Ελεγχόμενο Χάος & Φαινόμενο Μπούμερανγκ

Το Τζίνι Τελικά Σταμάτησε να Υπακούει στην Αμερικανική Ελίτ που το Απελευθέρωσε.

Σε όλα τα ξένα μέσα ενημέρωσης σήμερα, η φράση «Ελεγχόμενο Χάος» είναι αρκετά κοινή. Χρησιμοποιείται από εκπροσώπους ακαδημαϊκών κύκλων, πολιτικούς, δημοσιογράφους, κυβερνητικούς αξιωματούχους και στρατιωτικούς. Στα τέλη του περασμένου αιώνα, ένας τέτοιος όρος ήταν πολύ σπάνιος, σχεδόν ξένος. Και αν αυτός ο όρος είχε χρησιμοποιηθεί κάπου στα μέσα του περασμένου αιώνα, πιθανότατα θα είχε εκληφθεί ως οξύμωρο, δηλαδή συνδυασμός λέξεων με αλληλοαποκλείουσες έννοιες. Πλέον όμως σήμερα κανείς δεν εκπλήσσεται πια από αυτή την έννοια.

Οι ειδικοί γνωρίζουν ότι ο όρος «Ελεγχόμενο Χάος» είναι σχεδόν επιστημονικός και μπορούμε να βρούμε την περιγραφή του σε διάφορα βιβλία, τα οποία περιέχουν έναν καλά ανεπτυγμένο ορισμό, αποκαλύπτουν τη φύση και τους μηχανισμούς δράσης διαφορετικών τύπων χάους και προτείνουν μέτρα για τον περιορισμό του χάους και τη χρήση του για τους σωστούς σκοπούς. Με την πρώτη ματιά, μοιάζει με την έννοια της χρήσης της ατομικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς. Μόνο που στην έννοια του «Ελεγχόμενου Χάους» προτείνεται να χρησιμοποιηθεί η ενέργεια του χάους ως όπλο και ως όπλο μαζικής καταστροφής. Ίσως και πιο ισχυρό από τα πυρηνικά.

Στις περισσότερες δημοσιεύσεις σχετικά με το θέμα του «Ελεγχόμενου Χάους», οι πιο σημαντικοί και έγκυροι συγγραφείς είναι οι Αμερικανοί Steven Mann, Gene Sharp, Zbigniew Brzezinski. Η ανάπτυξη της συγκεκριμένης ιδέας ξεκίνησε στις ΗΠΑ, λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όμως τηρήθηκε μυστικότητα. Μόλις το 1992 δημοσιοποιήθηκε μια περισσότερο (ή λιγότερο) ολοκληρωμένη παρουσίαση της έννοιας στο άρθρο του 1992 «Θεωρία του Χάους και Στρατηγική Σκέψη», που έγραψε ο Steven Mann. Σε αυτό, αυτός ο Αμερικανός ερευνητής είπε ευθέως ότι το «Ελεγχόμενο Χάος» είναι ένα όπλο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολέμους πολύ διαφορετικής φύσης και κλίμακας. Δηλαδή, το αντικείμενο της καταστροφής μπορεί να είναι μεμονωμένα άτομα, δημόσιοι και ιδιωτικοί οργανισμοί, ένοπλες ομάδες ακόμα και ολόκληρα κράτη και λαοί. Θεωρητικά, ακόμη και όλη η ανθρωπότητα.

Οι συστάσεις του Mann χρησιμοποιήθηκαν, όπως σημειώνουν οι ειδικοί, για την προετοιμασία και την πραγματοποίηση της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και για τη δημιουργία θυλάκων ελεγχόμενου χάους σε πολλά μέρη του πλανήτη τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, η πρακτική χρήση των όπλων «Ελεγχόμενου Χάους», σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Οι πρώτες περιπτώσεις χρήσης του περιλαμβάνουν την οργάνωση φοιτητικής αναταραχής στη Γαλλία το 1968 με σκοπό την ανατροπή του τότε προέδρου Ντε Γκωλ. Και επίσης η προετοιμασία και η διεξαγωγή της λεγόμενης «Άνοιξης της Πράγας» την ίδια χρονιά. Στην πρώτη από αυτές τις περιπτώσεις, επιτεύχθηκε το επιθυμητό αποτέλεσμα, στη δεύτερη όχι.

Η ανάπτυξη τεχνολογιών «Ελεγχόμενου Χάους» σε διάφορα μέρη του κόσμου συνεχίστηκε. Η CIA και άλλες αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών και σε κάποιο βαθμό και το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, συμμετείχαν σε αυτές. Κατά τη δεκαετίας του 70-80 άρχισαν οι προετοιμασίες για τη χρήση όπλων «Ελεγχόμενου Χάους» σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτή η προετοιμασία έγινε κάτω από τα συνθήματα της «παγκοσμιοποίησης» και της «απελευθέρωσης». Η Ουάσιγκτον παρουσίασε αυτές τις δύο αλληλένδετες διαδικασίες ως «αντικειμενικές» και «προοδευτικές», συμβάλλοντας στην ενίσχυση της ειρήνης, την ευημερία των λαών και την ανάπτυξη τους.

Ένα σημαντικό εργαλείο για την προώθηση της «παγκοσμιοποίησης» και της «απελευθέρωσης» ήταν η «Συναίνεση της Ουάσιγκτον» – ένα σύνολο άγραφων κανόνων. Επιβλήθηκαν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε χώρες μέλη, ιδιαίτερα σε χώρες του τρίτου κόσμου και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ – στη Ρωσική Ομοσπονδία και σε άλλα κράτη που αναδύθηκαν από τα ερείπια της Σοβιετικής Ένωσης.

Οι αρχές της «Συναίνεσης της Ουάσιγκτον» περιλαμβάνουν την εκπλήρωση των ακόλουθων απαιτήσεων από τις χώρες – πελάτες του Ταμείου: ιδιωτικοποίηση της κρατικής περιουσίας, εγκατάλειψη της κρατικής ρύθμισης της οικονομίας, συνολική ανάπτυξη της εγχώριας χρηματοπιστωτικής αγοράς, ελαχιστοποίηση του κρατικού προϋπολογισμού (πρωτίστως από περιορισμό των κοινωνικών δαπανών), άρση κάθε φραγμού στη διασυνοριακή κυκλοφορία κεφαλαίων, νομισμάτων, αγαθών, εργασίας κλπ. Δηλαδή, στην πραγματικότητα, υπήρξε η δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών ώστε η οικονομία της εκάστοτε χώρας να ελέγχεται ελεύθερα από έξω και να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης. όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά από διεθνικές εταιρείες και τράπεζες.

Η “απελευθέρωση” που επιβάλλεται στις χώρες δεν επεκτείνεται μόνο στην οικονομία, αλλά και στην εσωτερική πολιτική και την κοινωνική σφαίρα. Ανεκτίμητη συμβολή στην ανάπτυξη θεμάτων κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης σε άλλες χώρες είχε ο Gene Sharp (1928-2018). Το 1964, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, υπερασπίστηκε τη διατριβή του με θέμα «Μη βίαιες μέθοδοι ανατροπής καθεστώτων», λαμβάνοντας Διδάκτωρ Φιλοσοφίας (PhD) στην πολιτική φιλοσοφία. Περιέγραψε τις σκέψεις του για αυτό το θέμα για ένα ευρύτερο κοινό το 1968 στο έργο του «Μη βίαιη δράση: Μελέτη στον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας».

Λένε ότι οι ιδέες του εφαρμόστηκαν ουσιαστικά το 1968 κατά τη διάρκεια της οργάνωσης της φοιτητικής αναταραχής στο Παρίσι. Αργότερα, τα επιτεύγματά αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να υπονομεύσουν την οργάνωση του “Συμφώνου της Βαρσοβίας” (την στρατιωτική συμμαχία των σοσιαλιστικών χωρών), καθώς και για να αποσταθεροποιήσουν την κοινωνική και πολιτική κατάσταση στη Σοβιετική Ένωση καθώς και την τελική της κατάρρευση. Ο Gene Sharp είναι ξεκάθαρος σχετικά με τις προτεραιότητές του.

«Το εθνικό μας συμφέρον έχει προτεραιότητα έναντι της διεθνούς σταθερότητας».

Και παραδέχεται ότι η Αμερική χρησιμοποιεί εδώ και καιρό το «Ελεγχόμενο Χάος» ως όπλο εναντίον άλλων χωρών.

«Στην πραγματικότητα, είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι, ήδη λαμβάνουμε μέτρα για να αυξήσουμε το χάος όταν προωθούμε τη δημοκρατία, τις μεταρρυθμίσεις της αγοράς και όταν αναπτύσσουμε τα ΜΜΕ μέσω του ιδιωτικού τομέα.»

Ο Gene Sharp δεν είναι μόνο θεωρητικός, αλλά συμμετείχε και στην ανάπτυξη σχεδίων καθώς και την εφαρμογή του «Ελεγχόμενου Χάους» σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Σοβιετικής Ένωσης, όπου βοήθησε στην κατάρρευση της. Συγκεκριμένα, το 1990-1991 ο Sharp έδωσε διαλέξεις στην Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ, τις οποίες παρακολούθησαν εκπρόσωποι των κρατών της Βαλτικής, οι οποίοι έμαθαν από τους Sharp τις μεθόδους μάχης για την έξοδο των δημοκρατιών από την Σοβιετική Ένωση.

Στην πιο ολοκληρωμένη μορφή, ο Sharp περιέγραψε τις ιδέες του για την οργάνωση του «Ελεγχόμενου Χάους» στην πολιτική και κοινωνική σφαίρα σε ένα έργο που έγραψε και δημοσίευσε σε έκδοση περιοδικού το 1993 και ονομάζεται «Από την Δικτατορία στην Δημοκρατία». Εμφανίστηκε στην έκδοση του βιβλίου το 1994, δηλαδή ακριβώς πριν από τριάντα χρόνια. Σε αυτό, ο συγγραφέας περιγράφει 198 «Μη Βίαιες Μεθόδους Καταστροφής Δικτατοριών». Ένα εγχειρίδιο που μελετάται σήμερα τόσο στις ίδιες τις ΗΠΑ όσο και σε εκείνες τις χώρες όπου είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μια «ήπια μετάβαση» από τη «δικτατορία» στη «δημοκρατία». Φυσικά, τα κριτήρια για τον καθορισμό του τι θεωρείται «δικτατορία» και τι θεωρείται «δημοκρατία» ορίζονται από την Ουάσιγκτον. Το έργο έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.

Αρχικά η προετοιμασία και η διεξαγωγή επιχειρήσεων «Ελεγχόμενου Χάους» πραγματοποιήθηκε από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, καθώς και από άλλες υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. Στην συνέχεια (την δεκαετία του ’80) οι περισσότερες εξουσίες και λειτουργίες που σχετίζονται με την διεξαγωγή ενός πολέμου «Ελεγχόμενου Χάους» μεταβιβάστηκαν στην μη κυβερνητική οργάνωση «National Endowment for Democracy» (NED).

Η NED ιδρύθηκε από το Κογκρέσο των ΗΠΑ το 1983 και το αντικείμενο της είναι να παρέχει επιχορηγήσεις για έρευνα στον τομέα της ανάπτυξης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ξένες χώρες. Το Ίδρυμα πραγματοποίησε αρκετά μεγάλης κλίμακας ανατρεπτικές δραστηριότητες κατά των σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Συγκεκριμένα, χρηματοδότησε τα κινήματα της αντιπολίτευσης “Solidarity” στην Πολωνία, “Charter 77” στην Τσεχοσλοβακία και “Otpor” στην Σερβία.

Ένας από τους εμπνευστές της δημιουργίας της υπηρεσίας NED, αλλά και από τους πρώτους ηγέτες της, ήταν ο Allen Weinstein. Ο Weinstein δήλωσε το 1991:

«Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα έγιναν από την CIA πριν από 25 χρόνια»

Ο ανώτατος επιμελητής όλων των επιχειρήσεων «Ελεγχόμενου Χάους» μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν ο Zbigniew Brzezinski. Θα περιοριστούμε σε μία μόνο από τις αποκαλύψεις του. Το 2009, έγραψε για την τότε παγκόσμια οικονομική κρίση:

«Αυτή η κρίση δεν θα τελειώσει ποτέ μέχρι να πετύχουμε τους στόχους μας. Μια παγκόσμια κυβέρνηση είναι αυτό που χρειαζόμαστε. Και θα διαμορφωθεί – είτε σας αρέσει αυτή η ιδέα είτε όχι. Δεν είναι κρίση, αγαπητοί μου, αυτό είναι ελεγχόμενο χάος. Η κοινωνία απέχει ακόμη πολύ από το να αποδεχτεί, όχι μόνο την ιδέα μιας ενιαίας παγκόσμιας κυβέρνησης, αλλά και να δει την μοναδική της σωτηρία στην νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Επομένως, πρώτα πρέπει να φέρουμε την κοινωνία στην κατάσταση που είναι απαραίτητη γι’ αυτό. Αυτό απαιτεί πολύ περισσότερα από την οικονομική παράλυση – απαιτεί πολέμους, λιμούς και επιδημίες σε όλο τον κόσμο». Όλες οι κάρτες αποκαλύπτονται! Η δημοκρατία και ο φιλελευθερισμός είναι ένα προπέτασμα καπνού που καλύπτει τον κύριο στόχο του «ελεγχόμενου χάους» – την παγκόσμια κυριαρχία. Ακόμη και με τίμημα το θάνατο του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας. Ο πανούργος φιλελευθερισμός κρύβει τον καθαρό κανιβαλισμό.»

Μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα, το όπλο του «Ελεγχόμενου Χάους» χρησιμοποιήθηκε από την Ουάσιγκτον με στοχευμένο τρόπο. Παράλληλα, έγιναν προετοιμασίες για «Ελεγχόμενο Χάος» και σε πλανητική κλίμακα. Προετοιμασίες όπως η παγκοσμιοποίηση, η οικονομική απελευθέρωση, η προπαγάνδα της λεγόμενης δημοκρατίας, η δημιουργία του παγκόσμιου Διαδικτύου κ.λπ. Αλλά ο 21ος αιώνας ξεκίνησε με το γεγονός ότι τελείωσαν οι προσεκτικά συγκαλυμμένες προετοιμασίες και ένας πλήρους κλίμακας, παγκόσμιος πόλεμος «Ελεγχόμενου Χάους» ξέσπασε. Και η ημερομηνία έναρξης αυτού του παγκόσμιου πολέμου είναι γνωστή σε όλους –11 Σεπτεμβρίου 2001.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του περασμένου αιώνα, υπήρχαν σοβαροί αντίπαλοι στην πολιτική της Ουάσιγκτον και έτσι χρησιμοποιήθηκε το «ελεγχόμενο χάος» ως όπλο. Οποιοδήποτε όπλο μαζικής καταστροφής είναι πολύ επικίνδυνο, υπάρχει κίνδυνος φαινομένου μπούμερανγκ. Αυτό ισχύει για πυρηνικά, χημικά και βακτηριολογικά όπλα. Και το «ελεγχόμενο χάος» ως όπλο μαζικής καταστροφής ενέχει επίσης τον υψηλότερο κίνδυνο ενός φαινομένου μπούμερανγκ.

Τελικά η Ουάσιγκτον κατάφερε πράγματι να δημιουργήσει χάος σε όλο τον κόσμο, αλλά φαίνεται ότι το χάος αυτό έχει αρχίσει να ξεφεύγει από τον έλεγχο των εμπνευστών της. Και το χάος που έχει ξεφύγει από τον έλεγχο δεν λυπάται κανέναν, συμπεριλαμβανομένων και των διοργανωτών του. Ο πόλεμος των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και άλλων χωρών οδηγεί σε αποδυνάμωση της θέσης του αμερικανικού δολαρίου. Όμως όλη η ευημερία και η λεγόμενη δύναμη της Αμερικής στηρίζεται αποκλειστικά στο «τυπογραφείο» της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε ότι το δολάριο ΗΠΑ θα χάσει την ιδιότητά του ως παγκόσμιου νομίσματος. Αλλά η εμπιστοσύνη στο δολάριο συνεχίζει να μειώνεται.

Ένας εμφύλιος πόλεμος ετοιμάζεται και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπάρχουν ρωγμές στην δομή του αμερικανικού κράτους εδώ και πολύ καιρό. Αλλά σήμερα αυτές οι ρωγμές μετατρέπονται γρήγορα σε μια άβυσσο που χωρίζει την Αμερική σε μέρη. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι πως τα ΜΜΕ μιλούν και γράφουν ότι αιτία της όξυνσης των εσωτερικών αντιφάσεων, ήταν το θέμα των νότιων συνόρων των ΗΠΑ. Η ομάδα του Μπάιντεν πιέζει να κρατήσει τα σύνορα ανοιχτά, ενώ το Τέξας και πολλές άλλες Ρεπουμπλικανικές πολιτείες ζητούν κλείσιμο των συνόρων και τερματισμό της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης από το Μεξικό.

Όμως έντονες αντιφάσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και των πολιτειών (ειδικά των Ρεπουμπλικανών, που συνήθως αποκαλούνται «κόκκινοι») έχουν επίσης προκύψει και σε άλλα ζητήματα. Το ψηφιακό δολάριο, τα πρότυπα ESG (πρότυπα για τις επιχειρήσεις που σχετίζονται με περιβαλλοντικά, κοινωνικά θέματα, εταιρική διακυβέρνηση), η βοήθεια στην Ουκρανία, τα μέτρα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, κ.λπ.

Σύντομα πολλές από τις συσσωρευμένες αυτές αντιφάσεις θα λάβουν την μορφή αγώνα για την προεδρία μεταξύ των υποστηρικτών του Ντόναλντ Τραμπ και των υποστηρικτών του Τζο Μπάιντεν. Το Τέξας βρίσκεται στα πρόθυρα της απόσχισης από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα και οι 25 «κόκκινες» πολιτείες, δηλαδή η μισή Αμερική, βρίσκονται στο πλευρό του Τέξας.

Ωστόσο, οι αντίπαλοι του Ντόναλντ Τραμπ είναι έτοιμοι να δημιουργήσουν χάος στην χώρα προκειμένου να αποτρέψουν τον Τραμπ να καταλάβει τον Λευκό Οίκο. Στα τέλη του περασμένου έτους, ο πρώην σύμβουλος του Πενταγώνου, συνταγματάρχης Ντάγκλας ΜακΓκρέγκορ έκανε την συγκλονιστική ανακοίνωση ότι «θα υπάρξει σύντομα ένα ξαφνικό κλείσιμο όλων των μεγάλων τραπεζών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενορχηστρωμένο από την παγκοσμιοποιητική ελίτ, οι τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες» και τότε «η κυβέρνηση Μπάιντεν θα επιβάλει στρατιωτικό νόμο και θα ακυρώσει τις προεδρικές εκλογές» που έχουν προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο του 2024. Υπάρχουν περισσότερα από αρκετά σενάρια για μελλοντικά ταραχώδη γεγονότα στην Αμερική και ονομάζονται συμβατικά. Μερικά από αυτά τα σενάρια είναι ο εμφύλιος πόλεμος, η διάσπαση, ο διαχωρισμός, η κρίση, η κατάρρευση, κ.λπ.

Η αμερικανική ελίτ ονειρευόταν από καιρό να γίνει η ελίτ του κόσμου. Πριν από μισό και πλέον αιώνα άρχισε να προετοιμάζει σιγά-σιγά έναν μεγάλο πόλεμο κατά της ανθρωπότητας, συγκαλύπτοντας αυτή την προετοιμασία με την σημαία της παγκοσμιοποίησης, της φιλελευθεροποίησης και του γενικού εκδημοκρατισμού. Έτσι στις αρχές του 21ου αιώνα (09/11/2001), απελευθέρωσε από το μπουκάλι το τζίνι που ονομάζεται «Παγκόσμιο Ελεγχόμενο Χάος». Από την αρχή, το τζίνι αποδείχθηκε ότι δεν ελέγχεται καλά. Και σήμερα τελικά έπαψε να υπακούει στην αμερικανική ελίτ που τον απελευθέρωσε. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτό το τζίνι να επιλέξει την Αμερική ως τον επόμενο κύριο στόχο του.

***
@OWL /terrapapers.com / 2009-2024