Ερωτώ εσένα τόν Χριστιανόν ειδικά γιά τίς εκτρώσεις. Τήν τραγωδία καί τό θηρίον τής σκέψης…
Είκοσι εκατομμύρια Έλληνες, πολλαπλάσια εκατομμύρια ανθρώποι εκτρώθηκαν τίς πρόσφατες δεκαετίες. Εσύ νομίζεις ότι ήσαν άτυχοι, ότι απότυχαν, ότι είναι κρίμα; Σοβαρομιλάς; Είσαι μέ τόν νούν που γεννήθηκες; Δηλαδή εάν οί Έλληνες μέ αυτούς που εκτρώθηκαν καί θά γεννοκοπούσαν ήσαν ακόμη σαράντα εκατομμύρια η Ελλάδα θά ήταν σέ καλύτερη τύχη καί από ποία σκοπιά; Θά ήταν καλύτερα γιά αυτούς; Από πού ώς πού;…
Θά ήταν σέ καλύτερη θέση ψυχής; Τήν εποχή τού Αντίχριστου; Τήν οία τέτοια σκατοεποχή;… Από χριστιανικής οπτικής όταν κάποιος εκτρώνεται τό πολύ πολύ έχει τήν αμαρτία τού προπατωρικού αμαρτήματος, εάν γεννηθεί καί δή σέ μία τέτοια εποχή έχει τόνους αμαρτίας σέ μεγέθη έκαστη υποσωματίδίων, άρα πότε είναι καλύτερα καί πότε είναι ευλογία γι’ αυτούς που εκτρώθηκαν ή που θά γεννόντουσαν; Πρίν κάνεις τόν κόπον, λέγεται ότι ό σχεδόν άγιος Ιωάννης Μακρυγιάννης είδε τόν Άγιον Ιωάννη τόν Πρόδρομον ώς νέον Εωσφόρον εντός τού δέκατου τάγματος αγγέλου νά βαπτίζει αβάπτιστα παιδιά… Όχι αβάπτιστους ενήλικες, τουλάχιστον βάσει τού οράματος τού αλλά αβάπτιστα παιδιά… Συνεπώς, εάν δεκτούμε αυτήν τήν παράδοση ώς αληθινή χριστιανική παράδοση, τότε είναι καλύτερα νά αποθάνεις αβάπτιστος καί νά βαπτισθείς από τόν Ιωάννη τόν Πρόδρομον παρά νά γεννηθείς, νά ενηλικιωθείς καί νά κινδυνεύεις νά ψυχοχαθείς…
Τό νά γεννάσαι είναι καλόν; Από πού ώς πού; Η γέννηση είναι τζόγος, άγριος σκληρός τζόγος, διότι κινδυνεύεις νά ψυχοχαθείς καί αυτόν σημαίνει νά βασανιέσαι αιωνίως, τουλάχιστον βάσει τής χριστιανικής θρησκείας καί άλλων π.Χ. καί μ.Χ. θρησκειών… Υφ’ αυτής τής λογικής καί είναι λογική, σκοπιάς, τουλάχιστον, τό νά γεννηθείς είναι τόσον δίκαιον όσον νά παίζεις ρώσσικη ρουλέττα…
Ποία η διαφορά τής ανυπαρξίας από τόν Παράδεισον; Καμμία εάν αναλογιστείς ότι είς αμφότερες περιπτώσεις αποφεύγεις τήν αιώνια Κόλλαση! Συνεπώς, ό αντικειμενικός σκοπός είναι η αποφυγή τής αιώνιας Κόλλασης, καί όπως καί άν έρθει αυτόν άς καλοσωρίσει… Εάν μού εύρεις καλύτερη προοπτική λογικής απάντησης γράψε τήν είς τά σχόλια… Μήπως είσαι βέβαιος ότι θά είσαι κάτοικος τού Παραδείσου; Εάν θά είσαι όχι εάν νομίζεις εύγε σού, επέτυχες αποφυγή τής Κόλλασης καί συνάμα αιώνια αγαλλίαση, αλλά εάν δέν είσαι βέβαιος καί πώς νά είσαι, τότε δέν πρέπει νά είσαι μαξιμαλιστής καί η ασφαλέστερη οδός είναι η αγεννησία ή η έκτρωση ή ό θάνατος ενόσω είσαι μωρόν, καί στήν περίπτωση τής έκτρωσης αφού ισχύει η βάπτιση από τόν Ιωάννη τόν Πρόδρομον… Εντούτοις, γεννήθηκες, αλλά η παρασπονδία τού δικαίου μάς λέγει ότι είτε γεννήθηκες επειδή τό ήθελες, είτε επειδή τό ήθελε Ό Θεός, είτε επειδή τό ήθελε οία άλλη τυχαία ή μή δύναμη, δέν ήταν η καλύτερη επιλογή δι’ εσένα ώς ψυχή! Αυτόν τό λέμε μέ βάση τήν στατιστική λογιστική καί όχι μέ βάση τό συναίσθημα σού ή άλλου… Δηλαδή, όταν γεννάσαι ρισκάρεις, διακινδυνεύεις, αιώνια βάσσανα, διαφωνείς;… Πώς μπορείς νά στηρίξεις τήν διαφωνία σού;… Μήπως δέν λέγχθηκε στό Ευαγγέλιον ότι αυτοί που θά κερδίσουν τήν βασιλεία τών ουρανών θά τήν εκβιάσουν; Συνεπώς, ευρίσκεσαι είς τό Κολοσσιαίον Τού Θεού καί αγωνίζεσαι αγρίως νά ψυχεπιβιώσεις καί αυτόν γίνεται μέ άλλη λογική απ’ εκείνη τής σωματεπιβίωσης που στήν συντριπτική τούς πλειοψηφία οί δύο επιβιώσεις είναι έκ διαμέτρου αντίθετης λογικής στρατηγικής, πεποίθησης καί φλογερής θέλησης… Πώς είναι δυνατόν νά μπορέσεις νά διαφωνήσεις μέ αυτόν;….
Αυτόν που λές ζωή από σκοπιά θρησκείας είναι μία Κρίση τού άν θά επιβιώσεις αιώνια μέσα στά σκατά ή αιώνια μέσα στά λούσα τού ευφραίνειν, τό έχεις συνειδητοποιήσει ποτέ αυτόν;… Στήν κυριολεξία ρίχνεσαι μέσα στούς βάλτους τών σκατών καί τό ζητούμενον είναι όχι μόνον νά μήν βυθιστείς στούς τάρταρους πάτους τής αιώνια σκατοζωίας αλλά νά εξέλθεις καί νά ανέβεις στά ουράνια άϋλα αγγελικά ανάκτορα, δέν είναι πολύ;…
Εσύ νομίζεις ότι Ό Θεός έχει τήν αδυναμία νά λυπάται γιά εσένα επειδή ψυχοχάθηκες καί δή νά λυπάται αιώνια; Τότε γιατί στήν Αποκάλυψη λέγει ότι θά κεράσει τούς αμαρτωλούς τόν άκρατον οίνον τού θυμού Τού; Καί άν αυτόν γίνεται μόνον γιά τούς φιλόκακους τότε εκείνους που χάθηκαν γιά χιλιάδες άλλους λόγους, εάν χάνονται θά κάθεται νά τούς λυπάται; Άν τούς λυπώταν δέν θά τούς έκανε ή δέν θά επέτρεπε νά γεννηθούσι… Εάν λυπαται Ό Θεός λυπάται τό φώς, τό κάθε φώς, τό άκτιστον απειρόρουν φώς…
Η μυστηριακότερη λέξη είναι η λέξη Τραγωδία, ποτέ δέν κατάλαβα (υποθετικώς) αυτήν τήν λέξη. Ποτέ δέν κατάλαβα γιατί αυτό που ξέρουμε καί καλούμε τραγωδία λέγεται μέ αυτήν τήν λέξη η οποία άν θυμάσαι καλά μάς είπαν τήν ούτως ή άλλως φανερή σύνθεση τής στό σχολείον ήτοι τράγου+ωδή! Γιατί τό νόημα τής τραγωδίας, τό νόημα τού ψυχοδράματος καί ανθρωποδράματος καλείται τράγου ωδή;… Από ποία αιτία προβλήθηκε, τί εννοεί, καί ό,τι εννοεί τό εννοεί από λάθος ή σωστόν μέ βάση τόν τραγικόν άνθρωπον;…
Τά άκρα τού δικαίου οδηγούν στήν παρασπονδία τής τραγωδίας. Κλαίω καί οδύρομαι όταν εννοήσω τόν θάνατον, δηλαδή τό παραδέχεται καί η χριστιανική θρησκεία στίς κηδείες… Τό άκρον άωτον τής ψυχοκεντρικής λογικής δικαίου λέγει γιατί νά γεννηθώ αφού υφίσταται η πιθανότητα νά βασανίζομαι αιωνίως;… Πού είναι τό δίκαιον σ’ αυτόν; Είναι ώς νά σ’ ερωτώ γιατί νά αφήσεις τό βρέφος νά πέσει στόν λάκκο αφού υπάρχει πιθανότητα νά πνιγεί!… Γιατί…, μέ τήν έννοια πού καί ποίον τό δίκαιον σ’ όλον αυτόν τό επιχείρημα;…
Μία απάντηση που σάς έδωσα παλαιότερα μέ βάση τήν Τετραπιθανότητα είναι ότι επειδή Ό Θεός έκτισε τόν κόσμον στούς άξωνες δίκαιον, άδικον ελευθερία καί ότι γιά νά υπάρχει δίκαιον ή άδικον πρέπει νά προϋφίσταται η δυνατότητα νά κάμεις είτε τό έναν είτε τό άλλον, είτε τό δίκαιον είτε τό άδικον καί αυτή η δυνατότητα ονομάζεται προτέρημα καί προδυνατότητα τής ελευθερίας, τής ελευθέρας βουλήσεως καί ότι εάν δέν υπήρχε μαζύν μέ τό δίκαιον καί τό άδικον η ελευθερία δέν θά ήταν δίκαιον αλλά άδικον καί συνάμα άδικον επειδή δέν θά μπορούσε νά υπάρχει η επιλογή άδικου ή δικαίου, ποιήθηκε ό κόσμος ώς έχει, μέ ανάμεικτον τής Τετραπιθανότητος καί τά τρία ήτοι άδικον, δίκαιον, ή καλόν καί κακόν, καί ελευθερία…
Ναί αλλά αυτή η λογική, η λογική τού δικαίου αδικεί αυτόν οπού γεννάται καί δή παρά τήν θέληση τού μέ πιθανότητα νά χαθεί… κάτω από οίες παράξενες ή συνηθειες συνθήκες διαβίωσης… Θά έπρεπε νά μπορεί νά ζητήσει πάσον όπως στό χαρτοπαίγνιον ήτοι ούτε παράδεισον ούτε κόλλαση έκ τών προτέρων, ήτοι ανυπαρξία. Αυτό λέγεται καί από Τόν Χριστόν, ήτοι όστις βλασφήμησε Τώ Αγίω Πνεύματι νά παρακαλεί νά μήν έχει γεννηθεί… Καί σαφώς εννοείται καί σέ μικρότερα αμαρτήματα… Δηλαδή εάν δέν ξέρεις εάν θά ψυχοχαθείς ή ψυχοσωθείς αιτήσαι πάσον ήτοι έκ τών προτέρων τήν ισοπαλία τής ανυπαρξίας…
Εντούτοις, είναι τραγικόν νά γνωρίζεις ότι δέν θά υπάρχεις ενόσω ζείς εάν τό συναισθανθείς μέ νόημα βαθειά, έστω καί εάν όταν δέν θά υπάρχεις υποτίθεται ότι δέν θά τό ξέρεις ότι δέν θά υπάρχεις καί δέν θά τό ξέρεις ότι υπήρχες…
Η κορωνίδα τής φιλοσοφίας είναι η συνειδητοποίησης τής τραγικής θέσης τού ανθρώπου, η οποία προέρχεται από τό θηρίον τής σκέψης… Δέν υπάρχει ανώτερη σκέψη από τήν συναίσθηση διά τής λογικής τής τραγικής σού θέσεως, κυριολεκτικώς!… Οί τραγικοί ποιητές έφτασαν στό σημείον νά καθυβρίζουν ή έστω νά κατακρίνουν τούς θεούς γιά τήν συνεργασία τούς νά γεννηθούν οί άνθρωποι…
Είτε αυτόν είναι πεποιθήσεις τών τραγικών ποιητών είτε τών πρωταγωνιστών τών διηγήσεων τούς που αντικατοπτρίζουν τήν συναισθηματική υπερκυνική φιλοσοφία απλών καθημερινών ανθρώπων πρίν από τήν επισημοποίηση τής τραγικής ποίησης, τουλάχιστον όπως τήν γνωρίζουμε κλασσικώς…
Εάν οί περισσότεροι ή λιγότεροι άνθρωποι ψυχοχάθηκαν, ψυχοχάθηκαν είς τό όνομα τής ελευθερίας, τού δικαιώματος νά υπάρχει η ελευθερία γιά νά μπορεί νά υπάρχει μέσω τής ελευθερίας τό δίκαιον καί τό άδικον, συνεπώς, υπάρχει δικαίως καί δικαίως ψυχοχάνονται ανθρώποι… Αλλά δέν είναι δίκαιον νά συμμετάσχει κάποιος σ’ αυτήν τήν παρασπονδιακή θυσία ψυχών, ακόμη ίσως καί όταν τό επιλέγει η ψυχή που θά ενσαρκωθεί… Τό τραγικόν κεντρί σέ όλ’ αυτά είναι η ασπλαγχνία ή τό δίκαιον τής αιώνιας καταδίκης, καί όχι τής προσωρινής μικρής ή μεγάλης περιόδου, όπως υπαινέσσεται Ό Χριστός, ή καλύτερα τής επανενσάρκωσης ώστε η θυσία στό δίκαιον νά μήν είναι αιωνιότητα στήν κόλλαση, έστω καί άν γιά άλλους η καλή ενάρετη διαγωγή τούς προσφέρει αιωνιότητα στόν παράδεισον… Τό κτίσμα δικαιούται νά μήν είναι αιώνιον σέ βάσσανα έστω καί άν πρέπει νά είναι αιώνιον σέ ανυπαρξία…
Έναν παράδειγμα διαφοράς αιώνιας βασάνου μέ ανυπαρξίας, τί θά προτιμούσες, νά μήν υπάρχεις ή νά ζείς τήν αηδία τής αιώνιας καύσεως;… Πόσοι σέ τέτοιες περιπτώσες δέν αποζήτησαν τόν θάνατον, έστω καί άν μετά θάνατον μπορεί νά μπήκαν σέ αβαστακτότερη καιώμενης αύρας;…
Νά γεννέσαι ή νά μήν γεννέσαι; Εάν δέν είσαι μέ υπερμυστηριακά προδιαπιστευτήρια βέβαιος ότι διά τής ζωής θά κληρονομίσεις αιώνια αγαλλίαση, τότε τό φρόνιμον καί συνετόν είναι νά μήν γεννέσαι, νά μήν θέλεις νά γεννέσαι…
Τό θηρίον τής σκέψης είναι τό αδαμαστότερον όλων… Ό εθισμός τής σκέψης είναι εθισμός στήν κατανόηση καί όχι μόνον… Στήν ενάρετη διαγωγή, στήν αλήθεια, στήν πραγματικότητα όπισθεν καί υπεράνω τών μυστηρίων… Καμμία άλλη απόλαυση καί ευλογία δέν μπορεί νά τήν αντικαταστήσει, εκτός από τήν έκσταση θαρρώ τής ψυχοσωτηρίας…
Δέν σού έγραψα όσα έγραψα.. δέν σού τά παράθεσα ποτέ, ούτε αυτά σέ πεζόν λόγον ούτε εκείνα μέ χιλιάδες ποιήματα… Η σκέψη είναι τό μυστήριον τής επίσκεψης στά μυστήρια…
Η προέκταση τής εξεταστικής προαίρεσης τού πνεύματος… Τό ταξείδι χωρίς όρια μέσα από τά όρια τής οίας ηθικής προδιακατέχει τόν σκεπτώμενον καί άν αυτά τά όρια είναι τά όρια τής αλήθειας, τής ευσέβειας καί τής ελεύθερης πραγματικότητος, τότε τά όρια δέν έχουν όρια… Τίποτε δέν μπορεί ν’ αντικαταστήσει τήν σκέψη καί δή τήν σκέψη που επισκέπτεται μέ τήν σωστότερη ειλικρινή επίσκεψη τές αλήθειες… Η σκέψη είναι η επίσκεψη στίς σκιές τής αλήθειας καί αυτά τά σημεία είναι τά τραγικά… Όποιος δέν μπορεί νά δεί, νά βιώσει καί καταπονεθεί από τήν αλήθεια τής σκέψης καί από τές προεκτάσεις τής θωρηάς τής σκέψης, δέν σκέπταται…, μέ τήν βαθειά πνοή τού όρου σκέψη!… Η σκέψη είναι ό τουρίστας τής ανεξιχνίαστης καί συνάμα άλλως πώς κατανοητής παραξενιάς στήν ύπαρξη καί στήν Ακτισία όσον μπορεί νά προσεγγίσει…
Τό νά νοιώθεις τήν ταπεινότητα είναι τό μέν… έναν…, τό νά καίγεσαι εμπειρικά από τήν ταπεινότητα είναι η τραγωδία καί δή τραγωδία τών κατακτήσεων τής σκεπτικής εκστρατείας… Όποιος δέν ένοιωσε τραγικός δέν ένοιωσε άνθρωπος, δέν ένοιωσε μοναδικός μόνος στήν αιωνιότητα τής κατανοητής ακαταλαβησίας…
Η τραγωδία είναι τό παράθυρο τού ασήμαντου από τήν ασημαντότητα στήν απροσδιόριστη σημαντικότητα… Η τραγωδία δέν είναι απλά μία σωστή συνειδητοποίηση είναι η εμπειρία τής βίωσης τής συνειδητοποίησης… Μέ τήν τραγωδία δέν είσαι επισκέπτης, είσαι ό πρωταγωνιστής σέ ό,τι καί όποιον τί, επισκέπτεσαι μέ τήν υπερπροέκταση τής σκέψης…
Τό αντίδοτον στήν τραγωδία είναι η ηδονή τού νάρκισσου μεθυσμένου αισθησιακού έρωτα… μεταξύ ανδρογύνου… Η ένωση κατ’ αυτόν τόν εμπειρικόν τρόπον τινός αλληλοελκόμενου ψυχικώς ανδρογύνου είναι η συμπλήρωση ενός Σύμπαντος… Είναι η διάλυση τού ψυχοπόνου, η εξόφληση τού χρέους τής πλήξης, η θεραπεία τής τραγικής αλήθειας καί τής αληθινής τραγικότητος, δέν συγκρίνεται τίποτε μ’ αυτόν…, είναι έναν μυστήριον που λησμονιούνται τά πάντα γιά νά υπάρχει η αγιότητα τής αγάπης γιά φροντίδα… Η ανάγκη νά δίνεις καί νά λαμβάνεις επειδή δίνεις… Η ψυχανάγκη νά νοιώθεις βαθειά εύμορφα όταν λαμβάνεις επειδή προηγουμένως έδωσες χωρίς νά ζητάς ανταλλάγματα αλλά νά επαίτεις (ζητιανεύεις) από τό έτερον ήμισυ τήν ηθελημένη τού απόδοση που δέν είναι υποχρεότητα ανταπόδοσης…
Εγκατάλειγα τήν γυναίκα (όταν λέγω γυναίκα δέν εννοώ τήν γυναίκα μού αλλά τές γυναίκες) διά χάριν Θεού… Έγραψα χιλιάδες ποιήματα γιά τήν αγάπη μέσα από τήν γυναίκα… μού λείπει… η αισθησιακή μέ τόν τρόπον που περίγραψα ναρκωτική γυναίκα…, διότι δέστε τό καί άλλως πώς, εννοώ μέ άλλη διανοητική συναισθησιακή λογική: «παράδεισον δέν μπορεί νά είναι τίποτε άλλον από τά ωραιότερα τοπία μάζυν μέ τό αλληλωραιότερον ανδρόγυνον»… Όταν Ό Θεός έφτειαξε τόν παράδεισον, έναν άνδρα καί μία γυναίκα, έφτειαξε τό αισθησιακότερον μυστήριον, δέν τό έχετε καταλάβει; Η απληστία τού άνδρα καί τής γυναίκας σκότωσε τήν μαγεία τού μυστηρίου μέσα από τήν ασέβεια…»… Ακριβώς αυτό είναι που θέλω νά σού πώ, ότι η ευσέβεια ανά μεταξύ ενός ανδρογύνου καί η λησμόνηση κάθε άλλης επιθυμίας είναι τό κέντρον τής μαγείας…, νά ζείς τήν μαγεία μέσα στήν αυτοπραγματικότητα σού…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Επειδή έχεις πάρει τη πρωτοβουλία να γράφεις, πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι μπορεί να επιρρεασεις και να οδηγήσεις στο καλό δρόμο έστω και έναν άνθρωπο. Όποτε πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός.
Πάμε σιγά σιγά να σου δείξω πόσο σε λάθος νοοτροπία εισαι.
Αρχικά λες είναι καλύτερα να μην γεννηθεί ένα βρέφος γιατί έτσι έχει κερδίσει τη βασιλεία των ουρανών σε αντίθεση με όποιον γεννιέται και δοκιμάζεται.
Νομίζεις ότι ο άνθρωπος κάνει μαγικές στο θεό;
Τέλος 1ουν μέρους…
Ο Χριστός δεν είπε ότι αν δεν δώσει το οκ ο Θεός ούτε μια τρίχα από το κεφάλι σας δεν θα σας πάρουν;
Εσύ πχ θα αποφασίσεις για τη ψυχή του αγγενητου παιδιού;
Αν ο Θεός θέλει να τον δοκιμάσει εσύ θα του τη βγεις νομίζεις; Απλά θα γεννηθεί από έναν άλλον.
Ο θεός είναι η ζωή, η ύπαρξη το τέλειο.
Όπως λέει ο επίκουρος : Ο θεός δεν έχει προβλήματα ούτε σε άλλους προκαλεί, κι έτσι ούτε οργίζεται με κανέναν ούτε χαρίζεται σε κανέναν, όλα αυτά είναι γνωρίσματα αδύναμου όντος. Τέλος 2ου μέρους.
Βλέπεις πς στην αρχαία Ελλάδα είχαν πιάσει το νόημα αυτών που είπε ο Χριστός αργότερα. Δεν ήταν τυχαία το κάψιμο των βιβλίων από το Βυζάντιο.
Λες στην αποκάλυψη θα οργιστεί ο Θεός. Τι νομίζεις είναι ο Θεός ένας εκδικητικός τύπος; Σου λέει εσένα να προσεύχεσαι για τους εχθρούς μέσω του Χριστου κ αυτός οργίζεται στους ανομους της αποκάλυψης;
Δεν έχετε ακόμα σκεφτεί πς τ γραπτά έχουν αλλαχτεί.
Σας πέταξαν ένα αν αλλάξετε ένα κόμμα η τελεία θ πέσουν αρρώστιες πάνω σας κ νομίζετε
Τέλος 3 μέρους
Και νομίζετε ότι δεν έκαναν αλλαγές αυτοί που θέλουν το κοπάδι κοιμισμένο.
Όταν ο Πέτρος είπε να προσευχηθούν να πέσει φωτιά να τους κάψει δεν τους είπε εσεις δεν ξέρετε με ποιον είστε ο Υιος του ανθρώπου ήρθε να σώσει και όχι να καταδικάσει τον άνθρωπο;
Εκδικητικός, με πάθη είναι ο Γιαχβέ της παλαιάς διαθήκης ο οποίος έχει τα ίδια στοιχεία με όλους τους αρχαίους θεούς όλων των θρησκειών.Δηλαδή έχουν ανθρωπινα πάθη. Ο Χριστός είπε να είστε τέλειοι όπως ο Πατήρ.
Τέλος 4 μέρους
Πώς λοιπόν μας λέει ο θεός να είμαστε τέλειοι όπως ο θεός και μετά αυτός να ρίχνει αρρώστιες και εκδίκηση πάνω σε κάποιους;
Έχει θολώσει το μυαλό σας. Δεν μένετε πάνω στα γραπτά γιατί αν μένατε και δεν περιμένατε ένα Χρυσόστομο να σας τα πει θα βλέπατε ποια είναι τα ψέματα.
Το να αφαιρεθεί τη ζωή από ένα παιδί αγγενητο είναι σαν να το πας με τα χερια σου από την υπαρξη στην μη ύπαρξη.
Με μια ενέργεια ερωτική το έφερες στην ύπαρξη και μια ακόμη το πας στη μη ύπαρξη.
Τέλος 5 μέρους.
Δηλαδή όπως θα σου έλεγαν στην αρχαία Ελλάδα εσύ είσαι με τη νοοτροπία του μη όντος.
Εγώ έρχεται και ο Χριστός που είπε στους Εβραίους εσείς εκ του Πατρός του διαβόλου εστε το οποίο το μετέφρασαν όπως ήθελαν από το πατέρα σας το διάβολο.
Ενώ είναι εσείς είστε από το πατέρα του διαβόλου.
Ο μη ον η ανυπαρξία είναι ο πατήρ του διαβόλου.
Όταν σκοτώνειςια ζωή οποία μορφή και να έχει η ζωή αυτή γίνεσαι ένα με τον μη ον.
Για αυτό και είναι μεγάλη αμαρτία η έκτρωση.
Τέλος 6 μέρους
Η νοοτροπία του Θεού του Ον είναι να φέρει στην ύπαρξη την μη ύπαρξη και του μη ον την την ύπαρξη στην μη ύπαρξη.
Όταν κάποιος αφαιρεί οποιαδήποτε μορφή ζωής σίγουρα δεν είναι με τον Ον.
Τέλος εσύ λες ότι καλύτερα να πας στην μη ύπαρξη από το να πας στη κόλαση.
Νομίζεις ότι ο Θεός ο ο τέλειος και καλύτερος σε όλα δεν θα επέλεγε το καλύτερο για ένα δημιούργημα του;
Αν η μη ύπαρξη ήταν καλύτερη για εμάς εδώ δεν θα μας αφανιζε στη στιγμή;
Τέλος 7 μέρους.
Η μη ύπαρξη είναι υπαρκτή. Το έχουν αποδείξει σε ανάλυση φιλόσοφοι στην αρχαιότητα το πώς υπάρχει το μη ον άρα πως υπάρχει η μη ύπαρξη.
Η κόλαση που λες είναι μιαορφη ύπαρξης σε χειρότερο σημείο από το τωρινό. Θα σε παίζει μπάλα ο έκπτωτος με περισσότερα εργαλεία.
Η μη ύπαρξη όμως είναι κάτι άλλο αλλά υπαρκτό.
Μόνο να φανταστούμε ένα μέρος μπορούμε στο οποίο θα έχουμε μια μορφή ύπαρξης αλλά δεν θα μπορούμε να δούμε, να ακούσουμε ,να πιάσουμε ,γενικά δεν θα μπορούμε…
Τέλος 8 μέρους.
Δν θα μπορούμε ν αντιληφθούμε τπτ αλλά θα υπάρχουμε.
Αυτή είναι η πραγματική κόλαση.
Μπες σε ένα σκοτεινό μέρος , με ηχομόνωση δέσουν στο κέντρο να μην μπορείς να πιάσεις τίποτα να γευτείς να δεις να ακούσεις κ μείνε εκεί ένα λεπτό. Κάπως έτσι θ είναι η αιώνια ανυπαρξία.
Καλός η κακός όποιος μπαίνει εδώ δοκιμάζεται για το αν θα πάει στο κόσμο του έκπτωτου ή στη βασιλεία του φωτός του Χριστού.
Ακόμα κ να μην μπορείς να τα καταφέρεις θα πρέπει να ζητάς κ να παλεύεις γ τ φως.
Τέλος 9 μέρους
Δώσε εξουσία στο Χριστό να σε πάει με οποιοδήποτε τρόπο στο φως.
Τι έχουν πει κάποιοι ότι θα πρέπει να γίνουμε ληστές και να κλέψουμε τη βασιλεία των ουρανών δηλαδή να πάμε ως κλέφτες εκεί.
Γιατί νομίζεις ότι ειπώθηκε αυτό.
Ακόμα και ανάξιος να είσαι όπως ο ένας ληστής δίπλα από το σταυρωμένο Χριστό κέρδισε τη βασιλεία.
Αν το έκανε αυτός μπορείς και εσύ και ο κάθε ένας.
Δώσε εξουσία στο φως να σε πάει στο φως.
Αν ζητάς το σκότος και την μη ύπαρξη…
Τέλος 10 μέρους.
Αν ζητάς το σκότος κ την μη ύπαρξη θα πας στο επόμενο επίπεδο του έκπτωτου κ στο τέλος όταν καταργηθεί το κακό ,όπως έχει γραφτεί, δηλαδή όταν καταργηθεί κ κόσμος αυτός ο σκοτεινός τ διαβόλου τότε θ πας στον μη ον.
Θα πρέπει ν είσαι προσεκτικός όταν δίνεις τέτοιες συμβουλές σ έναν συνάνθρωπό σ γιατί μπορεί κάποιον να τον επιρρεασεις κ να τον στείλεις στο κακό κ όπως έχει πει ο Χριστός καλύτερα να δέσεις αυτός μ πέτρα στο λαιμό του παρά ν το κάνει αυτό να οδηγήσει κάποιον στην απώλεια.
Τέλος 11
Ασχολείσαι με λεξαριθμους με χίλια δυο πράγματα αλλά δεν έχεις κάτσει πάνω στα γραπτά του Χριστού να δεις ποια είναι η νοοτροπία του.
Σε επεισαν ότι είναι εκδικητικός , κακός που μισεί τους απέναντι.
Αλήθεια εσείς εκ του πατρός του διαβόλου εστε…
Τέλος!!!
Τί να προσθέσω σε αυτό το αντιχριστιανικό κείμενο; Πώς να το κρίνω; Ας μελετήσει ο αρθρογράφος την Αγία Γραφή κι ας τον φωτίσει ο Θεός να καταλάβει!
Υμείς, αυτόν που κάνω στό άρθρον αυτόν συγκεκριμένως δέν είναι κριτική αλλά θέτω ερωτήματα μέ βάσει την Χριστιανική Θρησκεία κυρίως, καί πώς αυτά ενδεχομένως νά αντιφάσκουν καί συνάμα τήν φιλοσοφική προσέγγιση τού τί είναι καλύτερον μέ βάσει τά όσα λέγει η θρησκεία…
Συνάμα, όποιος έχει μεγάλη τριβή μέ τήν χριστιανική θρησκεία θά έχει καταλάβει από εμπειρίες, βιώματα καί αναγνώσματα πώς άλλως πώς βλέπει τά πράγματα ό αδιάβαστος ή αυτός που συνήθως φτάνει μόνον ώς τές χριστιανικές γιορτές, άλλως πώς σέ βαθυστόχαστα καί μή πατερικά καί άλλα βιβλία, άλλως πώς η Αποκάλυψη κ.ο.κ.. Είμαι καί θά είμαι χριστιανός, αλλά καί ειλικρινής, ώστε νά μήν υποκρίνομαι ότι βλέπω αντίθετα πράγματα ή λογικές άλλες, όπως καί σ’ άλλες θρησκείες.
Τό κυριότερον ερώτημα μού είναι ότι δέν ξέρουμε εάν εμείς αποφασίσαμε νά γεννηθούμε ή όχι, καί ότι τό νά γεννηθείς γιά νά χαθείς ψυχικώς μέ τήν έννοια νά βασανίζεσαι αιωνίως είναι τραγικόν! ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΗΓΗΣΗ; Τώρα άν ισχύει κάτι άλλον δέν ξέρω, ίσως ξέρουν άλλοι ή απλά έχουν τήν πεποίθηση ότι είναι άλλως πώς είτε αληθεύει είτε όχι…
Καί συνεχίζω, άν είναι νά γεννηθώ καί νά υπάρχει πιθανότητα νά πάω στήν κόλλαση δέν είναι εύλογη σοφία νά αρνηθώ, δεδομένου ότι αναγνωρίζω τήν λαχόν αδυναμία μού νά σωθώ! Από τήν άλλη εάν πείς ότι θά σωθείς είσαι σέ έπαρση καί υπερηφάνεια διότι δέν σώθηκαν όσοι τό δήλωσαν μάλλον ή προφανώς;…
Δές τό ακαδημαϊκά ή “ακαδημαϊκά” γιά νά μπορέσεις νά τό κατανοήσεις από φιλοσοφικής σκοπιάς. Ό φιλόσοφος είναι αυτός που βλέπει τά πράγματα όχι απ’ εκεί που νομίζει ότι είναι ή θά ήθελε νά είναι αλλά από τήν ταπεινή θέση οπού τώ όντι είναι… Καί η θέση αυτή είναι πάντοτε περιορισμένης ισχύος, ή καί ήταν παντοδύναμος ποίος ό λόγος νά φιλοσοφεί; Αφού φιλοσοφώ σημαίνει ψάχνω τήν αλήθεια μέσω τών δεδομένων ή πληροφοριών υπό τό προίσμα τής αήττητης Λογικής, ήτοι ανακτώ τήν ορθότητα τής σοφία βήμα
τώ βήματι όσον μπορώ, αλλά δέν είναι σοφός καί δέν κατέχω όλη τήν σοφία. Καί επανερωτώ φιλοσοφικώς, όταν ξέρεις τές αδυναμίες σού δέν είναι εύλογον νά θεωρείς τήν γέννηση παγίδα γιά τήν κόλλαση; Αφού έτσι είναι άν δέν πάς στόν Παράδεισον…! Συνεπώς λές όχι άν θές γιά νά μήν διακυνδινεύσεις… Αυτό είναι ταπεινη σύνεση…
Βεβαίως εμεί τώρα πιά έχουμε γεννηθεί. Αλλά Ό Χριστός αναφέρει περιπτώσεις που η αμαρτία μάς είναι τέτοια που νά παρακαλούμε νά μήν είχαμε γεννηθεί λέει; Τί είναι αυτό; Γιατί τό λέει; Γιά κενοδοξία; Ή γιά νά λές τήν αγανάκτηση σού νά μήν είχες γεννηθεί γιά νά επέλθει κάποια μετάνοια καί συγχώρεση από Τόν Θεόν;
Ή έστω νά συμβεί έναν από τά 4 τής Τετραπιθανότητος που ανάφερα παλαιότερα καί σκοπίμως δέν επανέλαβα στό άρθρον αυτόν: α) πεθαίνεις καί γίνεσαι χώμα β) πεθαίνεις καί επαναγεννάσει γ) πεθαίνεις καί πάεις στήν κόλλαση καί δ) πεθαίνεις καί πάεις στόν παράδεισο. Προκειμένου νά μήν πάς στήν κόλλαση δέν θά επέλεγες ένα από τά άλλα τρία καί δέν θά συμβιβάζεσου μέ μέ τό α) ή τό β); Τί καλύτερη επιλογή έχεις σέ τέτοια περίπτωση;
Αυτή η ανωτέρω τετράδα είναι όλη η θρησκευτική θεώρηση όλων τών θρησκευτικών πεποιθήσεων. Πέμπτη παράμετρος δέν υπάρχει εκτός καί άν συμπληρώνεις χρόνον καί μεταθέσεις όπως στόν στρατόν εδώ καί εκεί… Πρέπει νά καταλαβαίνετε τί σημαίνει φιλοσοφία καί τί θρησκεία καί πώς η φιλοσοφία μέ τήν σωστή κρίση τής μπορεί νά προσεγγίσει καί καταλάβει καλύτερα τήν θρησκεία καλύτερα από τούς τυπικούς έστω θρήσκους, γιά νά μήν συμπεριλάβω τούς ψυχικούς θρήσκους τής προσευχής που τούς αποκαλύπτονται μυστήρια.
Γιώργο ούτε που διανοείσαι ή κατάλαβες τί γράφω, διότι τά βιώματα σού είναι μικρά. Έν ολίγοις, είναι σάν νά σέ απάγω τώρα απροειδοποίητα καί πρέπει νά σέ θυσιάσω πότε διά νά αρνηθείς Τόν Θεόν καί πότε μέσα από μηχανορραφίες άλλες γιά νά μήν ξέρεις τί αρνείσαι ή άν θά πρέπει νά προσαρμοστείς μέ τούς απειλούντας σέ. Π.χ. βάλε εμβόλιον ή θά σέ σκοτώσουμε καί ενώ δέν ξέρεις π.χ. άν είναι τό χάραγμα ή όχι, μέ αυτό τό δίλημμα καί σέ 1,000.000 άλλα. Καί σύ κατάλαβες αντιχριστιανισμό, ενώ εδώ
εγώ παραδέχομαι τήν αναξιότητα μού. Πολλοί αγίοι, ένας ήταν από τούς Τρείς Ιεράρχες παρακαλούσαν Τόν Θεόν νά μήν ζήσουν τόν καιρό τού Αντίχριστου από ταπεινωσύνη παραδοχής αναξιότητος μήπως δέν αντέξουν, αυτό κάνω καί εγώ καί ζητώ άν δέν μπορώ νά μήν πάω στήν κόλλαση, διότι η άλλη επιλογή είναι ή τά καταφέρνω καί σώζομαι ή όχι καί χάνομαι. Τό νά ομολογείς τήν αδυναμία σού στόν Θεόν είναι δύναμη ειλικρίνειας έστω καί άν είσαι αδύνατος αλλού, ενώ άλλοι αδύναμοι στήν ειλικρίνεια καί δυνατοί σ’ άλλα
Πολλοί απ’ αυτούς που μέ κρίνουν ώς αδαή τής Καινής Διαθήκης, ό ανάξιος ούτως ή άλλως, μπορεί νά εμβολιάστηκαν έξ’ αρχής καί ενώ είναι καί μορφωμένοι. Εγώ εδώ κάνω ομολογία Αναξιότητος γιά τό Δικαστήριον που θά γίνει μετά θάνατον καί ό καθένας άς μέ κακοκρίνει, είθε νά σωθούν οί ψυχές τούς…
Συνάμα Γιώργο λές ότι τά έχεις καταλάβει… Είσαι βέβαιος; Διότι μπορεί νά ανοίξουμε συνζήτηση στά σπάνια όχι στά χιλιοεπαναλαμβανόμενα από τίς Γραφές καί νά σέ πειάσω εντελώς αδαή καί αδιάβαστο, έστω άν συνεχίσω εγώ νά είμαι πειό αμαρτωλός από εσένα! Αλήιθεια είσαι αμαρτωλός;