Λένε πως είναι καταιγίδα αλλά, στο τέλος της μέρας, θα αποδειχθεί ότι το εργασιακό που ψηφίζεται σήμερα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, δεν ήταν παρά παρά φθινοπωρινή βροχή. Η αλήθεια είναι ότι οι διατάξεις για τις περικοπές των αποδοχών στις ΔΕΚΟ, τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις και τις λοιπές ευελιξίες στην εργασία των νέων, όσο κι αν μοιάζουν με τέλος εποχής στο δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων, δεν είναι παρά η αρχή μιας πορείας ριζικών παρεμβάσεων στην αγορά εργασίας.
Οι βουλευτές μας εκπλήσσονται για το κατεπείγον της διαδικασίας. Και θα συνεχίζουν να εκπλήσσονται μέχρι και το 2012, με κάθε έκθεση αξιολόγησης που θα συνοδεύει έως και την τελευταία δόση. Εχουν μπροστά τους μια διετία να κατανοήσουν το περιεχόμενο της δανειακής σύμβασης και να συνειδητοποιήσουν ότι η βασική αρχή της μεταρρύθμισης, δηλαδή η άρση της κρατικής παρέμβασης στην τιμή του μισθού, ώστε να καθορίζεται πιο πιστά από τις συνθήκες της αγοράς συνομολογήθηκε –επί της αρχής– με την ψήφιση του Μνημονίου από τη Βουλή τον περασμένο Μάιο.
Με σαφήνεια οριζόταν στο κείμενο πως οι επιχειρησιακές συμβάσεις πρέπει να αποκλίνουν από τις κλαδικές. Aυτό που έμενε ήταν ο τρόπος εφαρμογής, μέσα από τα όσα θα όριζε στη συνέχεια υπουργική απόφαση. Από την αρχή το ζητούμενο ήταν να καθορίζεται ο μισθός ελεύθερα, χωρίς την κρατική παρέμβαση του εκάστοτε υπουργού Εργασίας που έχει τη δυνατότητα να επεκτείνει ως υποχρεωτική την εφαρμογή μιας κλαδικής σύμβασης σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους. Ούτε οι βουλευτές ούτε τα συνδικάτα αντέδρασαν τότε.
Μια δεύτερη αλήθεια αφορά το σύνολο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση. Μπορεί, εντέλει οι κλαδικές να διατηρήθηκαν, ώς ένα βαθμό, αλλά, από τον Φεβρουάριο και μετά, η κυβέρνηση δεσμεύεται να νομοθετήσει παράπλευρα μέτρα που θα περιορίζουν τα ευεργετήματα των συμβάσεων σε μεγάλες επιχειρήσεις. Προέχουν οι δεσμεύσεις για τις τράπεζες.
Εδώ ο στόχος είναι να αρθούν οι περιορισμοί που δημιουργούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο ποσοστό και στην ευκολία απόλυσης των τραπεζοϋπαλλήλων και να επανεφευρεθεί ένα πλαίσιο διαθεσιμοτήτων, αντίστοιχο με αυτό που υπάρχει στις άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις για να αιτιολογηθούν διάφορα προγράμματα προσωπικού.
Στην πραγματικότητα, σε ορισμένες Tράπεζες, μεταξύ των οποίων η Εθνική, η ΑLPHA, η Πειραιώς (για ένα τμήμα υπαλλήλων), είναι πιο δύσκολες οι απολύσεις σε σύγκριση ακόμη κι από τον στενό δημόσιο τομέα, εξαιτίας των ισχυρών συμβάσεων ορισμένου χρόνου και των κανονισμών εργασίας που είναι αποτέλεσμα συλλογικών διαπραγματεύσεων. Σύμφωνα με τη λογική της θεραπείας–σοκ που είναι σε εξέλιξη, θα επανέλθουν και τα ζητήματα των κλαδικών και της άρσης των περιορισμών για τους «ενοικιαζόμενους».
Πώς το έλεγε ο Ρίλκε; «Η ζωή έχει ουσιαστικά φτιαχτεί για να μας εκπλήσσει (όταν βεβαίως δεν μας κατακλύζει με φρίκη)».
http://www.kathimerini.gr/
Tης Χριστινας Κοψινη
Ελληνα ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα. Μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek