Η Θρησκεία μού είναι η Αλήθεια. Η Αλήθεια δέν χρειάζεται υποστηρικτές ώς υποβάσταγμα ύπαρξης. Πές μού τήν θρησκεία σού, τήν αθεϊα σού, τό κόμμα σού, νά σού πώ πού σφάλλεις!…

Η Θρησκεία μού είναι η Αλήθεια. Η Αλήθεια δέν χρειάζεται υποστηρικτές ώς υποβάσταγμα ύπαρξης. Πές μού τήν θρησκεία σού, τήν αθεϊα σού, τό κόμμα σού, νά σού πώ πού σφάλλεις!…

Η απάντηση είς τόν τίτλον τού άρθρου είναι: ουδείς αναμάρτητος, = ουδείς αλάνθαστος = ουδείς παντογνώστης = ουδείς σημαντικός!…

Η πρώτη αλήθεια τής ζωής δέν είναι ό θάνατος αλλά ότι ό άνθρωπος δέν μπορεί νά κατανοήσει τά πάντα… Δέν είναι φτειαγμένος διά νά κατανοήσει τά πάντα καί δέν μπορεί νά κάνει κτήματα τού τά Μυστήρια!… Όχι τά κοσμικά Μυστήρια αλλά τά Υπερκοσμικά, τά Υπερφυσικά, τά Υπερμεταφυσικά, τά Υπεράπειρα Άκτιστα Μυστήρια, τά οποία ναί υφίσταντε πρό τού ανθρώπου…

Ό άνθρωπος περισσότερον κατανοεί τίς διαφορές καί διχασμούς μεταξύ δύο ή περισσοτέρων θρησκειών, ιδεών, απόψεων, επιστημών καί όλων αυτών ανά μεταξύ τούς, παρά τίς γέφυρες μεταξύ τούς… Τί σημαίνει αυτόν;… Ότι ό άνθρωπος ό,τι δέν καταλαβαίνει τό κηρύσσει ανεπαισθήτως ώς διαφορά. Εκατοντάδες ανθρώποι μπορεί νά ωμιλούν διά τό ίδιον Μυστήριον καί διαφωνούν όλοι ανά μεταξύ τούς, άλλοι νά τό θεωρούν Μυστήριον καί άλλοι όχι, άλλοι επιστήμοι καί άλλοι θρησκεία, άλλοι Θείον καί άλλοι φυσικόν φαινόμενον που εξηγούν χωρίς νά τό εξηγούν καί επεξηγούν… Καθένας βλέπει μία κηλίδα, ένα μεμονωμένο κύτταρο ενός ατελεύτητου πίνακα!… Είναι φυσικό όστις δέν βλέπει τό όλον νά θεωρεί ώς όλον ό,τι βλέπει, αλλά είναι σοφόν όστις βλέπει έναν μέρος νά κατανοεί ότι είναι μέρος καί όχι τ’ όλον! Σ’ αυτήν τήν διαφορά έγγειται η διαφορετικότητα καί ανωτερότητα ή κατωτερότητα ευφυίας, αντίληψης, υποψίας, διόρασης!…

Κάποιοι εντοπίζουν τά σφάλματα ή τά ανυπόστατα τών άλλων θρησκειών, κάποιοι τών θρησκειών τούς, κάποιοι όλων τών θρησκειών, σ’ αυτές τίς θρησκείες συμπεριλαμβάνοντε οί θρησκείες Ζώντος Θεού ή θεών καί οί θρησκείες άνευ θεών ή Θεού, καί οί θρησκείες που φυσικοποιούν, εθνικοποιούν, αγνωστικοποιούν τά πάντα…

Όσον μπορείς νά γελάσεις μ’ έναν θρήσκον μπορείς νά γελάσεις καί μ’ έναν άθεον, «ορθοΛογιστή», φυσικοθεϊστή…

Κάποιοι παρεξηγούν τίς εκδικήσεις τών θεών ή Τού Θεού τών άλλων αλλά όχι τών θεών τούς ή τών κοσμοθεωρήσεων τούς… Σέ όλους μπορώ νά εντοπίσω εκατοντάδες ψεγάδια, ακόμη καί είς τήν Θρησκεία μού, εντούτοις, η Αλήθεια Ζή καί κάπου ανάμεσα σ’ αυτά ή σέ όλ’ αυτά μερίδια Ζή καί Βασιλεύει, σ’ άλλα περισσότερον σ’ άλλα ολιγότερον, αναλόγως συνάμα καί πώς θά τό εξετάσεις ή υπό ποίους όρους καί Πίστεις θά τό εξετάσεις… Όλοι βλέπουμε τά ξυλάρια μέσα είς τούς οφθαλμούς τών αδελφών μάς αλλά όχι τούς δοκούς τής τύφλας μάς μέσα είς τούς ομματούς μάς!… Τέτοια λόγια μόνον Ό Χριστός είπε, μέ τόση σημασία κρίσεως καί ισότητος, επισήμανσης τής άγνοιας όλων μάς… Δέν είναι τυχαίον οπού διά πολλούς Ό Ίδιος Ό Χριστός είναι η Αλήθεια καί όχι οία λόγια οίας φιλοσοφίας, θρησκείας, αθεϊας, «ορθοΛογιστικής» προσέγγισης!…

Προσωπικώς θά μπορούσα νά γίνω η αντιπολίτευση σέ κάθε θρησκεία, πίστη, άποψη, αθεϊα, «ορθοΛογισμόν» ή η ίδια η πολίτευση, συμπεριλαμβανομένης καί τής Θρησκείας μού! Αλλά τί θά μέ ωφελούσε αυτόν; Μόνον διά νά αποδείξω τά κενά τής γνώσης τών άλλων καί εμού! Διατί νά τό έκανα; Διά νά τού πτύσω μέ αγάπη είς τούς ομματούς: «ό αναμάρτητος βαλλέτω πρώτος λίθον», συμπεριλαμβανομένου καί εμού! Μία ρήση που είπε πάλαι «τυχαία» Ό Χριστός! Αυτές οί τρείς ρήσεις Τού Χριστού που ήδη ανάφερα, αρκούν διά νά καταλάβετε τό μέγεθος τής άγνοιας μάς, τής μεροληπτικής υποληπτικής αντίληψης μάς καί τού φανατισμού μάς, αλλά τά είπε μόνον Ένας, Ό Χριστός καί σαρώνει τούς πάντες, επιβεβαιώνοντε συνάμα τά όσα άλλα γράφω σ’ αυτόν τό άρθρον!…

Ασπούμε ότι έχουμε τρία πολύτιμα ορυκτά έμπροσθεν μάς καί ό καθένας υποστηρίζει έναν απ’ αυτά ότι έχει κάποιες ιδιότητες σπάνιες καί ηλεκτρονικομαγικές! Εάν ένας αποδεικτεί ότι έχει αυτές τίς ιδιότητες καί οί άλλοι δύο όχι, τότε όλα όσα ειπώθηκαν υπέρ τών άλλων δύο, όσον ωραία, πειστικά, φιλοσοφικά καί εάν ήσαν, καταρρέουν, παρεκτώς καί εάν αποδεικτεί κατόπιν ότι έχουν ισχυρότερα μαγικά χαρακτηριστικά κάτω από κάποιες προϋποθέσεις… Έν τέλει, είναι θέμα Πίστης έξ’ αρχής!… Πίστης καί Έν Πίστης = Εμπιστοσύνης ήτοι Προεμπιστοσύνης, δηλαδή τζογάρουμε, καί όποιος τζογάρει τό κάνει επειδή έχει άγνοια, εάν δέν είχε θά κέρδιζε μέ άλλους τρόπους ή ποτέ δέν θά έχανε είς τόν έντιμον τζόγον, παρότι μπορεί νά είναι άριστος είς τόν ανέντιμον τζόγον ή καί παρανέντιμον π.χ. όταν θυμάται καί απομνημονεύει όσα χαρτιά παίχθηκαν!…

Επειδή είναι διασκορπισμένη η Αλήθεια δέν σημαίνει ότι δέν είναι κάπου συμπυκνωμένη μέ κάποιον τρόπον, έστω μέ τρόπον που νά μήν είναι καί νά μήν φαίνεται γνωστικιστικός, αλλά νά είναι περισσότερον γνωστικιστικός από τούς άλλους γνωστικιστικούς τρόπους.

Μέ ποία λόγια μπορεί νά εκφραστεί καλύτερα η Αλήθεια; Τό λέγει η ίδια η ερώτηση διά τής λέξεως καλύτερα, μέ τό καλόν!…

Τί είναι τό καλόν; Ό,τι δέν είναι κακόν καί έν προεκτάσει ό,τι δέν βαστάει ή δέν έχει ίσες αποστάσεις μεταξύ καλού καί κακού καί συνάμα δέν είναι ανάμεικτον μέ καλά, ουδέτερα καί κακά στοιχεία… Καλόν είναι τό ατόφιον καλόν!…

Καί τί είναι αυτόν τό ατόφιον καλόν; Μπορεί τό καλόν νά είναι τό άδικον ή άδικον; Μπορεί τό καλόν νά είναι αδιάφορον είς τόν πόνον τού άλλου; Μπορεί τό καλόν νά είναι κάτι χωρίς τήν ατόφια αγάπη καί η ατόφια αγάπη μπορεί νά είναι κάτι χωρίς τήν ατόφια δικαιοσύνη;…

Έν τέλει τό καλύτερον καλόν καί αντιπροσωπευτικότερον καλόν είναι τό καλόν τής δικαιοσύνης, η ίδια η δικαιοσύνη. Εάν όλοι ήσαν δίκαιοι τί κακόν θά υπήρχεν; Εάν όλοι ήσαν άδικοι τί καλόν θά υπήρχε;… Σέ τί θά μάλλωναν οί ανθρώποι εάν όλοι ήσαν καλοί;… Μήπως δέν θά αγαπούσαν αλλήλους καί εχθρούς; Μά πώς θά υπήρχαν εχθροί όταν όλοι θά ήσαν καλοί;… Μήπως όταν όλοι είναι κακοί υπάρχει κάτι καλόν; Μήπως επιζητούν ή βασιλεύει η δικαιοσύνη ή η δικαιοσύνη που λαχαία τούς συμφέρει ή καί η προσωπική υποκειμενική ιδιοτελική δικαιοσύνη;…

Ό ανθρώπινος νόμος διακατέχεται από μία χωλή δικαιοσύνη, παραδικαιοσύνη, ψευδοδικαιοσύνη, πορνοδικαιοσύνη, ανέντιμη δικαιοσύνη, επειδή οί άνθρωποι δέν είναι καλοί! Αναγκάζεται έναν κράτος ή έναν έθνος ή μία θρησκεία ή μία οικογένεια ή μία προσωπικότητα νά παραλλάξει τήν δικαιοσύνη καί τήν προσωπική δικαιοσύνη ώστε νά μπορεί νά ανταπεξέλθει, επιβιώσει, αντέξει τήν αδικία τών άλλων ανθρώπων, ημήτερας εθνότητας, θρησκείας, ομάδας, ή μή…

Εάν όλοι οί ανθρώποι γεννόντουσαν καλοί χωρίς άλλη επιλογή έξ’ εμφύτου, τότε αυτή η καλοσύνη θά ήταν κάλπικη, διότι δέν θά υπήρχε η δυνατότητα νά επιδείξουν ίδιαν θέλησιν καί βούλησιν… Πώς μπορούσε ό άνθρωπος νά επιδείξει απόλυτη καλοσύνη όταν πεινάει, έχει ανάγκες, φοβάται διά τήν ζωήν τού;… Έκ γενετής είναι προικισμένος νά παλεύει διά νά αντέξει, επιβιώσει, νικήσει τήν πείνα καί τόν εχθρόν, τόν αντίζηλον καί ανταγωνιστή, εκείνον που έχει τά πλεονεκτήματα είτε τού πταίει είτε ουχί…

Καλός είναι εκείνος που παλεύει εναντίον τών στοιχείων τών αναγκών τού. Πεινάει αλλά δέν κλέβει ενώ μπορεί, πονεί αλλά δέν αντεπιτίθεται ενώ μπορεί. Καλός είναι όστις μπορεί νά αδικήσει καί δέν τό πράττει… Κακός είναι όστις μπορεί ή δέν μπορεί αδικεί. Αδικεί όταν μπορεί καί λέγει ότι δέν είναι άδικος όταν δέν μπορεί αλλά όταν μελλοντικώς μπορέσει τότε αδικεί… Συνοπτικώς, καλός είναι ό Νηστευτής! Τί κάνει ό Νηστευτής; Έχει αλλά δέν τρώγει, ή κανονίζει νά μήν έχει διά νά μήν πέσει είς τόν πειρασμόν νά φάγει. Δηλαδή, ό καλός αποφεύγει τά πλούτοι, τίς ευκαιρίες, τά πανιά, τίς δόξες καί τά δώρα τού κακού ή καί επειδή αυτά θά τόν κάνουν κακόν!…

Διατί τά κάνει όλ’ αυτά; Μά διά πνευματικούς λόγους!… Τί αξία έχει νά γνωρίζεις όλα τά πνευματικά μυστήρια αλλά νά μήν γνωρίζεις, εφαρμόζεις, πράττεις, ακολουθείς τήν δικαιοσύνη καί δή τήν πνευματική δικαιοσύνη, ή εκείνη τή δικαιοσύνη που θά σέ προαποχωρίσει από τίς σάρκες τής ύλης πρίν κάν αποθάνουν οί σάρκες τής ύλης καί απελευθερωθεί απ’ αυτόν τόν ναόν η ψυχή;…

Ασπούμε ότι ένας γνωρίζει όλα τά μυστήρια μέσα από οία θρησκεία ή κοσμοθεώριση, καί ένας άλλος γνωρίζει μόνον νά είναι φιλόπτωχος, ποίον θαυμάζει περισσότερον, ποίον ανώτερης πνευματικότητος, δικαιότερον, αξιότερον, μυστηριότερον, Θειότερον, πνευματικότερον, καλύτερον, εντιμότερον;… Θά τό καταλάβεις μέ βεβαιότητα όταν θά ευρεθείς είς τήν ανάγκην τού φιλόπτωχου, όταν οί γνώσεις τού αφιλόπτωχου, όσον απεριόριστες καί εάν είναι δέν θά μπορούν νά σέ βαστάξουν είς τήν ζωήν!…

Όταν πεινάς φαίνεται η ανθρωπιά… Όταν πεινάς ή πονάς κάθε γνώση που δέν μπορεί νά σταματήσει τήν πείνα καί τόν πόνον είναι συνάμα μάταιη καί ενοχλητική! Καί αυτός που σού προσφέρει φαγητόν καί πανάκεια αφιλοκερδώς καί ανυστερόβουλως υπέρ τού, αυτός είναι ό Καλός, αυτός είναι ό Ιατρός, αυτός είναι ό Ανώτερος!…

Αυτός που μπορεί νά σώσει τήν ψυχήν σού είναι ό Ανώτερος Φιλόπτωχος! Τί ανάγκες έχει αυτός που αντί ν’ ασχολείται μέ τό νά αυξήσει τά πλούτη τού ασχολείται μέ τό νά χορτάσει καί σώσει τούς πτωχούς; Καί νά είχε ανάγκες τίς σκότωσε, ένας άνθρωπος που σκότωσε τίς ανάγκες τού θεώθηκε, αγιώθηκε, απογειώθηκε μέ τήν έννοια έφυγε από τήν γήν = ύλην!…

Επειδή ακόμη δέν πείνασες δέν εκτίμησες τήν αξίαν εκείνου που αγάπησε τούς πτωχούς, τούς πτωχούς τώ πνεύματι, τούς ταπεινούς, τούς αδικημένους, τούς καταδιωγμένους ένεκα τής δικαιοσύνης τούς, εάν αυτός δέν είναι Ό Θεός καί Υιός Τού Θεού, τότε ποίος είναι, ό κάθε εξιππασμένος υπερόπτης που σκοπόν έχει νά επιδεικνύει καί επιβάλλει τήν δύναμη τού είς τούς άλλους έν αδίκω, αυτούς που ό ίδιος δέν έκαμε!…

Από τήν άλλην εάν δέν τιμάς εκείνον που σ’ έκαμε καί τιμάς εκείνον που δέν σ’ έκαμε ή εσένα που δέν σ’ αυτοέκαμε, είσαι ή δέν είσαι άδικος που φθάνει μέ τό χαλάρωμα καί τό εξεφάντωμα είς τήν βλασφημία, τήν φιλοκακία, τήν ασέλγεια, τήν Θεομισία ή Μισοθεϊα, σατανοποιία;…

Αλλά πώς νά τιμάς Εκείνον που σ’ έκαμε εάν δέν Τόν αναγνωρίζεις; Έστω καί εάν γνωρίσει όσα Εκείνος έκανε αλλά όχι Εκείνον που τά έκαμε ή θεωρείς ότι κανείς δέν τά έκανε ή δέν τά έκανε Εκείνος, τόσον τό χειρότερον που τά γνώρισες διότι θά διατρέχεις μέ καταραμένη προδιάθεση που αντί νά σ’ ευλογούν σέ βλάπτουν!…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ