώξεις τους, για να «μαντρώνουν» τους Εβραίους. Μετά από κάθε νέο διωγμό ο εβραϊσμός βγαίνει πανίσχυρος και ανακτά τη φρεσκάδα του.

Η Μακεδονία αποτέλεσε τον πιο ισχυρό εχθρό του εβραϊσμού, γιατί τον απείλησε με τον ανεξέλεγκτο εξελ­ληνι­σμό των Εβραίων, που άφηνε τους ραβίνους χωρίς «ποίμνια». Αφαιρούσε από το σύστημά τους Εβραίους. «Αφυδάτωνε» από έμψυχο δυναμικό το εβραϊκό σύστημα. Τους έκανε Έλληνες.

Εξαιτίας της Μακεδονίας οι Εβραίοι για πρώτη φορά στην ιστορία τους πήγαιναν στα γυμνα­στήρια. Για πρώτη φορά πλένονταν. Για πρώτη φορά ερω­τεύονταν ελεύθερα. Για πρώτη φορά αμφισβητούσαν τους «αλάθητους» οδηγούς των γιδοβοσκών της ερήμου. Για πρώτη φορά αμφι­σβη­τούσαν την αξία της εβραϊκής τους καταγωγής. Ελληνικά μιλούσαν μεταξύ τους και στην ελληνική γραμ­ματεία αναζητούσαν απαντήσεις στα θεμελιώδη ζητήματα που τους αφορούσαν.

Αυτό ήταν τρομερό για το πρώτο και πιο αυθεντικό έθνος στον κόσμο. Τα παιδιά «απαρνούνταν» τους γονείς τους. Τα παιδιά δεν ήθελαν την πολιτισμική τους «κληρο­νομιά». Ο κρίκος του αίματος, που συνέδεε μεταξύ τους τα μέλη του έθνους, είχε πλέον σπάσει. Αυτό ήταν κάτι το οποίο έθιγε απόλυτα τους ηγέτες του και δεν μπορούσαν να το αποδεχθούν. Θα έμεναν χωρίς λαό.

Στα σκουπίδια της ιστορίας θα κατέληγαν. Οι ίδιοι άνθρωποι που αποφά­σι­σαν κάποτε ότι «συμφέρει» το έθνος να θανατωθεί ο Ιησούς, γιατί τους έπαιρνε τον λαό, αποφά­σισαν ότι εθνι­κός τους εχθρός είναι οι Έλληνες, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Τον Ιησού τον σταύρωσαν για να τον «ξεφορτωθούν», ενώ τους Έλληνες ως λαό, απλά προσπαθούν να τον μπλέκουν σε περιπέτειες, για να μην ισχυρο­ποιηθεί ξανά και τους απειλήσει.

Όλα αυτά μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι εικασίες, οι οποίες προκύπτουν από κάποιο εθνικιστικό παραλήρημα του γράφοντος. «Για όλα φταίνε οι Εβραίοι» …λένε οι ρατσιστές αντισιωνιστές. Γιατί να μην φταίνε και για τα ελληνικά προβλήματα για τους Έλληνες ομοίους τους; Η εύκολη λύση. Πάντα φταίνε οι κακόμοιροι οι Εβραίοι. Μήπως και ο γράφων, εξαιτίας της αδυναμίας του να κατανοήσει την κατάσταση, κατέφυγε στην εύκολη λύση να κατηγορεί αδίκως τους δύσμοιρους τους Εβραίους; Υπάρ­χουν αποδείξεις ότι υπάρχει αυτό το μίσος; Ένα μίσος, το οποίο θα πρέπει να είναι «άσβεστο», εφόσον θεωρούμε ότι όλους αυτούς τους αιώνες καταδιώκουν τον ελληνισμό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη.

Θα ξεκινήσουμε τη σκέψη μας λίγο ιδιόμορφα και στην πορεία πιστεύουμε ότι θα καταλάβει ο αναγνώστης τον λόγο που το κάνουμε και τι θέλουμε να πούμε. Δεν έχουμε στη διάθεσή μας έγγραφα να επικαλεστούμε, για ν’ αποδείξουμε αυτά τα οποία ισχυριζόμαστε. Δεν έχουμε μυστικά έγγραφα σιωνιστικών οργανώσεων, ώστε μέσα από αυτά να μπορούμε ν’ αποδείξουμε ότι οι Εβραίοι μι­σούν τους Έλληνες και ως εκ τούτου αποτελεί εθνική τους προτεραιότητα να τους καταστρέψουν. Δεν μπορούμε να επικαλεστούμε ούτε καν τα έγγραφα με τις «ρήσεις» του διαβόητου Κίσινγκερ, εφόσον δεν γνωρίζουμε την αυθε­ντι­κότητά τους.

Το συμπέρασμα που μας ενδιαφέρει θα προσπα­θή­σουμε να το «εξάγουμε» εμμέσως μέσα από πραγματικά γεγονότα, τα οποία δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Σύμ­μαχος μας είναι ο ιστορικός χρόνος, εφόσον μέσα στο βάθος του μπορεί η αλήθεια να αποκαλυφθεί με τη λογική και τη γνώση, χωρίς να είναι απαραίτητη η πληροφορία. Θα προσπαθήσουμε δηλαδή να βρούμε την αλήθεια δια της «αφής». Όπως κάποιος που βαδίζει στο σκοτάδι και ­ να καταλάβει τι συμβαίνει, ψηλαφίζοντας γνώριμα αντικεί­με­να.

Αντικείμενα, που η γνώση του επιτρέπει να τα καταλα­βαίνει με απόλυτη ακρίβεια, χωρίς να χρειάζεται να τα δει. Μέσα στο σκοτάδι —ακόμα κι όταν αυτό είναι απόλυτο— μπορεί κάποιος με αυτήν την μέθοδο να καταλάβει στα σίγουρα για το αν βρίσκεται μέσα σε ένα γραφείο ή μέσα σε μια κουζίνα. Για να ακολουθήσεις μια τέτοια αναλυτική προσέγγιση, πρέπει να ξεκινήσεις από την ερμηνεία αυτών που θεωρείς γνωστά και άρα γνώριμα για τους πάντες. Είναι όμως τέτοια για όλους —με βάση αντικειμενικά κριτήρια— ή είναι «γνώριμα» επειδή ταιριάζουν στις απόψεις σου;

Πρέπει δηλαδή να τεθούν κριτήρια, τα οποία δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν. Ούτε καν από αυτούς που θίγονται. Κριτήρια, τα οποία να είναι κοινά για τους πάντες. Δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι πιάνεις μια «κατσαρόλα», υπονοώντας ότι βρίσκεσαι σε μια «κουζίνα» και όλοι οι υπόλοιποι να βλέπουν στην περιγραφή σου μια «γραφο­μηχανή». «Κατσαρόλα» με πλήκτρα δεν υπάρχει όπως δεν υπάρχει και «γραφομηχανή» με βαλβίδα εκτόνωσης. Άρα σε μια τέτοια περίπτωση η καλύτερη μέθοδος ανάλυσης είναι η ερμηνεία ομοίων συμπεριφορών.

Θα ασχοληθούμε με τα «δικά» μας, για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε αυτά των «άλλων». Θα περιγράψουμε τις δικές μας εθνικές «κατσαρόλες», για να ψάξουμε να βρούμε αυτές των άλλων. Θέλοντας δηλαδή να εντοπί­σουμε τον εθνικό εχθρό των Εβραίων, θα δούμε πώς χτί­ζεται ένας εθνικός «μύθος», γιατί μέσα σ’ αυτόν τον «μύθο» υπάρχει πάντα ο εθνικός εχθρός. Θα δούμε πώς μέσα από τα ασήμαντα και τα σημαντικά καλλιεργείται αυτός ο «μύ­θος», που διασφαλίζει εθνικές «πορείες» και «επιβιώ­σεις».

Υπάρχει αναγκαιότητα να εμπλέκονται τα ασήμαντα μέσα στα σημαντικά, γιατί διαφορετικά με την πάροδο των αιώνων παύουν τα σημαντικά να είναι τέτοια. Πρέπει τα σημαντικά του εθνικού «μύθου» να περνούν στην καθημερι­νό­τητα, για να επιβιώνουν κατά τη μετάβασή τους από γενιά σε γενιά. Εύκολα οι νέοι βαριούνται τα «μνημόσυνα» και το σύστημα πρέπει να τους πιάσει εκεί όπου μπορεί, για να μην τους χάσει από «πελάτες».

Πού όμως εκφράζεται η αγωνιστική διάθεση μιας εθνικής κοινωνίας μέσα στην καθημερινότητά της; Πού μπορεί αυτή η αγωνιστική διάθεση να λειτουργήσει ως πυροκροτητής μιας εθνικής έκρηξης, όταν θα την έχουν ανάγκη κάποιοι πατριδοκάπηλοι εθνοπατέρες; Εκεί που για ασήμαντη αφορμή υπάρχει μίμηση συνθηκών πολέμου και συγκρούσεων. Στην αθλητική της δραστηριότητα. Στις κερκίδες των σταδίων γίνεται ένας «αχταρμάς» ανθρώ­πινης ηλιθιότητας και ιστορικών παθών εμπλουτισμένων με πλήθος θρησκευτικών «μπαχαρικών».

Κάποιοι πονηροί τη θέληση για νίκη σε ένα παιχνίδι την «διανθίζουν» όπου μπορούν με «αντλήσεις» από την ιστορία. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο βλέπουμε καθημερινά όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά παντού στον κόσμο. Άλλοι παριστάνουν τους «Ιερολοχίτες» και άλλοι «παριστάνουν» τους «Μαραθωνομάχους». Ο ΠΑΟΚ προστα­τεύει «Θερμοπύλες» και ο Ολυμπιακός θριαμβεύει σε νέες «Σαλαμίνες». Όλα αυτά για εμάς τους Έλληνες είναι γνωστά. Τα βλέπουμε καθημερινά. Έχουν κέρδος κάποιοι «εθνοπατέρες» με το να καλλιεργούν έστω και στις κερκί­δες τα εθνικά στερεότυπα.

Ό,τι συμβαίνει με τους Έλληνες, συμβαίνει και με τους άλλους λαούς. Απέναντι στα «τουρκοφάγα» παιδιά του Κολο­κοτρώνη, που χτυπιούνται στις κερκίδες του Παναθη­ναϊκού, στέκονται τα «ελληνοφάγα» παιδιά του Κεμάλ, που υποστηρίζουν την Γαλατά Σεράι ή τη Φενέρ Μπαξέ. Είναι γνωστό ότι τα ακραία εθνικιστικά στοιχεία κάθε λαού «κρύβονται» μέσα στους αθλητικούς συλλόγους. Εκεί μπο­ρούν να εκφράζουν εύκολα τα πάθη τους και να κάνουν «πρόβες» μέχρι να τους «χρειαστεί» το έθνος. Εκεί φιλο­ξε­νούνται οι πάσης φύσεως προβοκάτορες. Οι χαπακωμένοι «ήρωες».

Ακόμα και στην πρόσφατη «βίαιη» διαδήλωση στα Σκόπια είναι βέβαιον ότι τέτοιοι χρησιμοποιήθηκαν. Αυτό καταλαβαίνουμε, κάνοντας μια πρόχειρη εκτίμηση αυτών που είδαμε στην τηλεόραση. Εκτός από τους «πατριώτες» «Σκοπιανούς», που διαδήλωναν σχετικά ήρεμα, αυτοί οι οποίοι έκαναν τη φασαρία ήταν οι οργανωμένοι οπαδοί της Βαρντάρ. Αυτοί οι μαινόμενοι και κατά πάσα βεβαιότητα μαστουρωμένοι «πατριώτες» οπαδοί το ίδιο θα έκαναν ό,τι κι αν τους παράγγελναν οι «χορηγοί» τους. Θα μπορούσαν να τα σπάσουν όλα, ακόμα και για τη διάσωση της «Καρέτα-Καρέτα». Ευκαιρία περιμένουν να βγουν στον δρόμο να σπάσουν και να ρημάξουν. Η αιτία, σπάνια τους ενδιαφέρει. Δεν διαφέρουν σε τίποτε από τους ημεδαπούς «γνωστούς-αγνώστους».

Οι ίδιες πρακτικές ακολουθούνται παντού. Άρα αναζητούμε κάτι το ανάλογο και στην περίπτωση των Εβραί­ων. Δεν είναι δυνατόν το πιο αυθεντικό έθνος στον κόσμο να μην έχει βρει τη λύση να περνά στην καθημε­ρινό­τητά του τα εθνικιστικά του «πάθη». Άρα τι ψάχνουμε; Το εθνικό αθλητικό τους περιβάλλον. Εκεί θα βρούμε τους «Ιερολοχίτες» ή τους «Σπαρτιάτες» του εβραϊκού έθνους. Τι βλέπουμε εκεί; Την απόλυτη παντοκρατορία της Μακάμπι. Μακάμπι Τελ Αβίβ, Μακάμπι Χάιφα. Μακάμπι στο ποδό­σφαι­ρο, Μακάμπι στο μπάσκετ, Μακάμπι ακόμα και στο πινγκ-πονγκ. Μακάμπι, όπου μπορεί να εκφραστεί ενθουσιωδώς μέχρι βίας η εθνική «περηφάνια» των Εβραίων.

Κάπου δηλαδή καταλήξαμε. Η έννοια «Μακάμπι» εκφράζει στο καθημερινό «πεζοδρόμιο» τα εθνικά τους πάθη. Η έννοια «Μακάμπι», η οποία προκύπτει από τους ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΥΣ. Άρα σημαντικοί για τους Εβραίους θα είναι αυτοί. Κάτι σαν τους δικούς μας «τριακόσιους» του Λεωνίδα.

Αφού είδαμε την «έκφραση» της αγωνιστικότητας στα ασήμαντα, πάμε να δούμε και τα σημαντικά. Το θεμέλιο του εθνικού «μύθου» του σύγχρονου ελληνικού κράτους είναι η επανάσταση κατά των Τούρκων. Αυτοί είναι οι αρνητικοί πρωταγωνιστές του εθνικού μας «μύθου». Οι Τούρκοι είναι οι εχθροί μας και εναντίον αυτών ξεσηκώθηκαν οι Έλλη­νες υπό την ηγεσία των ηρώων τους. Αυτό είναι το θεμέ­λιο. Το φλογερό μίσος κατά των Τούρκων, που διατη­ρεί «ζεστό» το εθνικό ένστικτο.

Δεν είναι «αυθεντικός» Έλληνας όποιος δεν μισεί τους Τούρκους. Όποιος δεν προσπαθεί με τα όποια μέσα διαθέ­τει να τους κάνει ζημιά, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα. Η αρχή είναι μία και μοναδική «η ζημιά του εχθρού είναι κέρδος για εμάς». «Οι εχθροί των εχθρών μας είναι φίλοι μας.» Αυτό καλλιεργούν μέσω της παιδείας στον ελληνικό λαό. Από εκεί και πέρα αυτό αναπαράγεται με διάφορες γιορτές, γιατί είναι γνωστό ότι «η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως».

Αυτήν την εθνική γιορτή προσπαθούν να την συνδέ­σουν και με τη θρησκεία, για να την ισχυροποιήσουν όσο μπορούν. Η πιο μεγάλη γιορτή του ελληνικού κράτους είναι την 25η Μαρτίου. Την ίδια ημέρα που «γιορτάζει» και η Παναγία. Αυτή η «σύμπτωση» έγινε εκ του πονηρού. Πάντα έτσι γίνεται από όλους και βέβαια δεν αποτελεί ελληνική «πατέντα». Για τους Έλληνες η Παναγία συνοδεύει τους αγώνες τους, για τους Ιρλανδούς ο Άγιος Πατρίκιος και για τους Άγγλους ο Άγιος Γεώργιος. Όλοι έχουν τον δικό τους ειδικό υποστηρικτή. Τον δικό τους «άνωθεν» σπόνσορα.

Γι’ αυτόν τον λόγο στην γιορτή υποτίθεται του Κολοκοτρώνη βάζουν και λίγο Παναγία, για να δώσουν μια πιο υπερβα­τική υπόσταση στον εθνικό αγώνα. Δεν ήταν μόνον ο Κολοκοτρώνης που «ήθελε» την ελευθερία μας, αλλά και η Παναγιά. Μια μέρα ολόκληρη κάθε χρόνο προσπαθούν να μας «υπενθυμίσουν» την επιθυμία θεών και ηρώων.

Τότε εμφανίζονται όλοι οι πιθανοί και απίθανοι άνθρω­ποι, που μπορούν να εμφανιστούν σαν φορείς της εθνικής ευαισθησίας. Στην κυριολεξία γινόμαστε μάρτυρες μιας «ανάστασης» νεκρών. Άνθρωποι, τους οποίους δεν τους υπολογίζει κανένας για τριακόσιες εξήντα τέσσερις μέρες τον χρόνο, εκείνη την ημέρα έχουν την τιμητική τους. Ανεβαίνουν στο βήμα και αποσπούν την προσοχή όλου του έθνους. Θρησκόληπτοι παπάδες, πατριδοκάπηλοι πολιτικάν­τη­δες, ξεχασμένοι γυμνασιάρχες, παχύσαρκοι θαμώνες του Αγίου Όρους.

Όλοι έχουν κάτι να πουν εκείνη την ημέρα, γιατί δεν τους ακούει κανείς όλες τις υπόλοιπες. Όπως και να έχει όμως αυτή η «γιορτή» διαρκεί μία μέρα. Δεν αντέ­χει περισσότερο. Δεν αντέχουν οι μορφωμένοι Έλληνες παραπάνω από μία μέρα την «τουρκοφαγία». Οι μόνες γιορτές που αντέχουν περισσότερους «πανηγυρισμούς» είναι οι θρησκευτικές γιορτές του χριστιανισμού. Εκεί υπάρ­χουν μέχρι και εορταστικά «επταήμερα».

Επαναλαμβάνοντας την ίδια διαδικασία και για τους Εβραίους, αναζητάμε την μεγάλη γιορτή τους. Την μεγάλη εθνική τους γιορτή με το υπερβατικό περιεχόμενο. Την γιορτή που τους συνδέει ως έθνος με το Θείο και τη «βοή­θειά» του. Τη γιορτή που τους «θυμίζει» ποιος είναι ο μεγά­λος εχθρός τους. Τη γιορτή που τους «θυμίζει» ότι ο «σωστός» Εβραίος πρέπει να μεριμνά καθημερινά για την εξασθένιση του μεγάλου εθνικού εχθρού. Τη γιορτή που αποκαλύπτει ποιανού λαού η ζημιά είναι κέρδος για το εβραϊκό έθνος.

Εύκολα εντοπίζουμε τη μεγάλη τους γιορτή και αυτή είναι η περίφημη Χανουκά. Αναζητούμε την αιτία αυτής της οκταήμερης γιορτής και πάλι πέφτουμε στους Μακκα­βαίους. Στη Χανουκά γιορτάζουν τα κατορθώματα των Μακκαβαίων. Μα τι έκαναν επιτέλους αυτοί οι Μακκαβαίοι; Γιατί μπαίνουν τόσο πολύ στην καθημερινότητα των Εβραί­ων μετά από δύο χιλιάδες χρόνια; Γιατί άλλαξαν τόσο πολύ την ιεράρχηση των θρησκευτικών γιορτών σε ένα έθνος με άπειρους «αγίους» και «προφήτες»;

Μήπως αντιστάθηκαν σε έναν πανίσχυρο εισβολέα και διασφάλισαν την ελευθερία των συμπατριωτών τους, όπως έκανε για παράδειγμα ο Λεωνίδας; Μήπως επαναστάτησαν εναντίον ενός κατακτητή, εξασφαλίζοντας ένα ανεξάρτητο κράτος για τους συμπατριώτες τους, όπως έκανε για παρά­δειγμα ο Κολοκοτρώνης; Αυτοί όλοι είναι εθνικοί ήρωες, γιατί υποτίθεται εξυπηρέτησαν τα εθνικά συμφέ­ρον­τα του λαού στον οποίον ανήκαν. Οι Μακκαβαίοι προφα­νώς είναι κάτι παραπάνω από τους συμβατικούς εθνικούς ήρωες, γιατί σχεδόν λατρεύονται σαν άγιοι και όχι απλά σαν εθνικοί ήρωες.

Προς τιμήν τους δεν δονούνται μόνον τα σύγχρονα αθλητικά στάδια του Ισραήλ, αλλά γίνεται η μεγαλύτερη εθνική και θρησκευτική γιορτή του εβραϊκού λαού παγκοσμίως. Οκτώ ημέρες τους γιορτάζουν κάθε χρόνο. Ένας πραγματικά εορταστικός «μαραθώνιος». Μπροστά τους ο ίδιος ο πατριάρχης τους Αβραάμ είναι «παραμε­λημένος» από τους απογόνους του. Ο άνθρωπος που «γέννησε» το έθνος από το αίμα του.

Ούτε τον Μωυσή δεν τον τιμούν τόσο. Τον άνθρωπο που «έσωσε» το έθνος μέσα από την έρημο. Άρα και οι Μακκαβαίοι θα έκαναν κάτι ανάλογα σημαντικό. Θα πολέμησαν τον εθνικό τους εχθρό. Θα έσωσαν το έθνος από έναν εχθρό, που, τηρουμένων των εορταστικών αναλογιών, θα ήταν πιο επικίνδυνος ακόμα και από την ίδια την έρημο. Οι Μακκαβαίοι δηλαδή είναι αυτοί οι οποίοι αποκαλύπτουν τον πιο σημαντικό εχθρό που γνώρισαν ποτέ οι Εβραίοι.

Τι έκαναν λοιπόν οι Μακκαβαίοι και οι Εβραίοι τους λατρεύουν στην κυριολεξία; Η ιστορία λέει ότι υπό μακε­δονική κατοχή επαναστάτησαν και κατέλαβαν για κάποιο ελάχιστο χρονικό διάστημα τον Ναό του Σολομώντα. Στα χρόνια του Αντίοχου του Δ’ του Επιφανή πήγαν υπό την καθοδήγηση του Ιούδα του γιου του Ματαθία και κατέλα­βαν τον Ναό του Σολομώντα. Με βάση μια συμβατική εθνική πολιτική δεν έκαναν τίποτε το σπουδαίο. Στρατιω­τικά, οικονομικά και πολιτικά θα έλεγε κανείς ότι έκαναν μια «τρύπα» στο νερό.

Μια ομάδα θρησκόληπτων κακομοίρηδων πήγε και έκανε μια προβοκάτσια εναντίον της επίσημης αρχής. Μερικοί άπλυτοι και δυστυχισμένοι «περιθωριακοί» της κοινωνίας έφυγαν από το χωριό τους και πήγαν και «κατέ­λαβαν» τον ναό στην Ιερουσαλήμ. Σε ένα χαλαρό από πλευράς εξουσίας σύστημα πήγαν κάποιοι φανατικοί και έκαναν μια συμβολική κίνηση. Δεν είχαν μαζί τους ούτε καν μια λίστα αιτημάτων. Δεν απαίτησαν ούτε ανεξαρτησία ούτε αυτοδιάθεση. Δεν απαίτησαν καν μια πιο ευνοϊκή φορολογική πολιτική.

Πήγαν και με δολοφονικό τρόπο προ­κά­λεσαν ένα πρόβλημα, για να δρομολογήσουν κάποιες εξελίξεις. Τα γνωστά εβραϊκά κολπάκια. Όπως μετά από αιώνες πήγε ο δολοφόνος Σαρόν στην Ιερουσαλήμ και σκότωσε Παλαιστίνιους, προκειμένου να ενεργοποιήσει μια «Ιντιφάντα», η οποία βρισκόταν σε κατάσταση ύφεσης.

Στο συμβατικό επίπεδο αυτοί όχι μόνον ήρωες δεν ήταν, αλλά ήταν καταστροφείς. Σε φυσιολογικές συνθήκες οι ίδιοι οι Εβραίοι της εποχής θα έπρεπε να τους αρπά­ξουν και να τους λιώσουν. Γιατί; Γιατί προκάλεσαν ένα χαλαρό σύστημα και το ανάγκασαν να σκληραίνει τη στάση του. Γιατί έβαλαν σε μπελά έναν ολόκληρο λαό, που εκείνη τη στιγμή είχε βελτιώσει τη ζωή του εξαιτίας των «κατα­κτητών» και δεν την είχε επιβαρύνει. Αυτά δεν αποτε­λούν δικές μας υποκειμενικές διαπιστώσεις. Δικές τους δια­πι­στώ­­σεις ήταν, εφόσον από αυτήν τη βελτίωση είχε δημι­ουργηθεί το πρόβλημά τους.

Ο εβραϊκός λαός στην εποχή των Μακεδόνων είχε μορφωθεί καλύτερα απ’ ό,τι μορφωνόταν μέχρι τότε. Είχε οικονομικές δραστηριότητες μέσα σε ένα μεγάλο και οργα­νω­μένο σύστημα, που τους πρόσφερε μεγαλύτερα κέρδη απ’ ό,τι μέχρι τότε είχαν. Μέχρι και το νερό είχαν ανακαλύψει εκείνη την εποχή οι Εβραίοι. Πλένονταν και δεν ξεφλούδιζαν τη βρομιά από πάνω τους. Μπορούσαν και θαύμαζαν τα ελληνικά αγάλματα και δεν τα έβλεπαν σαν πορνογραφικό υλικό, όπως οι αυνανιστές πρόγονοί τους.

Τέτοιου είδους «ήρωες» ένας λαός όχι μόνον δεν έχει λόγο να τους θυμάται, αλλά αντίθετα προσπαθεί να τους ξεχάσει. Οι Εβραίοι όμως δεν είναι συμβατικό έθνος και άρα και τα συμφέροντά του δεν είναι τέτοια. Οι Μακκα­βαίοι στην κυριολεξία «έσωσαν» το εβραϊκό έθνος. Το έθνος, που εκείνη τη στιγμή κινδύνευε να χαθεί, γιατί έχανε τη «συνέχειά» του. Τα νεαρά εβραιόπουλα εξελλη­νί­ζονταν και δεν ακολουθούσαν. Ο ελληνισμός ήταν για τον εβραϊσμό πιο επικίνδυνος από την πιο αφιλόξενη έρημο. Τα ελληνικά συγγράμματα ήταν πιο επικίνδυνα από το πιο δηλητηριασμένο νερό της ερήμου.

Οι Μακκαβαίοι με την προβοκάτσια τους έβαλαν το «ψωμί» τους μπροστά στους Μακεδόνες και αυτοί από την άγνοιά τους έβαλαν πάνω σ’ αυτό το πολυπόθητο «βού­τυρο». Οι αγράμματοι προκάλεσαν την εχθρότητα των εξουσια­στών απέναντι στους μορφωμένους και εξελληνι­σμένους Εβραίους και τους συσπείρωσαν γύρω από την αγράμματη και θρησκόληπτη ηγεσία τους. Έχυσαν αίμα μακεδονικό, για να προκαλέσουν τα αντίποινα και άρα να προκαλέσουν αιμορραγία στον εβραϊκό κορμό.

Αυτός ήταν ο στόχος τους. Στόχος τους δεν ήταν οι Μακεδόνες. Στόχος τους ήταν οι ανυπάκουοι Εβραίοι, που μέχρι τότε τους ξέφευγαν και μπορούσαν να «μαντρωθούν» μόνον υπό την απειλή των μακεδονικών όπλων.

Όλα αυτά τα εξασφάλισαν με μια απλή προβοκάτσια. Οι νεαροί Εβραίοι ξαφνικά μέσα σε έναν εξελληνισμένο κόσμο έπαψαν να είναι και οι ίδιοι Έλληνες. Έγιναν και πάλι Εβραίοι. Αυτό ήταν το ζητούμενο. Να πάψουν να συνα­να­στρέφονται ξένους και κυρίως τους Έλληνες. Να πά­ψουν να υιοθετούν τις συνήθειές τους. Να πάψουν να πηγαίνουν στα γυμναστήρια, για να είναι όμοιοι με τους καχεκτικούς πατέρες τους. Να πάψουν να πλένονται, για να είναι όμοιοι με τους βρομύλους πατέρες τους. Να πάψουν να μιλάνε ελληνικά, για να καταλαβαίνουν μόνον τους αγράμματους πατέρες τους. Να πάψουν να μορφώ­νονται, για να μαθαίνουν την «αλήθεια» από τους ιερείς τους. Με λίγα λόγια να επιστρέψουν στον «πάγκο» του πατέρα. Οι Εβραίοι έπρεπε να βλέπουν μόνον τους συγ­γενείς και τους ιερείς τους ως δικούς τους ανθρώπους.

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της προβοκάτσιας. Οι φίλοι και οι γνωστοί έπαψαν να τους εμπιστεύονται. Αυτό ήταν αμοιβαίο, εφόσον και αυτοί έπαψαν να τους εμπιστεύονται. Διχάστηκε ο κόσμος και τα μίση επανήλθαν ξανά στα επί­πεδ­α που ευνοούσαν τους «προστάτες». Με μια προβο­κάτσια έμπλεξαν τον λαό σε έναν ανταρτοπόλεμο της συμφοράς, ο οποίος μπορεί να μην απέδωσε συμβατικούς καρπούς για ένα έθνος, αλλά εξασφάλισε πιστούς στα ιερατεία. Ο ραβίνος και πάλι βρήκε νεκρούς να θάψει σαν μάρτυρες.

Ο ραβίνος και πάλι βρήκε κλαμένους να παρη­γο­ρήσει. Ο ραβίνος και πάλι βρήκε διωκόμενους να κρύψει. Ο εβραϊσμός είχε «σωθεί». Από εκεί και πέρα «Business as usual». Ως εχθροί οι Μακεδόνες ήταν μια χαρά. «Καλύτεροι» απ’ ό,τι ήταν πριν την προβοκάτσια, γιατί ήταν πλέον εχθρικοί προς τους Εβραίους. Χρήσιμοι για το εβραϊκό έθνος όπως ήταν οι Ρωμαίοι, οι ναζιστές και όλοι οι ρατσιστές αυτού του κόσμου.

Αυτά όλα τα οποία περιγράφουμε μπορεί να φαίνονται παράξενα, αλλά δεν είναι. Ακόμα και στις μέρες μας συμβαίνουν, έστω και σε άλλες κλίμακες πολύ μικρότερες από αυτές των εθνών. Όλες οι ιδιόμορφες κοινωνικές ομάδες, που ασκούν εξουσία στα μέλη τους, με έναν ανάλογο τρόπο λειτουργούν. Απλά δεν φαίνονται. Ένας γύφτος, για παράδειγμα, λειτουργεί με ανάλογο τρόπο. Συνήθως κάνει τα αντίθετα από αυτά για τα οποία κλαίει και παραπονιέται. Κλαίει, για να δείξει σε κάποιους ότι έστω και στοιχειωδώς αγωνίζεται μέσα στην άδικη «κενωνία». Παραπονιέται διαρκώς, για να επωφεληθεί από τον πολιτισμό της υπόλοιπης κοινωνίας, μπας και τσιμπήσει κανένα «ψιλό» και όχι επειδή θέλει ν’ αλλάξει.

Δεν τον συμφέρει τον γύφτο ν’ αλλάξει. Δεν τον συμφέρει να πάει το παιδί του σχολείο, γιατί σ’ αυτήν την περίπτωση δεν θα πάει στα φανάρια να ζητιανέψει, για να του φέρει χρήματα να τα πιει στο καφενείο. Δεν τον συμφέρει να μορφωθεί αυτό το παιδί, γιατί δεν θα υπακούει στη «σοφία» του. Δεν τον συμφέρει να είναι καθαρό, γιατί χωρίς τη βρώμα δεν θα στιγμα­τίζεται και ως εκ τούτου δεν θα απομονώνεται μέσα στην κοινωνία. Δεν τον συμφέρει καν να είναι υγιές, γιατί μειώ­νεται η «απόδοσή» του στη ζητιανιά.

Δεν τον συμφέρει να εκπολιτιστεί, γιατί αυτό θα καταστρέψει το γένος του. Θα τους βλέπει κι αυτό σαν γύφτους. Απλά πράγματα. Ο κάθε γύφτος κάνει από δέκα παιδιά, για να έχει δέκα διαφορε­τικούς οικονομικούς «πόρους». Κάθε «φανάρι», όπου αυτά ζητιανεύουν, γίνεται ένα «μαγαζί» του. Θα έκανε δέκα παι­διά, αν έπρεπε να δουλέψει ο ίδιος για να τα σπουδάσει;

Τα ακριβώς ανάλογα συμβαίνουν και με τους Εβραί­ους. Ακόμα και τα παράπονά τους για τον αντισιωνισμό είναι εκ του πονηρού. Δεν τους συμφέρει να μην υπάρχει αντισιωνισμός. Βγάζουν κέρδη από τον αντισιωνισμό. Το λειτουργικό αυτής της κοινωνίας το εφεύραν οι «ήρωες» Μακκαβαίοι. Τα απόλυτα και αξεπέραστα «πρότυπα» όλων των γύφτων. Έτσι έσωσαν τον εβραϊσμό και γι’ αυτό λατρεύονται σαν ήρωες. Χάρη σ’ αυτούς έφτασαν όπως έφτασαν οι Εβραίοι στη σημερινή εποχή.

Χάρη σ’ αυτούς ζούσαν «όμορφα» σε τρισάθλια γκέτο. Έμεναν για χρόνια άπλυτοι, έστηναν πάγκους, προωθούσαν πόρνες, χαφιέ­διζαν τους λαούς επί αιώνες. Χάρη σ’ αυτούς το έθνος αποκτούσε το «στίγμα», που δεν τους επέτρεπε να ενσωμα­τωθούν στις κοινωνίες που τους φιλοξενούσαν. «Άκμαζε» το έθνος επί αιώνες. Όποιος ήθελε χαφιέδες, δολο­φόνους, προβοκάτορες, μπορούσε να τους εξασφα­λίσει. Αρκεί να είχε χρήματα, για να πληρώσει τα «παιδιά» των Μακκαβαίων. Οι λαοί τους μισούσαν, μετατρέποντας τις κοινωνίες τους σε αφιλόξενες «έρημους», που έδιναν λόγο ύπαρξης στους διαδόχους των «οδοιπόρων» Μακ­καβαίων.

Τραγικό και μόνον να το σκεφτεί κάποιος. Μερικοί αγράμματοι παρέσυραν στο λάθος τους μορφωμένους Έλληνες και Εβραίους της εποχής και τους παγίδευσαν θανάσιμα. Αυτό ήταν ένα λάθος, το οποίο το χρεώνονται εξ’ ολοκλήρου οι Μακεδόνες. Αν ήταν πονηροί οι Μακε­δόνες, δεν έπρεπε καν ν’ ασχοληθούν μαζί τους. Ούτε καν να τους έβγαζαν από τον ναό. Να τους έστελναν ακόμα και προμήθειες, για να καθίσουν όσο θέλουν εκεί μέσα. Να τους έχουν μαζεμένους σε έναν χώρο. Να τους εξευ­τε­­λίσουν. Απέναντι σε προβοκάτορες μόνον με προβο­κάτσια μπορείς να απαντήσεις.

Αυτή η πονηριά έλειπε από τους Μακεδόνες, γιατί απλούστατα ήταν Έλληνες. Οι Έλληνες δεν είναι πονηροί. Οι Έλληνες εκφράζουν πάντα την ισχύ και αυτό τους καθι­στά αγαθούς. Δεν γνωρίζουν την τέχνη της προβο­κάτσιας. Δεν έχουν μάθει να τρώνε ψωμί με κλάματα σαν θύματα. Όταν είναι ισχυροί, στέκονται στα πόδια τους και γελάνε. Όταν είναι αδύναμοι, γονατίζουν και δεν σταμα­τούν να κλαίνε μέχρι να σηκωθούν. Δεν έχουν μάθει να προο­δεύουν, παριστάνοντας τους κακομοίρηδες. Δεν έχουν μάθει να αισθάνονται ισχυροί στα γόνατα. Αυτό το οποίο κάνουν μονίμως οι Εβραίοι. Εκεί την «πάτησαν» οι Μακε­δόνες.

Είδαν τους Μακκαβαίους όρθιους και νόμισαν ότι έχουν μπροστά τους έναν εχθρό, που πρέπει να του επιτεθούν. Δεν κατάλαβαν ότι αυτοί «σηκώθηκαν» όρθιοι, απλά για να ρίξουν και τους υπόλοιπους ομοεθνείς τους στα «γόνατα». Δεν κατάλαβαν ότι οι «παράλυτοι» σηκώθηκαν στιγμιαία, ποντάροντας στο ότι οι εξουσιαστές —αντι­δρώ­ντας ενστικτωδώς— θα τους ξαναρίξουν κάτω. Οι Μακεδό­νες επιτέθηκαν στους έρποντες Μακκαβαίους και στην ουσία έκαναν ζημιά στους μόνους Εβραίους οι οποίοι λόγω του εξελληνισμού τους κατόρθωσαν να σταθούν στα πόδια τους. Αυτό ήταν λάθος.

Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για έλλειψη πονηριάς από την πλευρά των Μακεδόνων. Αντέδρασαν με λάθος τρόπο απέναντι σε εξειδικευμένους προβοκάτορες. Δεν έκαναν αυτό που έπρεπε. Μετά την προβοκάτσια των Μακκαβαίων έπρεπε να βάλουν πάγκους έξω από τον ναό και να κόβουν εισιτήρια για όποιον θέλει να δει «ζωντανά» τα «απώτατα» όρια της ανθρώπινης ύπαρξης. Να οργανώνουν «χάπενινγκ» με καλλίγραμμες κοπέλες. Ήταν θέμα χρόνου να τους τελειώσουν. Από πανούκλα θα πέθαιναν οι βρομιάρηδες. Με αυνανισμό θα γέμιζαν τις ώρες τους.

Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για αντισυμβατικότητα. Αν οι Εβραίοι ήταν συμβατικό έθνος, οι μεγαλύτεροι ήρωές του θα ήταν οι Εβραίοι που ίδρυσαν το Ισραήλ το 1948. Πρώτος ο Μωυσής, που τους παρέδωσε εκείνο το μέρος ως «Γη της Επαγγελίας» και δεύτεροι αυτοί που χιλιάδες χρόνια μετά το ανέκτησαν για λογαριασμό του έθνους. Ενδιάμεσα δεν μπορούν να υπάρχουν ήρωες σε εθνικό επίπεδο. Ήρωες, που να τρέχουν κλαίγοντας με τους πάγκους τους στους ώμους για να σωθούν, δεν υπάρχουν.

Ήρωες, κρυβόμενοι σε λαγούμια και υπονόμους, δεν υπάρχουν. Άρα για τους Εβραίους η εθνική τους «επιτυχία» ήταν διαφορετική από αυτήν που αντιλαμβάνονται ως τέτοια τα υπόλοιπα έθνη. Γι’ αυτούς επιτυχία είναι να επιβιώνουν και να προοδεύουν με τους πάγκους. Επιτυχία τους είναι να τρώνε «παντεσπάνι», έστω και στα γόνατα.

Ακόμα και η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ δεν αποτελεί ξεχωριστή εθνική επιτυχία γι’ αυτούς. Δεν την γιορτάζουν ως τέτοια. Είναι ένα ακόμα εθνικό «πρότζεκτ», που ενισχύει τα συμφέροντα του εβραϊσμού παγκοσμίως. Για κάποιους Εβραίους το κράτος του Ισραήλ δεν σημαίνει τίποτε σημαντικό και γι’ αυτόν τον λόγο δεν υπάρχει στο εορτολόγιό τους με την ανάλογη έκταση.

Για όλους όμως τους Εβραίους ανεξαιρέτως οι Μακκαβαίοι είναι οι εθνικοί ήρωες. Στο κράτος του Ισραήλ «διαπρέπουν» οι κάθε λογής Μακάμπι. Το έθνος προοδεύει όπως αποφάσισαν εκείνοι οι Μακκαβαίοι και απλά το Ισραήλ είναι μέρος αυτής της προόδου και όχι το θεμέλιό της, όπως θα ήταν για ένα συμβατικό έθνος.

Βλέποντας λοιπόν ο αναγνώστης όλα αυτά, καταλα­βαίνει τα πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο. Εθνικός εχθρός των Εβραίων είναι αυτός τον οποίον όρισαν οι εθνικοί του ήρωες ως τέτοιον. Εχθρός τους είναι η Μακε­δονία και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει. Εχθρός τους είναι ο ελληνισμός, που απειλεί μόνιμα το εβραϊκό έθνος και καθιστά τον αγώνα των Μακκαβαίων παντοτινά επίκαι­ρο. Όταν γνωρίζεις ποιος είναι ο εχθρός τους, μπορείς να καταλάβεις και ποιοι είναι οι «σωστοί» Εβραίοι με βάση τα πρότυπά τους.

Με βάση τα πρότυπα που για οκτώ ημέρες κάθε χρόνο θα τους υπενθυμίζονται. Με βάση τα μνημόσυνα των «σωστών» Εβραίων, που για οκτώ ημέρες θα υπενθυμίζονται στους υπολοίπους.

«Σωστός» Εβραίος είναι ο Ιωσήφ «Τίτο», που έβαλε τα «θεμέλια», για να κάνει ζημιά στη Μακεδονία.

«Σωστός» Εβραίος είναι ο Μπεναρόγια, που δημιούργησε το μετέ­πειτα ΚΚΕ ως μοχλό πρόκλησης έντασης στη Μακεδονία.

«Σωστός» Εβραίος είναι ο Κίσινγκερ, που έκανε ζημιά στον ελληνισμό με την Κύπρο.

«Σωστός» Εβραίος είναι ο Νίμιτς, που παριστάνει τον διαπραγματευτή, για να εξασφαλίσει τα εβραϊκά συμφέροντα εις βάρος των εχθρών του.

«Σωστός» Εβραίος είναι ο Σόρος, που χρηματοδοτεί τον κάθε πιθανό ή απίθανο παράγοντα, που μπορεί να κάνει κακό στη Μακεδονία.

«Σωστός» Εβραίος είναι ο Γιωργάκης, που, ως υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας, αναγνώρισε «ίχνη» μακεδονικού έθνους στη σημερινή Ελλάδα.

Όλοι αυτοί είναι «σωστοί» όχι μόνον γιατί πρόσφεραν κέρδη στο έθνος τους, αλλά γιατί δεν ξέχασαν να κάνουν ζημιά και στους εχθρούς του. Όλοι αυτοί «τιμούνται» στη Χανουκά, γιατί είναι γνήσιοι «Μακκαβαίοι».

Απόσπασμα από το βιβλίο: «ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ»

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ στο eamb-ydrohoos

terrapapers.com



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

38 σχόλια στο “Οι Εβραίοι μισούν τη Μακεδονία”
  1. Άσε τους ανθρώπους στον ύπνο τους, μην τους ξυπνάς!!!
    Εδώ τους παίρνουν το όνομα, τα Σκόπια γέμισαν με αγάλματα και ονομασίες του Μ. Αλεξάνδρου και δεν αντιδρούν, μόνο για τον ΠΑΟΚ θα συγκεντρωθούν όλοι κάτω από τον Λευκό Πύργο. Α! Ξέχασα..άξιοι γιατί βγάζουν και πατριώτη δήμαρχο!!!!! Έλα μωρέ, ποιος να νοιαστεί για την ιστορία τώρα…τόσα χρόνια έχουν περάσει…εδώ πάνω όλοι βλέπουμε Σουλεϊμάν…τι δεν καταλλλαβαίνεις???

  2. Κουράγιο αδέρφια το φάγαμε το γαϊδούρι.η Μακεδονία θα το κάνει παλι το θαύμα της

    1. Ευτυχώς θα το κανει από μόνη της, γιατί αν περιμένει απο τους νεοέλληνες……. ΣΩΘΗΚΕ!!!!!!!!

  3. ΠΕΡΙ ΕΘΝΟΥΣ…Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ…ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΛΕΓΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ…ΜΕΤΑ ΔΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΓΙΝΑΜΕ ΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΩΣ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ…ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΑΣΤΕ ΡΩΜΙΟΙ…ΣΕ ΚΑΘΑΡΑ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ…ΜΕΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΩΔΕΚΑ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΙΖΡΑΗΛ…ΟΙ ΕΝΤΕΚΑ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ…ΤΟΥ ΔΑΝ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕΙΟΨΗΦΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΝΔΕΚΑ….ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΣΑΔΟΥΚΑΙΟΙ…ΠΩΣ ΑΔΕΡΦΕ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΗΣΕ ΕΒΡΑΙΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΜΗ ΛΕΧΝΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΜΑΖΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ…ΑΝ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΟΤΕ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ 20.000.000ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ…ΑΛΟΙ 20.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ ΑΛΛΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΟΥΝΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΑ 20.000.000 ΜΟΓΓΟΛΟΤΟΥΡΚΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ(ΜΙΛΕΤΙ)…ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΡΟΣΜΕΝΟΜΕΝ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ…ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΩΝΟΥΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΥΤΕΣ ΑΡΑΓΕΣ ΚΑ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ ΔΗΛΩΘΕΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΑΡΖΕΝΤΑ 21 ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΑΥΤΑΡΚΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΛΙΑ-ΜΠΕΝΑΚΙ(ΣΙΜΗΤΑΡΙΟ ΑΒΟΥΡΙΔΙΚΟ)…ΤΑ ΠΕΡΙ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΡΙΔΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΔΕΝ ΥΣΧΥΟΥΝ Ο ΠΑΙΣΙΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΝ…ΜΑ ΚΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΗΤΑΝ ΓΡΑΝΑΖΙ ΚΟΥΜΟΥΝΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΗΞΕΤΗΣ ΜΕ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ…ΒΛΕΠΕΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΙΣΜΑΤΙΚΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΟΧΙ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΚΟΜΑΤΙΑ…ΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ… ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΑΙ ΦΥΓΕΙΣ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΑ ΧΙΛΙΟΣΤΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΧΑΣΜΑ ΑΓΕΦΥΡΩΤΟ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ._ΖΗΤΩ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΤΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ….Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΗΠΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΟΥΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΜΑΣΩΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕ ΠΡΟΕΞΕΧΩΝ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΣΙΜΗΤΗ ΤΗΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ…ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΑΣΩΝΟΙ? ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ MAZEYTIKAN KAI DIELYSAN ESKEMENA?

  4. Ενδιαφερουσα η επιφανειακη αναλυση αυτη. Μονο οπου γραφεις εβραιος διορθωσε με το σωστο Σιωνιστης και τα παρελκομενα.
    *Εζησαν στην Θεσσαλονικη σε δυσκολες εποχες. Και ακομα την προσφωνουν Μανα. Τι λες γι αυτο?

  5. Το άρθρο είναι καταπληκτικό,αλλά θα πρέπει να αναφερθή και ο ρόλος του Αντίοχου σε αυτήν την ιστορία……ο Αντίοχος φταίει για αυτό που είναι σήμερα οι Εβραίοι,ο Αντίοχος τους ξανάκανε έθνος(κάτι που το είχαν χάσει με τον ξεριζομό στην Βαβυλώνα 900-800 πριν…τέλος πάντων το θέμα είναι εύεστητο,και αν μιλήσω να πω αυτό που πιστεύω θα πέσει πολύ βρισίδη….και εκτός αυτού θέλει πολύ μα πολύ γράφιμο…καλό είναι να διαβάστε την ιστορία του και να δείτε πότε και πως έγιναν τα γεγονότα…μετά από ποία γεγονότα!Όποιος ξέρει στρατιωτική ιστορία θα καταλάβει τι εννοώ!Πάντως αν ο Αντίοχος "ΑΝ" δεν επένέβαινε με αυτόν τον τρόπο …οι Εβραίοι δεν θα υπήρχαν διότι σε 100 χρόνια θα είχαν είδη ενσωματωθεί στην Ελληνική κοινωνία.Οι Εβραίοι τον έχουν σαν τον δικό τους αντίχριστο…ενώ στην ουσία είναι δικός μας αντίχριστος…διότι τους ξανα δημιούργήσε!

  6. '' Το μισος των Εβραιων κατα των Ελληνων υπερβαινει και αυτο ακομα των Τουρκων ''

    Αδαμαντιος Κοραης

  7. ποιος να αντιδρασει ρε παιδια ? αφου η μιση θεσσαλονικη ειναι εβραιοι και μη σας κανει εντυπωση που εχουν εβραιο δημαρχο!

    1. Εισαι χαπακωμενος; Εισαι μαστουρωμενος; θες ν ανεβεις στη Σαλονικη να ψαξεις για εβραιους; ελα και θα σε "ψαχουλεψουμε " καλα. Βλακα ε βλακα

    2. Αμέσως μετα την απελευθέρωση της πόλης το 1912 και για δύο ολόκληρα χρόνια, συνέβησαν οι μεγαλύτεροι διωγμοι Εβραίων στον Ελλαδικό χώρο, με αποκορύφωμα την πυρπόληση του συνοικισμού ΚΑΜΠΕΛ (σημερινή περιοχή Χαριλάου, εκει που βρίσκεται το γήπεδο του Άρη) που ήταν Εβραϊκος.
      Τους τελευταίους που απέμειναν στην πόλη τους συγκέντρωσαν οι ναζί στην πλατεια Ελευθερίας και τους έστειλαν στα κρεματόρια.
      Πράγματι στο μακρινό παρελθόν υπήρξε πόλη Εβραϊκή, με ποσοστό που άγγιζε το σαράντα τοις εκατό. Οι Εβραίοι την αποκαλούσαν Νέα Ιερουσαλήμ και την θεωρούσαν ιερή πόλη για αυτούς.
      Η μετακίνηση και τοποθέτηση τους εκεί ήταν αποτέλεσμα της απομάκρυνσης τους απο την Ισπανία απο τους βασιλείς Φερδινανδο και Ισαβελα ως τιμωρία για την βοήθεια που παρείχαν στους Μαυριτανους ώστε να κατακτήσουν την Ισπανία για 70 χρόνια.
      Ζήτησαν τοτε την βοηθεια του Σουλτανου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και αυτός με χαρα τους τοποθέτησε σε ένα απο τα πιο σημαντικά λιμάνια της εποχής, προσδοκώντας σε εμπορική ανάπτυξη.
      Ένας ακόμη λόγος όμως που έπραξε έτσι, είναι γιατί η Θεσσαλονίκη υπήρξε η πλέον εθνοκεντρικη πόλη της Ελληνικής επικράτειας απο την κατάκτηση των Ρωμαίων και για πολλα χρόνια μετά (θυμηθείτε την περίπτωση του Ιπποδρομειου την εποχη του Θεοδωσιου!).
      Με αυτο το δεδομένο, ο Σουλτάνος είχε στο μυαλό του και την αλλοίωση της
      σύστασης του πληθυσμού της πόλης.
      Μετα το πέρασμα των ναζί απο την πόλη και μέχρι σήμερα, είναι απο τις πόλεις με τον μικρότερο πληθυσμο Εβραίων αναλογικά με τον πληθυσμό της.
      Πολλοί από αυτούς που γλίτωσαν απο τα στρατόπεδα δεν επέστρεψαν σε αυτή γιατι στο μεταξύ εποικησαν στο σημερινό ΙΣΡΑΉΛ και στην πραγματική Ιερουσαλήμ.
      Σημείωση: οι διώξεις του 1912 – 1914 έλαβαν χώρα γιατι κατα την διάρκεια των μαχών για την ανακαταληψη της πόλης απο τους Έλληνες, η εβραϊκή κοινότητα υποστήριξε, χρηματοδότησε και πολέμησε στο πλευρό αρχικά των Τούρκων και μετά, όταν αυτοί υποχωρουσαν, σε αυτό των Βουλγάρων που ήταν οι νέοι διεκδικητές. Υπάρχει και επίσημη, έγγραφη ομολογία – απολογία για αυτό,από τον τότε αρχιραβινο της κοινοτητας προς τις νέες Ελληνικές αρχές, στις οποίες εξηγεί τους λόγους αυτής της δράσης και ζητάει την επιείκεια τους!
      ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΊΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΉΘΕΙΑ ΕΠΊ ΤΟΥ ΘΈΜΑΤΟΣ.

    3. Αν αναφερεσαι στους οπαδούς του Άρη, που είναι η μετονομασια της παλιάς ΜΑΚΑΜΠΊ Θες/νικης που και εκείνη φορούσε κίτρινα και το χαιδευτικό της ήταν ΚΊΤΡΙΝΗ ΘΥΕΛΛΑ (τι σύμπτωση!), Ε ΟΧΙ ΚΑΙ Η ΜΙΣΗ !!!!

  8. Με τον τίτλο "Μακκαβαίοι" σώζονται , σε πολλά ελληνικα χειρόγραφα , τέσσερα βιβλία , αυτοτελή , αλλά το περιεχόμενο , αναφέρεται ή σχετίζεται προς τους ηρωικούς αγώνες , υπέρ πίστεως και πατρίδος των ευσεβών και γενναίων Μακκαβαίων . Από το όνομά τους πήραν τα βιβλία αυτόν τον χαρακτηρισμό. Τα δύο πρώτα βιβλία περιλαμβάνουν γεγονότα μεταξύ των ετών 173-136 πΧ. Το δε τρίτο περιλαμβάνει γεγονότα από το 221-204 πΧ. Τα τρία αυτά βιβλία είναι τα μόνα που γράφτηκαν και σώζονται από το 400πΧ μέχρι της γεννήσεως του Κυρίου. Είναι πολύ διδακτικά διότι παρουσιάζουν στο πρόσωπο των Μακκαβαίων άθλους πίστεως και φιλοπατρίας και υποδηλώνουν την μεγάλη αλήθεια ότι και οι λίγοι , όταν εμπνέονται από την πίστη προς τον Θεό και εν ονόματί αυτής αναλαμβάνουν δυσαναλόγως μεγάλους ευγενείς αγώνες , ευλογούνται και ενισχύονται από τον Θεό σε κατορθωση καταπληκτικών έργων. Επομένως , κι ο συγγραφέας του άρθρου χρησιμοποίησε ως πηγή τα βιβλία των Μακκαβαίων της ΠΔ. Στο πρώτο βιβλίο , ο συγγραφέας του υμνεί κατά κάποιον τρόπο τις επιτυχίες του Μ. Αλέξανδρου και την ειρήνη , την οποία θεμελίωσε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Υπερπηδώντας τα πρώτα πενήντα χρόνια της βασιλείας των Σελευκιδών(334-275πΧ) , προχωρά στην εξιστόρηση των συνταρακτικών για την Παλαιστίνη γεγονότων επί της βασιλείας του Αντιόχου Δ' του Επιφανούς(175-164 πΧ). Ο Αντίοχος επιθυμώντας την πολιτική ενότητα και τον εξελληνισμό του κράτους του κράτους, θέλησε να εκριζώσει την ιουδαϊκή θρησκεία , χρησιμοποιώντας για τον σκοπό αυτό απάνθρωπες μεθόδους . Ο ιερέας Ματταθίας με τους γιούς του και με άλλους πιστούς Ιουδαίους , συγκρότησε δύναμη για να υπερασπισθούν τα ιερά κι όσια της φυλής του . Ανάλογα λειτούργησαν και οι Αγωνιστές της ελληνικής επανάστασης , εναντίον των τούρκων κατακτητών και πέτυχαν το ακατόρθωτο , την δημιουργία κράτους . Το μισός των εβραίων για την Ελλάδα δεν έχει να κάνει μόνο με την Μακεδονία μας , έχει να κάνει με την Ελλάδα στο σύνολό της και σίγουρα οχι για τους λόγους που επικαλείται ο διαστρεβλωτής της ιστορίας συγγραφέας. Οι λόγοι έχουν να κάνουν με το ότι η Ελλάδα είναι η κοιτίδα του ορθόδοξου χριστιανισμού , που κατέχει την αλήθεια μέσω της εκκλησιαστικής ιστορίας και παραδόσεως . Ο γέροντας Παΐσιος αναφέρει ότι στις βουλευτικές εκλογές του 1988 στο εβραϊκό κράτος , οι αρχηγοί των κομμάτων έλεγαν στους ψηφοφόρους τους , ότι εχθροί τους δεν είναι οι Άραβες ή Παλαιστίνιοι , αλλά οι Έλληνες και όχι μόνο η Μακεδονία. Η άγνοια και η έλλειψη διάθεσης για μελέτη , οδηγούν στην διαστρέβλωση της ιστορίας .Χριστός Ανέστη

    1. Γιαυτό τον λόγο δεν ήθελα να μιλήσω,διότι κάποιος φανατικός χριστιανός "Ελληναράς" που νομίζει ότι ο Ελληνισμός υπάρχει από το 0 μ.χ και μετά. θα μιλούσε………και μετά θα βγαίνε και ο φανατικός αρχαιολελληνιστής…θα έπεφτε το βρισήδη της αρκούδας και μετά όλοι μαζί θα και εβρίζαν εμένα!Εσένα κ Γιωργο το πρόβλημά σου είναι διότι η νεολαία των Εβραίων είχε "Εξελληνιστή" έτσι?Για αυτό τους εκθιάζεις τους Μακαβαίους….τι να σου πω καημένε….που τολμάς και μιλάς και για προσκυνημένους(για εμάς)……ότι εμείς είμαστε προσκυνημένοι ΚΑΙ ΕΚΘΙΑΖΕΙς ΤΟΥς ΜΑΚΑΒΑΙΟΥΣ!ΕΜ….αλλά έτσι είναι ,αν οι Εβαραίοι έιχαν γίνει Εξελληνισμένοι …ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕς ΕΣΥ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΟΥ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ Η ΘΡΗΣΚΕΊΑ ΣΟΥ.ΠΑΡΕ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΣΟΥ ΤΑΛΙΜΠΑΝ ΚΑΙ ΠΗΓΕΝΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ….ΝΑ ΚΟΒΕΤΕ ΚΕΦΑΛΙΑ,ΝΑ ΑΠΑΓΑΓΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ,ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΟΜΙΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ….Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ """"ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ""".

    2. Θα ήθελα ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ στις παρακάτω ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ (οχι μόνο απο εσένα αλλά από όποιον μπορεί να χρησιμοποιήσει τη λογική του):

      1) Γιατι η γιορτή των ΕΠΤΆ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ γιορτάζεται σε Χριστιανικό ημερολόγιο (1η Αυγουστου) ενω το γεγονός έλαβε χώρα ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΎ!!!

      2) Γιατι μια θρησκεία ΑΓΆΠΗΣ γιορτάζει περιστατικό ΈΝΟΠΛΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΦΌΝΟ!!! (σφαγή Μακεδονικής φρουράς)

      3) Γιατί μια εκκλησία που δραστηριοποιήται στην Ελλάδα και μάλιστα έχει δημιουργήσει ξεχωριστό δόγμα (ΟΡΘΟΔΟΞΊΑ) ώστε να δηλωσει την διαφορετικότητα της λόγω της ΕΛΛΗΝΙΚΌΤΗΤΑΣ και που θέλει να λέγεται "Ελληνική;", γιορτάζει
      α) την ΣΦΑΓΉ Ελληνικών γόνων απο άλλους λαούς
      β) την επιτυχία των Εβραίων ώστε να μην εξελληνιστουν (ενω οι ίδιοι στο βάθος των αιώνων έχουν εξεβραϊσθει!!!

      4) Η επέτειος αυτή για τους Εβραίους, αποτελεί την μεγαλύτερη ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΉ τους (και είναι κατα των Ελλήνων) και είναι ανάλογη της 25ης Μαρτίου για εμάς (κατα των Τούρκων) και της 29ης Μαΐου για τους Τούρκους (κατα των Βυζαντινών, κατάληψη Κωνσταντινούπολης).
      Αυτοί την γιορτάζουν την περίοδο των δικών μας Χριστουγέννων (τι σατανική σύμπτωση πάλι, όπως ΠΕΣΑΧ και ΠΆΣΧΑ, ΌΛΑ ΜΑΖΙ ΤΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!!).
      Το σύμβολο της δε, η ΕΠΤΑΦΩΤΗ ΛΥΧΝΙΑ (ένα κερί για τον κάθε Μακκαβαιο απο τους ΕΠΤΆ) κοσμεί όλες τις επισημες αίθουσες και εκδηλώσεις.
      Όπου δειτε κυβερνητικό του ΙΣΡΑΉΛ, Συναγωγή, ιερατείο θα δειτε το συγκεκριμένο… αμπαζουρ!!!
      Μπορεί να διανοηθεί κανείς, όσο ΆΡΡΩΣΤΟ μυαλο και αν διαθέτει, να υπάρχει γιορτή στην Τουρκία, ΥΠΈΡ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821!!!!!
      ΓΙΑΤΙ Ο ΑΓΏΝΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΦΑΓΉ ΥΩΝ ΤΟΎΡΚΩΝ, ΥΠΟΔΗΛΏΝΕΙ ΤΑ ΜΕΓΆΛΑ ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΟΠΟΊΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΉΣΕΙ Η ΠΊΣΤΗ ΤΩΝ ΆΝΘΡΩΠΟ!

      Ρε, είστε ψυχακηδες; Θέλω την αλήθεια, τα πιστεύετε αληθινά αυτααααα;;;;
      Είστε βλαμενοι, πράκτορες και εάν τίποτε απο τα δύο ΤΌΤΕ ΤΙ;;;;
      Δεν μπορει η πλύση εγκεφάλου να καταργεί τόσο πολυ τη λογική!!! ΕΙΝΑΙ ΑΠΌΛΥΤΑ ΤΡΑΓΙΚΌ ΕΆΝ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟ!!!

      Παρακαλώ θερμά για μια ΣΟΒΑΡΉ και ΛΟΓΙΚΉ απάντηση.

      Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

      Spirit

    3. Κρίμα κε Μπάμπη μας . Αλλιώς σε είχα "κόψει" , αλλά κρίμα που φέρεις και το όνομα του Αγίου Χαραλάμπους . Αν το επίθετό σου είναι αληθινό πρέπει να κρατάς και από Πόντο μεριά . Οι παππούδες σου σφαγιάστηκαν από τους τζιχαντιστές του Κεμάλ , γιατί ήταν Έλληνες Χριστιανοί . Το αίμα τους φωνάζει και συ καθυβρίζεις έναν χριστιανό , σαν εκείνους. Δεν ντρέπεστε καθόλου , τσίπα δεν έχετε πάνω σας. Είμαι Έλληνας Χριστιανός Ορθόδοξος και γνήσιος απόγονος των ηρώων του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα . Διάβασε Μακρυγιάννη , ο Στρατηγός θα σε βοηθήσει πολύ. Οι Έλληνες Μακκαβαίοι του '21 , γραψαν τα ονόματά τους στην βασιλεία των ουρανών για την πίστη τους προς τον Χριστό και την πατρίδα . Όπως και οι Ιουδαίοι Μακκαβαίοι της προ Χριστού εποχής . Για διάβασε τα εγκλήματα που έκανε ο Αντίοχος ο Επιφανής και θα καταλάβεις σε ποιά κόλαση βολοδέρνει τωρα . Άραγε οι ανθρωπιστικές οργανώσεις πού θα τον κατέτασσαν , αν ζούσε στις μέρες μας ; Με τον Σαντάμ , τον Καντάφι , με ποιούς ομοϊδεάτες του; Τα ίδια τράβηξε και ο αδούλωτος Ελληνισμός από τους τούρκους . Όμως εσύ αρέσκεσαι στο νσ παρακολουθείς Σουλεϊμάν και τα άλλα τουρκοσίριαλ . Σας ενοχλεί ο Χριστός τόσο πολύ ! Είναι λίθος που κτυπάτε συνέχεια επανω του και γίνεστε λιώμα . Αν δεν το καταλάβεις Μπαμπίνο θα χτυπιεσαι αιώνια.

    4. Προs spirit . Οι απορίες σου είναι σωστές . Μακκαβαίος ονομάστηκε ο Ιούδας , γιος του ιερέα Ματταθία , για την ορμή του στις μάχες εναντίον των στρατιωτών του Αντιόχου του Επιφανούς . Τί ήταν οι Έλληνες στην προ Χριστού εποχή ; Φυσικά ειδωλολάτρες ; Τί είναι η ειδωλολατρεία ; Ειδωλολατρεία λέμε την προσκύνηση ειδώλων ως Θεών , συνήθως αγάλματα , ξύλινα ή πέτρινα , με ανθρώπινη μορφή ή κάποιου ζώου . Τι είναι ο άνθρωπος ή το ζώο; Δημιούργημα ή Θεός ; Για τους χριστιανούς , αλλά και για κάθε σώφρων άνθρωπο , τόσο ο άνθρωπος όσο και το ζώο είναι δημιούργημα και ΟΧΙ Θεός . Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία θα πρέπει να πατησουμε για να προχωρήσουμε . Ο Θεός θέλησε και αποκαλύφθηκε μετά τον κατακλυσμό και τον Νώε , στους απογόνους του Νώε . Αυτός ήταν ο Αβραάμ , που ήταν Χετταίος , και έκανε συμφωνία μαζί του , την Παλαιά Διαθήκη. Απόγονοι του Αβραάμ είναι ο Ισαάκ , ο γιος του Ισαάκ ο Ιακώβ , που ονομάστηκε από τον ίδιο το Θεό Ισραήλ , δηλ ευλογημένος . Τα παιδιά του Ιακώβ , οι Δώδεκα Πατριάρχες , που μπήκαν στην Αίγυπτο . Απόγονοι αυτών είναι ο λαός που έβγαλε ο Μωυσής από την δουλεία του Φαραώ . Απόγονοι αυτού του λαού είναι και οι Ιουδαίοι της Παλαιστίνης την εποχή που ο Αντίοχος ο Επιφανής κυβερνούσε την Παλαιστίνη . Ο Αντίοχος θέλησε να εκριζώσει την ιουδαϊκή θρησκεία , που λάτρευε τον Ένα Αληθινό Θεό , θεωρώντας αυτήν μέγα εμπόδιο στον εξελληνισμό του κράτους του. Στην προσπάθειά του Αντίοχος , εξαπέλυσε φοβερές σφαγές , υπέβαλλε σε μαρτύρια τον ιουδαικό λαό , για να αρνηθούν την θεόσδοτη θρησκεία τους και να θυσιάσουν στα είδωλα . Για να καταλάβεις , κάτι τέτοιο κάνουν σήμερα οι απανταχού τζιχαντιστές στη Συρία , στο Ιρακ κ.α. Τί έπρεπε να κάνουν οι πιστοί Ιουδαίοι μπροστά σ αυτές τις βαρβαρότητες ; Επαναστάτησαν , όπως κάναμε κι εμείς το 1821 . Εκείνοι με την βοήθεια του Θεού πέτυχαν την σύναψη ανακωχής επί ίσοις όροις , την αναγνώριση του δικαιώματος στους Ιουδαίους να τελούν ελεύθερα τα της λατρείας των , την απελευθέρωση της Άκρας , δηλ της ακροπόλεως της Ιερουσαλήμ . Εμείς δεν πετύχαμε την παλιγγενεσία του κράτους μας , μέσα από ίδιο αγώνα ; Την 1η Αυγούστου η ορθόδοξη εκκλησία τιμά το μαρτύριο του ενηντάχρονου ιουδαίου διδασκάλου Ελεάζαρου , των επτά αδελφών Αβειμ , Αντωνίου , Γουρία , Ελεάζαρου , Ευσεβωνά , Αχειμ , Μάρκελλου και της μητέρας τους Σολομονής . Για το ανυποχώρητο στην πίστη τους , ο Αντίοχος τους σκότωσε όλους . Ονομάστηκαν Μακκαβαίοι , γιατί έμειναν ακλόνητοι στην πίστη στην Αγία Τριάδα . Ελπίζω να σε βοήθησα.

      1. 1) Με δεδομένο οτι ήταν ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΎ ο αγώνας τους αφορά την εβραϊκή ιστορία και ΟΧΙ τον Χριστιανισμό.
        Ποια η πραγματική σύνδεση της Ελληνικής εκκλησίας με την εβραϊκή ιστορία και γιατί;

        2) Το ιστορικό γεγονός περιλαμβανει ΕΝΟΠΛΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΌ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΦΌΝΟΥΣ. Στα εβραϊκά ΜΑΚΚΑΒ σημαίνει μαχαίρι.
        Ποια η ταύτιση μιας Θρησκείας που πρεσβεύει την ΑΓΆΠΗ και τη μη βία με… ΕΝΟΠΛΟΥΣ, ΦΟΝΙΆΔΕΣ και μάλιστα υπέρ ΑΛΛΟΕΘΝΩΝ που σκότωσαν Έλληνες;

        3) Σύμφωνα με την παραπάνω λογική, φαίνεται ότι μάλλον υποστηρίζετε την ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΊΩΝ σήμερα, αφου
        α) αυτοί είναι κατακτητές της ΓΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ (Παλαιά Διαθηκη)
        β) είναι αλλοθρησκοι, ενω οι Ισραηλινοί πιστεύουν στην Παλαιά Διαθηκη όπως οι ΜΑΚΚΑΒ

        4) Το ότι οι Έλληνες εκείνη την εποχή ήταν ειδωλολατρες τους κάνει λιγότερο Έλληνες;
        Δηλαδή μεταξύ ενός Έλληνα Βουδιστή που μένει στη γειτονιά σου, ενός Ρώσου χριστιανού ορθοδόξου και ενός Αγγλου χριστιανού προτεσταντη, ποιον θα υποστηριζες σε μια εισβολή των δύο τελευταίων στην ΕΛΛΆΔΑ;

        4) Για να φτάσει κάποιος να τιμά στη θρησκεία του, Πολεμιστές πρωταγωνιστες ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΟΡΤΉΣ αλλου λαου, σε αγωνα εναντίον των συμπατριωτών του, θεωρώ ότι για εσάς δεν παιζει κανενα ρόλο ο άνθρωπος παρα τα πιστεύω του.
        Για παρα δείγμα θα είσασταν ευχάριστα υπέρ Βούλγαρου Χριστανου Ορθοδόξου όταν αυτός θα πολεμουσε με Έλληνα άθεο, Βουδιστή ή ότι άλλο.

        Παρακαλώ όποιος έχει διάθεση να δώσει ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ας το κάνει σε μια προς μια με τις ερωτήσεις, με αρίθμηση, γιατι όπως θα διαπιστώσετε πιο πάνω, ο "γιωργος" έφτιαξε ένα κειμενακι με τα ιστορικοθρησκευτικα του πιστεύω, απο τα οποία επρεπε να προσπαθήσει κανείς αρκετά ώστε να μπορέσει να βγάλει απάντηση, το πολυ σε μια ερώτηση.

    5. Ο λαός που πίστεψε στην Αγία Τριάδα προ Χριστού ήταν οι απόγονοι του Αβραάμ του Χετταίου . Με τον Αβραάμ ο Θεός σύναψε την Παλαιά Διαθήκη. Κάποιοι από τους απογόνους του Αβραάμ έμειναν πιστοί στην Διαθήκη του Κυρίου και κάποιοι όχι . Οι Μακκαβαίοι ήταν πιστοί στην Διαθήκη και αντέδρασαν στις φρικαλεότητες του ειδωλολάτρη Αντιόχου , υπερασπιζόμενοι το δικαίωμά τους να λατρεύσουν τον αληθινό Θεό. Αν τους χαρακτηρίζεις φονιάδες , τότε αυτοί που παλεύουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην εποχή μας είναι σίγουρα αγύρτες . Υπάρχουν τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης , αγόρασέ τα ή δανείσου τα και διάβασε. Για να βγάλεις τα συμπεράσματά σου.

      1. Ποιοι υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα με μαχαίρια και ΦΌΝΟΥΣ και τους υπερασπιζεσαι; Δωσε παραδείγματα.
        Ξεκάθαρη ποθέτηση στα 3 και 4;

  9. αντε παλι ο δουλος του γιαχβε γιωργης…αντε βρε ανιστοριτο γιουσουφακι χρηστιανοπληκτε χριστιανοκατηλημενε..ξυπνα βιασμενε στο μυαλο και μαλλον στον κορμι εισαι βραιοδουλος και προδοτης..

  10. ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΛΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΛΕΣ….!!!

    Το μίσος εναντίον κάθε Ελληνικού ιδεώδους. Μισούν την Ελλάδα και τους Έλληνες και με κάθε δυνατό τρόπο το επιβεβαιώνουν καθημερινά αιώνες τώρα, με την ανοχή αν όχι συγκατάθεση των Ελλήνων. Οι Έλληνες αφέθηκαν ή αναγκάστηκαν, να ακολουθήσουν την Εβραϊκή ιστορία χάνοντας την δική τους ταυτότητα, και ακολουθώντας δουλικά ένα υπάνθρωπο και υπανάπτυκτο θεολογικό καθεστώς. Γιατί άραγε μέχρι σήμερα εξακολουθούν να δηλώνουν "χριστιανοί", ενώ η ύψιστη ταυτότητα είναι Έλληνας; Σκέτο, χωρίς θρησκευτικό προσανατολισμό, νέο ή παλαιό. Γιατί και αυτοί που επιδιώκουν πισωγυρίσματα σε αρχαίους θεούς, είναι "άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς" μια από τα ίδια. Ο Έλληνας είναι ή Έλληνας ή όλα τα υπόλοιπα είναι δεκανίκια για να στηρίξουν πολιτικές κουτσό-καταστάσεις.

    Δεν είναι καν ερώτημα το πώς και γιατί διεισδύει η Εβραϊκή ιστορία, σε μια Ελλάδα που τα εννέα δέκατα των κατοίκων της, αγνοούν την δική τους ιστορία, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών της Μέσης Εκπαίδευσης αντιπαθούν, το μάθημα της Ελληνικής Ιστορίας. Το έχουν σκόπιμα κάνει αντιπαθές στα παιδιά για να μην τους αρέσει. Ενώ τα παραμύθια των Εβραίων είναι σκόπιμα επίσης ωραιοποιημένα για να ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά των μικρών μαθητών. Αυτό φυσικά δεν είναι ευθύνη των μαθητών, όσο είναι μαθητές. Μεγαλώνοντας και γινόμενοι πολίτες είναι ευθύνη αποκλειστικά δική τους το να αποτινάξουν την Εβραϊκή αλυσίδα ή να εξακολουθούν να την φέρουν σαν "κόσμημα" στο πόδι τους, αγνοώντας πως είναι αλυσίδα.

    Όποιος νομίζει ότι η συμμορία της προπαγάνδας, Ρεμπούση, Δραγώνα και Σία είναι καινούργιο προϊόν είναι βαθιά νυχτωμένος. Όταν το 1971 ο Phillip Sherrard κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Δοκίμια για τον Νέο Ελληνισμό» στο οποίο δογματικά υποστηρίζει ότι οι (νέο)Έλληνες δεν είναι Έλληνες και η Ελλάδα δεν είναι Ελλάδα, ο εκδοτικός οίκος "Σύνορο" έσπευσε να το μεταφράσει και να το εκδώσει με την δικαιολογία ότι προσπαθούν να καταπολεμήσουν την προγονοπληξία. Λες και υπήρξε ουδέποτε σε αυτόν τον τόπο προγονοπληξία. Κατευθυνόμενοι (από τις γνωστές Μ.Ε.Σ.) και υποτελείς εκδότες, επιστήμονες και θεολόγοι απορρίπτουν την Εθνική μας υπόσταση και υιοθετούν την Χριστιανική ιδεοληψία. Γιατί άραγε μισούν την Ελλάδα και τους Έλληνες;

    Η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε ως ιδεαλιστική φιλοσοφία για να κρατήσει τις λαϊκές μάζες μακριά από την αμφισβήτηση της άρχουσας τάξης. Ο Παύλος μέσω του Χριστιανισμού το εξυπηρέτησε τα συμφέροντα του Ιερατείου και της άρχουσας τάξης των Φαρισαίων, με την εγκαθίδρυση του Χριστιανισμού. Οι Εβραίοι βαθύτατα επηρεασμένοι από τον Ελληνισμό μετά την εξάπλωσή του στην Μεσόγειο και την Ανατολή κατά την Ελληνιστική περίοδο (323-23 π.χ.) θα εισαγάγουν μια νέα θρησκεία. Ο Χριστιανισμός είναι το τέχνασμα της Άρχουσας τάξης, η αντεπανάσταση εναντίων του κινδύνου που προκύπτει από την μη χειραγώγηση – ύπνωση, της μάζας.

    Ο Χριστιανισμός απορρίπτει τον προβληματισμό, την σκέψη, τον στοχασμό, την έρευνα, και εξυψώνει την Πίστη, τον υπνωτισμό, για να αποκλείσει τους κινδύνους που εγκυμονεί για την ανθρωπότητα, με σκοπό να την οδηγήσει στον σκοταδισμό του μεσαίωνα. Ενώ τα παραδοσιακά φιλοσοφικά συστήματα αναζητούν και διδάσκουν μια γνώση θεμελιωμένη στη λογική σκέψη, αντίθετα ο Χριστιανισμός όπως και ο Ιουδαϊσμός που τον γέννησε, απαιτούν μία τυφλή πίστη, χωρίς αποδείξεις και λογικές βάσεις. Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, αλλά πολιτική ιδεολογία κατοχύρωσης συμφερόντων.

  11. συνεχεια
    ΑΛΛΑΓΗ ΕΡΓΟΔΟΤΗ: Μια και δεν πρόκειται να καταργήσουμε τους δούλους, θα καταργήσουμε τ' αφεντικά.Όλοι θα γίνουμε ίσοι: όλοι δούλοι του Θεού. Την καινοτομία εισαγάγει ο Παύλος. «Γιατί εκείνος που υπηρετείται είναι ο Κύριος Χριστός». (Κολοσ. γ', 22-24). Εργοδότης τώρα είναι ο θεός. Οι αφέντες δεν ευθύνονται πια για τίποτα, άλλωστε είναι και αυτοί δούλοι του θεού. Αντίθετα δέχονται και κείνοι την ισότητα που επιβάλλεται από ψηλά, κι όλοι είμαστε αδελφοί. Γι' αυτό «όσοι έχουν χριστιανούς γι' αφεντικά θα γίνουν ακόμη εργατικότεροι, γιατί θα δουλεύουν για αδελφούς

    ( …) να δουλεύετε με καλή διάθεση σαν να πρόκειται για τον Κύριο κι όχι για ανθρώπους ( …) Γνωρίζοντας ότι από τον Κύριο θα πάρετε την ανταπόδοση ( …) Γιατί δουλεύετε για τον Κύριο Χριστό ( …) είτε δούλος (είσαι), είτε ελεύθερος».112

    Να πως αποκτήσαμε αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα: «Έλευθερωθέντες δε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι εις την δικαιοσύνη … έτσι τώρα να προσφέρετε τα μέλη σας, δούλα … γιατί τώρα ελευθερωθέντες από τις αμαρτίες υποδουλωθήκατε στο Θεό …»
    (Ρωμ., στ', 18-22).

    Όχι, ο Παύλος δεν αστειεύεται. Εμείς μόνο να πάψουμε ν' απορούμε για το πως έπιασε στο δόκανο ο χριστιανισμός τον κόσμο και ειδικά τους Ελληνες. Για το πως επιβλήθηκε. Για το ποιες ήταν οι σχέσεις του Παύλου με τον Σενέκα. Για το πως ένας Εβραίος βρίζει μέσα στη Ρώμη την επίσημη κρατική θρησκεία – την ειδωλολατρία – και τον συνοδεύει ένα σύνταγμα πεζών και ιππέων για να τον σώσει. Εμείς να πάψουμε ν' αναρωτιόμαστε πώς ένας κόσμος με τόσο ψηλό πνευματικό επίπεδο αποδέχτηκε το χριστιανισμό. Ο κόσμος αυτός κινδύνευε.

    Το να 'σαι δούλος ανθρώπων είχε γίνει λίγο επικίνδυνο για τ' αφεντικά. Αλλά δούλος του Θεού! κι όλοι οι δούλοι αδέρφια. Ενάντια σε ποιόν θα πολεμήσεις; Αλλά και ποιό αφεντικό δε θα αγαλλίαζε από παρόμοια ισότητα; Καιρός να καταλάβουμε πόσο ανεπανάληπτο πολιτικό εύρημα στάθηκε ο χριστιανισμός – μονοθεϊσμός, με βάση το φόβο, για τις μελλοντικές κοινωνίες.

    Το μίσος εναντίων των Ελλήνων: Ο πόλεμος εναντίων των ελεύθερων στο Πνεύμα και τον Νου Ελλήνων άρχισε πολύ νωρίς, πριν ακόμα και από τους Ρωμαίους και το Βυζάντιο, περίπου τον 3ο αιώνα π.κ.ε. από τους Εβραίους κάτω από τον κίνδυνο της αφομοίωσης και της αλλοτρίωσης του εβραϊκού στοιχείου στις εξελληνισμένες εβραϊκές παροικίες της Αλεξάνδρειας, Αντιόχειας, Παλαιστίνης κλπ, αποτέλεσμα της επεκτατικής επιχειρηματικότητας του Μέγα Αλέξανδρου, της μετανάστευσης των Ελλήνων και τη δημιουργία νέων ακμάζοντων Ελληνικών κέντρων στην Αίγυπτο και την Ασία.

    Ο Εβραϊκός κλήρος είναι μία κληρονομική αριστοκρατία που στραγγίζει το λαό με κάθε είδους, υπό την εντολή του θεού, θρησκευτικά μεταμφιεσμένες, φορολογίες. Το Ιερατείο είναι ο φυσικός κληρονόμος του Μωυσή, άρα η αμφισβήτησή του σημαίνει και αμφισβήτηση του ίδιου του Θεού. Η προσπάθεια του να κουμαντάρεις τον εξαθλιωμένο λαό και να τον έχεις σκλαβωμένο μέσω του φόβου είναι πρωταρχικής σημασίας και η θρησκεία τους εξασφαλίζει τα προς το ζην.

  12. συνεχεια
    Η Ελληνική όμως φιλοσοφία και σκέψη όπου οι θεοί δεν ανακατεύονται με τα κοινά, αδυνατούν να σώσουν το κόσμο και επεμβαίνουν μόνο όταν ζημιωθούν, απειλεί να σπάσει την πειθαρχία των Εβραίων πιστών οι οποίοι παύουν να είναι συνεπείς προς τις θεϊκές εντολές και τις οικονομικές υποχρεώσεις τους απέναντι στον Ναό.

    Οι Εβραίοι, απομονωμένοι και προσκολλημένοι στους άτεγκτους θρησκευτικούς τους νόμους που δεν αμφισβητούνται και μένουν αναλλοίωτοι για αιώνες, θα μεταβιβάσουν στης επόμενες γενεές τον θρησκευτικό φανατισμό σαν ιερή παρακαταθήκη ιερού χαρακτήρα. Για τον Εβραϊκό λαό της διασποράς η θρησκεία είναι ο μόνος συνδετικός κρίκος και το πιστοποιητικό της ομοιογένειας της φυλής και της Εβραϊκής εθνότητας. Ο Έλληνας λοιπόν κατά συνέπεια γίνεται ο επίσημος εχθρός των Εβραίων.

    Η Εβραική κουλτούρα και η μετάφραση της Βίβλου: Ο Εβραϊκός λαός είναι εντελώς αμόρφωτος, με χαμηλό πολιτιστικό και πνευματικό επίπεδο και μηδενική προσφορά στον ανθρώπινο πολιτισμό. Η αποκλειστική του και μόνο κουλτούρα είναι θρησκευτική και το μόνο που έχει να επιδείξει ο πολιτισμός τους είναι 22 θρησκευτικά βιβλία, 5 του Μωυσή, 13 των προφητών και 4 ψαλμών και παροιμιών, όλα γραμμένα από ιερείς, γεμάτα από απειλές, ηλιθιότητες και κατάρες.

    Ο Ιώσηπος μάλιστα περηφανεύεται ότι στα βιβλία αυτά, σε αντίθεση με τα χιλιάδες Ελληνικά φιλοσοφικά συγγράμματα, δεν υπάρχει καμία αντίφαση αφού το δικαίωμα της γραφής δεν επιτρέπεται στον καθένα αλλά είναι καθήκον των προφητών και μόνο.

    Τον 3ο αιώνα π.κ.ε. αποφασίζεται η μετάφραση της Παλαιάς διαθήκης στην Ελληνική γλώσσα η οποία και ανατίθεται σε 72 (οχι 70) ελληνόφωνους Εβραίους και θα ολοκληρωθεί τον 1ο αιώνα π.κ.ε. Σωρεία άλλων συγγραμμάτων θα κυκλοφορήσει στην Ελληνική, άλλα γραμμένα από Εβραίους και άλλα από τυχόν ειδωλολάτρες που στην πραγματικότητα είναι επίσης Εβραίοι. Η Βίβλος μεταφρασμένη στα Ελληνικά θα γίνει όργανο θρησκευτικής προπαγάνδας, θα υιοθετηθεί αμέσως από όλες τις Εβραϊκές κοινότητες της διασποράς και ο Εβραίος θα έχει για πρώτη φορά να επιδείξει και αυτός την αποκλειστική του φιλοσοφία απέναντι στους Έλληνες

  13. συνεχεια
    Με αυτόν τον τρόπο ο Ιουδαϊσμός θα διαδοθεί στον Ελληνόφωνο κόσμο και θα γίνει ελκυστικός χάρη στο αίσθημα ασφάλειας που δημιουργεί σαν κάστα. Όσοι Εβραίοι λοιπόν απορροφώνται από τον Ελληνικό πολιτισμό, άλλοι τόσοι «ειδωλολάτρες» προσχωρούν στον Ιουδαϊσμό με σκοπό όχι μόνο την υποστήριξη και την απολαβή των προνομίων της πανίσχυρης αυτής οικονομικά τάξης αλλά και με σκοπό να επωφεληθούν από τον Μεσσία που θα έρθει να σώσει τους Εβραίους.

    Οι Ζηλωτές: Οι πρώτοι μου θα απειλήσουν τις Αρχές και την οικονομική τάξη της Παλαιστίνης ήταν οι Ζηλωτές, μια από τις 4 Ιουδαϊκές αιρέσεις (Φαρισαίοι, Σαδδουκαίοι και Εσσαίοι οι υπόλοιπες τρεις), οι αντάρτες μαχητές των πόλεων εκείνης της εποχής που αντιπροσώπευαν τον εξαθλιωμένο λαό. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αποτελούσαν το μαχητικό τμήμα των Εσσαίων. Το 4 μ.κ.ε. δύο χιλιάδες από αυτούς σταυρώθηκαν, προφανώς με την έγκριση του Ιερατείου που ανέθεσε στους Ρωμαίους την εκκαθαριστική επιχείρηση εναντίων τους. Η λαϊκή εξέγερση όμως συνεχίστηκε, ακόμα και μετά τον θάνατο του Ιησού, με αποτέλεσμα την επανάσταση του 67 μ.κ.ε και την ισοπέδωση της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους.

    Για την ανταρσία αυτή εναντίων του Ιερατείου θα θεωρηθεί υπεύθυνη η Ελληνική κουλτούρα και η καταστρεπτική επιρροή της φιλοσοφικής σκέψης στις μάζες. Το Ιερατείο κατά την επανάσταση του 67 μ.κ.ε. αποφασισμένο να μην αφήσει να επικρατήσουν οι Ζηλωτές θα ζητήσει την συμπαράσταση των Ρωμαϊκών λεγεωνών οι οποίες και θα ισοπεδώσουν την Ιερουσαλήμ. Οι κυνηγημένοι Εβραίοι θα προσκολληθούν στους Χριστιανικούς πυρήνες στα μέρη που υπήρχαν Εβραίοι της διασποράς. Εφόσον οι "επαναστάτες" νεωτεριστές (Ζηλωτές) ήταν ποτισμένοι με το Ελληνικό πνεύμα και η Ιερουσαλήμ, η πόλη-μάνα του Ιουδαϊσμού ισοπεδώθηκε, το μίσος των Εβραίων, εναντίων των Ελλήνων θα φουντώσει.

    Οι Εσσαίοι: Ο Εσσαισμός είναι μία θεολογικό-κοινωνική ιδεολογία βαθύτατα επηρεασμένη από τον Επικουρισμό όπου η ηθική των Ορφικών γεννά κάτω από ορισμένες συνθήκες θεμελιακές ηθικές αξίες. Η οργάνωση των Εσσαίων έχει ως σκοπό την αποκατάσταση της ηθικής και θρησκευτικής τάξης στο Ισραήλ. Παρότι οι θεολόγοι αρνούνται τα πάντα για αυτήν την οργάνωση αντλούμε πολλές πληροφορίες για το κοινόβιο των Εσσαίων από του παπύρους του Qumran που βρέθηκαν το 1947 σε μια σπηλιά από ένα Βεδουίνο (Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας). Ζούνε απομονωμένοι στην έρημο και έχουν πλήρη οικονομική ανεξαρτησία.

    Η ύπαρξή τους παρέμενε μυστική για πολύ καιρό και οι όρκοι τους είναι τόσο δεσμευτικοί ώστε οι "τελετές" τους περιορίζονται μόνο στους μυημένους του κοινοβίου. Από τους παπύρους φαίνεται ότι είχαν προβλήματα ιεραρχικής οργάνωσης επειδή τα μέλη τους ήταν αμόρφωτα καθώς δεχόντουσαν κάθε καταπιεσμένο και αγανακτισμένο από το Ιερατείο.

    Η πειθαρχία και η υποταγή στον κανονισμό του κοινοβίου είναι πρωταρχικής σημασίας, οι κανόνες είναι αυστηρότατοι και η ζωή τους διαφέρει ριζικά από την θρησκευτική και κοινωνική ζωή των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων. Βασικό στοιχείο η κοινοκτημοσύνη (προφανώς βασισμένη στον Πλάτωνα όπου επεκτείνεται και στις γυναίκες καθώς ο γάμος θεωρείται δουλεία) όπου τα αγαθά είναι κοινά και κανείς δεν έχει τίποτα δικό του.

  14. συνεχεια
    Οι βασικές τους αρχές, κατάργηση της ιδιοκτησίας, ισότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, αποτελούν πραγματική επανάσταση για την Εβραϊκή νοοτροπία. Αναπτύσσονται σε μια κοινωνικοπολιτική στερεά οργάνωση με αρχές, κανονισμούς και επίσημο πρόγραμμα και αρχίζουν την προπαγάνδα της ισότητας όλων με τον Πρόδρομο Ιωάννη και μετέπειτα με τον Ιησού.

    Ο Ιησούς και η απόπειρα απόκρυψη της ταξικής του καταγωγής: Η θεοκρατία, η θρησκοληψία και ο υστερικός Μεσσιανισμός κυριαρχούν στο λαό. Το Ιερατείο λοιπόν θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί με την κατασκευή μίας νέας θρησκείας. Η Εσσαική ιδεολογία του Ιησού πρέπει να διαστρεβλωθεί. Ο Εβραϊκός Κλήρος και οι Άρχοντες θα συνωμοτήσουν και θα οργανώσουν την απάτη του Θεού της αγάπης. Ο Ιησούς στην πραγματικότητα είναι ο πρώτος επίσημος εκπρόσωπος τις οργάνωσης των Εσσαίων. Στα λόγια και στα έργα του πάλευε για μία λαϊκή επανάσταση.

    Για να στεριώσει όμως το παραμύθι του Χριστιανισμού και να παρουσιαστεί ως ο απεσταλμένος του Θεού πρέπει πρώτα να αποκοπεί από το παρελθόν του και να αποκρυφτεί η πραγματική του ταυτότητα. Σκοπός είναι η παραμόρφωση του "αληθινού του προσώπου" και η απόκρυψη της ταξικής του προέλευσης.

    Παρότι ο Φίλων και ο Ιώσηπος περιλαμβάνουν τους Εσσαίους στις Εβραϊκές αιρέσεις δεν αναφέρονται πουθενά στα Ευαγγέλια. Ο ίδιος ο Ιωάννης ήτανε Εσσαίος ενώ οι μαθητές του Ιησού κατά συντριπτική πλειοψηφία ήταν Ζηλωτές, οι αληθινοί Ισραηλίτες, οι φτωχοί του Ισραήλ. Τα Εσσαικά στοιχεία στην ζωή και στη διδασκαλία του Ιησού είναι άπειρα, όπως για παράδειγμα το ότι απαγορεύεται ο όρκος, ο μυστικός δείπνος που είναι Τρίτη για να γιορταστεί το Πάσχα που πέφτει Τετάρτη, η βάπτιση και πλήθος άλλων στοιχείων είναι καθαρά Εσσαικές τελετουργίες.

    Ο Ιησούς καταδικάστηκε από τις επίσημες Αρχές ως αναρχικός απεσταλμένος των Εσσαίων. Το ότι παρουσιάστηκε σαν Μεσσίας ήτανε η αφορμή και όχι η αιτία για να σταυρωθεί. Ο Ιησούς ποτέ δεν συνδέθηκε με θρησκευτικό πρόσωπο στην αντίληψη του Εβραϊκού λαού. Οι όμοιοί του δεν μπόρεσαν ποτέ να τον δουν σαν ηγέτη. Ένας φτωχός, αμόρφωτος σαν και αυτούς δεν θα μπορούσε ποτέ να ηγηθεί. Κανένας δεν τον πίστεψε σαν Μεσσία όσο ζούσε.

    Άλλωστε σαν τον Ιησού και με το ίδιο όνομα υπήρξαν πολλά άτομα εκείνα τα χρόνια. Ο γιος του μαραγκού, ένας από τους δεκάδες φτωχούς στο πνεύμα; Μετατράπηκε σε Μεσσίας πολύ αργότερα από τους Εβραίους με σκοπό τον σκοταδισμό και την ανάπτυξη του Χριστιανισμού. Τα Ευαγγέλια που παρουσιάζουν πλήθος αντιφάσεων μεταξύ τους λόγο των αμέτρητων παρεμβάσεων που έχουν υποστεί, παραποιήθηκαν για να παρουσιαστεί ότι οι άνθρωποι της εποχής τον βλέπανε σαν Μεσσία.

  15. συνεχεια
    Η μητέρα του Μαρία κατά τους 4 πρώτους αιώνες, βεβαιωμένη ιστορικά μητέρα του Ιησού, θα εξαφανιστεί από το επίσημο προσκήνιο για να αμφισβητηθεί η ταξική καταγωγή του. Πρέπει να αποσυνδεθεί από την ταπεινή καταγωγή του αλλά και από το Εσσαικό κίνημα. Στα αρχαιότερα χριστιανικά κείμενα δεν υπάρχει αναφορά στην Μαρία. Η πρόθεση εκτόπισης, υποβιβασμού της γυναίκας είναι σαφέστατη.

    Σε αντίθεση με την Ελληνική θρησκεία που η ιέρεια (Δήμητρα, Κυβέλη, Ίσιδα) αποτελεί πρωταρχικό ρόλο της οργάνωσης της ζωής, οι Εβραίοι προσπαθούν να προλάβουν την εισβολή της ειδωλολάτρισσας γυναίκας στον Χριστιανικό μύθο που δημιουργούν.

    Η γυναίκα και ο ερωτισμός γίνεται ο αντίπαλος του Χριστιανισμού και εισάγεται ο μύθος του κρίνου και του αρχάγγελου. Στην Βίβλο αναφέρεται πως ο Ιησούς έχει 12 αδέλφια γεννημένα από την Μαρία, αλλά την αποκαλούν παρθένα; (!!!)

    Η Μαρία θα τιμάται, αναγκαστικά, αφού μια γυναικεία μορφή φέρνει πιστούς στην εκκλησία, αλλά η Αγία Τριάδα θα λατρεύεται. Καθιερώνεται ο Υιός ο Μονογενής (κλέψε κλέψε, από τον Ησίοδο και την Εκάτη που ήταν γεννημένη από μητέρα μόνο !!!) Το «μέγιστο» αυτό ζήτημα της Μαρίας θα κρατήσει απασχολημένα τα πατριαρχεία για 16 αιώνες με οικουμενικές συνόδους ενώ ο υπόλοιπος κόσμος βουλιάζει στον σκοταδισμό. Η γυναίκα θα παίξει στις γραφές το ρόλο της κατηγορουμένης, σαν την Εύα.Τα διδάγματά του Παύλου έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά του Ιησού: Δεν υπάρχει αναφορά στα Βιβλικά κείμενα για ανάσταση νεκρών. Η Δευτέρα Παρουσία αποτελεί φανερά την μετάθεση των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και επιθυμιών για την χαλιναγώγηση του λαού.

    Ο Ιησούς προσπαθεί να διαφωτίσει ανθρώπους με κατώτατο έως ανύπαρκτο πνευματικό επίπεδο, θα διαλέξει του μαθητές τους από τα κατώτερα αμόρφωτα στρώματα. Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιεί παραβολές για να γίνει κατανοητός.

    Ο Παύλος θα το διαστρεβλώσει και θα ισχυριστεί ότι η αγραμματοσύνη τους θα τους εξασφαλίσει την σωτηρία και την εύνοια του θεού και ότι ο κόσμος θα πρέπει να παραμείνει όπως έχει μιας και είναι φτιαγμένος με σοφία. Ο δούλος θεωρείται ελεύθερος από τον Ιησού, ενώ για τον Παύλο ελεύθερος είναι ο δούλος του Χριστού.

    Το κύρος του Παύλου θα κλονιστεί αργότερα λόγο της αγραμματοσύνης των μαθητών του και η Εκκλησία θα επικαλεστεί την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος που θα τους μεταστοιχειώσει σε πάνσοφους σοφιστές. Ο θάνατος του Ιησού τελικά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα καθώς ο Εβραϊσμός συνέχισε να εξαπλώνεται σε πόλεις και χωριά.

  16. συνεχεια
    Ο Παύλος: Ο Παύλος παρουσιάζεται ως χαφιές των Φαρισαίων όπου χρησιμοποιήθηκε για να στρεβλώσει τα διδάγματα του επαναστάτη Ιησού (!! ανύπαρκτος επαναστάτης) και να καθιερώσει την νέα θρησκεία. Εμφανίζεται στο προσκήνιο μετά τον θάνατο του Ιησού, είναι αστός Φαρισαίος με υπηκοότητα Ρωμαίου πολίτη. Όπως αναφέρεται στις "Πράξεις" θα ξεκινήσει για την Δαμασκό με σκοπό να συλλάβει όσους οπαδούς του Ιησού μπορέσει.

    Στο δρόμο όμως γίνεται το μεγάλο "θαύμα", προσκολλάται στο Χριστιανισμό και μεταβάλλεται σε ένθερμο υποστηρικτή του. Οι Άρχοντες όμως, αντίθετα με τον Ιησού, τον αφήνουν να δρα ελεύθερα χωρίς να διώκεται. Ποτέ δεν κυνηγήθηκε από την επίσημη Εβραϊκή ηγεσία, το Ιερατείο. Η δράση του δεν ανακόπτεται από κανέναν, διδάσκει ελεύθερα και οργανώνει κοινόβια ακόμα και μέσα στη Ρώμη που απαγορεύεται κάθε μορφή οργάνωσης.

    Ξεκινάει να διακηρύσσει τον Χριστιανισμό μέσα στις συναγωγές όπου κάποιοι Εβραίοι θα τον ακολουθήσουν και θα γίνουν οι πρώτοι χριστιανοί. Οι φανατικοί και δογματικοί όμως Ιουδαίοι, Ζηλωτές, Σαδδουκαίοι, Σαμαρείτες εκτός από τους Φαρισαίους δεν επιδέχονται νεωτερισμούς στον Ιαχβισμό τους. Οι Εσσαίοι θεωρούν ότι παραποιεί και διαστρεβλώνει την διδασκαλία-φιλοσοφία του Ιησού και άρα την ιδεολογία του Εσσαικού κινήματος.

    Όταν τελικά συλλαμβάνεται στην Παλαιστίνη επεμβαίνουν οι Ρωμαϊκές αρχές και τον διασώσουν από τα μαινόμενα πλήθη και τους Ζηλωτές που προσπαθούν να τον λιντσάρουν. Θα κρατηθεί 2 χρόνια στην Καισαρεία όπου και απαγορεύεται η είσοδος Εβραίων ενώ η δίκη του αναβάλλεται συνεχώς. Για να φυγαδευτεί στην Ρώμη χωρίς να προκαλέσουν το Ιουδαϊκό κόσμο, θα επινοηθεί το σχέδιο της εκδίκασής του ως Ρωμαίου πολίτη από τον Καίσαρα. Φτάνοντας όμως στην Ρώμη δεν φυλακίστηκε ποτέ σαν υπόδικος και δύο χρόνια αργότερα τα ίχνη του χάνονται παντελώς μετά από την πυρκαγιά της Ρώμης το 64 μ.κ.ε. Ποιος έκαψε την Ρώμη; Ο Νέρωνας ή ο Παύλος;

    Πως επιβλήθηκε ο Χριστιανισμός στις μάζες; Το οξύμωρο είναι ότι η Χριστιανική θρησκεία ενώ γεννήθηκε στην αγκαλιά του Ιουδαϊσμού από το Ιερατείο και τους Άρχοντες, τους Φαρισαίους για να χαλιναγωγήσει τις μάζες, διώχτηκε από τον ίδιο τον Ιουδαϊκό λαό και έγινε αποδεκτή αντίθετα από τα περισσότερα μέλη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

    Αρχικά απευθύνεται στους εξελληνισμένους Εβραίους οι οποίοι και θα αποτελέσουν τον πυρήνα των πρώτων Χριστιανικών κοινοτήτων. Όπως περιγράφει ο Τάκιτος έφτασαν να δέχονται από τους χειρότερους των ανθρώπων στην θρησκεία τους με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο πλούτος τους και η αλληλεγγύη μεταξύ τους αλλά και η εχθρότητα προς οποιονδήποτε άλλο.

    Η απώθηση που προκαλούν στον Ελληνορωμαϊκό κόσμο θα αποτελέσει την πρώτη μορφή αντισημιτισμού που τελικά θα οδηγήσει στην επανάσταση του 167 π.κ.ε. με αρχηγούς τους Μακκαβαίους και την δημιουργία ανεξάρτητου ιουδαϊκού κράτους. Το Μεσσιανικό μήνυμα σε συνδυασμό με τον εξαθλιωμένο από την αποτυχημένη πολιτική της Ρώμης λαό θα κατακλύσει τον κόσμο και θα προετοιμάσει το έδαφος για μια νέα θρησκεία. Οι μάζες απεγνωσμένα ψάχνουν τον Μεσσία που θα τους απαλλάξει από την ευθύνη του εαυτού τους, θα καταπολεμήσει την αδικία και θα αποκαταστήσει την ισότητα.

  17. συνεχεια
    Αρχικά οι Ρωμαίοι προσπάθησαν να επιβάλλουν την αυτοκρατορική θρησκεία σε όλα τα μέλη της Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένου και τους Εβραίους. Το 49 μ.κ.ε. ο Κλαύδιος θα κυνηγήσει από την Ρώμη Εβραίους και Χριστιανούς. Πλήθος άλλων διωγμών θα ακολουθήσει, Οι Ρωμαίοι και η κυριαρχία τους, που κατά τον 3ο αιώνα έχει εξαθλιώσει τους καταχτημένους που κολυμπούν στην αμάθεια και στην δεισιδαιμονία θα βοηθήσει στην εξάπλωση της νέας θρησκείας. Ο Χριστιανισμός βρίσκει τελικά πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί.

    Ο αγώνας εναντίων του Ελληνισμού θα χαρακτηριστεί ως αγώνας ενάντια στην διαφθορά των ειδωλολατρών. Το 356 μ.κ.ε. ο Κωνστάντιος θα υπογράψει νόμο με τον οποίο διατάσσει το κλείσιμο των ειδωλολατρικών ναών σε όλες της πόλεις. Για τους παραβάτες προβλέπεται μέχρι και η ποινή του θανάτου. Το 381 μ.κ.ε. ένας άλλος νόμος στερεί τα πολιτικά δικαιώματα από τους Χριστιανούς που επέστρεφαν στον "ειδωλολατρισμό".

    Η ολοκληρωτική απαγόρευση του ειδωλολατρισμού έρχεται με ένα νέο νόμο το 392 μ.κ.ε. που προβλέπει πρόστιμα και δημεύσεις περιουσιών για τους παραβάτες. Ο Χριστιανισμός είναι πλέον πολιτική εξουσία και εκδίδει νόμους. Οι εξαθλιωμένες μάζες κατά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια μπορεί να προσχώρησαν γιατί είδαν μια ελπίδα σωτηρίας από την μιζέρια τους. Μετά όμως από τους τόσους αιώνες δεν άλλαξε τίποτα και μάλλον τα πράγματα είναι και χειρότερα. Μόνο η θανατική ποινή μπορεί πλέον να τους κρατήσει στον Χριστιανισμό.

    Γεγονότα σαν και αυτά αποδεικνύουν ότι ο ειδωλολατρικός κόσμος δεν προσχώρησε στον Χριστιανισμό κατά χιλιάδες με την θέλησή του, όπως πολλοί υποστηρίζουν, αλλά επιβλήθηκε σαν θρησκεία.

    Το Βυζάντιο και ο ύπουλος ρόλος του: Το Βυζάντιο στην αρχή θα πολεμήσει τον Ελληνισμό με επεμβάσεις όπως το κλείσιμο της Ακαδημίας τον 6ο μ,χ αιώνα από τον Ιουστινιανό. Η ζωή στην Αθήνα νεκρώνει. Εκείνη την εποχή η Ευρώπη κολυμπούσε στην βαρβαρότητα και ο πρωτογονισμός του Παύλου έβρισκε πρόσφορο έδαφος.

    Η πρόσβαση στον Χριστιανισμό ήταν λοιπόν για αυτούς τους λαούς ένα πολιτισμικό βήμα. Η εθνική λοιπόν υπόσταση αρκετών Ευρωπαϊκών λαών θα ταυτιστεί με την θρησκευτική καθώς οι χώρες χωρίς ιστορικό παρελθόν αφομοίωσαν τον Χριστιανισμό. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τον Έλληνα που ποτέ δεν υπήρξε Χριστιανός. Η ανωτερότητα της Ελληνικής παιδείας θα γίνει η πηγή του Βυζαντινού πολιτισμού.

    Το Βυζάντιο ένιωθε αποστροφή για τους Έλληνες και οτιδήποτε Ελληνικό. Ανάμεσα όμως στο Βυζάντιο και στον Ελληνισμό υπάρχει μία γενεαλογική σχέση, μία βαθύτατη ομοιογένεια ουσίας καθώς ο Ελληνισμός και ο Ρωμαϊκός πολιτισμός αναμιγνύονται στο Βυζαντινό έδαφος. Ένα Ρωμαϊκό κράτος με Ελληνική κουλτούρα.

  18. συνεχεια
    Ο Άγιος Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, ο Ιουλιανός ο Μέγας και άλλοι σπούδασαν ακόμα και στον 4ο αιώνα μ.κ.ε. στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο το οποίο ανακαινίστηκε από τον Μάρκο Αυρήλιο μετά την καταστροφή του από τον Σύλλα το 86 π.κ.ε. Παρότι όμως η Βυζαντινή Εκκλησία οικειοποιείται τις βάσεις των ιδεών της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας θα διαπράξει έναν αμείλικτο διωγμό εναντίων των "ειδωλολατρικών" Ελλήνων και θα καταστρέψει μνημεία, βιβλιοθήκες και ολόκληρα κέντρα του Ελληνισμού.

    Το ίδιο έκαναν πρωτύτερα και οι Ρωμαίοι των οποίων καμία σχεδόν πλευρά της πολιτιστικής τους ζωής δεν είχε μείνει ανέγγιχτη από την Ελληνική επίδραση. Οι μεγάλοι της σοφοί και ποιητές ήταν λογοκλόποι των Ελλήνων. Ήταν φυσικό λοιπόν η Ρώμη να αμφισβητήσει την εξάρτησή της από έναν ανώτερο αλλά ξένο πολιτισμό.

    Ο μορφωμένος κόσμος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με τον καιρό θα διαβρώσει τον Χριστιανισμό και θα δημιουργήσει αυτό που θα γίνει αργότερα το Βυζάντιο και ο πολιτισμός του. Ο Βυζαντινός κόσμος φοβούμενος την παρακμή θα οικειοποιηθεί τον Ελληνισμό και θα διεκδικήσει την κληρονομιά του, Το βασικό χαρακτηριστικό της πνευματικής ζωής του Βυζαντίου είναι η ανανέωση του ενδιαφέροντος για την Ελληνική αρχαιότητα. Αφού κατάκλεψαν, σκότωσαν, ισοπέδωσαν κάθε τι Ελληνικό, τώρα οι Εβραίοι, το ιδιοποιούνται και το χρησιμοποιούν γιατί τρέμουν τον αφανισμό.

    Οι αρχές του αρχαίου κόσμου δεν είναι πια ασυμβίβαστες με τον Χριστιανισμό αλλά απαραίτητο συμπλήρωμα της διδασκαλίας του. Η έννοια που δίνεται στην λέξη Έλληνας αποκαθίσταται και από ειδωλολάτρης και παγανιστής συνδέεται και πάλι με τον αρχαίο πολιτισμό και την παιδεία. Η Ελληνικότητά και η Ορθοδοξία αποτελούν ανεκτίμητα αγαθά για τους Βυζαντινούς.

    Ο Εξελληνισμός της Ανατολής συνεχίζεται με τον Θεοδόσιο Β και ιδρύεται το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Το Βυζάντιο όμως είναι εδαφικά Ελλάδα και δεν παύει να ενδιαφέρει τους Λατίνους. Η απέχθεια του Παπικού Λατινικού κόσμου για κάθε τι Ελληνικό θα στραφεί προς το Βυζάντιο το οποίο και το λιγουρεύεται μετά την σύντομη κατοχή της Πόλης από τους Ενετούς το 1204. Μην ξεχνάμε ότι η Αναγέννηση συμπίπτει με την πτώση της Πόλης το 1453 και την φυγή των ευκατάστατων και δημιουργημένων στην Ιταλία.

    Κερδισμένος για ακόμα μία φορά θα βγει ο Εβραιοκρατούμενος χριστιανισμός του Πάπα.

    Η Ανοησία της "Δημοκρατίας" Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης θεωρούνται οι πρωτομάστορες της τεχνικής του ελέγχου που ασκεί η Πολιτεία πάνω στις μάζες μέσα από την πολιτική θρησκεία, Ο Πλάτωνας μέσα από την ιδεαλιστική φιλοσοφία του θέλησε να διατηρήσει την παντοδυναμία της αριστοκρατικής άρχουσας τάξης και έθεσε τα θεμέλια για τα πρώτα απολυταρχικά αντιδημοκρατικά καθεστώτα. Πράγματι ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης ήταν εχθροί της Δημοκρατίας, ζητούσαν όμως τον αποκλεισμό από την Πολιτεία των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, την εποχή που η Αθήνα βγήκε χρεοκοπημένη από τον Πελοποννησιακό πόλεμο, αυτών που ήταν "έτοιμοι να πουλήσουν την Πόλη για μία δραχμή" και ήταν έρμαιο των δημαγωγών.

    Η άρχουσα τάξη τίναξε στον αέρα τον Ελληνικό πολιτισμό αναστέλλοντας την πορεία των νέων ιδεών ανοίγοντας άθελά της την πόρτα στην πανούκλα του Χριστιανισμού.

  19. συνεχεια
    Ένας από του μεγαλύτερους προσωκρατικούς φιλόσοφους, ο Ηράκλειτος ο Εφέσιος, βλέποντας ότι η Δημοκρατία καταλήγει στην αναρχία, αηδιασμένος παραιτήθηκε από την εξέχουσα θέση που του έδινε η αριστοκρατική του καταγωγή μέσα στην Πόλη και αποτραβήχτηκε στο ιερό της Αρτέμιδος στην Έφεσο.

    Οι Σοφιστές όχι μόνο ήταν οπαδοί της Αριστοκρατίας, του πλούτου, του νόμου του ισχυρότερου, όχι μόνο έδιναν μαθήματα ρητορικής και πολιτικής έναντι αμοιβής, αλλά ο Πρωταγόρας μάλιστα ήταν ξακουστός για τα υψηλά του δίδακτρα.

    Η Παιδεία, εάν εξαιρέσουμε μερικούς δημαγωγούς, δεν προσφέρθηκε ποτέ δωρεάν, όπως είναι και το σωστό. Δεν είναι τυχαίο ότι τα συγγράμματα του Αντιφώντα εξαφανίστηκαν, ενώ είχαμε την τύχη να βρούμε ακέραια τα σημαντικότερα έργα του Πλάτωνα καθώς στις αντιδημοκρατικές, θεωρίες του θα δομηθούν τα σημερινά ολιγαρχικά καθεστώτα. Η φιλοσοφία του Πυθαγόρη, Ηράκλειτου και άλλων μεγάλων, βάρυναν την εξέλιξη της επιστήμης, πως οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν ίσοι, αλλά κάποιοι είναι κατώτεροι και ανεπίδεκτοι κάθε παιδείας και μάθησης.

    Αντίθετα με τις θέσεις του Πυθαγόρη που ονειρευόταν μια ιεραρχημένη σε κάστες κοινωνία, ο Επίκουρος μάζευε οπαδούς όχι μόνο από τους μορφωμένους αλλά και από τους τελείως αγράμματους. Οι πολίτες εμφανίζονται διψασμένοι για γνώση και από την άλλη η άρχουσα τάξη αγωνίζεται για την περιφρούρηση των κατακτημένων της. Δεν είναι αστείο ότι οι κομουνιστικές ιδέες στηρίχθηκαν πάνω στην φιλοσοφία του Πλάτωνα; Ότι ο ναζισμός στηρίχτηκε στην θεωρία του Υπεράνθρωπου του Νίτσε;

    Πάντα οι κατώτεροι για να αναδειχθούν, διαστρεβλώνουν κατά το δοκούν ανώτερες θεωρίες. Οι λαοί χαρακτηρίζονται και από τους θεούς τους. Οι Έλληνες κατασκεύασαν έναν άνθρωπο, τον Προμηθέα, τον τραγικό ήρωα που περπατά ενάντια στη μοίρα του γνωρίζοντας ότι θα καταστραφεί, που νίκησε τον θεό για να καλυτερέψει τη ζωή των θνητών.

    Οι Εβραίοι κατασκεύασαν τον Μωυσή που σε συνεργασία με τον Ιαχβέ έφτιαξε τους νόμους αλυσίδες για να καταδυναστεύει τους ανθρώπους.

    ΟΙ Έλληνες κατά τον Ιώσηπο δεν γνώριζαν τη λέξη νόμος, γιατί δεν αναφέρεται πουθενά στον Όμηρο !!!

    Ο Έλληνας ευθυτενής και περήφανος αντικρίζει τους θεούς του σε αντίθεση με την κυρτωμένη ράχη του Εβραίου μπροστά στο φόβο και στις προκαταλήψεις, βουτηγμένος στην άγνοια και το σκοτάδι, την ενοχή της ζωής και την απειλή της Δευτέρας Παρουσίας και της αμείλικτης Κρίσης.

    Οι θεοί προδίδουν την ποιότητα αυτών που τους δημιούργησαν.

  20. συνεχεια
    Αμμιανός Μαρκελλίνος: Έγραψε το βιβλίο Res gestae που εξιστορεί τα γεγονότα των ετών 96-378μ.α.χ.χ. σε τριάντα ένα βιβλία, από τα οποία σώθηκαν τα βιβλία 14-31, τα οποία περιγράφουν τα γεγονότα των ετών από το 353 μ.α.χ.χ. μέχρι το 378 μ.α.χ.χ.

    Ο χριστιανισμός έπαιξε το ρόλο του εκτελεστικού αποσπάσματος που κονιορτοποίησε τον ελληνικό πολιτισμό και τον ανθρώπινο στοχασμό. Στην αρχή του χριστιανισμού, σταματά η Ιστορία και αρχίζει ο εκβαρβαρισμός της ανθρωπότητας. Ολοταχώς όπισθεν, μέσα από την παροιμιώδη ανηθικότητα του Παύλου.

    Αυτό το μακάβριο, εξοντωτικό σχέδιο δεν έγινε από έναν άνθρωπο. Πρόκειται για τη σύλληψη ενός Συστήματος που επιδιώκει να σπάσει το φράγμα της εκλεκτικότητας του πολιτισμού που κρατά τους Εβραίους απομονωμένους σαν λεπρούς η «ακάθαρτους». Όχι βέβαια για να αφομοιωθούν οι Εβραίοι στους κόλπους του πολιτισμού. «Μη γένοιτο», πού 'λεγε και ο Παύλος. αλλά για να ενταχθεί η ανθρωπότητα στην εβραϊκή ιδεολογία.

    Όχι! ο Παύλος δεν ήταν θρησκευόμενος από πίστη, αλλά από ιδεολογία. Μια ιδεολογία κατοχύρωσης συμφερόντων μασκαρεμένη σε θρησκεία! Και η ιδεολογία αυτή κινδύνευε από τη Γνώση που απλωνόταν στη Γη. Αυτός θα φτιάσει έναν θεό που θα καταποντίσει τη γνώση. Και θ' αποκαταστήσει την ταπεινωμένη εβραϊκή του υπόσταση, αυτή την περιφρονημένη από τους πολιτισμένους, αλλά και τους ομόφυλούς του επαναστάτες, υποχρεώνοντας όλους να προσκυνήσουν τον ένα, τον μοναδικό θεό του Ισραήλ.

    «Όσο μεγαλύτερο φτιάχνω το θεό, τόσο μεγαλύτερος και σπουδαιότερος είμαι 'γω ο ίδιος», Γκαίμπελς.

    «Όποιος δίδει τόσο μεγάλη σημασία στην πίστη καθαυτή, διατάζει ν' αποκεφαλίσουν τους άλλους όταν αμφιβάλλουν γι' αυτήν». Χόχουτ


    Μελέτησε το βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου «Αντιγνώση» Τα δεκανίκια του καπιταλισμού: Η «Αντιγνώση, τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού» θέτει ένα πρόβλημα που ποτέ ως τώρα δεν έχει ερευνηθεί αντικειμενικά και καίρια. Πως καταποντίστηκε ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός; Γιατί; Ποιους εξυπηρετούσε ο αφανισμός του; Και γιατί θεωρήθηκε απαραίτητο να ξεριζωθεί η ελληνική παιδεία προκειμένου να επιβιώσει ο χριστιανισμός; Οι πολιτισμοί που καταστράφηκαν ολοκληρωτικά και αφανίστηκαν από το πρόσωπο της γης δέχτηκαν επιδρομές από ορδές βαρβάρων. Όπως ο Μυκηναϊκός από τους Δωριείς και ο Χαναανικός από τους Εβραίους. Αλλά ο χριστιανισμός εμφανίζεται σα θρησκεία. Και το ίδιο ισχυρίζεται ως σήμερα. Πως έδρασε όμως σα βαρβαρική επιδρομή; Και γιατί λειτούργησε σαν καταλύτης κάθε ελληνικού στοιχείου, μετερχόμενος μέσα που μόνο ο ναζισμός μεταχειρίστηκε; Ο χριστιανισμός ισχυρίστηκε, και ισχυρίζεται ακόμη, πως μοναδικό του κίνητρο ήταν η Σωτηρία. Σύμφωνοι. Αλλά τίνος; Μα της συσσώρευσης του Πλούτου και της Εξουσίας.

    Η θέση του terra papers σχετικά με την ύπνωση του χριστιανισμού;

    Αν θέλεις να πιείς δροσερό, καθάριο νερό από την πηγή δηλ. (Ελληνικά φιλοσοφικά κείμενα), δεν πίνεις από εμφιαλωμένο, πλαστικό μπουκάλι (Βίβλος).

  21. συνεχεια
    Ion Maggos: Οι σύγχρονοι δούλοι είναι στις πλατείες και το παίζουν επαναστάτες με το καλαμάκι του φραπέ, αγανακτισμένοι εν μέσω ποπ-κόρν και κόκα-κόλας … Τάχα ξαφνιασμένοι για το ότι τους έκλεψαν, τους κορόιδεψαν, τους τα πήραν … Οι ίδιοι καμία ευθύνη !!! Η ιστορία των δούλων – χριστιανών-κρετίνων … επαναλαμβάνεται και όπως πάντα στο τέλος απλά θα αλλάξουν μαντρί και τσοπάνη …όπως γίνεται μετά από κάθε «επανάσταση της μάζας».

    Λουκάς Γαβριηλίδης: Ξαναζούμε τις ημέρες του 136 π.κ.ε. με την ατέλειωτη στρατιά των δούλων, ακτημόνων, προλετάριων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

    Ίδιες σκηνές, ίδια σχεδόν αφεντικά, ίδιοι κλυδωνισμοί και με μια Ελλάδα πάλι ταπεινωμένη και ξεπουλημένη. Ο Σύρος Εύνους τραντάζει συθέμελα την Σικελία, Η Δήλος ματώνει, η Ρώμη χάνει τον ύπνο της από τον ξεσηκωμό της πανστρατιάς των δούλων. Στα άγια χώματα της Ιωνίας ο Αριστόνικος ξεπαστρεύει με τους επαναστάτες του τρείς Ρωμαίους στρατηγούς με τον στρατό τους. Ο Αριστόνικος ο Βασιλιάς της Δικαιοσύνης γίνεται το σύμβολο των εξαθλιωμένων δούλων. Το 1260 πολέμησε ο Αριστόνικος τον Όφι της Ρώμης και του τσάκισε την ράχη.

    Τότε ξεπρόβαλε και ο Τιβέριος Γράκχος και ζήτησε ξεπούλημα της περιουσίας των πλουσίων για να ζήσουν οι φτωχοί. Ήταν η εποχή που οι πλούσιοι βασιλιάδες εύρισκαν καταφύγιο και προστασία στην δύναμη της Ρώμης.

    Ο Νικομήδης της Βιθυνίας, ο Αλέξανδρος ΙΙ της Αιγύπτου, ο Πτολεμαίος Απίων της Κυρήνης, ο Άτταλος ΙΙΙ και πολλοί άλλοι παρακαλούσαν να μπούνε στην Ε.Ε. για να σώσουν τα πλούτη τους.

    … Μόνο η οικονομική ολιγαρχία της φτωχής Ελλάδας είχε 300-400 δις σε καταθέσεις στους ναούς τράπεζες των Πεφωτισμένων στις Άλπεις.

    Ο Αριστόνικος ήταν ο άνθρωπος που ξεστόμισε το θείο μήνυμα της επανάστασης και έκανε κάθε ζωντανή καρδιά να κτυπήσει δυνατά. Υπήρχε όμως και ο Τιβέριος Γράκχος στην Ρώμη που ξεσήκωνε τον λαό κατά της ολιγαρχίας του πλούτου και της διαφθοράς.

    Αυτή όμως η οικονομική ολιγαρχία λίγο αργότερα ελέγχοντας όπως πάντα το θησαυροφυλάκιο κατάφερε σύντομα να δολοφονήσει τον Τιβέριο και με την βοήθεια των Ηρώδηδων στην Ιωνία να νικήσει και να σταυρώσει τον Αριστόνικο, τον βασιλιά της Δικαιοσύνης ανάμεσα σε δύο «ληστές» επαναστάτες !

    Μελέτησε επίσης σχετικά άρθρα

    Προπαγάνδα και Μάζα

    Ο έρωτας στην αρχαιότητα και οι παρερμηνείες του

    Τα εμπόδια στο μονοπάτι της Θέλησης για Ελευθερία

    Η Δημιουργικότητα του Χάους.

    Οι Διώξεις των Ελλήνων Φιλοσόφων

    Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος «του απείρου και αέναου σύμπαντος


    «Oι μάζες φοβούνται τη λευτεριά» Λιλή Ζωγράφου

    *Οι μάζες φοβούνται τη λευτεριά. Απεγνωσμένα ψάχνουν (όταν όλα έχουν καταρρεύσει) για έναν καινούργιο θεό ή τον εκπρόσωπό του που θα τους την στερήσει, αλλά που στην πραγματικότητα θα τις απαλλάξει από την ευθύνη του εαυτού τους.

    *Πόσες φορές βρέθηκε ο άνθρωπος κοντά στην υποψία ότι δεν είναι οι θεοί που πρέπει ν αλλάξουν αλλά το σύστημα;

    *Μία κοινή πίστη σώζει πάντα τις μάζες από την ανυπόφορη μοναξιά του ατόμου. Αλλά όσο δύσκολο είναι να τις ενώσεις κάτω από μια καινούργια προοδευτική ιδέα, τόσο εύκολο είναι να τις συνδέσεις μ ένα κοινό μίσος. Εναντίον ποιανού; Μα η μετριότητα βλέπει γύρω της τόσους εχθρούς! Γι αυτό η μάζα είναι πρόθυμη να υποστηρίξει μια θεότητα ή μια εξουσία που υπόσχεται το διωγμό της αδικίας και την αποκατάσταση της ισότητας. Το κακό είναι πως δεν ελέγχει ποιος της τα υπόσχεται όλα τούτα. Της αρκεί η πλάνη πως οι πάντες θα ισοπεδωθούν στο ανάστημα της δικής της μετριότητας. Και πως και οι άλλοι θα στερηθούν εκείνο που η ίδια φοβάται: την ελευθερία να ψηλώσουν.

    *Οι μάζες εκπαιδευμένες να είναι άτολμες και δορυφορικές, καθηλώνονται ανίκανες και ν' αντικρίσουν ακόμα το κενό. Ειδικά διαμορφωμένες έτσι, περιμένουν, προσφέροντας με την ανημποριά τους, το πρόσχημα. Αυτή είναι η στιγμή του καπάτσου ή αλλιώς του ηγέτη. Όταν οι παλιοί θεοί αποσύρονται, οι θρόνοι αναζητούν διάδοχο. Και μ ένα καλό χειρισμό ή δίχως καν χειρισμό, σχεδόν κάθε άχρηστο σακί κόκαλα μπορεί ν αναρριχηθεί στην άδεια θέση.
    απο την ΕΛΛΗΝΙΔΑ Ζωγράφου, Λιλή, 1922-1998

    1. Εσυ τελειωσες πιο πανω ε? Με την αναφορα του ιουδαιου γιωργου ε να φανταστω? Εκει που μηλαει για ελληνες αβρααμηδες ισαακηδες νωεδες κτλ. Μπεεε ιουδαοι

  22. Λοιπόν.Καταρχήν να πούμε ότι ο Αντίοχος ο Επιφανής ζούσε σε μια εποχή που προυπήρχαν σπουδαίοι στρατηλάτες(Αλέξανδρος Μέγας-Αννίβας Βάρκας-Πύρρος-Σκιπίων Αφρικάνος)αλλά προέρχεται και από μαι σειρά σπουδαίων Στρατηλατών(Σέλευκος Νικάτωρ-Αντίοχος ο Μέγας),οπότε πρέπει να καταλάβουμε,για τι εποχή μιλάμε.Ο ΑντίοχοςΕ(όπου Ε=Επιφανής) είναι το 3 παιδί του Αντίοχου 3 του Μέγα!Ο Αντίοχος ο 3 έχασε από τους Ρωμαίους το 190 στην ΜαγνΉσια ΤΗς Ιωνίας.Στην συνθήκη που ακολούθησε 1 ήταν να πάει το τρίτο του παιδί ΣΑΝ όμηρος στην Ρώμη(ο ΑντίοχοςΕ) ,2 να μην ξανα ναυπηγείσουν στόλο και τέλος να 3 δίνουν τάλαντα κάθε χρόνο σαν στρατιωτική αποζημίωση!Μόλις πέθανε ο Αντίοχος Μέγας,ο αδερφός του που ήρθε στην εξουσία,έκανε συμφωνία με τουσ Ρωμαίους να φέρει πίσω τον αδερφό του(ΑντίοχοΕ).κάποια στιγμή ο Αντίοχος Δ (ο βασιλίας) δολοφονείτε και στην θέση του μπαίνει σαν αντιβασιλέας και κατόπιν Βασιλίας ο Ρωμανοτραφής Αντίοχος ο Επιφανής.Κάποια στιγμή η πτολεμαική Αίγυπτος του ζητάει πίσω την Ιουδαία και Ναβαταια και μέρος της Κύλης Σύριας που τα είχε προσαρτήσει ο πατέρας του ο Αντίοχος ο μέγας.Καταπατώντας την συνθήκη της Απάμειας με τους Ρωαμίους,ναυπηεί μεγάλο στόλο και ξεκινά τον πόλεμο με τους Πτολεμαίους.Την περίοδο που ο Αντίοχος είναι στην Αίγυπτο,ξεκινά μια εσωτερική διαμάχη στην Ιουδαία μεταξύ του Ιερατίου.Ο Αντίοχος καταφέρνει και κατακτά την Αίγυπτο και έχει μήνη μόνο η Αλεξάνδρεια.Εκείνη την στιγμή όμως έρχεται ο Ρωμαίος απεσταλμένος Γάιο Πόπλιο Λαίνα(χωρίς στρατό) ο οποίος με τσαμπουκά θα λέγαμε του είπε να φύγει από την Αίγυπτο..εδώ το απόσπασμα της συνάντησης=Ο Αντίοχος απάντησε πως θα το σκεπτόταν με το συμβούλιό του. Ο απεσταλμένος όμως της Ρώμης, ζωγράφισε γύρω του έναν κύκλο στην άμμο και του είπε: « Προτού περάσεις τον κύκλο αυτό, θέλω να μου δώσεις μία απάντηση για τη Σύγκλητο ».Όπως καταλαβαίνετε ο Ρωαμαιοτραφής τρόμπας,αντί να συζητήσει με τους συμβούλους του ,κόλωσε και δέχτηκε…ο τρόμπας έδωσε πισω το ποιό πλούσιο κράτος της Μεσογείου….αυτό που κατάκτησε,ένωσε σχεδόν τα εδάφη από την Σούσα μέχρι την Αίγυπττο και μέχρι την Κιλικία ,σχεδόν δηλαδή τα 2/3 του Μ Αλεξάνδρου το κράτος,ένα κράτος που θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί στην Ρώμη.Όπως καταλαβαίνετε έγινε μετά ξεφτίλα στους άνδρες του και στους στρατηγούς του ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΣΤΙΡΗΞΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ,ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΣΤΟ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΣΤΗ ΑΙΓΥΠΤΟ…διότι όλα πήγαν χαμένα..πολέμησαν για το τίποτα.Ο Αντίοχος λοιπόν ήθελε μια νίκη…ήθελε κάτι για να ξεσπάσει,κάτι για να κλήση τα στόματα των στρατηγών του που ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΙΠΑΝ,ΔΙΟΤΙ ΕΚΣΤΑΡΤΕΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ.Στον δρόμο του λοιπόν για τον γυρισμό στην Συρία υπήρχε η Ιουδαία,Η ΟΠΟΙΑ "ΙΟΥΔΑΙΑ" ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ…ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΥΠΟΙΚΟΟΙΤΟΥ…ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ…………………………………………………..τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

  23. Ο Αντίοχος μπήκε στον ιερότερο ναό των ισραηλιτών και έσφαξε ακόμα και τους ιερείς των εβραίων, πράγμα που βέβαια ο Μέγας Αλέξανδρος δεν θα έκανε ποτέ (σώζεται μάλιστα μια περιγραφή όταν ο Αλέξανδρος πήγε στα Ιεροσόλυμα και μίλησε με τους ιερείς τους). Λοιπόν αντί να ζητήσουμε συγνώμη γι’ αυτό το αίσχος εμείς ζητάμε και τα ρέστα? Και οι καημένοι οι εβραίοι όχι μόνο δεν μίσησαν την Ελλάδα αλλά ένα μεγάλο μέρος τους από τότε εξελληνίστηκε και χιλιάδες έλαβαν και ελληνικά ονόματα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek