Τί σημαίνει κυριολεκτικώς η λέξη conspiracy! Τί σημαίνει conspiracy company; Καί τί μάς ξεφεύγει στά ελληνικά όπως τά καταντήσαμε απ’ αυτά τά νοήματα;… Τί αποκαλύπτει ό Σωκράτης γιά τούς «Μαύρους» καί τούς «Άσπρους»… Μέρος 2

Τί σημαίνει κυριολεκτικώς η λέξη conspiracy! Τί σημαίνει conspiracy company; Καί τί μάς ξεφεύγει στά ελληνικά όπως τά καταντήσαμε απ’ αυτά τά νοήματα;… Τί αποκαλύπτει ό Σωκράτης γιά τούς «Μαύρους» καί τούς «Άσπρους»… Μέρος 2

Ό Σωκράτης γνώριζε ότι ήταν Έλληνας αλλά δέν ενδιαφερόταν εάν είναι Έλληνας ή όχι, ενδιαφερόταν εάν είναι δίκαιος ή όχι…

Μία Πατρίδα όπως η Ελλάδα η οποία καυχιέται ότι έχει δώσει καί «εφεύρει» τό φώς είναι ώς νά καυχιέται ότι έχει δώσει καί «εφεύρει» τό δίκαιον! Εάν καχιεύται διά τό φώς τής χωρίς νά ενδιαφέρεται διά τό δίκαιον τής τότε τό φώς τής είναι κάλπικον. Τό φώς τής Ελλάδος δέν τό έδωσαν όλοι οί Έλληνες αλλά οί φωτεινοί Έλληνες δηλαδή οί δίκαιοι Έλληνες! Τήν γνώση τήν έδωσαν οί γνωστικοί Έλληνες, αλλά δέν σημαίνει ότι ό κάθε γνωστικιστής είναι καί δίκαιος! Τό ποίος είσαι ψυχικώς ορίζεται από τήν απάντηση οπού θά δώσεις είς τό ερώτημα: «ποίον είναι ανώτερον φώς, τό δίκαιον ή η γνώση;»… Εάν κατέχεις όλη τήν γνώση καί δέν είσαι δίκαιος τότε είναι μάταιη η γνώση σού είς τήν Ψυχοσοφία. Είσαι σέ τέτοια περίπτωση οξύμωρος διότι μέ όλη τήν γνώση καί σ’ όλον τό εύρος τής γνώσης δέν βλέπεις ότι τό δίκαιον είναι ό προορισμός τής γνώσης καί από τό δίκαιον εκπηγάζει. Εάν πάλαι, απαντήσεις ότι τό δίκαιον είναι ανώτερον φώς, αλλά δέν γνωρίζεις κυριολεκτικώς τί είναι δίκαιον ή νομίζεις δίκαιον ό,τι σ’ αρέσει ή συμφέρει, τότε η δήλωση σού ότι είσαι δίκαιος ή ό,τι αναγνωρίζεις ώς ανώτερον φώς τό ίδιον τό δίκαιον είναι κωφή δηλαδή κενόδοξη καί κενοπεριεχόμενη! Καί εάν γνωρίζεις τό δίκαιον καί δέν τό πράττεις έτι χειρότερα, ενώ εάν αδυνατείς νά πράξεις τό δίκαιον ενώ τό γνωρίζεις αλλά τό δηλώνεις είσαι ταπεινός καί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αναλόγως τού εύρους τού συνειδησιακού πένθους καί όνειδους σού ένεκα τής αδυναμίας καί απροθυμίας σού νά τηρήσεις τό δίκαιον καί νά γίνεις κυριολεκτικώς δίκαιος. Μέ κάθε βεβαιότητα, τό νά καταφέρεις νά είσαι δίκαιος είναι τό δυσκολότερον καί περισσότερον παλλικαρίσσιον κατόρθωμα εί δυνατόν νά επιτύχει άνθρωπος…

Ό Σωκράτης αναγνώριζε πρώτον ότι είναι άνθρωπος, δεύτερον ότι είναι Έλληνας καί τρίτον ότι θέλει νά γίνει Δίκαιος. Τό νά γίνεις δίκαιος σημαίνει νά γίνεις Ευάνθρωπος, Άγιος, Θείος, Αιώνιος Σεσωσμένος. Όσοι γνωρίζουν τί έλεγε καί δή σέ θέματα Ηθικής θά καταλάβουν ότι στόχος τού ήταν τό δίκαιον. Άλλωστε, διά τό δίκαιον έκαμε εχθρούς τούς Συνέλληνες τού, διά τό δίκαιον τού νά αναγνωρισθεί δέν δραπέτευσε όταν τού δόθηκε η ευκαιρία καί όχι ένεκα προσωπικής εγωκεντρικής υστεροφημίας. Μάλιστα, η ευκολία μέ τήν οποία οί Μαθητές τού δωροδόκησαν τούς φρουρούς διά νά αποδράσει συνεπάγεται συνωμοσία κατήγορων τού καί φρουρών νά αφεθή πρός απόδραση εάν τό ζητήσουν οί Μαθητές, ώστε ύστερα νά λένε οί «Μαύροι» «Εάν πίστευε σέ όσα έλεγε καί εάν δέν ήταν δειλός δέν θά έφευγε»… Ό Αριστοτέλης απόδρασε είς τήν Εύβοια δηλώνοντας ότι τό έκανε διά νά μήν διαπράξουν οί Αθηναίοι έναν ακόμη αποτροπαίον έγκλημα όπως έκαναν μέ τόν Σωκράτη. Ό Αριστοτέλης έλεγε ότι η γενναιότητα είναι σπουδαιότερη από τήν σοφία… Φαίνεται ότι κάτι μέσα τού δειλιάζε… Άν καί περίγραψε είς τό Όργανον Τόν Θεόν, ήτοι Τόν Έναν Θεόν μέ απίστευτη παρρησία διάκρισης, τού έλειπε η πηγαία περίσσευση τής γενναιότητος τού δικαίου… Είχε περισσότερη γνώση παρά δικαιοτυψία, δικαιοσοφία, δικαιοΕλεγεία, δικαιοκαρδία… Άλλωστε, αυτόν καταδεικνύουν καί τά βιβλία τού. Ενώ ό Σωκράτης ακόμη καί όταν έξ’ αρχής σού φαίνεται ότι ωμιλεί περί τινός άλλου θέματος έν τέλει σ’ οδηγεί είς τήν Ηθική καί ενίοτε είς τήν κατανόηση τού πώς νά επιβιώνεις ώς άνθρωπος ή ώς πόλη, κράτος, έθνος…

Η αγγλική λέξη conspiracy η οποία ελληνιστί σημαίνει συνωμοσία είναι μία ελληνική λέξη η οποία σημαίνει συσπείρωση = συνσπείρωση ώστε κατ’ ακρίβειαν νά γράφεται συσσπείρωση ήτοι σύν+σπείρωση. Μάς διαφεύγει μία μικρή αλλά σημαντικότατη λεπτομέρεια καί διαπίστωση, όταν αυτοί λένε συνσπείρωση εμείς εννοούμε συνωμοσία καί όταν εμείς αναφερόμαστε σέ συνωμοσία αυτοί εννοούν συνσπείρωση. Θά αντιεπιχειρολογήσετε ότι εισίν κοντινές έννοιες, ναί δέν διαφωνώ, αλλά έχουν κρυστάλλινη διαντίληψη τού τί είναι τί… Ό δέ συνειρμικός συχνοτικός δονητικός κραδασμός τού νά λέγεις συνσπείρωση δέν είναι ό ίδιος μέ τό νά λέγεις συνωμοσία… Η λέξη συνωμοσία σημαίνει συνορκισμός ήτοι σύν+ομνύω καί συνόμοιος ήτοι σύν+ωμοούσιον.. Όπως λέμε όμοιος ομοίου αεί πελάζει καί κόρακας κοράκου μάτι δέν βγάζει…

Υπάρχουν πολλοί συνωμότες οί οποίοι ποτέ δέν ορκίζονται αλλά συνεργάζονται καί ύστερα άμα λάχει βγάζουν ό ένας τό μάτι τού άλλου, δηλαδή δέν βαστάνε τό κόρακας κοράκου μάτι δέν βγάζει. Συνάμα υπάρχουν συνωμότες οί οποίοι συνορκίζονται αλλά πάλιν άμα λάχει βγάζει ό ένας τό μάτι τού άλλου, π.χ. η μαφία… Η μασσωνία είναι μία μαφία, μία συνσπείρωση, μία συνωμοσία… Αλλά προσέξετε εδώ τήν μεγάλη αποκάλυψη τών Προεπίορκων ορκισμέων καί συνορκισμένων μέ τούς μασσώνους. Δέν είναι ολίγες φορές οπού οί σατανοσιωνιστές πρόδωσαν τούς μασσώνους από άλλες εθνικότητες καί ενίοτε τούς ομοεθνείς τούς Ιουδαίους. Διατί τό κάνουν αυτόν; Διότι εισίν ορκισμένοι καί συνορκισμένοι σ’ έναν ιδικόν τούς ανώτερον Όρκον! Διατί ενίοτε προδίδουν καί τούς Ιουδαίους; Δέν νοιώθουν Ιουδαίοι, ίσως νοιώθουν Χαζζάροι; Ίσως, αλλά δέν είναι αυτόν τό θέμα τούς, αλλά η αφοσίωση τούς καί ό συνορκισμός τούς είς τόν θεόν τούς τόν Διάβολον! Διά νά είναι αυτοί οπού είναι γνωρίζουν τόν Διάβολον καί φοβούνται τόν Διάβολον!

Κάν ένας όρκος δέν βαστάσει εάν δέν φοβάσαι τόν ανώτερον! Εκτός καί εάν είναι θέμα φιλίας ή τιμής, δηλαδή όταν κάποιος φοβάται υπεράνω όλων τήν κατηγορία ότι πρόδωσε δίκαιον ή άδικον φίλον ή τήν τιμήν τού ώς εχεμύθειος. Η άλλη περίπτωση καί τέταρτη είναι όταν κάποιος φοβάται νά νοιώσει καί νά αποκαλεστεί ή καί κατηγορηθεί καί συνάμα αυτοκατηγορηθεί ώς άδικος, καί τόν προσυνοδεύει η τύψη ή πρότυψη, η ενοχή ή προενοχή… Η προέκταση αυτής τής τέταρτης παραμέτρου είναι ό φόβος έναντι Τού Θεού τού Δικαίου!… Αυτός ό φόβος είναι εκείνος οπού κάνει τούς Μάρτυρες, τούς Αγίους, τούς Όσιους, τούς Δίκαιους, νά μήν φοβούνται νά τά χάσουν όλα… συμπεριλαμβανομένου τού σαρκίου τούς, προκειμένου νά μήν απωλαίσουν τίς ψυχές τών… Φοβούνται μήπως χάσουν τίς ψυχές τών διότι γνωρίζουν τί συντρομακτικόν αποτέλεσμα είναι νά χάσεις τήν ψυχή σού, γνωρίζουν χωρίς νά χρειάζεται νά γνωρίζουν γνώσεις επιστήμης ότι τό νά χάσουν τίς ψυχές τούς είναι τό φρικτότερον αποτέλεσμα καί συνάμα αιώνιον αποτέλεσμα ήτοι μή προσωρινόν…

Η λέξη company είναι η λέξη συμπόνοια = σύμ+πόνοια = σύν+πόνοια ήτοι από τό συμπονώ αλλά εμπεριέχει όπως βλέπετε καί τήν λέξη νοία ήτοι νούς. Δηλοί σύν πόνος μέ τήν νοία, δηλαδή σέ συμπονώ διά τού νού καί κατά προέκταση διά μέσω τής καρδίας… Αυτοί οπού συμπονούν έναν έργον είναι συμπόνοια = κομπανία… Η conspiracy company είναι ένας όρος δι’ όσους έχουν συνσπειρωθεί διά κάτι τό οποίον συμπονούν μέ θέρμη καί ειλικρίνεια όλοι τούς, είτε αυτόν είναι κακόν, είτε καλόν, είτε ουδέτερον π.χ. η αγάπη τούς διά τήν ποδηλασία άν καί είς τήν προέκταση τού πιθανόν νά είναι κακόν επειδή αμελεί τά ψυχικά καθήκοντα ή καλόν επειδή τά καλλιεργεί ή ανάμεικτον, ήτοι όπως τό ανάμεικτον τής Τετραπιθανότητος. Βλέπουμε όμως ότι σέ κάθε μία από τίς τέσσερεις πιθανότητες κάθε μία εί δυνατόν νά μεταμορφωθεί είς τήν πορεία αναλόγως τών κινήτρων…

Καί διατυπώνω τό ερώτημα. Έχει τό ελληνικόν Έθνος καί οίον άλλον Έθνος ή χώρα ή κράτος εάν δέν είναι Ομόεθνον Έθνος συνσπειρωμένη συμπόνοια είς ο,τιδήποτε; Εκείνον οπού δύνηται νά συνσπειρώσει τό κάθε κράτος είναι η κοινή πείνα, ό κοινός πόλεμος επιτιθέμενου παρά όταν αυτόν τό κράτος επιτίθεται. Η κοινή συμπόνοια δι’ επίθεση κυρίως άδικη διαλαμβάνει χώραν όταν ό λαός φοβάται τήν εξουσία καί όταν ό λαός έχει δεκτεί μία άνευ προηγουμένου δημαγωγική υπνωτική προπαγάνδα όπως τότες μέ τόν Χίτλερ. Ό φόβος τού λαού έκτισε τόν Κομμουνισμόν. Ό,τι είχαμε αναφέρει ανωτέρω δηλαδή. Όταν ό λαός δέν πιέζεται καί δέν συμπιέζεται δέν συνσπειρώνεται ούτε διά δίκαιον ούτε διά άδικον σκοπόν. Ό φόβος είναι η κινητήριος δύναμη τής συνσπείρωσης, άλλες κινητήριες δυνάμεις είναι τό κακόν καί τό καλόν. Οί αρχιμαφιόζοι συνσπειρώνεται διά νά επιτύχουν τό κοινόν ιδιοτελές συμφέρον = σύν+φέρω καί οί Αποστόλοι διά νά νά επιτύχουν τόν κοινόν ανιδιοτελές ψυχικόν συμφέρον. Αυτά ίσχυαν έκτοτες…

Τούς προσήλυτους σέ κακόν σκοπόν εάν δέν είναι γενναίοι καί τυχοδιώκτες ή καί απερίσκεπτοι έξ’ αρχής τούς δαμάζεις μέ τόν φοβέραν καί τήν απειλή, όπως καί έναν καλόν καί γενναίον όταν μετρήσει τίς δυνάμεις τού καί ανακαλύψει ότι δέν δύναται νά νικήσει ή είναι σχεδόν απίθανον καί τό σημαντικότερον μετράει εάν ό σκοπός οπού πιθανόν νά χάσει τήν ζωήν τού αξίζει τόν κόπον. Ωστέ νά ιδείς έναν δίκαιον γενναίον νά υποχωρεί σέ αξιώσεις τής μαφίας όταν πρόκειται περί ζημίας οικονομικής καί προσωπικής αλλά όχι σέ αξιώσεις τής οίας μαφίας όταν πρόκειται περί ψυχής καί πατριωτής απώλειας.

Τούς προσήλυτους σέ αγαθόν τούς λαμβάνεις μέ Τόν Λόγον! Δηλαδή αυτοί πείθονται ότι αυτόν οπού τούς προτείνεται ή έχουν μάθει είναι η ανωτέρα Ηθική Αρετή, η ίδια η Αλήθεια αυτοπροσώπως. Βεβαίως, σέ ψευδοκαλές ιδέες ή σέ ιδιοτελείς κακές ιδέες τύπου κομμάτων έχουν εισχωρήσει πολλοί δήθεν επειδή είναι δίκαιες ή επειδή νομίζουν ότι είναι δίκαιες, αλλά κατά βάθος ελάχιστοι δέν γνωρίζουν ότι δέν είναι δίκαιες ή όσον δίκαιες παρουσιάζονται καί έν πάση περιπτώσει, εισχωρούν από σαρκικόν καί όχι από ψυχικόν συμφέρον.

Ένας ός δίδει τήν ζωήν τού δι’ έναν δίκαιον μάταιον, προσωρινόν, μή Θείον καί Διαιώνιον, δέν είναι δυνατόν νά γνωρίζει τήν Αλήθεια καί εάν τήν γνωρίζει καί τήν έχει σέ δεύτερη μοίρα, όπως οί κομματολάτρεις Τόν Χριστόν είναι υπόλογοι τών πράξεων τών…

Εάν αφήσεις τούς ανθρώπους χωρίς φοβέρα θά αποκτηνωθούν τόσον όσον αποκτηνώνονται μέ τήν τρομακτική συμπίεση από άλλους. Συνάμα θά προκύψουν καινούργιοι εκβιαστές, ιδέες, κλίκες. Τότε διατί οί «Μαύροι» δέν αφήνουν τούς ανθρώπους χωρίς φοβέρα, ελεύθερους μέσα σέ αδιάφορα σύνορα;

Μά ήδη τό έκαναν καί τώρα ήρθε η ώρα τής συμπίεσης διά παγκόσμιον ηλεκτρονικόν καί βιολογικόν συνδοιαστί αποκλεισμόν τούς από πάσα ελευθερία καί άδικο ή δίκαιο δικαίωμα… Συνάμα εάν αφήσουν οί «Μαύροι» ανεπηρέαστους τούς ανθρώπους, τότε αυτοί θά ακολουθήσουν ό,τι προστάζει τού καθενός η θρησκεία καί η χώρα, από θέμα συμφέροντος τής, αφού μέσα είς τούς ανθρώπους οπού δέν θά επηρεάζονται συγκαταλέγονται οί ταγοί κάθε θρησκείας καί χώρας. Βεβαίως τό συμφέρον ενός Χριστιανού νοείται είς τό νά σωθεί πάσα ψυχή…

Διατί οί Έλληνες π.χ. καί άλλοι λαοί δέν αντιδρούν είς τά εμβόλια καί τίς άλλες συναφείς απάτες τής κορώνα σατάνα σιώνα υπόθεσις; Επειδή φοβούνται τήν εξουσία καί όχι μόνον τήν ευλαβούνται! Εάν τούς έλεγε τό κράτος νά μήν εμβολιαστούν χωρίς δικαιολογία ή μέ τήν πλέον χυδαία αηδιαστικού ψεύδους πασιφανή αναληθή δικαιολογία, δέν θά εμβολιάζονταν ακριβώς αυτοί οπού έχουν ήδη εμβολιαστεί, έστω καί εάν η πανδημία ήταν αληθινή… Όλ’ αυτά συμβαίνουν επειδή αυτοί πιστεύουν καί εμπιστεύονται τό κράτος!

Ό θεός τούς είναι τό κράτος, ό,τι ειπεί τό κράτος καί τά φερέφωνα τού τά μέσα μαζικής εξαπάτησης είναι δι’ αυτούς τό μοναδικόν αναμφισβήτητον σωστόν… Ένας άνθρωπος Τού Θεού όπως καί ένας άνθρωπος τής αμφισβήτησης τού κρατικού, διακρατικού καί συνωμοσιακού μηχανισμού, δέν επιτρέπει είς τόν εαυτόν τού νά εμπιστεύεται τόν θεόν τού κράτους. Εντούτοις, εάν τό κράτος σέ πείσει πώς ό,τι κάνει τό κάνει διά τό συμφέρον σού, π.χ. τό οικονομικόν καί είσαι συνάμα πτωχός ή λιμπισμένος είς τό χρήμα, θά θεωρήσεις πώς τό κράτος είναι καλόν αφής στιγμής συνάδει μέ τό συμφέρον ή τήν αρεσκεία ή αυτόν οπού σέ βολεύει. Είς τήν αρεσκεία π.χ. συνέβαλε τά ταξείδια…

Άρα τό ζητούμενον είναι τί μπορεί νά μάς συνσπειρώσει; Ένας κοινός εχθρός ή έναν κοινόν ώφελος; Η διαφορά μάς απ’ αυτούς οπού ήδη είναι συνσπειρωμένοι εναντίον μάς, συναντάται είς τό γεγονός ότι αυτοί οικονομικώς καί επιβιωτικώς εισίν εξασφαλισμένοι. Εμείς όμως όχι όλοι, κατά συνέπεια, ό Έλληνας καί ό κάθ’ Έλληνας λέγει άν συνσπειρωθώ μέ τούς Αντιδρούντες εναντίον τού κορώνα απάτα σατάνα σιώνα πιθανόν είτε νικήσουμε είτε όχι νά έχω δυσάρεστες έως καταστρεπτικές συνέπειες είς τήν εργασία μού καί τήν επιβίωση μού. Κατά συνέπεια, διά νά συνσπειρωθεί ό αδύναμος καί συμπιεζόμενος εναντίον τού κράτους καί τής κυβέρνησης τού πρέπει νά πειστεί καί αυτοπειστεί από τό δίκαιον, ή νά τόν έχει φέρει σέ τόσην εξαθλίωση τό κράτος τού ώστε νά χάσει τήν εργασία τού καί νά μήν υπάρχει περίπτωση ανάκαμψης μέ αδιαμφισβήτητα τεκμήρια, πράγμα πολύ δύσκολον, αλλά ποτέ δέν είμαστε βέβαιοι ότι δέν θά συμβεί, πάντως εάν η πλήρης εξαθλίωση είναι η οδός δραπέτευσης πρός τήν σωτηρία, τότε πρέπει νά τήν επισπεύσουμε!… μέ κάθε ύπουλον καί φρόνιμον συνταυτοχρόνως τρόπον.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ