ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝΙ ΟΤΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟΝ “ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ”

ΥΨΗΛΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΕΣΩ ΑΝΟΣΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΟΛΥΝΣΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Οι περιοριστικοί κανόνες που έχει πλέον επιβάλει η κυβέρνηση αποκλείουν και θέτουν σε μειονεκτική θέση όλα τα άτομα που έχουν ήδη περάσει μια μόλυνση και έχουν επομένως αποκτήσει ευρεία και μακροχρόνια ανοσία.

Εκατοντάδες μελέτες έχουν πλέον αποδείξει οτι σε κάθε περίπτωση, αυτή η ανοσία είναι καλύτερη από οτιδήποτε άλλο, ακόμα και απο τον “εμβολιασμό”.

Ο εξαναγκαστικός εμβολιασμός των ανοσοποιημένων εκθέτει άσκοπα σε κίνδυνο παρενεργειών και βλάπτει το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως έχουν ήδη δείξει μελέτες.

Μια πρόσφατη μελέτη εργαζομένων σε νοσοκομεία στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ δείχνει και πάλι ότι ακόμη και όσοι έρχονται σε επαφή με ασθενείς με covid, έχουν ισχυρή ανοσία και δεν αντιμετωπίζουν επαναμόλυνση για 2857 ημέρες κατά μέσο όρο.

Μια άλλη μελέτη της βρετανικής στατιστικής αρχής με 19.500 συμμετέχοντες για περίπου 17 μήνες είχε προσδιορίσει ακόμη και ένα μέσο χρόνο χωρίς λοιμώξεις 25.000 ημερών.

Ο κύριος στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να προσδιοριστεί η συχνότητα επαναμόλυνσης με COVID-19 μεταξύ των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης που έχουν ήδη υποστεί μόλυνση με COVID-19. Η έρευνα διήρκησε 10 μήνες.

Σε αυτή τη μελέτη κοόρτης, ένα τυχαίο δείγμα 2.625 συμμετεχόντων που είχαν υποστεί λοίμωξη από COVID-19 ελέγχθηκε για επακόλουθη λοίμωξη από COVID-19. Τα θετικά αποτελέσματα των δοκιμών PCR διαχειρίζονταν και καταγράφονταν από τα συνεργαζόμενα εργαστήρια στο Ιλινόις και το Ουισκόνσιν.

Συμπεριλήφθηκαν ενήλικοι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης που είχαν εγγραφεί στην ερευνητική μελέτη με επίκεντρο τα αντισώματα SARS-CoV-2 (Ν = 16.357) και είχαν τουλάχιστον ένα θετικό αποτέλεσμα της δοκιμής PCR μεταξύ 1ης Μαρτίου 2020 και 10 Ιανουαρίου 2021 (Ν = 2.625).

Το πρωταρχικό καταληκτικό στοιχείο ήταν η επαναμόλυνση με COVID-19, η οποία ορίζεται ως. επόμενη μόλυνση με COVID-19 ≥ 90 ημέρες μετά την προηγούμενη μόλυνση.

Από τους 2.625 συμμετέχοντες, 156 (5,94%) είχαν επαναμόλυνση με COVID-19 μετά την αρχική μόλυνση κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης των 10 μηνών.

Συνολικά καταμετρήθηκαν 439.974 ανθρωποημέρες μέχρι την επαναμόλυνση ή το τέλος της μελέτης. Από αυτούς τους 156 συμμετέχοντες που παρουσίασαν επαναμόλυνση, 42 (26,92%) είχαν covid-κλινικό ρόλο, 110 (70,51%) είχαν γενικό κλινικό ρόλο και 4 (2,56%) είχαν μη κλινικό ρόλο στο σύστημα υγείας.

Η συνολική σωρευτική επίπτωση της επαναμόλυνσης εντός 10 μηνών ήταν 5,94%, 6,70% στους covid-κλινικούς συμμετέχοντες, 6,23% στους κλινικούς συμμετέχοντες και 1,73% στους μη κλινικούς συμμετέχοντες.

Αυτό έδειξε 3,77 φορές και 3,57 φορές αυξημένο κίνδυνο επαναμόλυνσης με COVID-19 στους κλινικούς και covid-κλινικούς συμμετέχοντες αντίστοιχα, σε σύγκριση με τους μη κλινικούς συμμετέχοντες.

Το ποσοστό επίπτωσης της επαναμόλυνσης με COVID-19 ήταν 0,35 περιπτώσεις ανά 1000 ανθρωποημέρες ή 1 μόλυνση τουλάχιστον ανά 2857 ημέρες (περίπου 8,1 έτη). Η περίοδος παρατήρησης περιορίστηκε σε 10 μήνες- μεγαλύτερη παρατήρηση θα είχε πιθανώς αποφέρει ακόμη πιο ευμενή αποτελέσματα.

Η μελέτη αυτή υποστηρίζει τη συγκλίνουσα άποψη ότι η επαναμόλυνση με COVID-19, που ορίζεται ως επακόλουθη μόλυνση ≥ 90 ημέρες μετά από προηγούμενη μόλυνση, είναι σπάνια, ακόμη και σε δείγμα εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης με συχνή έκθεση.

Χωρίς τέτοια έκθεση, είναι ακόμη πιο σπάνια. Αλλά η ανοσία μέσω μόλυνσης αποδίδει επίσης σημαντικά καλύτερα από την ανοσία μέσω εμβολιασμού.

Incidence of COVID-19 reinfection among Midwestern healthcare employees

eyewideopen.org

oimos-athina