Δικογραφία εναντίον τής μασκοφορίας στό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αγάπη ανθρώπου ή ανθρωπότητας;

Δικογραφία εναντίον τής μασκοφορίας στό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αγάπη ανθρώπου ή ανθρωπότητας;

Η καλύπτρα προσώπου είναι έναν αμφιλεγόμενον προϊόν καί μέτρον. Έχει ανθυυγειινές επιδράσεις είς τόν οργανισμόν καί τήν ψυχολογία τού ατόμου. Αναπνέει τά καυσαέρια τούς, τίς περιρρέουσες σκόνες, καυσαέρια καί χημικά παράγωγα καί απόβλητα. Δημιουργεί σύνθετες παρανοητικές, ψυχοπαθητικές καί αντικοινωνικές συμπλεγατικές συνστάσεις είς τούς φορούντες αυτές μέ ευλάβεια καί πανικό.

Θά ήταν τουλάχιστον εποικοδομητικές κατά οίων λοιμώξεων από ιούς εάν ήταν υψηλής ασφάλειας όπως αυτές διά τά χημικά όπλα. Δέν συμβαίνει αυτόν αλλά αντιθέτως λειτουργούν ώς ενέδρες συγκράτησης διαφόρων μικροβίων, παράσιτων καί άλλων βλαβερών σωματιδίων τά οποία εγκλωβισμένα κάποια από αυτά μεταλλάσσονται, αλληλεπιδρούν ώστε νά παράξουν σύνθετες ανθυυγειινές χημικές συνστάσεις.

Μέ τό υλικόν οπού πέρασε από τήν δημοσίευση είς τά Κατοχικά Νέα δύναται νά συνσταθεί δικάσιμη αγωγή πέραν πάσης, αμφιβολία καί άν ψάξουμε όσα δέν πρόλαβαν νά περάσουν από εδώ τότε ενισχύεται η δικαστική αγωγή περαιτέρω.

Θά ήταν ευκολότερον νά δικαστεί η απάτη καί η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων ώς πρός τήν προσωποκαλύπτρα παρά διά τά εμβόλια;…. Η βάση δικάσιμης αγωγής κατά τών εμβολίων χρίζει άλλων τεκμηρίων καί πολλών οπού δύνανται νά συμπεριληφθούν σέ αγωγή κατά τής προσωποκαλύπτρας.

Τό ηθικόν δίλλημα εσαεί προσωποκαλύπτρα ή μία φορά εμβολιασμός τείνει 111% υπέρ τής προσωποκαλύπτρας….

Άνθρωπος είναι αυτός οπού δέν είναι πειραματόζωον ούτε κτήνος τού κράτους, τής κοινωνίας, τής κυβέρνησης. Ό άνθρωπος είναι ανώτερος από τό κράτος, τήν κοινωνία καί τήν κυβέρνηση καί όλα αυτά έγιναν διά νά υπηρετούν τόν άνθρωπον καί όχι ό άνθρωπος αυτά.

Είς τήν οξύμωρη αλλά σημασιακή ερώτηση προτίμησης: «άνθρωπος ή ανθρωπότητα;» θά προτιμούσα τόν άνθρωπον.

Διότι η αξιοπρέπεια τού ανθρώπου είναι μεγαλύτερη από τήν αξιοπρέπεια τής ανθρωπότητος. Η ανθρωπότητα είναι διφορούμενη καί αφηρημένη έννοια, ομοιάζει μέ τούς ευήμερους δείκτες τής οικονομίας τού κράτους, τής κοινωνίας, τής κυβέρνησης, ή άλλως πώς τής ανθρωπότητας, τούς πανηγυρισμούς, ενώ συνάμα πολλοί άνθρωποι δέν έχουν φυστίκι νά φάνε!

Η ανθρωπότητα είναι ύπουλη αφηρημένη έννοια είς τά χέρια τής αναγκαιότητος τής απάτης τών διαφόρων τύπων, βαθμών καί τρόπων κατατάξεων τών πολιτικών. Δύναται κάποιος νά επιχειρεί διάφορα παράδοξα έργα καί πολέμους υπέρ τής ανθρωπότητας τά οποία είναι πάντοτε εναντίον τών ανθρώπων.

Εάν αγαπήσεις τόν άνθρωπον τότε αγάπησες τήν ανθρωπότητα, εάν αγάπησες τήν ανθρωπότητα χωρίς πρωτίστως νά αγαπάεις καί υπεραγαπάεις τόν άνθρωπον, τότε η ανθρωπότητα είναι μία εσκεμμένη ή υποσυνείδητη αφηρημένη κερδοσκοπική ή παρακερδοσκοπική έννοια.

Ερωτήστε τούς ανθρώπους εάν αγαπούν τήν ανθρωπότητα. Ίσως κανείς δέν φέρει αρνητική απάντηση. Μετά δοκιμάστε μέ υπουλία έν πράξει εάν ό κάθε άνθρωπος αγαπάει τόν συνάνθρωπον τού ανεξαρτήτως οίων κριτηρίων, θά καταπληγείται τεκμηριώνοντας ότι ό άνθρωπος δέν αγαπάει τόν άνθρωπο, κατά τ’ άλλα όμως αγαπάει τήν ανθρωπότητα! Τό οξύμωρον είναι ότι αυτός ό οξυαλγόριθμος ισχύει σ’ όλους τούς αιώνες.

Όταν αγαπάεις τήν ανθρωπότητα αγαπάεις έναν απρόσωπον «πρόσωπον». Όταν αγαπάεις τόν άνθρωπον έναν πρός έναν, τότε αγαπάεις δισεκατομμύρια έναν πρός έναν. Δέν θά προλάβεις νά τούς γνωρίσεις αλλά καί νά προλάβαινες τό δύσκολον είναι νά τούς αγαπήσεις έναν πρός έναν.

Εάν ό άνθρωπος αγαπούσε τόν άνθρωπον επαρκώς δέν θά υπήρχαν διχογνωμίες, πολέμοι, εγκλήματα, αδικές. Οί άνθρωποι διά νά μήν έχουν ενοχές ανακάλυψαν τήν ανθρωπότητα έναν αφηρημένον είδωλον διά τό σύνολον τών ανθρώπων, μία θεότητα ή παραθεότητα, καί αγάπησαν αυτόν τό τότεμ…

Είναι δυσκολότερον νά αγαπήσεις έναν εχθρόν από δέκα χιλιάδες φίλους καί ακόμη δυσκολότερον όταν λησμονείς ότι είς τήν κενότητα τής ανθρωπότητας συμπεριλαμβάνεται ό εχθρός.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ