Ένα πανό που άνοιξε μετά τον μεγάλο σεισμό του Μαρμαρά της 17ης Αυγούστου 1999, στον οποίο έχασαν τη ζωή τους περίπου 20 χιλιάδες άνθρωποι, συζητήθηκε πολύ.
«Όσοι είναι μεγαλύτεροι θα το θυμούνται», σημειώνει ο Αντέμ Γιαβούζ Αρσλάν σε άρθρο του.
Μια φοιτήτρια που διαμαρτύρονταν για την απαγόρευση της μαντίλας στα πανεπιστήμια, που ήταν πολύ συνηθισμένο εκείνη την εποχή, σήκωσε ένα πανό που έγραφε: «Δεν ήταν αρκετά τα 7,4;».
Το πανό φέρεται να υποστήριζε ότι «ο σεισμός ήταν η οργή του Αλλάχ για τους καταπιεστές που καταδίωκαν τους θρησκευόμενους ανθρώπους».
Αυτό το πανό έχει συζητηθεί πολύ και έχει έρθει στο προσκήνιο μετά από κάθε καταστροφή που έχουμε βιώσει από εκείνη την ημέρα.
Στην πραγματικότητα, σήμερα αναφέρεται με διαφορετικές εκδοχές.
«Δεν φτάνει τώρα το 7,7;»
Ωστόσο, θέλω να ανοίξω ένα άλλο παράθυρο στη συζήτηση και να ενημερώσω το ερώτημα ως «Δεν φτάνει το 7,7;»
Το μέγεθος και η καταστροφική μανία του σεισμού είναι αδιαμφισβήτητη.
Ακόμη και το γεγονός ότι το καθεστώς Ερντογάν κρύβεται πίσω από τη ρητορική της «καταστροφής του αιώνα» για να κρύψει την αμέλεια και τα λάθη του δεν αλλάζει την πραγματικότητα του μεγέθους του σεισμού.
Ωστόσο, αυτοί οι μεγάλοι σεισμοί, που έπληξαν 10 πόλεις και εκατομμύρια ανθρώπους, δεν ήταν αρκετοί για να ταρακουνήσουν κάποιους ανθρώπους και θέματα, πόσο μάλλον να τους κατεδαφίσουν.
Η λίστα είναι μεγάλη, αλλά ας ξεκινήσουμε με τα πιο δημοφιλή.
Ένας από τους λόγους που το καθεστώς Ερντογάν εργάζεται και αναπτύσσεται εδώ και χρόνια είναι ο εξής. «Υπάρχουν ξένες δυνάμεις και δεν θέλουν εμείς, η Τουρκία, να αναπτυχθούμε, κάνουν κάθε είδους βρώμικα σχέδια για να διχάσουν και να διαμελίσουν την Τουρκία».
Ωστόσο, αυτός ο λόγος δεν ξεκίνησε με τον Ερντογάν και το AKP.
Ακόμη και σε προηγούμενες κοσμικές και σχετικά φιλοευρωπαϊκές κυβερνήσεις, συνήθιζαν να λένε ότι «οι Τούρκοι δεν έχουν φίλους εκτός από Τούρκους».
Ωστόσο, το καθεστώς Ερντογάν έχει διευρύνει αυτόν τον λόγο και έχει πάρει την ατάκα του μέχρι σήμερα.
Όποτε τα πράγματα πήγαιναν στραβά όσον αφορά την εξουσία, καταφεύγαμε στην ιστορία των «ξένων δυνάμεων».
Έχουν γραφτεί τέτοιες θεωρίες, έχουν επεξεργαστεί τέτοια σενάρια που όσοι γράφουν αυτές τις ομιλίες ή τις διαβάζουν και τις πιστεύουν μπορούν πλέον να θεωρούνται ως απελπιστικές ιατρικές περιπτώσεις.
Αυτό που εννοώ δεν είναι άνθρωποι όπως ο Τζιχάτ Γιαϊτζί (Cihat Yaycı), ο οποίος ισχυρίζεται ότι υπάρχουν πράκτορες στις ομάδες διάσωσης που τρέχουν να βοηθήσουν την Τουρκία και ότι το αμερικανικό αεροπλανοφόρο στη Μεσόγειο έχει έρθει για να εισβάλει στην Τουρκία.
Δεν βρίσκεται πλέον καν στον χώρο της ιατρικής.
Το θέμα είναι ότι αυτή η τρελή ρητορική βρίσκει ανταπόκριση και στις πλατιές μάζες του λαού.
Εκπομπές που εξέφραζαν παρόμοιους ισχυρισμούς παρακολουθήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες φορές. Βιβλία για πράγματα που δεν έχουν απτή πραγματικότητα έσπασαν ρεκόρ πωλήσεων.
«Ακαδημαϊκοί» ή «δημοσιογράφοι», των οποίων τα ονόματα δεν έχω καν ακούσει, κάνουν γελοίους ισχυρισμούς σε διάφορες πλατφόρμες όπως «οι ομάδες διάσωσης είναι στην πραγματικότητα πράκτορες, συλλέγουν πληροφορίες», «ο σεισμός είναι στην πραγματικότητα το όπλο της Αμερικής» ή «είναι δεν έρχονται να βοηθήσουν, έρχονται για την κατάληψη» και τραβούν την προσοχή.
Είναι σοβαρό αν πιστεύουν αυτό που λένε, και ακόμη χειρότερο αν το λένε σε χορωδία, παρόλο που δεν το πιστεύουν.
Ωστόσο, η φούσκα των «ξένων δυνάμεων», την οποία η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της φουσκώνουν σταθερά εδώ και χρόνια, γκρεμίστηκε από τον σεισμό.
Σχεδόν εκατό χώρες του κόσμου έσπευσαν να βοηθήσουν. Διασώστες από περισσότερες από ογδόντα χώρες, από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ευρώπη, από την Ταϊβάν μέχρι το Ισραήλ, ήταν επικεφαλής των συντριμμιών.
Από την άλλη, οργανώθηκαν μεγάλες εκστρατείες για την επούλωση των πληγών.
Όσο έγραφα αυτό το άρθρο, η βοήθεια που συγκεντρώθηκε στις ΗΠΑ ξεπέρασε τα 130 εκατομμύρια δολάρια. Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, από τον ΟΗΕ μέχρι την ΕΕ, οργάνωσαν τεράστιες εκστρατείες.
Μη κυβερνητικές οργανώσεις διοργάνωσαν εκστρατείες βοήθειας με ευρεία συμμετοχή.
Σε αυτή τη διαδικασία, είδαμε ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα, από φιλάνθρωπους που πρόσφεραν εκατομμύρια δολάρια στους Αμερικανούς άστεγους που έστειλαν 50 δολάρια στις τσέπες τους στους σεισμόπληκτους στην Τουρκία.
Οι χώρες, οι θεσμοί και τα άτομα που το καθεστώς Ερντογάν και οι εταίροι του εδώ και χρόνια αποθεώνουν ως «εξωτερικές δυνάμεις» έσπευσαν να βοηθήσουν την Τουρκία.
Συμμετείχαν στις προσπάθειες διάσωσης στο παγωμένο κρύο. Αγκαλιάστηκαν χαρούμενα μετά από κάθε θύμα που έσωσαν.
Εν ολίγοις, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών κατέστρεψαν τον λόγο των «ξένων δυνάμεων» που φούσκωσαν ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του.
Δεν ερχόταν δηλαδή οι ΗΠΑ να εισβάλουν στην Τουρκία, η Ελλάδα ή η Αρμενία δεν ήταν εχθροί της Τουρκίας, ο Τούρκος είχε τώρα άλλον φίλο εκτός από τον Τούρκο.
Ο σεισμός 7,7 μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία για τις μάζες, υπνωτισμένες από την κυβέρνηση, να ξυπνήσουν από την ιστορία των «εξωτερικών δυνάμεων».
Εάν ο Ερντογάν ή κάποιος από τους υποστηρικτές του βγει και αρχίσει να μιλάει για «ξένες δυνάμεις» μετά από αυτό το διάστημα, απλά πείτε «yav he he» και περάστε.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek