Φύγε τώρα!

Ὁ μεγάλος Ρῶσος συγγραφέας Λέων Τολστόι, ἔστω κι ἂν δὲν θέλησε ποτὲ νὰ γίνει συνειδητὸς Χριστιανός, γράφει κάπου:

«Εἴτε εἶναι χριστιανὸς ἕνας ἄνθρωπος εἴτε ἄθεος, ὅταν θελήσει νὰ ἀρχίσει τὸ ἔργο τῆς πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς του βελτίωσης, δὲν θὰ μπορέσει νὰ ξεκινήσει ἀπὸ πουθενὰ ἀλλοῦ παρὰ μόνο ἀπὸ ἄσκηση τῆς ἐγκράτειας καὶ τῆς νηστείας.

Ἡ νηστεία καὶ ἡ ἐγκράτεια εἶναι ἡ πρώτη βαθμίδα, τὸ πρῶτο σκαλοπάτι στὴν πορεία μίας ζωῆς ὑψηλότερης ποιότητας· γιατί ἡ ἐγκράτεια εἶναι ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴ δουλεία στὶς ἐπιθυμίες. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει πολλὲς ἐπιθυμίες.

Γιὰ νὰ μπορέσει νὰ κάνει ἕνα νικηφόρο ἀγῶνα ἐναντίον τους καὶ νὰ ἐλευθερωθεῖ ἀπὸ τὴν τυραννία τους, νὰ μὴν τὸν κάνουν δηλαδὴ ὅ,τι θέλουν, πρέπει νὰ ἀρχίσει νὰ περιορίζει τὶς πιὸ βασικὲς καὶ τὶς πιὸ αἰσθητὲς ἐπιθυμίες τῆς σάρκας: τὸ φαΐ, τὸ ποτὸ καὶ τὸ σέξ».

Ἡ νηστεία, ὅμως, γιὰ τὴν Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἁπλῶς ζήτημα δίαιτας· δὲν εἶναι ζήτημα βιταμινῶν καὶ θερμίδων· δὲν εἶναι θέμα ὑγιεινῆς διατροφῆς. Ὅποιος τὴ βλέπει ἔτσι, δὲν ἔχει καθόλου ἐννοήσει τὸ ἀληθινὸ νόημα τῆς ἄσκησης μέσα στὴν Ἐκκλησία. Νηστεῖες καὶ σωματικὲς ἀσκήσεις ὑπάρχουν σὲ πολλὲς θρησκευτικὲς παραδόσεις, ποὺ εἶναι ἀνθρώπινα κατασκευάσματα· «ἐντάλματα ἀνθρώπων».

Σκοπὸς τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι νὰ μᾶς ἀνεβάσει σὲ μία θολὴ καὶ νεφελώδη πνευματικότητα, ποὺ γεμίζει τὸν ἄνθρωπο μὲ αὐτάρκεια καὶ τοῦ τρέφει τὸν ἐγωισμό. Ὁ στόχος δὲν εἶναι νὰ κόψουμε κάποιες βλαβερὲς συνήθειες, ὅπως τὴ πολυφαγία, τὸ ποτό, τὸ τσιγάρο ἢ ἁπλῶς ὁ ἄνθρωπος… ἀπὸ πολυγαμικὸς, νὰ γίνει μονογαμικός!

Νηστεία, γιὰ τὴν Ἐκκλησία, σημαίνει, ὅτι ἐπιλέγω τὴ ζωή μου νὰ τὴν κατευθύνει τὸ θέλημα τοῦ Ἑνὸς καὶ Μόνου Ἀληθινοῦ Θεοῦ, πού μᾶς φανερώθηκε διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Πυξίδα μου εἶναι, ὄχι τὸ δικό μου θέλημα οὔτε ἡ δική μου ἐξυπνάδα ἀλλὰ τὸ θεῖο θέλημα, τὸ ὁποῖο ἀποδέχομαι ὡς τὸ μόνο φιλάνθρωπο καὶ σωτήριο θέλημα.

Νηστεία εἶναι ἕνας σωματικὸς τρόπος προσευχῆς· εἶναι τρόπος προσκύνησης τοῦ Κυρίου τῆς Δόξης. Τὸ δουλικὸ, ὅμως, αὐτὸ «σχῆμα» εἶναι ἡ πιὸ δυνατὴ διακήρυξη τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὰ πάθη καὶ ἀπὸ τὸν διάβολο. Δὲν εἶναι μία ἰδιοτυπία καὶ ἰδιοτροπία, ποὺ τὴν ἐπέβαλαν οἱ ἀσκητικὲς τάσεις τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας· δὲν εἶναι μία παραξενιὰ τῶν καλογήρων.

Εἶναι ὁ βασικὸς τρόπος τῆς διόρθωσης τῆς παρακοῆς τῆς Εὕας· εἶναι ἡ δυνατὴ μαρτυρία, ὅτι ἡ χαρὰ καὶ ἡ ὀμορφιὰ τῆς ζωῆς κρύβονται στὴν ὑπακοὴ καὶ ὄχι τὴν παρακοὴ τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡ ἄμεση ἀνταπόκριση στὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ: «Φύγε τώρα ἀπὸ τὶς ἀπατηλὲς παγίδες τοῦ διαβόλου, ποὺ ψευδῶς σοῦ ὑπόσχονται χαρὰ καὶ ἐλευθερία. Καὶ χόρτασε ἀπὸ τὴ τροφὴ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν χάνεται ἀλλὰ μένει εἰς τὸν αἰῶνα!»

Οἱ ἅγιοι Πατέρες τονίζουν, ὅτι ἡ νηστεία εἶναι τὸ πρῶτο βῆμα ποὺ κάνει ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὴ μετάνοια. Ὑπάρχει, ἄραγε, ἡ δυνατότητα νὰ ἀρχίσει διαφορετικὰ ἡ μετάνοια, δηλαδὴ ἡ διόρθωση τοῦ μυαλοῦ; Ποιὰ εἶναι ἡ χειρότερη ζημιὰ τοῦ μυαλοῦ φαίνεται στὴν κατηφορικὴ πορεία τοῦ νεομάρτυρα Εὐθύμιου, ποὺ κατάντησε Ρεσίτ.

Δελεάστηκε ἀπὸ τὶς ἀπατηλὲς διακηρύξεις τῶν φίλων του, ὅτι «ὁ Θεὸς ἀποτελεῖ ἐμπόδιο γιὰ νὰ χαρεῖς τὴ ζωή!» Καὶ ἀναζήτησε τὴ χαρὰ μόνο στὴν ζωώδη ἱκανοποίηση τῶν ἐπιθυμιῶν τῆς σάρκας. Ἦταν ἕνα τραγικὸ κυνήγι ἡδονῆς, ποὺ τὸν ἄφηνε συνεχῶς ἀνικανοποίητο καὶ ἄδειο.

Κάποια στιγμὴ, ὅμως, σιχάθηκε αὐτὸ τὸ ἀπαίσιο κυνηγητὸ καὶ συνειδητοποίησε, ὅτι τὸ πρῶτο σκαλοπάτι γιὰ νὰ βρεῖ λίγη εἰρήνη καὶ χαρὰ εἶναι νὰ βάλει φρένο στὶς ἐπιθυμίες τῆς σάρκας.

Τὸ πρῶτο βῆμα, λοιπόν, τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐγκράτεια καὶ ἡ νηστεία.

Ἡ ἄσκηση τῆς ἐγκράτειας καὶ τῆς κατὰ Θεὸν νηστείας, ποὺ εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ θεμέλιο τοῦ ἀγῶνα ἀπελευθέρωσης ἀπὸ τὰ πάθη, ἐπειδὴ συνδέεται μὲ τὴν καθημερινὴ ἀπαραίτητη τροφή μας, ἀποτελεῖ τὴν πιὸ ἀποτελεσματικὴ ὑπενθύμιση «φύγε τώρα!».

Φύγε τώρα ἀπὸ τὴν φαινομενικὰ μικρὴ παγίδα, πού σοῦ σφυρίζει ἐκεῖνο τὸ «δὲν πειράζει!» μὲ ὅλες τὶς συνακόλουθες καλοδιατυπωμένες δικαιολογίες.

Φύγε τώρα καὶ ἀπὸ τὴν πιὸ «ἀσήμαντη» καταφρόνηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ!

Φύγε τώρα ἀπὸ τὸν πειρασμὸ ποὺ ψευδέστατα ὑπόσχεται χαρὰ καὶ εἰρήνη, φτιάχνοντας ἕνα «χριστιανισμό» κομμένο καὶ ραμμένο στὰ μέτρα τῶν παθῶν σου!

Μὴν παριστάνεις τὸν δυνατό! Μὴν προσπαθεῖς νὰ πείσεις τὸν ἑαυτό σου, ὅτι μπορεῖς νὰ ἀντισταθεῖς! Ὁποιαδήποτε καθυστέρηση σὲ «κουβεντούλα» μὲ τοὺς «πρέσβεις τοῦ ἐχθροῦ» μπορεῖ νὰ ἀποβεῖ θανατηφόρα. Θυμήσου τὸν Πάγκαλο Ἰωσήφ, ποὺ προτίμησε νὰ φύγει γυμνὸς ἀπὸ τὸ κρεβάτι τῆς γυναίκας τοῦ Πετεφρῆ, ποὺ τὸν προκαλοῦσε.

Πόσοι σύνδουλοί του δὲν θὰ τὸν κοροΐδεψαν, γιατί… ἔχασε τὴν εὐκαιρία! Αὐτὴ, ὅμως, ἡ ἔγκαιρη φυγὴ του ἀποτελεῖ στοὺς αἰῶνες πρότυπο παλληκαριᾶς! Αὐτὴ εἶναι ἡ δόξα του!

Γι’ αὐτὸ «φύγε τώρα!», πρὶν ἡ ψεύτικη γοητεία τῆς ἁμαρτίας σοῦ στερήσει τὴν ἀληθινὴ χαρὰ τῆς ζωῆς μαζὶ μὲ τὸν Χριστό!

π.Μελέτιος Καλαμαρᾶς