Φυσική, Μεταφυσική καί Μεταφυσική Προέκταση τής Φυσικής….
Γιά νά μέ πείσεις ότι δέν υπάρχει η Μεταφυσική πρέπει νά μέ πείσεις ότι είσαι παντογνώστης! Νά αναφέρεις τί ώρα θά πεθάνεις, πώς θά πεθάνεις, ποίος πέθανε καί γεννήθηκε πότε, από τόν πρώτον ώς τόν τελευταίον όλων τών πρώην καί μέλλοντων εποχών… Εάν δέν γνωρίζεις τά πάντα πώς γνωρίζεις ότι δέν Ζεί Ό Θεός;…
Εάν τό γνωρίζεις σημαίνει ότι γνωρίζεις πάσαν άλλη απάντηση… Πόσα θά γνώριζες εάν δέν σού τά μάθαιναν; Πόσον πρωτόγονος καί «μεσαιωνικός» θά ήσουν; Δέν γνωρίζεις όσα γνωρίζεις επειδή είσαι άξιος αλλά επειδή σ’ έμαθαν νά τά γνωρίζεις ή επειδή νομίζεις ότι σ’ έμαθαν νά γνωρίζεις ενώ δέν γνωρίζεις, τό έλεγξες καμμία φορά αυτόν;
Γιά νά γνωρίζεις ότι δέν ΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ τότε θά βλέπεις τό ήπαρ σού, τήν θέση κάθε κομήτη στό άπειρον, όχι ό,τι σού έμαθαν, ότι τάχα υπάρχουν κομήτες καί αυτό είναι όλο. Άν καθίσει ένας κομήτης στόν πλατειακό καφενέ μαζύν σού καί σ’ ερωτήσει: «από πού έρχομαι καί πού πηγαίνω;». Θά τού απαντήσεις ευθαρσώς: «ξέρω ‘γώ βρέ βλαμμένε;»…. Αλλά κατά τ’ άλλα γνωρίζεις ότι δέν ΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ! Πώς είναι δυνατόν νά γνωρίζεις τήν άκραν προέκταση τής άωτης άπειρης γνώσης καί νά μήν γνωρίζεις από πού έρχεται καί πού πάει μετά από τρία τρισεκατομμύρια έτη ό κομήτης…, ποίος κομήτης, άντε πέσμου εσύ, γιά ποίον κομήτη μιλάμε;…
Θά μού πείς: «τό ίδιον ισχύει καί γιά εσένα». Ναί, αλλά δέν θυμάσαι ότι είμαι ό πρώτος που βάσει τής κλασσικής φιλοσοφίας εξείπωσα ότι η πιθανότητα ΝΑ ΖΕΙ Ή ΝΑ ΜΗΝ ΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ είναι 50%-50% αλλά στοιχηματίζω ότι ΖΕΙ! Εσύ χωρίς αποδείξεις λές ότι δέν ΖΕΙ, ενώ εγώ μέ αποδείξεις ενδεικτικές σού δείχνω ότι ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. Πώς;
Εσύ που γνωρίζεις πέσμου από πού έρχεται καί πρίν απαντήσεις πέσμου συνάμα από πού έρχεται εκείνον έκ τού οποίου προέρχεσαι καί κατόπιν από πού προέρχεται εκείνον που προέρχεται καί έκ τού οποίου έρχεσαι; Όποια απάντηση δώσεις θά δηλώσεις τήν ήττα σού… Δέν γνωρίζεις! Ασπούμε ότι είναι ό πίθηκος ή φύση, δηλώνεις τήν ήττα σού επειδή αυτά προέρχονται από άλλα. Ασπούμε ότι είναι τό Σύμπαν, αυτόν προέρχεται από άλλα καί άν είναι οί μεγάλες πολλές εκρήξεις αυτές προέρχονται από άλλα καί άλλες αιτίες καί αυτές οί αιτίες από άλλες προαιτίες… καί ούτω καθεξής… Ναί, αλλά αυτόν τό «ούτω καθεξής» δέν έχει σταματημό, συνεχίζει ώς τό άπειρον, απ’ εκεί που σέ πειάνω αδιάβαστο καί περιορισμένης εμβέλειας… στήν διαντίληψη… Κατά συνέπεια, προέρχεσαι από τό άπειρον καί αυτόν δέν έχει ορισμό, σχήμα ή σχύμα, μορφή ή συγκεκριμένο προκαθορισμένο ρυθμό… Στό είπα ότι θά ηττηθείς, διότι τέτοια δέν στά είπε κανένας, ούτε οί αρχαίοι… ψάξε νά τό διαπιστώσεις…
Κατά συνέπεια, δέν γνωρίζεις από πού προέρχεσαι εκτός άν δηλώσεις ότι προέρχεσαι από τό άπειρον καί εδώ δηλώσεις τήν ήττα σού καί λαμβάνεις τό τίμημα τής αληθινής γνώσης σού, τής γνώσης που έξ’ ανάγκης αληθείας υποβιβάστηκες καί υπέκυψες νά παραδεχθείς. Εάν ό κομήτης στόν καφενέ σού πεί ότι έρχεται από τόν Γιώργο θά λέει ψέματα διότι πρίν τόν Γιώργο ήταν στό Ανδρέα καί πρίν τόν Ανδρέα στήν Μαρία καί πάει λέγοντας είτε αυτοί είναι ανθρώποι, είτε πλανήτες, είτε περιοχές τού Διαστήματος που χαριτολογώντας αλλάξαμε προσωρινώς ή εσαεί τά ονόματα τούς. Στό τέλος τέλος ό κομήτης προέρχεται από μέταλλα, πετρώματα, αέρια, πυρές καί αυτές από πού προέρχονται; Ξέρω ‘γώ θά απαντήσεις, βρέ βλαμμένε κομήτη;…
Η «Επιστήμη» ή Επιστήμη γνωρίζει τό οξυγόνον αλλά δέν ξέρει από πού προέρχεται ούτε από πού προέρχεται αυτόν έκ τού οποίου προέρχεται τό προέρχεται. Άρα τέ, γνωρίζει μία συμβατική πληροφορία καί τίποτε άλλον. Μήπως γνωρίζει από πού προέρχεται τό υδρογόνον καί τά υποσωματίδια τού ηλεκτρονίου; Ή μήπως γνωρίζει γιατί τό ύδωρ που καταπίνεις είναι σύνθεση οξυγόνου καί υδρογόνου καί όχι χρυσού καί βελανιδιάς ή έστω χρυσού καί αλουμινίου;… Δέν γνωρίζει, δέν γνωρίζω, δέν γνωρίζεις… Νά που βρήκαμε ρέ μπαγάσα καί κάτι νά συμφωνήσουμε, ότι όλοι ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ!…
Καί ποίος γνωρίζει; Η ερώτηση είναι ορθότερη μέ τό ερώτημα: «υπάρχει κάποιος που γνωρίζει;»… Άν κάνεις τό λάθος καί απαντήσεις όχι, πειάστηκες στήν σαγήνη τού αποκορυφώματος τής άγνοιας! Δηλαδή ζούμε σέ μία άπειρη δεξαμενή άγνοιας; Χαχαχα… Πού κανείς δέν γνωρίζει τά πάντα ή δέν γνωρίζει κανένας από πού προέρχεται;… Δηλαδή μάς λές ότι υπάρχει η γνώση μέσα από τήν άγνοια; Ότι τά Μαθηματικά καί οί Προμαθηματικές Διατάξεις τούς στηρίζονται στήν άγνοια; Χούμ! Ενδιαφέρουσα βλακεία! Καί δηλαδή γνώση είναι ό,τι γνωρίζουμε εμείς ώς άνθρωποι καί ό,τι ανακαλύψουμε εμείς ώς άνθρωποι καί η ίδια η δύναμη τής έν λόγω γνώσης ήτοι νά γνωρίζουμε καί νά ανακαλύπτουμε είναι τυχαίον περιστατικό τής άγνοιας; Χούμ! Πολύ πειό ενδιαφέρουσα βλακεία!
Μήπως γνωρίζεις όσα δέν γνωρίζεις; Μήπως γνωρίζεις όσα δέν ανακάλυψες; Μήπως γνωρίζεις όσα δέν κατάλαβες καί όσα δέν θά καταλάβεις; Μήπως θά προλάβεις νά τά καταλάβεις όλα καί κατά προέκτασιν σ’ όλους τούς τομείς; Όχι; Έ τότε τί μού λές, ότι γνωρίζεις; Αφού τό παραδέχεσαι καί τό γνωρίζεις ότι είναι ψευδαίσθηση καί εγωϊσμός η πεποίθηση ότι γνωρίζεις!
Εσύ τί νομίζεις; Ότι υπάρχει κάποιος που νά γνωρίζει περισσότερα από εμένα, εσένα, τούς άλλους καί νά μήν είναι άνθρωπος; Καί πρίν προλάβεις νά αραδιάσεις ναί οί εξωγήινοι σ’ ερωτώ καί πού τό ξέρεις αφού δέν τό γνώρισες καί δέν τούς γνωρίζεις; Καί άν τούς γνώριζες πώς τό γνωρίζεις ότι γνωρίζουν περισσότερα απ’ εμένα ή τόν άλλον; Καί γιατί τούς εξωγήινους ανθρώπους δέν τούς θεωρείς ανθρώπους; Πρώτη φορά ακούεις γιά εξωγήινους ανθρώπους τώρα απ’ εμένα, τίς άλλες φορές τούς λένε απλώς εξωγήινους, αλλά άν υπάρχουν είναι ανθρώποι τί άλλο θέλεις δηλαδή νά είναι καί οί καϋμένοι αυτοί; Αφού έχουν Λογική είναι ανθρώποι… Μήν πάμε τώρα στά πνεύματα είτε τά πιστεύεις είτε όχι, πάμε μετά.
Λοιπόν, πιστεύεις ή νομίζεις ή ανακάλυψες γιά νά μάς τό πείς ότι τήν ανωτέρα γνώση τήν έχουν άνθρωποι είτε είναι εσωγήινοι ή/καί επιγείινοι είτε εξωγήινοι ή άλλα όντα, άλλες ουσίες, άλλα απροσδιόριστα που κανένας δέν σού μίλησε καί γι’ αυτό δέν σέ έπεισαν νά παπαγαλίζεις/ψιττακίζεις μέ ρητορείες βλακοαβρότητος;
Εάν όχι απόδειξε τό! Εάν ναί απόδειξε τό! Όσον μπορείς νά τό αποδείξεις, σέ βαθμόν καί μέ τρόπον ώστε νά πείθει φιλοσοφικώς! Αφού δέν τό κάνεις θά τό κάνω εγώ γιά εσένα. Πώς είναι δυνατόν κάτι που δημιουργήθηκε από κάτι ισχυρόν νά γνωρίζει περισσότερα από τό ισχυρόν που τό έκαμε;
Ώπα! Γιά δοκίμασε νά απαντήσεις;…. Πώς είναι δυνατόν μία έκ φύσεως ανώτερη ευφυία που δημιούργησε μία κατώτερη ευφυία νά μήν γνωρίζει περισσότερα από τήν κατώτερη ευφυία, καί δέν αναφέρομαι σέ ρομπότς καί μηχανές, αλλά Σύμπαντα καί Υπερσύμπαντα, Άπειρα καί Υπεράπειρα, βεβαίως γνωρίζω πώς γι’ αυτά πρώτη φορά τελευταίως ακούεις, τούς προηγούμενως αιώνες στό έπαιρναν στό γενικό αλλά όχι μέ λεπτομέρειες καί δή μέ τήν Φιλοσοφία τής Απειρολογίας καί Απειροσοφίας…
Τό νά λές ότι ό άνθρωπος γνωρίζει περισσότερα απ’ ό,τιδήποτε άλλο είναι παράξενο διότι σάν νά λές ότι ό άνθρωπος έφτειαξε όλα τ’ άλλα καί όχι τ’ άλλα τόν άνθρωπο! Έτσι δέν είναι; Καί αφού είσαι τόσον ευφυής γιατί δέν καταλάβεις ότι είσαι φτειαγμένος; Ακόμη καί ούτω καλούμενη «τεχνητή νοημοσύνη» γνωρίζει ή δήθεν γνωρίζει ότι είναι φτειαγμένη!
Αυτό που υποψιάζομαι είναι ότι κάτι ή κάποιος άλλος γνωρίζει περισσότερα από τόν άνθρωπο καί αυτόν είναι που μέ κάνει περισσότερο έξυπνο άνθρωπο! Πώς τό ξέρω; Πρώτον, αποκλείεται τό εύρος τής γνώσης νά είναι όσον τό εύρος τής γνώσης τού ανθρώπου, είναι τρομακτικώς καταθλιπτικό, μοναχικό, τραγικό, μικρό, μικροπρεπές, περιορισμένο! Εσύ συνήθως λές: «Γιατί νά είμαστε μόνοι μάς στό Σύμπαν;
Υπάρχουν κι’ άλλοι», επειδή κάποιος τό είπε πρώτη φορά ή ξανά πρώτη φορά στά σύγχρονα έτη καί γράπτηκε πρώτη φορά ή αναβίωσε πρώτη φορά μετά που χάθηκε παλαιότερα καί μετά τό είπαν καί άλλοι καί τό πήρες καί σύ απ’ τό χέρι σάν καθώς πρέπει ψιττακοειδές παπαγαλάκι. Εγώ όμως είμαι πειό εγωιστής απ’ εσένα καί δέν ανέχομαι νά παραμένω μόνον στά όσα είπαν οί άλλοι. Αντί νά σού πώ: «γιατί νά είμαστε μόνοι μάς στό Σύμπαν» σ’ ερωτώ: «γιατί νά είμαστε οί ευφυέστεροι καί δυνατότεροι σέ προσωπικές δυνατότητες στό Σύμπαν;» χαχαχα… καί μονομιάς προκύπτει ένας μικρός θεός, χαχαχα…
Γιατί; Διότι αυτός που είναι κατά κόρον ανώτερης ευφυίας καί δύναμης από τόν άνθρωπο είναι ένας θεός ή ημίθεος άν σ’ αρέσει έν συγκρίσει μέ τόν άνθρωπο!
Καί αφού τό επετύχαμε αυτόν, γιατί νά μήν υφίσταται κάποιος ευφυέστερος στό Σύμπαν απ’ αυτόν τόν ευφυέστερον από τόν άνθρωπον δηλαδή αυτόν τόν μικρόν θεόν; Ήτοι, άς τόν ονομάσουμε έναν μεγαλύτερον θεόν από τόν μικρόν θεόν; Καί τότε προκύπτει τό ίδιο σκηνικό ότι τό καθένα προκύπτει καί προέρχεται από άλλα καί κατά συνέπεια η ευφυία προκύπτει καί προέρχεται από άλλες καί δή ανώτερες ευφυίες καί κλιμακωτώς φθάνουμε σέ μία άπειρη ευφυία. Έ λοιπόν αυτό τό λέω Ανώτερος ή Μοναδικός Θεός!
Βεβαίως γιά νά «περιαυτολογήσω» πάντοτε χαριτολογώντας, ανώτερη ανθρώπινη ευφυία είναι αυτή που Συνειδητοποιεί ότι υφίσταται, ζεί καί προέρχεται διακλαδικώς από τήν ανώτερη ευφυία δηλαδή τήν άπειρη ευφυία! Καί τότε αυτό ή αυτός ό ανώτερος άπειρος ευφυής χαμογελάει καί χαιρετάει μέ τά εξής: «βρέ μπαγάσα, κατάλαβες ότι ζώ;»….
Γιατί ζώ καί όχι υπάρχω; Διότι δέν είναι υπό αρχές ώς ανώτατος άρχοντας τού νού, ανωτέρα κορυφή τής ευφυίας, κατωτέρα κλίμακα τής εξυπνάδος, ισχυροτέρα πρόνοια τής διαντίληψης! Μά είναι δυνατόν βρέ κουφιοκέφαλε η ευφυία νά είναι νεκρή; Τίθεται περίπτωση ό νούς νά είναι νεκρός;
Μήπως είδες κανέναν νεκρό άνθρωπο νά κάνει ανακαλύψεις, νά έχει ανάγκες, νά κάνει καί νά χρειάζεται όσα ένας ζωντανός άνθρωπος; Εδώ θά μού πείς άρα Ό Θεός έχει ανάγκες; Είπαμε νά διατηρείς τήν αξιοπρέπεια τής κατανόησης σού; Είναι δυνατόν ό νούς που γεννάει κατά άπειρη σειρά τά πάντα νά έχει ανάγκες; Μήπως έχει ανάγκη νά φάει αυτά που δημιούργησε από τό μηδέν; Δηλαδή χωρίς νά υπάρχουν πρίν αυτός αποφασίσει ότι πλέον θά υπάρχουν;
Καί δέν εννοώ κτίση καί μετάκτιση, δηλαδή νά πάρεις μία έτοιμη πέτρα καί νά κτίσεις σπίτι, ή πέντε έτοιμες χυμικές ουσίες ή στοιχεία καί νά φτειάξεις άλλα εκατόν, αλλά εννοώ τόν νούν οπού από τό μηδέν έκτισε τίς πρώτες ουσίες, τά πρώτα στοιχεία, τήν πρώτη ύλη, τό πρώτον κτιστόν πνεύμα….
Είναι ποτέ δυνατόν η δυνατότητα τής ευφυίας νά είναι κατώτερη από τήν ικανότητα τής νά κτίζει; Είδες ποτέ κάτι τέτοιον; Θά κάνεις ανθρωποσυγκεκριμένη ερώτηση, ό ξενοδόχος δέν είναι υδραυλικός. Ναί δέν είναι αλλά έχει τήν ευφυία νά προσλάβει καί γνωρίζει ότι χρειάζονται τά υδραυλικά συνστήματα. Αλλά η ανωτέρα άπειρη ευφυία λές νά έχει ελλείψεις δημιουργικότητος; Είναι δυνατόν κάποιος νά είναι άπειρος σέ μία ικανότητα καί δύναμη καί ελλειπτικός σέ άλλη; Γνωρίζεις ότι τό άπειρον παρασύρνει στό άπειρο; Γιά νά είσαι άπειρος πρέπει συνταυτοχρόνως νά είσαι άπειρος σέ όλα. Δέν μπορεί νά εκδηλωθεί ώς άπειρη ζωή καί δυνατότητα τό άπειρον εάν δέν είναι άπειρον σέ όλα.
Υποψιάζομαι ότι δέν είσαι η ανώτερη ευφυία καί ότι ανώτερη ευφυία είναι κάποιος άλλος, κάποιος που δέν είναι άνθρωπος καί δέν γεννήθηκε άνθρωπος, αλλά ούτε ποτέ γεννήθηκε αλλά συνάμα μπορεί νά γεννηθεί μέσα στό κάθετι που γέννησε ή έκτισε ή δημιούργησε, πώς σού φαίνεται; Υποψιάζομαι καί ό,τι υποψιάζομαι σέ τέτοια φιλοσοφική υπερεπίπεδη προέκταση πολυδιάστατη κορύφωση είναι βεβαιότητα, πώς μέ κάθε βεβαιότητα ό άνθρωπος είναι κατώτερου επιπέδου ευφυία. Θέλεις αποδείξεις; Πρώτον, η ανθρωπότητα είναι τό βασίλειον τής βλακείας στό σύνολον τής λογικής. Δεύτερον, γεννήθηκε γιά νά μαθαίνει καί όχι γιά νά διδάσκει, γεννήθηκε γιά νά διδάσκεται καί όχι νά μαθαίνει όντα που δέν είναι ανθρώπινα καί γήινα… Τρίτον, δέν μπορεί κάθε άνθρωπος νά γνωρίζει όλη τή γνώση όλων τών άλλων ανθρώπων. Τέταρτον, μεγάλη γνώση τού ανθρώπου ξεχάστηκε από τόν ίδιο καί από κάθε άλλο άνθρωπο, αυτόν συμβαίνει κάθε στιγμή. Πέμπτον, ξεχνά καί λησμονεί, πεθαίνει καί σβύνει, μπορεί αλλά είναι εγωϊστής.
Γιά νά είναι σέ θέση η ανθρωπότητα νά πεί ότι δέν ΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ πρέπει νά έρθει στήν θέση νά είναι η βασίλισσα τής άπαντης γνώσης χωρίς προσπάθεια καί εκμάθυνση, αυτό δέν μπορεί νά τό καταφέρει ούτε κάν μέ συνεχή προσπάθεια καί εκμάθυνση. Η δημιουργία τεχνητής ψευδονοημοσύνης από τόν άνθρωπο είναι η μεγαλύτερη εκδηλωμένη απόδειξη τής αδυναμίας τού νά συγκρατεί καί νά συγκρίνει ή μαγειρεύει τήν γνώση χωρίς προσπάθεια καί χωρίς νά πρέπει νά ανακαλέσει γνώση από τήν λήθη…, πληροφορία καί τρόπους από τό ξεχάσκιασμα μέσα από τό ξεχάσιμο που βρίσκεται στό χάσιμο…
Τό νά υποψιαστεί ένας άνθρωπος ότι ΖΕΙ ΘΕΟΣ είναι τό ίδιον μέ τό νά υποψιαστεί ένας βραδύπους που δέν είδε μάλιστα ποτέ τού άνθρωπο ότι αυτός συναρμολόγησε τήν εικονοληπτική μηχανή που τόν παρακολουθεί, καταπειάνει καί αναμεταδίδει.. Άντε αυτός ό καϋμένος νά τό επεξηγήσει στήν υπόλοιπη βραδύποδη βραδύνοη φυλή καί νά μήν τόν βγάλουν γιά τρελλόν!
Μέχρι νά δεί ένας ευφυής αστροφυσικός στό αστεροσκοπίο μία καινούργια στιγμιαία λάμψη στό Διάστημα, ένας ευφυής θρήσκος μπορεί νά κάνει τόν γύρο τού απείρου χωρίς προσπάθεια μέ αστεροσκοπίο τό ασύγκριτο καί ακατανίκητο νού τής προεκτεινόμενης διαντίληψης τού, άντε νά στά πεί καί νά στά γράψει αυτά, όπως λέμε στήν Κύπρο: «κάτσε γάρε/γαείδαρε ψόφα!»… Δηλαδή, θά ψοφίσει στήν προσπάθεια… Οί αργόστροφοι δίδουν ονόματα καί χαρτογραφούν ενώ τήν ίδια ώρα χωρίς νά τό ξέρουν ή έν γνώσει τούς πλαστογραφούν. Οί αργόστροφοι βαπτίζουν ονόματα καί χαρτογραφούν καί οί ταχύστροφοι προσπερνούν… Σέ τί νά χρησιμεύσουν οί χάρτες στούς διαπεραστικούς; Μήπως γιά νά χάσουν τό πλεονέκτημα;
Αυτοί που βλέπουν μέχρι εκεί που βλέπουν (λαγχαίνει νά), βλέπουν ώς τόν θάνατο. Εκείνοι που βλέπουν μέχρι εκεί που δέν βλέπουν καί δή μέχρι τό άκρον άωτον τού μή βλέπειν έξ’ ιδίων, βλέπουν ώς Τόν Θεόν. Εάν βλέπεις ώσπου βλέπεις βλέπεις από τήν γέννηση ώς τόν θάνατο, μεγάλη στραβομάρα νά βλέπεις καί διαβλέπεις μέχρι εκεί που βλέπουν τά μάτια σού. Πολλοί λαμβάνουν διεγερτικά καί ναρκωτικά χωρίς νά γνωρίζουν τήν διαφορά. Οί πρώτοι έχουν συνήθως μία χαμηλή έκσταση καί οί δεύτεροι μικρή ή μεγάλη αισθησιακή ναρκισσιστική ηδονοταξειδία… ή ηδονοκόλληση… Οί θρήσκοι μέ διεγερτικά καί ναρκωτικά έχουν επαφή μέ τά Θεία εάν τό επιθυμήσουν συνειδητώς ή ασυναισθήτως.
Αλλά αυτό που θέλω νά σάς πώ είναι ότι η έκσταση είναι η προέκταση όλων τών προεκτάσεων… Τής λογικής, τής αγάπης, τής βλέψης, τής ευφυίας, τής διόρασης, τής πορείας, τής ταχύτητας… Τό άκρον άωτον όλων αυτών καί απείρων άλλων εννοιολογικών υπάρξεων είναι η έκσταση… Άμα σού λάχει νά ταξειδεύσεις μέ έκσταση καί δή μέσα από τούς μυστικούς ατραπούς καί μοχλούς επιτάχυνσης τής, θά συνειδητοποιήσεις ότι τρέχει ασυγκρίτως περισσότερο από τήν ταχύτητα τού συμβαντικού περιβόητου φωτός.
Ό,τι δέν μπορεί νά κάνει τό σώμα τό κάνει τό πνεύμα. Εσύ κάθεσαι καί σκέπτεσαι εάν μπορεί νά κάνει διακτινισμό τό σώμα, νά τρέξει τήν ταχύτητα φωτός, άν μπορεί νά τήν ξεπεράσει, τήν ώρα που πρίν διαβάσω κάν τόν Άϊνστάϊν είχα ξεφύγει από τήν ταχύτητα φωτός μέ όχημα τήν έκσταση καί οδηγό τό πνεύμα, αλλά στήν περίπτωση αυτή ό οδηγός προπορεύεται τού οχήματος.
Ό οδηγός τραβάει τό όχημα καί όχι τό όχημα τόν οδηγό! Καί τί ήταν τό σώμα σ’ αυτήν τήν περίσταση; Ήταν προέκταση τού πνεύματος, μία στατική αύρα, γιά νά καταλάβεις θά σό θέσω ώς εξής: «τό σώμα ήταν ένας στατικός ηλεκτρομαγνητοβαρυτισμός συνενωμένος καί προέκταση ενός έν κινήσει καί έν φωτοκινήσει εννοείται, ηλεκτρομαγνητοβαρυτισμός. Γιά νά μήν παρανοήσεις αυτά τά λόγια σημειώνω ότι ηλεκτρομαγνητοβαρυτισμός είναι η ίδια η ενέργεια που μία συνομοταξία τής είναι αυτό που λέμε συμβατόν φώς.
Δέν μιλάμε εδώ γιά συγχυσμένη αμφιέκσταση καί ψευδοέκσταση, αλλά γιά ισχυρή γνήσια έκσταση που άμα τήν γνωρίσεις θά Καταλαβαίνεις καί θά ενδιαφέρεσαι εκεί πάνω μόνον γιά έννοιες Τού Θεού. Εννοείται ότι εκεί πάνω δέν υπάρχει κάτι άλλον παρά ανώτερης πολυβαθμίδος διαντίληψη Θεού, άλλωστε αυτόν είναι έκσταση ήτοι έκ+στάση ήτοι «από τής στάσης»… Στάση σημαίνει ακινησία αλλά καί εξέγερση, ανταρσύα, επανάσταση, αντίσταση, στήν αλήθεια που φανερώνει η Ταχύτητα…
Εάν θέλεις η ταπεινή μού αντίληψη νά σού περιγράψει μέ απλά λόγια τόν γενικό ορισμό τής έκστασης: «Έκσταση είναι η ηλιγγιώδης περιήγηση σέ πολλαπλούς ανασύνθετους λαβύρινθους όρασης μέ κάθε δυνατή έννοια καί αντίληψη καί συνάμα κατανόησης μέσα από μία ανώτερων επιπέδων πνευματική πολυεπίπεδη γλώσσα»…. Εκατόν αιώνες διαρκούς έμπνευσης δέν αρκούν γιά νά σού προσφέρουν ενός λεπτού υπεραστραπιαίας έκστασης. Άλλωστε ό χρόνος εκεί μέσα σ’ έναν λεπτόν φαίνεται αιώνας εμπειριών καί βιωμάτων. Όταν πήγα νά μελετήσω τήν αστροφυσική ξέρεις τί είπα; Ά εδώ ανακαλύπτουν μέ αργά βήματα ότι εμείς στήν έκσταση σέ δευτερόλεπτα βήματα. Είπα επίσης, ότι τά Μαθηματικά σού διδάσκουν βαθμιδόν καί αργά έως πληκτικώς ό,τι η έκσταση σέ λεπτά καί χωρίς προσπάθεια. Διότι όταν διογώνεται τό εύρος τής ταχύτητας μειώνεται τό βάρος τής προσπάθειας στό ρηχό βάθος.
Όσα βλέπεις στήν έκσταση τά βλέπεις ενόσω είσαι εκεί πάνω, όταν κατεβείς, τά συντριπτικώς πλείστα τά ξεχνάς αλλά η αποτύπωση στήν ψυχή, στόν νού καί στό συναίσθημα αφήνει τίς υπέροχες συναρπαστικές αμυχές τής. Είναι τό ίδιο όταν βλέπεις κάτι στήν Πάφο καί μετά από τρείς ώρες βλέπεις άλλα στήν Αγία Νάπα καί τά γράφεις αργότερα στό Παραλίμνι. Δέν μπορείς νά βλέπεις διαρκώς αυτά που άφησες, αυτά που από τήν οπτική θέαση τούς μετακινήθηκες καί άφησες ή μετακινήθηκαν καί άφησαν ή έπεσες καί κατέβηκες.
Η εμπειρία τής έκστασης δέν συγκρίνεται μέ τήν εμπειρία τής ηδονής. Τήν πολυεπίπεδη καί πολυμορφική πολυειδική ηδονή τήν δοκιμάζεις καθημερινώς, τήν έκσταση μπορεί νά μήν τήν δοκιμάσεις ποτέ καί ένας από τούς λόγους είναι ότι η ηδονή είναι καιρός, θύρα, χυμεία, που απομακρύνει από τά αεροδρόμια, αερολιμένες μακρυκυάλια, διαστημοδρόμια, τής έκστασης. Κυριολεκτικώς από μία ποιητική καί γνωσιακή σκοπιά, μπορούμε νά πούμε πώς όποιος δέν εκστασιάστηκε είναι ώς νά μήν έζησε ή έζησε χωρίς τήν εμπειρία… νά είναι τυχαίο που η εμπειρία λαγχαίνει νά εμπεριέχει τίς λέξεις «έν» καί πείρα που αυτά ομοιάζουν μέ τά πυρά ώς πειρά… από γνώσεις;….
Γιατί στά λέω όλ’ αυτά; Διότι άμα πάς στήν έκσταση θά δείς ζωντανή τήν ευφυία, μία ευφυία η οποία είναι κατά πολύ ανώτερη απ’ εμένα, εσένα, τόν άλλον. Καί όχι μόνον, αλλά κάνει κάτι ώς νά σ’ ευλογεί, αφού τήν αγγίζεις τήν καταλαβαίνεις, σ’ αντίθεση μέ τήν μή εκστατική διαντίληψη που νοεί αφού τήν καταλαβαίνεις τήν αγγίζεις. Στήν πρώτη περίσταση κάνεις εσύ επίσκεψη στήν έκσταση, στήν δεύτερη περίσταση κάνει η έκσταση επίσκεψη σ’ εσένα, πάντοτε είς αμφότερες τίς περιπτώσεις μυστηριακώς μέ διαδεκομμένα στιγμυότυπα καί ταυτοχρόνως μέσα σέ μία αδιάλειπτη ακατανοήτη όχι συνέχεια αλλά ναί Πολυσυνέχεια, μία ταυτόχρονη πορεία σέ διάφορα μέρη, καταμερισμένα τό έναν μέσα στό άλλο καί συνταυτόχρονα μοναδικά… μοναχικά μέσα σ’ έναν πλήθος από παραμύθια από αληθινά Μαθηματικά μέσα στό σώμα τής Ταχύτητας καί Ταχύτητες μέσα στό πνεύμα τών Μαθηματικών…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Η μεταφυσικη δεν ασχολειται με το αν υπαρχει θεος η οχι αλλα με την θεμελιωση του ειναι του το οποιο και ειναι και δεν ειναι υπαρχον ταυτοχρονα αφου το ειναι ειναι απλα τροπος υπαρξης του εαυτου και οχι μονο υπαρξη,η μεταφυσικη ειναι το θεμελιο του θεου ως προς την περαιτερω οντολογικη θεμελιωση/διαυγαση/διανοιξη του ειναι του απο τα οντα(αρα οχι οντικη θεμελιωση αφου περαιτερω εστι υπερβατικη)Αρα δεν μπορουμε να λεμε για τον θεο υπαρχει η οχι αλλα οτι ο θεος ειναι αυτο που ειναι και ως μη ειναι
Θεόδωρε, δέν θά διαφωνήσω μέ όσα λές, τά γνωρίζω δεκαετίες καί καλά κάνεις καί τά αναφέρεις, συνάμα απ’ όσα λές καί έξ’ ορισμού η μεταφυσική είς τό άκρον άωτον τής έχει Τήν Οντότητα Θεός, τουτέστιν θεμελιώδης αρχή τής μεταφυσικής είναι η ζωή μετά θάνατον πρίν από οίον θάνατον…