Πως η πανδημία επηρέασε την ερωτική διάθεση του κόσμου

Πως η πανδημία επηρέασε την ερωτική διάθεση του κόσμου

Η πανδημία σίγουρα επηρέασε την ερωτική διάθεση όλων. Δυστυχώς με αρνητικό τρόπο. Πριν αρχίσει ο υποχρεωτικός εγκλεισμός, οι άνθρωποι ήταν “σαν δυο καράβια που ήλπιζαν να ανταμώσουν στο λιμάνι”, σύμφωνα με τη σεξολόγο Emily Jamea. Ωστόσο, τα πράγματα φαίνεται να έχουν αλλάξει δραματικά.

Αρχικά, η πρώτη καραντίνα, στις αρχές του 2020, έδωσε την ευκαιρία σε πολλά ζευγάρια να περάσουν περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί. Ίσως μια ευκαιρία να δουν την κατάσταση ως “προσωρινές διακοπές”. Σύντομα, όμως, άρχισαν να εμφανίζονται δείγματα υποχώρησης της ερωτικής διάθεσης και, σύμφωνα με τη Jamea, είναι απολύτως λογικό.

Τι δείχνουν οι έρευνες

Έρευνες σε όλο τον κόσμο έδειξαν τη μείωση της σεξουαλικής δραστηριότητας των ζευγαριών κατά το 2020. Έρευνα στη Τουρκία έδειξε πτώση της ερωτικής επιθυμίας, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, κατά 49.3% στους άντρες και κατά 48.5% στις γυναίκες. Η σύγκριση έγινε βάσει της σεξουαλικής δραστηριότητας πριν την πανδημία. Παρομοίως, έρευνα στην Ιταλία έδειξε πτώση της ερωτικής διάθεσης κατά 24.2% στους άντρες και κατά 30.8% στις γυναίκες. Έρευνα στην Ινδία έδειξε αντίστοιχη πτώση κατά 24,9% στους άντρες και 27,2% στις γυναίκες. Τέλος, παρόμοια έρευνα από τις ΗΠΑ δείχνει πτώση ερωτικής διάθεσης κατά 43.5% (δίχως να αναφέρει ξεχωριστά φύλα)

Σύμφωνα με τη κοινωνική ψυχολόγο Justin Lehmiller, που συμμετείχε στην έρευνα των Ηνωμένων Πολιτειών, μεγάλη ευθύνη φέρει το άγχος. “Θεωρώ πως το πρόβλημα δημιουργήθηκε καθώς ο περισσότερος κόσμος είναι υπερβολικά αγχωμένος με την κατάσταση, τόσο σε θέμα υγείας όσο και σε κοινωνικό και εργασιακό επίπεδο”

Υπάρχει απώτερος σκοπός;

Το στρες και το άγχος αποτελούν κύριους παράγοντες για τη μείωση της ερωτικής δραστηριότητας των ανθρώπων. Υπήρχε, ωστόσο, κάποιος άλλος σκοπός; Η κοινωνική ψυχολόγος Rhonda Balzarini αναφέρει: “Η ερωτική διάθεση του κόσμου μειώθηκε. Αυτό είχε άμεσο αντίκτυπο στα ζευγάρια καθώς και μείωση των ποσοστών γεννήσεων. Πολλοί νέοι νιώθουν τρομερή ανασφάλεια να ξεκινήσουν οικογένεια κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Και, καθώς αλλάζουν οι δομές του εργασιακού περιβάλλον, πολλά ζευγάρια αποφασίζουν να μην κάνουν δεύτερο παιδί.”

Συνεπώς, το κοινωνικό κόστος από την πανδημία είναι διπλό. Σύμφωνα με τους καταγεγραμμένους θανάτους παγκοσμίως, τα θύματα έχουν ξεπεράσει τα 3,1 εκατομμύρια παγκοσμίως. Φυσικά, οι θάνατοι είναι πολλοί περισσότεροι, καθώς δεν έχουν δηλωθεί όλοι. Από την άλλη πλευρά, οι τρομοκρατημένοι νέοι αποφασίζουν είτε να μην κάνουν οικογένεια είτε να μην κάνουν περισσότερα παιδιά.

Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε πως το 1974 ο παγκόσμιος πληθυσμός υπολογίστηκε περίπου στα 4 δισεκατομμύρια. Το 2021 υπολογίζεται στα 7,8 δισεκατομμύρια. Και, αν συνεχιστεί η υπογεννητικότητα, υπολογίζεται πως μέχρι το 2050 θα ξεπεράσει τα 10 δισεκατομύρια. Θα μπορούσε κανείς να εικάσει πως η πανδημία χρησιμοποιήθηκε ως εναλλακτικός τρόπος για τον έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού.