ΒΛΕΠΩ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ…

ΒΛΕΠΩ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ…

Η μεγαλύτερη δύναμη είναι η αντοχή τής ήττας, χωρίς αυτόν νά σημαίνει ότι δέν είναι διατήρηση τής δυστυχίας, είναι όμως ταυτόχρονα αντοχή τής δυστυχίας…

Τί είναι ήττα; Διαθέτει πολλές διαβαθμίδες, ποικίλες μορφές, αμέτρητες προσωπικές γνώμες διά τό τί είναι ήττα…

Ό θάνατος είναι ήττα, άλλες φορές η καθυστέρηση ή ό μή ερχομός τού θανάτου είναι διογκέστερη ήττα… Ό θάνατος είναι λύτρωση ενώ σ’ άλλες περιπτώσεις η τελειωτική αδάμαστη καί διηνηκές ή μακρά ήττα…

Κάποιες νίκες είναι ήττες καί κάποιες ήττες είναι νίκες.

Ένας άδικος πλουτισμός είναι νίκη, αλλά ήττα διά τήν ψυχή καί τήν ανθρωπιά. Η αποφυγή τού άδικου πλουτισμού μέ συνέπεια τήν πτώχεια, τήν δυστυχία, τήν σκλαβιά είναι ήττα, αλλά η απόφαση νά μήν δεχθείς τόν πλουτισμόν διά χάριν τής δικαιοσύνης καί τής ανθρωπιάς είναι νίκη. Σχεδόν σέ κάθε περίπτωση κάθε ήττα έχει τήν αντίστοιχη νίκη καί τό αντίστροφον…

Αυτόν ισχύει καί σέ ουδέτερες ή ανάμεικτες καταστάσεις που δέν είναι οπωσδήποτε είς τήν σφαίρα τού καλού καί τού κακού. Πωλείς έναν κτήμα καί αμοίβεσαι μέ χρήματα, χάνεις τό μέν κερδίζεις τό δέ, ασχέτως ποίον θά φανεί επωφελέστερον είς τό μέλλον, που σέ κάποιον βαθμόν εξαρτάται μέ τήν χρήση είτε τού κτήματος που αγόρασες είτε τών χρημάτων που έλαβες από τήν πώληση, συνάμα παράγοντας είναι πάντοτε καί η τύχη…

Όταν οί Τούρκοι προέλαυναν μετά από αλλεπάλληλες προδοσίες πρός τήν Αμμόχωστον, οί κάτοικοι στράφηκαν σέ φυγήν, γνωρίζοντας τί έγινε σ’ άλλες πόλεις, κωμοπόλεις, χωρία, διά νά σώσουν τά παιδιά τούς. Επέλεξαν νά χάσουν τά σπίτια καί τίς περιουσίες τούς από τό νά χάσουν τά παιδιά τούς. Μπορούσε νά συμβή τό αντίστροφον, η αντίσταση μέ απώλεια κάποιων ή περισσοτέρων παιδιών καί ενήλικων. Σέ κάθε περίπτωση επιλέγεις βάσει τών δεδομένων καί τών δυνάμεων που διαθέτεις. Όταν νοιώθεις αδύναμος στρέφεσαι ευκολότερα πρός φυγήν, ενώ όταν διαθέτεις ισχυρά όπλα καί πατριώτες, φουσκώνει ό εγωϊσμός, ό θυμός, η αυτοπεποίθηση, η πίστη τής νίκης, τό συμπάτριδον καλόν…

Ό άνθρωπος γεννάται ηττημένος διότι έχει νά αντιμετωπίσει τόν θάνατον καί τήν δίκαιη κρίση, τήν πιθανότητα απώλεια τής ψυχής που σημαίνει αιώνια ή μακρά τιμωρρία καί βάσανον…

Εάν ό άνθρωπος δέν απόθαινε δέν θά ενδιαφερόταν διά τό μέλλον μέ τόν ίδιον σπασμοσυμπλεγματικόν τρόπον που γίνεται. Οί ανθρώποι ακμάζουν διά νά λησμονούν. Επιζητούν τήν δόξα διά νά χαίρονται καί κερδίζουν. Τρέχουν είς τό κέρδος από έμφυτη ανασφάλεια ανακατωμένη σέ μία ζύμη μέ τήν απληστία καί τόν φθόνον. Ποίος άλλος νοιώθει ανασφάλεια, απληστία, απληστεία καί φθόνον; Αυτός που είναι μελλοθάνατος, αυτός που υπάρχει περίσταση νά μήν επιβιώσει…

Όταν ιδείς καί νοιώσεις τόν πόνον καί τήν δυστυχία τού εχθρού μετανοείς που τόν μισείς ή που τόν καταδίωξες ή αντιστάθηκες είς τήν καταδίωξη τού έστω καί εάν δέν έπταιες. Τέτοια καί τόση είναι σέ φιλοκαλία καί αντίστροφη ευσπλάγχνια πρός τόν εχθρόν σού…

Εντρέπεσαι που ένοιωθες έχθρα, παράπονα, μίση, πληγωμένος από τόν δυστυχήν όταν γνωρίσεις τήν δυστυχία τού. Πρίν τήν γνωρίσεις είσαι θυμωμένος, όταν μάθεις τήν κακόμοιρη τυραννία τού, δέν θέλεις νά νοιώθεις κανέναν κακόν συναίσθημα δι’ αυτόν, διότι υπερισχύει η ευσπλαγχνία η οποία καλύπτει καί διαλύει όλα τά αντίθετα αισθήματα καί δικαιολογήματα…

Τότε είναι που γίνεσαι πατέρας, μητέρα, αδελφός, υιός, θυγατέρα, ιερέας, όλης τής ανθρωπότητος, μέσα από κάθε άνθρωπον, μέσα από τήν συμπάθεια διά μέσω τής μύησης τής δυστυχίας τού άλλου…

Η δυστυχία παρακινεί τόσον μετανοητικόν οίκτον, ώστε μαλακώνει μέ δάκρυα τόν εχθρόν καί Τόν Θεόν πρός τόν δυστυχήν!… Νά διατί λέγεται ότι η τραγική καί βαρετή δοκιμασία μέ ασθένειες, αδικίες, διώξεις, σώζει τίς ψυχές. Διότι δίχως άλλον ό δυστυχής ταπεινώνεται είς τήν κοινωνία καί τήν δύναμη καί μέσω αυτών τών ταπεινώσεων ταπεινώνεται είς τήν καρδία καί τόν νούν, ακριβώς όπως πρέπει νά είναι κάποιος διά νά συνδεθεί μέ Τόν Θεόν!…

Ποτέ νά μήν χαιρεκακίσεις έναντι τού δυστυχή καί περισσότερον έναντι τού εχθρού σου που δυστύχησε, διότι μ’ αυτόν δείχνεις ότι ουδέποτε διεκδικούσες τό δίκαιον ή τήν τιμήν σού αλλά τήν κακοποιία!…

Ό εχθρός μέ τόν οποίον έχεις κάποια σχέση διαφέρει από τόν απρόσωπον ή μακράν τής διατριβής σού εχθρόν. Ασπούμε ό εχθρός τών ανθρώπων μέ τά εμβόλια, δέν σού δίνει τό δικαίωμα τής εμβέλειας νά τόν μισείς όπως τόν γείτονα, εντούτοις, κάποιοι μπορούν νά τό κάνουν καί είναι σημάδι ευφυούς καί ισχυράς αντίληψη. Διατεί μισείς τό άρρωστον πιόνι καί όχι τόν χαμογελαστόν καί εύτροπον ψευδοευγενή πολιτικό;…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ