[απο]λογισμός… Καί τό Υπέρτατον Αίνιγμα…

[απο]λογισμός… Καί τό Υπέρτατον Αίνιγμα…

Θυμηθείτε όσοι διαβάζετε τά άρθρα μού τί σάς είπα.

Πέστε μού έναν από αυτά που είπα καί δέν έγινε, δέν γίνεται, δέν ευθυγραμμίζεται, δέν ενώνεται, δέν ακολουθεί όπως σάς τό είπα…

Ποίος τούς ξέρει καί γνωρίζει πώς τό κάνουν ταυτοχρόνως από πολλά διαβήματα, επίπεδα, συνδοιασμούς. Ακυρώνουν έναν γιά νά φέρουν 10 μέσα από τήν ακύρωση που έκαμαν, ώστε η ακύρωση νά είναι η κύρωση καί επίκύρωση αυτού τού ενός που μεταμορφώθηκε σέ δέκα μέ τόν ψευτοθάνατο τού, σέ αντιστοιχεία μέ εκείνο που είπε Ό Χριστός πρέπει ν’ αποθάνει ό σπόρος νά γεννηθεί τό δένδρο γιά νά γεννήσει χιλιάδες σπόρους, καί ούτω καθεξής…

Όσα γίνονται τά έχει πεί Ό Χριστός μέ συγκεκριμμένα εύστοχα λόγια, παραβολικά καί άμεσα, μέ παραδείγματα, εκδείξεις, ενδείξεις, όλα, μά όλα!

Γιά όποιους αναγνώθουν καί πολύ περισσότερο εννοούν τίς Γραφές…

Προσωπικά προσπαθώ νά αντέξω τίς δοκιμασίες, παρακαλώ Τόν Θεόν νά μήν κεστήσω-εγκαταλείψουν οί δυνάμεις μού, υπαναχωρήσω, υποχωρήσω, παραιτηθώ, αλλάξω στρατόπεδο, αποδεκτώ τήν σκλαβιά, στόν αγώνα τής δοκιμασίας τής ορειβασίας και αναρρίχησης τής ψυχής, αξίζει τόν κόπο, είναι ό μόνος μοναδικός κόπος που αξίζει!…

Ν’ αντέξει η ψυχή… όχι τόν πόνο καί τήν φτώχεια ή μόνον τόν πόνο καί τήν φτώχεια αλλά νά μήν ενδώσει στό νέο εξελιγμένο ηλεκτρονικό ναυτικό ψευδοδίκαιο από τά μέσα ηλεκτρονικής δικτύωσης έως τά μέσα ηλεκτρονικής καρτοποίσης καί τά μέσα ηλεκτρονικής σωματικής καί ψυχικής εξάρτησης που παρουσιάζονται ώς νέα, σύγχρονη, καινή, μοναδική πραγματικότητα, μία ψευδοπραγματικότητα απάτης γιά νά ανεβείς στό πλοίο ή νά κατεβείς στήν αποβάθρα τού ναυτικού «δικαίου» τούς που έχει τελικό προορισμό τήν κυριολεκτική κόλλαση!

Τό πού είσαι επιβάτης έχει όλη τή σημασία αλλά τήν κυριότερη έχει τό εάν [απο]δέχεσαι τήν ναυτική πειρατική ή νομιμοποιημένη αλλά όχι νομιμόφρονη ναυτική σημαία.

Όταν υφίσταται, Ενίσταται, υπάρχει Νόμος καί απέναντι του στηθεί ένας άλλος Νόμος, τότε αυτός ό δεύτερος δέν είναι όμοιος μέ τόν πρώτο καί όποιος είναι ό πρώτος είναι αντίθετος τού ό δεύτερος. Εάν Ενίσταται Νόμος Θεού τότε ό Νόμος ανθρώπου που δέν συνάδει κυριολεκτικώς καί μόνον μέ τόν Νόμο Τού Θεού, είναι Αντίνομος Άνομος Ψευδονόμος, εκτός καί εάν νομίζετε ότι ό ανθρώπινος νόμος είναι ανώτερος από τον Δημιουργό Θεϊκό Νόμο, οπόταν ουδέν σχόλιον!…

Τό ποίος είναι ισχυρότερος φαίνεται από τό ποίος είναι παλαιότερος-[ακατάλυτος και αναλλοίωτος χωρίς νά χρειάζεται κάν ανακύκλωση επαναφοράς, διότι η ανακύκλωση επαναφοράς δέν είναι Σταθερά τής Σταθερότητος αλλά σταθερά τής επαναλήψεως ώς σταθερά γέννησης καί θανάτου έστω αέναως], αλλά χωρίς ευφυία καί ευαισθησία καί μέ κατάρτι τό ιδιοτελές προσωπικό συμφέρον τέτοιον ορίζοντα Διάκρισης-Ευδιάκρισης δέν θά έχεις.

Ποίος έκαμε ποίον; Τό δίκαιο τό άδικο ή τό άδικο τό δίκαιο; Οί δρόμοι τού δικαίου καί τού αδίκου δέν συναντιούνται ποτέ, αλλά τό άδικο γιά νά στηρικτεί χρειάζεται νά σφετεριστεί, επικαλεστεί, εκμεταλλευτεί καί πάρει κάποιες δόσεις από τό δίκαιο, ή δέ μή δέν υπάρχει κάν!… Όλοι οί άδικοι περισσότερον ίσως από τούς δίκαιους, δέν θέλουν νά τούς αδικήσουν. Όλοι οί δίκαιοι δέν θέλουν νά αδικήσουν μάλλον πρωτίστως τούς άλλους καί έπειτα τούς ευατούς τούς. Αυτό τό παράδοξον γιά τούς άδικους είναι τό πειό Εύδοξον γιά τούς δίκαιους, γνωρίζοντας πώς τό νά αδικούν τούς άλλους έν τέλει αδικούν τούς εαυτούς τούς καί γιά αυτούς εαυτοί είναι οί ψυχές!…

Ό άδικος κλέβει γιά νά κερδίσει, ώς εκεί φτάνει ό μυαλός τού… Ό δίκαιος δέν κλέβει γιά νά μήν χάσει!… Φαντάσου νά ζούσες σ’ έναν ηλεκτρονοποιημένο κόσμο όπου η κλεψιά σου σημειώνετο καί έχανες, όπως καί η δικαιοσύνη σού καί κέρδιζες, ποίον από τά δύο θά έκαναν οί άδικοι; Ποίον από τά δύο θά έκαναν οί δίκαιοι; Αλλά όταν οί άδικοι καί οί δίκαιοι κάνουν ή επιλέγουν τό ίδιο σημαίνει ότι κάτι δέν πάει σωστάκαλα!… Ή η επιλογή είναι άδικη καί δέν υπάρχει επιλογή δικαίου, ή δέν υπάρχουν άδικοι! Γιά νά εξακριβωθεί αυτό πρέπει νά μήν είναι ηλεκτρονοποιημένος ό άνθρωπος ψυχή ούτε άλλως πώς σέ βαθμόν δεσμών που νά μήν μπορεί νά επιλέξει ποίον από τά 10 τεμάχια απομηλωριού-τομάτας θά φάει πρώτα από εκείνα που έκοψε μέσα στό πιάτο τού!…

Η μή επιλογή δέν είναι επιλογή καί είναι επιλογή αδίκου!… Στήν μή επιλογή συγκαταλέγονται η μή επιλογή νά πράξεις τό άδικο ή τό δίκαιο καί ή μή επιλογή νά επιλέγεις έναν από τά δύο!… Δηλαδή Χωρίς Ελευθερία δέν υπάρχει επιλογή δικαίου έστω καί εάν αυτή η έλλειψη Ελευθερίας είναι κτισμένη καί επιτρέπει μόνον τό δίκαιο. Όταν τό δίκαιο είναι βούρδουλας είναι άδικο μεταμορφωμένο σέ ψευδοαμνό δικαίου. Τό νά ζημιώνεις γιά νά μήν αδικήσεις είναι η μεγαλύτερη επιλογή δικαίου καί όστις ζημιώνει γιά νά μήν αδικήσει δέν ζημιώνει σέ τίποτε καί συνάμα ανταμοίβεται υπερπολλαπλάσιως είς τά περιούσια-εσώψυχα = στήν ψυχή!…

Όταν μάθεις νά μήν αδικείς τόν άλλο Όχι Μόνον γιά νά μήν αδικήσεις εσένα-ψυχή-ποινή αλλά γιά νά μήν αδικήσεις-αδικείς τόν άλλο, τά έμαθες Όλα, τά έκανες Όλα τά Σωστά, δέν χρειάζεσαι τίποτε άλλο καί ο,τιδήποτε άλλον στίς πλείστες τών περιπτώσεων είναι ζημιά σ’ αυτό που έμαθες, σ’ αυτό που ήταν ό Γρίφος τής Ζωής γιατί γεννάσαι καί τί πρέπει νά μάθεις! Οί κενόδοξοι πιστεύουν ότι ήρθες νά μάθεις καί απολαύσεις πράγματα που έξ’ αρχής γνωρίζεις ή πρέπει νά γνωρίζεις ότι θ’ αποθάνουν. Τό Αίνιγμα είναι νά μάθεις αυτό που δέν θά σάς αποθάνει, αυτό που θ’ αλλάξει τόν προορισμό νά αποθάνεις ώς ψυχή. Ήρθες νά συναισθανείς καί συνειδητοποιήσεις τό Αίνιγμα καί νά τό Εφαρμόσεις ώς ψυχή Θεού μέσα Στόν Θεό…

Διότι ό νόμος τού Πνεύματος τής ζωής έν Χριστώ Ιησού μέ ηλευθέρωσεν από τού νόμου τής αμαρτίας καί τού θανάτου. Ρωμ, 8:2

[δέν ήρθες γιά νά είσαι σκλάβος, ήρθες ώς ψυχή γιά νά είσαι ψυχη καί νά φύγεις ώς ψυχή χωρίς νά είσαι σκλάβος τού μπάρ τού ναού που ορκίζονται οί δικηγοροι και τό μπάρ τής ασωτείας στήν τάδε ή τινή γωνιά ή πλευρά, που έκανες στάση γιά νά απεχθανθείς, εάν δέν τά απεχθάνθηκες ή είσαι ενσυνείδητος σκλάβος ή είσαι ασυνειδητοποιημένος=ζομποποιημένος σκλάβος ή και αμφότερα μπορεί καί στίς πλείστες τών περιστάσεων-περιπτώσεων]

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ