Σύγκριση Λουκά & Ματθαίου, η άλλη Ορθοδοξία καί τά «πρωτάκουστα» διά φίλους Χριστιανούς…
Παρατήρησα ότι πολλοί Χριστιανοί ζούν σέ μία μερική αφασία, άν καί καλοπροαίρετοι, καί όταν αναφερθεί κάποιος είς τήν άλλη πλεύρα τής Ορθοδοξίας, συγκλονίζονται τόσον ώστε νά νομίζουν πώς αυτός που τήν αναφέρει είναι εναντίον Τού Χριστού. επειδή συνήθεισαν όπως ευστόχως είπε ό πάτερ Κλεομένης είς τήν μία πλευρά τής Ορθοδοξίας δείχνοντας τήν μία πλευρά τού χεριού τού καί πρόσθεσε ότι υπάρχει καί η άλλη πλευρά δείχνοντας είς τό βίντεο τήν παλάμη τού… Άς τό ερευνήσουμε ολίγον… Επισημαίνω ότι όσες φορές έγραψα τέτοια Ευαγγελικά λόγια δέν πίστευαν κάποιοι είς τά μάτια τούς καί μέ εκλάμβαναν ώς κατήγορον Τού Χριστού, ώς νά έλεγα ψεύδη όπως αυτά που λέγουν οί νεοπαγανιστές ή όπως αυτά που αλλοιώνουν οί Αντίχριστοι…
Ό Χριστός λέγει τά εξής λόγια: πλήν τους εχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ’ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου (Λουκάς 19/ιθ: 12-17)
Ιδού ολόκληρη η παραβολή:
ουκ. 19,11 Ἀκουόντων δὲ αὐτῶν ταῦτα προσθεὶς εἶπε παραβολήν, διὰ τὸ ἐγγὺς αὐτὸν εἶναι Ἱερουσαλὴμ καὶ δοκεῖν αὐτοὺς ὅτι παραχρῆμα μέλλει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀναφαίνεσθαι·
Λουκ. 19,11 Ενώ δε εκείνοι ήκουαν αυτά τα λόγια, τους είπε μίαν παραβολήν· και τούτο επειδή ενόμιζαν ότι τώρα που πλησιάζει ο διδάσκαλος εις την Ιερουσαλήμ, θα φανερωθή με όλην της την δόξαν η βασιλεία του Θεού.
Λουκ. 19,12 εἶπεν οὖν· ἄνθρωπός τις εὐγενὴς ἐπορεύθη εἰς χώραν μακρὰν λαβεῖν ἑαυτῷ βασιλείαν καὶ ὑποστρέψαι.
Λουκ. 19,12 Είπε λοιπόν· “ένας άνθρωπος ευγενούς καταγωγής, επήγεν εις μακρυνήν χώραν, δια να πάρη βασιλείαν και κατόπιν να επιστρέψη.
Λουκ. 19,13 καλέσας δὲ δέκα δούλους ἑαυτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς δέκα μνᾶς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· πραγματεύσασθε ἐν ᾧ ἔρχομαι.
Λουκ. 19,13 Αφού δε εκάλεσε δέκα δούλους του, τους έδωσε δέκα μνας, μίαν στον καθένα, δηλαδή εκατό περίπου δραχμάς της εποχής εκείνης, και τους είπε· Εμπορευθήτε με τα χρήματα αυτά, έως ότου έλθω, οπότε και θα μου δώσετε λογαριασμόν.
Λουκ. 19,14 οἱ δὲ πολῖται αὐτοῦ ἐμίσουν αὐτόν, καὶ ἀπέστειλαν πρεσβείαν ὀπίσω αὐτοῦ λέγοντες· οὐ θέλομεν τοῦτον βασιλεῦσαι ἐφ᾿ ἡμᾶς.
Λουκ. 19,14 Οι συμπολίται του όμως τον εμισούσαν και αμέσως μόλις αυτός ανεχώρησε, έστειλαν μίαν επιτρπήν και έλεγαν· Δεν θέλομεν να γίνη αυτός βασιλεύς μας.
Λουκ. 19,15 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐπανελθεῖν αὐτὸν λαβόντα τὴν βασιλείαν, καὶ εἶπε φωνηθῆναι αὐτῷ τοὺς δούλους τούτους οἷς ἔδωκε τὸ ἀργύριον, ἵνα ἐπιγνῷ τίς τί διεπραγματεύσατο.
Λουκ. 19,15 Και όταν αυτός επέστρεψε, αφού πλέον είχε λάβει την βασιλείαν, είπε να φωνάξουν τους δούλους του, στους οποίους είχε δώσει τα χρήματα δια να μάθη τι ο καθένας των εμπορεύθηκε και τι εκέρδησε.
Λουκ. 19,16 παρεγένετο δὲ ὁ πρῶτος λέγων· κύριε, ἡ μνᾶ σου προσειργάσατο δέκα μνᾶς.
Λουκ. 19,16 Ηρθε ο πρώτος και είπε· Κυριε, η μνα σου εκέρδησε δέκα άλλας μνας.
Λουκ. 19,17 καὶ εἶπεν αὐτῷ· εὖ, ἀγαθὲ δοῦλε! ὅτι ἐν ἐλαχίστῳ πιστὸς ἐγένου, ἴσθι ἐξουσίαν ἔχων ἐπάνω δέκα πόλεων.
Λουκ. 19,17 Και είπεν εις αυτόν ο Κυριος· Εύγε καλέ και πιστέ δούλε. Επειδή δε εδείχθης εις τα ολίγα, που σου έδωσα, αξιόπιστος, σου δίνω τώρα εξουσίαν επάνω εις δέκα πόλεις.
Λουκ. 19,18 καὶ ἦλθεν ὁ δεύτερος λέγων· κύριε, ἡ μνᾶ σου ἐποίησε πέντε μνᾶς.
Λουκ. 19,18 Και ήλθεν ο δεύτερος λέγων· Κυριε, η μνα σου έφερε ως κέρδος άλλας πέντε μνας.
Λουκ. 19,19 εἶπε δὲ καὶ τούτῳ· καὶ σὺ γίνου ἐπάνω πέντε πόλεων.
Λουκ. 19,19 Είπε και στον πιστόν αυτόν δούλον ο κύριος· και συ γίνε διοικητής επάνω εις πέντε πόλεις.
Λουκ. 19,20 καὶ ἕτερος ἦλθε λέγων· κύριε, ἰδοὺ ἡ μνᾶ σου, ἣν εἶχον ἀποκειμένην ἐν σουδαρίῳ.
Λουκ. 19,20 Και άλλος δούλος ήλθε λέγων· Κύριε, ιδού η μνα, που μου έδωσες, την οποίαν είχα φυλαγμένην και ασφαλισμένην εις ένα μανδήλι.
Λουκ. 19,21 ἐφοβούμην γάρ σε, ὅτι ἄνθρωπος αὐστηρὸς εἶ· αἴρεις ὃ οὐκ ἔθηκας, καὶ θερίζεις ὃ οὐκ ἔσπειρας, καὶ συνάγεις ὅθεν οὐ διεσκόρπισας.
Λουκ. 19,21 Την εφύλαττα δια να σου την επιστρέψω ασφαλώς, επειδή σε εφοβούμην, διότι είσαι άνθρωπος σκληρός και απαιτητικός. Παίρνεις ως ιδικόν σου, εκείνο που δεν έδωσες και θερίζεις χωράφι που δεν έσπειρες, και μαζεύεις εις αλώνι, στο οποίον δεν εσκόρπισες και δεν ελύχνισες.
Λουκ. 19,22 λέγει αὐτῷ· ἐκ τοῦ στόματός σου κρινῶ σε, πονηρὲ δοῦλε. ᾔδεις ὅτι ἄνθρωπος αὐστηρός εἰμι ἐγώ, αἴρων ὃ οὐκ ἔθηκα, καὶ θερίζων ὃ οὐκ ἔσπειρα, καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισα·
Λουκ. 19,22 Είπε δε προς αυτόν ο κύριος· Από τα λόγια σου θα σε κρίνω, πονηρέ δούλε. Εγνώριζες ότι εγώ είμαι άνθρωπος αυστηρός, που παίρνω ο,τι δεν έβαλα, και θερίζω εκεί που δεν έσπειρα και μαζεύω εκεί που δεν ελίχνισα.
Λουκ. 19,23 καὶ διατί οὐκ ἔδωκας τὸ ἀργύριόν μου ἐπὶ τὴν τράπεζαν, καὶ ἐγὼ ἐλθὼν σὺν τόκῳ ἂν ἔπραξα αὐτό;
Λουκ. 19,23 Τοτε, διατί δεν έδωσες το χρήμα μου εις την τράπεζαν, ώστε όταν εγώ θα ηρχόμην, να το εισέπραττα μαζή με τον τόκον;
Λουκ. 19,24 καὶ τοῖς παρεστῶσιν εἶπεν. ἄρατε ἀπ᾿ αὐτοῦ τὴν μνᾶν καὶ δότε τῷ τὰς δέκα μνᾶς ἔχοντι.
Λουκ. 19,24 Και εις εκείνους, που εστέκοντο εκεί κοντά είπε· Παρτε από αυτόν την μναν και δώστε την εις εκείνον που έχει τας δέκα μνας.
Λουκ. 19,25 καὶ εἶπον αὐτῷ· κύριε, ἔχει δέκα μνᾶς.
Λουκ. 19,25 Και εκείνοι του είπαν· Κυριε έχει δέκα μνας.
Λουκ. 19,26 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι παντὶ τῷ ἔχοντι δοθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.
Λουκ. 19,26 Καμετε όπως σας είπα. Διότι σας λέγω τούτο· εις εκείνον που έχει τα χαρίσματα και τα καλλιεργεί και τα χρησιμοποιεί όπως πρέπει, θα δοθή ακόμη περισσότερον. Από εκείνον όμως που δεν έχει ούτε ελάχιστον καλόν έργον να παρουσιάση, θα του αφαιρεθή και το μικρόν χάρισμα, που έχει.
Λουκ. 19,27 πλὴν τοὺς ἐχθρούς μου ἐκείνους, τοὺς μὴ θελήσαντάς με βασιλεῦσαι ἐπ᾿ αὐτούς, ἀγάγετε ὧδε καὶ κατασφάξατε αὐτοὺς ἔμπροσθέν μου.
Λουκ. 19,27 Οσον δε δια τους εχθρούς μου εκείνους που δεν με ήθελαν βασιλέα των, φέρετέ τους εδώ και κατασφάξατέ τους εμπρός μου”.
Άς ιδούμε πώς παρουσιάζει καί ό Ματθαίος τήν ίδια παραβολή (τά σχόλια μού είς τό τέλος):
Ματθ. 25,13 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν ἐν ᾗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.
Ματθ. 25,13 Λοιπόν να είσθε άγρυπνοι και έτοιμοι, όπως αι φρόνιμοι παρθένοι, διότι δεν γνωρίζετε την ημέρα ούτε την ώραν, κατά την οποίαν ο υιός του ανθρώπου, ο νυμφίος της Εκκλησίας, ο Κυριος και κριτής της οικουμένης, έρχεται. (Δεν γνωρίζεται την ημέραν ούτε την ώραν κατά την οποίαν δια του θανάτου θα φύγετε από τον κόσμον, δια να παρουσισθήτε με τα έργα σας ενώπιον του υιού του ανθρώπου).
Ματθ. 25,14 Ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ,
Ματθ. 25,14 Διότι η βασιλεία των ουρανών και η δευτέρα παρουσία του υιού του ανθρώπου ομοιάζει προς ένα άνθρωπον, ο οποίος, προκειμένου να ταξιδεύση, εκάλεσε τους δούλους του και παρέδωκε εις αυτούς όλα τα υπάρχοντά του, επί αποδώσει λογαριασμού.
Ματθ. 25,15 καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως.
Ματθ. 25,15 Και εις μεν τον ένα έδωκε πέντε τάλαντα, στον άλλον δύο, στον τρίτον ένα, σύμφωνα με την ικανότητά που είχε ο καθένας. Και αμέσως εταξίδευσε εις μακρυνήν χώραν.
Ματθ. 25,16 πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα.
Ματθ. 25,16 Εκείνος που επήρε τα πέντε τάλαντα, επήγε ειργάσθη με αυτά και εκέρδησε άλλα πέντε τάλαντα.
Ματθ. 25,17 ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο.
Ματθ. 25,17 Το ίδιο και εκείνος που είχε τα δύο, εκέρδησε άλλα δύο.
Ματθ. 25,18 ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ.
Ματθ. 25,18 Εκείνος όμως που επήρε το ένα τάλαντον, επήγε, έσκαψε εις την γην και έκρυψε εκεί τα χρήματα του κυρίου του. (Δεν ήτο κλέπτης και καταχραστής, αλλά αμελής και πονηρός. Δεν κατησώτευσε το τάλαντον, αλλά το αφήκε αχρησιμοποίητον, πράγμα που φανερώνει ασέβειαν και απείθειαν προς τον κύριόν του).
Ματθ. 25,19 μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει μετ᾿ αὐτῶν λόγον.
Ματθ. 25,19 Υστερα από πολύν χρόνον, ήλθε ο κύριος εκείνων των δούλων και εζήτησε από αυτούς λογαριασμόν.
Ματθ. 25,20 καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων· κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς.
Ματθ. 25,20 Και προσελθών εκείνος ο οποίος είχε πάρει τα πέντε τάλαντα επρόσφερε και άλλα πέντε τάλαντα λέγων· “Κυριε, πέντε τάλαντα μου παρέδωκες. Ιδού άλλα πέντε τάλαντα εκέρδησα με αυτά”.
Ματθ. 25,21 ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.
Ματθ. 25,21 Τοτε είπε ο κύριος αυτού· “Εύγε δούλε, αγαθέ και πιστέ! Εις ολίγα υπήρξες πιστός, εις πολλά θα σε εγκαταστήσω. Είσελθε δια να λάβης μέρος εις την χαράν του Κυρίου σου”.
Ματθ. 25,22 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν εἶπε· κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς.
Ματθ. 25,22 Προσελθών δε και εκείνος, που είχε λάβει τα δύο τάλαντα, είπε· “Κυριε, δύο τάλαντα μου παρέδωκες· ιδού άλλα δύο εκέρδησα επάνω εις αυτά”.
Ματθ. 25,23 ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.
Ματθ. 25,23 Είπε δε προς αυτόν ο Κυριος του· “Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ! Εις ολίγα υπήρξες πιστός, εις πολλά θα σε εγκαταστήσω. Ελα και συ μέσα, δια να απολαύσης την χαρά του Κυρίου σου”.
Ματθ. 25,24 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· κύριε· ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας·
Ματθ. 25,24 Προσήλθε δε και εκείνος, που είχε λάβει το ένα τάλαντο, και είπε· “Κυριε, σε εγνώρισα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος, που θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και μαζεύεις από εκεί όπου δεν εσκόρπισες.
Ματθ. 25,25 καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν.
Ματθ. 25,25 Και επειδή εφοβήθηκα, επήγα και έκρυψα το τάλαντόν σου μέσα εις την γην. Ιδού έχεις αυτό που σου ανήκει”.
Ματθ. 25,26 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα!
Ματθ. 25,26 Αποκριθείς δε ο Κυριος αυτού του είπε· “δούλε πονηρέ και οκνηρέ! Εγνώριζες ότι εγώ θερίζω εκεί όπου δεν έσπειρα και μαζεύω από εκεί όπου δεν εσκόρπισα.
Ματθ. 25,27 ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ.
Ματθ. 25,27 Επρεπε λοιπόν συ να καταθέσης τα χρήματά μου στους τραπεζίτας και όταν εγώ θα ερχόμουν, θα έπαιρνα με τον τόκο του αυτό που είναι ιδικόν μου.
Ματθ. 25,28 ἄρατε οὖν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα.
Ματθ. 25,28 Παρτε, λοιπόν, από αυτόν το τάλαντον και δώστε το εις εκείνον, που έχει τα δέκα τάλαντα.
Ματθ. 25,29 τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.
Ματθ. 25,29 Διότι εις εκείνον ο οποίος με την εργασίαν και την τιμιότητά του έχει αυξήσει αυτό που του εδόθη, θα του δοθούν και άλλα πολλά με το παραπάνω. Από εκείνον δε που του εδόθησαν μεν χαρίσματα, αλλά δεν τα εκαλλιέργησε, θα του αφαιρεθή, και αυτό που του εδόθη.
Ματθ. 25,30 καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Ματθ. 25,30 Και τον άχρηστον αυτόν πονηρόν δούλον βγάλτε τον από εδώ και ρίξτε τον στο πυκνό σκοτάδι της κολάσεως· εκεί θα είναι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων”.
Ματθ. 25,31 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ,
Ματθ. 25,31 Οταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου με όλην την δόξαν αυτού και μαζή με αυτόν όλοι οι άγγελοί του, τότε θα καθίση στον θρόνον του, τον λαμπρόν και ένδοξον.
Ματθ. 25,32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,
Ματθ. 25,32 Και θα συναχθούν εμπρός του όλα τα έθνη της γης από της δημιουργίας του Αδάμ μέχρι της συντελείας του κόσμου και θα χωρίση αυτούς μεταξύ των με όσην ευκολίαν χωρίζει ο ποιμήν τα πρόβατα από τα ερίφια.
Ματθ. 25,33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων.
Ματθ. 25,33 Και θα θέση τα μεν πρόβατα εις τα δεξιά του τα δε ερίφια εις τα αριστερά.
Ματθ. 25,34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.
Ματθ. 25,34 Τοτε θα στραφή ο βασιλεύς εις εκείνους που θα ευρίσκωνται εις τα δεξιά του και θα πη· “ελάτε σεις οι ευλογημένοι του Πατρός μου και κληρονομήσατε την βασιλείαν των ουρανών, η οποία έχει ετοιμασθή για σας από τότε που εθεμελιώνετο ο κόσμος.
Ματθ. 25,35 ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με,
Ματθ. 25,35 Διότι επείνασα και μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και με εποτίσατε, ήμουν ξένος που δεν είχα τόπον να μείνω, και με επήρατε στο σπίτι σας.
Ματθ. 25,36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με.
Ματθ. 25,36 Ημουν γυμνός και με ενεδύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, εις την φυλακήν ήμουν και ήλθατε να με ιδήτε”.
Ματθ. 25,37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν;
Ματθ. 25,37 Τοτε θα αποκριθούν προς αυτόν οι δίκαιοι και θα πουν· “Κυριε, πότε σε είδαμε πεινασμένον και σε εθρέψαμε η διψασμένον και σου εδώσαμε νερό;
Ματθ. 25,38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν;
Ματθ. 25,38 Ποτε δε σε είδαμεν ξένον και σε περιμαζέψαμε η γυμνόν και σε ενεδύσαμεν;
Ματθ. 25,39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε;
Ματθ. 25,39 Ποτε δε σε είδαμε ασθενή η φυλακισμένον και ήλθαμε εις επίσκεψίν σου;”
Ματθ. 25,40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.
Ματθ. 25,40 Και θα αποκριθή εις αυτούς ο βασιλεύς· “Αληθινά σας λέγω, κάθε τι που εκάματε, δια να εξυπηρετήσετε ένα από τους αδελφούς μου, που φαίνονται άσημοι και ελάχιστοι μέσα εις την κοινωνίαν, το εκάματε εις εμέ” (Ο Χριστός, ο βασιλεύς, που είναι ο Υιός του Θεού αλλά και υιός του ανθρώπου, τους πάσχοντας, τους πτωχούς και γυμνούς, αυτούς τους οποίους οι ματαιόδοξοι και υπερήφανοι περιφρονούν, τους θεωρεί αδελφούς του, τέκνα του ουρανίου Πατρός και τους περιβάλλει με όλην του την αγάπην. Δι’αυτό και κάθε βοήθειαν που τους προσφέρεται την θεωρεί ως προσφερομένην εις αυτόν τον ίδιον).
Ματθ. 25,41 τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ.
Λακωνιστί η διαφορά τού διήγησης τού Λουκά από τήν διήγηση τού Ματθαίου είναι η εξής:
Λουκ. 19,27 πλὴν τοὺς ἐχθρούς μου ἐκείνους, τοὺς μὴ θελήσαντάς με βασιλεῦσαι ἐπ᾿ αὐτούς, ἀγάγετε ὧδε καὶ κατασφάξατε αὐτοὺς ἔμπροσθέν μου.
Ματθ. 25,30 καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Αφορμή διά τόν άρθρον ό εκλεκτός μού φίλος ΑΑΑΑ, που εξεπλάγην όταν ανάφερα τά λόγια τού Λουκά όπως τά θυμώμουν είς τήν Δημοτική καί μ’ ερώτησε πού γράφει τέτοια πράγματα;…
Δώστε σημασία είς τήν απάντηση. Όσες φορές ανάφερα τήν ρήση τού Λουκά μέ ιδικά μού λόγια ή όπως είς τό Ευαγγέλιον, παλαιότερα είς τό χέζης μπούκ, είς τά ιστολόγια Θεομετρία, Θεομετρία Λόγος, Κόμπρα καί είς τά Κατοχικά Νέα, εξεπλάγην ανθρώποι φίλοι μού καί μέ παρεξήγησαν, επειδή νόμιζαν ότι κατηγορώ Τόν Χριστόν, ενώ προσωπικώς ουδέποτε θά έλεγα πράγματα που δέν είπε Ό Χριστός.
Όταν εξηγείται η παραβολή αυτή από ιερείς, Θεολόγους, Κληρικούς, πάντοτε αναφέρνεται έξ’ όσων είδα η παραβολή από τά λόγια τού Ματθαίου καί ίσως ενίοτε από τά λόγια τού Λουκά….
Οί άνθρωποι ώς επικοινωνιολογούμενοι καί μέ περιορισμένη αντίληψη τής Αλήθειας Τού Τριαδικού Θεού, βλέπουν μόνον τήν μία πλευρά, αυτήν τής αγάπης αλλά όχι τήν σκληρή πλευρά τού δικαίου, πράγμα που επισήμανα πολλές φορές σέ άρθρα…
Παρεξηγούν ασπούμε τό κατασφάξατε τού Λουκά αλλά όχι τό σκότος τό εξώτερον τού Ματθαίου που φαίνεται κομψότερον αλλά μπορεί νά είναι καί χειρότερον εάν δέν τελειώνει, ενώ εάν τελειώνει τό κατασφάξατε, καλύτερον!… Η σύγκρουση τής αγάπης μέ τήν τιμωρρία τού δικαίου έν δικαίω… Μά αφού τό λέγει ότι θά τιμωρρήσει μέ Κόλλαση τούς αμαρτωλούς, μήπως δέν τό λέγει μέ τά τρομακτικότερα λόγια η Αποκάλυψη; Μήπως δέν φέρεται μέ εκδίκηση η Αποκάλυψη από Τόν Χριστόν διά τούς παντός είδους άδικους καί άνομους; Πώς τό βλέπετε καί δέν τό βλέπετε; Ή μήπως τό κοιττάζετε αλλά δέν τό βλέπετε καί κάνετε υποσυνείδητες καί υποσυναίσθητες εξαιρέσεις βάσει επικοινωνιακών λέξεων; Όλ’ αυτά τά λέγω μέ αγάπη καί φιλαληθεία…
Τό γνήσιον άδικον είναι γνήσιον κακόν καί δέν έχει καμμία χροίαν αλλά ούτε σωτηρίας αξίζει, έξ’ όσων μάς λένε τά λόγια Τού Χριστού, άν καί ώς Κτίστης δικαιούται τό Έλεος… Απ’ εμάς ίσως ζητάει νά είμαστε δίκαιοι καί μέ τούς εχθρούς μάς καί νά προσευχόμαστε δι’ αυτούς όπως λέγει Ό Χριστός καί ό Απόστολος Παύλος, αλλά συνάμα είς τήν Αποκάλυψη από Τόν Χριστόν μάς λέγει ότι θά δικάσουν τά θύματα Μάρτυρες τούς θύτες τούς καί Ό Χριστός είς τούς ραββίνους ότι θά τούς δικάσει εκείνος οπού λένε ότι τά λόγια τού εφαρμόζουν ήτοι ό Μωϋσής… Κατάλαβες, αλήθεια κατάλαβες;…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Συγνώμη κύριε Παναγιώτη αλλά τα κείμενά σας είναι πάρα πολύ μεγάλα!!!… Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν.
Βίκυ μού μέ αγάπη θά σού πώ αυτά. Αυτός που τό είπε αυτόν ή ήθελε νά παίξει τόν έξυπνον ή βαριώταν ή δέν ήξερε νά αποδείξει πράγματα καί έλεγε λακωνικά γιά νά μήν μπορούν νά τού αντιπαραθέσουν ή καί αντίφασκεν συνάμα. Όταν πάς στό πανεπιστήμιον μέ τό λακωνίζειν δέν θά μάθεις τήν σπουδήν. Ό Σωκράτης, ό Πλάτων, ό Αριστοτέλης καί άλλοι υπέρτατοι τής φιλοσοφίας δέν λακώνιζαν ή άν θέλεις έλεγαν όσα ήταν αρκετά έστω καί άν αυτά έπρεπε νά είναι δεκάδες σελίδες. Τά Ευαγγέλια είναι η μεγαλύτερη τών
μεγαλύτερων φιλοσοφιών, άν δέν χρειάζονταν ολα τά λόγια όπως καί τού Σωκράτη δέν θά γράφονταν. Έμαθαν τούς Έλληνες νά βαριούνται καί νά ψευδομελετούν τά πάντα ξώπετσα, εξού καί τά χάλια μάς, μέ Αγάπη Βίκυ μού, εάν δέν κοπιάσεις δέν θά λάβεις. Είδε τούς καλύτερους αθλητές ή σ’ άλλες σπουδές κοπιάζουν πλείστον. Ό Θεός μαζύν μάς!…
Μού άρεσε που είπες συγγνώμη διότι εξαποδεκνύει ευγένεια καί καλή ψυχή… Αυτά μού τά είπαν καί άλλοι μέ ή χωρίς ευγένεια… Τά ήμισυ ήμισυ κατανοήσεις καί ήμισυ πλάνες φέρνουν = πλάνες…
Ειδικά διά τούς τρέχοντες χρόνους που ζούμε δέν ωφελούν σέ τίποτε τά ήμισυ… μάλλον βλάπτουν καί πάλιν Ό Θεός μαζύν μάς!…
Σας διαβάζω προσεκτικά, ωστόσο λόγω χρόνου ενίοτε δεν μπορώ διαβάσω όλο το κείμενο γιαυτό σας το είπα.Όσο για το λακωνίζειν, ταιριάζει σε κάποιους γνωστούς μου οι οποίοι για να σου πουν ένα ανόητο γεγονός σου αραδιάζουν ένα σωρό άσκοπα λόγια.Ασφαλώς και δεν σας μίλησα με κακία και χαίρομαι που το αντιληφθήκατε.Καλό υπόλοιπο να έχετε.
Βίκυ μού, εννοείται ότι δέν είμαι αλάνθαστος, ούτε άλλος νομίζω, πολλές φορές δέν μπορούμε νά λέμε καί λακωνικά καί όλον τό νόημα, ενώ παρατήρησα ότι κάποιοι καταλάβουν ασπούμε περισσότερον μέ τόν μέ καί άλλοι μέ τόν δέ τρόπον. Ασφαλώς καί δέχομαι κριτική, παρατηρήσεις καί εντοπίσεις καί αυτοί που έχουν νά πούν μία αλήθεια ξέρουν νά τήν λένε μέ ευγένεια καί τό καταλάβω βεβαίως. Αντιλαμβάνομαι βεβαίως ότι σέ κάποιες φορές μπορεί η κούραση νά μήν αφήνει τήν αντοχή νά διαβαστεί
έναν μεγάλον άρθρον, συμβαίνει καί σ’ εμένα καί άν προλάβω ή τό θεωρώ έκ τών ών ούκ άνευ τό διαβάζω τήν επομένη. Ό Θεός μαζύν σού!
Σ΄έβαλα σε εργασία και σ΄ευχαριστώ. Τις παραβολές τις γνωρίζω.Ομως αυτό που εννοουσα ήταν άλλο. Εξηγώ: έγραψα “Κατάρα και του Χριστού η διδασκαλία δεν πάνε μαζί” ..ως διδασκαλία προς ανθρώπους και για την σχέση των ανθρώπων μεταξύ τους. Τώρα η 2η ερωτηση μου για το εδάφιο,αφορούσε πάλι για να δω την διδασκαλία του ως προς τους ανθρώπους. Η δίκη του Θεού θα δείξει τα όσα εμείς δεν βλέπουμε,δεν ξέρουμε είτε γιατι δεν θέλουμε ή δεν θέλει ο Θεός να βλέπουμε/ξέρουμε.Κάθε πράγμα στον καιρό του.
Αγαπημένο όνομα Παναγιώτης Πάνος. Ες αύριον τα σπουδαία…που λέει ο λόγος…