Κι άλλοι Έλληνες στα Ιμαλάια! Είναι απόγονοι στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Δεν είναι μόνο οι Καλάς, που ζουν στο Βόρειο Πακιστάν, απόγονοι στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Υπάρχουν και άλλοι Έλληνες που ζουν στην Βόρειο Ινδία, στα Ιμαλάια, και δηλώνουν επίσης ότι είναι απόγονοι στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Χρησιμοποιούν αρχαιοελληνικά σύμβολα, ελληνικού τύπου διοίκηση και έχουν Μακεδονικά και Θρακιώτικα έθιμα. Κράτησαν δε έως τις ημέρες μας την θρησκεία των αρχαίων προγόνων μας. Κάποιοι ινδουιστές που πήγαν για προσηλυτισμό… δεν ξαναπήγαν.

Και ποιος ξέρει πόσοι ακόμα άγνωστοι Έλληνες είναι διάσπαρτοι σε όλη την υφήλιο, και γι αυτό άλλωστε θέλουν ν’ αλλάξουν επειγόντως το DNA των ανθρώπων στην Γη με τα μαντζούνια τους. Επίσης, πολλά τοπωνύμια στην πλανήτη μαρτυρούν παρουσία Ελλήνων και γι αυτό, κρυφά και παμπόνηρα, τ’ αλλάζουν. Π.χ. τα νησιά Φίτζι, αναγράφονται σε παλαιότερους χάρτες και κείμενα ως «Νήσοι του Φειδία».

Στο βορειότερο λοιπόν τμήμα της Ινδίας, στα Ιμαλάια, στην επαρχία Himachal Pradesh, υπάρχει μία περιοχή που ονομάζεται… Σπίτι. Σπίτι, ονομάζεται και η εκεί κοιλάδα όπως και ο διαρρέων αυτήν ποταμός. Δυτικά της κοιλάδος και σε υψόμετρο 2652 μέτρων, σε άκρως δυσπρόσιτη ορεινή τοποθεσία, υπάρχει ένα χωριό που ονομάζεται Μαλάνα (Malana). Το χωριό αυτό αποκαλείται και «Αθήναι των Ιμαλαΐων» ή «Μικρή Ελλάς». Οι χαρακτηρισμοί αυτοί εδόθησαν στο χωριό από τους ξένους!

Οι κάτοικοι της Μαλάνα ισχυρίζονται ότι οι πρόγονοί τους ήταν στρατιώτες στον στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πιστεύουν ότι οι ίδιοι είναι μετενσάρκωση του Deo, του Διός (Deo=Δίας). Ιστορία τους είναι οι παραδόσεις τους και είναι μόνο προφορικές. Αυτές διατηρήθηκαν μεταδιδόμενες από γενεά σε γενεά. Επί σειρά γενεών οι εκεί κάτοικοι απαγορεύουν αυστηρότατα τις μείξεις με άλλους πληθυσμούς. Η ενδογαμία ήταν απαράβατος κανών έχοντας ως σκοπό την επιβίωση της φυλής τους δια μέσω των αιώνων. Με αυτόν τον τρόπο κατόρθωσαν να μείνουν αμιγείς φυλετικώς και ηθικώς διαιωνίζοντας τις παραδόσεις τους τις οποίες προστάτευσαν αυστηρότατα. Οποιαδήποτε προσπάθεια των Ινδών να τους αλλάξουν, απέτυχε.

Το χωριό είναι ατύπως ανεξάρτητο, το μόνο Ινδικό στοιχείο που έχουν είναι η χρήση της ρουπίας, το δε σύστημα διοίκησης είναι η… δημοκρατία κατά τα πρότυπα των αρχαίων Ελλήνων! Μελετητές θεωρούν ότι είναι η αρχαιότερη Δημοκρατία του κόσμου! Αποφασίζουν όλοι μαζί ποιοι θα είναι οι άρχοντες του χωριού και μετά από έναν χρόνο ξαναποφασίζουν. Πολλές φορές, να γραφεί κι αυτό, τσακώνονται δυνατά για την πολιτική διοίκηση, οπότε, σίγουρα είναι Έλληνες. Είναι αδύνατον να υπάρχει δημοκρατία στην Ινδία, στην χώρα των παραδοσιακών καστών, ενός συστήματος που χάνεται στα βάθη της Ιστορίας, και το ασπάζονται οι ινδοευρωπαίοι μέχρι σήμερα. Μια κουκίδα αρχαιοελληνικού τύπου δημοκρατίας στα Ιμαλάια όμως υπάρχει. Μια κουκίδα δημοκρατίας στην Ινδία των μαχαραγιάδων.

Λόγω της ενδογαμίας και των απόλυτων κοινωνικών κανόνων για την επιβίωση της φυλής τους, διατηρήθηκαν όπως είναι φυσικό τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Το χρώμα του δέρματος, οι αναλογίες του προσώπου, το χρώμα και το σχήμα των ματιών, τα μαλλιά, είναι εξωτερικά χαρακτηριστικά που δεν έχουν καμία σχέση με τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά των κατοίκων της Ινδίας. Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους είναι ελληνικά.

Ο Ναός τους. Ο ναός του χωριού ευρίσκεται στην πλατεία, στο κέντρο του χωριού, απαγορεύεται να μπεις μέσα, πόσο μάλλον να βγάλει κανείς φωτογραφία, απαγορεύεται να τον αγγίξεις, είναι γεμάτος από αρχαιοελληνικά σύμβολα, ειδικά στις πέτρες, και οι κάτοικοι πρεσβεύουν τα της αρχαιοελληνικής θρησκείας. Ο ναός είναι κτισμένος με την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική των παραδοσιακών κτισμάτων που βλέπουμε στην Βόρειο και Βορειοανατολική Ελλάδα, αλλά και στην πιο Βόρειο και πιο Βορειοανατολική Ελλάδα, δηλαδή στις περιοχές που τώρα ανήκουν σε Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία και Τουρκία. Ενώ δηλαδή οι ναοί των Ινδών είναι πυραμοειδούς αρχιτεκτονικής, στην Μαλάνα ο ναός είναι αντίθετος. Ο κάθε όροφος προς τα επάνω είναι ευρύτερος του από κάτω ευρισκομένου ορόφου. Η ίδια αρχιτεκτονική αρχή εφαρμόζεται και στην κατασκευή πολλών οικιών των κατοίκων της Μαλάνα.

Επίσης ο ναός είναι διακοσμημένος, κυριολεκτικώς βρίθει, από οκταφύλλους ρόδακες και από 16άκτινα άστρα της Μακεδονικής Δυναστείας. Το 16άκτινο άστρο, διπλό οκτάκτινο (2×8), είναι σύμβολο του Σειρίου (δύο άστρα στον Σείριο ακτινοβολούν) και επομένως των Μακεδόνων και όλων των Ελλήνων. Υπάρχουν μαίανδροι, υπάρχει πολλές φορές το χαρακτηριστικό σχέδιο που είχαν τα κιονόκρανα του ιωνικού ρυθμού ή τα ακροκέραμα, με την διαφορά ότι εδώ είναι αποτυπωμένο το σχέδιο αυτό μεταξύ των 16άκτινων άστρων. Υπάρχει δε πλήθος με διπλά έψιλον. Τα σύμβολα αυτά είναι παντού αποτυπωμένα στους εξωτερικούς τοίχους του ναού. Η πόρτα εισόδου είναι πλήρως διακοσμημένη με αρχαιοελληνικά σύμβολα. Στο πλάι του ναού υπάρχει μια διακοσμητική ανάγλυφη παράσταση που φαίνονται χορευτές και μουσικοί. Οι χορευτές είναι πιασμένοι με τον χαρακτηριστικό τρόπο που πιάνονται οι χορευτές στην Θράκη, το δε βασικό μουσικό όργανο των μουσικών είναι το τύμπανο, «νταούλι» όπως χαρακτηριστικά το λένε στην Θράκη, αλλά αυτά θα τα δούμε παρακάτω.

Οι ενδυμασίες, κυρίως των εκεί γυναικών είναι σχεδόν πανομοιότυπες με τις παραδοσιακές ενδυμασίες των γυναικών της Μακεδονίας και της Θράκης. Πολύχρωμα γεωμετρικά σχέδια υπάρχουν σε φούστα, ειδικά στο κάτω μέρος, και στην ποδιά. Οι γυναίκες φορούν πολύχρωμη μανδύλα και επάνω της τοποθετούν άνθη για στόλισμα.

Οι εορτές των κατοίκων της Μαλάνα θυμίζουν εντόνως τις εορτές στην Βόρειο Ελλάδα, ειδικά τις της Θράκης, και γίνονται στην πλατεία του χωριού. Με βασικό όργανο λοιπόν το τύμπανο, το νταούλι, που συνοδεύεται από πνευστά όργανα χορεύουν όλοι μαζί οι χωρικοί κυκλικώς στην πλατεία, οι δε οργανοπαίκτες είναι στο κέντρο του χορού. Πολλές φορές ανάβουν φωτιά ή και ψήνουν κρέας στο κέντρο του χορού. Οι χοροί είναι κυρίως θρακιώτικοι και αυτό διότι οι χορευτές, πιάνονται σταυρωτά εν αλλάξ, όπως ακριβώς συμβαίνει με τους χορούς της Θράκης. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα ο τρόπος με τον οποίο πιάνονται οι Θράκες χορευτές.

Ένα άλλο κοινό σημείο των εκεί χορών με τους χορούς των Θρακών είναι ότι υπάρχουν χοροί στους οποίους χορεύουν χωριστά οι άνδρες και οι γυναίκες, αν και αυτό συμβαίνει σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Οι δε άνδρες φέρουν περιστασιακώς στο κεφάλι τους κίτρινες πλεξούδες ως απομίμηση των ξανθών μαλλιών, φορώντας παράλληλα φουστανέλες απομίμηση του αντίστοιχου ελαφρού ενδύματος των ελλήνων πολεμιστών όπως αυτοί απεικονίζονται στα αγγεία των προγόνων μας.

Εντύπωση προκαλεί και το μασκάρεμα των κατοίκων της Μαλάνα, για εορταστικούς λόγους, το οποίο γίνεται όπως ακριβώς στην Θράκη. Τα προσωπεία τους είναι ολόιδια με τα εδώ, με κύριο χαρακτηριστικό τα μεγάλα δόντια, καλύπτουν πλήρως το κεφάλι και πολλές φορές έχουν πολύχρωμα λοφία. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι μασκαρεμένοι κάτοικοι της Μαλάνα κρατάνε ένα σφυροειδές ξύλο που φέρουν στους ώμους τους. Το ξύλο αυτό στην Θράκη ονομάζεται «τοπούζι» και οι εορτάζοντες θράκες επίσης το φέρουν στον ώμο. Η γιορτή με τα μασκαρέματα γίνεται στην Μαλάνα τον Δεκαπενταύγουστο, ενώ στην Θράκη γίνεται την Πρωτοχρονιά.

Κύριο προϊόν των απάτητων αυτών βουνών είναι η κάνναβις και είναι περίφημη η κρέμα που παρασκευάζουν οι κάτοικοι εκεί για θεραπευτικούς σκοπούς. Προφανώς είναι αρχαιοτάτης ελληνικής συνταγής. Ήδη έχουν ενδιαφερθεί για το προϊόν αυτό κάποιοι απ’ το Ισραήλ. Δεν γνωρίζω αν αυτοί ενδιαφέρονται για το προϊόν ή για το ελληνικό DNA, ή και για τα δύο. Όταν κάποιοι σήμερα ανακαλύπτουν τις θεραπευτικές ιδιότητες της καννάβεως, εμείς οι Έλληνες τις είχαμε εντοπίσει πριν από τουλάχιστον 3.000 χρόνια. Όση ακριβώς είναι και η πολιτισμική μας διαφορά με τους Ινδοευρωπαίους. Μελετώντας την απώτατη Ιστορία διαπιστώνεται ότι οι ευρωπαίοι είναι όντως ινδοευρωπαίοι, ενώ εμείς οι Έλληνες, όχι, δεν είμαστε. Αυτό φαίνεται άλλωστε.

Όταν με το καλό, η τώρα τυραννημένη, Ελλάς ξεπεράσει την εκ Θεού αυτή παιδαγωγική δοκιμασία και πάρει την θέση που της ανήκει στον πλανήτη «λόγω αριστείας», όπως μας λέει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, τότε έχει πολύ έργο να επιτελέσει. Στα πλαίσια της πνευματικής αναβαθμίσεως του πλανήτη, Πλανήτης 2.0, από την Ελλάδα, η Ελλάς εκτός των άλλων πρέπει να βρει και τα απανταχού τέκνα της. Τ’ αδέλφια μας.

Κα-ΛΑ-ς, Μα-ΛΑ-να, Ελ-ΛΑ-ς, και είμαστε παντού.

Χρήστος Μαντζιάρης