Νίκη… στα σημεία κατά της κλιματικής αλλαγής

Ενώ ο στόχος για την περίοδο 2008-2012 μιλούσε για μείωση 5% των εκπομπών σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, η Ε.Ε. των 27 κατάφερε ήδη να τις μειώσει κατά 8%. Και όλα δείχνουν ότι θα μπορέσει να τις ελαττώσει κατά 20%, νωρίτερα του χρονοδιαγράμματος που έχει τεθεί για το 2020.

Τα θετικά αυτά μηνύματα αποτυπώνει η πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Περιβάλλοντος «European Enviroment», με τις αιτίες να βρίσκονται, όπως εξηγεί η επικεφαλής της Jacqueline Mc Glade στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica», καταρχήν στην ανθηρή πράσινη ευρωπαϊκή βιομηχανία και κατά δεύτερο στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας λόγω της κρίσης.

Δυναμική η «πράσινη» βιομηχανία της
Σήμερα η Ευρώπη ελέγχει το 30% της παγκόσμιας αγοράς πράσινων προϊόντων, και το 50% της αγοράς υλικών που προέρχονται από ανακυκλώσιμα απορρίμματα. Επίσης, το 2008, η ευρωπαϊκή οικολογική βιομηχανία έκανε τζίρο 319 δισ. ευρώ, ποσό ίσο με το 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, ενώ απασχόλησε 3,4 εκατομμύρια άτομα.

Την ώρα ωστόσο που στο Κανκούν του Μεξικού βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα, το ερώτημα είναι κατά πόσο οι εξελίξεις έχουν ξεπεράσει τους ίδιους τους στόχους που θέτουμε.

Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη πρόβλεψη της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (IPCC), ότι οι θερμοκρασίες θα αυξηθούν προς το τέλος του αιώνα μεταξύ 1,1 και 6,4 βαθμών Κελσίου.

«Ρουτίνα οι νεκροί από τους καύσωνες»
«Τα πιο πρόσφατα ευρήματα δείχνουν ότι ο ρυθμός αύξησης των εκπομπών του θερμοκηπίου και οι κλιματικές επιπτώσεις που αυτός προκαλεί, θα προσεγγίσουν το ανώτατο όριο των προβλέψεων της IPCC», προειδοποιεί η έρευνα. Για να καταλάβουμε τις μας περιμένει σε μια τέτοια περίπτωση, η έκθεση υπενθυμίζει τι συνέβη το καλοκαίρι του 2003: 70.000 και πλέον άνθρωποι έχασαν τη ζωής τους χάρη στον παρατεταμένο καύσωνα. Το τίμημα αυτό δεν απέχει και πολύ από εκείνο που θα αποτελέσει ρουτίνα στο μέλλον, αν δεν αλλάξουμε δραστικά το ενεργειακό μας μοντέλο. «Για κάθε ένα βαθμό αύξησης της θερμοκρασίας από ένα όριο και πάνω, το ποσοστό θνησιμοτήτας θα αυξάνεται μεταξύ 1% και 4%. Παίρνοντας σαν έτος βάσης το 2020, τα θύματα θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 25.000 ετησίως, κυρίως σε κεντρική και νότια Ευρώπη», σημειώνουν οι ερευνητές. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο κίνδυνο, αφού οι πιο εκτεθειμένες περιοχές στον κίνδυνο ενός παρατεταμένου κύματος καύσωνα, είναι οι αστικές, και 3 στους 4 Ευρωπαίους κατοικούν ακριβώς σε πόλεις, δηλαδή το 75%. «Ένα παιδί που γεννιέται σήμερα μπορεί να φτάσει να δει ένα πλανήτη πιο ζεστό ακόμη και κατά 6 ή 7 βαθμούς», καταλήγει η κα Jacqueline Mc Glade. Ειδικά στη Μεσόγειο, ο αριθμός των ημερών με θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών θα μπορούσε να διπλασιαστεί.

Αλλά, τα παραπάνω αποτελούν για την ώρα ακόμη ένα κακό σενάριο. «Έχουμε ακόμη ένα μικρό περιθώριο για να παρέμβουμε. Ένα μέρος της ζημιάς είναι αναπόφευκτο, καθώς τα αέρια του θερμοκηπίου που θα την προκαλέσουν έχουν ήδη εκλυθεί, αλλά η απόλυτη καταστροφή μπορεί ακόμη να αποφευχθεί, αν κλείσουμε τη βρύση της ρύπανσης», καταλήγει η έρευνα.

Ελλάδα: Άργησε, αλλά πήρε μπροστά…
Αν και οι «γεννήτριες» της πράσινης ανάπτυξης στην Ελλάδα άργησαν να ανάψουν, εκτιμάται ότι ως σήμερα έχουν δημιουργήσει μόνο στον τομέα των ΑΠΕ 15.000 θέσεις εργασίας (εκ των οποίων οι 4.250 στα φωτοβολταϊκά), ενώ 3 δισ. ευρώ είναι η αξία των λειτουργία έργων. Τους τελευταίους μάλιστα μήνες η αγορά, παρά την κρίση, κινείται πιο δυναμικά απ’ ότι άλλες χρονιές, και το 2011 αναμένεται να λειτουργήσουν τουλάχιστον 500 νέα πράσινα μεγαβάτ αιολικών και φωτοβολταϊκών έργων, έναντι μόλις 140 περίπου φέτος. «Στόχος του προγράμματος που έχουμε ανακοινώσει από τον Ιούλιο είναι μέσα στην επόμενη 5ετία, να έχουν πραγματοποιηθεί στην πράσινη ενέργεια επενδύσεις 44,4 δισ. ευρώ για τη δημιουργία περισσότερων από 210.000 νέων θέσεων εργασίας, εκ των οποίων οι 27.000 μόνιμης απασχόλησης», έχει αναφέρει η υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη. Σύμφωνα, δε, με τις εκτιμήσεις της Greenpeace ως το 2020 οι θέσεις εργασίας στον τομέα των ΑΠΕ προβλέπονται να φτάσουν τις 100-150.000, και στην εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια τις 56.000.

Όσο για τους στόχους του Κιότο, οι επιδόσεις της Ελλάδας είναι θετικές. Βέβαια, αντίθετα απ’ ότι άλλες χώρες, ο στόχος της δεν ήταν να μειώσει τις εκπομπές της, αλλά να συγκρατήσει τον ρυθμό αύξησής τους, επειδή ακριβώς το 1990 υπολειπόταν σε ανάπτυξη. Πράγματι η αύξηση των εκπομπών ρύπων την περίοδο 2008-2012 κινείται στο 22% έναντι στόχου για 25% των επιπέδων του 1990. Μάλιστα η τάση είναι πτωτική λόγω της ύφεσης στην οποία βρίσκεται η οικονομία, και άρα της μικρότερης ζήτησης για ενέργεια, αλλά και στα πρώτα δειλά αλλά σημαντικά βήματα ανάπτυξης μιας «πράσινης» βιομηχανίας.