Περί δικαίου, αλήθειας και γενναίων αποφάσεων

Αξιότιμοι εκπρόσωποι του Δικαστικού και Νομικού χώρου και της Δικαιοσύνης γενικότερα, της πολιτικής, των θεσμών, των ΜΜΕ, αξιότιμα μέλη της Ελληνικής κοινωνίας,

Κυρίες και Κύριοι,

Γράφω αυτό το κείμενο προς όλους εσάς γνωρίζοντας εξ αρχής ότι:

1. Έχει ελάχιστες πιθανότητες να δημοσιευτεί.

2. Αν δημοσιευτεί, οι πιθανότητες να μην κατακρεουργηθεί με κάθε πιθανό τρόπο είναι ακόμα  λιγότερες.

3. Ακόμα και αν δημοσιευθεί ακέραιο και χωρίς κανένα περίβλημα προκαταβολικής  απαξίας ή τρομοκράτησης για όσους ενδεχομένως πάρουν θετική θέση απέναντί του, η πιθανότητα κάποιοι πραγματικά αρμόδιοι να τολμήσουν να το δουν μεν με κριτικό βλέμμα αλλά και με ελεύθερη σκέψη και βούληση να απαντήσουν και προπάντων  να δράσουν, είναι λιγότερο και από το μηδέν.

4. Πιο πιθανόν είναι να εκληφθεί είτε σαν προβοκάτσια, είτε σαν προσπάθεια παγίδευσης, είτε πέρα για πέρα αναληθές. Το κείμενο αναπτύσσεται σε άξονες με ξεκάθαρα ιδιοτελή στόχευση αλλά συμπεριλαμβάνει και επιπλέον θεματολογία τέτοια, ώστε από την μια μεριά να εξυπηρετεί πολυδύναμα το κοινωνικό σύνολο, αλλά από την άλλη  να συγχέει και να μην σκιαγραφεί άμεσα την δικιά μου υπόθεση. Θα ήταν αυτοκτονικό για μένα να με φωτογραφίζει αυτή την περίοδο της ξαφνικής κοινωνικής συνειδητοποίησης και ευαισθησίας για καταστάσεις και πραγματικότητες που υφίστανται ανέκαθεν, και ίσως παλαιότερα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Το κείμενο αυτό το προωθώ σε όλους σας μέσω κάποιων από τα πολλά άτομα που έχουν σταθεί στο πλάι το δικό μου και της οικογένειάς μου, από την πρώτη στιγμή  που ένα κοινωνικό μου παραστράτημα μεταποιήθηκε μέσα σε μια γόνιμη περιρρέουσα ατμόσφαιρα σε ποινικό αδίκημα καταστρέφοντας τις ζωές όλων μας. Τους έχω επιφορτίσει να το διαμορφώσουν προσθέτοντας ο καθένας την δικιά του πινελιά στη φρασεολογία,  προσδιορισμούς και σύνταξη χωρίς να πειράξουν όμως το ύφος, την δομή και την ουσία του. Οπότε επίδοξοι Σέρλοκ και ψυχογράφοι αναλυτές ούτε καν να διανοηθείτε να ανοίξετε τις στοματάρες σας και να βγάλετε συμπεράσματα για την ηλικία, το μορφωτικό μου επίπεδο, την καταγωγή μου ή την ίδια μου την υπόθεση.

Το  Όλοι οι κρατούμενοι λέτε ψέματα είναι το μότο στους κύκλους που εμπλέκονται με την δικαιοσύνη, το έχω ζήσει πρακτικά στο πετσί μου όπως και πάρα πολλοί άλλοι.

Νομίζετε ότι είμαι υπερβολικός?

Ας εξετάσετε λοιπόν το μέγεθος του ψυχοπνευματικού λακτίσματος και τη βιαιότητα της μετατόπισης του συναισθήματος και της λογικής σας στις σφαίρες της επιφυλακτικότητας και της προκαταδίκης μετά από την πρώτη μου αλήθεια:

ΑΛΗΘΕΙΑ 1^η :

“Είμαι χρόνια στη φυλακή, έχω καταδικαστεί για εγκλήματα ηθών και είμαι αθώος”

Αξιολογήσετε τώρα την ένταση του σφιξίματος στο στομάχι σας, το πλάτος του ειρωνικού σας μειδιάματος, το θόλωμα της οργής στο βλέμμα σας που προκάλεσε η παραπάνω δήλωση της αληθινής κατάστασής μου και το μέγεθος όλων των άλλων αρνητικών συναισθημάτων που σας κυρίευσαν για να καταλάβετε το πραγματικό πλαίσιο  μέσα στο οποίο κινείται αυτή μου η προσπάθεια και να δείτε από άλλη οπτική την επόμενη μου αλήθεια :

ΑΛΗΘΕΙΑ 2^η:

“Το να κατηγορηθείς για αδικήματα ηθών από οποιοδήποτε, ποτέ δεν ήταν δύσκολο και στις μέρες μας έχει γίνει ακόμα ευκολότερο για να μη πω μόδα”

Το “κλίμα” που έχει διαμορφωθεί είναι πρόσφορο όχι μόνο για να ανοίξουν επιτέλους σφραγισμένα στόματα και να ανασάνουν βασανισμένες ψυχές, αλλά και για να σε εκδικηθεί, να εκτονώσει το μίσος ή την διαταραχή του οποιοσδήποτε σε αντιμάχεται για άσχετους λόγους (που μπορεί να μη τους μάθεις ποτέ ή να μην υφίστανται), για το οποιοδήποτε κέρδος, ακόμα και για τη αυτοπροβολή όποιου πασχίζει να βγει στην επιφάνεια και  από το τέλμα της ανυπαρξίας του, να αποκτήσει ταυτότητα και να γίνει “υπαρκτός” με κάθε τρόπο.  Και είναι τραγικά γελοία εύκολο: Τα μοτίβα που δρουν οι θύτες όλων των κατηγοριών είναι γνωστά και έχουν καταγραφεί και  περιγραφεί με κάθε  κάθε λεπτομέρεια από κάθε είδους ενημερωτικές εκπομπές και εργασίες. Το ίδιο και οι αντιδράσεις των θυμάτων. Αρκεί λοιπόν να αντιγράψει και να πει κάποιος κάτι χιλιοειπωμένο και εύπεπτο. Αλλά και άγαρμπα να θυματοποιήσει τον εαυτό του, θα βρει βοηθούς ορδές από καλοθελητές και περιστασιακά ή κατ’ επάγγελμα λαμόγια, να τον καθοδηγήσουν τι και πως θα  καταθέσει και τι στάση θα κρατήσει, θα του ανοίξουν πόρτες, θα τον κάνουν παντιέρα και ήρωα.

ΑΛΗΘΕΙΑ 3^η:

“Το να κατηγορηθείς για εγκλήματα ηθών σε προκαταδικάζει σχεδόν αμετάκλητα, το να δημοσιοποιηθούν οι κατηγορίες και το όνομά σου σε κάνει βορά του οποιουδήποτε και ιδιαίτερα της εξουσίας-κρεατομηχανής των ΜΜΕ και καταστρέφει τα πάντα και για πάντα, μαζί με κάθε  ελπίδα να αθωωθείς ή έστω να τύχεις μιας δίκαιης δίκης.

Αν τολμήσεις δε να υποστηρίξεις την αθωότητα σου αντιμετωπίζεις ειρωνεία και οργή και την επιθετικότητα σαν να προσβάλεις την νοημοσύνη των ατόμων των θεσμών και του κοινωνικού ιστού γενικότερα.”

Είτε σας  βολεύει είτε όχι, αυτή τη πραγματικότητά έχω βιώσει. Κοινωνικά μεν ένοχος αλλά ποινικά αθώος, εύκολα με συνοπτικές διαδικασίες, με προκαταδίκασαν διαπομπεύοντας με, με πέταξαν σε μια φυλακή . Από τότε πέρασαν χρόνια και έχω πια συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν ελάχιστες ελπίδες είτε για να με πιστέψουν άτομα που δεν με ξέρουν, είτε για να ανοίξουν τα στόματα, να ειπωθεί η αλήθεια και να αθωωθώ.

Να γνωρίζετε όμως ότι δεν είμαι ο μόνος που “βγάζω τζάμπα φυλακή”:  Όταν στις φυλακές Τριπόλεως σε συζητήσεις με έμπειρους ένστολους διατύπωσα την άποψη ότι το 30% των φυλακισμένων που έχουν κατηγορηθεί για εγκλήματα ηθών είναι αθώοι, αυτοί γέλασαν γιατί κατά τη γνώμη τους το ποσοστό είναι μάλλον διπλάσιο.

Βέβαια σας υπενθυμίζω ότι είμαι κρατούμενος και “όλοι οι κατηγορούμενοι λέμε ψέματα” οπότε έχετε το νου σας και αν έχετε τα κότσια και τολμήσετε να διερευνήσετε την πραγματικότητα τότε:

• Βάλτε ένα ερευνητή επιστήμονα ή οποιοδήποτε άλλον  έχει τα κότσια να τους  ρωτήσει σχετικά.
• Ας πάρει και την άποψη των ψυχολόγων του Δήμου που έχουν ακροασθεί εκατοντάδες κρατούμενους στην Τρίπολη.
• Βάλτε και ένα άλλο να εντοπίσει αυτούς που κατόρθωσαν από θεία τύχη να αθωωθούν μετά από χρόνια εγκλεισμού και τους κρύβουν μη χαλάσει η μαγιά του αδιάβλητου και πανδίκαιου νομικού μας συστήματος και προπαντός μη στενοχωρηθούν πρόσωπα θεσμοί και μέσα που για μήνες τους διέσυραν ασύστολα και εν δυνάμει τους δολοφονούσαν με κάθε τρόπο. Κάποιοι που δεν γλίτωσαν έχασαν και τη ζωή τους τελικά μέσα στις φυλακές…
•   Βάλτε και ένα τρίτο να ελέγξει στατιστικά το ποσοστό αθωωτικών αποφάσεων σε σύγκριση με τα άλλου είδους αδικήματα ή τους αντίστοιχους Ευρωπαϊκούς μέσους όρους.

Ξέρω γίνομαι ενοχλητικός και για να πω την αλήθεια φοβάμαι κιόλας μήπως παρά τις προσπάθειές μου να κρυφτώ κάποιος με εντοπίσει. Εδώ ο συνήγορός μου που είναι και έμπειρος, τολμηρός και ηθικός και έχει σταθεί στο πλάι μου και το πλάι της οικογένειας μου πολύ πιο πέρα από τις όποιες επαγγελματικές του υποχρεώσεις έχει ένα δισταγμό, μη πω διάχυτη ανησυχία για την τελική έκβαση της υπόθεσης μου και ας μην υπάρχει ούτε ένα πραγματικά αποδεικτικό στοιχείο  εναντίον μου, γιατί “το κλίμα δεν είναι καλό”

ΑΛΗΘΕΙΑ 4^η:

“ Το  κλίμα δεν θα είναι ποτέ “καλό” και δίκαιο για καμία υπόθεση ηθών αν δεν γίνουν άμεσα δραματικές αλλαγές και παρεμβάσεις τόσο σε κοινωνικό όσο και σε νομοθετικό επίπεδο. Μέχρι τότε ελάχιστες υποθέσεις θα έχουν την ευκαιρία δίκαιης αντιμετώπισης.” 

Ούτως η άλλως ζούμε μέσα σε μια απροστάτευτη και φοβισμένη κοινωνία που με απόλυτο κυνισμό επιλέγει την τυφλή συλλήβδην  υπερτιμωρία όλων, παγερά και εγκληματικά αδιάφορη για τις παράπλευρες απώλειες, για να έχει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και την επίφαση της όποιας κοινωνικά και ηθικά “ορθής” αντίδρασης . Και εδώ θα επαναλάβω πως έχω προσωπική εμπειρία, συνείδηση και γνώση ότι αν οι οποιασδήποτε σοβαρότητας  ή αληθείας κατηγορίες διεγείρουν την κρεατομηχανή των ΜΜΕ που ήδη ανέφερα και τις ομάδες των βαρωνίσκων -βαμπίρ που την αναγάγουν σε θεσμό εξουσίας και το όνομα του κατηγορούμενου δημοσιοποιηθεί, τότε έχει καταστραφεί αμετάκλητα και προκαταδικαστεί με τις βαρύτερες των ποινών. Είναι γελοιωδώς εύκολο. Αρκεί ένας υπαινιγμός, ένας επιθετικός προσδιορισμός από το στόμα ή την πένα ενός από τα δευτεροκλασάτα αιμοδιψή τρωκτικά που προανέφερα και θα κατασπαραχτείς μέχρι να ικανοποιηθούν τα ένστικτα και τα συμφέροντα όλων.

Πόσο μάλλον να σε ξεσκίζουν τα όρνια για εβδομάδες, και για μήνες.

Γιατί ξέρουν ότι τους αφήνουν, γιατί ξέρουν ότι τους χαίρονται, γιατί ξέρουν απλά ότι μπορούν.

ΑΛΗΘΕΙΑ 5^η:

“Δεν χρειάζεται λοιπόν να έχει συνωμοτήσει το σύμπαν σε βάρος σου, αρκεί η προλείανση της κοινής γνώμης από τη τηλεόραση και χάνεις τα πάντα και μαζί πολλούς από αυτούς που ξέρουν ότι είσαι αθώος γιατί φοβούνται να το πουν.”

Για αυτό το λόγο σε άλλες χώρες αν  γίνει οποιαδήποτε “άτσαλη” δημοσιοποίηση υπόθεσης ή ονόματος ή σχετική δημόσια αναφορά, τότε πολλές φορές δεν γίνεται ούτε προσαγωγή του καταγγελθέντος, γιατί έχει παραβιαστεί ήδη το δικαίωμα του για δίκαιη δίκη.

Στην Ελλάδα είμαστε έτη φωτός πίσω στο αυτονόητο.

ΑΛΗΘΕΙΑ 6^η: 

“Ετεροχρονισμένες επί χρόνια καταγγελίες που συνοδεύονται με δηλώσεις του στιλ “Δεν μιλούσα γιατί ντρεπόμουν” , “εγώ για ένα ποτό πήγα σπίτι του” “φοβόμουν και δεν ήξερα που να το πω”, ”δεν ήξερα τι γινόταν και πως να αντιδράσω”, “ με χειραγωγούσε και με έλεγχε”, “με εξουσίαζε, έπαιζε με τη ψυχολογία και το μυαλό μου”, “φοβόμουν πως αν μιλούσα θα έχανα τα πάντα”, “ήταν γνωστός και ισχυρός, ποιος θα πίστευε εμένα?” και η όλες οι άλλες χιλιοακουσμένες εκφράσεις αιτιολόγησης στάσεων ζωής και σιωπής,  αφορά πολύ παλιότερες γενιές, και ευτυχώς όλο και λιγότερο τους νέους που γεννήθηκαν μετά το ’90 και σχεδόν καθόλου εκείνους που γεννήθηκαν μετά το 2000: Αυτοί οι νέοι, μεγάλωσαν και διαμόρφωσαν προσωπικότητες σε ένα κοινωνικό και εκπαιδευτικό κλίμα που ευτυχώς τους καθόριζε αντιδιαμετρικές στάσεις ζωής, παρέχοντάς τους την πληροφόρηση, τα μέσα και την στήριξη να το κάνουν.”

Εξαίρεση μόνο αποτελούν  κάποιες περιπτώσεις  ατόμων  που είτε  βρίσκονται σε ακραίες συνθήκες απομόνωσης, είτε ανήκουν σε ομάδες ιδιαίτερων πνευματικών ικανοτήτων, είτε ανήκουν στις δυστυχώς όχι  και τόσο σπάνιες περιπτώσεις ατόμων που έχουν κακοποιηθεί από άτομα της οικογένειας τους.

ΑΛΗΘΕΙΑ 7^η:

“Ο άδικος εγκλεισμός δεν με διάβρωσε, δεν νοιώθω τυφλή οργή για κανένα και προσπαθώ να παραμένω όσο γίνεται πιο κοντά  στον  άνθρωπο που υπήρξα πάντα”

Θα σας παραθέσω περιληπτικά και μερικές απόψεις για σχετικά ζητήματα που είχα από νέος και τις διατύπωνα με κάθε ευκαιρία. Τις ίδιες απόψεις υπερασπίζομαι και εδώ μέσα στη φυλακή, παίρνοντας βεβαίως τα ανάλογα ρίσκα.

Αναλυτικότερα για αυτές αλλά και για άλλα  αναφέρομαι στο παράρτημα αυτού του κειμένου.

1. Δυνητικά ισοδυναμεί με βιασμό όχι μόνο οι περιπτώσεις εκμετάλλευσης ατόμων όταν για οποιοδήποτε λόγο έχουν παρά τη θέλησή τους μειωμένες αντιστάσεις αλλά και η συνέχιση μίας πράξης που ξεκίνησε συναινετικά αλλά σε οποιαδήποτε στιγμή της εξέλιξής της δηλώθηκε η επιθυμία άμεσης διακοπής της. Το όχι είναι όχι σε οποιαδήποτε φάση και αν διατυπώνεται. Τέτοιου είδους βιασμοί νοούνται και σε βάρος συντρόφων, συζύγων, ακόμα και ιερόδουλων.

2. Οποιοδήποτε άτομο έχει δικαίωμα να καταγγείλει πράξεις εις βάρος του όταν βρει τη δύναμη να το κάνει, άσχετα με το μέγεθος του χρονικού διαστήματος που έχει μεσολαβήσει. Το πέρασμα όμως του χρόνου όμως είναι δυνατόν να διαστρεβλώσει δραματικά γεγονότα και καταστάσεις ακόμα και για εκείνους που τα έχουν βιώσει

3. Τα εγκλήματα ηθών ακόμα και τα πιο ειδεχθή, συνέβαιναν πάντα, συμβαίνουν ακόμα και σήμερα παρόλες τις άμυνες των σημερινών νέων και θα συνεχίζουν να συμβαίνουν. Ο μόνος τρόπος για να μπει ένα φρένο είναι η σωστή διαπαιδαγώγηση των νέων γενεών και η επιμόρφωση όλων για τα πάντα και σωστά, από μικρές ηλικίες πριν “επιμορφωθούν” από το διαδίκτυο.  Η εκ των υστέρων τυφλή τιμωρία όλων που θα τους δείξει το οποιοδήποτε δάκτυλο δεν σώζει ψυχές και το σίγουρο είναι ότι καταστρέφει αθώους.

ΤΙ ΖΗΤΑΩ:

Να αναμορφωθεί το ποινικό δίκαιο πάνω στον άξονα “καλλίτερα περισσότεροι ένοχοι ατιμώρητοι και ελεύθεροι, παρά ένας αθώος στη φυλακή”

1. Χωρίς στοιχεία και μόνο με καταγγελίες δεν πρέπει κανείς να προφυλακίζεται, πόσο μάλλον να καταδικάζεται για κανένα αδίκημα, ειδικά για εκείνα των ηθών, αν το καταγγελλόμενο άτομο δεν ταιριάζει σε αντίστοιχα επιστημονικά προφίλ προσωπικότητας ή μετά από επίσημη έρευνα δεν βρεθούν τα αναμενόμενα είδη στοιχείων που έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι συνοδεύουν το είδος του καταγγελλόμενου προφίλ, τότε τουλάχιστον οι καταγγελίες πρέπει να κρίνονται ψευδείς και ανυπόστατες και να μην συνεχιστεί η διαπόμπευση του κατηγορούμενου, που η συσχέτισή του έστω και αναφορικά με τέτοιου είδους αδικήματα τον καταστρέφει εσαεί και τον προκαταδικάζει.

2. Εάν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, οι εκδικασμένες υποθέσεις σε οποιοδήποτε βαθμό πρέπει να χαρακτηριστούν κακοδικίες και να ελευθερωθούν οι υποτιθέμενοι ένοχοι άμεσα. Η Πολιτεία αντί να δρα με γνώμονα το υποτιθέμενο κοινό αίσθημα, να στήνει δηλαδή στα τρία μέτρα κάθε καταγγελλόμενο για ηθικά ζητήματα και να αφήνει να προκαταδικάζονται ανειλημμένα σε τηλεοπτικά δικαστήρια και να υπερτιμωρεί ασύστολα, πρέπει επιτέλους να κινηθεί έμπρακτα στο πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προστατεύοντας αθώους εντός και εκτός φυλακής και εντοπίζοντας πραγματικά τα θύματα του σήμερα. Το τελευταίο για τις περιπτώσεις ανηλίκων που τώρα κακοποιούνται μπορεί να γίνει άμεσα, εύκολα και σχετικά ανέξοδα μέσα από τα σχολεία Α’ βάθμιας και Β’ βάθμιας εκπαίδευσης.

3. Καμιά καταδίκη μόνο με καταγγελίες και χωρίς  κανένα αδιάψευστο πραγματικό στοιχείο που να κατοχυρώνεται και να είναι υποχρεωτικά αναμενόμενο πέρα της νομικής επιστήμης και από την επιστήμη της ψυχολογίας ή και από έγκυρες διεθνής επιστημονικές έρευνες όπως:

• Αδιάψευστοι αυτόπτες μάρτυρες

• DNA
• Ιατροδικαστικές εκθέσεις
• Πέρα της μίας Ψυχιατρικές ή Ψυχολογικές εκθέσεις που να επιβεβαιώνουν ξεκάθαρα το ότι το προφίλ του κατηγορούμενου ,όντως είναι αυτό που περιγράφουν οι καταθέσεις εναντίων του και το αντίστοιχο ψυχολογικό προφίλ των μηνυτών είναι αυτό που αιτιολογείται από τη θέση που περιγράφουν
• Ηλεκτρονικά στοιχεία με ξεκάθαρο καταδικαστικό περιεχόμενο όπως:

• Μηνύματα τηλεφωνίας ή ηλεκτρονικής κοινωνική δικτύωσης .

• Βίντεο, φωτογραφίες ή διαδικτυακές περιηγήσεις ανάλογου καταδικαστικού περιεχομένου.
• Επαφές έστω και ηλεκτρονικές με άτομα ή κύκλους συγκεκριμένης κολάσιμης σεξουαλικής κατευθυντικότητας.

• Αντικείμενα υλικά ή άυλα που μπορούν να θεωρηθούν τρόπαια των κολάσιμων συμπεριφορών όπως π.χ. εσώρουχα ή ειδικό ηλεκτρονικό υλικό.

• Αναμενόμενες από την διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία επιπτώσεις στην ψυχολογία και συμπεριφορά των υποτιθέμενων θυμάτων, όπως κατάθλιψη, αντικοινωνικότητα ή πτώση των σχολικών επιδόσεων όσο αφορά τους μαθητές ή φοιτητές.

• Οτιδήποτε άλλο είναι αποδεδειγμένα στατιστικά αναμενόμενο σε παρόμοιες περιπτώσεις από διεθνείς και τοπικές έγκυρες επιστημονικές μελέτες.

Στη περίπτωση που δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία, τότε, είτε να μην γίνεται καν δικογραφία που θα διασύρει ανεπανόρθωτα τους κατηγορούμενους, είτε στις περιπτώσεις που αυτοί έχουν ήδη καταδικαστεί, με συνοπτικές διαδικασίες να αφήνονται ελεύθεροι άμεσα και να αποκαθίσταται το ποινικό τους μητρώο και το όνομα τους.

4. Ακύρωση όλων των καταδικαστικών αποφάσεων  στις περιπτώσεις που τα υποτιθέμενα θύματα έχουν ανακαλέσει τις κατηγορίες τους και αναπόδεικτα και αυθαίρετα  έχει θεωρηθεί ότι το έκαναν κάτω από απειλές ή χρηματισμό.

5. Διευκόλυνση των (ψευδο)μαρτύρων κατηγορίας να ανοίξουν το στόμα τους, να ανακαλέσουν και να πουν την αλήθεια αν αρχικά οδηγήθηκαν σε ψεύτικες καταθέσεις κάτω από οποιεσδήποτε ειδικές συνθήκες όπως φόβος, απειλή, ηλικιακή ανωριμότητα ή εκδικητικό μένος.. Ο συνηθισμένος λόγος που σε τέτοιες περιπτώσεις εμμένουν στις αρχικές τους καταθέσεις είναι ο φόβος της δημόσιας κατακραυγής, της εκδίκησης από τα άτομα που αδίκως κατάστρεψαν, αλλά κυρίως ο φόβος ποινικών διώξεων επειδή είπαν ψέματα. Ας τους δοθεί η ευκαιρία με απαλλαχτικό νομοθέτημα για το τελευταίο να βγάλουν αθώους από τη φυλακή.

6. Αναμόρφωση των υπερτιμωρητικών νόμων ειδικά όσο αφορά νεαρούς ή ηλικιωμένους κατηγορούμενους:

Α) Καταστρέφεται και δεν σωφρονίζεται ένας νέος 20-22 ετών που ουσιαστικά είναι ακόμα στο μετεφηβικό στάδιο και το πιθανότερο είναι να είναι και ο ίδιος παλαιότερα θύμα ανάλογης κακοποίησης,  όταν για ηλεκτρονικό έγκλημα ηθών ή ασέλγεια, αντί να σταλεί σε ένα ψυχιατρικό κέντρο, καταστρέφεται δια παντός στην αρχή της ζωής του, κλείνοντας τον για χρόνια σε φυλακές που θα εκτεθεί σε κάθε είδους κινδύνους και επιπλέον διαβρώσεις  για σφάλματα και επιλογές που ίσως να μην ευθύνεται ή και να έχει το ακαταλόγιστο.

Β) Καταδικάζεται ουσιαστικά σχεδόν σε θάνατο ένα ηλικιωμένο 60-70 χρόνων όταν τον κλείνετε μέσα στη φυλακή μια δεκαετία. Πόσο χρόνος ζωής του έχει μείνει, λαμβανομένου υπόψιν του προσδόκιμου ζωής ανά περίπτωση καταστάσεως υγείας? Η ποινή του αναλογικά με αυτό που του απομένει ιατρικά αντιστοιχεί σε ισόβια ή εν δυνάμει είναι καταδικασμένος σε θάνατο?

Δεν προτείνω να μείνει ατιμώρητος κανείς ομαλός ή ανώμαλος, αλλά ας υπάρξει σύγχρονη, επιστημονική και προπαντός ανθρώπινη προσέγγιση και συνυπολογισμός της ηλικίας και της κατάστασης υγείας στις ποινές.  Έχω δει να πεθαίνει κόσμος χωρίς να προλάβει να πάρει ούτε μια άδεια, και πιθανόν κάποιοι από αυτούς να ήταν και τζάμπα μέσα.

7. Να βιντεοσκοπούνται όλες οι διαδικασίες τόσο των καταγγελιών όσο και των καταθέσεων στους ανακριτές και των καταγγελλόντων και των καταγγελλόμενων και των μαρτύρων και το υλικό αυτό να είναι στη διάθεση των συνηγόρων εκατέρωθεν. Αυτό για να μπορούν πρωτογενώς να αξιολογηθούν άτομα και μαρτυρίες και να μπει ένας πρώτος φραγμός και όριο σε κάθε καλοθελητή ψυχολόγο, ένστολο, κλπ. να καθοδηγεί και να φροντίζει για την δημιουργία και τη σύγκλιση κατηγοριών.

8. Να δημιουργηθούν νέες, ασφαλείς πτέρυγες αποκλειστικά για τα εγκλήματα ηθών σε περισσότερες φυλακές της Ελλάδας, ώστε οι κρατούμενοι να έχουν την δυνατότητα συχνότερων επισκεπτηρίων από τους δικούς τους.

9. Να περνάνε από ταχτικό ψυχολογικό έλεγχο οι δικαστικοί, να προσμετράται πέρα των άλλων κατά πόσο διαφοροποιούνται οι αντιλήψεις και οι στάσεις τους απέναντι στους κατηγορούμενους για αδικήματα ηθών και να εξαιρούνται από τις διαδικασίες εκείνοι που έχουν πιθανότητες μη αμερόληπτης τοποθέτησης, όπως για παράδειγμα να έχουν ακραίες αντιλήψεις, ή να έχουν υπάρξει θύματα σεξουαλικών εγκλημάτων οι ίδιοι ή κάποιο στενό τους πρόσωπο

10. Να μεταφέρονται όλες οι δίκες μακριά από τους νομούς και τις περιοχές κατηγόρων και κατηγορούμενων. Γεγονότα στο ύφος “Συγκλονισμένη η Πελοπόννησος παρακολουθεί στη Πάτρα την έκβαση της υπόθεσης του Πατρινού που κατηγορήθηκε….” είναι ντροπή για την Ελληνική δικαιοσύνη.

11. Να αναβάλλονται με αυστηρότερα κριτήρια οι δίκες με υπαιτιότητα των κατηγόρων. Οι αναβολές αυτές είναι μια συνηθισμένη τακτική για να ενταφιαστεί, για να εξαθλιώνεται και να αποδυναμώνεται όσο γίνεται περισσότερα χρόνια ο κατηγορούμενος στη φυλακή και έτσι παράλληλα να δυσκολεύεται το δικαστικό σύστημα να τον αθωώσει και να παραδεχθεί τον άδικο εγκλεισμό του για χρόνια. Αντιθέτως να διευκολύνει ο νόμος τον κατηγορούμενο φυλακισμένο να πάρει αναβολές γιατί η θέση του δεν είναι ισοβαρής έναντι των κατηγόρων του, όπως για παράδειγμα χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο για να συγκεντρώσει μάρτυρες, στοιχεία και χρήματα για τους δικηγόρους.

12. Να εξαιρούνται των διαδικασιών οι μάρτυρες κατηγορίας που εμφανίζονται λίγο πριν το πρωτόδικο ή το εφετείο σε τέτοιες υποθέσεις, λέγοντας ότι δεν το είχαν ακούσει νωρίτερα παρά τον ντόρο της υπόθεσης, έλειπα , το σκεφτόμουν και δεν έπαιρνα απόφαση και άλλα ευτράπελα ενώ είναι φανερό πως έρχονται συντεταγμένα να ενδυναμώσουν αδύναμες κατηγορίες. Και καλά στο πρωτόδικο, αλλά στο εφετείο ή τον Α. Πάγο?  Στο εφετείο δεν γίνεται έφεση κατά απόφασης που πάρθηκε με συγκεκριμένα στοιχεία και μαρτυρίες?

Όλοι ξέρουν ότι στην συντριπτική τους πλειονότητα πρόκειται για συντεταγμένα άτομα  αλλά τους αφήνουν να προσθέσουν στην αλλοίωση των γεγονότων. Αν υπάρχουν νέα σημαντικά  στοιχεία και μάρτυρες που διαφοροποιούν εντελώς την υπόθεση, πρέπει να ξαναγίνεται πρωτόδικο από την αρχή, διαφορετικά να μη γίνονται δεκτά σε οποιοδήποτε δευτεροβάθμιο δικαστήριο.

13. Να ακυρώνονται όλες οι δίκες που έγιναν μέσα σε οποιοδήποτε κλίμα παράνομης δημοσιοποίησης. Να μην αρκεί για να ακυρωθούν μόνο επειδή ξεπέρασαν το χρονικά επιτρεπόμενο όριο από τον Εισαγγελέα. Να αρκούν  για την ακύρωση ακόμα και λεπτομέρειες που μπορεί να εκβιάζουν δικαστικά αποτελέσματα, όπως επιθετικοί προσδιορισμοί για τον κατηγορούμενο του στιλ “το κτήνος” , προτροπές προς τους δικαστές “να τιμωρηθεί παραδειγματικά”, μη αποδεδειγμένες αναφορές σε γεγονότα ή φρασεολογία που δηλώνει πριν από τη δίκη ποιος έχει δίκιο,  όπως “η κοινωνία είναι στο πλευρό των θυμάτων”, “ξέρουμε ότι υπάρχουν περισσότερα θύματα που δεν θέλουν να μιλήσουν”, “πώς μπόρεσε να το κάνει αυτό” κλπ.

14. Να διευκολυνθούν με νομοθετήματα και να προστατεύονται οι δικαστικοί και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι για να μπορούν χωρίς πιέσεις να αθωώσουν κάποιον και μάλιστα “χωρίς αμφιβολίες”, αντί να τον καταδικάζουν εξαιτίας των  ΜΜΕ. Ο φόβος να παραδεχθεί το σύστημα ότι έκανε λάθος δεν είναι ο φόβος να δημιουργηθούν αμφιβολίες για το δικαστικό μας σύστημα. Είναι ο φόβος μήπως γκρεμιστεί από τον θρόνο της δήθεν “αδιαβλητότητας”, της δήθεν “πάντοτε ορθής κρίσης”,  της δήθεν  “αληθείας” και γενικά όλων των “δήθεν” του παντοδύναμου και θεοποιημένου τέρατος των ΜΜΕ, των εξυπηρετητών του, σφουγκοκωλάριων του και των οπαδών του.

15. Εν κατακλείδι να εξαιρεθούν της “ειδικής” αντιμετωπίσεως τα εγκλήματα ηθών   αφενός γιατί από μόνο του δίνει το στίγμα και την ευκαιρία για την καταπάτηση στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων (ούτε καν περιοριστικούς όρους με ηλεκτρονικό βραχιόλι δεν δικαιούνται) και αφετέρου γιατί στο κάτω κάτω η πλειονότητα των αδικημάτων αφορά συγκριτικά κατ επίφαση ειδεχθέστερα εγκλήματα. Ο εικοσιπεντάχρονος που τον έκανε τσακοτό με την καλλίτερη της φίλη η δεκαεξάχρονη φιλενάδα του και τον έστειλε στη φυλακή κατηγορώντας τον για βιασμό ακόμα και ο παππούς που όντως χούφτωνε με κάθε ευκαιρία τους πάντες και τα πάντα δεν είναι ειδεχθέστερος εγκληματίας από τον καθημερινό κακούργο και φονιά κατά συρροή που όλοι γνωρίζουμε, και μένει εσαεί ατιμώρητος: Αυτοί που με τις αποφάσεις τους συντελούν στην κακουχία και μείωση του προσδόκιμου ζωής χιλιάδων πολιτών, ο μηχανικός μας που αναλάβει να κατασκευάσει τον δημοτικό δρόμο αλλά θα κλέψει στα υλικά και θα γίνουν ατυχήματα, ο εκπαιδευτικός που θα κάνει γενιές παιδιών να μισήσουν το μάθημα του και την μάθηση, αυτοί που δεν κάνουν κάτι για την οργάνωση του συστήματος υγείας και πεθαίνει καθημερινά κόσμος, και όλοι εμείς που γνωρίζουμε ότι όλα αυτά συμβαίνουν και με την αδιαφορία και την αναλγησία μας είμαστε εν δυνάμει συνένοχοι για άπειρα κακουργήματα και τον κόσμο και την νοοτροπία που θα κληρονομήσουμε στα παιδιά μας.

Λένε ότι οι κοινωνίες κρίνονται από τα εκπαιδευτικά και νομικά τους συστήματα και αν μη τι άλλο όλοι ξέρουμε την Ελληνική πραγματικότητα.

Παρόλο που ξέρω ότι ακούγεται αφελές και αλαζονικό, πιστεύω ότι αυτό το κείμενο μπορεί να οδηγήσει πολλούς από εσάς σε ένα σταυροδρόμι.

Η εύκολη επιλογή είναι να μείνει κάποιος παγερά αδιάφορος ή και να το περιγελάσει ακόμα. Η αναμενόμενη είναι οι περισσότεροι  να κρατηθούν όσο γίνεται μακρύτερα, παρόλο που ξέρουν ότι έχω δίκιο, πανικόβλητοι από τους  θηρευτές των ζωών που θα το δουν σαν μια καλή ευκαιρία να σπείρουν τον φόβο και τον πανικό. Η δύσκολη είναι να αναρωτηθεί και να δράσει δυναμικά αλλά κυρίως ανθρώπινα κάνοντας χρήση των δυνατοτήτων του και της θέσης του.

Ας γίνει μια ουσιαστική αρχή να αντιμετωπιστούν τα αδικήματα ηθών πάνω στις πραγματικές τους διαστάσεις και όχι κάτω από προκατάληψη, απέχθεια ή και φόβο.

Και εγώ δεν σας κρύβω φοβάμαι μην φωτογραφήσω τον εαυτό μου με αυτό το κείμενο και ήμουν πολύ προσεχτικός και επιλεκτικός και στις εκφράσεις και στη θεματολογία μου για να το αποφύγω.

Εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές και έχεις προσωπικές απώλειες, εσύ που ο δικός σου άνθρωπος βασανίστηκε ή χάθηκε άδικα, να ξέρεις πως σε λογαριάζω και σέβομαι τον πόνο και την οργή σου, ειδικά αν είσαι γονιός που πείραξαν ή έχασες το παιδί σου.  Καταλαβαίνω όσο μπορώ γιατί μου είναι αδύνατον να μετρήσω την απεραντοσύνη του θυμού σου, της απόγνωσης  και του σπαραγμού της ψυχής σου. Δεν θα ευχόμουν σε κανένα να έρθει στη θέση σου. Είναι θεμιτό να αντιμετωπίσεις αυτό το κείμενο όπως εσύ θέλεις, αλλά λέω αλήθεια. Υπάρχουν πολλοί αθώοι που είναι μέσα στις φυλακές γενικά για οτιδήποτε. Όσο δε για τους υπόλοιπους, πίστεψε με, αν οι δικοί τους γονείς ή όλοι εμείς δεν τους πλάσαμε από γρανίτη ή στάχτη, πληρώνουν και θα πληρώνουν μέρα νύχτα τα κρίματά τους για όλη τους τη ζωή, ανεξάρτητα που νομίζουν ότι αναπνέουν. Τους γνώρισα και τους έζησα, κανείς τους δεν γλιτώνει.

Καμιά φυλακή εδώ  δεν σωφρονίζει. Παράγει άθλιες σκιές ανθρώπων, βασανίζει ψυχές και σώματα σε βαθμό που κανένα πραγματικό θύμα δεν θα ήθελε για τους θύτες του.

Εσείς οι υπόλοιποι ας μη το δείτε το κείμενο αυτό  μόνο σαν προσωπική κραυγή αγωνίας.  Δεν ζητάω κάτι τέτοιο αν και δεν βλάπτει κανένα και δεν είναι έγκλημα η επίκληση στο συναίσθημα. Αξιολογήστε το όμως κυρίως με τη λογική σας.

Όσο και να ενοχλεί μερικούς από εσάς, σας ξαναλέω ότι είμαι αθώος, είμαι άδικα στη φυλακή και δεν είμαι ο μόνος.

Πρέπει να πάρετε λοιπόν μια απόφαση. Ξέρω ότι πολλοί από εσάς που ξέρετε τα περισσότερα, νομίζετε ότι βρίσκομαι εκτός πραγματικότητας – στη κοσμάρα μου όπως θα έλεγε και ο συνήγορός μου αν το ήξερε –  επειδή ελπίζω το σύστημα να δώσει μια οποιαδήποτε ευκαιρία σε αυτό το κείμενο.

Δεν ελπίζω στο σύστημα παρά μόνο στις ρηγματώσεις του που αφήνουν ευκαιρία για ανάσες.

Στους ανθρώπους ελπίζω.

Αποδεδειγμένα εγώ δεν έχω πάψει να είμαι ψυχικά και ηθικά δυνατός και  ανθρώπινος.

Εσείς?

Υστερόγραφο: 

• Αρχικά να ζητήσω συγνώμη από όλους σας για το βάρος που σας μετέφερα και προπάντων από τους δικούς μου ανθρώπους, αν διαισθητικά με αναγνωρίσουν μέσα από αυτό το κείμενο. Κάνω ότι μπορώ, ποτέ δεν θα με βρουν να έχω αυτοκτονήσει σε κανένα κελί, δεν έχω χάσει τις ελπίδες μου. Και αν κάποιος από εσάς τους αρχικούς που συντέλεσαν για την καταστροφή μου διαβάζει αυτές τις γραμμές, να ξέρετε ότι δεν σας μισώ, απλά αναρωτιέμαι πως μπορείτε και κουβαλάτε στη συνείδηση σας πια όλο αυτό το βάρος. Βρείτε το θάρρος να πείτε την αλήθεια, να ελευθερωθώ και εγώ και εσείς και θα μας βρείτε όλους στο πλάι σας. 

• Επίσης απέφυγα να κάνω αναφορές για τις συνθήκες στις φυλακές, τα προβλήματα και τον σωφρονισμό. Δεν ήταν αυτός ο στόχος μου. Εσείς όμως που εμπλέκεστε με τον χώρο της δικαιοσύνης, επιτέλους καταλάβετε ότι ο κάθε ένας χρόνος κράτησης που απλόχερα μοιράζετε, αποτελείται από εκατομμύρια δευτερόλεπτα, που το κάθε ένα έχει εύρος στιγμών μετρημένες μία προς μία ενόχους και αθώους μέσα στις φυλακές.  Αν μπαίνατε μια βδομάδα φυλακή και αντέχατε πράγμα, που θα με παραξένευε, τότε ίσως καταλαβαίνατε την πραγματική αξία του χρόνου που εδώ  δεν είναι καθόλου μα καθόλου σχετικός.

Όσοι δεν εμπλέκεστε με τις συνθήκες στα καταστήματα κράτησης μέχρι να υλοποιήσετε τα πιλοτικά σας προγράμματα, κάντε κάτι τουλάχιστον άμεσα έστω για μερικά ουσιώδη από την ατελείωτη λίστα:

• Για την Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την ασφάλεια όλων.
• Για τους άπορους που είναι σε απόγνωση και δεν έχουν χρήματα ούτε για τσιγάρα.

• Για συχνότερα επισκεπτήρια και επικοινωνία των κρατουμένων με τις οικογένειές τους.
• Για νέες ασφαλείς πτέρυγες ηθών σε όλη την Ελλάδα ώστε να μπορούν όλοι να είναι σε επαφή με τους δικούς τους ανθρώπους.
• Για ευκολότερες διαδικασίες αδειοδότησης και μεταγωγές σε αγροτικές φυλακές.
• Για την εκπαίδευση και κατάρτιση των φυλακισμένων
• Για την πραγματική στήριξη και επανένταξη όποιων μορφών ζωής αναπαράγει το σωφρονιστικό σύστημα, ώστε να έχουν ευκαιρία να επαναανθρωπιστούν.

• Για την ανάγκη να αποσυμφορηθούν πραγματικά οι φυλακές και όχι να χτίζονται καινούριες ανθρωποαποθήκες – μαγαζιά.
• Για να δίνεται η ευκαιρία σε περισσότερες κατηγορίες φυλακισμένων να εκτίουν την ποινή τους με ηλεκτρονική επιτήρηση σε κατ’ οίκον περιορισμό ειδικά όταν ανήκουν σε ευαίσθητες ομάδες όπως ηλικιωμένοι, πολυνοσούντες, άτομα που μπορούν να φροντίσουν άρρωστο και ανήμπορο γονέα.
• Την αντικατάσταση της κάθειρξης με κοινωνική εργασία όπου επιβάλλεται για ανθρωπιστικούς και κοινωνικούς λόγους μέσα στο πνεύμα του πραγματικών σωφρονιστικών διαδικασιών.
• Για πραγματικές δυνατότητες επικοινωνίας, επισκεπτηρίων και εργασίας μέσα από τις φυλακές.
• Για την ανάγκη πραγματικής νομικής στήριξης του τεράστιου αριθμού οικονομικά αδύναμων κρατουμένων, έστω από φοιτητές της νομικής ή μεταπτυχιακούς σαν εργασία. Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που και θα είχαν αθωωθεί ή θα εκτίαν λιγότερα χρόνια ποινής αν κάποιος είχε ασχοληθεί πραγματικά με τις νομικές τους υποθέσεις.

• Την εξάλειψη του θλιβερού γεγονότος ότι το σύστημα αντιμετωπίζει με τιμωρητική καχυποψία όποιον υποστηρίζει την αθωότητα του, ενώ αυτόν που παραδέχεται την ενοχή του τον θεωρεί σωφρονισμένο. Έτσι π.χ. ο ανώμαλος ή διαταραγμένος  που διατυμπανίζει την ενοχή του παίρνει εύκολα άδειες και χαίρει όλων των προνομίων του νόμου, ενώ αυτός που φωνάζει ότι είναι αθώος τον κρατάνε μέσα μέχρι να εκτίσει όλη την ποινή του.
• Για τη πραγματική ανάγκη αναμόρφωσης και βελτίωσης όλου του πλαισίου που αφορά τους σωφρονιστικούς υπάλληλους. Του οικονομικού, του αδειοδοτικού, του εκπαιδευτικού και των συνθηκών εργασίας. Οι περισσότεροι από αυτούς βγάζουν την ίδια φυλακή με εμάς και χειρότερη. Καθημερινά αναγκάζονται να παίρνουν ρίσκα πέρα από τα καθήκοντα τους απλά γιατί είναι άνθρωποι. Προσέξτε τους ένστολους για να ανέβει άμεσα η ποιότητα ζωής όλων στις φυλακές και να σωθούν ζωές εκατέρωθεν.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (Διευκρινιστικές λεπτομέρειες)

1. Υπάρχουν χιλιάδες ενήλικα άτομα εγκλωβισμένα σε σχέσεις, γάμους και περιβάλλοντα που καθημερινά κακοποιούνται και βιάζονται ψυχικά και σωματικά.

Τα ενήλικα άτομα, παρόλο που ο νόμος τα θεωρεί υπεύθυνα για τις πράξεις τους, εύκολα μπορούν να βρεθούν σε ευαίσθητη σχέση και συνθήκες και να πέσουν θύματα των άθλιων που καραδοκούν. Η οικονομική ή επαγγελματική εξάρτηση και το φάσμα της ανεργίας, η κατάθλιψη και η ανημποριά από την απώλεια ατόμων και σταθερών, ο τρόπος που έχουν μεγαλώσει και η σχετική ανωριμότητα μπορούν να φέρουν ένα ενήλικα σε χειρότερη θέση αντιστάσεων από ένα ισορροπημένο και συνειδητοποιημένο ανήλικο.

Έτσι πρέπει να έχουν νομικά ερείσματα και μέσα, ώστε να καταγγέλλουν τέτοιου είδους συμπεριφορές όταν ισορροπηθεί η ζωή τους, ώστε αν μη τι άλλο να προστατευθούν μελλοντικά θύματα.

2. Κάθε βασανισμένη και κακοποιημένη γυναίκα και γενικά κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να μιλήσει και να ξορκίσει τους δαίμονες της ζωής της είτε άμεσα, είτε μετά από 5 ή 10 χρόνια και γενικά όποτε βρει τη δύναμη, τα μέσα και το κουράγιο να το κάνει, αλλά:

Μετά από καιρό ακόμα και γεγονότα που έχουν βιωθεί με δραματικό τρόπο είτε υποβαθμίζονται, είτε παίρνουν μεγαλύτερες και πιθανόν νέες διαστάσεις.

Γενικά τα γεγονότα αλλοιώνονται στο υποσυνείδητο και από την ωρίμανση και από τις νέες προσλαμβάνουσες και από την διαφορετική οπτική και τοποθέτηση της προσωπικότητας σε άλλη χωροχρονική στιγμή. Το πέρασμα του χρόνου δεν είναι καλός σύμμαχος ακόμα και για προσωπικές μνήμες και αλήθειες.

3. Ειδικότερα για τις πολύ ετεροχρονισμένες κατηγορίες πρέπει να εξετάζονται ενδελεχώς και να προσμετράται η τυχόν παρουσία ή απουσία των εξής:

Α) Αν κατά τη διάρκεια των υποτιθέμενων πράξεων το θύμα είχε διαφοροποίηση στη συμπεριφορά του τέτοια που συμφωνεί με τις διεθνείς ψυχολογικές έρευνες και τα στατιστικά επιστημονικά συμπεράσματα, για παράδειγμα, ένας κακοποιημένος έφηβος μεταξύ των άλλων έχει δραματική πτώση στη σχολική του απόδοση, ενώ μια βιασμένη από τρίτο άτομο έγγαμη ή σε σχέση γυναίκα που δεν το έχει πει σε κανέναν, συνήθως πέφτει σε κατάθλιψη και δυσκολεύεται να συνευρεθεί με τον σύζυγο ή τον σύντροφό της.

Β) Αν η προσωπικότητα, το οικογενειακό και στενό περιβάλλον, οι ευκαιρίες, το στυλ της ζωής και η κοινωνικοποίηση έρχονται κατάφωρα σε αντίθεση με το μοτίβο της σιωπής λόγω ντροπής, ανωριμότητας, φόβου, άγνοιας και απομόνωσης.

4. Τα ανήλικα άτομα ανέκαθεν ήταν και είναι υποψήφια θύματα αποπλάνησης και κακοποίησης από προπονητές, πατριούς και μέλη της οικογένειας, γείτονες και οικογενειακούς φίλους, εκπαιδευτικούς, γιατρούς, ψυχολόγους κλπ και όχι αναγκαστικά με αυτή τη σειρά. Τα μοτίβα είναι γνωστά, χιλιοειπωμένα και χιλιοακουσμένα, σε βαθμό όμως παράλληλα που αν κάποιος έχει μια τέτοια ιδιότητα εύκολα μπορεί να κατηγορηθεί και να καταδικαστεί. Τα άτομα με συγκεκριμένη νοοτροπία και σεξουαλική κατεύθυνση ευτυχώς έχουν μελετηθεί παγκοσμίως και σε μεγάλο βαθμό.

Τα άτομα ειδικής σεξουαλικής κατευθυντικότητας, όπως είναι οι παιδόφιλοι, είναι αποδεδειγμένο από χιλιάδες υποθέσεις και μελέτες ότι εμπίπτουν σε συγκεκριμένα ψυχολογικά προφίλ και συμπεριφορές που θεωρούνται επιστημονικά θέσφατα. Για παράδειγμα δεν υπάρχει άτομο αυτών των κατηγοριών που στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή να μην έχει στην κατοχή του ηλεκτρονικό υλικό παρόμοιας φύσης. Στη χειρότερη των περιπτώσεων θα υπάρχουν ηλεκτρονικά ίχνη από συγκεκριμένες διαδικτυακές αναζητήσεις. Το σύνηθες είναι όχι μόνο να έχει στη κατοχή του υλικό από τα θύματα του ή παρόμοιο, αλλά και να έχει προσπαθήσει να το διαμοιράσει σε κυκλώματα ανάλογου τύπου ατόμων.

Γενικά με τη λογική ότι ακόμα και γιαγιάδες πλέον έχουν εμπλοκή με τους υπολογιστές, τα έξυπνα τηλέφωνα και το διαδίκτυο σε υπόπτους παρομοίων εγκλημάτων η εύρεση ηλεκτρονικών στοιχείων είναι απαιτητά αναμενόμενη, η δε απουσία τους πολύ περίεργη.

Εκτός από τα χειροπιαστά στοιχεία, όσο ευφυείς και να είναι, ο θύτης δεν μπορεί να ξεγελάσει εύκολα τα διεθνώς αναγνωρισμένα ψυχομετρικά τεστ και τα άτομα αυτά στη συντριπτική τους πλειοψηφία επίσης έχουν κακοποιηθεί κατά τα παιδικά τους χρόνια ή πρόκειται για άτομα με ιδιαίτερα χαμηλή αυτοπεποίθηση που έχουν παθολογική φοβία απόρριψης στην προσέγγιση ενηλίκων. Ακραίες διαφοροποιήσεις κατηγορουμένων από τα καταγεγραμμένα επιστημονικά προφίλ πρέπει να θέτουν τουλάχιστον σε πιθανή υποψία για πιθανή κατασκευή των κατηγοριών.

5. Όσον αφορά στα πολύ νέα άτομα, ευτυχώς τέτοια μοτίβα συμπεριφοράς σιωπής και ανοχής δεν πολυταιριάζουν με τις γενιές από το 1990 και μετά. Ιδιαίτερα οι νέοι που γεννήθηκαν γύρω στο 2000 και ύστερα, μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον απίστευτης σχετικής υπερπληροφόρησης, χιλιάδες σποτ του στυλ «μίλα», με προγράμματα ενημέρωσης μέσα στο σχολείο, δεκάδες τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης και δυνατότητας επώνυμης ή ανώνυμης καταγγελίας και ένα καταιγισμό πληροφόρησης από σχετικές τηλεοπτικές ταινίες, εκπομπές, σήριαλ και φυσικά το ίντερνετ.

Ελάχιστοι απ’ αυτούς τους νέους μπορούν να προφασιστούν άγνοια των σχετικών θεμάτων και γενικά ανικανότητα ή έλλειψη ευκαιριών να σηκώσουν το τηλέφωνο και να τηλεφωνήσουν ή να πληκτρολογήσουν δύο γραμμές στο διαδίκτυο ή να καταγγείλουν έστω ανώνυμα συμπεριφορές και πράξεις.

Πρόκειται ευτυχώς και επιτέλους δόξα σοι το Θεό, για μια νέα σειρά γενεών, ευαισθητοποιημένες, πλήρως ενημερωμένες και με ταχύτατες και οξύτατες αντιδράσεις σε κάθε είδους περίεργες συμπεριφορές, άτομα και καταστάσεις. Οτιδήποτε αναφορικά με αυτούς τους νέους που παραπέμπει σε μεσαιωνικού τύπου στάση ζωής και απολιθωμένα ταμπού και φοβίες, πρέπει τουλάχιστον να ξενίζει και να ελέγχεται επιστημονικά και διεξοδικά.

Αυτές οι γενιές δεν έχουν καμία σχέση ούτε καν με εκείνες του ’80 ή του ’90. Η τεράστια διαφοροποίηση τους και από άτομα με λίγα μόλις χρόνια διαφορά ηλικίας που έχει επισημανθεί από επιστημονικές έρευνες, έγκειται στο γεγονός ότι δεν είναι απλώς γνώστες των καταστάσεων ώστε να υιοθετούν μόνο περιστασιακά σωστές στάσεις ζωής και να πασχίζουν δύναμη για να το κάνουν.

Έχοντας γεννηθεί και διαμορφώσει την προσωπικότητά τους μέσα σε αυτό το κλίμα της διαφάνειας, δεν έχουν διαβρωθεί από παλαιότερα ταμπού και θέσφατα και την ορθή στάση ζωής απέναντι σε περίεργα άτομα και καταστάσεις την θεωρούν δεδομένη και τους βγαίνει αυτόματα. Πιθανή εξαίρεση αποτελούν τα άτομα που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε κακοποιητικά οικογενειακά περιβάλλοντα, τέτοια που κυριαρχούν έναντι των νέων κοινωνικών κανόνων και επιταγών. Σε όλες λοιπόν τις περιπτώσεις που νεαρά άτομα που ανήκουν σε αυτές τις γενιές και δικαιολογούν την σιωπή τους και τις  ετεροχρονισμένες καταγγελίες τους με εύπεπτες λέξεις, όπως ντρεπόμουν να μιλήσω, δεν ήξερα, δεν κατάλαβα κλπ  ενώ σαν ανήλικοι είχαν αποδεδειγμένα νορμάλ κοινωνικοποίηση, συμπεριφορά, σχολικές επιδόσεις και γενικά κανονικές ζωές χωρίς προβλήματα, απομόνωση και ιδιαιτερότητες, πρέπει τουλάχιστον να θέτονται υπό αμφισβήτηση οι καταγγελίες τους.

6. Υπάρχουν τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί εδώ και δεκαετίες και εντοπίζουν με μικρό ποσοστό σφάλματος πιθανά θύματα κακοποίησης στα σχολεία, για παράδειγμα γίνεται προβολή ενός μικρού βίντεο είτε στις προσωπικές οθόνες υπολογιστών, είτε σε κοινή οθόνη για όλους μέσα στην τάξη που υπονοεί διακριτικά καταστάσεις που εγείρουν συναισθήματα σε όσα μόνο παιδιά έχουν βιώσει παρόμοια γεγονότα. Όπως μιας σκηνής που δείχνει ένα ενήλικα να μπαίνει σε ένα παιδικό δωμάτιο βράδυ και να κλείνει πίσω του την πόρτα. Ταυτόχρονα καταγράφονται οι αντιδράσεις των παιδιών, όπως η εφίδρωση, ο καρδιακός ρυθμός, οι εκφράσεις του προσώπου κλπ.

Εκτός από τους ειδικούς ψυχολόγους που μπορούν να αναλύσουν τα αποτελέσματα και να προχωρήσουν στην διερεύνηση υπόπτων περιπτώσεων, έχουν αναπτυχθεί προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης, με μικρά επίσης περιθώρια σφάλματος που αναλύουν τις εκφράσεις που έχουν καταγραφεί στα πρόσωπα των παιδιών και διάφορες μεταβλητές πολλών ατόμων ταυτόχρονα. Με άλλα λόγια με μία κάμερα και ένα αντίστοιχο πρόγραμμα αναγνώρισης προσώπου, μπορεί να εντοπίσει κάποιος άτομα με περίεργη ψυχολογία όπως κατάθλιψη αλλά ακόμα και για γενετικά ή ψυχολογικά σύνδρομα.

Ξεκινήστε λοιπόν άμεσα έστω και απλά προγράμματα ψυχολογικής διερεύνησης των μαθητών δυο φορές το χρόνο, να σώσετε παιδιά και να λουφάξουν οι ύαινες.

Το άλλο θέμα είναι η σωστή ενημέρωση, χωρίς ταμπού, για αυτά τα θέματα από μικρές ηλικίες, ώστε να αποενοχοποιηθούν, να ανοίξουν στόματα για ήδη υπάρχουσες καταστάσεις και να προστατευθούν μελλοντικά θύματα αλλά και για να δημιουργηθούν υγιείς γενεές που θα οδηγήσουν σε μια επίσης υγιή και ασφαλέστερη κοινωνία.

Σώστε τα παιδιά τώρα. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν και κονδύλια για τέτοια θέματα μπορούν να αντληθούν εύκολα από Ευρωπαϊκά και παγκόσμια προγράμματα πέρα από τις δωρεές όλων μας αν δημοσιοποιηθεί το θέμα.

7.Είναι  τραγικό το γεγονός ότι πολλοί από τους άνδρες που διαμένουν στην Ελληνική επικράτεια έχουν την πεποίθηση ότι είναι δικαιολογημένοι για κάθε βαναυσότητα εναντίων των γυναικών που έρχονται για τουρισμό, γιατί ούτως η άλλως τα θέλουν και για αυτό τον σκοπό ήλθαν.  Όμως πρέπει να ελέγχεται το είδος της ταξιδιωτικής ασφάλειας και το ύψος της αποζημίωσης όσων κάνουν τουρισμό και καταγγέλλουν βιασμούς…

8. Στις περιπτώσεις καταγγελιών ενδοοικογενειακής παρενόχλησης (όχι ότι δεν συμβαίνει) πρέπει να ελέγχονται σχολαστικά τα πάντα, από πιθανά οικονομικά κίνητρα, περιπτώσεις εκδίκησης για άλλα γεγονότα και συμπεριφορές μιας ταλαιπωρημένης συζύγου η μιας διαταραγμένης εγγονής ή κόρης. Είπαμε, όλοι πια ξέρουμε, όλοι έχουμε δει ταινίες, σειρές και εκπομπές, όλοι ξέρουμε πόσο εύκολο είναι.

Αυτά για αρχή..

email Αναγνωστη