Για περισσότερο από ένα χρόνο, οι επιφανειακές θερμοκρασίες του Ατλαντικού Ωκεανού έφταναν σε νέα υψηλά επίπεδα, αλλά τους τελευταίους μήνες, η τάση αυτή έχει αντιστραφεί και μάλιστα με ταχύτητα ρεκόρ. Και κανείς δεν ξέρει γιατί.
Τον Ιούνιο, οι θερμοκρασίες στον Ατλαντικό ήταν 2-5 βαθμούς Φαρενάιτ (1-3 βαθμούς Κελσίου) υψηλότερες από τις κανονικές. Αυτό παρατηρήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του ωκεανού και σε ορισμένες περιοχές οι θερμοκρασίες ήταν 9 βαθμούς Φαρενάιτ (5 βαθμούς Κελσίου) πάνω από το μέσο όρο. Οι θερμοκρασίες αυτές δεν ήταν μεμονωμένες, καθώς από τον Μάρτιο του 2023 καταγράφονται τακτικά ρεκόρ στον Ατλαντικό. Το τρέχον έτος σηματοδότησε την τέταρτη συνεχή χρονιά που οι ωκεανοί του κόσμου σημείωσαν νέα ρεκόρ θερμότητας.
Το ζεστό νερό ήταν εν μέρει αποτέλεσμα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, αλλά οφειλόταν επίσης σε ένα ιδιαίτερα ισχυρό Ελ Νίνιο το 2023 και το 2024. Ωστόσο, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας, το εν λόγω σύστημα Ελ Νίνιο φαίνεται να έχει σταματήσει να λειτουργεί.
Τα δεδομένα της NOAA δείχνουν ότι οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια της θάλασσας στον Ατλαντικό έχουν πέσει με εκπληκτικό ρυθμό από τον Μάιο. Από τις αρχές Ιουνίου, οι θερμοκρασίες είναι κατά ένα ή δύο βαθμούς Φαρενάιτ χαμηλότερες από τις κανονικές για αυτή την εποχή του έτους. Αυτό σημαίνει ότι το Ελ Νίνιο είναι πιθανό να αντικατασταθεί από το αντίστοιχό του, τη Λα Νίνια, ένα καιρικό σύστημα που επιτρέπει την άνοδο ψυχρού νερού στην επιφάνεια του Ατλαντικού κάποια στιγμή μεταξύ Σεπτεμβρίου και Νοεμβρίου.
Τόσο το Ελ Νίνιο όσο και η Λα Νίνια είναι πολύπλοκα συστήματα που καθοδηγούνται από τους εμπορικούς ανέμους, την ηλιακή θέρμανση και τις βροχοπτώσεις στις τροπικές περιοχές και είναι δύσκολο να προβλεφθούν. Παρόλα αυτά, η ξαφνική αλλαγή στις θερμοκρασίες του Ατλαντικού προκαλεί αμηχανία και κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει γιατί συνέβη τόσο γρήγορα.
«Εξετάσαμε έναν κατάλογο πιθανών μηχανισμών και μέχρι στιγμής τίποτα δεν ταιριάζει στα κριτήρια», δήλωσε στο New Scientist ο Frans Philip Touchen, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι .
The Big The One Σχόλιο της σύνταξης: Η νεότερη γενιά των αναγνωστών μας, λόγω ηλικίας, έχασε τη μεγάλη παγετώδη περίοδο της δεκαετίας του 1970 και πιθανώς πιστεύει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη υπήρχε πάντα. Αλλά δεν ήταν – η ατζέντα άλλαξε στην αλλαγή της χιλιετίας:
Και τώρα είναι και πάλι ασαφές: είτε η κλήση αλλάζει πάλι, είτε είναι πραγματικά καιρός να ζητήσετε να επιβιβαστείτε στο τρένο του κ. Wilford; Αν το δεύτερο συμπέρασμα είναι σωστό, τότε τρεις εκδοχές μπορούν να προσφερθούν για να εξηγήσουν την κατάσταση.
Η πρώτη εκδοχή είναι κάποια φιγούρα-μίγλη εξωγήινων αδελφών στον Νότιο Ατλαντικό, με αποτέλεσμα κύματα ύψους 30 μέτρων:
Η δεύτερη θεωρία είναι ότι πρόκειται για μια μαγνητική ανωμαλία του Νότιου Ατλαντικού.
Το ίδιο το μαγνητικό πεδίο δεν θα ψύξει το νερό, αλλά η κίνηση του μανδύα μπορεί να παραμορφώσει τη λιθόσφαιρα, να διαταράξει τα ρεύματα και να προκαλέσει την άνοδο κρύου νερού από τον πυθμένα.
Η τρίτη εκδοχή είναι ο Μπιλ Γκέιτς και οι συνεργάτες του, οι οποίοι μάχονται και πολεμούν την κλιματική αλλαγή. Εκτοξεύουν κάτι στο διάστημα, ή ρίχνουν καυστική σόδα στον ωκεανό, ή εφευρίσκουν κάτι άλλο. Ίσως λοιπόν να έχουν βαρεθεί. Γι’ αυτό πουλάνε επειγόντως τα γιοτ τους, γιατί ο ωκεανός θα παγώσει και θα γίνει σκατά.
Ποια εκδοχή είναι η πιο σωστή; Ή μήπως οι αναγνώστες μας θα προτείνουν μια τέταρτη και μια πέμπτη; Ή μήπως δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε με αυτό και να τρέξουμε να αγοράσουμε εισιτήρια οικονομικής θέσης για το ατμοκίνητο τρένο σωτηρίας; Δεν γνωρίζουμε ακόμη τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, γι’ αυτό συνεχίζουμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek