Ιερογλυφικά, Χαράγματα, Γονιοδομή, Γράμματα, Γραμμές Παλάμης, Όλα Ένα… Καί Τό Αυτό… ΓΙC…. Τά Σχήματα είναι Γλώσσα καί Γλώσσες…

Ιερογλυφικά, Χαράγματα, Γονιοδομή, Γράμματα, Γραμμές Παλάμης, Όλα Ένα… Καί Τό Αυτό… ΓΙC….
Τά Σχήματα είναι Γλώσσα καί Γλώσσες…

Όλα από Γάμμα…, Ό Γάμος, τά Γονίδια, ό Γόνος, η Γή, ή Γύ = Γύ ναικα, η Γ+ωνία, τό Γράμμα = Γ+ράμμα χεχε…, η Γραμμή = Γ+ραμμή = ράμμα (καί όχι ράμα, ραμμένον, ράβω, ραύω, ράψω, ραψ ωδία κ.οκ…), τα Γλυφικά = Γ+λυφικά, τό Γλείφω, τό Γλειώδες ήτοι η κλωστρή κίνηση…

Γάμος = Γ+άμος η Γ Γραμμή σύν άμος = ημών, εμού… καί άλλα…

Η Γ λειώδης Γ λώσσα…

Καί η Άλλη Γλώσσα η Ομηλιτική ήτοι η Ομιλία δηλαδή οί συνειρμοί Ήχων από τούς δονητικούς κραδασμούς τών συχνοτήτων τών διακινήσεων τής Γλειώδης Κλώσης καί Κλωσσότητος (Γλωσσολεκτικής) τής Γλώττης…

Τό Γλαύκον χρώμα τού ορίζοντα η Γωνία δηλαδή Ουρανού καί Θαλάττης… Εκεί είς τήν ένωσιν τών δομείται Μία διευρυμένη Γωνία… Ατένισε τό καί θά τό αναγνωρίσεις μονομιάς…

Ό Γάμος ενώνει τά Γονίδια καί δομεί Γόνον από τήν Γυνή καί Ανήρ = Γανήρ, ό Γαμών καί ό Γαμισσώμενος = η Γυνή, Όλα Ιερά τά οποία Καταντήσαμε χυδαιοειρωνικά…, αγαθά τά οποία μέ τήν παραφθορά τής Γλώττης έγιναν πρόστυχα…

Τά Χρωματοσώματα εισίν Ιερογλυφικά, τά Πρωταρχικά Ιερογλυφικά.. τά ζωντανά Ιερογλυφικά… ., Γωνίες = Γ, Ευ+θείες = Ι καί Καμπύλες/Κάμψεις = C = ΓΙC!….

Ιάπετος, Ιάφεθ, Ιάτος, Αητός, Αϊτός, Ι+ερόν Ιέ… έν αυορμήτει πτήσει… Ια… Ια… Ιά… έχω…

Ιερογλυφικά σημαίνει τά ιερά οπού γλύφονται, έν αντιθέσει μέ τό γλείφονται μέ τή Γλώττα… Όταν γλείφεις παγωτόν, φαγητόν, δέρμα, σχηματίζεις… Όταν γλύφεις μέ τό σκαλιστήρι πέτρα σχηματίζεις Γλυφικά καί Ιερογλυφικά… Όλα αυτά είναι υπόθεση τής Χαρακιάς… τού χαρακίρι χαχαχα, ίδια Γλωττική Ρίζα.. Χαράσσω… Είς τήν Κύπρον όταν τεμαχίζουμε τά κρέατα καί άλλα τρόφιμα μέ συγκεκριμένον σχηματισμόν λέμε χαράσσω, τό κόβω μέ μέθοδον είναι χαράσσω… Τυχαίον;…

Χάραγμα = Χ+άραγμα = αράσσω/αράζω/προσαράζω Χί, χιαστί = Γραμμές γενικά… Ήτοι Γάραγμα = Γαράσσω αντί Χαράσσω… Χονίδια αντί Γονίδια, Χόνος αντί Γόνος, Χάμος καί Χαμός αντί Γάμος, Χονιοδομή αντί Γονιοδομή… Τό Σύμπαν τού Απείρου είναι μία Δομή, είς τήν Γλώσσα τών Καϊούα Ερυθρόδερμων ό Ουρανός καί η Γή είναι η λέξη ντούμ = δούμ = dome = δομή, μαντέψετε τί!…
Ό Χαρακτήρ τού ανθρώπου είναι γεΓραμμένος είς τά Γονίδια τού ήτοι ό Γαρακτήρ = Χ/Γ+αρακτήρ… ό αρακτός, ό άραξ… ό χάραξ… ό άρω καί αίρω…

Τά πρώτα Ιερογλυφικά ομοιάζουν μέ τά Χρωματοσώματα ή Γρωματοσώματα, δέν σέ παραξενεύει οπού ό άνθρωπος ζωΓράφιζε, εΓραφέ, Χ/Γάρασσε σέ Πέτρα τά Σχήματα τών Γονιδίων τού;… Εκδήλωνε καί εκδηλώνει ό,τι είχε καί ό,τι έχει, κοντός ψαλμός αλληλούϊα…

Κάθε Σχήμα, Κάθε Γάραγμα έχει Συγκεκριμένον Γαρακτήρα, Κραδασμών, Συνειρμών, Δονήσεων, Συχνοτήτων, Μυστικών ΑλλοΑριθμών!!!!….

Εσύ δέν τό βλέπεις, τό ιχνηλατεί ή ιγνηλατεί ολίγον τό υποσυνείδητον καί τό υποσυναίσθητον αλλά τά Γνωρίζεις ή Χνωρίζει (όπως χνώτα ή γνώτα ελληνοκυπριαστί) τό Ασυναίσθητον καί τό Ασυνείδητον καί μακρύτερα βαθικώς τό Υποασυναίσθητον καί τό Υποασυνείδητον καί Υψοπυθμενικώς τό Υπερυποασυναίσθητον καί τό Υπερυποασυνείδητον…

Τό Σχήμα είναι Σχύμα = είς+χύμα, είς+χυτόν, δηλαδή αύλαξ = αυλακιά χύσης, ορμής, χείμαρου, χάραγμα… Χύνεται τό σχήμα/σχύμα, τούδε τό έχεις Καταλάβει…

Όταν χύνεις χρώμα ώς επικάλυψη σέ επιφάνεια είναι σχύμα/σχήμα, όταν αυλακώνεις επιφάνεια είναι χάραξη…, τό σχύμα είναι πρόσθεση επιφανείας σέ επιφάνεια καί τό χάραγμα ίζημα επιφανείας σέ επιφάνεια. Νά αυτή η ΥπερΜεγάλη ΥπερΜικρή Διαφορά = Διά Φορά…

Τό σχύμα είναι συνείδηση καί συναίσθηση, τό χάραγμα είναι υποκάτω ήτοι υποσυνείδηση καί υποσυναίσθηση… Τί γίνεται; Όταν χύνεις σχύμα = είς+χύμα τότε ιζηματοποιείς διά τής Πιέσεως τήν προγενέστερη επιφάνεια ήτοι αυτήν οπού επάνω τής έχυσες… καί αυτή η υποκάτω κατάληξη, σχυματοποίηση είναι τό υποσυναίσθητον καί τό υποσυνείδητον… καί η βάση υποκάτω όλων αυτών τό ασυναίσθητον καί τό ασυνείδητον…

Σχύμα = είς χυμός… όπως γ+αμός ήτοι αμός καί υμός… τό εμού ή ημών/ημίν καί υμών/υμίν… Κατάλαβες τώρα μέ τί Παίζουμε; Μέ αυτόν οπού Δέν Παίζεται, τήν ΕλληνόΓλωτταν η οποία έρχεται απ’ Ευθείας από τό Ασυνείδητον καί τό Ασυναίσθητον… Τόν Πυθμέναν τών Πρωταρχικών Κρα+δασμών ή Κραδεσμών = Κρά+Δεσμών = Δεσμοφωτεισμών = Κβαντομηχανισμών = Φωτοδεσμομηχανισμών… Μηχανή σημείωσε ίσον μή+χάνω αλλά καί μαχανή = μαχή+νούς, όπως αλήθεια = ά+λήθη αλλά καί άλ+ήθη… χεχώ! Τάδ’ έφη Ελληνικόν!…

Σχύμα = σΓύμα = είς γύμα…. Τυχαία τό αίμα ελληνοκυπριαστί είναι γαίμα καί ό αιματωμένος = ματωμένος = γαιματωμένος καί όχι ματωμένος λές καί είναι από τό μάτην; Όντως όμως η έν ύλει ζωή πρός μάτην… καί τό madήν από τήν μάταια = άλογη άνευ αξίας τρελλή ζωή… ήτοι τρόπου Διαντιλήψεως καί Πρακτικής…

Τυχαία ή «Τυχαία» η Γωνιώδης Γραμμή τού Ορίζοντα Ουρανού καί Θαλάττης έχει τό γλαύκον χρώμα είναι γλαυκόχρους καί Γλαύξ/Γλαύκα είναι τό ανοικτομμάτικον πτηνόν τής Μυστικής Σοφίας η κούκου βάγια… Άραγε σέ ποίες Γωνιώσεις ήτοι Γονίδια Συχνοτήτων εκλαμβάνει ιδιαιτέρως;… Όλα τά όντα λαμβάνουν συχνότητες από τά κοινά πεδία οπού όλοι κάπως συνεννοούμαστε καί αλληλοαντιλαμβανόμαστε αλλά καί κάθ’ έναν σ’ άλλες διαφορετικές καί πολλά σέ όμοιες άλλες διαφορετικές…

Η Παλάμη τής Χείρ = Γείρ ήτοι αυτής οπού έχει είς τήν επιφάνεια τού ψυχικού ισάλου τής τί; Χαρακιές, Χαράγματα…., ουχί σχύματα όπως προεξηγήσαμε αλλά Γαράγματα, Γραφές, Γραψίματα, Γραψή, Γράψ, Γραππώνω ΓΡΑΠΠΩΜΑΤΑ… Κατάλαβες;

Η παλάμη η οποία πάλλει… έχει επάνω τής Χαράγματα όπως τά Χαράγματα τής Γονιοδομής/Χονιοδομής/DNA… καί είναι εξωεκδηλώσεις τής Χονιδομής! Είναι τά χαράγματα τής Π+αλάμης καί τού Π+έλματος όπου «τυχαία» αρμίζουν αμφότερα από Π τό οποίον προσυποδηγεί είς τό Π+ΥΛΗ έχουν Χαράγματα… όπως η Χονιοδομή… = Χόνιο+δομή ήτοι χώνιον/χωνί καί χιόνι = χιών αρχαιοελληνιστί… Εδώ σέ θέλω, τί Χνωρίζεις διά τόν Χ+ιών;;;;.

Εάν παρακολουθήσεις μικροσκοπικόν πρόγραμμα διά τά χιόνια καί τούς πάγους τής Αρκτικής θά βλέπεις πώς σχυματίζονται φύλλα πάγου καί χιονού μέ χιαστί γωνίες συνεχώς! Ελπίζω νά έχεις Καταλάβει βάσει τών όσων αναφέραμε από πρίν… Τό γράμμα/χράμμα «Χ» = Χί καί Χι+ών ή Χι+όν… άν καί προκύπτει καί τό χ+ιών ή χ+ιός… ναί ισχύει καί τούτον ό ιός τού «Χ»… Τώρα μιάς καί τό φέρνει η κουβέντα διατί καλείται η νήσος Χίος ίσως προκύπτει από αλλού ίσως πάλιν όχι..

Διότι εκεί βλαστάει καί καρπίζει κάτι μοναδικόν η Μαστίχα… από τό μασάω = από τό μάζα πολτοποιώ μαζίχα = μαστός = μύς = μαστ+ιχα ή μαστί+χα… τό εάν είς τό μάσημα σχυματίζονται καί χαράσσονται χιαστές Γραμμώσεις μήν σάς εκπλήξει εάν εξερευνηθεί από μικροσκόπια ή καί μέ μηχανικά εργαλεία εκτός στόματος… Αλλά επιστρέφουμε είς τό θέμα ΜΑΣ…

ΥΠ’ ΑΡΧΕΙ έναν ρήμα τό τακτοποιώ εάν τό Γράψουμε Τακτικοποιώ, τότε ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ πλέον τί εστίν Γονιοδομή, Συχνότητες, Κραδασμοί, Δονήσεις, Πεδία, Χρόνος ή Γρόνος όπως λέγεται Ελληνοκυπριαστί ήτοι: «Γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθεί λέγει»… καί Συνειρμοί αλλά καί Συναρμοί… ΕΙΣΙΝ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑΚΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΗ ΠΡΟΤΑΚΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ = τακτικοποιήσεις έκ τών προτέρων… προδιαγεΓραμμένα, πεΠρωμένα, Καρμικά, Σκιμμεττικά, Προφυτευμένα… Τράβηξα ομολογουμένως «λακτάρα» μέ τήν λέξη προφυτεία = πρό+φυτεία αντί προφητεία από τήν περασμένη κατ’ οίκον φυλακήν, τώρα εισάγω τήν λέξην σχύμα αντί σχήμα, ήτοι είς χήμα = είς χύμα… Είπα ότι είς τόν Ησίοδον η φυτεία γράφεται φητεία τό φύω είναι καί φήω…, τό φυσώ καί φησώ, διατί όχι τό σχήμα νά είναι σχύμα, αλλά συνάμα διαφορετικά νοήματα τό προφυτεία από τό προφητεία.. καί οί άλλες λέξεις μέ αντικατάσταση τού ήτα μέ τό ύψιλον… αφού η πάγια λέξη π.χ. η προφητεία είναι κάτι πειό συγκεκριμένον καί η προφυτεία κάτι πειό διευρυμένον,ομοίως καί τό σχήμα έν σχέσει μέ τό σχύμα…

Χαράγματα καί Σχύματα…

Η Παλάμη καί τό Πέλμα Γράφουν μέ αυλακιές ήτοι Χαράγματα τήν Αλήθεια…

Τό Χάραγμα σημαίνει αυλάκωση, άρα τέ τό Χάραγμα τής Αποκάλυψης δέν θά είναι Σχύμα ήτοι πρόσθεση αλλά Αυλάκωση όπως οί Ρυτίδες, καί Χαράγματα υπάρχουν είς τόν υποσυνείδητον καί υποσυναίσθητον Χαρακτήρ τής Γονιοδομής, όποια δή ποτέ αλλαγή σ’ αυτόν είναι Χάραγμα ήτοι Παραχάραξη τής Φυσιολογικότητος, τέτοια θά γίνει συνάμα σέ μέτωπον η δεξιά χείρα, αλλά πού; Σέ Παλάμη κατά πάσα πιθανότητα.. Οί Γραμμές τής Παλάμης, τού Μετώπου, τού Πέλματος είναι Ρυτίδες ήτοι Χαράγματα…, ενώ η δερματοστιξία/τατουάζ πρόσθεση = σχύμα αλλά γίνεται μέ εμποτισμόν μελάνης… ήτοι χάραξη εντός πόρων οπού γεμίζει καί εξεχειλίζει…

Όπως καί νά έχει τά Γράμματα τής Γραφής τού ανθρώπου ομοιάζουν μέ τά Γρωματοσώματα/Χρωματοσώματα τής Γονιοδομής τού ανθρώπου διότι «αυτόμοιος αυτομοίου αεί Πελάζει»…. Είναι ώς νά αναρωτιόμαστε ξανά εάν η όρνιθα γέννησε τό ωόν ή τό ωόν τήν όρνιθα ήτοι: η αυτοόρνιθα γέννησε τό ωόν ή τό αυτοωόν τήν αυτόρνιθα;…. Η όρνιθα ομοιάζει τού ωού τής καί τό ωόν τής όρνιθας τού χαχαχα… Η Κάθε Γλώσσα ωμιλεί, εκδηλώνει ό,τι έχει… Ό,τι έχεις δίνεις, ό,τι έχεις εξωτερικεύεις…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ