Η Ανωνυμία των Blogs και οι αόρατοι εχθροί…

Άλλος ανοίγει ένα ιστολόγιο για να πει στο Μαράκι πόσο καψούρης είναι, άλλος γιατί θέλει να δώσει συμβουλές πως θεραπεύεται η καράφλα, άλλος γιατί θέλει να τα χώσει γενικότερα σε ότι τον ενοχλεί κι άλλος ονειρεύεται να κερδίσει τα γνωστά 15 λεπτά δημοσιότητας (με απώτερο όνειρο να γίνει και επώνυμος γιατί όχι?) Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι τα λεγόμενα «φυτευτά» μπλογκ που ξεφυτρώνουν από το πουθενά και έχουν σε λίγες βδομάδες όλο το κόσμο στα πόδια τους ενώ στην ουσία ούτε κάτι το ιδιαίτερο έχουν πει, ούτε κάποιο φοβερό ταλέντο συγγραφής έχουν να αναδείξουν (αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία)

Μέσα σε όλα αυτά όμως έχει ξεφυτρώσει από το πουθενά και η διαφορετικότητα που τους έχει ερεθίσει τα νεύρα σε μεγάλο βαθμό. Εχει ξεφυτρώσει ένας σπόρος που νομίζαν πως τον είχαν ξεριζώσει ανεπιστρεπτί…

Δεν φοβούνται την ανταγωνιστικότητα των μπλογκ. Δεν τους ενοχλεί μήπως κάποιος τους φάει το ψωμί. Το ψωμί άλλωστε σ΄αυτό το κράτος είναι εξασφαλισμένο με τελείως διαφορετικές παραμέτρους από το ταλέντο, την δημιουργικότητα, ή την εφυία.

Τους έχει κάτσει στο λαιμό σαν αγκάθι το γεγονός πως έχουν ξεφυτρώσει πάρα πολλοί ελεύθεροι σκοπευτές του πνεύματος, με φοβερή πένα, στοχαστές, πολλοί από αυτούς εμφανές πως έχουν ένα πολύ υψηλό επίπεδο μόρφωσης, μοιάζουν να είναι στ΄αλήθεια αξιόλογα και πολύ διαβασμένα μυαλά και παρ΄ολα αυτά δεν μοιάζουν με τους γνωστούς κατάπτυστους γλύφτες της ντόπιας διανόησης.

Ποιοι είναι αυτοί , που δηλώνουν ανεξάρτητοι, οι περισσότεροι είναι ακομμάτιστοι, με ανατρεπτική σκέψη και άκρως δελεαστική για μια νεολαία που διψάει να διαβάσει κάτι περισσότερο από τις γνωστές ηλιθιότητες που πλασάρει το κατεστημένο αντί πληροφόρησης.

Ποιοι είναι αυτοί που παρατηρώντας το τρόπο γραφής τους θα μπορούσαμε να βγάλουμε το συμπέρασμα πως είναι ακόμα και αστοί, που δεν έχουν ανάγκες προσωπικές, ή έστω άνθρωποι που έχουν ξεφύγει από τις υποταγές και τα κολλήματα του συστήματος κι επί πλέον ξέρουν να γράφουν κειμενάρες και χτυπάνε αλύπητα αυτό που θα μπορούσε να ήταν το σπίτι τους.

Ποιοι είναι αυτοί που περιφρονούν τον ηδονικό ναρκισσισμό του ψευτοδιανοούμενου και έχουν βάλει σκοπό να παλέψουν για ιδανικά που κιανονικά θα έπρεπε προ πολλού να έχουν ξεχαστεί.

Είναι δημοσιογράφοι που κρύβονται από πίσω? Στις περισσότερες περιπτώσεις όχι. Το έχουν ήδη τσεκάρει. Έχουν τρελάνει τις σελίδες στο ψάξιμο νομίζοντας πως κανείς δεν τους παίρνει χαμπάρι. Και ανακαλύπτουν πως πίσω κρύβονται κάτι ανυποψίαστα άτομα που κανείς δεν τα γνωρίζει και πουθενά δεν εμφανίζονται.

Δεν τους ανησυχούν οι ανώνυμοι μπλόγκερς. Τους ανησυχούν οι αόρατοι εχθροί. Δεν τους ανησυχεί αν κάποιος πάρει το ψωμί, τους ανησυχεί πως μέσα σε τόση προπαγάνδα, τόσο σκοτάδι, τόση αποχαύνωση ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ο άνθρωπος να ξεφύγει και να χαράξει ελεύθερος τη πορεία του. Αθόρυβα, χωρίς βοηθήματα, χωρίς μίζες και πελατείες.

Έχουν μείνει σαν χάνοι, ανακαλύπτοντας πως όση δουλειά κι αν έχει γίνει υπάρχει κάποιος λόγος που μερικοί άνθρωποι παραμένουν άτρωτοι στη σαπίλα. Ξέρετε τι φοβερό είναι αυτό? Είναι αυτό που το κατεστημένο σιχαινόταν και φοβόταν πάντα.

Είναι ο λόγος ύπαρξης κάθε ιεράς εξέτασης. Ο λόγος ύπαρξης κάθε τύραννου. Ο λόγος ύπαρξης κάθε απειλής κι εκβιασμού.

Να μην γίνουν οι πολλοί σαν εκείνους τους λίγους τους αόρατους.
Τώρα ακόμα κι αν το ονομάσετε «η εκδίκηση της γυφτιάς» λίγο πειράζει, γιατί στην ουσία δεν είναι εκδίκηση , είναι τιμωρία, είναι η Νέμεση που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει να αποδίδει δικαιοσύνη μετά την Ύβρη.

Ο ανώνυμος Βασιλίσκος(Βασιλίσκος = μυθολογικό τέρας που μπορούσε να σκοτώνει τον εχθρό με το βλέμμα του. Εγώ εύχομαι να συνεχίσουν να υπάρχουν πάρα πολλοί που θα μπορούν να σκοτώνουν τον εχθρό με τη πένα τους)

ΥΣ . Ποιά μπλογκ θα κυνηγηθούν? Ποιοι ανώνυμοι θα υποχρεωθούν να γίνουν επώνυμοι ή θα πρέπει να το κλείσουν το μαγαζί? Εκείνοι ξέρουν ποιοι ακριβώς είναι οι επικίνδυνοι και τους έχουν ήδη στοχοποιήσει. Το κυνήγι των μαγισσών δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Όταν θα ξεκινήσει πιστέψτε με θα το καταλάβουμε άμεσα….