Από τον Μιθριδάτη/Αντίοχον Δ΄Επιφανή έως την τζιαμοποίηση της Αγίας Σοφίας και την επερχόμενη εποικοποίηση Εβραίων σε Κύπρον και Ελληνικούς Νήσους….

Από τον Μιθριδάτη/Αντίοχον Δ΄Επιφανή έως την τζιαμοποίηση της Αγίας Σοφίας και την επερχόμενη εποικοποίηση Εβραίων σε Κύπρον και Ελληνικούς Νήσους….

[Εικόνα Εξωφύλλου: έναν κράτος επί κεφαλής οπίσω Μέγα Αλέξανδρου, ομοιάζον με τα σύγχρονα…. Ο Τράγος των Αιγών = ο Βασιλεύ Ελλήνων, “Τραγοπόδαρων”, Τραγικών, Τραγικών Ποιητών, Φιλοσόφων, Άνευ Ηθικής Αναστολής, όλα μαζύν, προφυτευμένα από τον Δανιήλ]

Ο Αντίοχος Δ΄ο Επιφανής ήταν υιός του Αντίοχου Γ΄του Μέγα και της Λαοδίκης. Το όνομα του ήταν Μιθριδάτης και αυτομετονομάστηκε σε Αντίοχον Δ΄. Αδελφός του Σέλευκου Δ΄προκάτοχου του εις την βασιλεία.

Κατά τη νεανική του ηλικία, όπως όρισε η Συνθήκη της Απάμειας ανάμεσα στους Σελευκίδες και τους Ρωμαίους (188 π.Χ.), ο Αντίοχος έζησε στη Ρώμη με την ιδιότητα του ομήρου. Όντας το τρίτο από τα αρσενικά αδέλφια του, δεν τίθοταν θέμα διαδοχής για εκείνον. Την επιστροφή του εξαγόρασε ο αδελφός του, ο Σέλευκος Δ΄, στέλνοντας σε αντάλλαγμα στην Ιταλία το νόμιμο διάδοχό του, αργότερα γνωστό με το όνομα Δημήτριος Α΄ Σωτήρ. Ο Αντίοχος εκμεταλλεύτηκε αυτή την κατάσταση και μετά τη δολοφονία του αδελφού του από τον Ηλιόδωρο, ανακήρυξε τον εαυτό του συμβασιλέα του μικρού γιου του Σέλευκου, του Αντίοχου, του οποίου το φόνο κανόνισε μερικά χρόνια αργότερα.

Λίγο μετά την ενθρόνισή του, ο Αντίοχος φρόντισε να τοποθετήσει στην άδεια θέση του Ανώτατου Ιερέα της Ιερουσαλήμ – την οποία είχε προσαρτήσει στην αυτοκρατορία ο πατέρας του 15 χρόνια πριν περίπου – έναν ιερέα με το ελληνικό όνομα Ιάσων. Τον αντικατέστησε όμως, το 172 π.Χ. με τον αδελφό του, το Μενέλαο, αφού εκείνος του υποσχέθηκε μεγαλύτερο φόρο. Για να κερδίσουν την υποστήριξη του Αντίοχου, αυτοί οι αντιμαχόμενοι ιερείς εξελλήνισαν εντελώς την Ιερουσαλήμ, η οποία μετονομάστηκε προσωρινά σε Αντιόχεια, προωθώντας τον ελληνικό πολιτισμό και χτίζοντας ένα γυμνάσιο για ολυμπιακά αθλήματα.

Την πολιτική αυτή εξελληνισμού, ο Αντίοχος ακολούθησε και αλλού. Όχι μόνο υπήρξε ευεργέτης πολλών ιερών χώρων αφιερωμένων στους ελληνικούς θεούς κατά μήκος της Ανατολικής Μεσογείου – συμπεριλαμβανομένου και του Ναού του Διός στην Αθήνα -, αλλά και προώθησε ενεργά τη λατρεία του εν ζωή ηγεμόνα όπως την ίδρυσε ο πατέρας του, προβάλλοντας τον εαυτό του ως ενσάρκωση του ανώτατου θεού, του Δία. Έτσι προκύπτει και το επίθετο «επιφανής». Με τον τρόπο αυτό μετέτρεψε την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού σε πολιτικό εργαλείο διαφήμισης των δικών του διεκδικήσεων για απόλυτη εξουσία. Επίσης προώθησε την επανίδρυση παλαιότερων πόλεων στο πλαίσιο αυτό: η Έδεσσα της Μεσοποταμίας, η Πτολεμαΐς της Φοινίκης, η Αλεξάνδρεια στον Περσικό κόλπο, καθώς και κάποιες πόλεις στην Κομμαγηνή και μια στις όχθες του ποταμού Ευφράτη, έλαβαν την νέα τους ονομασία από το όνομα του βασιλέως (Αντιόχεια). Ακόμη προστέθηκε το προάστιο Επιφάνεια στην Αντιόχεια και η συριακή πόλη Χαμάθ έλαβε και αυτή το ίδιο όνομα. Παράλληλα ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη για όλες τις θρησκευτικές εκδηλώσεις μέσα στην επικράτειά του.

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα αυτής της περιόδου είναι η επανάσταση στην Κιλικία το 171 π.Χ. και ο γάμος της προγονής του Αντίοχου, Νύσσας με το βασιλιά του Πόντου, το Φαρνάκη A΄. Την χρονιά εκείνη οι πόλεις Άδανα και Ταρσός μετονομάστηκαν σε Αντιόχεια και η ορεινή Οινίανδος της Κιλικίας σε Επιφάνεια.

Ο Δημήτριος Α΄ ο Σωτήρ (??? – 150 π.Χ.), γιος του Σέλευκου Δ’ Φιλοπάτορος και της Λαοδίκης Δ’, ήταν ηγεμόνας της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών κατά την περίοδο 162 – 150 π.Χ.. Την επωνυμία Σωτήρας την έλαβε από τους κατοίκους της Βαβυλώνας, όταν τους απελευθέρωσε από τον τύραννο Τίμαρχο.

Μετά τη Συνθήκη της Απάμειας ο θείος του Αντίοχος εστάλη στη Ρώμη με την ιδιότητα του ομήρου. Ο Σέλευκος Δ’ κατάφερε να πείσει τους Ρωμαίους να απελευθερώσουν τον αδερφό του, υπό τον όρο να στείλει στη Ρώμη το γιο και διάδοχό του, το Δημήτριο. Στα χρόνια που έμεινε εκεί συνάντησε και τον εξάδερφό του Πτολεμαίο Στ’ Φιλομήτορα, ο οποίος είχε χάσει προσωρινά το θρόνο της Αιγύπτου. Του προσέφερε βοήθεια αλλά ο Πτολεμαίος δεν τον άφησε.

Μετά το θάνατο του Σέλευκου Δ’, ο Αντίοχος εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και ανέβηκε ο ίδιος στο θρόνο το 175 π.Χ. Την άνοιξη του 164 π.Χ. ο γιος του τελευταίου, Αντίοχος Ε’ Ευπάτωρ, σε ηλικία μόλις εννέα ετών ανακηρύσσεται συμβασιλέας του πατέρα του πριν αυτός αναχωρήσει για την εκστρατεία του στην Περσία. Ο πατέρας του όμως, δεν επέστρεψε ποτέ, καθώς αρρώστησε και πέθανε. Έτσι ανέβηκε στο θρόνο με προστάτη – αντιβασιλιά το στρατηγό Λυσία, που άφησε ο Αντίοχος Δ’ στη θέση του διοικητή της Συρίας. Η θέση του Λυσία ήταν επισφαλής καθώς υπήρχαν πολλοί που εποφθαλμιούσαν τη βασιλεία. Και για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα η ρωμαϊκή Σύγκλητος, που κρατούσε στη Ρώμη όμηρο τον εξάδερφο και νόμιμο διάδοχο του θρόνου, Δημήτριο, απειλούσε να τον απελευθερώσει αν η κυβέρνηση των Σελευκιδών δεν υπάκουε στις όποιες επιταγές της.

Τελικά οι δολοπλοκίες της εποχής επέτρεψαν στο Δημήτριο να δραπετεύσει από την Ιταλία και να επιστρέψει στην πατρίδα του, όπου και ανέλαβε τη βασιλεία το 162 π.Χ. μετά τη θανάτωση του ενδεκάχρονου Αντίοχου Ε’ και του Λυσία. Η Ρώμη αποδέχτηκε το τετελεσμένο γεγονός και αναγνώρισε το νέο βασιλιά.

Την περίοδο 170 – 168 π.Χ. οι Σελευκίδες και οι Πτολεμαίοι ενεπλάκησαν στον Έκτο Συριακό Πόλεμο. Οι προστάτες του νεαρού Πτολεμαίου Στ’ του Φιλομήτορος ζήτησαν την επιστροφή της Κοίλης Συρίας. Τότε ο Αντίοχος ναυπήγησε στόλο, παρά τους όρους της Συνθήκης της Απάμειας, και κατέλαβε όλη την Αίγυπτο εκτός από την περιοχή της Αλεξάνδρειας, καθώς και το νησί της Κύπρου.

Ωστόσο εκείνη τη στιγμή μπήκαν στο πολιτικό παιχνίδι οι Ρωμαίοι. Ο Αντίοχος συνάντησε κοντά στην Αλεξάνδρεια το Γάιο Πόπλιο Λαίνα, ο οποίος απαίτησε την αποχώρηση του Αντίοχου από την Αίγυπτο και την Κύπρο. Ο Αντίοχος απάντησε πως θα το σκεπτόταν με το συμβούλιό του. Ο απεσταλμένος όμως της Ρώμης, ζωγράφισε γύρω του έναν κύκλο στην άμμο και του είπε: «Προτού περάσεις τον κύκλο αυτό, θέλω να μου δώσεις μία απάντηση για τη Σύγκλητο». Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο, πως αν αποχωρούσε χωρίς άμεση δέσμευση να αποσυρθεί από τα εδάφη που κατέκτησε, θα βρισκόταν σε ανοικτό πόλεμο με τη Ρώμη. Ο Αντίοχος τελικά αποφάσισε να υποχωρήσει και οι δύο άντρες συμφώνησαν (168 π.Χ.).

Η Λαοδίκη ήταν μια βασίλισσα της Συρίας κατά την ελληνιστική περίοδο. Ήταν κόρη του ηγεμόνα των Σελευκιδών, Αντίοχου Γ’ του Μέγα και της Λαοδίκης Γ’. Νυμφεύθηκε τρεις φορές, με όλους της τους συζύγους να αποτελούν αδέλφια της από τους ίδιους γονείς, και ηγεμόνες των Σελευκιδών. Ήταν επίσης η μητέρα τριών μελλοντικών βασιλέων της αυτοκρατορίας.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B1%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B7_%CE%94%CE%84_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82

Ο Αντίοχος Δ” Επιφάνης (περ. 215 π.Χ. – 164 π.Χ.) ήταν Μακεδονογενής Σύρος βασιλιάς της δυναστείας των Σελευκιδών, γιος του Αντιόχου Γ” του Μεγάλου, ο οποίος βασίλευσε στη Συρία από το 175-164 π.Χ..

Ακολούθησε μια πολιτική εξελληνισμού του πληθυσμού, η οποία τελικά οδήγησε σε εξέγερση στην Ιουδαία και στους Μακκαβαϊκούς πολέμους. Κατά τη βασιλεία του Αντιόχου Δ” σημειώθηκε μια σχετική άνοδος και σταθεροποίηση του συριακού βασιλείου, αλλά μετά τον απροσδόκητο θάνατό του το κράτος έπεσε τελικά σε παρακμή.

https://www.trenfo.com/el/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%87%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%84-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%82

Η αιμομειξία εις τους Αρχαίους Έλληνες δεν προέρχεται εκ των Περσών όπως αναφέρει η ανωτέρω πηγή, αλλά εάν ερευνήσετε είναι παμπάλαια πριν από τους Περσικούς Πολέμους, χωρίς να σημαίνει ότι ήταν αποδεκτόν από όλους.

Τι εντοπίζουμε εις τα παραπάνω; Ιστορία αιμομειξίας, η Λαοδίκη Δ΄τρεις φορές γυναίκα τριών αδελφών οι οποίοι εισίν αδελφοί της εξ’ αμφοτέρων γονέων, προδοσίας, παλειανθρωπιάς, όπου ο Αντίοχος Δ΄ελευθερώνεται από τον αδελφόν του Σέλευκον Δ΄και ο υιός του δολοφονείται από τον ελευθερωμένον αδελφόν του Αντίοχον Δ΄.

Ο Αντίοχος ήταν πρίγκιπας της Δυναστείας των Σελευκιδών, βασιλέων της Συρίας κατά την ελληνιστική περίοδο. Ήταν γιος του Σέλευκου Δ’ του Φιλοπάτορος και της Λαοδίκης Δ’. Ορίστηκε διάδοχος του θρόνου κατά την περίοδο 175 – 170 π.Χ., αλλά ως ανήλικος δεν κυβέρνησε ποτέ. Αντίθετα δολοφονήθηκε πριν από την ενηλικίωσή του.

Ιστορία άνευ ηθικών αναστολών, άνευ Πίστης, άνευ αίσθησης τύψης, ενοχής, αδικίας, κατάσταση πλήρης εκκτήνωσης, ίντρικας, εγωϊσμού, ιδιοτέλειας, ατομικισμού, συμφεροντολογισμού, μεγαλομανίας, κακουργοποιήσεως, αναθέματος. Ιστορία πατώ επί πτωμάτων και αναβιβάζομαι σε αξιώματα, δόξες, βασιλεία, πλούτον, κατακτήσεις, υπερματαιοδοξία. Όλη η Ιστορία της Μαφίας, απόδειξη ότι είμαστε συγγενείς και Συνέλληνες των Συνέλληνων Ιταλών. Ιστορία ανείπωτης πορνείας, μοιχείας, παιδοβιασμών, Θηρίων και Θηριωδειών και βεβαίως αυτά δεν είναι γραμμένα από την κλασική Ιστορία πολιτικής αλλά είναι γνωστά και αναφερτά από την Ιστορία και βεβαίως εάν ο άνθρωπος δεν έχει ηθικές αναστολές δεν κωλύεται σε ασέλγειες και βλασφημίες.

Τέτοια αναφέρονται και εις την Ιστορική Αναφορά της Παλαιάς Διαθήκης περί διαφόρων λαών και βεβαίως οι λαοπλάνοι Αντίχριστοι αδράττουν την ευκαιρία να κατηφορήσουν την Παλαιά Διαθήκη έναντι των αδαών και αφελών αγνωστικιστών της Ελληνικής, Περσικής, Βαβυλωνιακής και άλλων αυτοκρατορειών και χωρών Ιστορία η οποία δεν διαφέρει σε όλην την υφήλιον και ίσως με την μεγαλύτερη έξαρση εις τους συγγενικούς λαούς της Μεσογείου και πέριξ αυτής κατά βάθος πολλών εκατοντάδων χιλιάδων.

Πότε σταμάτησε, παύθηκε και εν γένει περιορίστηκαν αυτές οι ανωμαλίες και όποτε γινόντουσαν ήταν εν κρυφώ και περιορισμένως έως των ημερών μας επειδή ήταν κατακριτέες από τους λαούς;

Με την Έλευση Του Ιησού Χριστού και την κήρυξη του Συνεαυγγελίου Του, με στυλοβάτη τον Άγιον Μέγα Κωνσταντίνον και την Ελληνίδα μητέρα του Αγία Ελένη, η οποία νουθέτησε έκτοτες τον υιόν της διά τες αηδίες των αρχαίων προ Χριστού ασελγών, αισχρών, βδελυρών, βλάσφημων, ανήθικών, υπεράδικων παλειάνθρωπων ψευδοηθών και ψευεθίμων, διότι τα ήθη και έθιμα πάντοτε αναφέρονται εις το αγαθόν, εξού και η ρήση από Ηθικούς Αρχαίους Έλληνες ότι η Ηθική είναι η Κατοικία Του Θεού…. Αυτή η ρήση είναι παλαιότερη από την ρήση ότι οι θεοί κατοικούν εις τον Όλυμπον [όλοι οι boss, τροφή διά ενόραση και διαλογισμόν διά μέσω ευφυών εξισώσεων και συγκρίσεων με τεκμήρια συνάμα εκ της Γλωσσολογίας].

Δεν είναι κακόν να λέμε ποίοι είναι οι προγόνοι μας και τι κουμάσια ήταν, άλλωστε υπήρχαν και οι Ηθικοκόποι, όπως οι Φιλόσοφοι όπως ο Σωκράτης, ο Αίσωπος, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Μένανδρος και πολλοί άλλοι, που οι πλείστοι καταδιώκτηκαν ή και φονεύθηκαν όπως αντίστοιχα οι προφύτες του Ισραήλ και όπως αντίστοιχα οι Ηθικοκρατικοί φιλόσοφοι σε άλλους λαούς και χώρες της υφηλίου.

Κακόν είναι να λέμε ότι τα αίσχιστα των προγόνων μας εισίν αποδεκτά και ωραία αλλά τα ίδια αίσχιστα των άλλων λαών ή τινός συγεκριμένου όπως των Ιουδαίων φέρειπειν είναι απαράδεκτα και μη ωραία. Άλλωστε, και η Ελληνική και η Ιουδαϊκή Ιστορία αναφέρει αυτά τα αίσχιστα διά να τα κατακρίνει και αναθεματίσει και ότι διά να τιμήσει η καθεμία τα ιδικά της [χαχαχα] και να κατηγορήσει τα ξένα [χαχαχα] όπως κάνουν οι μώροι όλων των Εθνών, οι οποίοι πολλοί εξ’ αυτών κάνουν τα ίδια αίσχιστα και συνάμα κατηγορύν τα ίδια αίσχιστα όταν τα κάνουν παλαιοί και σύγχρονοι τους ξένοι ή από χώρες ή θρησκείες που μισούν με Πολιτική Διάθεση [του ψεύδους και της υποκρισίας] και όχι με Ηθική Διάθεση!

Αυτοί οι υποκριτές εισίν οι χειρότεροι όλων!!!! Ψεύδονται, υποκρίνονται και κάνουν αυτόν όπου είπε Ο Χριστός διά τους υποκριτές φαρισσαίους και γραμματείς και ραββίνους: να ακούτε τι λένε αλλά να μην κάνετε αυτά που κάνουν, ήτοι τους ψευδοηθικολόγους.

Με την σημερινή καταδίωξη του Χριστιανισμού επανέρχεται η κατάσταση υποκρισίας και πάσας ηθικής ασυδωσίας που προαναφέραμε. Δεν έχετε άλλη επιλογή να γίνετε Χριστιανοί ή να δεκτείτε τες μάστιγες και τιμωρρίες που επέρχονται, όπως οι Ιουδαίοι τον καιρόν του Αντίοχου Δ΄Επιφανή τιμωρρήθηκαν επειδή ήσαν σε έσχατον βαθμόν άδικοι. Ιδού:

Το δεύτερο όραμα του Δανιήλ- Η μονομαχία των κριαριών και του τράγου.

Δαν. 8,1 Ἐν ἔτει τρίτῳ τῆς βασιλείας Βαλτάσαρ τοῦ βασιλέως ὅρασις ὤφθη πρός με, ἐγὼ Δανιήλ, μετὰ τὴν ὀφθεῖσάν μοι τὴν ἀρχήν.

Δαν. 8,1 Κατά το τρίτον έτος της βασιλείας του βασιλέως Βαλτάσαρ, παρουσιάσθη εις εμέ τον Δανιήλ ένα όραμα, έπειτα από το όραμα, το οποίον είχα ίδει προηγουμένως.

Βαλτασάρ αναγραμματιστί το ασάρ = ράσα = βάλτα ράσα [χαχαχα]….

Δαν. 8,2 καὶ ἤμην ἐν Σούσοις τῇ βάρει, ἥ ἐστιν ἐν χώρᾳ Αἰλὰμ καὶ εἶδον ἐν ὁράματι καὶ ἤμην ἐπὶ τοῦ Οὐβὰλ

Δαν. 8,2 Ευρισκόμην εις τα Σούσα εις ένα οχυρόν πύργον, που ευρίσκετο εις την χώραν Αιλάμ. Εκεί είδον ένα όραμα. Είδα δηλαδή, ότι ευρισκόμην πλησίον στον ποταμόν Ουβάλ.

Εις τα Σούσα έγινε μάχη του Μέγα Αλέξανδρου.

Δαν. 8,3 καὶ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον· καὶ ἰδοὺ κριὸς εἷς ἑστηκὼς πρὸ τοῦ Οὐβάλ. καὶ αὐτῷ κέρατα ὑψηλά, καὶ τὸ ἓν ὑψηλότερον τοῦ ἑτέρου, καὶ τὸ ὑψηλὸν ἀνέβαινεν ἐπ᾿ ἐσχάτων.

Ουβάλ αναγραμματιστί Λαβού…. Και λαμβάνω…. Τα κέρατα = κατακτήσεις και δύναμη μεγαλώνουν και το έναν μεγαλύτερον ήτοι επέκταση περισσότερον προς ανατολάς και όχι προς δυσμάς λόγω αντίστασης και νίκης Ελλήνων εις τους Περσικούς Πολέμους.

Δαν. 8,3 Εσήκωσα τα μάτια μου· και είδα· και ιδού, ένας κριος εστέκετο πλησίον του ποταμού Ουβάλ. Είχε δύο κέρατα υψηλά, το ένα υψηλότερον από το άλλο, αυτό δε και ολοένα εμεγάλωνεν ανερχόμενον.

Δαν. 8,4 καὶ εἶδον τὸν κριὸν κερατίζοντα κατὰ θάλασσαν καὶ βοῤῥᾶν καὶ νότον, καὶ πάντα τὰ θηρία οὐ στήσεται ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενος ἐκ χειρὸς αὐτοῦ, καὶ ἐποίησε κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ καὶ ἐμεγαλύνθη.

Κερατίζει προς νότον και βορράν και θάλασσαν η δυναστεία των Σάχηδων της Περσίας και Μηδείας, ήτοι εκστρατείες κατάκτασης προς Ελλάδα, Μικρασία, νήσους, Καύκασον, Αφρική, Αραβία…. Κανένα άλλον θηρίον άνθρωπος δεν δύνατο να τους αντιμετωπίσει…. Ούτε γενναίος, όπως αναφέρεται εις τα πρωτίκολλα των σατανισμών της ψευδοσιών, ότι κανένας δεν θα δύναται να τους αντιμετωπίσεις ένεκα ολοκληρωτικής ισχύος σε νόμον, όπλα, χρήμα, εξαγορασμένους μυημένους της στοάς, διεφθαρμένους και συνάμα φαντασιόπληκτους ότι εισίν σπουδαίοι και ολόσωστοι….

Δαν. 8,4 Είδα, ότι κριος αυτός εκτυπούσε με τα κέρατά του προς δυσμάς, προς βορράν και προς νότον. Κανένα από τα θηρία δεν ήτο δυνατόν να αντισταθή ενώπιόν του, κανείς δεν ημπορούσε να γλυτώση από την δύναμίν του. Εκανε ο,τι ήθελε και έτσι ανεδείχθη ένδοξος και μέγας.

Δαν. 8,5 καὶ ἐγὼ ἤμην συνίων καὶ ἰδοὺ τράγος αἰγῶν ἤρχετο ἀπὸ λιβὸς ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς καὶ οὐκ ἦν ἁπτόμενος τῆς γῆς, καὶ τῷ τράγῳ κέρας θεωρητὸν ἀναμέσον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ.

Τράγος είναι ο αρρέν της αγέλης αιγών ήτοι προσωμοίωση βασιλέας = Τράγος των Αιγών = περιοχής Αιγών Μακεδονίας όπου το βασίλειον των Μακεδόνων βασιλέων. Το ότι δεν άπτετο της γής σημαίνει ευέλιγκτη ορμή και γρήγορη ταχύτητα αλλά ίσως και κεκαλυμμένως αναφέρει αποστολή εκ Θεού, να διατί παλαιότερα Άγιοι και συγγραφείς αναφέρουν ότι ο Μέγας Αλέξανδρος προετοίμασε το έδαφος διά την έλευση Του Χριστού! Αλλά δεν αναφέρονταν εις τον Δανιήλ διά τους ιδικούς τους λόγους και κρίση ή και διάκριση….

Δαν. 8,5 Εγώ παρατηρούσα με πολλήν προσοχήν, και ιδού, παρουσιάσθη ένας τράγος αιγών, ο οποίος ήρχετο από τα νοτιοδυτικά και προχωρούσε επάνω εις όλην την γην. Καθώς δε με μεγάλην ταχύτητα έτρεχεν, εφαίνετο ότι δεν ήγγιζε την γην. Είχε δε ανάμεσα στους οφθαλμούς του ένα μεγαλοπρεπές ξιοπαρατήρητον κέρατον.

Δαν. 8,6 καὶ ἦλθεν ἕως τοῦ κριοῦ τοῦ τά κέρατα ἔχοντος, οὗ εἶδον, ἑστῶτος ἐνώπιον τοῦ Οὐβὰλ καὶ ἔδραμε πρὸς αὐτὸν ἐν ὁρμῇ τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.

Δαν. 8,6 Αυτός ήλθε μέχρι του κριου, που είχε τα δέκα κέρατα και τον οποίον κριον είχα ίδει προηγουμένως να ίσταται πλησίον του ποταμού Ουβάλ. Ετρεξεν εναντίον αυτού με όλην την ορμήν της δυνάμεώς του.

Το πρωτότυπον δεν αναφέρει 10 κέρατα….

Δαν. 8,7 καὶ εἶδον αὐτὸν φθάνοντα ἕως τοῦ κριοῦ, καὶ ἐξηγριάνθη πρὸς αὐτὸν καὶ ἔπαισε τὸν κριὸν καὶ συνέτριψεν ἀμφότερα τὰ κέρατα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἦν ἰσχὺς τῷ κριῷ τοῦ στῆναι ἐνώπιον αὐτοῦ· καὶ ἔῤῥιψεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ συνεπάτησεν αὐτόν, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενος τὸν κριὸν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ.

Δαν. 8,7 Τον είδα να φθάνη μέχρι του κριου. Εξηγριώθη μόλις τον αντίκρυσε, εκτύπησε τον κριόν, συνέτριψε και τα δύο αυτού κέρατα και δεν υπήρχε πλέον δύναμις στον κριόν, να αντισταθή εναντίον αυτού. Ο τράγος τον έρριψε κατά γης και τον κατεπάτησε και δεν υπήρχε κανείς, που να έχη την δύναμιν, να τον γλυτώση από αυτόν.

Δαν. 8,8 καὶ ὁ τράγος τῶν αἰγῶν ἐμεγαλύνθη ἕως σφόδρα, καὶ ἐν τῷ ἰσχῦσαι αὐτὸν συνετρίβη τὸ κέρας αὐτοῦ τὸ μέγα, καὶ ἀνέβη ἕτερα κέρατα τέσσαρα ὑποκάτω αὐτοῦ εἰς τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τοῦ οὐρανοῦ.

Το μέγα κέρας του όπου σε άλλον κεφάλαιον αναφέρεται ανάμεσα εις τους οφθαλμούς ως τρίτον μάτι ήτοι με αποστολή προφυτική; Δεν είναι τυχαίον ότι ο Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν Σαλός αναφέρει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος γνώριζε την Αποστολή του και ότι έκλεισε και τα βάραθρα εισόδων εις τον κάτω κόσμον των 72 μιαρών γενών εις την Ινδία ή και έρημον Ντάκλα Μακάλ-Μεγίστη-Μέγα-Μεγάλη [Ντάκλα = Διάκλα = Διάκλαση;]. Και το κέρας αυτόν το μέγαν έκτοτε συμβολίζεται με τον Μονόκερον Αιγόκερων! Τα 4 κέρατα που φύτρωσαν μετά τον θάνατον ή δολοφονία του Μέγα Αλέξανδρου οι 4 στρατηγοί του, Αντίγονος ο Μονόφθαλμος, ο Λυσίμαχος ός επί της προτομής του ομοιάζει καταπληκτικώς με τον Μέγα Αλέξανδρον εις την όψιν, Σεύλεκος και Πτολεμαίος. Αφέθηκε να νοηθεί ότι δεν υπήρχε ικανός διάδοχος [εννοώντας βεβαίως και τον μικρόν Αλέξανδρον Δ΄που εξολοθρεύθηκε από τον Κάσσανδρον μαζύν με την Ρωξάνη την μητέρα του και ο άλλος υιός του Αλέξανδρου ο Ηρακλής], αλλά ουσιαστικώς ήταν η συνομωσία των 4 αυτών στρατηγών με προνόμοια τύπου δουκών και κόμητων σε άλλους στρατηγούς, ήτοι διαμοίραση ταων κατακτήσεων ως περιουσία, αλλά οι αφελείς ακόμη πιστεύουν ότι δεν υπήρχε συνεννόηση μεταξύ τους…. Σιγά να μην σας το έλεγαν φανερά αν και σας το είπαν χαχαχαχα!

Δαν. 8,8 Ο τράγος αυτός των αιγών έγινε μέγας και ένδοξος πολύ. Αλλά καθώς έφθασεν εις την μεγάλην υτήν δύναμι και δόξαν, συνετρίβη το ένα το μεγάλο κέρατον αυτού. Τοτε εφύτρωσαν τέσσαρα αλλά κέρατα αντί του ενός, που είχε συντριβή, και είχαν κατεύθυνσιν προς τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος.

Δαν. 8,9 καὶ ἐκ τοῦ ἑνὸς αὐτῶν ἐξῆλθε κέρας ἓν ἰσχυρὸν καὶ ἐμεγαλύνθη περισσῶς πρὸς τὸν νότον καὶ πρὸς τὴν ἀνατολὴν καὶ πρὸς τὴν δύναμιν·

Εδώ αναφέρεται εις την γενεάν Σελευκίδων και εις τον Μιθριδάτη αυτομετονομασθέν Αντίοχον Δ΄Επιφανή [Αντί+όχος = αντί οχετός = αντίπαλος, αντικινούμενος, όπως Αντίχριστος, αντιδημοκρατικός, αντίθετος κ.ο.κ.].

Δαν. 8,9 ‘Απο ένα δε εξ αυτών των κεράτων εβγήκε άλλο πολύ ισχυρόν κέρας, το οποίον εμεγάλωσε υπερβολικά με κατεύθυνσιν προς νότον και προς ανατολάς και προς την δύναμιν την μεγάλην.

Δαν. 8,10 καὶ ἐμεγαλύνθη ἕως τῆς δυνάμεως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν ἀπὸ τῆς δυνάμεως τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀπὸ τῶν ἄστρων, καὶ συνεπάτησαν αὐτά,

Η δύναμη του αυτή είναι η βλασφημία του να κλείσει τον ναόν εις το Ισραήλ και εις την θέση του να θέσει ναόν προς τιμήν Διός και να σημαδεύει, χαράσσει, σφραγίζει-σταμπάρει τα μέτωπα των Ιουδαίων με φύλλον κισσού σύμβολον Διόνυσου, όπου είναι θεός όπως ο Βαάλ τους ψευδοϊερείς αυτού και της Αστάρτης έσφαξε ο Άγιος Προφύτης Ηλίας εις τον ομώνυμον ποταμόν περί κισσού ήτοι τον Κισσών, άρα τε κοινή καταγωγή του φύλλου αυτού όπου συμβολίζει τους όρχεις και αναμεσίς το πέος. Αυτόν έγινε μετά όπου οι μάγοι δεν κατάφεραν να ανάψουν πύρ με προσευχές προς τον Βαάλ από το πρωΐ έως το δείλις και ο Προφύτης Ηλίας άναψε πύρ με επικάλεση Του Θεού με μερικές λέξεις [ιδέστε σχετικόν κεφάλαιον σε Παλαιά Διαθήκη]. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται και θα εξηγήσουμε διατί πάρακατω…. Όπως βλέπετε παρακάτω και όπως η εξήγηση του οράματος αυτού εις το κεφάλαιον 9 από τον άγγελον, ο Αντίοχος Δ΄ο Επιφανής ως μάστιγα Θεού τιμωρρεί τους υποκριτές Ισραηλίτες, διότι ο γνώστης της Ηθικής και της Αλήθειας Του Θεού που είναι Αθεόφοβος και υποκριτής είναι χειρότερος από τον δεδηλωμένον Άθεον και ανηθικοεκπαιδευμένος εξ’ αρχής. Να διατί επέτρεψε να τους χαράξει τα μέτωπα ο Αντίοχος Δ΄όπως θα κάνει ο Αντίχριστος σε όλους τους Προφιλαντίχριστους με Θέλημα Θεού! Δαν. 8,22 καὶ τοῦ συντριβέντος, οὗ ἔστησαν τέσσαρα κέρατα ὑποκάτω, τέσσαρες βασιλεῖς ἐκ τοῦ ἔθνους αὐτοῦ ἀναστήσονται καὶ οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ. Δαν. 8,23 καὶ ἐπ᾿ ἐσχάτων τῆς βασιλείας αὐτῶν, πληρουμένων τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ἀναστήσεται βασιλεὺς ἀναιδὴς προσώπῳ καὶ συνίων προβλήματα. Δαν. 8,24 καὶ κραταιὰ ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ καὶ θαυμαστὰ διαφθερεῖ καὶ κατευθυνεῖ καὶ ποιήσει καὶ διαφθερεῖ ἰσχυροὺς καὶ λαὸν ἅγιον. Αυτά τα τρία εδάφια αναφέρονται εις τον Αντίοχον Δ΄Επιφανή ότι θα εξευτελίσει πλήρως και σφραγίσει εις τα μέτωπα ως π.Χ. Αντίχριστος τους π.Χ. Προσυναντίχριστους υποκριτές. Οι Ιουδαίοι ορκίζονται εκδίκηση έκτοτε και αναθεματίζουν κάθε έτος όλους τους Έλληνες ανεξαιρέτως διά αυτά τα συμβάντα διά της ιορτής τους Χανούκα [από το χάνεται; Χαμός = αναθεματισμός] αλλά όπως και οι άδικοι Έλληνες αδικολογούν όπως προαναφέραμε προηγουμένως διά τους Ιουδαίους και την Ιστορία τους εις την Παλαιά Διαθήκη, ομοίως οι συνάδικοι τους Ιουδαίοι κωφεύουν και εθελοτυφλούν ότι ο άγγελος λέγει ότι τους τιμωρρεί Ο Θεός λόγω της ανυπόφορης αδικίας και δυσωσμίας της αμαρτίας τους, όπως αναφέρεται εις τα κεφ. 8-9 του Δανιήλ. Με την ίδια δίκαιη λογική τιμωρρούμαστε εμείς οι Έλληνες με τις κατακτήσεις ελληνικών εδαφών από Τούρκους και άλλους, και την τζιαμοποίηση της Αγίας Σοφίας. Άλλωστε οι σατανοσιωνιστές του ουροβόρου όφι έκτοτε έλεγαν ότι πριν την Κωνσταντινούπολη, ήτοι πριν κλείσει το θυσιαστήριον Του Ναού Της Αυταναστάσεως Του Σωτήρος Ιησού Χριστού θα περάσει από την Κωνσταντινούπολη, ήτοι ένεκα της υποκρισίας μας, το πρωΐ εις την εκκλησία και την νύχτα εις την ακολασία και καθημερινώς εις την αδικία και ανευσπλαγχνία και τούτον το καλούμε επαγγελματισμός, μάρκεντινγκ, επένδυση κ.α. πολλά! Να λοιπόν, η Αγία Σοφία τζαμί άνομων Αντίχριστων του σατανικού Κορανίου και μετά η ίδια συναγωγή του σατανά θα κλείσει 1260 ημέραι Τον Ναόν Αναστάσεως Χριστού. Εις την Εκκλησία της Περγάμου ή Περιγάμου Ο Χριστός εις την Αποκάλυψη Ιωάννη αναφέρει ότι είναι εκεί ο θρόνος του σατανά; Αναλογιστήκατε ποτέ διατί; Λέγεται ότι η Πέργαμος ήταν το λίκνον του παιδοβιασμού και ανθρωποθυσιών, τροφή έρευνας και διάσκεψης….

Δαν. 8,10 Υψωθῇ έως εις τας δυνάμστου ουρανού. Ενα μέρος των δυνάμεων του ουρανού και ένα μέρος των άστρων έπεσαν κάτω και κατεπατήθησαν από τους ανθρώπους του.

Δαν. 8,11 καὶ ἕως οὗ ὁ ἀρχιστράτηγος ῥύσεται τὴν αἰχμαλωσίαν, καὶ δι᾿ αὐτὸν θυσία ἐταράχθη, καὶ ἐγενήθη καὶ κατευοδώθη αὐτῷ, καὶ τὸ ἅγιον ἐρημωθήσεται·

Δαν. 8,11 Η καταπάτησις αυτή θα συνεχισθή, μεχρις ότου ο αρχιστράτηγος του Θεού γλυτώση τους ανθρώπους του Θεού από την αιχμαλωσίαν. Εξ αιτίας του ανθρώπου αυτού, που εικονίζεται με το μεγάλο κέρατο, διεταράχθησαν αι προσφοραί τω θυσιών στο θυσιαστήριρν της Ιερουσαλήμ, υπεδουλώθη αυτή εις εκείνον και όλα τα κατακτητικά έργα εκείνου κατευωδόθησαν, ο δε ναός του Θεού ηρημώθη.

Δαν. 8,12 καὶ ἐδόθη ἐπὶ τὴν θυσίαν ἁμαρτία, καὶ ἐῤῥίφη χαμαὶ ἡ δικαιοσύνη, καὶ ἐποίησε καὶ εὐοδώθη.

Δαν. 8,12 Ο κακός αυτός άρχων έπραξε κατ’ αυτόν τον τρόπον και επέτυχεν ει τας ενεργείας του, διότι οι προσφέροντες κατά την εποχήν εκείνην θυσίαν προς το Θεόν ημάρταναν και εποδοπατείτο εκ μέρους αυτών των ιδίων κάθε δίκαιον Θεού

Δαν. 8,13 καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἁγίου λαλοῦντος, καὶ εἶπεν εἷς ἅγιος τῷ φελμουνὶ τῷ λαλοῦντι· ἕως πότε ἡ ὅρασις στήσεται, ἡ θυσία ἡ ἀρθεῖσα καὶ ἡ ἁμαρτία ἐρημώσεως ἡ δοθεῖσα, καὶ τὸ ἅγιον καὶ ἡ δύναμις συμπατηθήσεται;

Δαν. 8,13 Ηκουσα τότε ένα άγιον να ομιλή. Ενας δε άγιος είπεν εις εκείνον, ο οποίος ωμιλούσε· “μέχρι πότε θα σταματήσου τα συμβολιζόμενα δια της οράσεως αυτής; Εως πότε θα εκταθή η κατάπαυσις της θυσίας και η εξ αιτίας της τιμωρίας ερήμωσις της περιοχής; Εως πότε ο άγιος ναός και το θυσιαστήριόν του, όπως επίσης και η δύναμις του ισραηλιτικού λαού, θα καταπατώνται όλα από τους εχθρούς;”

Δαν. 8,14 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἕως ἐσπέρας καὶ πρωΐ ἡμέραι δισχίλιαι καὶ τριακόσιαι, καὶ καθαρισθήσεται τὸ ἅγιον. –

Δαν. 8,14 Και εκείνος απήντησε· “έως ότου περάσουν διαδοχικώς δύο χιλιάδες τριακόσια ημερονύκτια. Τοτε θα καθαρισθή ο ναός του Θεού από την βεβήλωσιν”.

Τώρα θα αναφέρω έναν τοπικόν γεγονός εις την Κύπρον. Ο Κοντός [πατέρας Ζυμπουλούς Βάσου υπανδρεμένης εις την Αγία Νάπα, διά χάριν Ιστορίας να σωθεί και διά παραδειγματισμόν μέλλοντος] από το Παραλίμνι την δεκαετία 1930-1940 μ.Χ. [επί Αγγλοκρατίας] όταν οι Παραλιμνίτες αγόραζαν γην από τον ΕΦΚΑ ήτοι την Εκκλησία Μωαμεθανών εις την Αμμόχωστον είπε: αυτά τα κτήματα δεν είναι ευλογημένα επειδή ανήκουν σε Εκκλησία και κάποια ημέρα θα τα χάσουμε. Βεβαίως, περισσότερα κτήματα χάθηκαν εις την Κύπρον το 1974 μ.Χ., αλλά ίσως υπήρχε και εις τα άλλα κτήματα άδικη προμοίρα! Το παράδοξον είναι ότι τα κτήματα της Αμμοχώστου παρέμειναν από το 1974 μ.Χ. κλεισμένα και χωρίς χρήση και τώρα εξαγοράζονται άρον άρον από Ιουδαίους ή και συναγωγιστές του σατανά όπου την ώρα όπου τελείται Η Θεία Λειτουργία Της Χριστουγέννας αυτοί κόβουν παράνομα-νόμιμα τρισεκατομμύρια ευρώ, φράγκα, δολάρια όλα εικονικά και άλλα χάρτινα εις το Νταβός Ελβετίας και μεταξύ άλλων ελέγχονται από εταιρείες όπως η Blackrock. Λοιπόν, με αυτά τα άδικα άκοπα απατεωνίστικα χρήματα αγοράζουν τώρα όλα τα κτήματα από την περιοχή Κάππαρις Παραλιμνίου έως τα Βαρώσια Αμμοχώστου που ευρίσκονται εντός τουρκοκρατούμενης περιοχής και κατάπαυσης πυρός-πράσινης γραμμής ελεγχόμενα από τον άλλον οργανισμόν τους με το όνομα Ηνωμένα Έθνη.

Τα άδικα ουκ ευλογούνται.

Οι Εβραίοι έκτοτε είχαν στόχον νοητής και διά θαλάσσης ένωσης «Ισραήλ» και Κύπορυ, αλλά ουδέποτε δεν ήθελαν το κράτος τους με έδρα την Κύπρον χωρίς να είναι υπεράνω το «Ισραήλ». Οι Ναΐτες Ιππότες με τες εκστρατείες τους ήθελαν να επιτύχουν αυτά και είχαν πολλές δεκαετίες υπό την κατοχήν τους την Κύπρον, με γνωστότατον απομινάρι το φρούριον Κολόσσι εις τον αυτώνυμον δήμον Κολοσσίου Λεμεσσού.

Έπεται η ο προφυτευμένος επαναπατρισμός των Εβραίων εις το Ισραήλ πριν την έλευση Αντίχριστου και με προέκταση την Κύπρον και τους νήσους Ελλάδος ολιγότερον, δι’ ακτοπλοϊκής ενώσεως, όπως η Στερεά Ελλάδα ενώνεται με την Κάρπαθον, την Ρόδον, την Ζάκυνδον, την Λήμνον. Συνάμα σχεδιάζουν ει δυνατόν με οδικόν υπερθαλάσσιον [ή και υποθαλάσσιον] δρόμον αυτοκινήτων Κύπρος-Ιερουσαλήμ.

Τους βλέπω να εκχριστιανίζονται εις την Κύπρον [και αλλού], μετά τον πόλεμον που θα κατασπαράξει το «Ισραήλ» όπως προφυτεύεται εις την Παλαιά Διαθήκη και ότι τα 2/3 [ασπούμε και αριθμολογικώς 23 και 32 = 55=ένωση=10=1, από το 10 και εντεύθεν κάθε δεκάδα, εκατοντάδα, χιλιάδα, εκατομμυριάδα [κ.ο.κ.] είναι ζυγός αριθμός ασχέτως εάν εμπεριέχει μονόν ή ζυγόν αριθμόν σε έναν από τους δύο αριθμούς, ήτοι 10,20,30,40,50,60,70,80,90, 100, 200,300 κ.ο.κ. κι 330 ασπούμε….. Θα ζήσει ο λύκος με το αρνί…. [προφυτεία]…..

Αφού καταπιέζουν με νόμους, τράπεζες, κράτος, εθισμούς, εκπαίδευση εκλελυμένη, άσωτη, νοοβλαπτική, κόβουν χρήμα εις το Νταβός εν ώρα Χριστουγεννήσεως και έρχονται να αγοράσουν τα κτήματα των Χριστιανών ενώ να γνωρίζετε ότι ολίγον αργότερα τα χρήματα αυτά θα χαθούν με φόρους, τόκους, ακρίβειαν, εθισμούς, σπατάλη, πόλεμον και με κατάργηση χρήμαατος, αλλά αυτοί θα λένε: δεν τα αγοράσαμε νόμιμα από εσάς και με την σύμφωνη γνώμη σας; Τι θέλετε τώρα; Πάγια τακτική τους η οποία εκφράζεται πολύ έκτοτε μέσω τραπεζών όπου εξ’ αρχής και εξ’ υπαρχής δάνεια, κέρδη, φιλοπονία, είναι προκαταδικασμένη, άλλωστε το αναφέρουν εις τα σατανικά συγγράμματα πρωτόκολλα της σιών ήτοι της συναγωγής του σατανά όπως αναφέρεται εις την Εκκλησία της Φιλαδέλφειας εις την Αποκάλυψη, η οποία εν λόγω Εκκλησία Ο Χριστός λέγει αν και μικρή θα κατατροπώσει την συναγωγή του σατανά και θα προσκυνήσει τα πόδια της, εικάζω ότι αναφέρεται τότε και ίσως και εις τα μεγενέστερα συμβάντα έως των Εσχάτων Συμβάντων….

Ο Θεός εφαρμόζει έκτοτε μία εις το καρφί και μία εις το πέταλλον, ήτοι μία κατά υποκριτών ιδικών Του και μία κατά δηλωμένων αντίθετων Του και ο καθένας από αυτούς είναι και καρφί και πέταλλον…..

Ο Θεός μαζύν μας!

Κύριος ειμοί βοηθός και ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι δαίμων και άνθρωπος και ου φοβηθήσομαι κακά.

Κατωτέρω έναν προηγούμενον σχετικόν άρθρον και η εξήγηση του Οράματος εις τα υπόλοιπα κεφ. 8  του Δανιήλ όπου εξηγεί το όραμα του Δανιήλ εις το κεφ. 8 ο Άγγελος.

          Η σημασία του δεύτερου οράματος

Δαν. 8,15 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἰδεῖν με, ἐγὼ Δανιήλ, τὴν ὅρασιν καὶ ἐζήτουν σύνεσιν, καὶ ἰδοὺ ἔστη ἐνώπιον ἐμοῦ ὡς ὅρασις ἀνδρός.

Δαν. 8,15 Εγώ, ο Δανιήλ, όταν είδα το όραμα, εσκεπτόμην και προσπαθούσα να κατανοήσω την σημασίαν αυτού και ιδού, εστάθη πλησίον μου κάποιος, ο οποίος είχε την εμφάνισιν ανδρός.

Δαν. 8,16 καὶ ἤκουσα φωνὴν ἀνδρὸς ἀναμέσον τοῦ Οὐβάλ, καὶ ἐκάλεσε καὶ εἶπε· Γαβριήλ, συνέτισον ἐκεῖνον τὴν ὅρασιν.

Δαν. 8,16 Και ήκουσα την φωνήν ενός ανδρός, ο οποίος εστέκετο εν μέσω του ποταμού Ουβάλ, η οποία φωνή εφώναξε και είπε· “Γαβριήλ, εξηγησε εις αυτόν το όραμα εκείνο”.

Δαν. 8,17 καὶ ἦλθε καὶ ἔστη ἐχόμενος τῆς στάσεώς μου, καὶ ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν ἐθαμβήθην, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου, καὶ εἶπε πρός με· σύνες, υἱὲ ἀνθρώπου· ἔτι γὰρ εἰς καιροῦ πέρας ἡ ὅρασις.

Δαν. 8,17 Αυτός ήλθε και εστάθη πολύ κοντά μου. Οταν δέ με επλησίασεν, εγώ κατελήφθην από δέος και θαυμασμόν και έπεσα αμέσως πρηνής με το πρόσωπόν μου κάτω εις την γην. Εκείνος δέ μου ειπέ· “Υιέ ανθρώπου, κατανόησε τούτο· ότι η όρασις αποκαλύπτει το τέλος του καιρού, του καιρού της βασιλείας των θηρίων”,

Δαν. 8,18 καὶ ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν μετ᾿ ἐμοῦ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἥψατό μου καὶ ἔστησέ με ἐπὶ πόδας

Δαν. 8,18 Οταν εκείνος μου ωμιλούσε, εγώ είχα πέσει πρηνής με το πρόσωπον στο έδαφος, με ήγγισε, με εσήκωσε εις τα ποδια μου

Δαν. 8,19 καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγὼ γνωρίζω σοι τὰ ἐσόμενα ἐπ᾿ ἐσχάτων τῆς ὀργῆς· ἔτι γὰρ εἰς καιροῦ πέρας ἡ ὅρασις.

Δαν. 8,19 και μου είπε· “ιδού, εγώ θα καταστήσω εις σε γνωστά αυτά, τα οποία θα συμβούν, όταν θα λάβη τέλος η τιμωρός θεία οργή. Τα σημαινόμενα δια του οράματος συμβολίζουν το πέρας της κυριαρχίας των θηρίων.

Δαν. 8,20 ὁ κριός, ὃν εἶδες, ὁ ἔχων τὰ κέρατα βασιλεὺς Μήδων καὶ Περσῶν.

Δαν. 8,20 Ο κριός, τον οποίον είδες είναι ο βασιλεύς των Μηδων και των Περσών.

Δαν. 8,21 ὁ τράγος τῶν αἰγῶν βασιλεὺς Ἑλλήνων· καὶ τὸ κέρας τὸ μέγα, ὃ ἦν ἀναμέσον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ, αὐτός ἐστιν ὁ βασιλεὺς ὁ πρῶτος.

Δαν. 8,21 Ο τράγος των αιγών είναι ο βασιλεύς των Ελλήνων. Το μεγάλο κέρας, το οποίον ήτο ανάμεσα στους οφθαλμούς του, αυτός είναι ο πρώτος και μέγας βασιλεύς των Ελλήνων.

Δαν. 8,22 καὶ τοῦ συντριβέντος, οὗ ἔστησαν τέσσαρα κέρατα ὑποκάτω, τέσσαρες βασιλεῖς ἐκ τοῦ ἔθνους αὐτοῦ ἀναστήσονται καὶ οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ.

Δαν. 8,22 Η συντριβή του μεγάλου αυτού κέρατος και τα τέσσαρα αλλά, τα οποία αντ’ αυτού εφύτρωσαν, υποδηλώνουν τέσσαρας βασιλείς από το έθνος αυτό, οι οποίοι θα εγερθούν, χωρίς όμως να έχουν και την δύναμιν του πρώτου.

Δαν. 8,23 καὶ ἐπ᾿ ἐσχάτων τῆς βασιλείας αὐτῶν, πληρουμένων τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ἀναστήσεται βασιλεὺς ἀναιδὴς προσώπῳ καὶ συνίων προβλήματα.

Δαν. 8,23 Κατά το τέλος της βασιλείας αυτών, όταν πλέον θα έχουν φθάσει εις την πληρότητά των αι αμαρτίαι των αποστατών Ιουδαίων, θα εμφανισθή ένας αδιάντροπος βασιλεύς, πανούργος και πολυμήχανος.

Δαν. 8,24 καὶ κραταιὰ ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ καὶ θαυμαστὰ διαφθερεῖ καὶ κατευθυνεῖ καὶ ποιήσει καὶ διαφθερεῖ ἰσχυροὺς καὶ λαὸν ἅγιον.

Δαν. 8,24                  Θα έχη μεγάλην δύναμιν, θα επιφέρη αδιηγήτου καταοτροφάς. Θα φέρη εις πέρας τας ενεργείας του. Θα πράττη ο,τι θέλει και θα καταστρέψη ισχυρούς λαούς και αυτόν ακόμη τον άγιον λαόν του Θεού.

Δαν. 8,25 καὶ ὁ ζυγὸς τοῦ κλοιοῦ αὐτοῦ κατευθυνεῖ· δόλος ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ μεγαλυνθήσεται καὶ δόλῳ διαφθερεῖ πολλοὺς καὶ ἐπὶ ἀπωλείας πολλῶν στήσεται καὶ ὡς ὠὰ χειρὶ συντρίψει.

Δαν. 8,25 Ο ζυγός της τυρανικής υποταγής θα, επεκταθή επιτυχώς εις λαούς. Θα ενεργή μετά δολιότητος, θα αλαζονευθή κατά τη καρδίαν αυτού και δια της πανουργία και των μηχανορραφιών του θα καταστρέψη πολλούς. Επάνω δε εις τα ερείπια πολλών θα σταθή αυτός υπερήφανος. Θα συντρίβη τους άλλους, με όσην ευκολίαν σπάζει κανείς ένα αυγό.

Δαν. 8,26 καὶ ἡ ὅρασις τῆς ἑσπέρας καὶ τῆς πρωΐας τῆς ῥηθείσης ἀληθής ἐστι· καὶ σὺ σφράγισον τὴν ὅρασιν, ὅτι εἰς ἡμέρας πολλάς.

Δαν. 8,26 Το όραμα των δυο χιλιάδων τριακοσίων ημερονυκτίων έχει και αυτό το νόημά του, είναι αληθές. Συ όμως τήρησε σιγήν, κράτησε ανερμήνευτον την όρασιν αυτήν, διότι αναφέρεται εις ένα απτομακρυσμένον χρονικόν διάστημα”.

Δαν. 8,27 καὶ ἐγὼ Δανιὴλ ἐκοιμήθην καὶ ἐμαλακίσθην ἡμέρας καὶ ἀνέστην καὶ ἐποίουν τὰ ἔργα τοῦ βασιλέως· καὶ ἐθαύμαζον τὴν ὅρασιν, καὶ οὐκ ἦν ὁ συνίων.

Δαν. 8,27 Επειτα από τας οράσεις αυτάς εγώ, ο Δανιήλ, έπεσα εις τεταραγμένον ύπνον, ησθένησα επί μερικάς ημέρας έπειτα από τας οποίας εσηκώθην και εξετέλουν, όπως συνήθως, τα έργα του βασιλέως. Ανελογιζόμην όμως με θαυμασμόν αυτά, τα οποία είδα και ήκουσα, χωρίς και να ημπορώ να εισχωρήσω στο πλήρες νόημά των.

Δανιήλ προφυτεύει: Αίγαι, Μέγα Αλέξανδρον & Επίγονους ως ανεκδιήγητον Αντίοχον Δ΄Επιφανή, Ρώμη, Τουρκοκρατία και συνεχίζει….

Παναγιώτης Δίας