Στο μεταξύ η Ουκρανία ευχαρίστησε τη Βρετανία για μια νέα παράδοση όπλων την Τρίτη
Kαθώς η φημολογία για στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας έχουν ενταθεί τα τελευταία 24ωρα, διαρροές που πολλοί αποδίδουν στη ρωσική προπαγάνδα κάνουν λόγο για μία σειρά στρατιωτικά πραξικοπήματα που οργανώνονται σε συνθήκες άκρας μυστικότητας σε ευρωπαικά κράτη κατά των εκλεγμένων κυβερνήσεων.
Στο μεταξύ η Ουκρανία ευχαρίστησε τη Βρετανία για μια νέα παράδοση όπλων την Τρίτη. Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Anatoly Petrenko είπε ότι οι προμήθειες «θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για αμυντικούς σκοπούς», για την προστασία των στρατευμάτων και των πολιτών από «οποιεσδήποτε ενέργειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κλιμάκωση».
Τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η αποστολή περιείχε πυραυλικά συστήματα που εκτοξεύονται στον ώμο, γνωστά ως NLAW. Έχουν σχεδιαστεί για να καταστρέφουν κύρια άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα και αναπτύχθηκαν από κοινού από τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η Ουκρανία βασίζεται όλο και περισσότερο στη στρατιωτική βοήθεια από τη Δύση τα τελευταία χρόνια. Το 2021, το Κίεβο παρέλαβε 30 αντιαρματικά πυραυλικά συστήματα Javelin από την Ουάσιγκτον.
Η παράδοση πραγματοποιήθηκε καθώς δυτικοί ηγέτες και αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ συνεχίζουν να επιμένουν ότι η Ρωσία συγκεντρώνει στρατεύματα και στρατιωτικό υλικό με πιθανή πρόθεση να εισβάλει στην Ουκρανία. Την ίδια μέρα, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg κατηγόρησε ξανά τη Μόσχα ότι διεξήγαγε μια «ανεξήγητη και αδικαιολόγητη» συσσώρευση. Η Ρωσία έχει επανειλημμένα αρνηθεί ότι σχεδιάζει να επιτεθεί στον γείτονά της.
Η Μόσχα πραγματοποίησε ξεχωριστές συνομιλίες με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τον ΟΑΣΕ την περασμένη εβδομάδα, σε μια προσπάθεια να εκτονώσει τις εντάσεις και να λάβει διαβεβαιώσεις ότι το στρατιωτικό μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ δεν θα επεκταθεί περαιτέρω προς τα ανατολικά. Η Ρωσία έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι βλέπει την ανάπτυξη δυτικού στρατού κατά μήκος των συνόρων της ως απειλή.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergey Lavrov πρόκειται να συναντήσει τον Αμερικανό ομόλογό του Antony Blinken την Παρασκευή στη Γενεύη της Ελβετίας για να συζητήσουν περαιτέρω βήματα για την αποκλιμάκωση.
Η Oksana Lanskaya, μητέρα και επιτυχημένη Ουκρανή επιχειρηματίας στον κλάδο των τροφίμων, παραδέχεται ότι βρίσκεται υπό συνεχούς καθεστώτος φόβου τώρα που οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν περικυκλώσει τη χώρα της και που η απειλή του πολέμου γίνεται όλο και πιο έντονα ανησυχητική. Καθώς 100.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν συγκεντρωθεί στα σύνορα, η επιχείρηση κατεψυγμένων τροφίμων που διευθύνει η έγκυος 35χρονη με τον σύζυγό της μόλις άνοιξε δύο νέα καταστήματα.
Από το Κίεβο, Ian Birrell για την DAILY MAIL
«Η κατάσταση είναι βαθιά ανησυχητική και δεν μπορούμε καν να φανταστούμε πόσο άσχημη μπορεί να γίνει», ανέφερε η Oksana, η οποία περιμένει το δεύτερο παιδί της. «Ως ιδιοκτήτρια επιχείρησης, πρέπει να προγραμματίσω εκ των προτέρων πολλά πράγματα, γραμμή παραγωγής, καταστήματα, προμήθειες, παραδόσεις. Τι γίνεται όμως αν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία αύριο;».
Όπως πολλές οικογένειες στο Κίεβο, η Oksana έχει φίλους που έχασαν τα πάντα όταν εγκατέλειψαν τα σπίτια τους το 2014 καθώς ο Vladimir Putin προσάρτησε την Κριμαία και προκάλεσε αυτονομιστική εξέγερση στην ανατολική Ουκρανία. «Να κλείσω τώρα την επιχείρησή μου και να πουλήσω τα πάντα όσο δεν είναι ακόμα πολύ αργά;» αναρωτιέται.
Κανείς εκτός του Κρεμλίνου δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση. Αλλά αυτή η τρομαγμένη γυναίκα δείχνει το κλίμα που επικρατεί στο Κίεβο, με την πλειονότητα των 44 εκατομμυρίων της Ουκρανίας να πιστεύει ότι μια επίθεση φαίνεται πολύ πιθανή ενώ οι πολιτοφυλακές προετοιμάζονται για ανταρτοπόλεμο ενάντια στις δυνάμεις εισβολής.
Η Oksana είναι ρεαλίστρια και φοβάται ότι η ιστορία πρόκειται να επαναληφθεί. «Η Ουκρανία έχει λίγες πιθανότητες απέναντι στη Ρωσία. Οι στρατιώτες μας θα πολεμήσουν αλλά εκείνοι είναι περισσότεροι. Επίσης, η Δύση δεν θα μπει σε πόλεμο με τη Ρωσία για την Ουκρανία. Θα μείνουμε μόνοι να αντιμετωπίσουμε τα ρωσικά τανκς για άλλη μια φορά, όπως το 2014».
Αυτή τη φορά, ωστόσο, οι ουκρανικές δυνάμεις είναι ουσιαστικά ισχυρότερες και καλύτερα εξοπλισμένες, ενισχυμένες από την παροχή από τη Βρετανία αντιαρματικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς για αυτοάμυνα και ορισμένων στρατευμάτων για την παροχή εκπαίδευσης. Ο στρατιωτικός αναλυτής Yuriy Butusov ανέφερε ότι η υποστήριξη από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι σημαντική, προσθέτοντας: «Ο Putin πρέπει να αντιμετωπίσει τα γεγονότα. Το Λονδίνο έδειξε στη Μόσχα ότι σε περίπτωση πλήρους κλίμακας εχθροπραξιών, η Ουκρανία θα λάβει επείγουσα βοήθεια με όπλα».
An extra thank you to our @USEmbassyKyiv colleagues who have been working tirelessly on the ground in Ukraine. We appreciate you and your families’ sacrifices and hard work on behalf of the American people. Your safety and well-being are of the utmost importance. pic.twitter.com/9VV0G7DlAr
— Secretary Antony Blinken (@SecBlinken) January 19, 2022
Οι προθέσεις του Ρώσου προέδρου είναι δύσκολο να εξηγηθούν: Προσπαθεί να εκφοβίσει την Ουκρανία ώστε να εγκαταλείψει τις ελπίδες της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ή γινόμαστε μάρτυρες μιας πιο αποτρόπαιας επιχείρησης δημιουργίας ενός μεγάλου πολέμου στην Ευρώπη; Σίγουρα, η μεγαλύτερη ανησυχία της Ουκρανίας έγκειται στο γεγονός πώς οι απόψεις της αγνοούνται στη γεωπολιτική συζήτηση και ότι ΄λολο το γεγονός θεωρείται ως απλώς μια σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Για παράδειγμα, ο αποκλεισμός της χώρας από τις αποτυχημένες συνομιλίες της περασμένης εβδομάδας μεταξύ Ρωσίας και διπλωματών των ΗΠΑ.
Στην προσπάθεια αποτροπής του πολέμου, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken θα συναντηθεί σήμερα με τον πρόεδρο της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky, ενώ θα ακολουθήσουν συνομιλίες με άλλους υπουργούς Εξωτερικών, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας Liz Truss και του Ρώσου Sergei Lavrov. Ο αρχηγός άμυνας της Ουκρανίας, Oleksiy Danilov, έχει προειδοποιήσει ότι περίπου 122.000 Ρώσοι στρατιώτες είναι συγκεντρωμένοι σε απόσταση 200 χιλιομέτρων από τα σύνορα και 143.000 ακόμη σε μια ζώνη 400 χιλιομέτρων. Πιστεύεται ότι η Ρωσία χρειάζεται 175.000 για να πραγματοποιήσει μια πλήρη εισβολή.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια, η Ουκρανία μάχεται στην ανατολική της πτέρυγα ενάντια στους αυτονομιστές που υποστηρίζονται από το Κρεμλίνο στις αυτοανακηρυχθείσες δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, ένας αγώνας που έχει αφήσει περισσότερους από 14.000 νεκρούς και δύο εκατομμύρια εκτοπισμένους. Ωστόσο, πρόκειται για μια χώρα που έχει συνηθίσει να ζει στα άκρα και πολλοί πολίτες της παραμένουν φλεγματικοί.
«Πιστεύω ότι η πιθανότητα [μιας] ρωσικής εισβολής είναι πολύ μικρή», δήλωσε ο 40χρονος Oleksand Zhytniy, ειδικός πληροφορικής στο Κίεβο που συμμετείχε στις διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας το 2014 που ανάγκασαν σε παραίτηση έναν φιλορώσο πρόεδρο, γεγονός που πυροδότησε την παράνομη κατάληψη της Κριμαίας από τον Putin. Ας ελπίσουμε ότι αυτός ο άνθρωπος έχει δίκιο σχετικά με την κατάσταση που μοιάζει με «πολεμικό τρόμο», αν και ο πατέρας δύο παιδιών αναφέρει ότι θα συνδράμει τις δυνάμεις που πολεμούν τους Ρώσους εάν υπάρξει εισβολή.
Οι εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν ήδη αυξηθεί από την κυβερνοεπίθεση της Παρασκευής σε κυβερνητικούς ιστότοπους της Ουκρανίας, η οποία συνέπεσε με την προειδοποίηση από την Ουάσιγκτον ότι η Μόσχα είχε στείλει σαμποτέρ προκειμένου να πραγματοποιήσουν μια λεγόμενη επίθεση «προβοκάτσιας» ως πρόσχημα για να δικαιολογήσει μια ρωσική εισβολή.
Η Ρωσία έχει παρατάξει τις μάχιμες δυνάμεις της κατά μήκος των συνόρων μήκους 1.200 μιλίων, περικυκλώνοντας την Ουκρανία, από την Κριμαία στο νότο μέχρι το Klintsy στο βορρά. Το τελευταίο βρίσκεται δίπλα στη Λευκορωσία, όπου, δυσοίωνα, οι δυνάμεις της Μόσχας έχουν αρχίσει να φτάνουν επίσης για μια υποτιθέμενη κοινή άσκηση.
Πώς θα απαντούσε όμως το Κίεβο σε οποιαδήποτε επίθεση; Σαφώς αυτό εξαρτάται από το αν επρόκειτο για μια επίθεση πλήρους κλίμακας, η οποία θα σηματοδοτούσε τη μεγαλύτερη στρατιωτική επίθεση στην Ευρώπη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή, το πιο πιθανό, μια μικρότερη εισβολή στις ρωσόφωνες περιοχές του νότου και της ανατολής. Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι οι ουκρανικές δυνάμεις εξακολουθούν να μην συγκρίνονται με τη στρατιωτική ισχύ της Μόσχας, αλλά είναι πολύ ισχυρότερες από ό,τι το 2014, όταν, αποδυναμωμένη από τη διαφθορά, η κυβέρνηση του Κιέβου ουσιαστικά παρέδωσε την Κριμαία.
«Φυσικά οι Ουκρανοί δεν θέλουν να πολεμήσουν με τον ρωσικό στρατό, αλλά αν η Ρωσία εισβάλει, σίγουρα θα πολεμήσουν», δήλωσε ο πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ, Matthew Bryza. «Θα πολεμήσουν σκληρά και αποτελεσματικά. Θα επιβάλουν σοβαρές απώλειες στις ρωσικές δυνάμεις και ο Putin το ξέρει».
Η Ουκρανία έχει συγκεντρώσει τις ένοπλες δυνάμεις της στα σύνορα της, 255.000 στρατιώτες που υποστηρίζονται από 900.000 έφεδρους και υποστηρίζεται από τα κράτη του ΝΑΤΟ, με πυραύλους Javelin και πυροβολικό κατά των τεθωρακισμένων. Η χώρα διαθέτει τη 13η μεγαλύτερη δύναμη αρμάτων μάχης στον κόσμο και την έβδομη σε αριθμό τεθωρακισμένων οχημάτων.
Επίσης, έχοντας ήδη αποκτήσει τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η Ουκρανία τα χρησιμοποίησε για πρώτη φορά πριν από τρεις μήνες σε επίθεση κατά οβιδοβόλου που χρησιμοποιούνταν από υποστηρικτές του Κρεμλίνου στην αποσχισθείσα περιοχή Donbas της ανατολικής Ουκρανίας, μία πράξη που η Ρωσία χαρακτήρισε υποκριτικά ως «αποσταθεροποιητική» και η οποία θα μπορούσε να τροφοδοτήσει πιο επιθετικές κινήσεις Putin.
Η αμερικανική κυβέρνηση του Joe Biden έχει αναφέρει στους συμμάχους της ότι θα υποστηρίξει μια ένοπλη εξέγερση ενάντια στις δυνάμεις εισβολής και το Κίεβο προετοιμάζεται για μια τέτοια κατάσταση με πολιτικούς εθελοντές σε ταξιαρχίες υπό στρατιωτική διοίκηση, σε καθεμία από τις 24 περιοχές της χώρας. Αυτές οι ομάδες έχει σχεδιαστεί να κινητοποιούνται άμεσα, λειτουργώντας ως «οδοφράγματα» επιβράδυνσης της ρωσικής στρατιωτικής προέλασης υπερασπίζοντας το έδαφος της χώρας, ενώ τακτικές μονάδες βρίσκονται σε ετοιμότητα μάχης, ενώ η κυβέρνηση του Κιέβου κάνει έκκληση για διεθνή βοήθεια. Οι συγκεκριμένες ομάδες εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του κινήματος διαμαρτυρίας υπέρ της δημοκρατίας το 2014, αλλάζοντας την πορεία της σύγκρουσης και αναγκάζοντας τη Ρωσία να εισβάλει καταλαμβάνοντας τις περισσότερες περιοχές που ελέγχονται από τους αυτονομιστές.
«Χωρίς στρατό το 2014, τα τάγματα εθελοντών ήταν ο μόνος λόγος που διατηρήσαμε την ανεξαρτησία μας», αναφέρει ο Denys Antipov, πρώην διοικητής του στρατού που υπηρέτησε στο Donbas. «Πως αλλιώς θα είχαν σταματήσει τα ρωσικά τανκς το 2014;», αναρωτήθηκε. Σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα στην Ουκρανία διαπιστώθηκε ότι ακόμη και ένα στα τέσσερα μέλη του παραδοσιακά φιλομοσκοβικού πληθυσμού της ανατολικής Ουκρανίας θα έπαιρνε τελικά τα όπλα για να αντισταθεί στην όποια ρωσική εισβολή.
Ένα άλλο θέμα συζήτησης στην Ουκρανία είναι αν οι πολίτες θα συμμετάσχουν σε μονάδες αντίστασης, ενώ διαφημιστικές πινακίδες στους δρόμους παροτρύνουν τους ανθρώπους να καταταγούν. Υπάρχουν επίσης προειδοποιήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ανάγκη να φυλάσσεται μια σακούλα με προμήθειες στην μπροστινή πόρτα κάθε οικίας σε περίπτωση εισβολής.
Ωστόσο, ακόμη και στη Ρωσία, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι λιγότεροι από ένας στους πέντε συμμερίζονται το όραμα του Putin για ενοποίηση με την Ουκρανία. Ο 69χρονος Ρώσος ηγέτης, ο οποίος έχει επανειλημμένα δηλώσει την επιθυμία του να αποκαταστήσει την ηγεμονία του Κρεμλίνου στα γειτονικά έθνη, δημοσίευσε ένα άρθρο 5.000 λέξεων πέρυσι με τίτλο «On The Historical Unity Of Russians and ukrainians». Ήταν ένα περίεργο μείγμα ιστορικού ρεβιζιονισμού, επιχειρημάτων περί ιστορικών δεσμών και απειλών, αν το Κίεβο παρασυρόταν στη δυτική αγκαλιά του NATO.
Ο Putin συνέκρινε «τον δρόμο της αναγκαστικής αφομοίωσης, τον σχηματισμό ενός εθνικά καθαρού ουκρανικού κράτους επιθετικού προς τη Ρωσία» με «συγκρίσιμο στις συνέπειές του με τη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής εναντίον της Ρωσίας».
Δεν είναι περίεργο που η Anna Litvinova, δικηγόρος και ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα, ανέφερε ότι η τρέχουσα κατάσταση είναι ανησυχητική, αλλά πως πιστεύει ότι η Ρωσία πιθανότατα θα εμπλακεί σε μικρές απλώς προκλήσεις. «Δεν πιστεύω ότι η Ρωσία θα ρίξει τα τανκς της στην Ουκρανία γιατί αυτό θα ήταν κάτι περισσότερο από έναν πόλεμο μεταξύ των δύο κρατών. Θα ήταν εισβολή στην ίδια την Ευρώπη και μία άμεση απειλή για ευρωπαϊκά κράτη όπως η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής. Πράγματι, θα αφορούσε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Ωστόσο, αν η ιστορία μας διδάσκει κάτι, είναι ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος σπειροειδούς σύγκρουσης εν μέσω διπλωματικής αντιπαράθεσης και μαζικών μετακινήσεων στρατευμάτων. Όπως λέει με θλίψη η Litvinova: «Υπάρχει πάντα μια μικρή πιθανότητα να συμβεί το χειρότερο των χειρότερων».
kourdistoportocali.com
triklopodia.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek