Ο άνθρωπος είναι ένα πολυδιάστατο ον που μετουσιώνει την ύπαρξη του μέσα από τις δύο φύσεις που τον συνιστούν, του αρσενικού και του θηλυκού, του αριστερού μέρους του εγκεφάλου και του δεξιού τμήματος αυτού, του είναι και του δημιουργείν (ή γίγνεσθαι), του όλου και του μέρους. Και όλα αυτά σε συνεχή κίνηση καθώς συνδέονται, αλληλεπιδρούν και φέρουν δονήσεις με συγκεκριμένες ιδιότητες, τόσο στο εσωτερικό μας όσο και στο εξωτερικό μας περιβάλλον καθώς δημιουργούμε κάτι το οποίο για πρώτη και μοναδική φορά λαμβάνει μέρος, μας αγγίζει και μας μεταμορφώνει από μέσα πρώτα τόσο νοητικά όσο και φυσιολογικά, και ακαριαία η κατάσταση αυτής της ποιότητας αποτυπώνεται στο εξωτερικό περιβάλλον μας το οποίο επίσης μεταβάλλεται μαζί μας ενώ οριοθετούμε το μέλλον…
Διαβάζοντας τα παρακάτω που διετύπωσε ο Πλάτωνας θα τα αναλύσουμε προκειμένου να δούμε τι εννοούν και που εφαρμόζουν.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Ελένης Ιεροδιακόνου “Ο Ιερός Γάμος”
“Ο Πλάτωνας μιλά για τη δημιουργία του ανθρώπινου σώματος με λεπτομέρεια. Λέει ότι ο άνθρωπος είναι θείο δημιούργημα και ότι ο σκοπός του είναι να θυμηθεί τη θεότητα του. Λέει ότι η ενέργεια της ζωής που διαθέτει ο άνθρωπος, προέρχεται από τον ίδιο τον Θεό και όχι από κάποια τυχαιότητα. Ονομάζει την ενέργεια της ζωής ουσία. Μιλά με λεπτομέρεια για το πώς διοχετεύεται η ουσία αυτή στο σώμα κατά τη γέννηση. Ο Πλάτωνας δεν αποκρύπτει τίποτα. Μιλά για τον εγκέφαλο, για το νωτιαίο μυελό, τα νεύρα και τα ανθρώπινα όργανα και τονίζει ότι μέσα σε αυτά βρίσκεται ο Θεός. Λέει ότι η θεϊκή ουσία ή η ενέργεια της ζωής διαπερνά όλο το σώμα και ότι αυτό είναι μελετημένο με τέτοιο τρόπο, ώστε ο άνθρωπος να μην ξεχαστεί μέσα σε αυτό.
Η ουσία όμως, όπως λέει ο Πλάτωνας, δεν διοχετεύεται και στις δύο πλευρές του σώματος με τον ίδιο τρόπο. Ο ίδιος λέει, ότι η δεξιά πλευρά του σώματος είναι διαφορετική από την αριστερή. Επίσης λέει, ότι η δεξιά πλευρά του σώματος διαχέεται με διαφορετική ενέργεια από την αριστερή. Λέει ότι η ενέργεια της ζωής η οποία διατηρεί τον άνθρωπο ζωντανό είναι δύο ειδών. Η μία ενέργεια είναι αμετάβλητη και έρχεται κατ’ευθείαν από ΄τον Θεό και η άλλη είναι μεταβλητή. Η αμετάβλητη καθαρή ουσία μεταφέρεται μέσα στη δεξιά πλευρά μέσα στο σώμα και η μεταβλητή ουσία μεταφέρεται μέσα στην αριστερή πλευρά.
Ο Πλάτωνας λέει συγκεκριμένα για την ουσία της ζωής: “Έτσι χρησιμοποίησε (ο δημιουργός) ολόκληρο το αρχικό μείγμα. Αυτή τη σύνθεση τη χώρισε κατά μήκος φτιάχνοντας δύο κομμάτια (το αρσενικό και το θηλυκό). Αφού έβαλε το ένα μισό πάνω στο άλλο, όπως το σχήμα του Χ, τα λύγισε κυκλικά ενώνοντας πρώτα τα άκρα τους και στη συνέχεια τα σημεία αυτά μεταξύ τους, σχηματίζοντας έτσι δύο κάθετους κύκλους. Σε αυτούς τους κύκλους, τον ένα μέσα στον άλλο, έδωσε κίνηση που γίνεται πάντα με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο τόπο.
Ύστερα έδωσε στο αμετάβλητο την εξωτερική κίνηση (αρσενικό), ενώ την εσωτερική στο μεταβλητό (θηλυκό) και κανόνισε ώστε η κίνηση του αμετάβλητου να γίνεται πλευρικά προς τα δεξιά, ενώ η κίνηση του μεταβλητού διαγώνια προς τα αριστερά. Την υπεροχή την έδωσε στην περιστροφή του αμετάβλητου, την οποία άφησε άσχιστη. Αντίθετα, έσχισε έξι φορές την εσωτερική περιστροφή δημιουργώντας εφτά άνισους κύκλους (εφτά τσάκρα, εφτά αδένες) με τα διπλά και τα τριπλά διαστήματα, τρία από κάθε είδος. Ύστερα όρισε ότι αυτοί οι κύκλοι θα κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση (αντίθεση αρσενικού-θηλυκού). Από τους εφτά εσωτερικούς κύκλους (τσάκρα, αδένες) κανόνισε, ώστε οι τρεις να περιστρέφονται με την ίδια ταχύτητα (τα τρία πρώτα και χαμηλότερα τσάκρα), ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις κύκλοι (τα υψηλότερα τσάκρα) με ταχύτητες διαφορετικές τόσο μεταξύ τους όσο και σχετικά με τους πρώτους τρεις, όμως σταθερά και με κανονικότητα”. Το κείμενο του Πλάτωνα είναι αποκαλυπτικό. Θα σταθούμε στο κείμενο ορίζοντας τα σημεία που θεωρούμε σημαντικά:
1.Η αντίθεση θηλυκού-αρσενικού βρίσκεται μέσα στο σώμα. Οι κύκλοι της ενέργειας μέσα στο σώμα κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση. Η αρσενική ουσία μέσα στο σώμα κινείται προς τα δεξιά και πλευρικά, ενώ η θηλυκή ουσία κινείται διαγώνια προς τα αριστερά. Η κίνηση αυτή είναι αντιθετική μεταξύ τους.
2.Η κίνηση (κινήσει πέριξ αυτάς έλαβε) της ενέργειας των δύο αντίθετων πόλων γίνεται πάντα με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο τόπο. Η φράση του Πλάτωνα «η κατά ταυτά εν ταυτώ περιαγομένη κίνησις» σημαίνει, περιστροφή σφαίρας (κύκλου) γύρω από τον άξονα της. Αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια κινείται περιστροφικά και ότι η περιστροφή της μοιάζει με την κίνηση ενός τροχού γύρω από τον άξονα της.
3.Η ουσία της ζωής δεν διαμοιράζεται με τον ίδιο τρόπο δεξιά και αριστερά μέσα στο σώμα. Στη δεξιά πλευρά η ενέργεια είναι αμετάβλητη ενώ στην αριστερή είναι μεταβλητή και σχισμένη σε εφτά άνισα μέρη.
4.Οι εφτά άνισοι κύκλοι (τσάκρα, αδένες) δεν περιστρέφονται με την ίδια ταχύτητα. Τα τρία πρώτα τσάκρα περιστρέφονται με την ίδια ταχύτητα, ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα έχουν διαφορετικές ταχύτητες μεταξύ τους και διαφορετικές από τα πρώτα τρία.
5.Η υπεροχή της ενέργειας δόθηκε στη δεξιά πλευρά του σώματος, επειδή αυτή η πλευρά διαθέτει άσχιστη ενέργεια και συνδέεται κατ’ευθείαν με τον δημιουργό.”
Όπως ήδη έχουμε πει, η υπόσταση του ανθρώπου ενσωματώνει τις δυο του φύσεις του αρσενικού και του θηλυκού. Επομένως, όντως μέσα από τον άνθρωπο διαπερνούν δύο ειδών ενέργειες. Εκτός όμως από την απόδοση των νοημάτων στο αρσενικό-θηλυκό, της λογικής και του συναισθήματος, οι δυο αυτές ενέργειες όπως βλέπουμε αντιστοιχούν και στις έννοιες του είναι και του γίγνεσθαι. Το μεταβλητό και το αμετάβλητο.
Το αμετάβλητο, δηλαδή το αρσενικό και η λογική, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του σώματος και του εγκεφάλου, ρέει την ενέργειά του πλευρικά προς τη δεξιά πλευρά. Το μεταβλητό που είναι το θηλυκό και το συναίσθημα, βρίσκεται δεξιά και ρέει την ενέργειά του διαγώνια και αριστερά. Παρατηρούμε, λοιπόν, μια αλληλεπίδραση όπου το αριστερό μέρος δίνει τα ερεθίσματά του στο δεξιό αλλά και το δεξιό τμήμα ενημερώνει τα δικά του ερεθίσματα στο αριστερό. Η αλληλεπίδραση αυτήν δημιουργεί νέα γνώση στη συνέιδηση, στο πνεύμα καθώς την ενημερώνει με τις αλήθειες που προκύπτουν. Η λογική δηλαδή αλληλεπιδρά με το συναίσθημα προκειμένου αυτήν να διανοιχτεί.
Η λογική είναι μια σταθερά η οποία όμως αν δεν ενημερώνεται μένει πίσω κρατώντας το σώμα και το πνεύμα σε μια φθίνουσα κατάσταση, ενώ το συναίσθημα είναι το ερέθισμα που δύναται να κάνει τη λογική να διευρύνει τα όριά της. Και η λογική όμως όταν γίνεται αναλυτική με ό,τι φέρει το συναίσθημα και φτάνει σε μια επίγνωση δύναται να δημιουργήσει ακόμα πιο βαθυά συναισθήματα, πιο ολοκληρωμένα γιατί πλέον γνωρίζουμε περισσότερα και αυτό κάνει και τα συναισθήματά μας με περισσότερο βάθος αλλά και εύρος, να δονούνται σε πιο υψηλές συχνότητες μετά από μια συνειδητοποίηση. Όταν η λογική φτάνει σε ένα συμπέρασμα τότε αυτό αξιοποιείται από τη συνείδηση και τότε ανεβαίνουμε επίδεδο. Η συχνότητα που λειτουργεί αυτό το σύστημα της ανταλλαγής πληροφοριών (της δεξιάς και της αριστερής πλευράς των ενεργειών) καθορίζει το χρόνο ανάπτυξης της συνέιδησης καθώς και το χρονικό διάστημα που εμένουμε στις ίδιες καταστάσεις.
Σαν σχήμα μπορούμε να δούμε τις δύο ενέργειες να διαπερνούν κάθετα το σώμα. Σημείο από τον άξονα της λογικής έρχεται κάθετα στον άξονα του συναισθήματος γιατί η λογική είναι ορθή. Το συναίσθημα έρχεται διαγώνια στη λογική και κεντρίζει ένα τμήμα της που πρίν δεν είχε ενεργοποιηθεί. Αυτό δίνει το περιθώριο στην καινούρια λογική όταν θα ξαναρεύσει στο συναίσθημα να κεντρίσει με τη σειρά του ένα διαφορετικό τμήμα του συναισθήματος που πριν με την προυγούμενη λογική δεν ήταν δυνατό να αγγιχτεί.
Έτσι διατηρούμε το σύστημά μας ζωντανό, ενήμερο, ενεργό, δημιουργικό. Σε τέτοιες καταστάσεις οι δονήσεις είναι υψηλές και μορφοποιούν τα κύτταρα μεταμορφώνοντάς τα μέσα από την πλαστικότητα που έχουν. Τα κύτταρα τώρα εκπαιδεύονται κάτω από συνθήκες ανώτερου επιπέδου, δονούνται κάτω από άλλα σχήματα, γεωμετρικά, αιώνια που κάνουν τις λειτουργίες τους να αναβαθμίζουνται, δημιουργώντας καινούριο περιβάλλον υποδοχής, ανώτερα λεπτά κέντρα αισθητηριακών και δομικών λειτουργικών, ανάλογες με τη δόνηση που δέχονται. Έχουμε έτσι μια ολοκοκληρωτική μεταμόρφωση γιατί αυτό γίνεται σε όλα τα κύτταρα του σώματός μας, αφού πρώτα κάναμε το επόμενο επίπεδο συνείδηση. Το σχήμα αυτό των αξόνων στα πλαίσια της πλευρικής και διαγώνιας επικοινωνίας μας παραπέμπει στο DNA. Οι δύο κλώνοι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους κατά αυτόν τον τρόπο και δημιουργούν κάτι νέο, νέα συνείδηση καθώς ενώνονται. Όταν έχουμε υψηλές δονήσεις τότε οι κλώνοι του DNA δημιουργούν υπερθέσεις που σιγά σιγά υλοποιούνται, γίνονται ύλη, αναβαθμίζοντας τις δομές του DNA.
Οι δομές του DNA αναβαθμίζονται όταν αναπτύσονται επιπλέον έλικες. Η ανάπτυξη κατά αυτόν τον τρόπό του DNA σηματοδοτεί το “δέντρο της ζωής”, το δέντρο της δημιουργίας. Είναι σαν να έχουμε ένα φάκελο στον υπολογιστή που βρίσκεται σε κατάσταση συμπίεσης και όταν κάνουμε τις κατάλληλες ενέργειες και το αρχείο αποσυμπιέζεται, ξεδιπλώνονται ένα ένα τα αρχεία που έχει μέσα. Η ποσότητα της ύλης είναι το μέτρο αυτής της ύλης, και απορρέει από το γινόμενο της πυκνότητας και του όγκου. Έτσι για παράδειγμα, αέρας διπλάσιας ποσότητας, σε διπλάσιο χώρο είναι τετραπλάσιος σε ποσότητα. Σε τριπλάσιο χώρο εξαπλάσιος σε ποσότητα.
Οι κύκλοι που δημιουργήθηκαν από το σχήμα χ βρίσκονται ο ένας μέσα στον άλλον και κινούνται πάντα στον ίδιο τόπο και με τον ίδιο τρόπο. Το αρσενικό αρχετυπικά έχει την εξωτερική κίνηση και κινείται δεξιόστροφα, ενώ το θηλυκό αρχέτυπο έχει την εσωτερική κίνηση και κινείται αριστερόστροφα. Όταν λέμε εξωτερική κίνηση εννοούμε αυτό που κοιτάζει και κινείται και αλληλεπιδρά προς τα έξω ενώ εσωτερική είναι η κίνηση όπου στρεφόμαστε προς το εσωτερικό περιβάλλον και κινούμαστε και αλληλεπιδρούμε σε αυτά τα πεδία. Οι κύκλοι της ενέργειας κινούνται πάντα στον ίδιο τόπο. Εδώ ο Πλάτωνας αναφέρεται στις αρχές της στροφορμής και του σπιν.
Η στροφορμή σχετίζεται με την περιστροφική κίνηση ενός σώματος γύρω από άξονα που περνάει από το κέντρο μάζας του. Οι δύο κύκλοι ενέργειας του αριστερού και του δεξιού ή του αρσενικού και του θηλυκού περιστρέφονται γύρω από τον κεντρικό άξονα του καθενός μας, τη συνείδηση. Από τη φυσική και τη κβαντική μηχανική γνωρίζουμε ότι τόσο η στροφορμή όσο και η περιστροφική ενέργεια είναι κβαντωμένες ποσότητες. Αλλά και ο προσανατολισμός ενός περιστρεφόμενου σωματιδίου είναι επίσης κβαντωμένος, με αποτέλεσμα τη χωρική κβάντωση. Για να ξεχωρίσουμε την στροφορμή spin από την τροχιακή στροφορμή, χρησιμοποιούμε τον κβαντικό αριθμό spin, s, και τον μαγνητικό αριθμό spin ms για την προβολή του στον άξονα z (εδώ ο άξονας είναι η συνείδηση). Το ύψος του μαγνητικού πεδίου που δημιουργείται με αυτές τις αλληλεπριδράσεις καθορίζουν τα κβαντικά άλματα της συνείδησης.
Σε κάθε δράση αντιστοιχεί πάντοτε μία αντιτιθέμενη ίση αντίδραση ή οι αμοιβαίες δράσεις δύο σωμάτων ανάμεσα στο ένα και το άλλο είναι πάντοτε ίσες και κατευθύνονται αντίθετα(όπως αυτό που έχουμε με τους δύο κύκλους) . Ο Νεύτωνας στο δεύτερο νόμο του αναφέρει ότι σε ένα σύστημα σωμάτων (όπως αυτό που έχουμε με τους δύο κύκλους) το αλγεβρικό άθροισμα όλων των ροπών δηλαδή των ροπών που οφείλονται στις εξωτερικές δυνάμεις καθώς και εκείνων που οφείλονται στις εσωτερικές δυνάμεις, είναι ίσο με το ρυθμό μεταβολής της στροφορμής του συστήματος. Δηλαδή το άθροισμα των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα εσωτερικά και εξωτερικά θα καθορίσουν τη μεταβολή της συνείδησής μας. Εδώ εφαρμόζεται και ο ρόλος του spin που είναι μια θεμελιώδης ιδιότητα της ύλης, καθαρά κβαντική. Η κατανόηση της δομής της ύλης είναι αδύνατη χωρίς το spin.
Το μέγεθος του Σύμπαντος δε θα μπορούσε να δικαιολογηθεί. To spin είναι µια ενδογενής ιδιότητα των στοιχειωδών σωµατιδίων, παίρνει καθορισμένες τιμές και δεν εξηγείται σαν κάποια περιστροφική κίνηση στο χώρο γύρω από κάποιο άξονα. Η βασική διαφορά μεταξύ τροχιακής στροφορμής και σπίν εντοπίζεται στο γεγονός ότι ο κβαντικός αριθμός s του σπίν μπορεί να πάρει όχι μόνο ακέραιες αλλά και ημιακέραιες τιμές ( 1 3 s , ,… = 2 2 ). Η δυνατότητα ημιακέραιων τιμών προκύπτει από τον κανόνα ότι το διάστημα από −s έως +s(μήκους 2s) πρέπει να είναι ακέραιος αριθμός αφού καλύπτεται πλήρως ξεκινώντας από το −s και φτάνοντας στο +s με βήματα μονάδα. Άρα 2s s = ⇒= ακέραιος ακέραιος ή ημικακέραιος. Η τελευταία πρόταση μας λέει ότι η συνείδηση δύναται να ανέβει επίπεδο ακόμα κι αν ένα από τα δύο μέρη της λογικής ή του συναισθήματος (καθώς αποτελεί ημιακέραιο) ενεργοποιηθεί. Έτσι, ο ημιακέραιος για να καλύψει το μήκος 2s γίνεται ακέραιος. Η συνείδηση επίσης ανεβαίνει με βήματα μονάδα. Τα επίπεδα τα περνάμε το ένα μετά το άλλο, άσχετα σε πόσο μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα – αυτό εξαρτάται από εμάς- και δεν μπορούμε να προσπεράσουμε επίπεδο.
ΑΞΙΩΜΑ: Η ανάπτυξη κάθε πεδίου και επιπέδου και διάστασης μπορεί να επιτευχθεί όταν σε ένα σύστημα ενεργοποιηθεί έστω και ένα υποσύστημά του.
Οι ενέργειες στο σώμα μας αποτελούν ένα σύστημα – σύνολο για τα μαθηματικά – της λογικής και του συναισθήματος, του αρσενικού και του θηλυκού που βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση. Αυτό είναι κάτι ακέραιο. Οι ακέραιοι αριθμοί όμως αποτελούν αντιμεταθετικό δακτύλιο ως προς την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό. Το άθροισμα και το γινόμενο δύο ακέραιων αριθμών είναι δηλαδή και αυτό ακέραιος. Ισχύουν η αντιμεταθετική και προσετεριστική ιδιότητα ως προς την πρόσθεση και πολλαπλασιασμό και ο πολλαπλασιασμός είναι επιμεριστικός ως προς την πρόσθεση.
Οι ακέραιοι αποτελούν ένα γνησίως διατεταγμένο σύνολο. Οι ακέραιοι αποτελούν επομένως ένα διατεταγμένο δακτύλιο. Ο δακτύλιος είναι μια αλγεβρική δομή της αφηρημένης άλγεβρας (R, +, *) η οποία αποτελείται από ένα μη κενό σύνολο R. Ένα τέτοιο σύνολο είναι κάθε συλογή διακριτών και καλώς καθορισμένων αντικειμένων που προέρχονται από το χώρο της εμπειρίας σε (αντικείμενα συγκεκριμένα) ή των διανοημάτων (αντικείμενα αφηρημένα) τα οποία θεωρούνται ως μια ολότητα.
Η έννοια του συνόλου είναι αρχική έννοια για τα μαθηματικά δηλαδή δεν μπορεί να ορισθεί με χρήση απλούστερων εννοιών, γι’ αυτό γίνονται αποδεκτά αξιώματα, χωρίς απόδειξη που αφαιρεί και γενικεύει τις βασικές αριθμητικές πράξεις και συγκεκριμένα τις πράξεις της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού αλλά χρησιμοποιείται σε περισσότερους τομείς των μαθηματικών συμπεριλαμβανομένης της γεωμετρίας και της μαθηματικής ανάλυσης.
Επιτρέπει να εφαρμοστούν θεωρίες της στοιχειώδους άλγεβρας σε μη αριθμητικά αντικείμενα όπως πολυώμυμα, σειρές και συναρτήσεις. Έτσι μπορεί να γίνει η εισαγωγή, η μελέτη και η διαχείριση των αφηρημένων δομών. Το διάγραμμα Venn χρησιμοποιείται για το δίδαγμα στοιχειωδών στοιχείων της θεωρίας συνόλων – άρα και συστημάτων – στις πιθανότητες, τη λογική, τα στατιστικά στοιχεία τη γλωσσολογία και την επιστήμη των υπολογιστών. Ο Jhon Venn ήταν Άγγλος λογικολόγος και φιλόσοφος και είναι γνωστός για τη σύλληψη του διαγράμματος Βεν.
“Η υπεροχή της ενέργειας δόθηκε στη δεξιά πλευρά του σώματος, επειδή αυτή η πλευρά διαθέτει άσχιστη ενέργεια και συνδέεται κατ’ευθείαν με τον δημιουργό.” Η λογική που βρίσκεται στο αριστερό μέρος ρέει την ενέργειά της στο δεξί μέρος. Και αυτό είναι το “άσχιστο” της δεξιάς πλευράς γιατί η λογική είναι τετράγωνη, έχει συμμετρία, έχει αρμονία, έχει ιεραρχία, έχει διάκριση γι’ αυτό και οδηγεί.
Η ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΠΟΛΟΥ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ
ΤΟ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΟ ΔΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟ
ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ – ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ – ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ
“Για τον Πλάτωνα η ψυχή συνιστά τη ζωή, την αρχή της κάθε κίνησης και την ασώματη προσωπικότητα (το εγώ) του ανθρώπου, η οποία επιζεί μετά το θάνατο, ενώ η τύχη της εξαρτάται από την ηθικότητα του βίου του κάθε ανθρώπου. Ο Πλάτων όχι μόνο διακήρυξε την προσωπική αθανασία της ψυχής, αλλά και ως ο «πρώτος θεολόγος» ζήτησε ν’ αποδείξει την αρχή αυτή μέσα από σταθερά και απαρασάλευτα επιχειρήματα.
Ο Πλάτων στον Φαίδρο παρομοιάζει την ψυχή με άρμα, που το οδηγούν φτερωτά άλογα και ένας ηνίοχος. Από τα δύο άλογα το ένα είναι άριστο και με ευγενική καταγωγή, ενώ το άλλο παρουσιάζει τις ακριβώς αντίθετες ιδιότητες. Αυτό, φυσικά, καθιστά πολύ δύσκολο το έργο της καθοδήγησης για τον ηνίοχο. Το αγαθό άλογο είναι αθάνατο ενώ το άλλο είναι θνητό. Ο συμβολισμός είναι αρκετά προφανής. Το αγαθό άλογο συμβολίζει την ψυχή και κατ’ επέκταση την αθανασία της, ενώ αντίθετα το άλλο υπονοεί το σώμα και τις επιφανειακές και εφήμερες ανάγκες του. Η τύχη του άρματος θα κριθεί τελικά από το ρόλο, που θα διαδραματίσει ο ηνίοχος.
Όλα τα συστήματα στο σύμπαν αποτελούνται από δίπολα τα οποία όταν λειτουργούν σαν ένα σύστημα, αρμονικά, και δεν υπάρχει διαχωρισμός με υπερβολή ή έλλειψη σε κάποιο μέρος, δίνουν τα μέγιστα και τα άριστα αποτελέσματα. Ο άνθρωπος με δική του βούληση διεχώρισε τα συστήματα και δημιούργησε ανισοροπίες με τις ανάλογες συνέπειες. Αυτό συμβαίνει γιατί χάθηκε το μέτρο, χάθηκε η υγειής σύνδεση με τα πράγματα με αποτέλεμα να χαθεί και η διάκριση να λαμβάνουμε σωστές αποφάσεις. Για να καταλυθεί, λοιπόν, το δίπολο και τα πράγματα να γίνουν ξανά ολόκληρα χρειάζεται μια τρίτη οντότητα. Αυτή είναι η συνέιδηση, ο ανώτερος εαυτός, ο παρατηρητής που δεν συμμετέχει αλλά βλέπει τα πράγματα από ψηλά, από έξω. Ως μη υποκείμενος έχει σίγουρα την πιο συμφέρουσα λύση.
Γιατί η συνέιδηση αναγνωρίζει αλήθεια σε αντίθεση με τον υποκείμενο εαυτό που ενέχεται των καταστάσεων, επηρεάζεται συναισθηματικά και δεν μπορεί να λάβει μια αντικειμενικά σωστή απόφαση. Αυτό μπορεί να γίνει πολύ εύκολα αν λάβουμε υπόψιν μας το ρόλο που έχουμε εμείς οι άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο. Ας δούμε πως λειτουργεί το μοντέλο του τρισυπόστατου μέσα από ένα απλό παράδειγμα. Έχουμε έναν άνθρωπο που θέλει να στείλει ένα δέμα σε κάποιον άλλον άνθρωπο. Ποιόν χρησιμοποιεί; Τον κούριερ. Τα πράγματα είναι απλά. Έχουμε έναν αποστολέα, έναν μεταφορέα και έναν παραλήπτη. Ο αποστολέας έχει μια πληροφορία που θέλει να την στείλει κάπου. Ο μεταφορέας τη μεταφέρει και ο παραλήπτης την παραλαμβάνει. Το θέμα είναι ότι καθημερινά όλοι μας βρισκόμαστε σε αυτούς τους ρόλους μέσα από τα πιο μικρά εως και τα μεγαλύτερα συστήματα, από την κοινωνικότητα που διέπει τον άνθρωπο. Άλλες φορές είμαστε εμείς αυτοί που στέλνουμε, άλλες φορές καλούμαστε να παραδώσουμε και άλλες φορές καλούμαστε να παραλάβουμε. Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη για αυτό που ήδη έχουμε ή αυτό που παραλαμβάνουμε για να κάνουμε κάτι με αυτό είναι προσωπική και καθορίζει προοπτικές.
Αυτή είναι η φυσιολογική δράση μεταξύ μας. Να έχουμε ιδέες, να τις μεταφέρουμε, να λαμβάνουμε πληροφορίες και να τις μοιραζόμαστε για το κοινό καλό. Για να προχωρούν τα πράγματα, να ανεβαίνει επίπεδα η ανθρωπότητα. Έτσι δομείται μια κοινωνία μέσα από τα συστήματά της, όταν η πληροφορία ρέει χωρίς να διακόπτεται, χωρίς να διαστρεβλώνεται. Τα συστήματα τότε χτίζουν κάτι που συνεχώς εξελίσσεται προς μια θετική κατεύθυνση. Το ίδιο γίνεται και με το σύστημα του εατού. Ο τρόπος που παραλαμβάνουμε μια πληροφορία, αν τη μεταβιβάζουμε σωστά στα κέντρα διαχείρισης και πως την αξιοποιούν αυτά τα κέντρα. Η πληροφορία που θα διαχειριστεί το σύστημα καθώς θα κεντρίσει τουλάχιστον ένα από τα μέρη του, τη λογική ή το συναίσθημα, θα φέρει ανέλιξη στη συνείδηση. Το τρισυπόστατο αποστολέας – μεταφορέας – παραλήπτης μέσα από την κυκλικότητά του επίσης υποστηρίζει ενεργητικά τη στροφορμή καθώς και το σπιν και είναι καταλυτικό για την ανέλιξη της συνέισησης.
Η συνειδητοποίηση ότι όλοι μας είμαστε στο ρόλο του αγγελιοφόρου ήτοι αγγέλου ήτοι ανθρώπου (μέτρον αγγέλου ήγουν ανθρώπου) ταυτόχρονα με τους ρόλους του αποστολέα και του παραλλήπτη, θα πρέπει να μας τοποθετήσει αμέσως στη θέση του διακονητή, του σπεύδειν για βοήθεια, ο καθένας μέσα στα συστήματα που ανήκει. Όπως οι άγγελοι με μεγάλη χαρά διακονούν το θέλημα του Κυρίου τους γιατί γνωρίζουν ότι είναι το αγαθό και τέλειο θέλημα, έτσι κι εμείς ας σταθούμε στα συστήματά μας τα εσωτερικά και τα εξωτερικά ολοκληρωμένοι με ό,τι το παρόν μας φέρνει. Το τρισυπόστατο αυτό μέσα στον άνθρωπο λειτουργεί καταλυτικά για την εξέλιξή του σε ένα άνωτερο ον.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΟΥΤΣΙΟΥ
ΕΡΕΥΝΗΤΡΙΑ, ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, ΘΕΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, ΙΑΤΡΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ.
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2728/Fysiki-G-Lykeiou-ThSp_html-apli/index4_7.html
https://www.orionas.gr/wp-content/uploads/2007/12/Tzemos-QuantumSpin.pdf
Ορισμοί από τη Βικιπεδια
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
…καλα το πας αλλα σε ξεφυγε η ουσια στην πορεια. Το δεντρο της ζωης θελει νερο για να αναπτυχθει και δεν μπορεις να το εχεις απο πουθενα αλλου παρα μονο απο την ενεργεια που βρισκεται η αρχη της ζωης – τα σπερματικα υγρα. Οποιος τα χανει απλα ειναι τελειωμενη υποθεση οκλοκληρωτικα. Ακομα και ο πατερ Κλεομενης επιασε εις βαθος https://www.youtube.com/watch?v=9nR3mZ2bjbg , αυτο που οι “επισημοι” επιστημονες ακομα ψαχνονται στο τι σχεση εχει ο εγκεφαλος με το σπερμα…